PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z ZAJĘĆ TECHNICZNYCH W KLASACH 4-6 W SZKOLE PODSTAWOWEJ NR 4 W BOLESŁAWCU Przedmiotowy System Oceniania jest zgodny z Wewnątrzszkolnym Systemem Oceniania obowiązującym w Szkole Podstawowej nr 4 im. Jana Matejki w Bolesławcu. I. JAWNOŚĆ OCENIANIA. 1. Nauczyciel na początku września kaŝdego roku szkolnego informuje uczniów o wymaganiach edukacyjnych wynikających z realizowanego przez siebie programu nauczania. 2. Nauczyciel informuje uczniów i rodziców o sposobach sprawdzania osiągnięć edukacyjnych. 3. Ocenie podlegają wszystkie wymienione formy aktywności ucznia. 4. Oceny są jawne zarówno dla ucznia, jak i jego rodziców (prawnych opiekunów). 5. Prace wykonane przez ucznia, które podlegają ocenie wyraŝonej stopniem, nauczyciel udostępnia uczniowi na lekcji lub zajęciach dodatkowych, a jego rodzicom na Ŝyczenie w czasie indywidualnych spotkań z nauczycielem. 6. Na prośbę ucznia lub jego rodziców nauczyciel uzasadnia wystawioną ocenę. 7. Wszystkie oceny są wpisywane do dziennika lekcyjnego, a uczniowie odnotowują je w zeszycie przedmiotowym lub zeszycie do kontaktów z rodzicami. II. OBNIśANIE WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH. Nauczyciel jest zobowiązany na podstawie pisemnej opinii poradni psychologicznej (do tego upowaŝnionej) obniŝyć wymagania edukacyjne w stosunku do ucznia, u którego stwierdzono deficyty rozwojowe. III. FORMY SPRAWDZANIA OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW Formy aktywności Częstość w semestrze prace ćwiczeniowe (manualne) na lekcji przynajmniej 3 razy 3 testy, kartkówki z ruchu drogowego indywidualnie 1 wiedza i aktywność indywidualnie 2 ćwiczenia w zeszycie indywidualnie 1 organizacja pracy (np. praca w grupach, funkcje, dyŝury, bezpieczeństwo) przynajmniej 1 raz w roku 1 przygotowanie do lekcji przynajmniej 1 raz 1 konserwacja i jazda na rowerze indywidualnie 1 osiągnięcia w konkursach pozaszkolnych (laureat od szczebla rejonowego) indywidualnie 20 osiągnięcia w konkursach miejskich i powiatowych indywidualnie 10 osiągnięcia w szkolnym konkursie (miejsca 1-3) indywidualnie 5 prace dodatkowe z techniki indywidualnie 3 Waga oceny IV. OCENIANIE I POPRAWA PRAC PISEMNYCH. 1. Wszystkie prace uczniów podlegające ocenie powinny być ocenione w ciągu jednego tygodnia. 2. Uczeń ma prawo do poprawy kaŝdej oceny w ciągu jednego miesiąca od jej uzyskania. 3. Poprawa odbywa się w czasie wyznaczonym przez nauczyciela (np. po lekcjach lub przed lekcjami). 4. W przypadku prac wykonanych w domu (poprawa lub prace dodatkowe) rodzic potwierdza pisemnie samodzielność wykonania pracy przez dziecko. 5. Ocena z poprawy jest wpisywana do dziennika zamiast oceny poprawianej. Tylko ocena z poprawy brana jest pod uwagę przy obliczaniu średniej waŝonej. 6. Uczeń, który nie zgłosił się na umówioną poprawę traci prawo do jej poprawy. 7. Uczeń, który w ciągu semestru był zawsze przygotowany do lekcji otrzymuje bardzo dobrą ocenę cząstkową z przygotowania. V. OCENIANIE INNYCH FORM AKTYWNOŚCI UCZNIA 1. Prace domowe. Praca domowa moŝe być zadawana z lekcji na lekcję oprócz dni poprzedzających ferie świąteczne i zimowe. a) Formy sprawdzania prac domowych: - głośne przeczytanie pracy domowej przez ucznia pod kontrolą nauczyciela i samokontrola pozostałych uczniów, - sprawdzenie ilościowe bez wystawienia oceny i komentarza z zapisaniem umownego symbolu, - sprawdzenie pracy domowej z wystawieniem oceny. b) Raz w ciągu semestru moŝna zgłosić brak pracy domowej lub nieprzygotowanie bez konsekwencji otrzymania oceny niedostatecznej, lecz przewidzianą w danym dniu pracę powinien wykonać w terminie jednego tygodnia w domu.
c) Uzasadnione nieprzygotowanie do lekcji (np. choroba, zawody sportowe, sytuacje rodzinne) będą usprawiedliwiane na podstawie wpisu w zeszycie kontaktów. d) Za nieusprawiedliwione, nieprzygotowanie lub nieodrobienie pracy domowej uczeń otrzymuje ocenę niedostateczną. e) Za kaŝde następne dwa nieprzygotowania uczeń otrzymuje ocenę niedostateczną. 2. Aktywność ucznia. a) lekcyjna aktywne uczestnictwo w lekcji (dyskusji, pogadance itp.) i udzielanie prawidłowych odpowiedzi, uzasadnianie swojego zdania, wykonywanie samodzielnie zadań w czasie lekcji, trzykrotny brak aktywności na lekcji skutkuje otrzymaniem oceny niedostatecznej, a trzykrotna aktywność oceną bardzo dobrą, b) pozalekcyjna wykonywanie dodatkowych prac związanych z techniką, uczestnictwo w konkursach, 3. Przynajmniej 1 raz w semestrze (w dniu otwartej szkoły) uczeń otrzymuje informację o aktualnej średniej waŝonej. 4. Wybrane prace mogą być oceniane zgodnie z zasadami Oceniania Kształtującego. VI. KLASYFIKACJA ŚRÓDROCZNA I KOŃCOWOROCZNA 1. Śródroczna ocena klasyfikacyjna jest średnią waŝoną ocen cząstkowych za formy aktywności, wymienione w punkcie III, zgodnie z określonymi tam wagami. 2. Końcoworoczna ocena klasyfikacyjna jest średnią waŝoną ocen cząstkowych za formy aktywności, wymienione w punkcie III, zgodnie z określonymi tam wagami i średniej waŝonej z I semestru z wagą 10. 3. Średnia waŝona liczona jest z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku i otrzymujemy ją w następujący sposób: a) mnoŝymy kaŝdą ocenę przez jej wagę (patrz tabela), b) sumujemy powyŝsze iloczyny, c) dzielimy sumę wszystkich iloczynów przez ilość wszystkich ocen przeliczeniowych (czyli ilość ocen cząstkowych * waga oceny). 4. JeŜeli ŚREDNIA WAśONA nie jest wartością całkowitą to ocena semestralna lub końcoworoczna jest ustalona zgodnie z tabelą przedstawioną poniŝej. OCENA PRZEDZIAŁ PUNKTOWY niedostateczny 1,00-1,65 dopuszczający 1,66-2,65 dostateczny 2,66-3,65 dobry 3,66-4,65 bardzo dobry 4,66-5,29 celujący 5,30-6,00 5. Zasady i tryb przeprowadzania egzaminu klasyfikacyjnego i poprawkowego określa Wewnątrzszkolny System Oceniania. VII. INFORMACJA DLA UCZNIA I JEGO RODZICÓW O PROPONOWANEJ OCENIE ŚRÓDROCZNEJ I KOŃCOWOROCZNEJ Z ZAJĘĆ TECHNICZNYCH 1. Nauczyciel wystawia proponowaną ocenę z przedmiotu na dwa tygodnie przed radą klasyfikacyjną. 2. Wychowawca klasy niezwłocznie przekazuje uczniom i ich rodzicom proponowane oceny z wszystkich przedmiotów i zachowania. 3. Uczeń i jego rodzice potwierdzają pisemnie przyjęcie powyŝszej informacji. 4. Wychowawca klasy przechowuje powyŝsze potwierdzenia do końca danego roku szkolnego.
VII. WYMAGANIA EDUKACYJNE Z ZAJĘĆ TECHNICZNYCH W KLASACH IV-VI. Podczas oceniania działań praktycznych naleŝy zwracać uwagę na: wysiłek wkładany przez ucznia w wywiązywanie się z obowiązków wynikających ze specyfiki tego przedmiotu; celowość, dokładność i staranność wykonywanego zadania; przestrzeganie zasad dobrej organizacji pracy; właściwe wykorzystanie materiałów, narzędzi i urządzeń technicznych; rozumienie zjawisk technicznych; umiejętność wyciągania wniosków; czytanie ze zrozumieniem wszelkiego rodzaju instrukcji. Przykładowe wymagania na poszczególne oceny: Stopień celujący powinien otrzymać uczeń, który: zdobył wiadomości i umiejętności wykraczające poza program nauczania; biegle posługuje się zdobytą wiedzą i umiejętnościami w nietypowych sytuacjach praktycznych; racjonalnie wykorzystuje swoje uzdolnienia na kaŝdych zajęciach; proponuje nowatorskie rozwiązania; osiąga sukcesy w konkursach technicznych. Stopień bardzo dobry powinien otrzymać uczeń, który: opanował w pełni treści programowe, samodzielnie wyjaśnia zjawiska i procesy, rozumie zaleŝności; w pełni wykorzystuje wiadomości i umiejętności do rozwiązania zadań problemowych; właściwie organizuje stanowisko pracy, przestrzega zasad bhp; sprawnie posługuje się narzędziami i przyborami, poprawnie wykonuje operacje technologiczne; potrafi współdziałać w grupie podczas realizacji zadań zespołowych. Stopień dobry powinien otrzymać uczeń, który: opanował w stopniu zadowalającym wiadomości określone programem nauczania; umie wykorzystywać wiadomości i umiejętności do rozwiązywania zadań teoretycznych i praktycznych; stosuje zasady dotyczące organizacji i bezpieczeństwa pracy, racjonalnie wykorzystuje czas pracy; poprawnie posługuje się narzędziami i przyborami, w stopniu zadowalającym opanował umiejętności technologiczne. Stopień dostateczny powinien otrzymać uczeń, który: opanował wiadomości na poziomie podstaw programowych; umie wykorzystać wiadomości i umiejętności do rozwiązania zadań teoretycznych i praktycznych o średnim stopniu trudności; przewaŝnie stosuje zasady dotyczące organizacji i bezpieczeństwa pracy; mało efektywnie wykorzystuje czas pracy; popełnia błędy w posługiwaniu się narzędziami i przyborami, w stopniu średnim opanował operacje technologiczne. Stopień dopuszczający powinien otrzymać uczeń, który: ma braki w wiedzy na poziomie podstaw programowych; rozwiązuje zadania teoretyczne i praktyczne o niewielkim stopniu trudności; ma trudności z poprawną organizacją pracy, wykazuje brak samodzielności; posługuje się tylko prostymi narzędziami i przyborami, z pomocą nauczyciela wykonuje proste operacje technologiczne.
Przykłady szczegółowych wymagań na poszczególne oceny z danych działów: Zasady sporządzania dokumentacji technicznej Papier - Posługują się elementarnymi przyborami kreślarskimi. - Odwzorowują wielkie litery pisma technicznego. - Czytają proste rysunki techniczne. - Określają funkcję i przeznaczenie podstawowych przyborów do rysowania. - Rysują wybrane figury płaskie i rzuty prostokątne mało skomplikowanych figur przestrzennych. - Sprawnie posługują się przyborami do rysowania. - Posługują się pismem technicznym (wielkie litery i cyfry). - Rysują i wymiarują wybrane figury płaskie i rzuty prostokątne prostych figur przestrzennych. - Sporządzają rysunki techniczne z wymiarami, stosując podziałki. - Uzasadniają potrzebę stosowania rysunku technicznego, jako środka przekazu informacji technicznej między projektantem, a wykonawcą. - Dostrzegają i uzasadniają potrzebę porozumiewania się w środowisku technicznym za pomocą znormalizowanych znaków, symboli i rysunków technicznych. - Posługują się podstawowymi narzędziami do obróbki papieru. - Wykonują proste operacje technologiczne: przenoszą wymiar na materiał, zaginają, dzielą i łączą materiał. - Określają obszary zastosowań papieru. - Dobierają narzędzia do obrabianego materiału. - Charakteryzują pojęcie obróbka papieru. - Z pomocą nauczyciela wykonują prace wytwórcze. - Określają moŝliwość zastąpienia róŝnych materiałów wyrobami papierniczymi. - Porównują właściwości papieru róŝnych klas. - Dobierają narzędzia do operacji technologicznych. - Samodzielnie wykonują prace wytwórcze. - Dobierają sposoby łączenia wyrobów papierniczych. - Dobierają materiał do wytworu. - Planują pracę wytwórczą, uwzględniając kolejność wykonywania operacji technologicznych i czas ich trwania. - Wykonują prace starannie i estetycznie. - Uzasadniają potrzebę oszczędzania papieru. - Uzasadniają celowość stosowania recyklingu. - Podczas realizacji zadań technicznych stosują nowatorskie rozwiązania. - Wymieniają nazwy formatów arkuszy papieru. - Nazywają rodzaje linii rysunkowych. - Nazywają trzy rzuty prostokątne. - Znają wymiary arkuszy papieru o formatach zasadniczych. - Wyjaśniają znaczenie znaków wymiarowych. - Omawiają zastosowanie najczęściej uŝywanych linii rysunkowych. - Objaśniają zasady tworzenia rzutów prostokątnych. - RozróŜniają formaty zasadnicze papieru rysunkowego. - Objaśniają zasady wymiarowania. - Wyjaśniają pojęcia związane z rzutowaniem prostokątnym. - Wyjaśniają terminologię stosowaną w rysunku technicznym. - Posiadają szeroki zakres wiedzy z rysunku technicznego i posługują się nią. - Wymieniają surowce, z których wytwarza się papier. - Podają przykłady rodzajów papieru (bibułka, tektura, karton). - Nazywają narzędzia stosowane do obróbki papieru. - Wymieniają właściwości papieru. - Wymieniają podstawowe wyroby papiernicze i ich zastosowanie. - RozróŜniają narzędzia stosowane do obróbki papieru. - Nazywają operacje technologiczne stosowane przy obróbce papieru. - Dzielą papier ze względu na gramaturę. - Wyjaśniają, metody uzyskiwania włókien z drewna. - Wskazują róŝnice między klasami papieru. - Określają właściwości papieru i umieją je scharakteryzować. - Definiują pojęcia: pergamin, papirus, celuloza. - Określają jednostkę gramatury, dokonują podziału papieru z uwzględnieniem gramatury dla kaŝdej grupy. - Uzasadniają konieczność recyklingu makulatury z podaniem oszczędności. np. prezentują nietypowe zastosowania wyrobów papierniczych.
Drewno i materiały drewnopochodne Obwody elektryczne - Posługują się podstawowymi narzędziami do obróbki drewna. - Wykonują proste operacje technologiczne: przenoszą wymiar na materiał, dzielą materiał, wyrównują krawędzie posługując się tarnikiem i papierem ściernym. - Określają obszary zastosowań drewna i materiałów drewnopochodnych. - Dobierają narzędzia do obrabianego materiału. - Charakteryzują zawody związane z przemysłem drzewnym. - Określają moŝliwość zastąpienia drewna materiałami drewnopochodnymi. - Porównują właściwości drewna z właściwościami materiałów drewnopochodnych. - Dobierają narzędzia do operacji technologicznych. - Dobierają sposoby łączenia elementów drewnianych i drewnopochodnych. - Dobierają materiał (gatunek drewna) do wytworu. - Planują pracę wytwórczą, uwzględniając kolejność - wykonywania operacji technologicznych i czas ich trwania. - Uzasadniają potrzebę przeprowadzania badań właściwości fizycznych drewna. - Uzasadniają celowość stosowania materiałów drewnopochodnych. - Podczas realizacji zadań technicznych stosują nowatorskie rozwiązania. - Montują proste obwody elektryczne. - Czytają i odwzorowują proste schematy elektryczne. - Czytają i rysują proste schematy elektryczne. - Określają zastosowanie obwodów szeregowych i równoległych. - Montują obwody elektryczne szeregowe i równoległe. - Dobierają napięcie źródła do napięcia odbiornika prądu. - Wymieniają podstawowe gatunki drewna. - Wyliczają materiały drewnopochodne. - Nazywają narzędzia stosowane do obróbki drewna i materiałów drewnopochodnych. - Omawiają podstawowe właściwości fizyczne róŝnych gatunków drewna. - Wymieniają asortymenty drewna. - RozróŜniają materiały drewnopochodne. - RozróŜniają narzędzia stosowane do obróbki drewna. - Nazywają rodzaje połączeń elementów drewnianych. - Nazywają podstawowe operacje technologiczne stosowane przy obróbce drewna. - Wyliczają wady i zalety drewna oraz materiałów drewnopochodnych. - Wyjaśniają, w jaki sposób otrzymuje się materiały drewnopochodne. - Wskazują róŝnice między połączeniem rozłącznym, a nierozłącznym. - Wyjaśniają róŝnice między właściwościami fizycznymi róŝnych gatunków drewna. - Omawiają rodzaje połączeń elementów drewnianych i drewnopochodnych. - Wyjaśniają wpływ właściwości róŝnych gatunków drewna na wartość i zastosowanie wyprodukowanych wyrobów. np. prezentują nietypowe zastosowania drewna i materiałów drewnopochodnych. - Definiują pojęcie obwód elektryczny. - Nazywają źródła i odbiorniki energii elektrycznej. - Znają symbole graficzne wybranych elementów elektrycznych. - Omawiają sposoby łączenia źródeł i odbiorników energii elektrycznej. - RozróŜniają symbole graficzne wybranych elementów elektrycznych. - Wyliczają wady i zalety szeregowych oraz równoległych obwodów elektrycznych. - RozróŜniają obwody elektryczne. - Porównują obwody szeregowe i równoległe. - Budują obwody elektryczne według schematu. - Samodzielnie projektują oraz budują złoŝone obwody elektryczne. - Diagnozują obwody elektryczne, wykorzystując przyrządy pomiarowe. - Wyjaśniają róŝnice między obwodem szeregowym, a równoległym. np. wyjaśniają zjawiska zachodzące w odbiornikach włączonych w obwód elektryczny, znają przyrządy pomiarowe.
Rysunek techniczny - Posługują się elementarnymi przyborami kreślarskimi. - Czytają proste rysunki techniczne. - Określają funkcję i przeznaczenie podstawowych przyborów do rysowania. - OdróŜniają izometrię od dimetrii ukośnej i prostokątnej. - Na podstawie rzutów aksonometrycznych rysują przedmioty w rzutach prostokątnych,. - Sprawnie posługują się przyborami do rysowania. - Rysują przedmioty w izometrii oraz dimetrii ukośnej i prostokątnej na podstawie rzutów prostokątnych. - Wykonują rzuty aksonometryczne złoŝonych przedmiotów. - Znają pojęcie aksonometrii. - Nazywają trzy rodzaje rzutów aksonometrycznych. - Znają układ osi w poszczególnych rodzajach aksonometrii. - Znają zaleŝności wymiarów grubości, szerokości i wysokości w rodzajach aksonometrii. - Objaśniają zasady tworzenia rysunku w izometrii. - Wskazują róŝnicę pomiędzy izometrią a dimetrią ukośną i prostokątną. - Omawiają kolejne etapy rysowania w aksonomertii. - Wyjaśniają terminologię stosowaną w rysunku technicznym. - Uzasadniają potrzebę stosowania rysunku technicznego, jako środka przekazu informacji technicznej między projektantem, a wykonawcą. - Posiadają szeroki zakres wiedzy z rysunku technicznego i posługują się nią. Materiały włókiennicze i ich obróbka. - Wykonują wybrane ściegi szycia ręcznego. - Dzielą materiały włókiennicze oraz łączą przez zszywanie. - Posługują się podstawowymi narzędziami do ręcznej obróbki materiałów włókienniczych. - Określają obszary zastosowań włókien naturalnych i chemicznych. - Wykonują ręczne ściegi podstawowe i ozdobne. - Czytają informacje zawarte na metkach wyrobów odzieŝowych dotyczące składu zastosowanych surowców. - Czytają symbole graficzne określające sposób konserwacji odzieŝy. - Określają wady i zalety włókien naturalnych i chemicznych. - OdróŜniają włókna naturalne od włókien chemicznych na podstawie próby spalania oraz poprzez badanie organoleptyczne. - Porównują właściwości izolacyjne, higroskopijne, spręŝyste tkanin wykonanych z włókien naturalnych i chemicznych. - Klasyfikują włókna. - Dobierają surowiec do określonego wyrobu odzie- Ŝowego. - Planują i wykonują pracę wytwórczą, uwzględniając kolejność operacji technologicznych i czas ich trwania. - Uzasadniają potrzebę przeprowadzania badań właściwości fizycznych i chemicznych włókien. - Wymieniają nazwy niektórych włókien naturalnych i chemicznych oraz źródła ich pochodzenia. - Nazywają wyroby włókiennicze. - RozróŜniają i nazywają ściegi podstawowe i ozdobne. - Nazywają narzędzia stosowane do ręcznej obróbki materiałów włókienniczych. - Omawiają wybrane właściwości włókien. - RozróŜniają i nazywają wyroby włókiennicze. - Wyjaśniają znaczenie pojęcia konserwacja odzie- Ŝy. - Wymieniają podstawowe wymiary niezbędne przy zakupie odzieŝy. - Wyjaśniają zasadę powstawania tkaniny i dzianiny. - Wyjaśniają, z jakiego surowca powinny być wykonane określone wyroby odzieŝowe. - Wyjaśniają, od czego zaleŝy sposób konserwacji odzieŝy. - Wyjaśniają, od czego zaleŝą właściwości uŝytkowe tkaniny i dzianiny. - Identyfikują tkaninę po kodzie barwnych nitek. - Identyfikują wymiary sylwetki z wielkościami katalogowymi. np. prezentują nietypowe zastosowania mate-
Tworzywa sztuczne - Podczas realizacji zadań technicznych stosują nowatorskie rozwiązania. riałów włókienniczych, prezentują rys historyczny rozwoju Ŝelazka, krosna, maszyny dziewiarskiej. - Wyjaśniają zasady konstruowania form odzieŝowych. Metale - Posługują się podstawowymi narzędziami do ręcznej obróbki tworzyw sztucznych. - Wykonują proste operacje technologiczne, np. przenoszą wymiar na materiał, dzielą tworzywa, wyrównują krawędzie, wiercą otwory. - Klasyfikują tworzywa sztuczne według ich właściwości. - Określają obszary zastosowań tworzyw sztucznych. - Dobierają narzędzia do operacji technologicznych. - Porównują właściwości róŝnych tworzyw sztucznych. - Określają najbardziej ekologiczny sposób przetwarzania odpadów z tworzyw sztucznych. - Uzasadniają potrzebę segregacji śmieci w gospodarstwach domowych. - Dobierają narzędzia do obrabianego materiału. - Dobierają tworzywo sztuczne do określonego wyrobu uŝytkowego. - Określają metodę, jaką został wytworzony wybrany przedmiot uŝytkowy. - Planują i wykonują pracę wytwórczą, uwzględniając kolejność operacji technologicznych i czas ich trwania. - Oceniają i uzasadniają potrzebę wykorzystania surowców wtórnych. - Proponują nowatorskie rozwiązania techniczne i stosują je przy wykonywaniu zadań. - Wymieniają nazwy niektórych tworzyw sztucznych i przykłady ich zastosowania. - Wymieniają wady i zalety tworzyw sztucznych. - Nazywają podstawowe operacje technologiczne występujące przy obróbce tworzyw sztucznych. - Nazywają narzędzia stosowane do ręcznej obróbki tworzyw sztucznych. - Omawiają właściwości tworzyw sztucznych na podstawie dotyku i ich wyglądu zewnętrznego. - Wymieniają tworzywa termoplastyczne i ich oznaczenia literowe. - Wyjaśniają znaczenie pojęć: utylizacja, recykling, biodegradacja. - Omawiają zachowanie się tworzywa termoplastycznego pod wpływem temperatury. - Omawiają metody przetwarzania tworzyw sztucznych na wyroby uŝytkowe. - Wyjaśniają znaczenie symboli stosowanych na opakowaniach z tworzyw sztucznych. - Wyjaśniają, jakie właściwości tworzyw sztucznych zadecydowały o ich szerokim zastosowaniu. - Wyjaśniają aspekt ekonomiczny powszechnego stosowania tworzyw sztucznych. - Omawiają uboczne skutki produkcji tworzyw sztucznych. np. przedstawiają nietypowe zastosowania tworzyw sztucznych, prezentują rys historyczny rozwoju tworzyw. - Określają właściwości fizyczne metali. - Rozpoznają podstawowe narzędzia do ręcznej obróbki metali. - Posługują się podstawowymi narzędziami do ręcznej obróbki metali. - Określają obszary zastosowań metali. - Określają podstawowe operacje technologiczne występujące przy obróbce metali. - Porównują właściwości róŝnych metali oraz ich stopów. - Dobierają narzędzia do operacji technologicznych. - Określają skutki korozji. - Badają przewodnictwo oraz właściwości magnetyczne metali. - Posługują się suwmiarką. - Oceniają i uzasadniają potrzebę wykorzystania surowców wtórnych. - Wymieniają nazwy metali i przykłady ich zastosowania. - Nazywają narzędzia stosowane do obróbki metalu. - Wymieniają zastosowanie stali. - Omawiają właściwości metali. - Charakteryzują podstawowe właściwości stopów Ŝelaza. - Omawiają sposób pozyskiwania Ŝelaza z rudy Ŝelaza oraz stopów metali. - Omawiają zastosowanie metali kolorowych oraz ich stopów. - Wyjaśniają zjawisko korozji. - Wyjaśniają, jakie właściwości metali zadecydowały o ich zastosowaniu. - Omawiają metody zabezpieczania przed korozją. - Omawiają budowę suwmiarki. np. przedstawiają nietypowe zastosowania
Urządzenia techniczne - Proponują nowatorskie rozwiązania techniczne, dobierają materiał do wytworu uwzględniając wymagania uŝytkowe, ekonomiczne i konstrukcyjne. metali, prezentują sposoby uzyskiwania metali z rud, nazywają rudy. - Rozpoznają niektóre elementy mechaniczneprzekładnie. - Wskazują urządzenia techniczne, w których występują przekładnie. - Nazywają i rozróŝniają przekładnie. - Wymieniają nazwy urządzeń technicznych wykorzystujących przekładnie. - Określają zastosowanie przekładni. - Omawiają budowę wybranych przekładni. Dom bezpieczny i wygodny - RozróŜniają konstrukcyjne elementy mechaniczne maszyn: koła zębate, osie, wałki, łoŝyska, przekładnie. - Samodzielnie projektują oraz budują układy mechaniczne. - Wyjaśniają zasadę przenoszenia ruchu w przekładniach. - Omawiają rolę poszczególnych elementów mechanicznych zastosowanych w urządzeniach technicznych. - Posiadają zakres wiedzy wykraczający poza program, np. prezentuje rys historyczny rozwoju konstrukcji poznanych przekładni. - Charakteryzują wybraną instalację domową. - Czytają i rysują wybrane symbole graficzne stosowane w rysunku budowlanym. - Określają podstawowe funkcje instalacji domowych. - Projektują wyposaŝenie mieszkania z zastosowaniem symboli graficznych. - Czytają i rysują schematy domowej instalacji elektrycznej. - Projektują funkcjonalne i estetyczne urządzenie mieszkania z uwzględnieniem zasad ergonomii. - Wymieniają podstawowe instalacje domowe. - Nazywają odbiorniki poszczególnych instalacji. - Wymieniają elementy instalacji domowych. - Wymieniają rodzaje kosztów związanych z eksploatacją mieszkania. - Wyjaśniają funkcję i przeznaczenie poszczególnych elementów instalacji domowych. - Wyjaśniają zasady planowania przestrzeni w mieszkaniu w zaleŝności od potrzeb rodziny. śywność i Ŝywienie - Obliczają koszt zuŝycia energii elektrycznej, gazu i wody w swoim domu. - Projektują układy przestrzenne domu z uwzględnieniem potrzeb własnej rodziny. - Uzasadniają potrzebę stosowania urządzeń pomiarowych celem zmniejszenia zuŝycia energii elektrycznej, gazu, wody zimnej i ciepłej. - Porównują parametry róŝnych elementów instalacji domowych. - Wskazują praktyczne sposoby zmniejszające koszt zuŝycia poszczególnych zasobów. - WyróŜniają w przestrzeni mieszkania strefy, w zaleŝności od ich przeznaczenia (do nauki, wypoczynku, zabawy). - Posiadają wykraczający poza program zakres wiedzy, np. prezentują niekonwencjonalne źródła energii. - Wyjaśniają zasady wykonywania rysunków budowlanych. - Grupują produkty spoŝywcze o zbliŝonej wartości odŝywczej. - Wykonują podstawowe czynności przy obróbce - Wymieniają składniki pokarmowe. - Wymieniają podstawowe grupy produktów spo- Ŝywczych.
Bezpieczeństwo ruchu drogowego Ocena (poziom wymagań) wstępnej warzyw i owoców. - Korzystają z wybranych urządzeń domowych. - Określają cele utrwalania Ŝywności. - Określają wartość odŝywczą wybranych produktów. - Ustalają, które produkty powinny być podstawą diety. - Określają funkcje, jakie pełnią składniki pokarmowe w organizmie. - Sporządzają proste potrawy, wykorzystując urządzenia gospodarstwa domowego. - Określają znaczenie poszczególnych składników odŝywczych dla prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka. - Dobierają metodę utrwalania Ŝywności w zaleŝności od produktu. - Poprawnie wykonują czynności związane z obróbką termiczną i wykańczającą oraz przygotowują posiłki zimne i gorące, stosując zasady higienicznej pracy. - Wykorzystują zdobytą wiedzę podczas rozwiązywania zadań problemowych. - Określają i charakteryzują niekorzystny wpływ niektórych potraw na zdrowie i samopoczucie człowieka. - Określają rolę makro i mikroelementów w Ŝywieniu. Kryteria - Nazywają czynności wykonywane podczas obróbki wstępnej. - Wymieniają podstawowe sposoby utrwalania Ŝywności. - Wymieniają nazwy produktów dostarczających odpowiednie składniki odŝywcze. - Omawiają zawartość piramidy zdrowego Ŝywienia. - Wskazują produkty pochodzenia zwierzęcego i roślinnego pełniące funkcję energetyczną, budulcową, regulującą. - Przedstawiają zasady właściwego odŝywiania według piramidy zdrowego Ŝywienia. - Charakteryzują sposoby konserwacji Ŝywności. - Omawiają pojęcie Ŝywności ekologicznej. - Wyjaśniają rolę witamin i składników mineralnych w Ŝywieniu. - Wyjaśniają zasady obróbki wstępnej, termicznej i wykańczającej. - Posiadają wykraczający poza program zakres wiedzy, np. wyjaśniają znaczenie symboli niektórych szkodliwych środków konserwujących Ŝywność, - Wskazują choroby powstające w wyniku niedoboru witamin i składników mineralnych oraz podają sposoby zapobiegania. - Omawiają zagroŝenia związane z chorobami, nadwagą, bulimią, anoreksją. Celująca (wykraczające) Bardzo dobra (dopełniające) Dobra (rozszerzone) Dostateczna (podstawowe) Stopień celujący otrzymuje uczeń, który: - zdobył wiadomości i umiejętności wykraczające poza program nauczania z zakresu BRD - biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu zadań teoretycznych i praktycznychproponuje rozwiązania nietypowe - śledzi zmiany w przepisach dotyczących ruchu drogowego - biegle i właściwie posługuje się Kodeksem drogowym - jest zaangaŝowany emocjonalnie i dąŝy do samodoskonalenia oraz poszerzenia zakresu swojej wiedzy z BRD - motywuje innych uczniów - racjonalnie wykorzystuje czas oraz przestrzega zasad bhp - odnosi sukcesy w konkursach BRD Stopień bardzo dobry otrzymuje uczeń, który: - podczas wykonywania typowych zadań teoretycznych i praktycznych wykazuje się duŝą samodzielnością, starannością, sumiennością oraz odpowiedzialnością w działaniu - opanował pełny zakres wiedzy określonej programem nauczania dotyczący BRD - w pełni wykorzystuje wiadomości i umiejętności do rozwiązywania zadań problemowych - potrafi w praktyce zastosować poznane wiadomości dotyczące zasad ruchu drogowego - umiejętnie posługuje się Kodeksem drogowym - opanował bezbłędnie technikę jazdy na rowerze - bardzo chętnie prezentuje zdobytą wiedze na forum klasy Stopień dobry otrzymuje uczeń, który: - podczas wykonywania typowych zadań teoretycznych i praktycznych wykazuje zaangaŝowanie i samodzielność w działaniu, jest staranny i systematyczny - opanował w duŝym zakresie wiedzę określoną programem nauczania w zakresie BRD - wykorzystuje zdobyte wiadomości i umiejętności do samodzielnego rozwiązywania typowych zadań - właściwie korzysta z Kodeksu drogowego - zna i stosuje zasady bezpieczeństwa i higieny pracy Stopień dostateczny otrzymuje uczeń który : - podczas wykonywania typowych zadań teoretycznych i praktycznych podejmuje próby samodzielnego rozwiązywania zadań, rozwiązuje zadania o średnim stopniu trudności - opanował minimum zakres wiedzy określonej programem nauczania z zakresu BRD - ma problem z zastosowaniem praktyce poznanych wiadomości dotyczących zasad ruchu drogowego
Dopuszczająca (konieczne) Niedostateczna - opanował w stopniu podstawowym technikę jazdy na rowerze - czasami korzysta kodeksu drogowego - mało efektownie wykorzystuje czas pracy - stosuje zasady bezpieczeństwa i higieny pracy Stopień dopuszczający otrzymuje uczeń, który: - podczas wykonywania zadań teoretycznych i praktycznych musi być nakłaniany i mobilizowany do pracy przez nauczyciela, wykonuje zadanie niedokładnie i nieestetycznie - ma braki wiedzy w zakresie podstawowych treści określonych programem nauczania - przy pomocy nauczyciela rozwiązuje zadania o niewielkim stopniu trudności - rzadko korzysta z Kodeksu drogowego - ma trudności z poprawna organizacja pracy Stopień niedostateczny otrzymuje uczeń, który: - podczas wykonywania zadań teoretycznych i praktycznych nie wykazuje chęci do pracy, jest niesamodzielny oraz nie potrafi organizować pracy - nie opanował minimum wiedzy określonej programem nauczania, co uniemoŝliwia zdobycie karty rowerowej - nie jest w stanie wykonać najprostszych zadań - nie przestrzega zasad bezpiecznej i higienicznej pracy