Wymagania edukacyjne z zajęć technicznych w klasie szóstej Rok szkolny 2016/2017

Transkrypt

1 edukacyjne z zajęć technicznych w klasie szóstej Rok szkolny 2016/ Podczas oceniania działań praktycznych zwracamy uwagę na: wysiłek wkładany przez ucznia w wywiązywanie się z obowiązków wynikających ze specyfiki tego przedmiotu; celowość, dokładność i staranność wykonywanego zadania; przestrzeganie zasad dobrej organizacji pracy; właściwe wykorzystanie materiałów, narzędzi i urządzeń technicznych; rozumienie zjawisk technicznych; umiejętność wyciągania wniosków; czytanie ze zrozumieniem wszelkiego rodzaju instrukcji. 2. Uczniowie oceniani są z wykorzystaniem oceniania kształtującego. II. Obowiązki ucznia. Uczeń zobowiązany jest do: a) przynoszenia zeszytu przedmiotowego, niezbędnych przyborów geometrycznych, 2 ołówków zatemperowanych, zielonego długopisu, potrzebnych materiałów na wcześniej planowane prace. b) uważania na lekcjach, brania czynnego udziału w zajęciach i prowadzenia pełnych notatek w zeszycie, rzetelnego przygotowywania się do prac praktycznych, systematycznego uczenia się. Ocenianie bieżące ma na celu monitorowanie pracy ucznia oraz przekazywanie uczniowi informacji o jego osiągnięciach edukacyjnych pomagających w uczeniu się. III. Obszary aktywności oceniane na lekcjach zajęć technicznych: -aktywność na lekcji, -testy, sprawdziany; -odpowiedź ustna; -prace wytwórcze; -zadnia domowe; -przygotowanie do zajęć; IV Tryb poprawiania ocen. a) Uczeń ma prawo poprawiać ocenę. b) Poprawa jest dobrowolna i musi odbywać się poza lekcjami c) Termin poprawy uczeń uzgadnia z nauczycielem do dwóch tygodni od czasu otrzymania oceny. Nową ocenę zapisuje się obok poprawianej. d) Zadania domowe uczeń powinien poprawić na lekcję następną. Wyjątkowo, jeżeli zadanie było pracochłonne lub jego realizacja trwała dłuższy czas, uczeń uzgadnia z nauczycielem V ogólne na poszczególne oceny. Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: zdobył wiadomości i umiejętności wykraczające poza program nauczania ; biegle posługuje się zdobytą wiedzą i umiejętnościami w nietypowych sytuacjach praktycznych; racjonalnie wykorzystuje swoje uzdolnienia na każdych zajęciach; proponuje nowatorskie rozwiązania; osiąga sukcesy w konkursach technicznych. Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który: opanował w pełni treści programowe, samodzielnie wyjaśnia zjawiska i procesy, rozumie zależności; w pełni wykorzystuje wiadomości i umiejętności do rozwiązywania zadań problemowych; właściwie organizuje stanowisko pracy, przestrzega zasad bhp; sprawnie posługuje się narzędziami i przyborami, poprawnie wykonuje operacje technologiczne; potrafi współdziałać w grupie podczas realizacji zadań zespołowych.

2 Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który: opanował w stopniu dobrym wiadomości określone programem nauczania; umie wykorzystywać wiadomości i umiejętności do rozwiązywania zadań teoretycznych i praktycznych; stosuje zasady dotyczące organizacji i bezpieczeństwa pracy, racjonalnie wykorzystuje czas pracy; poprawnie posługuje się narzędziami i przyborami, w stopniu dobrym opanował umiejętności technologiczne. Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który: opanował wiadomości na poziomie podstaw programowych; umie wykorzystać wiadomości i umiejętności do rozwiązywania zadań teoretycznych i praktycznych o średnim stopniu trudności; przeważnie stosuje zasady dotyczące organizacji i bezpieczeństwa pracy; mało efektownie wykorzystuje czas pracy; popełnia błędy w posługiwaniu się narzędziami i przyborami, w stopniu średnim opanował operacje technologiczne. Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który: ma braki w wiedzy na poziomie podstaw programowych; rozwiązuje zadania teoretyczne i praktyczne o niewielkim stopniu trudności; ma trudności z poprawną organizacją pracy, wykazuje brak samodzielności; posługuje się tylko prostymi narzędziami i przyborami, z pomocą nauczyciela wykonuje proste operacje technologiczne. VI Ocenianie ucznia ze specyficznymi potrzebami edukacyjnymi: W przypadku takiego ucznia oceniany będzie głównie wkład pracy w realizowane zadania, zaangażowanie w dążeniu do celu, pozytywna motywacja do nauki. Natomiast kryteria oceniania z wiedzy i umiejętności przedmiotowych będą dostosowane do indywidualnych możliwości i oparte na opiniach i wskazówkach zawartych w orzeczeniach Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej. Oceniana będzie również wytrwałość, systematyczność, przygotowanie do zajęć oraz wywiązywanie się z obowiązków szkolnych. ODCHYLENIA ROZWOJOWE wydłużenie czasu wykonywania ćwiczeń praktycznych, podchodzenie do ucznia w trakcie samodzielnej pracy, a w razie potrzeby udzielenie pomocy, wyjaśnień mobilizowanie do wysiłku i ukończenia zadania możliwość rozbicia ćwiczeń złożonych na prostsze i ocenienie ich wykonania etapami,, branie pod uwagę poprawności merytorycznej wykonanego ćwiczenia, a nie jego walorów estetycznych, podczas odpowiedzi ustnych zadawanie większej ilości prostych pytań zamiast jednego złożonego, obniżenie wymagań dotyczących estetyki zeszytu przedmiotowego,, DYSLESJA docenianie chęci pokonywania trudności, wysiłku i wytrwałości w działaniu, samodzielności zadbanie o ład w miejscu pracy i porządek w działaniu zadania dostosowane do możliwości percepcyjnych ucznia np. zezwolić na wykonanie modelu w większym formacie pozostawianie więcej czasu na wykonanie pracy stosowanie krótkich i nieskomplikowanych poleceń, upewnianie się czy uczeń je zrozumiał branie pod uwagę trudności z orientacją w schemacie ciała i przestrzeni,

3 1.Rysunek techniczny () + R ( + R)+ D Ponadprogramowe (+ -posługuje się przyborami kreślarskimi; -czyta proste rysunki techniczne. -określa funkcję i przeznaczenie podstawowych przyborów do rysowania; -odróżnia izometrię od dimetrii ukośnej i prostokątnej. -na podstawie rzutów aksonometrycznych rysuje przedmioty w rzutach prostokątnych. -sprawnie posługuje się przyborami kreślarskimi; -rysuje przedmioty w izometrii oraz dimetrii ukośnej i prostokątnej na podstawie rzutów prostokątnych. -wykonuje zrzuty aksonometryczne złożonych przedmiotów. -zna pojęcie aksonometrii; -nazywa trzy rodzaje rzutów aksonometrycznych. - zna układ osi w poszczególnych rodzajach aksonometrii; -zna zależność wymiarów: grubość, szerokość i wysokości w różnych rodzajach aksonometrii; -objaśnia zasady tworzenia rysunku w izometrii. -wskazuje różnicę pomiędzy izometrią, a dimetrią ukośną i prostokątną; -omawia kolejne etapy rysowania w aksonometrii. -wyjaśnia terminologię stosowaną w rysunku technicznym; -uzasadnia potrzebę stosowania rysunku technicznego, jako środka przekazu informacji technicznej między projektantem, a wykonawcą. -posiada szeroki zakres wiedzy z rysunku technicznego i posługuje się nią. 2.Materiały włókiennicze i ich obróbka -wykonuje wybrane ściegi szycia ręcznego; -nazywa włókna naturalne i chemiczne oraz podaje źródła ich

4 -dzieli materiał włókienniczy oraz łączy przez zszywanie; -posługuje się podstawowymi narzędziami do ręcznej obróbki materiałów włókienniczych. pochodzenia; -nazywa wyroby włókiennicze; -rozpoznaje i nazywa ściegi podstawowe i ozdobne; -nazywa narzędzia stosowane do ręcznej obróbki materiałów włókienniczych. -wykonuje ręczne ściegi podstawowe i ozdobne; -czyta informacje zawarte na metkach wyrobów odzieżowych dotyczące składu zastosowanych surowców; -czyta symbole graficzne określające sposób konserwacji odzieży. -omawia wybrane właściwości włókien; -rozróżnia i nazywa wyroby włókiennicze; -podaje obszary zastosowań włókien naturalnych i chemicznych; -wyjaśnia znaczenie pojęcia,,konserwacja odzieży ; -wymienia podstawowe wymiary niezbędne przy zakupie odzieży. () + R -określa wady i zalety włókien naturalnych oraz chemicznych; -odróżnia włókna naturalne od włókien chemicznych na podstawie próby spalania oraz poprzez badanie organoleptyczne; -porównuje właściwości izolacyjne, higroskopijne, sprężyste tkanin wykonanych z różnych włókien. -wyjaśnia zasadę powstania tkaniny i dzianiny; -wyjaśnia, z jakiego surowca powinny być wykonane określone wyroby odzieżowe; -wyjaśnia od czego zależy sposób konserwacji odzieży. ( + R)+ D Ponadprogramowe (+ -klasyfikuje włókna; -dobiera surowiec do wyrobu odzieżowego; -planuje i wykonuje pracę wytwórczą, uwzględniając kolejność operacji technologicznych i czas ich trwania. -uzasadnia potrzebę przeprowadzania badań oceniających właściwości fizyczne i chemiczne włókien; -podczas realizacji zadań -wyjaśnia, od czego zależą właściwości użytkowe tkaniny i dzianiny; -identyfikuje tkaninę po kodzie barwnych nitek; -identyfikuje wymiary sylwetki z wielkościami katalogowymi. -posiada wykraczający poza program zakres wiedzy, np. prezentuje nietypowe zastosowania materiałów włókienniczych, prezentuje rys

5 technicznych stosuje nowatorskie rozwiązania. historyczny rozwoju konstrukcji żelazka, krosna, maszyny dziewiarskiej; -wyjaśnia zasady konstruowania form odzieżowych. 3.Tworzywa sztuczne () + R ( + R)+ D -posługuje się podstawowymi narzędziami do ręcznej obróbki tworzyw sztucznych; -wykonuje proste operacje technologiczne, np. przenosi wymiar na materiał, dzieli tworzywa, wyrównuje krawędzie, wierci otwory. -klasyfikuje tworzywa sztuczne według ich właściwości; -określa obszary zastosowań tworzyw sztucznych; -dobiera narzędzia do operacji technologicznych. -porównuje właściwości różnych tworzyw sztucznych; -określa najbardziej ekologiczny sposób przetwarzania odpadów z tworzyw; -uzasadnia potrzebę segregacji śmieci w gospodarstwach domowych; -dobiera narzędzia do obrabianego tworzywa. -dobiera tworzywo sztuczne do określonego wyrobu użytkowego; -określa metodę, jaką został wytworzony wybrany przedmiot użytkowy; -planuje i wykonuje pracę -wymienia nazwy niektórych tworzyw sztucznych i przykłady ich zastosowania; -wymienia wady i zalety tworzyw sztucznych; -nazywa podstawowe operacje technologiczne; -nazywa narzędzia stosowane do ręcznej obróbki tworzyw sztucznych. -omawia właściwości tworzyw na podstawie dotyku i wyglądu zewnętrznego; -wymienia tworzywa termoplastyczne i ich oznaczenia literowe; -wyjaśnia znaczenie pojęć: utylizacja, recykling, biodegradacja. -omawia zachowanie się tworzywa termoplastycznego pod wpływem temperatury; -omawia metody przetwarzania tworzyw sztucznych na wyroby użytkowe; -wyjaśnia znaczenie symboli stosowanych na opakowaniach z tworzyw sztucznych. -wyjaśnia jakie wiadomości tworzyw sztucznych zadecydowały o ich szerokim zastosowaniu; -wyjaśnia aspekt ekonomiczny powszechnego stosowania

6 Ponadprogramowe (+ 4.Metale wytwórczą, uwzględniając kolejność operacji technologicznych i czas ich trwania. -ocenia i uzasadnia potrzebę wykorzystania surowców wtórnych; -proponuje nowatorskie rozwiązania techniczne i stosuje je przy wykonywaniu zadań. tworzyw sztucznych; -omawia uboczne skutki produkcji tworzyw sztucznych. -posiada wykraczający poza program zakres wiedzy, np. przedstawia nietypowe zastosowania tworzyw sztucznych, prezentuje rys historyczny rozwoju tworzyw. () + R ( + R)+ D Ponadprogramowe (+ -określa wiadomości fizyczne metali; -rozpoznaje narzędzia do ręcznej obróbki metali. -posługuje się podstawowymi narzędziami do ręcznej obróbki metali; -określa podstawowe operacje technologiczne występujące przy obróbce metali. -porównuje właściwości różnych metali oraz ich stopów; -dobiera narzędzia do operacji technologicznych; -określa skutki korozji. -bada przewodnictwo oraz właściwości magnetyczne metali; -posługuje się suwmiarką. -uzasadnia potrzebę wykorzystania surowców wtórnych; -proponuje nowatorskie rozwiązania techniczne; -dobiera materiał do wytworu uwzględniając wymagania użytkowe, ekonomiczne i konstrukcyjne. -wymienia nazwy metali i ich zastosowanie; -nazywa narzędzia stosowane do obróbki metalu. -wymienia zastosowanie stali; -omawia właściwości metali; -charakteryzuje właściwości stopów żelaza. -omawia sposób pozyskiwania żelaza z rudy; -omawia zastosowanie metali kolorowych oraz ich stopów; -wyjaśnia zjawisko korozji. -wyjaśnia, jakie właściwości metali zadecydowały o ich zastosowaniu; -omawia metody zabezpieczenia przed korozją. -posiada wykraczający poza program zakres wiedzy, np. przedstawia nietypowe zastosowania metali, prezentuje sposoby uzyskiwania metali z rud, nazywa rudy.

7 5.Urządzenia techniczne () + R ( + R)+ D -rozpoznaje niektóre elementy mechaniczne-przekładnie. -wskazuje urządzenia techniczne, w których występują przekładnie. -określa zastosowanie przekładni. -rozróżnia elementy mechaniczne zastosowane w urządzeniach technicznych. -nazywa i rozróżnia przekładnie. -wymienia nazwy urządzeń technicznych wykorzystujących przekładnie. -omawia budowę wybranych przekładni. -wyjaśnia zasadę przenoszenia ruchu w przekładniach. Ponadprogramowe (+ 6.Dom bezpieczny i wygodny -samodzielnie projektuje oraz buduje układy mechaniczne. -posiada zakres wiedzy wykraczający poza program, np. prezentuje rys historyczny rozwoju konstrukcji poznanych przekładni. () + R -charakteryzuje wybraną instalację domową; -czyta i rysuje symbole graficzne stosowane w rysunku budowlanym. -określa podstawowe funkcje instalacji domowych; -projektuje wyposażenie mieszkania z zastosowaniem symboli graficznych. -czyta i rysuje schematy domowej -wymienia podstawowe instalacje domowe; -nazywa odbiorniki poszczególnych instalacji. -wymienia elementy instalacji domowych; -wymienia rodzaje kosztów związanych z eksploatacją mieszkania. -wyjaśnia funkcję poszczególnych

8 ( + R)+ D Ponadprogramowe (+ instalacji elektrycznej; -projektuje funkcjonalne i estetyczne urządzenie mieszkania z uwzględnieniem zasad ergonomii. -oblicza koszt zużycia energii elektrycznej, gazu i wody w swoim domu; -projektuje układy przestrzenne domu z uwzględnieniem potrzeb własnej rodziny. -uzasadnia potrzebę stosowania urządzeń pomiarowych celem zmniejszenia zużycia energii elektrycznej, gazu, wody zimnej i ciepłej. elementów instalacji domowych; -wyjaśnia zasady planowania przestrzeni w mieszkaniu w zależności od potrzeb rodziny. -wskazuje praktyczne sposoby zmniejszające koszt zużycia poszczególnych zasobów; -wyróżnia w przestrzeni mieszkania strefy w zależności od ich przeznaczenia ( do nauki, wypoczynku, zabawy). -posiada poza program zakres wiedzy, np. prezentuje niekonwencjonalne źródło energii; -wyjaśnia zasady wykonywania rysunków budowlanych. 7.Żywność i żywienie () + R -grupuje produkty spożywcze o zbliżonej wartości odżywczej; -wykonuje podstawowe czynności przy obróbce wstępnej warzyw i owoców; -korzysta z wybranych urządzeń domowych. -określa cele utrwalania żywności; -określa wartość odżywczą wybranych produktów. -ustala, które produkty powinny być podstawą diety; -określa funkcje, jakie pełnią składniki pokarmowe; -sporządza proste potrawy, wykorzystując urządzenia gospodarstwa domowego. -wymienia składniki pokarmowe; -wymienia podstawowe grupy produktów spożywczych; -nazywa czynności wykonywane podczas obróbki wstępnej. -wymienia sposoby utrwalania żywności; -zna składniki pokarmowe zawarte w produktach spożywczych. -omawia zawartość piramidy zdrowego żywienia; -wskazuje produkty pochodzenia zwierzęcego i roślinnego pełniące funkcję energetyczną, budulcową, regulującą.

9 ( + R)+ D Ponadprogramowe (+ -określa znaczenie poszczególnych składników odżywczych dla prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka; -dobiera metodę utrwalania żywności do produktu; -wykonuje czynności związane z obróbką termiczną i wykończającą oraz przygotowuje posiłki zimne i gorące, stosując zasady higieniczne pracy. -określa i charakteryzuje niekorzystny wpływ niektórych potraw na zdrowie i samopoczucie człowieka; -określa rolę makro i mikroelementów w żywieniu. -przedstawia zasady właściwego odżywiania wg piramidy zdrowego żywienia; -rozróżnia sposoby konserwacji żywności; -omawia pojęcie żywności ekologicznej; -wyjaśnia rolę witamin i składników mineralnych w żywieniu; -wyjaśnia zasady obróbki wstępnej, termicznej i wykańczającej. -posiada wykraczający poza program zakres wiedzy, np. wyjaśnia znaczenie symboli niektórych środków konserwujących żywność; -omawia zagrożenia związane z chorobami, nadwagą, bulimią, anoreksją.