Ćwiczenie 1. Temat: Charakterystyka mikroorganizmów wodnych (cz. I)



Podobne dokumenty
XXV. Grzyby cz I. Ćwiczenie 1. Wykonanie i obserwacja preparatów mikroskopowych. a. Candida albicans preparat z hodowli barwiony metoda Grama

Instrukcje do ćwiczeń oraz zakres materiału realizowanego na wykładach z przedmiotu Mikrobiologia na kierunku chemia kosmetyczna

Ćwiczenie 4-5 Mikrobiologiczne kryteria oceny sanitarnej wody

Do jednego litra medium dodać 10,0 g skrobi ziemniaczanej lub kukurydzianej i mieszać do uzyskania zawiesiny. Sterylizować w autoklawie.

Diagnostyka grzybów. 2) Preparat barwiony nigrozyną lub tuszem chińskim (przy podejrzeniu kryptokokozy) uwidocznienie otoczek Cryptococcus neoformans

liczba godzin 2 MIKROBIOLOGIA KOSMETOLOGICZNA dla studentów II roku, studiów I st. kierunku KOSMETOLOGIA półpłynne stałe

Hodowlą nazywamy masę drobnoustrojów wyrosłych na podłożu o dowolnej konsystencji.

Protokoły do zajęć praktycznych z mikrobiologii ogólnej i żywności dla studentów kierunku: Dietetyka

Program ćwiczeń z mikrobiologii dla studentów III roku Oddziału Analityki Medycznej, rok akademicki 2014/2015 SEMESTR LETNI

Ćwiczenie 1 Morfologia I fizjologia bakterii

Temat: Powietrze jako środowisko życia mikroorganizmów. Mikrobiologiczne badanie powietrza i powierzchni płaskich Cz.1/Cz.2.

ĆWICZENIE NR 3 BADANIE MIKROBIOLOGICZNEGO UTLENIENIA AMONIAKU DO AZOTYNÓW ZA POMOCĄ BAKTERII NITROSOMONAS sp.

Choroby grzybicze. Ewelina Farian

II. OZNACZANIE LICZBY BAKTERII Z GRUPY COLI I BAKTERII Z GRUPY COLI TYP FEKALNY METODĄ PŁYTKOWĄ W ŻYWNOŚCI I INNYCH PRODUKTACH wg PN-ISO 4832: 2007

II rok OML studia magisterskie - Diagnostyka parazytologiczna- praktyczna nauka zawodu

Ćwiczenie 8, 9, 10 Kontrola mikrobiologiczna środowiska pracy

SPRAWOZDANIE Z BADAŃ MIKROBIOLOGICZNYCH Nr 20006/11859/09

woda do 1000 ml ph=6,9-7,1. Po sterylizacji dodać nystatynę (końcowe stężenie ok. 50 μg/ml). Agar z wyciągiem glebowym i ekstraktem drożdżowym (YS)

ĆWICZENIE 5 MECHANIZMY PROMUJĄCE WZROST ROŚLIN

1. Demonstracja preparatów bakteryjnych barwionych metodą negatywną ukazujących kształty komórek bakteryjnych.

X. Diagnostyka mikrobiologiczna bakterii chorobotwórczych z rodzaju: Corynebacterium, Mycobacterium, Borrelia, Treponema, Neisseria

VII. Fizjologia bakterii - ćwiczenia praktyczne

III. Fizjologia bakterii i zasady diagnostyki bakteriologicznej

Instrukcja do ćwiczeń

VII. Pałeczki Gram-dodatnie: Corynebacterium, Listeria, Erysipelothtix, Lactobacillus - ćwiczenia praktyczne

OGÓLNY PLAN ĆWICZEŃ I SEMINARIÓW Z MIKROBIOLOGII OGÓLNEJ dla studentów STOMATOLOGII w roku akademickim semestr zimowy

Ćwiczenie 9. Temat: Metody ilościowe w mikrobiologicznych badaniach żywności Cz.1

CHARAKTERYSTYCZNE CECHY GRZYBÓW

Interpretacja wyników analiz ilości i obecności drobnoustrojów zgodnie z zasadami badań mikrobiologicznych żywności i pasz?

Program ćwiczeń z mikrobiologii dla studentów III roku Oddziału Analityki Medycznej, rok akademicki 2018/2019 SEMESTR LETNI

Biologia komórki. Skrypt do ćwiczeń dla studentów Bioinformatyki i Biologii Systemów. (część mikrobiologiczna)

Mikrobiologia II rok Towaroznawstwo i Dietetyka. Ćwiczenie 10

RAPORT Z BADAŃ 164/Z/ /D/JOGA. Dostarczony materiał: próbki tworzyw sztucznych. Ilość próbek: 1. Rodzaj próbek: tworzywo

Ćwiczenie 11. Temat: Wskaźniki higieniczne żywności.

SPRAWOZDANIE Z BADAŃ MIKROBIOLOGICZNYCH Nr 20005/11858/09

ZAKRES AKREDYTACJI LABORATORIUM BADAWCZEGO Nr AB 639

Bromowanie alkanów. Andrzej Danel

mgr Sławomir Sułowicz Katedra Mikrobiologii UŚ

Temat: Analiza sanitarna wody

Ćwiczenie 1 Podstawy różnicowania bakterii. 1. Preparat przyżyciowy (mokry, tzw. świeży) w kropli wiszącej. Technika wykonania preparatu:

X. Pałeczki Gram-dodatnie. Rodzaje: Corynebacterium, Listeria, Erysipelothtix, Lactobacillus

XIX. Pałeczki Gram-ujemne część I - ćwiczenia praktyczne

ĆWICZENIE III Temat I: Wpływ czynników fizycznych i chemicznych na drobnoustroje c.d.

ĆWICZENIA Z MECHANIZMÓW DZIAŁANIA WYBRANYCH GRUP LEKÓW

XIII. Staphylococcus, Micrococcus ćwiczenia praktyczne

Odporność na zagrzybienie płyt z krzemianu wapnia

GRUPA I Lp Nazwa Jm Ilość Cena jedn netto 1. Columbia agar z 5 %krwią baranią

Ocena skuteczności procesów sterylizacji za pomocą wskaźników biologicznych r.

IV. Streptococcus, Enterococcus ćwiczenia praktyczne

Z BADAŃ ODDZIAŁYWANIA WYBRANYCH MIKROORGANIZMÓW NA KOMPOZYTY PP Z BIOCYDEM SEANTEX

VIII. Pałeczki Gram-ujemne z rodziny Enterobacteriaceae

II. Badanie lekowrażliwości drobnoustrojów ćwiczenia praktyczne. Ćwiczenie 1. Oznaczanie lekowrażliwości metodą dyfuzyjno-krążkową

Zestaw SIT Szybki Identyfikacyjny Test Szczepów Salmonella Enteritidis i Typhimurium

Instrukcja postępowania z odpadami biologicznymi w ICHNoZiŻ UJD

Zakład Biologii Sanitarnej i Ekotechniki ĆWICZENIE 2 BUDOWA I FUNKCJE ENZYMÓW. ZASTOSOWANIE BADAŃ ENZYMATYCZNYCH W INŻYNIERII ŚRODOWISKA.

WYKRYWANIE ZANIECZYSZCZEŃ WODY POWIERZA I GLEBY

WYKRYWANIE OBECNOŚCI BAKTERII Z RODZAJU LISTERIA W ŻYWNOŚCI

CHARAKTERYSTYKA MIKROBIOLOGICZNA SADU ŚLIWY WĘGIERKI ZWYKŁEJ

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 22 kwietnia 2005 r.

Laboratorium 7. Testy na genotoksyczność

Ćwiczenie 14. Technologie z udziałem bakterii kwasu mlekowego: wykorzystanie fermentacji mlekowej, masłowej i propionowej

GRZYBY PLEŚNIOWE W MIKROŚRODOWISKU MIESZKALNYM CZŁOWIEKA

- podłoża transportowo wzrostowe..

Zakład Higieny Środowiska Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego Państwowy Zakład Higieny

[1ZKO/KII] Mikrobiologia skóry

PROJEKT BADAWCZY CZASEM DOBRE, CZASEM ZŁE, CZYLI DROŻDŻE I PLEŚNIE W ŻYWNOŚCI

Testy aktywności przeciwdrobnoustrojowej na przykładzie metody dyfuzyjnej oraz wyznaczania wartości minimalnego stężenia hamującego wzrost.

VIII. Diagnostyka mikrobiologiczna głównych drobnoustrojów odpowiedzialnych za zakażenia przewodu pokarmowego i zapalenie otrzewnej

RAPORT Z BADAŃ 01369/2015/D/AGST. Blirt S.A Gdańsk, ul. Trzy Lipy 3/1.38. Dział DNA-Gdańsk. Nr zlecenia

ISBN

Ćwiczenie 7, 8. Temat: Metody ilościowe w mikrobiologicznych badaniach żywności.

1 Zakład Mikrobiologii UJK. Instrukcje do ćwiczeń oraz zakres materiału realizowanego na wykładach z przedmiotu Mikrobiologia na kierunku biologia

ALDEHYDY, KETONY. I. Wprowadzenie teoretyczne

Możliwości ograniczania mikotoksyn

Podstawy różnicowania bakterii i grzybów. Imię i nazwisko:

Litowce i berylowce- lekcja powtórzeniowa, doświadczalna.

Dostawy

Ocena wybranych wskaźników chorobotwórczości grzybów z rodzaju Candida wyizolowanych od pacjentów chirurgicznych.

Temat: Glony przedstawiciele trzech królestw.

szt 5400 szt 1500 szt 2500 szt 4000 szt 1500 szt 400 szt 2000 szt 600 szt 500 szt 3000 szt 200

(12) OPIS PATENTOWY(19) PL (11)

Pracownia w Kaliszu Kalisz ul. Warszawska 63a tel: fax: zhw.kalisz@wiw.poznan.pl

data ĆWICZENIE 12 BIOCHEMIA MOCZU Doświadczenie 1

SZCZEGÓŁOWY OPIS PRZEDMIOTU ZAMÓWIENIA

G-VII. Substancje o znaczeniu biologicznym

HYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE

Ocena czystości mikrobiologicznej cystern przewożących cukier luzem. dr Dagmara Wojtków Teresa Basińska Jesior

Przedmiot: Biologia (klasa piąta)

Mikrobiologia - Bakteriologia

E.coli Transformer Kit

KARTA KURSU. Kod Punktacja ECTS* 4

Identyfikacja mikroorganizmów systemem firmy Biolog

Mikrobiologia - Bakteriologia

ZAPYTANIE OFERTOWE ROCZNE nr 13/K z dnia r. NA ODCZYNNIKI CHEMICZNE I MATERIAŁY ZUŻYWALNE DLA FIRMY CELON PHARMA SA

Saccharomyces Transformer Kit zestaw do przygotowywania i transformacji komórek kompetentnych Saccharomyces cerevisiae. Metoda chemiczna.

BADANIA TOKSYCZNOŚCI ZANIECZYSZCZEŃ ORGANIZMÓW WODNYCH (PN -90/C-04610/01;03;05)

BIOLOGIA KOMÓRKI KOMÓRKI EUKARIOTYCZNE W MIKROSKOPIE ŚWIETLNYM JASNEGO POLA I KONTRASTOWO- FAZOWYM; BARWIENIA CYTOCHEMICZNE KOMÓREK

Kontrola pożywek mikrobiologicznych. Sekcja Badań Epidemiologicznych

Temat 1: Morfologia komórki i kolonii. Barwienie pozytywne proste i barwienie negatywne

ZASADY BADAŃ BAKTERIOLOGICZNYCH

Transkrypt:

Czas trwania: 1, 5 godz. Specjalność: TECHNOLOGIA ZYWNOŚCI Ćwiczenie 1. Temat: Charakterystyka mikroorganizmów wodnych (cz. I) Część teoretyczna 1) Grupy organizmów wodnych 2) Charakterystyka mikroorganizmów wodnych (cz. I bakterie i grzyby) 3) Grzyby wodne suplement (dołączony do konspektu) Część praktyczna 1) Izolacja, hodowla i identyfikacja różnych grup fizjologicznych bakterii wodnych 2) Izolacja i hodowla grzybów wodnych na podłożach sztucznych 3) Oznaczenie ilości grzybów mikroskopowych 4) Obserwacje mikroskopowe grzybów wodnych (z uwzględnieniem grzyba patogennego Candida albicans) wyhodowanych na podłożach sztucznych zestalonych agarem 1) Izolacja, hodowla i identyfikacja różnych grup fizjologicznych bakterii wodnych Materiał: woda rzeczna i źródlana; A. Wykrywanie bakterii amonifikacyjnych Azot występuje w wodach zanieczyszczonych i ściekach m.in. w postaci białka. Bakterie amonifikacyjne są grupą drobnoustrojów heterotroficznych, mających zdolność enzymatycznego rozkładu organicznych związków azotu, zwłaszcza aminokwasów, z wytworzeniem amoniaku (dezaminacja). Ich działalność w wodach powierzchniowych lub urządzeniach do biologicznego oczyszczania ścieków świadczy o zachodzącej mineralizacji organicznych połączeń azotowych. 1. Jałową pipetą (1cm 3 ) zaszczepić nierozcieńczoną wodą probówki z pożywka dla amonifikatorów, w której jedynym źródłem azotu jest pepton. 2. Po posiewie, w każdej probówce należy umieścić jałowy papierek wskaźnikowy nasycony odczynnikiem Krupa. 3. Po włożeniu papierków zabezpieczyć korki z waty kapturkami z folii aluminiowej i recepturkami. 4. Inkubować w temp. 26 C przez 7 dni. 5. Aby stwierdzić obecność wytworzonego amoniaku, będącego dowodem rozwoju bakterii amonifikacyjnych, bierze się pod uwagę zmianę barwy papierka wskaźnikowego na kolor różowy lub intensywnie czerwony oraz zmętnienie pożywki. 1

B. Wykrywanie bakterii denitryfikacyjnych Bakterie denitryfikacyjne wykorzystują azotany jako akceptory wodoru i elektronów, dzieki czemu redukują je enzymatycznie do azotynów, amoniaku, a nawet wolnego azotu. Należą one do bezwzględnych lub względnie beztlenowych heterotrofów. Przedstawicielami tej grupy są m.in. Thiobacillus denitryficans, Pseudomonas fluorescens oraz Micrococcus denitryficans. Azotany (NO 3 ) są bezpośrednio użyteczne jako pożywka dla roślin wodnych. Wysoki ich poziom może podwyższyć stopień eutrofizacji wody. 1. Przed wykonaniem posiewu należy rozpuścić zestalone w probówkach podłoża bulionowe z azotanami i ułożyć w pólskosy. 2. Po zastygnięciu podłoża dokonać posiewu i inkubować w temp. 28 C przez 7 dni. 3. Po okresie inkubacji na powierzchnię badanej hodowli nanieść 0,2-0,3 cm 3 odczynnika Griessa 4. Czerwone zabarwienie występuje w ciągu 1-5 min. Oznacza wynik dodatni i świadczy o obecności azotynów. Ujemny wynik testu nie zawsze dowodzi nieobecności bakterii denitryfikacyjnych, gdyż redukcja azotanów mogła już doprowadzić do powstania amoniaku lub nawet azotu elementarnego. Potwierdzeniem takiego przypuszczenia jest zanik azotanów dodanych do pożywki. 5. W celu sprawdzenia dalszej obecności lub braku azotanów, należy z prób, w których stwierdzono ujemny wynik testu, przenieść do czystej, porcelanowej parowniczki nieco zawartości probówki i dodać odrobinę sproszkowanego cynku, Pojawienie się czerwonego zabarwienia świadczy o obecności w pożywce nie rozłożonych azotanów (potwierdzenie wyniku ujemnego). Brak zabarwienia świadczy o wyniku dodatnim. C. Wykrywanie bakterii asymilujących wolny azot Bakterie asymilujące wolny azot są grupą heterotrofów wykorzystujących różne substraty organiczne jako źródła węgla i energii: cukry, wyższe alkohole, skrobię i kwasy organiczne. Zródlem azotu jest azot atmosferyczny, w związku, z czym rosną one na pożywakch bezazotanowych. Bakterie te są przeważnie bezwzględnymi tlenowcami. Przedstawicielami są m.in. Azotobacter i Azomonas agilis. Wody zawierające azot mogą być wykorzystywane do nawożenia. 1. Posiewać nierozcieńczone próbki (1 cm 3 ) do probówek zawierających po 10 ml płynnego podłoża z mannitolem. 2. Inkubować w temp. 28-30 C przez 7 dni. 3. Wyniki odczytywać na podstawie zmętnienia. 2

2) Izolacja i hodowla grzybów na podłożach sztucznych Materiał: woda rzeczna i źródlana; Wykonanie oznaczenia 1. Wykonać oznaczenia metodą płytkową Kocha, stosując posiew powierzchniowy (na podłoże agarowe wg Sabourauda) wody pobranej z odpowiedniego źródła. 2. Podpisać płytki Petriego (data, nr grupy, nr podgrupy, rodzaj badanego materiału, rozcieńczenie) 3. Posiewy wykonać z prób nierozcieńczonych oraz z rozcieńczeń 10 1. 4. Inkubacje prowadzić w temp. 26 C w ciągu 7 dni. 3) Oznaczenie ilości grzybów mikroskopowych Materiał: hodowle wyizolowanych grzybów pleśniowych (wyrosłych na podłożu wg Sabourauda); 1. Po okresie inkubacji policzyć kolonie grzybów wyrosłe na podłożu wg Sabourauda. Do określenia liczby kolonii wybrać płytki, na których wyrosło od 10 do 50 kolonii. 2. Wyniki badań wpisać do tabeli 1. W przypadku próbki rozcieńczonej, średnią liczbę grzybów w 1 cm 3 badanej wody uzyskuje się po wymnożeniu liczby kolonii wyrosłych na plytce przez odwrotność rozcieńczenia. 3. Wyciągnąć wnioski. Tabela 1. Zestawienie wyników analizy mikrobiologicznej wody liczba grzybów mikroskopowych Badana próba: Oznaczenie Warunki hodowli Liczba kolonii w ilości badanej próby (cm 3 ) Podłoże temp. próba rozcieńczenie i czas nierozcieńczona inkubacji Ogólna liczba agarowe 26 C grzybów wg 7 dni mikroskopowych Sabourauda Średnia liczba grzybów w 1 cm 3 Wnioski:... 3

4) Obserwacje mikroskopowe grzybów wodnych pleśniowych i drożdżopodobnych (z uwzględnieniem grzyba patogennego Candida albicans) wyhodowanych na podłożach sztucznych zestalonych agarem Materiał: kliniczne hodowle grzyba drożdżopodobnego Candida albicans oraz hodowle wyizolowanych grzybów pleśniowych (wyrosłych na podłożu wg Sabourauda); 1. W przypadku C. albicans wykonać barwienie fioletem krystalicznym. Na odtłuszczonym szkiełku podstawowym wykonać rozmaz hodowli badanych drobnoustrojów. Preparat wysuszyć w powietrzu i utrwalić przeciągając szkiełko w płomieniu palnika. Powierzchnie preparatu zalać barwnikiem na 2 minuty. Po zlaniu fioletu preparat płukać bieżącą wodą. Preparat po wysuszeniu bibułą oglądać pod immersją. Wynik barwienia: komórki grzyba fioletowe. Ocenę preparatu C. albicans przeprowadzić przy zastosowaniu obiektywu immersyjnego mikroskopu. 2. W przypadku grzybów pleśniowych otworzyć płytkę Petriego i za pomocą lupy lub binokularu obserwować powierzchnię grzybów wyrosłych na zestalonych podłożach odżywczych. 3. Przygotować preparat mokry z kolonii grzybów pleśniowych. Na odtłuszczone szkiełko przedmiotowe nanieść kroplę płynu fizjologicznego, a następnie za pomocą ezy niedużą ilość grzybni wraz z zarodnikami (czynności te należy prowadzić bardzo delikatnie!), dodając 2 krople płynu Lugola. Po nakryciu szkiełkiem nakrywkowym obserwować pod małym, a następnie średnim powiększaniem. 4. Wyniki obserwacji wpisać do tabeli 2. Tabela 2. Zestawienie wyników analizy obserwacji mikroskopowych grzybów wodnych wyhodowanych na podłożach sztucznych zestalonych agarem Rodzaj grzyba wodnego (pow. mikroskopu) Charakter grzybni Barwa grzybni Kształt, rozmieszczenie zarodników mikroskopowa Budowa grzyba (schematyczny rysunek) charakter grzybni: zwarta, puszysta, filcowata, zamszowa, pojedyncze kolonie o postrzępionym brzegu, pojedyncze kolonie o gładkim brzegu itp. 4

Grzyby wodne suplement do części teroretycznej Część teoretyczna 1) Zagrożenia dla człowieka wynikające z obecności grzybów patogennych. Grzyby (Mycota) jest to zróżnicowana grupa organizmów. Nie można przeprowadzić wyraźnej granicy między grzybami wodnymi a lądowymi. W środowisku wodnym występują w postaci wegetatywnej plechy lub w postaci zarodników lub form przetrwanych. Grzyby pasożytnicze są często wprowadzane do naturalnych zbiorników wodnych wraz ze ściekami bytowo-gospodarczymi. Mogą atakować rośliny (także glony), zwierzęta, oraz stanowią zagrożenie dla człowieka. Wybrane grzyby chorobotwórcze dla człowieka Candida albicans Grzyby drożdżopodobne Jest to grzyb wywołujący kandydozę (bielnicę). Choroba ta, powodująca zakażenie błon śluzowych oraz skóry, może przebiegać bezobjawowo. Obniżenie odporności ustroju lub intensywne leczenie antybiotykami, powoduje nasilenie rozwoju grzyba i powstanie widocznych gołym okiem zmian w błonie śluzowej jamy ustnej i gardła, zakażenie narządów wewnętrznych prowadząc do poważnych komplikacji. Szczególnie niebezpieczne jest zakażenie u pacjentów hospitalizowanych oraz noworodków. Grzyby pleśniowe Patogenność grzybów jest wielokierunkowa. Mogą zakażać narządy wewnętrzne, skórę i paznokcie. Mają zdolność przenikania do tkanek narządów gospodarza (aspergilloza płuc). Mogą wystąpić wewnątrz oskrzeli lub w jamach pogruźliczych, powodując tzw. grzybniak płuc. Pewne grzyby działają jako czynnik alergizujący, odgrywając istotną rolę w patogenezie części przypadków dychawicy oskrzelowej, czy zapalenia skóry. Dokładna diagnostyka wymaga zróżnicowania grzybów pleśniowych na podstawie m.in. obserwacji cech morfologicznych w makro- i mikrohodowlach (określenie charakteru grzybni i narządów owocowania). 5

Grzyby pleśniowe wywołują: grzybice głębokie (narządowe, systemowe); do grzybów tych zaliczyć można: Aspergillus flavus, A. nidulans, A. niger, Rhizopus oryzae, Mucor sp.; zmiany skórne; do grzybów tych zaliczyć można: Cladosporium sp, Cephalosporium sp., Fusarium sp., Trichoderma sp., Aspergillus sp., Pecnicillium sp.; zatrucia powodowane przez toksyny grzybów (mykotoksyny)-może pojawić się masowa ekspansja grzybów pleśniowych w silosach w wyniku niedostatecznie regulowanych warunków temperatury i wilgotności produktu i otoczenia. Znanych jest kilkaset mykotoksyn. W Polsce największe znaczenie ze względu na częstotliwość występowania i możliwość spowodowania zatruć maja aflatoksyny, ochratoksynaa, cytrynina oraz patulina. Przegląd wybranych mykotoksyn Aflatoksyny to metabolity pleśni Aspergillus flavus. Pod względem chemicznym są związkami zawierającymi pierścień laktozowy połączony pierścieniem benzenowym z 2 pierścieniami furanowymi o masie ok. 300 Da. Rozpuszczalne są w roztworach wodnych, dyfundują przez błony biologiczne tkanek roślinnych i zwierzęcych (śluzówka, powierzchnia skóry), akumulują się w organizmie powodując jego zaburzenia oraz choroby wątroby, zatrucia nerek, krwawe wylewy do płuc i mózgu, a także choroby nowotworowe. OchratoksynaA jest metabolitem pleśni Aspergillus, zaś cytrynina pleśni Penicillium. Obie toksyny należą do nefrotoksyn, tj. związków uszkadzających nerki. Często pojawiają się na ziarnach zbóż (żyta, pszenicy) i w ich przetworach (mąka, kasza, pieczywo). Rozwijają się w środowisku wilgotnym, a zatem nie należy przechowywać ziaren w pomieszczeniach o zawartości wody większej niż 13%. Patulina wytwarzana jest przez wiele gatunków pleśni z rodzaju Penicillim, Aspergillus, czy Byssochlamys (saprofity występujące na owocach, warzywach, mięsie, serach, ziarnie zbóż i pieczywie). Łatwo reagują z białkami i kwasami nukleinowymi, są podatne na działanie enzymów trawiennych, co zmniejsza niebezpieczeństwo zatrucia pokarmowego. Wykazują działanie rakotwórcze dla człowieka, powodują zmiany w wątrobie, nerkach i w korze mózgowej. 6