Zagadnienia (1) ORACLE Discoverer User Edition Krzysztof Jankiewicz Instytut Informatyki Politechnika Poznańska (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 1 Wstęp Tworzenie arkusza Wybór typu arkusza Wybór danych Wybór rozkładu Wybór warunków Edycja arkusza Sortowanie Tworzenie wyliczeń Tworzenie podsumowań Tworzenie procentów (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 2 Zagadnienia (2) Zarządzanie arkuszami i skoroszytami Operowanie na danych w skoroszycie pivoting (obrót wokół osi) drilling down, drilling up, drilling to detail wywoływanie zewnętrznych narzędzi do przeglądania danych Definiowanie wyjątków i formatowanie elementów Definiowanie warunków (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 3 Zagadnienia (3) Definiowanie elementów wyliczeniowych i parametrów Analiza graficzna danych Tworzenie wykresów Modyfikacja wykresów Użycie raportów Formatowanie wyglądu raportów Eksportowanie raportów Użycie poleceń Planowanie skoroszytów do wykonania (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 4
Wstęp (1) Wstęp (2) Oracle Discoverer User Edition wykorzystuje struktury wykonane w EUL pozwala na wykonywanie analiz przy wykorzystaniu arkuszy, skoroszytów wykresów i grafów raportów pozwala na tworzenie własnych, pomocniczych obiektów takich jak np. podsumowania, wyliczenia itd. (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 5 Każdy z typów elementów tworzonych w Administration Edition ma na arkuszu określoną rolę Wymiary (top, side, side or top) Fakty (data point) (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 6 Tworzenie skoroszytu Do tworzenia skoroszytu wykorzystuje się kreatora skoroszytów (Workbook Wizard) Pozwala on na: wybór typu skoroszytu wybór elementów(wymiarów punktów danych), które powinny brać udział w analizie zdefiniowanie układu elementów na arkuszu wybór lub tworzenie warunków określenie kolejności (sortowania) elementów (w przypadku tabeli) wybór lub tworzenie elementów wyliczeniowych Typy skoroszytów Tabela przypomina wyświetlony wynik zapytania, elementy znajdują się na górze arkusza Tabela ze szczegółami stron arkusz bardzo podobny do tabeli, dodatkowo pojawia się tzw. element strony pozwalający na selekcję (at-hoc) danych w arkuszu Macierz typ arkusza przeznaczony do analizy pomiędzy co najmniej dwoma wymiarami. Jeden z nich znajduje się na górze arkusza drugi po jego prawej stronie tworząc macierz. W komórkach macierzy znajdują się punkty danych. (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 7 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 8
Typy skoroszytów Tabele Macierz ze szczegółami stron najbardziej zaawansowany z arkuszy, tabela plus tzw. element strony. Bardzo często stosowany jeżeli do analizy chcemy wykorzystać co najmniej trzy wymiary. Podczas pracy nad arkuszem, można zmieniać ich położenie realizując operację obrotu wokół osi lub, zmieniać wartość elementu strony realizując operacje przecięcia według różnych danych Po wykonaniu skoroszytu można dodawać lub usuwać elementy strony, nie można jednak zmieniać typu z macierzy na tabelę i odwrotnie (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 9 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 10 Macierze Ustawianie parametrów pracy Uruchommy User Edition Przyłączmy się do bazy danych jako VIDEO31 (nie uruchamiajmy kreatora skoroszytów) Sprawdźmy jaki EUL jest dla nas domyślny: Narzędzia Opcje, zakładka EUL. Jeśli jest taka potrzeba zmieńmy domyślny EUL. Bardzo często przyczyną braku dostępu do pożądanego obszaru zainteresowań może być źle ustawiony domyślny EUL Pierwszym krokiem przed tworzeniem skoroszytów jest ustawienie wartości domyślnych odnoszących się do formatu wyświetlania danych (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 11 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 12
(cd) Wybierzmy z menu Narzędzia Opcje, zakładka Formaty Zmieńmy: Format danych: 10, tło bardzo jasno zielone Format nagłówka: 10, pogrubiony, tło jasno pomarańczowe, zawijaj tekst Tytuł: 12 Podsumowania: 10, pogrubiony, tło jasno zielone Format wyjątku: 10 Zatwierdźmy wybór Tworzenie skoroszytu Pierwszym naszym zadaniem jest wykonanie, dla każdym roku działalności firmy, podsumowania zysków wg regionów i departamentów w nich działających. Z menu wybierzmy Plik Nowy, następnie Tabela ze szczegółami stron i Dalej Utworzyć arkusz możemy również za pomocą skopiowania go z innego skoroszytu poprzez przeciągnięcie myszką + Ctrl, a także za pomocą przycisku (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 13 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 14 (cd) Jako obszar zainteresowań wybierzmy New Video Stores Z katalogu Video Analysis Information wybierzmy: Profit, Region, Year Rozwińmy element Department (rozwinięta zostanie lista wartości) i wybierzmy: Video Rental i Video Sale, dokonując w ten sposób prostej selekcji danych. Zwróćmy uwagę na niedostępność niepowiązanych katalogów (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 15 (cd) Przejdźmy do kroku trzeciego kreatora Dotyczy on układu wymiarów na naszym arkuszu. Początkowy układ elementów zawdzięczamy ustawionym domyślnym rolom w Administration Edition (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 16
(cd) Dokonamy teraz modyfikacji rozkładu skoroszytu: element Year przenieśmy do elementów strony kolejność elementów: Region, Department, Profit (cd) W kroku czwartym mamy możliwość wyboru predefiniowanych warunków, lub stworzenia własnych. Dalej. Warunek Department IN ('Video Rental','Video Sale') został stworzony automatycznie przez wybór dwóch elementów z listy wartości w kroku 2. Warunki Year is 1995 or 1996 i Department is Video Rental or Video Sale zostały stworzone przez administratora Krok piąty - sortowanie. Do sortowania wrócimy. Dalej Krok szósty elementy wyliczeniowe. Do elementów wyliczeniowych również. Zakończ. (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 17 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 18 wynik końcowy Zapiszmy nasz skoroszyt W moim komputerze jako cwicz1.dis. Zapisywanie i otwieranie skoroszytu (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 19 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 20
Usuwanie skoroszytu Zapisanego w bazie danych za pomocą menu: Plik Zarządzanie skoroszytami Usuń Zapisanego w systemie plików za pomocą narzędzi systemu operacyjnego Okno arkusza Menu Pasek narzędzi Pasek formatowania Pasek narzędzi analizujących (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 21 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 22 Budowa i realizacja zapytań Użytkownik Discoverer 1 2 3 4 EUL Baza danych (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 23 Zarządzanie wynikami zapytań (1) Przechowywane lokalnie w tzw. ResultBase do ponownego użycia Informacje zawarte w ResultBase mogą zostać zmodyfikowane na dwa różne sposoby: modyfikację wcześniej wykonanego zapytania zadanie nowego zapytania Wielkość ResultBase ma znaczący wpływ na działanie i efektywność całego systemu ResultBase przechowywany jest zarówno w: pamięci RAM, jak i na dysku (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 24
Zarządzanie wynikami zapytań (2) Modyfikacja parametrów pamięci podręcznej (ResultBase) menu: Narzędzia Opcje (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 25 Zarządzanie zapytaniami (1) Zainicjowane zapytanie można w każdej chwili przerwać Należy zwracać uwagę na źródło swoich zapytań katalogi podsumowań tabele detaliczne W przypadku tabel podsumowań należy zwracać uwagę na ich aktualność Sposób realizacji zapytań możemy ustawić za pomocą Zarządcy zapytań menu: Narzędzia Opcje (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 26 Zarządzanie zapytaniami (2) Zarządca zapytań pozwala nam określić: sposób korzystania z tabel zbiorczych (podsumowań) długości trwania zapytania liczby pobieranych maksymalnie i przyrostowo krotek Zarządzanie i edycja arkusza Zmiana formatu danych Sortowanie Podsumowania Procenty Zmiana typu arkusza (tabela macierz) Dodawanie i usuwanie elementów (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 27 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 28
Modyfikacja elementów (1) Usuwanie elementów menu: Edycja Usuń element* Edycja arkusza (ponowne uruchomienie kreatora) menu: Arkusz Edytuj arkusz Zmiana rozmiaru elementów Modyfikacja elementów (2) Kopiowanie, wycinanie, wklejanie elementów menu: Edycja Kopiuj, Edycja Wytnij, Edycja Wklej Miejsce przechowywania elementów: Schowek elementów menu: Widok Schowek elementów * W przypadku elementów są one usuwane, w przypadku wyliczeń są one jedynie ukrywane definicja ich pozostaje (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 29 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 30 Format danych Zmiana formatu jest możliwa na trzy sposoby: menu: Format Dane pasek formatowania prawy klawisz myszy: Formatuj dane Format nagłówków danych Domyślne nazwy nagłówków zostały określone przez administratora i zapisane w EUL. Użytkownik ma jednakże możliwość ich zmiany poprzez prawy klawisz myszy: Właściwości elementu Zmiana formatu wyświetlania nagłówka realizowana jest za pomocą prawego klawisza myszy: Formatuj nagłówek (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 31 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 32
Tło arkusza Jako tło naszych danych możemy wprowadzić bitmapę. Uzyskuje się to przez menu: Format Arkusz Wprowadź tło Sortowanie (1) Pozwala definiować wiele poziomów sortowania. Dla każdego poziomu można zdefiniować: kolumnę po której realizowane jest sortowanie kolejność sortowania (malejąco, rosnąco) grupę brak sortowanie grupami usunięcie powtarzających się wartości koniec strony każda z różnych wartości będzie dodatkowo drukowana na oddzielnej stronie ukryte atrybut zostaje użyty do sortowania, ale nie będzie widoczny dla użytkownika (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 33 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 34 Sortowanie (2) Pozwala określać sposób rozdzielenia tych samych wartości sortowanych atrybutów przez: rozdzielenia za pomocą linii rozdzielenia za pomocą odstępu wolnego wiersza (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 35 Sortowanie Aby posortować nasze dane po regionie kliknijmy prawym klawiszem na nagłówek kolumny Region Wybierzmy sortuj grupami lub przycisk Aby zmienić nieco własności sortowania z menu wybierzmy Narzędzia Sortuj Sortowanie grupami pozwala na zlikwidowanie duplikatów wartości (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 36
(cd) Zmieńmy: rozmiar linii dzielącej grupy na 4 odstęp pomiędzy grupami na 1 linię Kliknijmy Dodaj i wybierzmy Profit SUM Zmieńmy kolejność sortowania Profit SUM na Malejąco (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 37 Naciśnijmy OK. Zapiszmy nasz skoroszyt jako cwicz2.dis (cd) (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 38 Podsumowania W ramach arkusza możemy realizować podsumowania kolumn, wierszy, określonych grup danych. Mogą być tworzone za pomocą dowolnych funkcji agregujących: Suma Minimum Średnia Maksimum Licznik Odchylenie standardowe Zliczaj różne Wariancja Podsumowania Aby dodać podsumowania do naszego arkusza wybierzmy z menu Narzędzia Podsumowania Kliknijmy Nowy Wybierzmy: Suma dla Profit SUM, Podsumowanie całkowite na dole Jako etykietę wpiszmy Suma (spacja na końcu) Ustawmy kursor na końcu etykiety (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 39 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 40
(cd) Z listy rozwijanej obok nazwy wybierzmy Wstaw nazwę punktu danych Ostatecznie Etykieta powinna posiadać wartość : Suma &Data Aby zakończyć definiowanie podsumowań kliknijmy dwa razy OK (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 41 (cd) Zawartość pola podsumowującego może się nie zmieścić wobec tego zaznaczmy go wybierzmy z menu Narzędzia Opcje, zakładka Tabela Zaznaczmy Rozmiary kolumn automatyczne Kliknijmy OK. Zapiszmy skoroszyt jako cwicz3.dis (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 42 Podsumowania grupami Podsumowania nie koniecznie muszą dotyczyć wszystkich wierszy. Można je również realizować grupami dla wierszy posiadających tą samą wartość w ramach dowolnego atrybutu W tym celu zdefiniujmy podsumowanie: (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 43 (cd) Pozostawmy tylko nowo zdefiniowane podsumowanie: (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 44
Spójrzmy na wynik: Zamknijmy skoroszyt bez zapisywania Wczytajmy na powrót skoroszyt cwicz3.dis Do szybkiego tworzenia podsumowań możemy wykorzystać również pasek narzędzi analizujących (cd) Procenty Oracle Discoverer dla określonych wartości kolumn lub wierszy pozwala na obliczanie ich procentowego udziału w sumie wartości Procentowy udział może być wyznaczony dla dowolnego punktu danych Odniesienie (100%) w stosunku do którego będzie wyznaczany procent udziału może być wyrażony jako suma całkowita lub jako suma wg dowolnego atrybutu (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 45 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 46 Procenty Kolejnym elementem, który chcielibyśmy uzyskać to procentowy udziału departamentów w ostatecznej sumie zysków. Z menu wybierzmy Narzędzia Procenty Kliknijmy na Nowy Jako Oblicz procent dla wybierzmy Profit SUM wyrażenie dla którego zostanie wyznaczony procent Jako Oblicz procent jako wybierzmy Podsumowanie całkowite wyrażenie które będzie stanowiło odniesienie (100%) dla wyliczanego procentu (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 47 (cd) Wybierz format pogrubiony (przycisk obok nagłówka kolumny) Aby zakończyć definiowanie procentu kliknijmy dwukrotnie OK. Zapiszmy skoroszyt jako cwicz4.dis (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 48
rezultat końcowy Zmiana typu arkusza Każdy arkusz jest albo tabelą albo macierzą. Nie ma możliwości zmiany typu arkusza. Jeżeli zmiana typu arkusza jest konieczna, jedynym wyjściem jest jego powielenie zmieniające jednocześnie jego typ. Powielenie arkusza następuje w ramach tego samego skoroszytu Zmiana typu arkusza w większości przypadków ma za zadanie zmodyfikować sposób jak i możliwości analizy danych (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 49 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 50 Zmiana typu arkusza Chcemy poprzez zmianę typu arkusza otrzymać zależność zysku w regionach oddzielnie dla każdego z departamentów Aby z naszej tabeli otrzymać macierz z menu wybierzmy Arkusz Powiel jako macierz Nie zmieniając niczego więcej kliknijmy OK. Aby zaznaczyć Aby poprawić wszystkie szerokość kolumny i wiersze kolumn zaznaczmy wszystkie kolumny i wiersze, a z menu wybierzmy: Format Kolumny Automatyczny rozmiar (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 51 (cd) Zmieńmy nazwy arkuszy na odpowiednio: Tabelaryczny, Macierzowy. Zapiszmy skoroszyt jako cwicz5.dis (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 52
Dodawanie i usuwanie elementów Wybór elementów na arkuszu dokonany podczas jego budowy w kreatorze skoroszytów nie jest wyborem ostatecznym. Możemy w każdym arkuszu dodawać i usuwać elementy, zmieniać ich układ wykonując przy tym rozmaite analizy Wykonać powyższe zadania możemy poprzez uruchomienie ponowne kreatora skoroszytów za pomocą menu: Arkusz Edytuj Arkusz, lub przycisku (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 53 Dodawanie elementów do arkusza Z menu wybierzmy Arkusz Edytuj Arkusz Na zakładce Wybór elementów z katalogu Video Analysis Information dodajmy element Unit sales. Kliknijmy OK. Zapiszmy nasz skoroszyt jako cwicz6.dis (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 54 Operowanie na danych w arkuszu Obrót wokół osi - pivoting Schodzenie w dół w hierarchii Drill-down Wchodzenie do góry w hierarchii Drill-up Obrót wokół osi pivoting (1) przecięcia wschód rodzaje produktów obroty - pivoting przecięcia 1.1.1999 1.1.1998 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 55 czas regiony wymiary (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 56
Obrót wokół osi pivoting (2) Pivoting (obrót wokół osi) w programie Oracle Discoverer operacja pivoting u polega w ogólności na przemieszczaniu (np. zmiana roli) elementów. Przemieszczenie to może być zrealizowane poprzez: zmianę położenia elementów (top, side, pageside) zamiana osi: z X na Y, z Y na Z itd. zamiana poziomów dwóch elementów znajdujących się na tej samej osi (posiadających tę samą rolę) Obrót wokół osi pivoting (3) Do operacji pivoting u nie są potrzebne żadne dodatkowe czynności w module administratora, w przypadku operacji drilldown, drill-up i drill-to-detail jest inaczej. Operacja pivoting u (w w szczególności zmiana roli elementów) za pomocą jednego ruchu powoduje bardzo często uzyskanie zupełnie nowej analizy (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 57 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 58 Pivoting Dla wygodniejszej analizy dokonajmy operacji pivoting u (obrotu danych) i przenieśmy nagłówki danych nad nazwy departamentów. Dzięki temu porównywane wartości dla poszczególnych departamentów będą położone obok siebie (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 59 Drill-up, drill-down Operacje drill-down schodzenie do informacji bardziej szczegółowych i drill-up agregowanie informacji na wyższych poziomach można wykonywać na dwa sposoby: za pomocą zbudowanych w module administratora hierarchii dzięki istnieniu powiązań pomiędzy elementami w jednym katalogu (bez połączeń) w różnych katalogach (z istniejącymi pomiędzy katalogami połączeniami (joins) (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 60
Drill-up i drill-down za pomocą hierachii (1) Aby w module użytkownika proste operacje drill-down i drill-up były możliwe administrator musi stworzyć odpowiednie hierarchie elementów lub dat. W ćwiczeniu następnym wykonamy operację drill-down i drill-up wykorzystując dwie utworzone wcześniej hierarchie: hierarchia dat Video Analysis Dates na atrybucie Transaction Date w katalogu Dates i hierarchia elementów Video Analysis Geography : na atrybutach katalogu Stores kolejno: Region, City, Store Name (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 61 Drill-up i drill-down za pomocą hierachii (2) Operacje drill-down i drill-up mogą dotyczyć: określonej wartości na jednej z osi lub (lewy klawisz myszy) całego zakresu osi (prawy klawisz myszy) (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 62 Drill-up i drill-down (hierarchie) Do testowania operacji drill-down i drill-up dokonajmy operacji pivoting u aby ostatecznie otrzymać: Zapiszmy skoroszyt jako cwicz7.dis Tabele podsumowań (1) Zanim przejdziemy jednak do wykonywania operacji zwróćmy uwagę na jeszcze jedną rzecz, mianowicie źródło danych. Wywołajmy z menu Widok Inspektor SQL-a. Zobaczmy na klauzulę FROM zapytania. Ma ona postać podobną do: FROM VIDEO31.VID_SUM_DEPTREGYR Jest to zarejestrowany, zewnętrzny katalog podsumowań (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 63 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 64
Tabele podsumowań (2) Źródło nie jest więc w tabelach szczegółowych a w stworzonej (lub zarejestrowanej) w module administratora tabeli podsumowań. Dzieje się tak dlatego, że wymiary wybrane do skoroszytu dokładnie odpowiadają wymiarom wybranym w jednej z kombinacji, ponadto opcje ustawione w zarządcy zapytań (menu: Narzędzia Opcje, zakładka Zarządca zapytań ) pozwalają na skorzystanie z katalogu podsumowań (cd) Za pomocą małych trójkątów (widocznych z uwagi na to, że elementy wchodzą w skład zdefiniowanej hierarchii) i lewego klawisza myszy przy latach i regionach dokonajmy operacji drilldown odpowiednio do kwartałów roku 95 (wykonanie operacji drill-down dla określonej wartości na osi X) i miast regionu centralnego (wykonanie operacji drilldown dla określonej wartości na osi Y) Jeśli zajdzie taka potrzeba przenieśmy (pivoting) miasta na prawą oś poniżej regionów (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 65 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 66 (cd) (cd) Oczywiście możemy pójść głębiej w operacji drill-down, np. rozwijając któryś z kwartałów roku 1995 do poziomu miesięcy Możemy też wykonać operacji zwinięcia (drill-up) co uzyskamy za pomocą wybrania opcji zwiń w menu wywołanego przez naciśnięcie lewego klawisza myszy na trójkątach odpowiednio przy latach i regionach (wykonamy to po następnym slajdzie). (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 67 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 68
Tabele podsumowań (cd) Zwróćmy teraz na zapytanie SQL owe kierowane do bazy danych. Zapytanie uległo znacznej komplikacji. Tyczy się to również klauzuli FROM. Występują w niej nie tylko tabele danych szczegółowych ale także podzapytania itp. Wynika to z rozszerzenia wymiarów (miasta, kwartały) poza kombinacje zdefiniowane w tabeli podsumowań. Zwińmy (dokonajmy operacji drill-up) nasz arkusz do poziomu lat i regionów (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 69 Drill-up i drill-down do powiązanych elementów (1) Dotychczas do wykonywania operacji drill-up, drill-down wykorzystywaliśmy hierarchie (ich istnienie wiąże się z wygodą wykonywania wykonywania operacji istnienie tzw. trójkątów hierarchii) Operacje drill-up i drill-down mogą być jednakże wykonywane bez istnienia hierarchii do powiązanych ze sobą elementów. W tym celu wykorzystuje się kreatora Idź po hierarchii danych (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 70 Drill-up i drill-down do powiązanych elementów (2) Kreatora Idź po hierarchii danych można uruchomić z menu podręcznego wywoływanego za pomocą prawego klawisza myszy dla całej osi, lub określonej wartości na osi X lub Y Drill-up i drill-down do powiązanych elementów (3) Kolejne opcje umożliwiają: Chodzenie po hierarchii w górę/dół - operacje drill-up i drill-down zgodnie z definicją hierarchii. Chodzenie do powiązanego elementu - operacja drill-down przy wykorzystaniu połączeń a nie hierarchii (dowolny element z tego samego katalogu lub z katalogu połączonego w sposób detail operacja drill-down schodzenie do informacji bardziej szczegółowych) Opcją trzecią zajmiemy się przy omawianiu operacji drill-to-detail (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 71 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 72
Drill-up i drill-down (do elementów powiązanych) Jako przykład operacji drill-down do powiązanego elementu rozwińmy region wschodni w postaci bardziej szczegółowych dotyczących każdego z kwartałów Drill-to-detail (1) Tak jak w przypadku operacji drill-up i drill-down administrator musi stworzyć hierarchie tak aby móc wykonywać operację drill-to-detail dla określonego elementu musi on stworzyć klasę posiadającą własność Use this item to drill to detail Operacja drill-to-detail polega na przejściu do informacji szczegółowych opartych na określonym katalogu (tym samym co wyświetlany lub powiązanym klasą drill-to-detail) (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 73 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 74 Drill-to-detail (2) Wyświetlone w ten sposób informacje mają charakter nowo utworzonego arkusza ze szczegółami stron, który zostaje utworzony na podstawie wszystkich elementów wybranego (przy operacji drill-to-detail) katalogu z warunkami wynikającymi z: elementów istniejących w katalogu miejsca rozpoczęcia operacji drill-to-detail komórki (punktu danych) jako skrzyżowanie wartości dwóch wymiarów i elementów strony wymiaru jako skrzyżowanie wartości wymiaru i elementów strony Drill-to-detail (3) Operację drill-to-detail wykonujemy za pomocą kreatora Idź po hierarchii danych dostępnego także dla komórek, którego trzecia opcja pozwala na: Chodzenie do szczegółów w innym arkuszu operacja drill-to-detail, możliwość przeglądnięcia danych szczegółowych powiązanych z elementem. (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 75 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 76
Drill-to-detail (1) Dla przykładu przejdźmy do szczegółowych informacji na temat sklepów w regionie zachodnim Zwińmy region wschodni Kliknijmy prawym klawiszem na region zachodni Wybierzmy kreatora Idź po hierarchii danych Wybierzmy opcję Chodzenie do szczegółów w innym arkuszu Wybierzmy katalog Stores Kliknijmy OK (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 77 Sprawdźmy jakie warunki zostały nałożone na nasz nowy arkusz: Narzędzia Warunki Usuńmy nowy arkusz (cd) (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 78 Drill-to-detail (2) Innym przykładem niech będzie przejście do szczegółowych danych jakie złożyły się na uzyskanie sumy zysków w 1995 r. w departamencie Video Sale w regionie zachodnim. W tym celu: jako Department ustawmy Video Sale przejdźmy do komórki na przecięciu roku 1995 i regionu zachodniego kliknijmy na niej dwukrotnie wybierzmy opcję Chodzenie do szczegółów w innym arkuszu w polu Dokąd dojść wybierzmy Pokaż wiersze odpowiadające wybranej wartości (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 79 (cd) Ostatnia opcja spowoduje, że nowy arkusz zostanie utworzony na tym samym katalogu (zapytaniu), który był użyty w arkuszu źródłowym. Kliknijmy OK. Usuńmy nowo powstały arkusz (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 80
Drill-to-detail opcje Czy podczas operacji (drill-up, drill-down) element bieżący ma być zastępowany, czy nie Czy operacja ma być przeprowadzona w ramach bieżącego arkusza, czy ma zostać utworzony nowy Typ nowego arkusza Możliwość ingerencji w nowo tworzone zapytanie (arkusz) (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 81 Przechodzenie do danych pochodzących z zewnętrznych źródeł (1) Elementy, których typ ma wartość FILE, Oracle Discoverer traktuje jako lokalną ścieżkę do pliku przechowującego dane właściwe. W zależności od rozszerzenia pliku uruchamia odpowiednie aplikacje do ich przeglądnięcia. MS Word.doc Media Player.avi MS Excel.xls Lotus Screenscam.scm Web Browser.html (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 82 Przechodzenie do danych pochodzących z zewnętrznych źródeł (2) Jeżeli nie ma możliwości uruchomienia zewnętrznych narzędzi do przeglądania zewnętrznych źródeł danych można skorzystać z wbudowanych w Discoverer przeglądarek menu: Narzędzia Opcje Discoverer pozwala wybrać indywidualnie trzy typy możliwych przeglądarek: Zewnętrzne źródła danych Aby zobaczyć jak przeglądane są zewnętrzne źródła danych wykonajmy przejście do produktów podległych departamentowi Video Sale jako Department ustawmy Video Sale kliknijmy na nim prawym klawiszem myszy wybierzmy kreatora Idź po hierarchii danych wybierzmy opcję Chodzenie do szczegółów w innym arkuszu wybierzmy katalog Products kliknijmy OK (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 83 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 84
Sprawdźmy jak podwójny klik na komórkach kolumny Full Description wywołuje zewnętrzną aplikację do przeglądnięcia zewnętrznych danych Usuńmy nowy arkusz (cd) Wyliczenia Analogicznie do administratora w EUL użytkownik w ramach swoich arkuszy może tworzyć własne wyliczenia Wyliczenia mogą dotyczyć punktów danych tworząc z nich nowe fakty wymiarów tworząc z nich nowe fakty lub wymiary Wyliczenia mogą być tworzone za pomocą kreatora obliczeń (menu: Narzędzia Obliczenie) lub (jeśli są proste) paska narzędzi analizujących (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 85 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 86 Proste wyliczenia Chcemy uzyskać odpowiedź na pytanie Jaki jest zysk w poszczególnych latach, regionach itd. w przeliczeniu na jeden produkt (Unit)? Włączmy pasek narzędzi analizujących Wróćmy do postaci naszego arkusza macierzowego jak poniżej (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 87 (cd) Wyliczmy wobec tego stosunek Profit SUM do Unit Sales SUM. W tym celu zaznaczmy obie kolumny (ctrl) Kliknijmy przycisk dzielenia Otworzy się okno tworzenia szybkich obliczeń Obliczenia Zmieńmy nazwę obliczenia na Profit/Unit SUM Przejście do kreatora obliczeń (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 88
(cd) W obszarze Zdefiniowane jako wybierzmy: Profit SUM dzielone przez :Unit Sales SUM Kliknijmy OK Dla łatwiejszej analizy przenieśmy kolumnę z procentami na koniec Zaznaczmy komórki dotyczące stosunku i za pomocą Formatuj dane wywołanego z menu podręcznego zwiększmy ich dokładność do dwóch miejsc po przecinku. Zapiszmy nasz arkusz jako cwicz8.dis (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 89 (cd) Zamknijmy ten skoroszyt (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 90 Wyliczenie złożone Tym razem naszym zadaniem będzie uzyskanie informacji o tym ile sklepów (wymiar: Nazwa sklepu jako fakt) brało udział w sprzedaży produktów określonej kategorii w poszczególnych miesiącach w roku 1995 W tym celu zdefiniujmy nowy skoroszyt: Z menu wybierzmy Plik Nowy Jako typ arkusza wybierzmy Macierz W kroku drugim kreatora wybierzmy elementy z katalogu Store and Sales Details : Product Category, Month (cd) W kroku trzecim umieśćmy kategorie produktów jako wiersze macierzy a miesiące jako jej kolumny (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 91 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 92
(cd) W kroku czwartym zdefiniujmy warunek: Year = 1995 (cd) W kroku piątym zdefiniujemy nowy fakt z elementu będącego wymiarem: Store Name W tym celu zdefiniujmy wyliczenie o nazwie Number of Stores jako: COUNT_DISTINCT(Store Name) Zakończmy działanie kreatora Zapiszmy nasz skoroszyt jako cwicz9.dis Zamknijmy go (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 93 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 94 (cd) Wyjątki Jeżeli chcemy podczas analizy zwrócić szczególną uwagę na dane, posiadające określone wartości stosujemy wyjątki. Wyjątki definiowane są za pomocą atrybutów wizualnych jakie komórki mają posiadać w przypadku wystąpienia określonych (zdefiniowanych w wyjątkach) warunków Dla przykładu chcemy aby wartości stosunku Profit/Unit poniżej 1 posiadły tło w kolorze czerwonym, a powyżej 1.5 w kolorze niebieskim (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 95 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 96
Wyjątki Otwórzmy na powrót skoroszyt cwicz8.dis Rozwińmy regiony do poziomu miast Wybierzmy z menu Format Wyjątki Wybierzmy Nowy Zdefiniujmy wyjątek dotyczący wartości stosunku Profit/Unit SUM poniżej 1.0. Zatwierdźmy zdefiniowany warunek przez OK. Zdefiniujmy wyjątek dotyczący wartości stosunku Profit/Unit SUM powyżej 1.5. Kliknijmy dwa razy na przyciski OK. (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 97 (cd) (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 98 Wyjątki uwagi Jeżeli będziemy przeglądali departament Video Rental tabela będzie wyglądała rozsądnie. Jeżeli natomiast zobaczymy departament Video Sale okaże się, że zdefiniowane przez nas warunki w wyjątkach są nie wystarczające Problemu tego moglibyśmy uniknąć budując dwa oddzielne arkusze dla każdego z departamentów. Wyjątki uwagi Wyjątki nie mogą niestety być: opatrzone w skomplikowane warunki uzależnione od poziomu w hierarchii (np. podsumowania na poziomie regionów mogą być większe niż na poziomie miast) (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 99 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 100
Warunki Wprowadzanie warunków dokonujących selekcji danych może być realizowane przez: wybór odpowiednich danych z listy wartości elementu przy pobieraniu elementów do arkusza wykorzystanie (zaznaczenie) warunków zdefiniowanych przez administratora określenie i zdefiniowanie własnych warunków prostych złożonych opartych o podzapytania (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 101 Warunki proste i złożone Załóżmy, że chcemy zobaczyć wszystkie wyliczane przez nas wartości ale tylko z miesiąca stycznia i kwietnia (95 i 96 roku) oraz chcemy dołożyć do analiz jeszcze jeden departament Laser Disc Rent (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 102 (cd) Z menu wybierzmy Narzędzia Warunki Zmodyfikujmy wcześniej utworzony przez nas warunek dotyczący departamentów zaznaczając na liście wartości dodatkowo departament Laser Disc Rent Dodajmy złożony warunek dotyczący miesiąca i nadajmy mu nazwę Only January in East or April in West Warunek: Only January in East or April in West (cd) (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 103 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 104
Zapiszmy skoroszyt jako cwicz10.dis (cd) Warunki oparte o podzapytania (1) Warunki oparte o podzapytania polegają na stworzeniu arkusza (pełniącego rolę podzapytania) i zbudowaniu warunku przy którego definicji pojawi się wskazanie na wcześniej utworzony arkusz podzapytanie Tego typu warunki mogą być znakomitą metodą na budowanie arkuszy zależnych od siebie (nadrzędny zależy od zawartości arkusza podrzędnego) (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 105 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 106 Warunki oparte o podzapytania Jako przykład ograniczmy dane na arkuszu macierzowym tylko do tych sklepów, których wartość atrybutu Floor Plan Type jest równa Original Lista sklepów z odpowiednim warunkiem zostanie stworzona jako oddzielny arkusz W tym celu wybierzmy z menu: Narzędzia Warunki, i Nowy Jako element wybierzmy Store Name. W liście wartości wybierz Utwórz zapytanie podrzędne (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 107 W związku z tym, że nie posiadamy jeszcze arkusza odpowiadającego naszemu podzapytaniu wybieramy Nowy... (cd) (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 108
(cd) Jako typ wybieramy Tabela W kroku drugim z katalogu Stores wybieramy Store Name i jedną z wartości elementu Floor Plan Type - Original Naciskamy przycisk Zakończ (kończymy tworzenie arkusza będącego naszym podzapytaniem), wracając do okna Tworzenie zapytania podrzędnego Jako arkusz zapytania podrzędnego wybieramy nowo utworzony Arkusz 1 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 109 (cd) Pod napisem Store Name = wybieramy Store Name (jest to warunek powiązania pomiędzy zapytaniem nadrzędnym a podrzędnym) Przyciskamy OK. OK. i OK (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 110 (cd) W wyniku naszych działań: utworzyliśmy nowy arkusz Arkusz 1 z ograniczoną listą sklepów zawęziliśmy zakres sklepów w arkuszu tabelarycznym Zapiszmy skoroszyt jako cwicz11.dis (cd) Aby zweryfikować zależność arkuszy nadrzędnych od podrzędnych zmieńmy warunek w arkuszu Arkusz 1 z Floor Plan Type = 'Original na Floor Plan Type IN ('Modern','Original') A następnie powróćmy na arkusz Macierzowy Podsumowując zobaczmy do zapytania, które jest realizowane. Czy rzeczywiście jest to zapytanie z podzapytaniem? (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 111 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 112
Warunki oparte o podzapytania uwagi (1) Warunki z podzapytaniami budowane są wg następującego schematu: A1 = B1 A2 select..., A2 zapytanie from... nadrzędne where... and A1 = ANY ( SELECT B1 B2 zapytanie podrzędne FROM... WHERE... AND B2 = A2 ) Warunki oparte o podzapytania uwagi (2) Niemożliwość definiowania zarówno operatora połączeniowego jak i operatora korelacji znacznie ogranicza własności podzapytań. Nie można np. ograniczyć danych w arkuszu do najlepszych 5 sklepów w każdym regionie (zapytanie wymagałoby zdefiniowania innego operatora jak znak równości) (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 113 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 114 Parametry Parametry pozwalają użytkownikowi tworzyć sparametryzowane: warunki elementy wyliczane, Tworzenie parametru składa się z dwóch części zdefiniowania parametru określenia jego wykorzystania Parametr jako składnik obliczeń Dla przykładu chcemy dla każdego regionu miejscowości i sklepu oszacować przyszłe zyski zakładając ich wzrost o określany przez nas parametr. Powróćmy do skoroszytu cwicz8.dis. Aby zrealizować zadanie musimy utworzyć parametr. Wybierzmy z menu Narzędzia Parametry Kliknijmy Nowy W pole Dla elementu wybierzmy Profit w ten sposób określamy typ parametru, dodatkowo możemy uprościć definiowanie sparametryzowanego warunku (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 115 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 116
(cd) W pole Nazwa wpiszmy Procent Odznaczmy Utwórz warunek z operatorem rezygnując z prostego utworzenia warunku W pole Monit wpisz: Podaj procent planowanych zysków Odznaczmy Użytkownik może wprowadzać... W pole Wartość domyślna wpiszmy 10. OK. i OK (cd) Możemy teraz wprowadzić nowe wyliczenie Zanim jednak to zrobimy przenieśmy element Year do elementów strony. (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 117 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 118 (cd) (cd) Wybierzmy Narzędzia Obliczenia, i Nowy Pod nazwę wpiszmy Planowany Zysk Pod obliczenie wpiszmy: Profit SUM * ( 1 + ( :Procent / 100 )) Kliknijmy OK. Zostaniemy zapytani o wartość parametru i zostanie utworzona nowa kolumna z obliczonymi wartościami. Zapiszmy skoroszyt jako cwicz12.dis (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 119 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 120
Parametr jako składnik warunku Stworzymy teraz nowy parametr pozwalający wybrać nam departamenty jakie mają brać udział w analizie W tym celu zdefiniujmy parametr jak na rysunku obok: Uzyskujemy: Zapiszmy skoroszyt jako cwicz13.dis (cd) (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 121 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 122 Wykresy (1) Okno z rezultatem zapytania nie tylko może służyć do manipulowania wymiarami w celu uzyskania odpowiedniej analizy, może ono być również wykorzystane przy analizie graficznej danych Dane graficzne są jednym z najlepszych sposobów analizy danych. Każdy graf wymaga określenia następujących elementów: tytułu serii danych skali wartości osi ich etykiet legendy linii statusu Wykresy (2) Wykres może zostać zbudowany przez wybór elementu menu: Wykres Nowy wykres lub Wykres Pokaż przycisk na pasku narzędzi Graf zawsze reprezentuje dane bieżącego arkusza. Jeżeli zmienimy dane wyświetlane w arkuszu zmieni się również graf Numeryczne wartości znajdujące się na skoroszycie zostaną przetransformowane w tzw. element miary. Wartości występujące jako wymiary zostaną przetransformowane odpowiednio w serie danych i punkty na osi X (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 123 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 124
Wykresy (3) Przed budową wykresu warto odpowiednio przygotować arkusz usuwając, ukrywając bądź zmieniając położenie danych, które mogłyby zniszczyć czytelność wykresu np.: podsumowań różnego typu (różnej miary) punktów danych Modyfikowanie wykresu (1) Wykres Edytuj wykres Typ wykresu Format wykresu (podtyp) Tytuły i legendy (istnienie, parametry wizualne) Opcje Skala osi Y Linie siatki Serie wg (kolumn, wierszy) Wykres Ukryj (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 125 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 126 Modyfikowanie wykresu (2) Wykres Drukuj Wykres Kopiuj do schowka Wykres na macierzy Aby przeprowadzić to ćwiczenie wczytajmy skoroszyt cwicz7.dis Doprowadźmy go do poniższej postaci: Wykres Skala Y Wykres Widok 3W (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 127 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 128
(cd) Za pomocą menu: Wykres Pokaż zbudujmy wykres Przekształćmy go do postaci Wykres na tabeli Przejdźmy do arkusza tabelarycznego Doprowadźmy go do postaci: (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 129 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 130 (cd) Za pomocą menu: Wykres Pokaż zbudujmy wykres Przekształćmy go do postaci Zapiszmy jako cwicz14.dis. Zamknijmy wykresy. (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 131 Wykresy - uwagi Brak możliwości definiowania zakresu danych do wykresu Brak możliwości zamrożenia wykresu uniezależnienia go od arkusza Brak możliwości ingerencji w kierunek etykiet osi X i Y Bardzo często dochodzi do zamazania wcześniej ustawionych wartości (w szczególności dotyczących skali) Brak tak istotnej przy wszelkiego typu analizach tzw. linii trendu i jej parametrów (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 132
Eksport danych Gotowy arkusz możemy: przygotować do wydruku ustawiając nagłówki, stopki itd. menu: Plik Ustawienia strony wydrukować menu: Plik Drukuj wysłać pocztą elektroniczną w około 10 różnych formatach menu: Plik Wyślij wyeksportować do pliku w jednym z tych formatów menu: Plik Eksportuj Formaty obsługiwane to: Planowanie arkuszy do wykonania Niektóre skoroszyty, w szczególności oparte na tabelach z danymi szczegółowymi mogą charakteryzować się bardzo długim czasem realizacji. W takich przypadkach jednym z rozwiązań jest zaplanowanie wykonania arkuszy na godziny np. nocne. (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 133 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 134 Planowanie arkuszy do wykonania Z menu wybierz Plik Planuj W pierwszym kroku wybieramy kiedy arkusz ma zostać wykonany. Wybierzmy arkusz Macierzowy Ustawmy czas na 5 minut w przód Jak często powtarzać: Nigdy (cd) W kroku drugim Wpiszmy nazwę planowanego skoroszytu: Macierzowy Usuwanie wyników po jednym dniu (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 135 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 136
Zarządzanie zaplanowanymi skoroszytami Oracle Discoverer pozwala na zarządzanie (menu: Plik Zarządzanie skoroszytami Menedżer planowania) zaplanowanymi skoroszytami w zakresie: Modyfikacji (edycji) ich parametrów wykonywania (odświeżania) Usuwania Planowania nowych skoroszytów Dostęp do zaplanowanych skoroszytów dostępny jest również podczas otwierania skoroszytu (menu: Plik Otwórz W menedżerze planowania) Wczytywanie zaplanowanych skoroszytów Zamknijmy bieżący skoroszyt Otwórzmy zaplanowany skoroszyt przez: Plik Otwórz W menedżerze planowania (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 137 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 138 (cd) Jak widać został wczytany zaplanowany skoroszyt składający się z takiej liczby arkuszy jakie zostały zaplanowane (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 139 Udostępnianie skoroszytów Oracle Discoverer pozwala na udostępnianie innym użytkownikom bazy danych składowanych w niej skoroszytów Udostępnianie może być zrealizowane poprzez menu: Plik Zarządzanie skoroszytami Udostępnianie Podczas udostępniania powinniśmy pamiętać również o prawach dotyczących obiektów, na których skoroszyt operuje musi zostać to zrealizowane przez uprawnionych użytkowników w bazie danych Discoverer nie udostępnia odpowiedniego interfejsu (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 140
Udostępnianie skoroszytów Zapiszmy nasz skoroszyt Macierzowy w bazie danych Udostępnijmy go użytkownikowi ADMINTUTOR Dostęp do funkcji programu Discoverer z linii poleceń (1) Zadania programu Oracle Discoverer dostępne z linii poleceń: logowanie się otwieranie skoroszytu aktywacja arkusza export danych drukowanie skoroszytu (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 141 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 142 Dostęp do funkcji programu Discoverer z linii poleceń (2) Komendy dostępne z linii poleceń (1): OPEN otwarcie skoroszytu znajdującego się w systemie plików OPENDB otwarcie skoroszytu znajdującego się w bazie danych CONNECT połączenie z bazą danych P wydruk skoroszytu na domyślnej drukarce PT wydruk skoroszytu na wyspecyfikowanej drukarce Dostęp do funkcji programu Discoverer z linii poleceń (3) Komendy dostępne z linii poleceń (2) EXPORT zapisuje wypełniony skoroszyt w pliku określonego formatu SHEET aktywizuje arkusz BATCH pozwala przetwarzać szereg poleceń bez interakcji z użytkownikiem PARAMETER ustawia wartości określonym parametrom? wyświetla dostępne w linii poleceń komendy (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 143 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 144
Dostęp do funkcji programu Discoverer z linii poleceń (4) Dostęp do funkcji programu Discoverer z linii poleceń (4) Komendy można ze sobą łączyć w logicznej kolejności np.: Połącz się z bazą danych i otwórz skoroszyt cwicz.dis: c:\orant\discvr31\dis31usr.exe /CONNECT video31/video31@oraclus /OPEN c:\temp\cwicz.dis Połącz się z bazą danych i wyeksportuj znajdujący się w niej skoroszyt: c:\orant\discvr31\dis31usr.exe /CONNECT video31/video31@oraclus /OPENDB Macierzowy /SHEET 1 /EXPORT HTML c:\temp\results.htm Wyświetl wszystkie możliwe komendy: c:\orant\discvr31\dis31usr.exe /? (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 145 (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 146 Dwa ćwiczenia Zbuduj arkusz, który w postaci tabelarycznej wyświetli nazwy sklepów, ich sumaryczne zyski z roku 1996. Ogranicz dane tylko do najlepszych sklepów w każdym regionie Zbuduj arkusz, który w postaci macierzy pokaże liczby sprzedanych towarów w zależności od regionów i miesięcy (side: regiony, top: lata i miesiące) (c) Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska 147