Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

Podobne dokumenty
Grupa: Elektrotechnika, wersja z dn Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

1. Wstęp. Grupa: Elektrotechnika, wersja z dn Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

1. Wstęp. Grupa: Elektrotechnika, wersja z dn Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

WYZNACZANIE OBROTOWO-SYMETRYCZNEJ BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ

WYZNACZANIE OBROTOWO-SYMETRYCZNEJ BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ

Bryła fotometryczna i krzywa światłości.

Temat: WYZNACZANIE OBROTOWO-SYMETRYCZNEJ BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ

SPRAWDZANIE PRAWA MALUSA

WYZNACZANIE BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ LAMP I OPRAW OŚWIETLENIOWYCH

Ćwiczenie nr 6 Temat: BADANIE ŚWIATEŁ DO JAZDY DZIENNEJ

Grupa: Elektrotechnika, Studia stacjonarne, II stopień, sem. 1. wersja z dn Laboratorium Techniki Świetlnej

OBLICZANIE ROZKŁADÓW NATĘśENIA OŚWIETLENIA I ROZKŁADÓW LUMINANCJI

POMIAR WSPÓŁCZYNNIKÓW ODBICIA I PRZEPUSZCZANIA

TEMAT: POMIAR LUMINANCJI MATERIAŁÓW O RÓśNYCH WŁAŚCIWOŚCIACH FOTOMETRYCZNYCH

BADANIA CHARAKTERYSTYK HYDRAULICZNYCH KSZTAŁTEK WENTYLACYJNYCH

Przykład 3.2. Rama wolnopodparta

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

STATECZNOŚĆ SKARP. α - kąt nachylenia skarpy [ o ], φ - kąt tarcia wewnętrznego gruntu [ o ],

INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA. - Prąd powstający w wyniku indukcji elektro-magnetycznej.

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

WYZNACZENIE CHARAKTERYSTYK DYNAMICZNYCH PRZETWORNIKÓW POMIAROWYCH

KRZYWA BÉZIERA TWORZENIE I WIZUALIZACJA KRZYWYCH PARAMETRYCZNYCH NA PRZYKŁADZIE KRZYWEJ BÉZIERA

Pneumatyczne pomiary długości

WYWAŻANIE STATYCZNE WIRUJĄCYCH ZESTAWÓW RADIOLOKACYJNYCH

Pomiar mocy i energii

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego

OCENA PRZYDATNOŚCI FARBY PRZEWIDZIANEJ DO POMALOWANIA WNĘTRZA KULI ULBRICHTA

Pomiary parametrów akustycznych wnętrz.

Refraktometria. sin β sin β

EUROELEKTRA. Ogólnopolska Olimpiada Wiedzy Elektrycznej i Elektronicznej. Rok szkolny 2013/2014

Sprawozdanie powinno zawierać:

Wyznaczanie współczynnika sztywności zastępczej układu sprężyn

Teoria niepewności pomiaru (Rachunek niepewności pomiaru) Rodzaje błędów pomiaru

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Techniki świetlne. Wykład 4. Obliczenia podstawowych wielkości fotometrycznych

Teoria niepewności pomiaru (Rachunek niepewności pomiaru) Rodzaje błędów pomiaru

Ćwiczenie Nr 11 Fotometria

METODA ELEMENTU SKOŃCZONEGO. Termokinetyka

I. Elementy analizy matematycznej

Badanie parametrów fotometrycznych opraw parkowych z lampami sodowymi

1. SPRAWDZENIE WYSTEPOWANIA RYZYKA KONDENSACJI POWIERZCHNIOWEJ ORAZ KONDENSACJI MIĘDZYWARSTWOWEJ W ŚCIANIE ZEWNĘTRZNEJ

3. ŁUK ELEKTRYCZNY PRĄDU STAŁEGO I PRZEMIENNEGO

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA LEPKOŚCI CIECZY METODĄ STOKESA

WYZNACZANIE PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO ZA POMOCĄ WAHADŁA RÓŻNICOWEGO

Wyznaczanie długości fali światła metodą pierścieni Newtona

TRANZYSTOR BIPOLARNY CHARAKTERYSTYKI STATYCZNE

Symulator układu regulacji automatycznej z samonastrajającym regulatorem PID

IDENTYFIKACJA ŹRÓDEŁ AKTYWNOŚCI WIBROAKUSTYCZNEJ MASZYN METODĄ KSZTAŁTOWANIA WIĄZKI SYGNAŁU (BEAMFORMING)

Za: Stanisław Latoś, Niwelacja trygonometryczna, [w:] Ćwiczenia z geodezji II [red.] J. Beluch

Ćwiczenie 366. Wyznaczanie współczynnika załamania światła metodą pomiaru kąta najmniejszego odchylenia. I. Wyznaczanie kąta łamiącego pryzmatu

Ćwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..

AUTOMATYKA I STEROWANIE W CHŁODNICTWIE, KLIMATYZACJI I OGRZEWNICTWIE L3 STEROWANIE INWERTEROWYM URZĄDZENIEM CHŁODNICZYM W TRYBIE PD ORAZ PID

WSPOMAGANE KOMPUTEROWO POMIARY CZĘSTOTLIWOŚCI CHWILOWEJ SYGNAŁÓW IMPULSOWYCH

Pracownia Automatyki i Elektrotechniki Katedry Tworzyw Drzewnych Ćwiczenie 3. Analiza obwodów RLC przy wymuszeniach sinusoidalnych w stanie ustalonym

Ćw. 1. Wyznaczanie wartości średniego statycznego współczynnika tarcia i sprawności mechanizmu śrubowego.

Ćwiczenie 2. Parametry statyczne tranzystorów bipolarnych

Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

Wykonał: Grzegorz Bączek

Analiza danych OGÓLNY SCHEMAT. Dane treningowe (znana decyzja) Klasyfikator. Dane testowe (znana decyzja)

Techniki świetlne. Wykład 6

Laboratorium Pomiarów i Automatyki w Inżynierii Chemicznej Regulacja Ciągła

BADANIE KONCENTRACJI NAPRĘŻEŃ DOŚWIADCZALNE WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA KSZTAŁTU METODĄ ELASTOOPTYCZNĄ. Oprac.: dr inż. Ludomir J.

INVESTIGATION OF DYNAMIC PROPERTIES OF A MOTOR CAR IN ITS CURVILINEAR MOTION

NORMA BRANŻOWA. Elektryczne źródła. Wymagania i badania. być równomierna na całej powierzchni bańki bez wyraźnie

SYMULACJA KOMPUTEROWA NAPRĘŻEŃ DYNAMICZNYCH WE WRĘGACH MASOWCA NA FALI NIEREGULARNEJ

LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI Badanie obwodów prądu sinusoidalnie zmiennego

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego

aksonometrie trójosiowe odmierzalne odwzorowania na płaszczyźnie

Skrypt 24. Geometria analityczna: Opracowanie L5

Przykład 4.1. Belka dwukrotnie statycznie niewyznaczalna o stałej sztywności zginania

Definicja obrotu: Definicja elementów obrotu:

Plan wykładu. Wykład 3. Rzutowanie prostokątne, widoki, przekroje, kłady. Rzutowanie prostokątne - geneza. Rzutowanie prostokątne - geneza

Przykład 1 Dany jest płaski układ czterech sił leżących w płaszczyźnie Oxy. Obliczyć wektor główny i moment główny tego układu sił.

Ćw. 5. Wyznaczanie współczynnika sprężystości przy pomocy wahadła sprężynowego

5. Rezonans napięć i prądów

Zestaw przezbrojeniowy na inne rodzaje gazu. 1 Dysza 2 Podkładka 3 Uszczelka

Funkcje wielu zmiennych

OCENA PARAMETRÓW FOTOMETRYCZNYCH, KOLORYMETRYCZNYCH I ELEKTRYCZNYCH WYBRANYCH ZAMIENNIKÓW ŻARÓWEK TRADYCYJNYCH 100 W

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A II. Strona 1 z 5

Planowanie eksperymentu pomiarowego I

ZESZYTY NAUKOWE NR x(xx) AKADEMII MORSKIEJ W SZCZECINIE. Metody wymiarowania obszaru manewrowego statku oparte na badaniach rzeczywistych

Politechnika Wrocławska Instytut Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych. Materiał ilustracyjny do przedmiotu. (Cz. 2)

Przykład projektowania łuku poziomego nr 1 z symetrycznymi klotoidami, łuku poziomego nr 2 z niesymetrycznymi klotoidami i krzywej esowej ł

Ćwiczenie nr 1. Temat: BADANIE OSTROŚCI WIDZENIA W RÓŻNYCH WARUNKACH OŚWIETLENIOWYCH

Kolumna z gniazdami z trzema modułami pustymi, wysokość 491 mm Kolumna z gniazdami z elementem świetlnym i trzema modułami pustymi, wysokość 769 mm

KLASA II TECHNIKUM POZIOM PODSTAWOWY PROPOZYCJA POZIOMÓW WYMAGAŃ

Załóżmy, że obserwujemy nie jedną lecz dwie cechy, które oznaczymy symbolami X i Y. Wyniki obserwacji obu cech w i-tym obiekcie oznaczymy parą liczb

Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2

Komórkowy model sterowania ruchem pojazdów w sieci ulic.

Ćwiczenie 9. Rzutowanie i wymiarowanie Strona 1 z 5

Badanie współzależności dwóch cech ilościowych X i Y. Analiza korelacji prostej

ZESZYTY NAUKOWE INSTYTUTU POJAZDÓW 2(88)/2012

7. Wyznaczanie poziomu ekspozycji

Krzywe stożkowe Lekcja II: Okrąg i jego opis w różnych układach współrzędnych

Ć W I C Z E N I E N R M-6

BADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA

Poniżej przedstawiony został podział wymagań na poszczególne oceny szkolne:

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

Geometria analityczna

Transkrypt:

60-965 Poznań ul.potrowo 3a http://lumen.ee.put.poznan.pl Grupa: Elektrotechnka, Studa stacjonarne, II stopeń, sem.1 Laboratorum Technk Śwetlnej wersja z dn. 08.05.017 Ćwczene nr 6 Temat: Porównane parametrów fotometrycznych żarówek dod śwecących o ukerunkowanym rozsyle Opracowane wykonano na podstawe następującej lteratury: 1. Laboratorum z technk śwetlnej (praca zborowa pod redakcją Władysława Golka). Skrypt nr 179. Wydawnctwo Poltechnk Poznańskej, Poznań 1994. Bąk J., Pabjańczyk W.: Podstawy technk śwetlnej. Wydawnctwo Poltechnk Łódzkej, Łódź 1994 3. PN-90/E-01005 Technka Śwetlna. Termnologa 1. Wstęp Celem ćwczena jest zbadane porównane parametrów fotometrycznych źródeł śwatła o ukerunkowanym rozsyle. Badanym obektam będą dody śwecące z odbłyśnkem (Rys.1) oraz żarówk halogenowe z odbłyśnkem (Rys.) Rys. 1 Doda śwecąca z odbłyśnkem Rys. Żarówka halogenowa z odbłyśnkem 1

ul.potrowo 3a http://lumen.ee.put.poznan.pl Krzywa śwatłośc Krzywa śwatłośc jest to krzywa, przedstawona najczęścej w układze współrzędnych begunowych, która powstaje po przecęcu bryły fotometrycznej płaszczyzną ponową przechodzącą przez oś optyczną środek śwetlny źródła śwatła. Dla projektorów źródeł śwatła o ukerunkowanym rozsyle, które wysyłają strumeń śwetlny w obrębe newelkego kąta bryłowego, krzywe śwatłośc (dla uzyskana wększej dokładnośc odczytu) przedstawa sę we współrzędnych prostokątnych. Rys. 3 Krzywe śwatłośc przedstawone w układze begunowym (po lewej) oraz prostokątnym (po prawej) Środek śwetlny Środek śwetlny oprawy lub źródła śwatła jest charakterystycznym punktem tożsamym ze środkem geometrycznym źródła śwatła lub płaszczyzny otworu wyjścowego oprawy ośwetlenowej. Według normy PN-91 E-04040/0 Pomary promenowana optycznego Pomary fotometryczne Pomar śwatłośc fotometryczny środek śwetlny obektu pomarowego defnowany jest, jako umowny punkt przyjęty, jako początkowy przy pomarach oblczenach fotometrycznych. Środek śwetlny obektu pomarowego pownen znajdować sę w os ścśle określonym punkce gonometru, zależnym od rodzaju jego konstrukcj.

ul.potrowo 3a http://lumen.ee.put.poznan.pl Środek śwetlny źródła śwatła z odbłyśnkem pokrywa sę ze środkem otworu wyjścowego. (Rys.4 ) Rys. 4 Środek śwetlny źródła śwatła z odbłyśnkem Użyteczny kąt rozsyłu wązk śwatła δ0.5 δ0.1 Dla źródeł śwatła o ukerunkowanym rozsyle, oprócz krzywej śwatłośc stotnym parametrem jest użyteczny kąt rozwarca wązk. δ. Jest to kąt w płaszczyźne przechodzącej przez oś wązk, w zakrese którego śwatłość spada do określonej wartośc procentowej swojej maksymalnej wartośc, dla δ0.5 do 50% Imax, a dla δ0.1 do 10% Imax (Rys.5). Wewnątrz tego kąta zachodz zależność I m I lub I I m. 10 Rys.5 Krzywa śwatłośc użyteczne kąty rozwarca wązk δ 0.5 δ 0.1 3

ul.potrowo 3a http://lumen.ee.put.poznan.pl Gonometr Do pomaru śwatłośc źródeł śwatła o ukerunkowanym rozsyle wykorzystuje sę gonometr (Rys.6). Jest to urządzene pozwalające na precyzyjny obrót badanego źródła śwatła o określony kąt, dookoła os ponowej oraz os pozomej w płaszczyźne prostopadłej do os optycznej. Przez obrót ramena gonometru dookoła os pozomej wyznacza sę krzywą śwatłośc źródła śwatła w kerunkach określonych kątam odczytywanym z podzałk na gonometrze. Dokonując pomaru śwatłośc w różnych płaszczyznach wyznaczyć można bryłę fotometryczną źródła śwatła. Podczas pomaru środek śwetlny źródła śwatła z odbłyśnkem mus znajdować sę na przecęcu pozomej ponowej os obrotu. Odległość źródła śwatła od przetwornka fotoelektrycznego umeszczonego na ławe fotometrycznej ne pownna być mnejsza nż granczna odległość fotometrowana. kąt C kąt Rys.6 Gonometr Granczna odległość fotometrowana Granczną odległość fotometrowana można wyznaczyć dośwadczalne. W tym celu należy wyznaczyć zmany śwatłośc źródła śwatła w funkcj odległośc fotoprzetwornka od źródła. Za granczną odległość fotometrowana należy uznać taką, powyżej której śwatłość ne ulega zmane (różnce mogą wynosć 1%) spełnone jest prawo odwrotnośc kwadratu odległośc. 4

ul.potrowo 3a http://lumen.ee.put.poznan.pl Prawo odwrotnośc kwadratu odległośc Dla punktowych źródeł śwatła natężene ośwetlena w punkce A jest wprost proporcjonalne do śwatłośc źródła śwatła w kerunku punktu A odwrotne proporcjonalne do kwadratu odległośc pomędzy źródłem śwatła, a punktem A. (Rys. 7) Rys.7 Interpretacja prawa odwrotnośc kwadratu odległośc E A I r (1) Wyznaczane śwatłośc Śwatłość na ławe fotometrycznej wyznaczyć można na podstawe pomaru natężena ośwetlena oblczenu wartośc śwatłośc w kerunku punktu pomarowego z prawa odwrotnośc kwadratu odległośc: I E r () Luksomerz wykorzystany do wyznaczena śwatłośc pownen posadać głowcę skorygowaną do V(). Wyznaczene strumena śwetlnego za pomocą metody strumen cząstkowych Strumeń cząstkowy zawarty w kące bryłowym I sr. Strumeń śwetlny całkowty oblczany jest ze wzoru (4): Z przedzałem kąta bryłowego oblczany jest ze wzoru (3) (3) 0 n n Isr (4) 1 1 zwązany jest przedzał kata płaskego cos cos( ) (5) 5

ul.potrowo 3a http://lumen.ee.put.poznan.pl Ostateczne cząstkowy strumeń śwetlny oblczany jest ze wzoru (6): I sr [cos cos( )] (6). Przebeg ćwczena Pomaru rozsyłu śwatłośc należy dokonać na ławe fotometrycznej z wykorzystanem gonometru (schemat układu pomarowego na rysunku 8). Na jednym z końców ławy fotometrycznej należy zamocować przetwornk fotoelektryczny, natomast na drugm końcu ławy fotometrycznej w odległośc r r gonometr z badanym źródłem śwatła. Przed gr przystąpenem do badań należy poprawne ustawć środek śwetny badanego źródła śwatła względem os obrotów o kąty C gonometru oraz położene lampy względem głowcy przetwornka fotoelektrycznego. Pomary wykonać dla źródeł śwatła wskazanych przez prowadzącego. Pomary należy przeprowadzć dla kątów od 0 º do 50 º, co º w czterech półpłaszczyznach C wzajemne prostopadłych. Pomary można wykonywać dopero po ustablzowanu sę strumena śwetlnego badanej lampy. W opracowanu narysować krzywe śwatłośc badanych źródeł śwatła w układze współrzędnych prostokątnych I =f(γ). Wyznaczyć całkowty strumeń śwetlny emtowany przez badane źródło śwatła (8) oraz użyteczne kąty rozsyłu δ0.5 δ0.1 Rys. 8 Schemat układu pomarowego 6

ul.potrowo 3a http://lumen.ee.put.poznan.pl 3. Tabele pomarowe Pomar śwatłośc źródła śwatła Nazwa badanego źródła śwatła: Moc PN= [W], Napęce znamonowe UN=..[V] Napęce pomarowe Upom= [V] Odległość źródła od głowcy fotoprzetwornka r = [m] EC [lx] [] C=.. C=.. C=.. C=.. 0 4 6 8 10 1 14 16 18 0 4 6 8 30 3 34 36 38 40 4 44 46 48 50 EsrC [lx] Isr [cd] 7

ul.potrowo 3a http://lumen.ee.put.poznan.pl Wyznaczane strumena śwetlnego źródła śwatła Nazwa badanego źródła śwatła: [] I [cd] [] I. [ cd] sr [sr] sr 0 0 0,004 4 0,011 4 4 6 0,019 6 6 8 0,07 8 8 10 0,034 10 10 1 0,04 1 1 14 0,049 14 14 16 0,057 16 16 18 0,064 18 18 0 0,071 0 0 0,078 4 0,086 4 4 6 0,093 6 6 8 0,099 8 8 30 0,106 30 30 3 0,113 3 3 34 0,119 34 34 36 0,16 36 36 38 0,13 38 38 40 0,138 40 40 4 0,144 4 4 44 0,149 44 44 46 0,155 46 46 48 0,160 48 48 50 0,165 50 n 0 I n 1 1 sr o 8