PODSTAWY PROCESÓW ELEKTROCHEMICZNYCH

Podobne dokumenty
Al 2 O 3 anodowe utlenianie folii Al. TiO 2 nanotubes deliver drugs HRSEM nanotechweb.org. a. kotarba Zakład Chemii Nieorganicznej

PODSTAWY KOROZJI ELEKTROCHEMICZNEJ

K, Na, Ca, Mg, Al, Zn, Fe, Sn, Pb, H, Cu, Ag, Hg, Pt, Au

Podstawowe pojęcia 1

ELEKTROCHEMIA. Podstawy

Elektrochemia. Reakcje redoks (utlenienia-redukcji) Stopień utlenienia

Karta pracy III/1a Elektrochemia: ogniwa galwaniczne

Fe +III. Fe +II. elektroda powierzchnia metalu (lub innego przewodnika), na której zachodzi reakcja wymiany ładunku (utleniania, bądź redukcji)

wykład 6 elektorochemia

Cel ogólny lekcji: Omówienie ogniwa jako źródła prądu oraz zapoznanie z budową ogniwa Daniella.

Schemat ogniwa:... Równanie reakcji:...

Elektrochemia - szereg elektrochemiczny metali. Zadania

ELEKTRODY i OGNIWA. Elektrody I rodzaju - elektrody odwracalne wzgl dem kationu; metal zanurzony w elektrolicie zawieraj cym jony tego metalu.

Wykład z Chemii Ogólnej i Nieorganicznej

TYPY REAKCJI CHEMICZNYCH

Reakcje redoks polegają na przenoszeniu (wymianie) elektronów pomiędzy atomami.

Fragmenty Działu 8 z Tomu 1 PODSTAWY ELEKTROCHEMII

Elektrochemia - prawa elektrolizy Faraday a. Zadania

TŻ Wykład 9-10 I 2018

MA M + + A - K S, s M + + A - MA

1. za pomocą pomiaru SEM (siła elektromotoryczna róŝnica potencjałów dwóch elektrod) i na podstawie wzoru wyznaczenie stęŝenia,

Materiały do zajęć dokształcających z chemii nieorganicznej i fizycznej. Część V

Elektrochemia. potencjały elektrodowe. Wykład z Chemii Fizycznej str. 4.2 / 1. Elektrochemia potencjały elektrochemiczne

ELEKTROCHEMIA. Wykład I

10. OGNIWA GALWANICZNE

10. OGNIWA GALWANICZNE

ELEKTROGRAWIMETRIA. Zalety: - nie trzeba strącać, płukać, sączyć i ważyć; - osad czystszy. Wady: mnożnik analityczny F = 1.

Reakcje redoks polegają na przenoszeniu (wymianie) elektronów pomiędzy atomami.

OGNIWA GALWANICZNE I SZREG NAPIĘCIOWY METALI ELEKTROCHEMIA

Elektrochemia. Zakład Chemii Medycznej Pomorski Uniwersytet Medyczny

Przetwarzanie energii: kondensatory

Reakcje utleniania i redukcji

TYPY REAKCJI CHEMICZNYCH

Reakcje utleniania i redukcji. Zakład Chemii Medycznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego

POWTÓRKA Z ELEKTROCHEMII

Elektrochemia. Jak pozyskać energię z reakcji redoksowych?

(1) Przewodnictwo roztworów elektrolitów

Ć W I C Z E N I E 6. Nadnapięcie wydzielania wodoru na metalach

Pierwiastki bloku d w zadaniach maturalnych Zadanie 1. ( 3 pkt ) Zadanie 2. (4 pkt) Zadanie 3. (2 pkt) Zadanie 4. (2 pkt) Zadanie 5.

SZEREG NAPIĘCIOWY METALI OGNIWA GALWANICZNE

Elektrochemia elektroliza. Wykład z Chemii Fizycznej str. 4.3 / 1

BIOTECHNOLOGIA. Materiały do ćwiczeń rachunkowych z chemii fizycznej kinetyka chemiczna, 2014/15

Reakcje chemiczne. Typ reakcji Schemat Przykłady Reakcja syntezy

W tej reakcji stopień utleniania żelaza wzrasta od 0 do III. Odwrotnie tlen zmniejszył stopień utlenienia z 0 na II.

( liczba oddanych elektronów)

ELEKTROCHEMIA ZAKŁAD CHEMII MEDYCZNEJ POMORSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY

Elementy Elektrochemii

Reakcje utleniania i redukcji

Problemy do samodzielnego rozwiązania

POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA INSTYTUT INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ ZAKŁAD METALOZNAWSTWA I ODLEWNICTWA

Chemia - laboratorium

Opracowała: mgr inż. Ewelina Nowak

NAPIĘCIE ROZKŁADOWE. Ćwiczenie nr 37. I. Cel ćwiczenia. II. Zagadnienia wprowadzające

Podstawy elektrochemii

SZEREG NAPIĘCIOWY METALI OGNIWA GALWANICZNE

Materiały elektrodowe

I 2 + H 2 S 2 HI + S Wielkością charakteryzującą właściwości redoksowe jest potencjał redoksowy E dany wzorem Nernsta. red

Akademickie Centrum Czystej Energii. Ogniwo paliwowe

Sem nr. 10. Elektrochemia układów równowagowych. Zastosowanie

ĆWICZENIE 10. Szereg napięciowy metali

Ogniwa galwaniczne. Elektrolizery. Rafinacja. Elektroosadzanie.

Tlen. Występowanie i odmiany alotropowe Otrzymywanie tlenu Właściwości fizyczne i chemiczne Związki tlenu tlenki, nadtlenki i ponadtlenki

Przetwarzanie energii: kondensatory

MODUŁ. Elektrochemia

CHEMIA. Wymagania szczegółowe. Wymagania ogólne

VII Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2014/2015

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Ćwiczenie 1: Wyznaczanie warunków odporności, korozji i pasywności metali

Chemia analityczna. Redoksymetria. Zakład Chemii Medycznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego

Obliczenia stechiometryczne, bilansowanie równań reakcji redoks

Elektrochemia. (opracowanie: Barbara Krajewska)

Zagadnienia. Budowa atomu a. rozmieszczenie elektronów na orbitalach Z = 1-40; I

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Pierwiastek, który się utlenia jest reduktorem, natomiast pierwiastek, który się redukuje jest utleniaczem.

Wrocław dn. 22 listopada 2005 roku. Temat lekcji: Elektroliza roztworów wodnych.

IV A. Reakcje utleniania i redukcji. Metale i niemetale

Metody Badań Składu Chemicznego

IV. Reakcje utleniania i redukcji. Metale i niemetale

WYKŁAD 13 Przewodnictwo roztworów elektrolitów. Konduktometria nanotechnologia II rok 1

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z CHEMII na poszczególne oceny dla uczniów klasy III a. chemia rozszerzona. mgr Adam Makówka

Związki nieorganiczne

Ogniwa elektrochemiczne wprowadzenie Klasyfikacja półogniw Termodynamika ogniwa galwanicznego; równanie Nernsta

2. REAKCJE UTLENIANIA I REDUKCJI

Ogniwa galwaniczne. Chem. Fiz. TCH II/15 1

Elektrochemia. 2 Mg (s) + O 2 (g) 2MgO (s)

10 k. OGNIWA GALWANICZNE

Ważne pojęcia. Stopień utlenienia. Utleniacz. Reduktor. Utlenianie (dezelektronacja)

Zadanie 2. Przeprowadzono następujące doświadczenie: Wyjaśnij przebieg tego doświadczenia. Zadanie: 3. Zadanie: 4

Fragmenty Działu 7 z Tomu 1 REAKCJE UTLENIANIA I REDUKCJI

Stechiometria w roztworach. Woda jako rozpuszczalnik

Budowę ogniwa galwanicznego opiszemy na przykładzie ogniwa glinowo- -srebrowego, które przedstawiono na Rysunku 1.

Ćwiczenie III: WYZNACZENIE ENTALPII SWOBODNEJ, ENTALPII I ENTROPII REAKCJI W OGNIWIE CLARKA

PRAKTIKUM Z CHEMII OGÓLNEJ

1. Kryształy jonowe omówić oddziaływania w kryształach jonowych oraz typy struktur jonowych.

Ogniwa galwaniczne. Chem. Fiz. TCH II/15 1

Chemia I Semestr I (1 )

Elektroliza: polaryzacja elektrod, nadnapięcie Jakościowy oraz ilościowy opis elektrolizy. Prawa Faraday a

Zn + S ZnS Utleniacz:... Reduktor:...

To jest. Ocena bardzo dobra [ ] energetycznych. s p d f. Ocena dobra [ ] izotopowym. atomowych Z. ,, d oraz f.

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Chemia Poziom rozszerzony

Transkrypt:

PODSTAWY PROCESÓW ELEKTROCHEMICZNYCH anodowe utlenianie folii tytanowej a. kotarba Zakład Chemii Nieorganicznej Nanoporous TiO 2 M. Golda-Cepa et al. Mat. Sci. Eng. C (2016)

reakcje syntezy reakcje analizy reakcje wymiany pojedynczej (podwójnej) TYPY REAKCJI CHEMICZNYCH reakcje chemiczne odwracalne i nieodwracalne reakcje chemiczne egzo i endoenergetyczne reakcje homo i heterogeniczne reakcje chemiczne bez zmiany i ze zmianą stopnia utleniania pierwiastków (reakcje redoks) reakcje termiczne reakcje fotochemiczne reakcje fonochemiczne reakcje radiacyjno-chemiczne reakcje elektrochemicze

Stopień utlenienia (oxidation state, oxidation number) Ładunek elektryczny przy założeniu całkowicie jonowego wiązania Wodór +1 (wyjątek wodorki -1) Fluor -1 HF Tlen tlenki -2 MgO nadtlenki -1 H 2 O 2 ponadtlenki -1/2 KO 2 oxogenylowe +1/2 O 2 PtF 6 +2 OF 2 dla pierwiastków 0 Na, O 2, O 3 dla jonów ładunek jonu Fe 3+

Fe 3 O 4 stopień utlenienia Fe?

Reakcje Redoksowe reakcje polegające na przeniesieniu elektronu Utlenianie utrata jednego lub więcej elektronu(ów) stopień utlenienia wzrasta Redukcja pobranie jednego lub więcej elektronu(ów) stopień utlenienia maleje Zn (s) + Cu 2+ (aq) Zn 2+ (aq) + Cu (s) Zn(s) Zn 2+ (aq) + 2e - utlenianie Cu 2+ (aq) + 2e - Cu (s) redukcja

Zn Cu 2+ Zn 2+ Cu 2+ SO 4 2- CuSO 4

Spontaniczna reakcja pomiędzy cynkiem ajonami miedzi(ii) Zn (s) + Cu 2+ (aq) Zn 2+ (aq) + Cu (s)

Zastosowanie: ogniwo Danielle a w warunkach standardowych [Zn +2 ] aq = 1.0 M [Cu +2 ] aq = 1.0 M T= 298.15K, P= 1 atm, Odczyt= E o = 1.10 V

Konwencja zapisu ogniwa elektrochemicznego Zn Zn 2+ KCl Cu 2+ Cu Elektroda(-) Elektroda (+) skład roztworu w mostku solnym zapis skrócony: Zn Zn 2+ Cu 2+ Cu po lewej stronie zawsze umieszczamy elektrodę, na której zachodzi utlenienie po prawej stronie elektrodę gdzie zachodzi proces redukcji

Ogniwa elektryczne Musi zachodzić spontaniczna reakcja redoks Anoda elektroda na której zachodzi utlenianie elektrony z niej są uwalniane, znak ujemny Katoda elektroda na której zachodzi redukcja pobiera elektrony, posiada znak dodatni

Reakcje na elektrodach elektrony anoda katoda Ogniwo: elektrony są odkładane na anodzie i zabierane z katody Utlenianie Redukcja

Reakcje na elektrodach zasilanie Elektroliza: Elektrony są wyrzucane z anody i przenoszone na katodę anoda katoda Utlenianie Redukcja

Typyelektrod (a) metal/jon metalu (b) metal/ nierozpuszczalna sól (c) elektroda gazowa (d) elektroda redox

Potencjał (napięcie) ogniwa różnica energii potencjalnej elektronów na anodzie i katodzie wyrażana w woltach (V = J/C) E cell = potencjał ogniwa = napięcie ogniwa Eº cell = potencjał ogniwa w warunkach standardowych 1 M, 1 atm, 25 ºC

Obliczenia potencjału ogniw

Określanie potencjału ogniwa bazuje na reakcjach redoksowych jakie w nim zachodzą współczynnik stechiometryczny nie wpływa na wartośćeº red Eº ox = -Eº red Cu(s) + 2Fe +3 (aq) Cu +2 (aq)+ 2Fe +2 (aq) Fe +3 (aq)+ e - Fe +2 (aq) Cu +2 (aq)+2e - Cu(s) Cu(s) Cu +2 (aq)+2e - 2Fe +3 (aq)+ 2e - 2Fe +2 (aq) Eº = 0.77 V Eº = 0.34 V Eº = -0.34 V Eº = 0.77 V

Potencjał takiego ogniwa wynosi więc: Cu (s) + 2Fe +3 (aq)=cu +2 (aq) + Fe +2 (aq) Fe +3 (aq)+ e - = Fe +2 (aq) Eº = 0.77 V Cu (s) =Cu +2 (aq)+2e - Eº = -0.34 V E= 1.13 V -0.34 0.77 0

2Al (s) + 3I 2(s) 2Al 3+ (aq) + 6I - (aq) 2Al 3+ + 6e - 2Al Eº red = -1.66 V 3I 2 + 6e - 6I - Eº red = +0.54 V wobec tego: 2Al = 2Al 3+ + 6e - E o ox= +1.66 V 3I 2 + 6e - 6I - Eº red = +0.54 V Eº cell = Eº ox + Eº red = 2.20V

Napięcie ogniwa (potencjał) Zn(s) + Cu +2 (aq) Zn +2 (aq)+ Cu(s) Zn Zn 2+ Cu 2+ Cu Eº cell = Eº(P)-Eº(L)

Dla obliczania potencjałów różnych ogniw dobrze jest więc znać potencjał wynikający z konkretnej reakcji redoksowej a nie potencjał ogniwa jako całości. Definiuje się więc półogniwo, jako element ogniwa na Którym zachodzi redukcja (lub utlenianie) np. półogniwo cynkowe: Zn 2+ + 2e - = Zn półogniwo miedziowe: Cu 2+ + 2e - = Cu

Definiuje się półogniwo, ale powstaje problem jak zmierzyć taki potencjał? Dlatego też zdefiniowano półogniwo względem którego mierzone są wszystkie inne półogniwa

Ogniwa odniesienia

Potencjał standardowy półogniwa wodorowego przyjęto za równy zeru: E o = 0 V warunki p H2 = 1 atm, [H + ] = 1.0 M, t = 25 o C półogniwo wodorowe

Aby określić standardowy potencjałelektrody należy zmierzyć go dla danej reakcji względem elektrody wodorowej e - V=+0.799V - + A H2 =1 mostek Salt bridge Ag A H +=1 A Ag +=1 Pt(s) H 2 (g) H + (aq) Ag + (aq) Ag(s) NHE H + (aq) + e - H 2 (g) E 0 =0V

W którą stronę zachodzą reakcje w podanych ogniwach?

Innączęsto używaną jest elektroda chlorosrebrowa Ag/AgCl Ag/AgCl E = +0.197 V vs. NHE Zapis: KCl(sat.), AgCl(s) Ag(s) zachodząca reakcja: AgCl (s) + e - Ag (s) + Cl -

Inną często stosowaną jest elektroda kalomelowa. Jej potencjał jest jednym z najbardziej stabilnych w czasie. Hg, Hg 2 Cl 2(s) nas. KCl mierząc potencjał dla reakcji chemicznej zawsze podajemy względem jakiej elektrody odniesienia układ został zmierzony Szczególne znaczenie ma to dla pomiarów w warunkach niestandardowych oraz w roztworach niewodnych.

Przeliczenie potencjału elektrod odniesienia Potencjał/V NHE Ag/AgCl SCE E vs. NHE 0.000 +0.197 +0.241 E vs. Ag/AgCl -0.197 0.000 +0.044 E vs. SCE -0.241-0.044 0.000

Potencjał standardowy

zawsze potencjał podawany jest dla reakcji redukcji, czyli dla procesu: M + ne - M n-

Potencjał standardowy może być dodatni lub ujemny Jeśli pierwiastek ma potencjał ujemny to mówimy, że reakcja: M n+ + 2e - zachodzi dużo trudniej niż dla wodoru, jon M n+ jest więc trudno redukowalny, powstający produkt, M, jest więc reduktorem Jeśli potencjał jest dodatni, to jon M n+ łatwo się redukuje, jest więc utleniaczem

Standardowe potencjały redox dla reakcji połówkowych F 2 + 2e 2F Ag 2+ + e Ag + Co 3+ + e Co 2+ H 2 O 2 + 2H + + 2e 2H 2 O Ce 4+ + e Ce 3+ PbO 2 + 4H + + SO 4 2 + 2e PbSO 4 + 2H 2 O MnO 4 + 4H + + 3e MnO 2 + 2H 2 O 2e + 2H + + IO 4 IO 3 + H 2 O MnO 4 + 8H + + 5e Mn 2+ + 4H 2 O Au 3+ + 3e Au PbO 2 + 4H + + 2e Pb 2+ + 2H 2 O Cl 2 + 2e 2Cl Cr 2 O 7 2 + 14H + + 6e 2Cr 3+ + 7H 2 O O 2 + 4H + + 4e 2H 2 O MnO 2 + 4H + + 2e Mn 2+ + 2H 2 O IO 3 + 6H + + 5e ½I 2 + 3H 2 O Br 2 + 2e 2Br VO 2 + 2H + + e VO 2+ + H 2 O AuCl 4 + 3e Au + 4Cl NO 3 + 4H + + 3e NO + 2H 2 O ClO 2 + e ClO 2 2Hg 2+ + 2e Hg 2 2+ Ag + + e Ag Hg 2 2+ + 2e 2Hg + Fe 3+ + e Fe 2+ O 2 + 2H + + 2e H 2 O 2 2.87 O 2 + 2H 2 O + 4e 4HO 0.40 1.99 Cu 2+ + 2e Cu 0.34 1.82 Hg 2 Cl 2 + 2e 2Hg + 2Cl 0.34 1.78 AgCl + e Ag + Cl 0.22 1.70 SO 2 4 + 4H + + 2e H 2 SO 3 + H 2 SO 3 + H 2 O 0.20 1.69 Cu 2+ + e Cu + 0.16 1.68 2H + + 2e H 2 0.00 1.60 Fe 3+ + 3e Fe 0.036 1.51 Pb 2+ + 2e Pb 0.13 1.50 Sn 2+ + 2e Sn 0.14 1.46 Ni 2+ + 2e Ni 0.23 1.36 PbSO 4 + 2e 2 Pb + SO 4 0.35 1.33 Cd 2+ + 2e Cd 0.40 1.23 Fe 2+ + 2e Fe 0.44 1.21 Cr 3+ + e Cr 2+ 0.50 1.20 Cr 3+ + 3e Cr 0.73 1.09 Zn 2+ + 2e Zn 0.76 1.00 2H 2 O + 2e H 2 + 2OH 0.83 0.99 Mn 2+ + 2e Mn 1.18 0.96 Al 3+ + 3e Al 1.66 0.954 H 2 + 2e 2H 2.23 0.91 Mg 2+ + 2e Mg 2.37 0.80 La 3+ + 3e La 2.37 0.80 Na + + e Na 2.71 0.77 Ca 2+ + 2e Ca 2.76 0.68 Ba 2+ + 2e Ba 2.90 MnO 4 + e 2 MnO 4 0.56 K + + e K 2.92 I 0.54 Li + + e 2 + 2e 2I Li 3.05 Cu + + e Cu 0.52

Reaktywność metali Metale które nie mogą wypierać gazowego H 2 z kwasów Ag (s) Ag + (aq)+ e - -E o = -0.80 V 2 H + (aq)+ 2 e - H 2 (g) E o = 0.00 V 2 Ag (s) + 2 H + (aq) 2 Ag + (aq)+ H 2 (g) E o cell= -0.80 V E o cell< 0, reakcja nie jest spontaniczna

Metale które wydzielająh 2 z wody dla tych metali potencjał musi być niższy niż -0.83V. Wyjaśnienie: reakcja sumaryczna musi być spontaniczna (E>0). Pamiętajmy, że przy wydzielaniu wodoru z wody przez metal powstaje zasada, z punktu widzenia redukcji wody zachodzi reakcja: 2 H 2 O (c) + 2 e - H 2 (g) + 2 OH - (aq) E o = - 0.83V Czy metaliczny sód może wyprzeć wodór z wody? 2 Na (s) 2 Na + (aq)+ 2 e - -E o = 2.71 V 2 H 2 O (c) + 2 e - H 2 (g) + 2 OH - (aq) E o = -0.83V 2 Na (s) + 2 H 2 O (c) 2 Na + (aq)+ H 2(g) + 2 OH - (aq) E o cell= 2.29 V Sumarycznie E> 0 a więc reakcja jest spontaniczna. Ogólnie metale o E o < -0.83 V mogą wypierać wodór z wody.

Wypieranie jednych metali przez drugie Metale o niższym potencjale wypierają metale o wyższym potencjale Zn (s) Zn 2+ (aq)+ 2 e - -E o = 0.76 V Fe 2+ (aq)+ 2 e - Fe (s) E o = -0.44 V Zn (s) + Fe 2+ (aq) Zn 2+ (aq)+ Fe (s) E o cell= 0.32 V W takim układzie E o > 0 a więc reakcja jest spontaniczna.

Który składnik jest lepszym utleniaczem? NO - 3 + 4H + + 3e - NO + 2H 2 O E º red 0.96 V Ag + + e - Ag E º red 0.80 V Cr 2 O 2-7 + 14H + + 6e - 2Cr 3+ + H 2 O E º red 1.33 V Który składnik jest silniejszym reduktorem? I 2 + 2e - 2I - Eº red +0.54 V Fe 2+ + 2e - Fe Eº red -0.44 V MnO 4- + 8H + + 5e - Mn 2+ + 4H 2 O Eº red +1.51 V

Ogniwa a termodynamika

G przypomnienie

Samorzutność reakcji redox reakcja spontaniczna G< 0, E > 0 G = -nfe liczba moli elektronów transferowanych Stała Faraday a (96500 C/mol) potencjał

Standardowy potencjał redukcji E º red podany jest w tabelach E º cell = E º red (katoda) - E º red (anoda) Potencjał względem standardowej elektrody wodorowej 2H + (aq, 1M) + 2e - H 2(g, 1atm) E º red = 0 V Zn (s) + 2H + (aq) Zn 2+ (aq) + H 2(g) E º cell = 0.76 V 0.76 V = 0 V - E º red (anoda) Zn 2+ (aq, 1M)+ 2e - Zn (s) E º red (anoda) = -0.76 V

Oblicz ΔG dla reakcji n = 2 moleelektronów Hg + 2Fe 3+ Hg 2+ + 2Fe 2+ Hg Hg 2+ + 2e - 2Fe 3+ +2e - 2Fe 2+ E ox = -0.854 V E red = + 0.771 V E cell = -0.083 V (uwaga: ponieważ E cell < 0oznacza to, że reakcja ta nie biegnie, ogniwo pracuje ale w przeciwnym kierunku zachodzi reakcja Hg 2+ + 2Fe 2+ ) ΔG = -(2 mole - )(96500 J/Vmole - )(-0.083 V)= + 16 kj/mol ΔG = -n F E

Samorzutność reakcji redox Samorzutnereakcje redoks mają dodatnipotencjał (niesamorzutne reakcje mają potencjał ujemny) MnO 4- + 8H + + 5Fe 2+ 5Fe 3+ + Mn 2+ + 4H 2 O Fe 2+ Fe 3+ + 1e - Eº ox = -0.77 V MnO 4- + 8H + + 5e - Mn 2+ + 4H 2 O E º red = +1.51V E º ox + E º red = + 0.74 v

Równanie Nernsta

Skąd bierze się potencjał elektrochemiczny ogniwa? G= -RTln K K stała równowagi Jeśli układ chemiczny znajduje się w równowadze to G= 0, G= -nfe= 0 W stanie równowagi potencjał ogniwa wynosi zero

Potencjał ogniwa jest więc miarą nierównowagi w jakiej znajduje się układ G ogniwa = G równowagowe - G odchyleń ale G = -RT ln K tak więc G = G o + RT ln Q gdzie Q nie oznacza stałej równowagi, ale jej wartość dla danego ogniwa w danym momencie jego pracy

niestandardowe G = G + RTlnQ -nfe = -nfe + RTlnQ E = E - RTlnQ nf standardowe współczynnik korekcyjny w równowadze: E = RT nf lnk

E = E o -(RT/nF)ln Q W25 o C, RT/F = 0.02569 V= 25.69 mv w stanie równowagie = 0 a Q = K, ln K =nfe o /RT

Obliczenia z wykorzystaniem równania Nernsta

Oblicz potencjał ogniwa 2Al + 3Mn 2+ 2Al 3+ + 3Mn gdy [Mn 2+ ] = 0.10 M, a[al 3+ ] = 1.5 M Eº = + 0.48 V E = (+ 0.48 V) -(0.0592 v/ 6) log [(1.5) 2 /(0.10) 3 ] E = + 0.45 V gdy[mn 2+ ] = 1.5 M a[al 3+ ] = 0.10 M E = (+ 0.48 V) -(0.0592 V/ 6) log [(0.10) 2 /(1.5) 3 ] E = + 0.51 V

Znając potencjał ogniwa Daniella: E o = 1.10 V, oblicz wartość Κdla reakcji Cu +2 aq+ Zn (metal) Cu (metal) + Zn +2 aq R = 8.314 J/(K.mol), T = 298.15 K Κ = e -[ G /RT] = e -[( 212000) 212000)/(8.314 x 298.15)] = 2.25 x 10 +34 nfe = RTlnK ΔG = -n F E

Oblicz stałą równowagi reakcji Sn 2+ (g) + Pb(s)=Sn(s) + Pb 2+ (s) w25 o C Rozwiązanie: Sn 2+ + 2e = Sn Pb 2+ + 2e = Pb E o R= 0.14 V E o L= 0.13 V E o cell= E o R - E o L= 0.14 V -0.13 V= 0.01 V ln K =ne o /(25.69 mv) = 2 (10 mv)/(25.69 mv) = 0.78 K= 0.46

ObliczKdla 2IO 3- + 5Cu + 12H + I 2 + 5Cu 2+ + 6H 2 O Eº = + 0.858 V n = 10 mol e - log K = neº/0.0592 log K = 145 K = 1 x 10 145

elektrody do pomiarów ph Elektroda szklana

Pomiar ph elektroda szklana elektroda kalomelowa bańka szklana spiek porowaty

elektroda szklana glass ph sensor

Wzór na napięcie elektrody szklanej E 0.059 1 [ ] 0.059 [ ] + = E log = E + logh n H + n E=E 0.059pH

Ogniwa stężeniowe ogniwa w których oba półogniwa mają dokładnie taką samą budowę, ale różnią się stężeniem elektrolitu

17_366 e e Ag e porowata Porous przegroda disk e Ag 0.1 M Ag + 0.1 M NO 3 1 M Ag + 1 M NO 3 anoda Anode Cathode katoda

Jak działa ogniwo stężeniowe W ogniwie stężeniowym obie reakcje połówkowe są takie same ale półogniwa różnią się stężeniem. Z tego powodu potencjał ogniwa nie może być zerowy. Załóżmy c = 0.10 MCu 2+ na anodzie i 1.0 MCu 2+ na katodzie. Cu (s) Cu 2+ (aq,0.10 M)+ 2 e - Cu 2+ (aq, 1.0 M)+ 2 e - Cu (s) Cu 2+ (aq, 1.0 M) Cu 2+ (aq,0.10 M) E cell =? E cell = E o 0.0592 V cell- log [Cu 2+ ] dil = 0 V - 0.0592 V log 0.10 M 2 [Cu 2+ ] conc 2 1.0 M E cell = 0 V - 0.0592 V 2 (-1.00) = + 0.0296 V

Elektroliza Zespół reakcji chemicznych wymuszonych przepływem prądu elektrycznego

1.10 e - e - Zn 1.0 M Zn +2 1.0 M Cu +2 Cu anoda katoda

e - bateria e - >1.1V Zn 1.0 M Zn +2 katoda 1.0 M Cu +2 anoda Cu

Fe 3+ + e - == Fe 2+ E=E 0.059log [ Fe ] 2 + [ Fe ] 3 + [Fe 2+ ]=[Fe 3+ ]: E = E = +0.771 V

Przyłożenie zewnętrznego potencjału mniejszego niż +0.771 V, powoduje, że reakcja zachodzi w tym samym kierunku jak by potencjału nie przyłożono Kiedy zewnętrzny potencjał będzie większy niż+0.771 V, reakcja zaczyna przebiegać w odwrotnym kierunku

Produkcja aluminium

elektroliza wody

Elektrorafinacja miedzi

~1/5 światowej produkcji żelaza i stali jest zużywane do wymiany zardzewiałych konstrukcji Korozja

Korozja żelaza w obecności wody depozyt rdzy powietrze kropla wody katoda anoda Fe

Jak odzyskać pieniądze z wraków? Srebro w monetach w mule uległo utlenieniu zag do Ag + : 2Ag (s) + H 2 S (aq) Ag 2 S (s) + H 2(g) Teraz musimy zredukowaćag + do Ag: Ag 2 S (s) + 2e - 2Ag(s) + S 2- (aq)

Zasilacz Na + OH - H 2 O Moneta z Ag 2 S Ag 2 S (s) + 2e - 2Ag (s) + S 2- (aq) 2H 2 O (l) + 2e - 4H 2(g) + 2OH - (aq)

Proceselektrolizy powoduje odzyskanie pierwotnego wyglądu monet, które są wielokrotnie cenniejsze niż metal z którego zostały wykonane

www.docstoc.comdocs94525884corrosion Acta Biomaterialia 4 (2008) 468

Szyja implantu ortopedycznego z widoczną korozją M. Huber et al., Acta Biomaterialia 5 (2009) 172 180.J. Jacobs et al., J Bone Joint Surg., 80 (1998) :268-82.

Żółte produkty korozji otoczone przez komórki Giganty Fig. 3. A large and deep crevice corrosion pit in the vicinity of the fracture zone, after (a) cleaning is evident. It has been formed in the stressed zone of the plate and its triple junction with the screw and the bone. Attend to the crack, apart from the pit in (a), inside the hole and extended to the incontact surface too. This crack was opened later (see Fig. 4). Produkty korozji otoczone przez komórki Giganty