PRZEDSZKOLNE PLOTECZKI KRZYSIA I HANECZKI

Transkrypt

1 PRZEDSZKOLNE PLOTECZKI KRZYSIA I HANECZKI PUBLICZNE PRZEDSZKOLE W MALCZYCACH MARZEC 2015/7

2 W marcu Raz śnieg pada, a raz deszczyk. Na jeziorze lód już trzeszczy. Błękit nieba lśni w kałuży, bałwan w słońcu oczy mruży. - Koniec zimy. Przerwa. Dzwonek. - To nie dzwonek, to skowronek! **************************************************************** ****************************************************************

3 Pozwól dziecku rozwinąć skrzydła Dla dziecka nie ma rzeczy niemożliwych. Jego wyobraźnia jest wprost nieograniczona. Aby rozwinąć jego kreatywność, czyli twórcze myślenie, należy stawiać przed nim coraz to nowe wyzwania. Należy pamiętać o tym, aby były one dostosowane do możliwości dziecka. Drodzy Rodzice, Dawajcie dziecku do zabawy różnorodne przedmioty, aby poznawało ich fakturę, rodzaj powierzchni, aby wiedziało, co to znaczy giętkość, twardość. W ten sposób będzie próbować znaleźć różne sposoby ich wykorzystania. Warto podsuwać dzieciom zagadki intelektualne, polegające na wyszukiwaniu dla prostego przedmiotu innych niż podstawowe zastosowania. Bawcie się z dzieckiem w zabawy słowne, w zgadywanki, zagadki, w tworzenie różnych zakończeń znanych bajek lub w wymyślanie nowych historyjek. Oglądajcie razem mapy, poznawajcie świat, podróżujcie w wyobraźni. Grajcie w logiczne czy literowe gry planszowe i kalambury. Mądrze korzystajcie z telewizji i Internetu. Szukajcie nietypowych rozwiązań i ciekawostek. Znajdujcie nowe nazwy albo nowe zastosowania dla rzeczy "pospolitych", wyszukujcie "dziwne przedmioty" i zastanawiajcie się do czego mogą służyć. Pozwólcie dziecku wymyślać tak dużo rozwiązań, ile mu tylko przyjdzie do głowy. Wyobraźnia dzieci nie zna granic. Ważne jest, aby dziecko zachęcać do poszukiwań i nagradzać je za innowacyjność.

4 Nauczcie swoje dziecko rozmawiać, używać argumentów. Podsuwajcie mu rozwiązania, ale nigdy nie podejmujcie za nie decyzji. Niech robi tak, jak uważa, ale za czyny powinno ponieść odpowiedzialność. Uczcie je samodzielności. Dziecko musi poznawać świat i eksperymentować. Powinniście być jego nauczycielem, przewodnikiem i doradcą. Bądźcie obok, obserwujcie i bawcie się razem z nim. Jest wiele sposobów na to, aby nie ograniczać możliwości dzieci, aby wspomagać je w rozwoju, uczyć większej samodzielności, budować w nich poczucie własnej wartości. Oto niektóre z nich: 1. Pozwalaj swojemu dziecku na dokonywanie wyborów. "Chcesz dzisiaj ubrać spodnie czy spódnicę?" Trudno jest podejmować decyzje w życiu dorosłym, jeśli nie nauczyliśmy się tego w tak podstawowych sprawach. 2. Okazuj szacunek dla dziecięcych zmagań. "Sklejanie latawca wymaga dużej zręczności i delikatności. To może być trudne, gdy bibuła jest taka cienka". Gdy doceniamy wysiłki dziecka, nabiera ono odwagi by samodzielnie pokonywać przeszkody. 3. Nie zadawaj zbyt wielu pytań. Może to być potraktowane jako wtargnięcie w życie osobiste, nadmierne kontrolowanie, nadopiekuńczość. Dzieci chętniej rozmawiają, gdy mogą same zdecydować o tym kiedy i co chcą nam powiedzieć. 4. Nie spiesz się z dawaniem odpowiedzi. Kiedy dzieci zadają pytania, najpierw daj im szansę, aby same poszukały odpowiedzi. Czasem proces szukania odpowiedzi ma większą wartość niż sama odpowiedź. Możesz powiedzieć: "To ciekawe pytanie. A jak ty myślisz?" 5. Zachęcaj dziecko do korzystania z cudzych doświadczeń. Ważne jest, by dzieci wiedziały, że nie są od nas zupełnie zależne, by umiały szukać pomocy w rozwiązywaniu swoich problemów sięgając po encyklopedię, idąc do biblioteki, pytając specjalisty. Stają się wtedy bardziej zaradne, a Ty poczujesz sie odciążona. Zatem gdy dziecko spyta, czym ma nakarmić chomika, podsuń mu odpowiednią książkę lub zachęć do zadania tego pytania pani ze sklepu zoologicznego. 6. Nie odbieraj dziecku nadziei. Nawet jeśli jego stopnie z fizyki są bardzo słabe, zamiast ironicznie naśmiewać się z jego pomysłu, powiedz raczej: "A więc chcesz zostać astronautą. To ciekawy pomysł. Opowiedz mi jak chcesz to zrealizować." Twoje dziecko ma wtedy szansę nauczyć się realnej oceny swoich możliwości. Pozwól dziecku popełniać pewne błędy.

5 7. Są słowa, które ranią, dezorientują, budzą niepokój, niepewność, odbierają nam wiarę w nasze siły i możliwości. Najczęściej wypowiadamy je w złości lub przez zwyczajny brak uwagi, może też wrażliwości na uczucia naszego dziecka. Są też słowa, które budują, pozwalają rozwinąć skrzydła, poczuć grunt pod nogami, które dają dziecku pewność, że jest bezpieczne, bo nawet gdy popełni jakiś błąd, to i dzięki niemu czegoś dobrego się nauczy. materiał opracowany na podstawie informacji z Internetu ZAGADKI O WIOSNIE Chodzi polem słonko Po zielonym życie. Nad polem, nad łąką Śpiewa ktoś w błękicie. (skowronek) Nie ma lepszej lotniczki Ogon niczym nożyczki Lepi gniazdo pod strzechą, Jest dla ludzi pociechą, W powietrzu toczy kółka, Kto to taki? (jaskółka) Miła niespodzianka- Już kwitnie (sasanka) Jak się nazywa ta pora roku, Gdy się zielenić zaczyna wokół? Skowronek nad polem śpiewa, Kwiaty forsycji kwitną na drzewach. (wiosna)

6

7 Suknia pani Wiosny Dwa jeże z niecierpliwością wyczekiwały nadejścia pani Wiosny. Wiedziały, że jest to piękna pani, która znana jest z tego, że jest bardzo elegancka. Znana jest z tego, że przychodzi z wizytą w bardzo pięknych sukniach. A czym nas zaskoczy tej wiosny? Jeże były tego bardzo ciekawe. - Ja myślę, że pani Wiosna w tym sezonie pojawi się w długiej żółtej sukni. W kolorze słońca będzie jej do twarzy. Może wówczas bardziej spodoba się słońcu i dzięki temu przyjdą ciepłe dni. - A ja myślę, że pani Wiosna przybędzie w sukni w kolorze zielonym. Będzie w niej wyglądać bardzo świeżo. Jak przejdzie się w niej po polach, to na pewno trawa będzie chętniej rosła. - Ładnie będzie wyglądać w suki błękitnej. Jak w niej nad rzeką stanie, wszelkie lody wnet się roztopią, a źródlana woda popłynie aż do morza. - Najładniej będzie wyglądać w sukni w kwiaty. Wokół niej będą latać motyle. Wówczas świat będzie bardziej kolorowy. Tak mijały kolejne dni, a wiosny nikt nie widział. Jeże zaczęły się zastanawiać, cóż takiego się stało z panią Wiosną? Dlaczego ich nie odwiedza? - Może pani Wiosna zniszczyła suknię w podróży i nie może się nam teraz pokazać? - A może pani Wiosna pobrudziła suknię błotem i musi ją wyczyścić zanim się nam w niej pokaże? Mijały kolejne dni, a jeże ciągle wiosny nigdzie nie widziały. Było to bardzo dziwne. Aby to wyjaśnić udały się do sowy, która ponoć wszystko wiedziała. - Sowo, powiedz nam, dlaczego pani Wiosna nie chce na odwiedzić? - zapytały jeże. - Jak to, przecież była u was wczoraj, przedwczoraj i przed- przedwczoraj. Jest u was od już od wielu dni wyjaśniła sowa. - Jak to, my przecież jej nie widzieliśmy dziwiły się jeże. - Może nie przyglądaliście się zbyt uważnie wytknęła sowa. - Wyglądaliśmy wiosny codziennie. Na pewno jej nie było upierały się jeże. - Ależ była równie uparcie odpowiedziała sowa. - Jeśli tak, to w jakiej była sukni? zapytały jeże, chcąc tym samym dowieść, że to one mają rację. - Suknia pani Wiosny jest w kolorze wiosny wyjaśniła sowa dodając - gdy ogrzewa was w południe ciepłym słońcem ma suknie w kolorze żółtym, gdy spaceruje po łące, jej suknia jest zielona, gdy nad wodą stoi, suknia jest niebieska, a gdy na tle kwitnącego sadu się pojawia, to suknię ma koloru kwiatowego. - To dlatego pani Wiosny nie możemy zobaczyć stwierdziły jeże. - Ależ przeciwnie, panią Wiosnę widać wszędzie. Jeśli dostrzeżecie ciepłe słońce, zieloną trawę, płynącą wodę w rzece, czy kwitnące kwiaty, bądźcie pewni, że za tym wszystkim stoi pani Wiosna. Jeże wracając od sowy uważnie się rozglądały. Tym razem bez trudu odnalazły panią Wiosnę. Profil autora: Maminka

8

9 REBUSY DLA MĄDRALI

10 Zupa-krem z brokułów dla naszych milusińskich Łatwa, bardzo smaczna zupa-krem. Składniki 3 łyżki masła 1 cebula, posiekana 4 duże marchewki, posiekane 1 ząbek czosnku, posiekany 1 l wody 500 g świeżych brokułów w różyczkach 475 g (2 szkl.) kwaśnej śmietany 3 łyżki mąki pszennej 60 ml (1/4 szkl.) zimnej wody 1 łyżka sosu sojowego 0,5 łyżeczki zmielonego czarnego pieprzu 15 g posiekanej natki pietruszki Sposób przygotowania 1. Rozpuścić masło w rondelku na średnim ogniu, dodać posiekaną cebulę, marchew i czosnek i podsmażać 5 minut, mieszając od czasu do czasu aż wszystko zmięknie. 2. Do średniego garnka wlać 4 szklanki wody i dodać bulion w proszku; doprowadzić do wrzenia. Dodać podsmażoną mieszankę z cebuli. Dodać brokuły, odkładając na bok kilka różyczek, które będą dodane tuż przed końcem gotowania. Zmniejszyć gaz i gotować pod przykryciem od 15 do 20 minut lub do momentu kiedy brokuły lekko zmiękną. 3. W blenderze lub robocie kuchennym zmiksować zupę partiami, a następnie wlać z powrotem do garnka. Dodać śmietanę i odłożone różyczki brokuła. 4. W szklance wymieszać mąkę z 1/4 szklanki zimnej wody aby powstał rzadki roztwór. 5. Doprowadzić zupę do wrzenia, a następnie, stale mieszając, powoli dodawać mieszaninę z mąką, aby zagęścić zupę do pożądanego stanu. Dodać sos sojowy i pieprz i dobrze wymieszać. Przed podaniem udekorować posiekaną natką pietruszki (lub rulonikami z marchewki). Podawać zupę na gorąco lub na zimno.

11