(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 16/18 EP B1 (13) (1) T3 Int.Cl. A61K 9/00 (06.01) A61K 47/36 (06.01) A61K 9/ (06.01) A61Q 11/00 (06.01) A61K 31/728 (06.01) A61K 31/731 (06.01) (4) Tytuł wynalazku: Kompozycja, w szczególności kompozycja farmaceutyczna, w szczególności do podawania przy chrypce () Pierwszeństwo: DE DE (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr /22 (4) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 16/11 (73) Uprawniony z patentu: Maria Clementine Martin Klosterfrau Vertriebsgesellschaft mbh, Köln, DE (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP T3 ANNA-MARIA VESTWEBER, Burscheid, DE JOSÉ GALÁN SOÚSA, Berlin, DE MARKUS UNKAUF, Köln, DE MICHAEL PLOCH, Lehnitz, DE (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Sebastian Walkiewicz DENNEMEYER & ASSOCIATES SP. Z O.O. ul. Swarzewska 7/ Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 PL-PAT EP B1 2 3 Opis [0001] Niniejszy wynalazek dotyczy dziedziny medycyny, w szczególności leczenia chrypki, względnie chorób zapalnych jamy ustnej i gardłowej (jak np. bólów gardła). [0002] W szczególności niniejszy wynalazek dotyczy kompozycji, korzystnie kompozycji farmaceutycznej, która jest odpowiednia do miejscowego leczenia chrypki, względnie chorób zapalnych jamy ustnej i gardłowej (jak np. bólów gardła). Ponadto niniejszy wynalazek dotyczy zgodnych z wynalazkiem zastosowań kompozycji według wynalazku. [0003] Pod pojęciem chrypki, względnie dysfonii, zwykle rozumie się zaburzenie głosowej części fonacji (artykulacji), przy czym w związku z tym występuje ogólnie zaburzenie funkcji krtani i kanału głosowego. W przypadku chrypki, w zależności od wyników badań i objawów, głos brzmi ochryple, jest szorstki, zajęty lub przydechowy i nie jest już elastyczny", tzn. dotknięty tym schorzeniem człowiek może różnicować barwę, wysokość i głośność dźwięku jedynie w ograniczonym zakresie. W szczególności podczas chrypki występuje również często objaw suchości błony śluzowej jamy ustnej (kserostomii). [0004] Przyczyny leżące u podstaw chrypki są różne i mogą być uwarunkowane zarówno funkcjonalnie, jak i organicznie. Do przyczyn funkcjonalnych należą w szczególności ogólne przeciążenie głosu, przykładowo przez śpiewanie lub nawyki mówieniowe mające szkodliwy wpływ na głos. Do najczęstszych przyczyn organicznych należą w szczególności choroby zapalne jamy ustnej i gardłowej, które występują przykładowo podczas przeziębień lub infekcji grypowych. Ponadto jako organiczne przyczyny chrypki bierze się pod uwagę również porażenia lub nowotwory tkankowe. W rzadkich przypadkach możliwe jest również, że do chrypki prowadzą wady wrodzone w obszarze krtani. [000] Chrypka wywołana zarówno przez przyczyny funkcjonalne, jak i organiczne, w szczególności choroby zapalne jamy ustnej i gardłowej, wiąże się często z nieprzyjemnymi objawami bólowymi i zapalnymi u pacjenta. Mogą również wystąpić bolesne trudności z przełykaniem, co w szczególności utrudnia przyjmowanie pokarmów. Chorzy odczuwają ponadto jako wyjątkowo przeszkadzające, charakterystyczne dla chrypki zaburzenie fonacji. [0006] Leczenie chrypki, zarówno w przypadku przyczyn funkcjonalnych, jak i organicznych, w szczególności chorób zapalnych jamy ustnej i gardłowej, odbywa się zazwyczaj w zależności od ciężkości obrazu chorobowego poprzez terapię miejscową. [0007] Przy pomocy środków znanych ze stanu techniki często nie udaje się jednak osiągnąć zadowalającego rezultatu leczenia, jak to zostało opisane w dalszej części. [0008] Środki lecznicze ograniczają się mianowicie zasadniczo do podawania środków domowych", takich jak przykładowo gorące mleko z miodem albo roztwory do płukania gardła na bazie soli kuchennej lub szałwi. Tego typu metody leczenia często nie zapewniają jednak

3 2 2 3 zadowalającego złagodzenia dolegliwości. Niektóre z dobrze znanych środków domowych, jak w szczególności gorące mleko z miodem, są nawet szkodliwe, ponieważ powodują zwiększone wytwarzanie śluzu w gardle, a tym samym utrudniają proces leczenia, względnie regenerację. [0009] Ponadto często stosuje się dostępne w handlu tabletki do ssania, które wprawdzie zapewniają krótkotrwałą ulgę, jednak zazwyczaj ich działanie wyjątkowo szybko słabnie. [00] W szczególności, wszystkie koncepcje lecznicze stosowane na chrypkę w stanie techniki nie oferują wystarczającego złagodzenia objawów bólowych i zapalnych, przede wszystkim wtedy, gdy chrypka spowodowana jest przez przyczyny organiczne, takie jak choroby zapalne jamy ustnej i gardłowej. [0011] To samo odnosi się również do leczenia bólu gardła lub innych chorób zapalnych jamy ustnej i gardłowej. Również w tym przypadku środki lecznicze ze stanu techniki są często nieskuteczne. [0012] Choroby zapalne jamy ustnej i gardłowej, tzn. stany zapalne w obszarze jamy ustnej i jamy gardłowej, występują często jako zjawisko towarzyszące chorobom przeziębieniowym i infekcjom grypowym, ale również jako samodzielne choroby. Takie procesy zapalne jamy ustnej i gardłowej są często związane z nieprzyjemnymi objawami bólowymi u pacjenta. Nieograniczającymi przykładami tego typu chorób zapalnych jamy gardłowej są zapalenia gardła, w szczególności angina, zapalenia krtani (ostre zapalenie krtani), zapalenia błony śluzowej gardła (ostre zapalenie gardła) i zapalenia migdałków gardłowych. Takim chorobom jamy gardłowej towarzyszą często bolesne trudności w przełykaniu i bóle gardła. Również zapaleniom w obszarze jamy ustnej, jak np. zapaleniu jamy ustnej, zapaleniu dziąseł, podrażnieniom błony śluzowej jamy ustnej i tym podobnym, często towarzyszą bóle. Dalsze szczegółowe informacje dotyczące wymienionych powyżej chorób można odnaleźć przykładowo w Roche-Lexikon Medizin, wydanie 3, 1993, Urban & Schwarzenberg, München/Wien/Baltimore, jak również w Pschyrembel, Medizinisches Wörterbuch, wydanie 27, 1993, Nikol Verlagsgesellschaft mbh, Hamburg. Termin choroby zapalne jamy ustnej i gardłowej" należy zatem rozumieć bardzo szeroko i obejmuje on wszystkie choroby zapalne, które mogą się pojawić w obszarze jamy ustnej, gardła i jamy gardłowej. [0013] Leczenie chorób zapalnych jamy ustnej i gardłowej odbywa się w zależności od stopnia ciężkości obrazu chorobowego ogólnie poprzez miejscowe i, ewentualnie w poważnych przypadkach, dodatkowe leczenie ogólnoustrojowe. Podczas gdy w ciężkich przypadkach podaje się ogólnoustrojowo antybiotyki, wspomagająco oraz w lżejszych przypadkach stosowane są tylko do miejscowego leczenia objawowego często środki antyseptyczne i substancje hamujące stany zapalne (zatem np. środki przeciwzapalne, antybiotyki działające miejscowo itp.), które mogą być przykładowo podawane w postaci płukanek do gardła, sprejów lub tabletek do ssania. Środki te są zazwyczaj niewystarczająco skuteczne i trzeba je stosować przez długi czas. [0014] Dokument CH A dotyczy kompozycji na bazie wodnego żelu, który jest przewidziany do zastosowania miejscowego i zawiera kombinację substancji czynnych na bazie karagenów z jednej strony oraz kwasu hialuronowego z drugiej strony. [00] Dokument WO 08/00996A1 dotyczy kompozycji do podawania doustnego, przy czym kompozycja wykazuje wartość ph w zakresie od 3 do 8, i jako substancje farmakologicznie czynne zawiera bioflawonoidy i kwasy owocowe, sól sodową kwasu hialuronowego, a ponadto wodę i zaróbkę tolerowaną farmaceutycznie.

4 3 2 3 [0016] Ponadto dokument US 02/ A1 dotyczy kompozycji, które jako składniki aktywne zawierają kwas hialuronowy i poli(winylopirolidon), i są odpowiednie do leczenia stanów zapalnych, względnie stanów bólowych błon śluzowych. [0017] Zadaniem niniejszego wynalazku jest zatem stworzenie kompozycji, w szczególności kompozycji farmaceutycznej, która przynajmniej w dużym stopniu unika lub też co najmniej osłabia przedstawione powyżej wady ze stanu techniki. [0018] Szczególnie zadaniem niniejszego wynalazku jest przygotowanie kompozycji, która jest odpowiednia do skutecznego miejscowego leczenia chrypki, względnie chorób zapalnych jamy ustnej i gardłowej (np. bólu gardła). [0019] Ponadto zadaniem niniejszego wynalazku jest przygotowanie kompozycji, która w ramach leczenia chrypki, względnie chorób zapalnych jamy ustnej i gardłowej (np. bólu gardła) umożliwia doskonałe i długotrwałe złagodzenie objawów bólowych i zapalnych, a ponadto zwalcza objawy suchości błony śluzowej jamy ustnej. [00] W celu rozwiązania przedstawionego powyżej zadania niniejszy wynalazek proponuje kompozycję według zastrzeżenia 1; dalsze korzystne postacie wykonania stanowią przedmiot odnośnych zastrzeżeń zależnych. [0021] Zrozumiałe jest, że poniższe szczególne postacie realizacji, postacie wykonania i tym podobne, które zostały opisane jedynie w związku z jednym aspektem wynalazku, obowiązują odpowiednio również w odniesieniu do innych aspektów wynalazku, bez konieczności wyraźnego zaznaczania tej kwestii. [0022] Ponadto w przypadku wszystkich wymienionych poniżej względnych, względnie procentowych, w szczególności odniesionych do masy danych ilościowych, należy mieć na uwadze, że w ramach niniejszego wynalazku specjalista dobiera je w taki sposób, że suma poszczególnych składników, substancji czynnych, dodatków, względnie substancji pomocniczych lub tym podobnych, wynosi zawsze 0 %. Jest to jednak oczywiste dla specjalisty. [0023] Poza tym obowiązuje zasada, że w zależności od zastosowania lub poszczególnego przypadku specjalista może odchodzić od przytoczonych poniżej danych liczbowych, zakresowych lub ilościowych, bez wykraczania poza ramy niniejszego wynalazku. [0024] Poza tym obowiązuje zasada, że wszystkie wymienione poniżej dane dotyczące parametrów lub tym podobne mogą zostać określone, względnie ustalone, zasadniczo za pomocą znormalizowanych lub wyraźnie podanych sposobów określania lub też za pomocą sposobów określania dobrze znanych specjaliście w dziedzinie. [002] Przedmiotem niniejszego wynalazku jest zatem zgodnie z pierwszym aspektem wynalazku - kompozycja, w szczególności kompozycja farmaceutyczna, w postaci stałej dawki, odpowiednia do miejscowego leczenia chrypki i/lub chorób zapalnych jamy ustnej i gardłowej, przy czym kompozycja w kombinacji i za każdym razem w ilościach skutecznych, w szczególności skutecznych farmaceutycznie, zawiera 1. (a) co najmniej jeden polisacharyd o działaniu wirusostatycznym lub przeciwwirusowym ( składnik (a)"); 2. (b) kwas hialuronowy lub jego sole ( składnik (b)"); i 3. (c) co najmniej jeden środek pieniący ( składnik (c)").

5 4 2 3 [0026] Zgłaszający stwierdził obecnie w nieoczekiwany sposób, że kompozycja, korzystnie kompozycja farmaceutyczna, która zawiera kombinację substancji czynnych na bazie co najmniej jednego polisacharydu o działaniu wirusostatycznym lub przeciwwirusowym z kwasem hialuronowym lub jego solami skutkuje doskonałym złagodzeniem chrypki i innych chorób zapalnych jamy ustnej i gardłowej, jak również towarzyszących im za każdym razem objawów bólowych i zapalnych oraz jednocześnie skutecznie łagodzi suchość błony śluzowej jamy ustnej. W związku z tym okazało się w szczególności, że działanie pojedynczych substancji czynnych w zgodnej z wynalazkiem kombinacji w znacznej mierze przewyższa pojedyncze substancje czynne w przypadku ich pojedynczego zastosowania, co należy ocenić jako oznakę występowania efektu synergicznego. [0027] Terminy kompozycja farmaceutyczna", preparat farmaceutyczny" lub tym podobne, stosowane w ramach niniejszego wynalazku, należy rozumieć bardzo szeroko i odnoszą się one nie tylko do preparatów farmaceutycznych, względnie farmaceutyków, ale również do tak zwanych środków medycznych, środków homeopatycznych, suplementów diety lub tym podobnych. [0028] W ramach niniejszego wynalazku pojęciem polisacharydy" ( składnik (a)") obejmuje się makrocząsteczkowe węglowodany, których cząsteczki składają się z ilości przynajmniej > cząsteczek monosacharydów połączonych ze sobą za pomocą wiązań glikozydowych. Do polisacharydów należą liczne biopolimery, względnie polimery pochodzenia biologicznego, które mogą mieć bardzo zmienne właściwości chemiczne, względnie farmakologiczne. Polisacharydy służą przeważnie jako substancje rezerwowe i występują zazwyczaj jako homopolimery, względnie homoglikany, których podstawą jest za każdym razem pewien rodzaj monosacharydu. Ponadto występują polisacharydy, które, tworząc żel, mogą wiązać duże ilości wody i w związku z tym są określane jako tak zwane substancje śluzowe. Polisacharydy należące do substancji śluzowych występują zazwyczaj jako heteropolimery lub heteroglikany na bazie różnego rodzaju jednostek monomerycznych. Znanymi substancjami śluzowymi są pektiny, mannany, galaktany, ksylany, kwas hialuronowy, względnie glikozaminoglikany, jak również liczne polimery na bazie sulfonowanych galaktanów, jak przykładowo karageny oraz kwasy uronowe. Dla zgodnej z wynalazkiem kompozycji szczególnie korzystne okazało się zastosowanie tak zbudowanych polimerów, ponieważ wykazują one szczególnie silne powinowactwo względem błony śluzowej jamy ustnej, względnie błony śluzowej gardła, i niejako tworzą warstwę śluzową, która zapobiega z jednej strony przedostawaniu się do błony śluzowej czynników chorobotwórczych, przykładowo wirusów przeziębienia, a z drugiej strony utracie płynów, względnie suchości błony śluzowej jamy ustnej. Ponadto występują również polisacharydy, w szczególności substancje śluzowe, które mają właściwości przeciwwirusowe. Przewidziano zastosowanie tego typu polisacharydów dla kompozycji zgodnej z wynalazkiem. [0029] Dalsze szczegółowe informacje dotyczące terminu polisacharydy" można odnaleźć w Römpp, Chemielexikon, wydanie, Georg Thieme Verlag, Stuttgart / New York, strona 3, hasło: Polisacharydy", jak również w przywoływanej tam literaturze, której odnośna treść zostaje włączona w całości do niniejszego opisu przez odniesienie. [00] W przypadku stosowanych zgodnie z wynalazkiem, korzystnie kwaśnych, glikozaminoglikanów ( składnik (b)") chodzi o liniowe mukopolisacharydy, które są zbudowane z powtarzających się sacharydów. Ogólnie jednostki sacharydowe składają się z kwasu uronowego,

6 2 3 w szczególności kwasu glukuronowego, ale również iduronowego lub uronowego, które są połączone za pomocą wiązania 1,3-glikozydowego z cukrem aminowym, takim jak N-acetyloglukozamina. Jednostki sacharydowe w celu utworzenia łańcucha jako takiego ponownie są ze sobą łączone za pomocą wiązania 1,4-glikozydowego. W szczególności może być również przewidziane, że glikozaminoglikany są dalej estryfikowane kwasem siarkowym lub kwasem octowym. Omawiane glikozaminoglikany występują przeważnie w skojarzeniu z makrocząsteczkami biologicznymi i mogą występować przykładowo w dużej liczbie jako powiązane kowalencyjnie z proteinami. W ten sposób mogą tworzyć w organizmie szkielet wielu substancji tworzących włókna, jak np. fibryliny. Istotna z punktu widzenia wynalazku zaleta, względnie istotna z punktu widzenia wynalazku właściwość, glikozaminoglikanów polega w szczególności na ich zdolności do przyjmowania wody w dużych ilościach, tak że przy miejscowym podawaniu zapobiega się wysuszaniu skóry, względnie błony śluzowej. [0031] W ramach niniejszego wynalazku jest przewidziane, że jako glikozaminoglikan stosuje się kwas hialuronowy lub jego sole. Kwas hialuronowy jest ważnym składnikiem tkanki łącznej w organizmie ludzkim, względnie zwierzęcym, i ponadto odgrywa rolę w proliferacji komórek i migracji komórek. W ramach niniejszego wynalazku korzystne okazało się w szczególności działanie proliferacyjne komórek w odniesieniu do szybkiej regeneracji tkanki. Ponadto kwas hialuronowy ma również zdolność wiązania wyjątkowo dużych ilości wody: 1 g kwasu hialuronowego może związać aż do 6 litrów wody. Dzięki wiązaniu dużych ilości wody można skutecznie zapobiegać wysuszeniu skóry, względnie błony śluzowej, tak że możliwa jest przyspieszona regeneracja tkanki, a skóra, względnie błona śluzowa, pozostaje ponadto elastyczna. [0032] Z chemicznego punktu widzenia w przypadku kwasu hialuronowego chodzi o makrocząsteczkowy łańcuch z disacharydów na bazie kwasu D-glukuronowego i N-acetylo-Dglukozaminy, które są połączone ze sobą za pomocą wiązania beta-1,3-glikozydowego. Disacharydy są ze sobą ponownie połączone za pomocą wiązania beta-1,4-glikozydowego z utworzeniem łańcucha polimerowego. Ogólnie polimer kwasu hialuronowego składa się z 20 do 0000 jednostek disacharydowych. [0033] Zgłaszający stwierdził mianowicie w ramach niniejszego wynalazku w nieoczekiwany sposób, że dzięki synergicznej kombinacji co najmniej jednego polisacharydu o działaniu wirusostatycznym lub przeciwwirusowym z jednej strony oraz co najmniej jednego, korzystnie kwaśnego, glikozaminoglikanu, w szczególności kwasu hialuronowego lub jego soli, z drugiej strony w skuteczny sposób można złagodzić dolegliwości występujące przy chrypce, względnie chorobach zapalnych jamy ustnej i gardłowej (np. bólu gardła), w szczególności towarzyszące im objawy bólowe i zapalne, jak również suchość błony śluzowej jamy ustnej oraz zaburzoną fonację. [0034] Niniejszy wynalazek obejmuje liczne dalsze zalety i cechy szczególne, które wyróżniają go w porównaniu ze stanem techniki oraz które zostały szczegółowo przedstawione poniżej: Zastosowane w ramach niniejszego wynalazku polisacharydy charakteryzują się dobrą adsorpcją, względnie przyczepnością do błony śluzowej jamy ustnej, co umożliwia utworzenie warstwy ochronnej. Tego typu warstwa uniemożliwia z jednej strony przedostawanie się czynników chorobotwórczych, jak przykładowo wirusów i bakterii, a z drugiej strony poprzez swoje właściwości silnie wiążące wodę zapobiega suchości błony śluzowej jamy ustnej, względnie wysuszaniu błon śluzowych w jamie ustnej i gardłowej.

7 6 2 3 Ponadto zastosowane polisacharydy charakteryzują się doskonałą tolerancją, ponieważ zazwyczaj, przynajmniej zasadniczo, są pozbawione skutków ubocznych. [003] Jak już wcześniej wspomniano, korzystnie kwaśne glikozaminoglikany, w szczególności kwas hialuronowy i jego sole, również są w stanie wiązać duże ilości wody i niejako utworzyć matrycę na bazie żelu. W ten sposób jeszcze bardziej wzmacnia się nawilżenie błony śluzowej, względnie tworzenie warstwy ochronnej na błonie śluzowej, która powstaje już dzięki zastosowanym polisacharydom. W szczególności polisacharydy z jednej strony oraz kwas hialuronowy z drugiej strony uzupełniają się w synergiczny sposób. [0036] Ponadto, w porównaniu ze znanymi ze stanu techniki sposobami łagodzenia chrypki lub bólu gardła, względnie chorób zapalnych w jamie ustnej i gardłowej, zgodna z wynalazkiem kompozycja wyróżnia się szybko występującym i jednak wyjątkowo długo utrzymującym się działaniem. Również kilka godzin po podaniu kompozycji nadal utrzymuje się dobre nawilżenie błon śluzowych, a ponadto przyjemne dla pacjenta łagodzenie objawów bólowych. [0037] Ponadto zgodna z wynalazkiem kompozycja wywołuje w sumie wyjątkowo szybką regenerację, względnie przywrócenie fonacji, tzn. szybko leczone są zaburzenia głosowe, w szczególności zajęty, szorstki lub zachrypnięty głos. Za pomocą zgodnej z wynalazkiem kompozycji można w skuteczny sposób leczyć również inne choroby zapalne jamy ustnej i gardłowej (np. ból gardła). [0038] Ponadto zgodna z wynalazkiem kompozycja charakteryzuje się doskonałą tolerancją, ponieważ jest przynajmniej zasadniczo wolna od jakichkolwiek skutków ubocznych. Ze względu na dobrą tolerancję, zgodna z wynalazkiem kompozycja jest zatem odpowiednia również do stosunkowo długotrwałego użytku, względnie wykorzystania, jak również stosowania u dzieci. [0039] W końcu, w związku z opisanymi wcześniej zaletami i cechami szczególnymi, właśnie w tym miejscu następuje odwołanie do przeprowadzonych przez Zgłaszającego badań nad skutecznością, które w dobitny sposób potwierdzają wcześniej wymienione skutki i zostały szczegółowo opisane w dalszej części. [00] Zgodna z wynalazkiem kompozycja może być wykonana w różny sposób. Korzystne postacie wykonania są opisane poniżej w celu lepszego zrozumienia. [0041] Aby uzyskać dobrą przyczepność polisacharydu do błony śluzowej jamy ustnej, względnie błony śluzowej gardła, korzystne okazało się zastosowanie polisacharydów o określonych wagowo średnich masach cząsteczkowych. Zgodnie z korzystną postacią wykonania niniejszego wynalazku może być zatem przewidziane, że składnik (a) ma wagowo średnią masę cząsteczkową w zakresie od 000 do Da, w szczególności w zakresie od 000 do Da, korzystnie w zakresie od 000 do Da, korzystniej w zakresie od 000 do Da. Ustalenie masy cząsteczkowej odbywa się korzystnie przy pomocy chromatografii żelowej (GPC), korzystnie zgodnie z normą DIN 672. [0042] Aby zapewnić ponadto szczególnie dobrą tolerancję, korzystne okazało się w szczególności, gdy składnik (a) był biopolimerem, względnie polimerem biologicznego pochodzenia. [0043] Jak już wspomniano wcześniej, polisacharydy mogą występować zarówno jako homopolisacharydy, względnie homoglikany, jak też jako heteropolisacharydy, względnie heteroglikany. Zgodnie z wynalazkiem może być zatem przewidziane, że składnik (a) jest wybrany

8 7 2 3 spośród homopolisacharydów i/lub heteropolisacharydów. Zazwyczaj w przypadku polisacharydów o właściwościach budujących chodzi o heteropolisacharydy, co okazało się korzystne w ramach niniejszego wynalazku z uwagi na dobrą adsorpcję, względnie przyczepność do błony śluzowej jamy ustnej. W ramach niniejszego wynalazku korzystne jest zatem zastosowanie heteropolisacharydów. [0044] Szczególnie dobrą adsorpcję na błonie śluzowej jamy ustnej, a tym samym doskonałą ochronę błony śluzowej przed wysuszeniem z jednej strony oraz przenikaniem zarazków z drugiej strony, można uzyskać, gdy składnik (a) jest wybrany spośród substancji śluzowych, w szczególności siarczanów galaktanu i/lub ich pochodnych i/lub ich fizjologicznie tolerowanych soli i/lub poliuronidów i/lub ich pochodnych i/lub ich fizjologicznie tolerowanych soli. [004] Zgodnie z korzystną postacią wykonania niniejszego wynalazku może być w związku z tym przewidziane, że składnik (a), w szczególności polisacharyd, jest korzystnie przygotowany jako substancja śluzowa, w szczególności w postaci leku, w szczególności w postaci rozdrobnionych lub sproszkowanych lub wyekstrahowanych glonów, części roślin lub składników roślin. [0046] Zgodnie z dalszą korzystną postacią wykonania zgodnej z wynalazkiem kompozycji może być przewidziane, że składnik (a), w szczególności polisacharyd, jest korzystnie przygotowany jako substancja śluzowa, w postaci ekstraktu, w szczególności suchego ekstraktu. Korzystnie, ekstrakt uzyskuje się wychodząc od wodnego, alkoholowego lub wodno-alkoholowego ekstraktu, korzystnie wodnego ekstraktu. [0047] W związku z tym skuteczność zgodnej z wynalazkiem kompozycji można jeszcze bardziej wzmacniać, gdy ekstrakt, korzystnie suchy ekstrakt, wykazuje stosunek lek/ekstrakt (DEV), w szczególności obliczony jako stosunek wagowy zastosowanej ilości wyjściowej leku do otrzymanego ekstraktu, w zakresie od 0,1 : 1 do 0: 1, w szczególności w zakresie od 0, : 1 do 2 : 1, korzystnie w zakresie od 2 : 1 do : 1, szczególnie korzystnie w zakresie od : 1 do : 1. [0048] Tak zwany stosunek lek /ekstrakt (DEV) określa (wagowy) stosunek zastosowanego leku wyjściowego do otrzymanego ekstraktu. Stosunek lek/ekstrakt (DEV) podaje również, z której odniesionej do masy ilości zastosowanego leku (np. krasnorostów) pozyskano którą odniesioną do masy ilość ekstraktu. Stosunek lek/ekstrakt, przykładowo : 1, oznacza, że z części wagowych leku pozyskano jedną część wagową ekstraktu. Stosunek lek/ekstrakt podaje również, jak dużo części wagowych jednego leku medycznego potrzeba do wytworzenia odniesionego do masy ekwiwalentu ekstraktu. [0049] Wykorzystanie ekstraktów o określonym stosunku lek/ekstrakt jest istotne w szczególności z uwagi na to, że jakość ekstraktu ma decydujący wpływ na całkowitą jakość kompozycji farmaceutycznej. Celem jest przy tym ponadto ustandardyzowanie ekstraktu pod względem stężenia substancji czynnej, tak aby również końcowy preparat farmaceutyczny można było sporządzić jakościowo i ilościowo ze stałymi dobrymi wartościami odnośnie substancji czynnych i składników. [000] Ponadto, w odniesieniu do składnika (a), względnie polisacharydu, względnie substancji śluzowej, w ramach niniejszego wynalazku korzystne jest, gdy jest on otrzymywany z płucnicy islandzkiej (Lichen islandicus), prawoślazu lekarskiego (Althaea officinalis L.), babki lancetowatej (Plantago lanceolata L.), ślazu (Malva sylvestris L. i M. neglecta WALLR.), kozieradki pospolitej (Trigonella foenum-graecum L.), salepu, pigwy pospolitej (Cydonia oblonga MILL.) i glonów,

9 8 2 3 korzystnie krasnorostów, w szczególności rodzaju krasnorostów z gatunków Chondrus, Euchema i/lub Gigartina, jak również ich kombinacji. [001] Płucnica islandzka (niem. Isändisches Moos) stanowi niemiecką nazwę dla Lichen islandicus lub Cetraria is-landica (Parmeliaceae), porostu wbrew niemieckiej nazwie nie jest to mech (niem. Moos mech) eksportowanego z krajów północnych, przykładowo z Islandii, Norwegii i Szwecji. Płucnica islandzka w rzeczywistości składa się z wysuszonej plechy Cetraria islandica, jak również jej preparatów. Lek zawiera między innymi substancje śluzowe i związki gorzkie, jak również gorzkie w smaku kwasy porostowe. Podczas gotowania, ze sproszkowanego porostu wydziela się około 60 % wag. silnie rozcieńczonego roztworu wodorowęglanu sodu, a podczas schładzania roztworu powstaje galaretowata masa. Ekstrakt składa się z mieszaniny polisacharydów licheniny i izolicheniny, szeregu gorzkich w smaku kwasów porostowych (kwasu fumaroprotocetrariowego, protocetrariowego i cetrariowego), jak również kwasu protolichesterynowego, który podczas obróbki przekształca się w kwas lichesterynowy, oraz kwasu usninowego jako barwnika porostowego o działaniu antybiotycznym. Jako lek śluzowy płucnica islandzka ma właściwości łagodzące podrażnienie, działa również przeciwdrobnoustrojowo. Zawartość substancji gorzkich uzasadnia jego zastosowanie w przypadku braku apetytu. Płucnica islandzka jest stosowana przykładowo w przypadku nieżytów i biegunki, jako gorzki tonik, zewnętrznie przy źle gojących się ranach, w preparatach kosmetycznych, przy braku apetytu, jak również w przypadku podrażnień błony śluzowej w jamie ustnej i gardłowej. Dezynfekcja jamy ustnej i gardłowej na bazie płucnicy islandzkiej działa łagodząco na podrażnienia w przypadku podrażnień związanych z suchym kaszlem. Zimny macerat i inne preparaty leku o gorzkim smaku stosuje się do zwalczania braku kwaśności lub niedokwasoty. Jako postacie podawania w zależności od obszaru zastosowania stosuje się rozdrobniony lek na napary, jak również inne preparaty galenowe, względnie rozdrobniony lek, korzystnie na zimne maceraty, jak również inne preparaty do przyjmowania o gorzkim smaku. Dalsze szczegółowe informacje dotyczące płucnicy islandzkiej można przykładowo odnaleźć w następujących pozycjach literatury: Römpp Chemie- Lexikon, wydanie 9, tom 3, Georg Thieme Verlag, Stuttgart/New York, 1990, strony /6, hasło: Isländisches Moos ; HagerROM 01, Springer Verlag, Heidelberg, hasła: Cetraria, Cetraria ericetorum OPIZ, Cetraria islandica (L.) ACHARIUS i Lichen islandicus (Isländisches Moos) ; Monografia Liehen islandicus (Isländisches Moos)", Bundesanzeiger nr 43 z 2 marca 1989 roku; H. Wagner, Pharmazeutische Biologie - Drogen und ihre Inhaltsstoffe, Gustav Fischer Verlag, Stuttgart/New York, 198, strona 281, hasło: Cetrariae Lichen (= Lichen islandicus Isländisches Moos). [002] Prawoślaz lekarski (Althaea officinalis L.), stosowany w postaci korzenia, liści i kwiatów prawoślazu lekarskiego, rośnie na zasolonych i wilgotnych ziemiach Europy Środkowej, Wschodniej i Południowej. Zbierane na jesieni i pozbawione włóknistego korzenia głównego, włókien korzenia i warstw kory oraz suszone w temperaturze 3 C gałęzie korzenia i korzenie wtórne są dostępne w handlu w stanie obranym i nieobranym. Brązowe zabarwienie obranego leku oznacza obniżoną jakość; późniejsze oczyszczanie roztworem siarczynu jest niedozwolone. Ponadto stosuje się zebrane przed lub podczas kwitnienia wysuszone liście o długości około cm, szerokości około 8 cm, trój- do pięcioklapowe, o szarych filcowatych włoskach oraz zbierane w lipcu/sierpniu, wysuszone płatki kwiatowe w kolorze cielistym. Prawoślaz lekarski jest wieloletnią

10 9 2 3 byliną o wysokości około 1 m, która rozmnaża się generatywnie lub wegetatywnie. Zbierane późną jesienią korzenie zawierają do % substancji śluzowych. Na wiosnę i w lecie zawartość śluzu wynosi do 6 %. Zawartość śluzu w leku z liści i kwiatów wynosi 6 do 9 %. Śluz znajduje się w korzeniu w określonych komórkach śluzowych miękiszu kory i włókien. Składa się on z galakturonoramnanów, glukanów i arabinogalaktanów. Wyciągi wodne z korzenia powinny być wytwarzane poprzez macerację w temperaturze pokojowej, aby bogato występująca skrobia nie działała zakłócająco przez pęcznienie. Leki z prawoślazu lekarskiego stosuje się do przygotowań herbat lub do wytwarzania syropu prawoślazowego. Głównym obszarem zastosowania są zapalne stany podrażnienia jamy gardłowej. Zewnętrznie prawoślaz lekarski stosuje się do okładów zmiękczających, kąpieli i kataplazmów. [003] Babka lancetowata (Plantago lanceolata L.) jest rozprzestrzeniona w całej Europie, jak również w Azji Północnej i Środkowej. Lek pochodzi z dziko rosnących roślin i upraw przede wszystkim z Europy Południowej. Można stosować wysuszone lancetowate liście barwy od oliwkowej do zielonobrązowej, z około trzema do siedmiu przebiegającymi równolegle nerwami. Lek ziołowy składa się z wysuszonych liści, łodyg i całych kwiatów. Oprócz śluzu babka lancetowata zawiera taniny jako dalsze składniki, glikozyd irydoidowy akubinę (1,9 do 2,4 %), która jest odpowiedzialna za ciemny kolor nieodpowiednio wysuszonego leku i jest wykorzystywana do badania identyfikacyjnego, a ponadto olej gorczycowy sulforafan. Babka lancetowata, w szczególności ziele liści babki lancetowatej, znajduje zastosowanie w szczególności w postaci herbat i syropów w stanach zapalnych jamy ustnej i gardłowej. [004] Ślaz (Malva sylvestris L. i M. neglecta WALLR.), stosowany w szczególności w postaci kwiatów i liści ślazu, występuje w Europie, Azji Mniejszej, w rejonie Morza Śródziemnego i Półwyspu Indyjskiego. Stosuje się zebrane w okresie kwitnienia kwiaty zabarwione na różowofioletowo, względnie silnie pomarszczone w wyniku wysuszenia, pofałdowane liście, które przeważnie trafiają do handlu w postaci paczkowanej. Ślaz jest zielem dwuletnim do wieloletniego. Zawartość śluzu w kwiatach i liściach wynosi 6 do 8 %. Podczas hydrolizy śluz dostarcza glukozę, arabinozę, ramnozę i galaktozę. Kwiaty ślazu wykorzystuje się do płukanek i kąpieli oraz razem z liśćmi w mieszankach herbacianych jako leki wykrztuśne. [00] Kozieradka pospolita (Trigonella foenum-graecum L.), stosowana w szczególności w postaci nasion kozieradki pospolitej, występuje w całym rejonie Morza Śródziemnego, jak również w Europie Wschodniej, Indiach i Chinach. Główny import leków pochodzi z upraw z Indii i Maroka. Stosuje się zabarwione na brązowo-czerwono, czworoboczne i w kształcie rombu, spłaszczone, bardzo twarde nasiona o długości około mm i szerokości około 3 mm, które mają charakterystyczną bruzdę. Lek oprócz tłustego oleju zawiera do % śluzu, trygonelinę, amid kwasu nikotynowego, cholinę, substancje gorzkie i saponiny. Wytwarzanie śluzu następuje ze sproszkowanych nasion. Proszek jest stosowany również zewnętrznie do okładów przy czyrakach, wrzodach i powiększonych gruczołach, wewnętrznie jako lek wykrztuśny i lek wzmacniający. [006] Salep, względnie bulwa salepu, stosowana w szczególności w postaci korzenia bulwiastego salepu, pochodzi z różnych gatunków storczyka, szczególnie Orchis mascula L., Orchis morio L., Orchis militaris L., Anacamptis pyramidalis L. RICH. i Platanthera bifolia L. RICH. Stosuje się okrągłe, twarde, brązowawe bulwy o długości około 4 cm i grubości około 3 cm, które po zebraniu pozbawia się warstwy zewnętrznej, parzy wrzącą wodą i suszy w warunkach

11 2 3 sztucznego ciepła. Śluz salepu, który składa się przede wszystkim z max. 0 % glukomannanu, względnie glukanu, stosuje się zasadniczo w leczeniu dzieci jako lek przeciwko biegunce. [007] Pigwa pospolita (Cydonia oblonga MILL.) występuje typowo w Arabii Południowo- Wschodniej. Główny import leku pochodzi z Hiszpanii, Portugalii i Iranu. Stosuje się dojrzałe, wysuszone, czerwono-brązowe do brązowo-fioletowych, nieco spłaszczone nasiona owocu pozornego pigwy pospolitej. Nasiona są częściowo zaopatrzone z zewnątrz w śluzowiejącą łupinę i często są ze sobą posklejane. Mają słaby posmak gorzkich migdałów. W epidermie znajduje się ok. 22 % śluzu, który w dużej części jest rozpuszczalny w wodzie. Składnikami cukrowymi są arabinoza, ksyloza i kwas uronowy, który jest częściowo metylowany. Lek stosuje się jedynie w postaci nierozdrobnionej. Śluz pigwy pospolitej stosuje się zewnętrznie w przypadku rozpadlin warg i sutków, oparzeń i odleżyn, w postaci maści i kremów. [008] Pod pojęciem glonów określa się w szerszym rozumieniu żyjące w wodzie, eukariotyczne, roślinne istoty żywe, które prowadzą fotosyntezę, jednak są przypisywane do właściwych roślin. Glony charakteryzują się szczególnie różnorodną przemianą materii, która przewiduje między innymi syntezę wielu polisacharydów. W przypadku polisacharydów syntetyzowanych przez glony chodzi w szczególności o substancje śluzowe i środki zagęszczające, które do tej pory znajdowały zastosowanie przede wszystkim w przemyśle żywieniowym i kosmetycznym. W szczególności krasnorosty (Rhodophyta) wyróżniają się swoją zdolnością do syntezy polimerów, jak agar na bazie agarozy, sulfonowanej agaropektyny oraz karagen na bazie sulfonowanej galaktozy i 3,6- anhydrogalaktozy. Zarówno agar, jak i karagen, ze względu na ich zdolności do wiązania dużych ilości wody, tworzą przy kontakcie z wodą galaretowatą masę, względnie tak zwany śluz. [009] Według szczególnie korzystnej postaci wykonania niniejszego wynalazku może być przewidziane, że składnik (a), w szczególności polisacharyd, korzystnie substancja śluzowa, jest wybrana spośród karagenów i/lub ich pochodnych i/lub ich fizjologicznie tolerowanych soli, w szczególności alfa-, jota-, gamma-, kappa- i/lub lambda-karagenów i/lub ich pochodnych i/lub ich fizjologicznie tolerowanych soli, korzystnie jota-karagenu i/lub jego pochodnych i/lub jego fizjologicznie tolerowanych soli. [0060] Również może być przewidziane, że składnik (a), w szczególności polisacharyd, korzystnie substancja śluzowa, jest utworzona jako heteropolimer na bazie alfa-, jota-, gamma-, kappa- i/lub lambda-karagenu i/lub ich pochodnych i/lub ich fizjologicznie tolerowanych soli, w szczególności na bazie jota- i kappa-karagenu i/lub ich pochodnych i/lub ich fizjologicznie tolerowanych soli. [0061] W ramach niniejszego wynalazku pod pojęciem karagen", względnie karagenian, rozumie się określenie zbiorcze dla grupy długołańcuchowych polisacharydów, które występują, względnie są syntetyzowane, w szczególności w komórkach różnych rodzajów krasnorostów. W przypadku karagenów chodzi o liniowe anionowe hydrokoloidy, przy czym w zależności od struktury chemicznej rozróżnia się różne typy karagenów. Ze względu na odpowiednią strukturę, z różnych typów wynikają również różne właściwości. Przyporządkowanie następuje w pierwszej kolejności na podstawie ilości galaktozy i 3,6-anhydrogalaktozy, jak również liczby grup siarczanowych. Aby wytworzyć karagen z krasnorostów najpierw się je myje i gotuje w roztworze alkalicznym. Następnie roztwór się filtruje, aby oddzielić szczątki komórkowe, względnie składniki glonowe, od polimeru. Aby uzyskać karagen z roztworu, karagen jest wytrącany ostatecznie albo za pomocą alkoholu, albo jest żelowany za pomocą chlorku potasu i na koniec odciskany.

12 Uzyskany karagen można na koniec po wysuszeniu zemleć i poddać dalszej obróbce w zależności od celu zastosowania. Szczególnym zainteresowaniem handlowym cieszą się w szczególności kappa-, jota- i lambda-karagen. Jednak można alternatywnie stosować również inne typy karagenu, które wtedy służą w szczególności jako prekursory kappa-, jota- i lambda-karagenu. [0062] W ramach niniejszego wynalazku okazało się w nieoczekiwany sposób, że poprzez zastosowanie karagenu jako polisacharydu z jednej strony uzyskać można doskonałe działanie przeciwwirusowe przy zastosowaniu na błonę śluzową w jamie gardłowej; z drugiej strony karagen ze względu na swoje właściwości hydrokoloidalne tworzy doskonałą warstwę ochronną na błonie śluzowej jamy ustnej i gardła, aby skutecznie zapobiegać suchości błony śluzowej jamy ustnej, względnie wysuszeniu błon śluzowych, i uniemożliwiać przedostawanie się czynników chorobotwórczych. [0063] W związku z co najmniej jednym polisacharydem, względnie składnikiem (a), korzystne okazało się ponadto zastosowanie substancji w określonych ilościach. Jako szczególnie korzystne w odniesieniu do skuteczności okazało się, gdy kompozycja zawierała składnik (a) we względnej ilości w zakresie od 0,1 do % wag., w szczególności w zakresie od 0, do % wag., korzystnie w zakresie od 1 do 2 % wag., korzystniej w zakresie od 2 do % wag., szczególnie korzystnie w zakresie od 3 do 18 % wag., w odniesieniu do kompozycji. [0064] W związku z tym korzystne okazało się, gdy kompozycja zawierała składnik (a) w ilości bezwzględnej w zakresie od 0,001 do g, w szczególności w zakresie od 0,00 do 4 g, korzystnie w zakresie od 0,01 do 3 g, korzystniej w zakresie od 0,0 do 2 g, w szczególności w odniesieniu do jednostki podawania (np. tabletki do ssania) i/lub w szczególności do ilości podawanej. [006] Konkretnie w odniesieniu do składnika (b), względnie co najmniej jednego, korzystnie kwaśnego glikozaminoglikanu, w ramach niniejszego wynalazku szczególnie korzystne okazało się, gdy kompozycja zawierała kwas hialuronowy lub jego fizjologicznie obojętne sole, korzystnie sól sodową kwasu hialuronowego. [0066] Zastosowana ilość składnika (b) może zgodnie z wynalazkiem wahać się w szerokim zakresie. Szczególnie dobre rezultaty osiąga się, gdy kompozycja zawiera składnik (b) w ilości w zakresie od 0,001 do % wag., w szczególności w zakresie od 0,00 do % wag., korzystnie w zakresie od 0,01 do % wag., korzystniej w zakresie od 0,1 do 2 % wag., szczególnie korzystnie w zakresie od 0,2 do 1 % wag., w odniesieniu do kompozycji. [0067] Również może być przewidziane, że kompozycja zawiera składnik (b) w ilości bezwzględnej w zakresie od 0,1 do 00 mg, w szczególności w zakresie od 0, do 00 mg, korzystnie w zakresie od 0,1 do 0 mg, korzystniej w zakresie od 1 do mg, w szczególności w odniesieniu do jednostki podawania (np. tabletki do ssania) i/lub w szczególności w odniesieniu do ilości podawanej. [0068] Ponadto w ramach niniejszego wynalazku korzystne w odniesieniu do skuteczności zgodnej z wynalazkiem kombinacji okazało się, gdy polisacharyd (a) z jednej strony oraz korzystnie kwaśny glikozaminoglikan (b) z drugiej strony występują w kompozycji w określonych, odniesionych do masy stosunkach względem siebie. Zgodnie z wynalazkiem korzystne jest, gdy kompozycja zawiera składnik (a) i składnik (b) w stosunku wagowym [(a) : (b)] w zakresie od 1 : 1 do 00 : 1, w szczególności w zakresie od 2 : 1 do 00 : 1, korzystnie w zakresie od : 1 do 0 : 1, korzystniej w zakresie od : 1 do 7 : 1.

13 [0069] W zaskakujący sposób stwierdzono ponadto w ramach niniejszego wynalazku, że skuteczność zgodnej z wynalazkiem kompozycji można jeszcze bardziej wzmocnić, gdy jako dalszy składnik (c) zawiera ona co najmniej jeden środek pieniący. Środek pieniący dzięki swoim aktywnym powierzchniowo właściwościom prowadzi do wyjątkowo równomiernego, względnie płasko pokrywającego i silnego nawilżenia błony śluzowej, co jest ponadto związane ze wzmocnieniem działania polisacharydu oraz kwaśnego glikozaminoglikanu. Ponadto środek pieniący wytwarza przyjemny posmak w ustach. Korzystnie, składnik (c), względnie środek pieniący, jest utworzony na bazie co najmniej jednego wielowartościowego alkoholu lub jego fizjologicznie obojętnych pochodnych lub estrów, w szczególności trójwartościowego alkoholu lub jego fizjologicznie obojętnych pochodnych lub estrów, korzystnie glicerolu lub jego fizjologicznie obojętnych pochodnych lub estrów. [0070] W odniesieniu do ilości środka pieniącego, względnie składnika (c), w zgodnej z wynalazkiem kompozycji, również one mogą się wahać w szerokim zakresie. Korzystnie, kompozycja zawiera składnik (c) w ilości względnej w zakresie od 0,001 do % wag., w szczególności w zakresie od 0,00 do % wag., korzystnie w zakresie od 0,01 do 2, % wag., korzystniej w zakresie od 0,1 do 1 % wag., w odniesieniu do kompozycji. [0071] W odniesieniu do środka pieniącego korzystne okazało się, gdy był on stosowany w określonych, odniesionych do masy stosunkach do składnika (a), względnie polisacharydu, oraz składnika (b), względnie co najmniej jednego, korzystnie kwaśnego glikozaminoglikanu. Szczególnie dobre rezultaty osiągnięto, gdy kompozycja zawierała składnik (a) i składnik (c) w stosunku wagowym [(a): (c)] w zakresie od 1 : 1 do 00 : 1, w szczególności w zakresie od 2 : 1 do 00 : 1, korzystnie w zakresie od : 1 do 0 : 1, korzystniej w zakresie od : 1 do 7 : 1. Ponadto może być przewidziane, że kompozycja zawiera składnik (b) i składnik (c) w stosunku wagowym [(b): (c)] w zakresie od 1 : 0 do 0 : 1, w szczególności w zakresie od 1 : 0 do 0 : 1, korzystnie w zakresie od 1 : do : 1, korzystniej w zakresie od 1 : do : 1, szczególnie korzystnie w zakresie od 1 : do : 1, jeszcze korzystniej w zakresie od 1 : 2 do 2 : 1. [0072] Ponadto kompozycja zgodna z niniejszym wynalazkiem może zawierać co najmniej jedną inną substancję czynną i/lub składnik, które mogą być w szczególności wybrane z grupy składającej się ze środków ochronnych dla błony śluzowej, środków antyseptycznych, witamin, mikroelementów, minerałów, mikroskładników odżywczych oraz ich mieszanin. [0073] W ramach niniejszego wynalazku może być również przewidziane, że kompozycja może zawierać poza tym co najmniej jeden dodatek; ten dodatek może być w szczególności wybrany z grupy składającej się ze środków ułatwiających przetwarzanie, substancji barwiących, buforowych, zapachowych, wonnych, wypełniających, wiążących, zwilżających i/lub konserwujących, środków regulujących ph, substancji buforowych ph, środków zagęszczających, substancji aromatycznych, substancji smakowych, substancji słodzących i środków słodzących, środków zakwaszających, stabilizatorów i/lub środków antyseptycznych, jak również ich mieszanin. [0074] W odniesieniu do postaci aplikowania, względnie podawania niniejszego wynalazku, może być ona bardzo różna i może zostać celowo dobrana, względnie dopasowana, do odpowiedniego celu zastosowania. [007] Zgodnie z wynalazkiem przewidziano, że kompozycja występuje w stałej postaci podawania, względnie że kompozycja występuje jako tabletka, drażetka, pigułka, twardy karmelek

14 lub tym podobne, w szczególności jako tabletka do ssania. W związku z tym szczególnie korzystne jest, gdy tabletka do ssania wykazuje masę całkowitą w zakresie od 0, do g, w szczególności w zakresie od 0,8 do 4 g, korzystnie w zakresie od 1 do 3 g. [0076] Aby umożliwić dobre uwalnianie substancji czynnej, względnie składnika, korzystne jest, gdy kompozycja zawiera je osadzone w stałej matrycy, względnie masie, w szczególności masie, względnie matrycy, na bazie cukrów i/lub zamienników cukru. W tym kontekście cukry mogą być wybrane z grupy składającej się z sacharozy, glukozy, w szczególności dekstrozy, i fruktozy. Może być również przewidziane, że zamienniki cukru są wybrane spośród alkoholi cukrowych, korzystnie z grupy składającej się z mannitolu, ksylitolu, sorbitolu, izomaltu, syropu maltitolowego, laktytolu, leukrozy, fruktooligosacharydów, glukanów, poliglukozy, szczególnie korzystnie izomaltów. [0077] W odniesieniu do zastosowanych ilości cukru, względnie zamienników cukru, są one zmienne. W ramach niniejszego wynalazku korzystne jest, gdy zastosowana ilość wynosi do 99,9 % wag., w szczególności w zakresie od do 99 % wag., korzystnie w zakresie od 0 do 98 % wag., w odniesieniu do kompozycji. [0078] W odniesieniu do stałej postaci dawkowania pod względem jej fizycznego ukształtowania zazwyczaj przewiduje się, że stała postać dawkowania uwalnia podczas ssania terapeutycznie skuteczną ilość substancji czynnej, względnie składnika, gdy stałą postać dawkowania podaje się pacjentowi do jamy ustnej i gardłowej, i jest ona ssana. [0079] Przedmiotem niniejszego wynalazku zgodnie ze szczególną postacią wykonania jest zatem kompozycja, w szczególności kompozycja farmaceutyczna, jak opisano powyżej, w postaci stałej dawki, w szczególności do miejscowego leczenia chrypki i/lub chorób zapalnych jamy ustnej i gardłowej, przy czym kompozycja w kombinacji i za każdym razem w ilościach skutecznych, w szczególności skutecznych farmaceutycznie, zawiera (a) co najmniej jeden polisacharyd o działaniu wirusostatycznym lub przeciwwirusowym w ilości względnej w zakresie od 0,1 do % wag., w szczególności w zakresie od 0, do % wag., korzystnie w zakresie od 1 do 2 % wag., korzystniej w zakresie od 2 do % wag., szczególnie korzystnie w zakresie od 3 do 18 % wag., w odniesieniu do kompozycji; (b) kwas hialuronowy lub jego sole w ilości względnej w zakresie od 0,001 do % wag., w szczególności w zakresie od 0,00 do % wag., korzystnie w zakresie od 0,01 do % wag., korzystniej w zakresie od 0,1 do 2 % wag., szczególnie korzystnie w zakresie od 0,2 do 1 % wag., w odniesieniu do kompozycji; i (c) co najmniej jeden środek pieniący w ilości względnej w zakresie od 0,001 do % wag., w szczególności w zakresie od 0,00 do % wag., korzystnie w zakresie od 0,01 do 2, % wag., korzystniej w zakresie od 0,1 do 1 % wag., w odniesieniu do kompozycji. [0080] Zgodna z wynalazkiem kompozycja, jak określono powyżej, jest zatem odpowiednia do zastosowania w profilaktycznym, względnie terapeutycznym, leczeniu chrypki, względnie chorób zapalnych jamy ustnej i gardłowej, w szczególności do leczenia chrypki lub bólu gardła. [0081] Ponadto kompozycja farmaceutyczna, jak zdefiniowano wcześniej, jest odpowiednia do wytwarzania leku lub środka terapeutycznego do profilaktycznego, względnie terapeutycznego, leczenia chrypki, względnie chorób zapalnych jamy ustnej i gardłowej, w szczególności do miejscowego leczenia chrypki lub bólu gardła.

15 [0082] Dalsze szczegółowe informacje dotyczące zgodnego z wynalazkiem zastosowania w celu uniknięcia zbędnych powtórzeń można odnaleźć w powyższych postaciach wykonania dotyczących zgodnej z wynalazkiem kompozycji, które odpowiednio obowiązują w odniesieniu do zgodnego z wynalazkiem zastosowania. [0083] Dalsze postacie wykonania, modyfikacje i wariacje oraz zalety niniejszego wynalazku są bez trudu zauważalne i wykonalne dla specjalisty w dziedzinie na podstawie lektury opisu, bez wykraczania przy tym poza ramy niniejszego wynalazku. [0084] Niniejszy wynalazek został przedstawiony na podstawie poniższych przykładów wykonania, które jednak nie ograniczają w żaden sposób wynalazku. Przykłady wykonania: A) Wytwarzanie zgodnych z wynalazkiem kompozycji w postaci tabletek do ssania na bazie twardych karmelków i kompozycji porównawczych, również w postaci tabletek do ssania na bazie twardych karmelków [008] Wytworzono różne, zgodne z wynalazkiem i niezgodne z wynalazkiem kompozycje w postaci tabletki do ssania na bazie twardych karmelków, przy czym jako zamiennik cukru do umieszczania, względnie osadzania, substancji czynnych i składników zastosowano kombinację ksylitolu i mannitolu. Można jednak alternatywnie jako materiał matrycowy zastosować również syrop fruktozowy i/lub glukozowy i/lub substancje słodzące, takie jak przykładowo acesulfam, aspartam, cyklaminian, sacharynę i tym podobne. Wytwarzanie tabletek do ssania, względnie twardych karmelków, następowało w sposób dobrze znany specjaliście. [0086] Substancje wyjściowe (substancje czynne, substancje smakowe, dodatki, względnie substancje pomocnicze) zostały w tym celu odważone odpowiednio do każdej receptury i pojedynczo dodane do materiału matrycowego (ksylitolu i mannitolu). Nie było konieczne dodawanie wody. Proces zachodził przy ogrzewaniu. Jednorodna mieszanina wszystkich surowców została przetransportowana do maszyny dozującej lub jednostki dozującej. Tam, tabletki do ssania były wytwarzane w ich odpowiedniej wielkości i ważone podczas procesu. W rezultacie otrzymano masę suchą 2, g na jednostkę podawania, względnie na tabletkę do ssania. W ten sposób wytwarzano zarówno zgodne z wynalazkiem twarde karmelki, jak też niezgodnie z wynalazkiem twarde karmelki dla celów porównawczych. [0087] Zgodnie z wynalazkiem twarde karmelki A zawierały jako substancje czynne % wag. karagenu oraz 0,2 % wag. soli sodowej kwasu hialuronowego. Zgodnie z wynalazkiem twarde karmelki B zawierały jako substancje czynne % wag. karagenianu, 0,2 % wag. soli sodowej kwasu hialuronowego oraz 0,2 % wag. glicerolu jako środka pieniącego. Odnośne procentowe dane wagowe odnoszą się za każdym razem do masy suchej kompozycji. Pełne receptury zgodnych z wynalazkiem twardych karmelków A i B zostały podane w poniższej tabeli 1. Tabela 1: Receptury zgodnych z wynalazkiem twardych karmelków A i B Surowce Ilość (sucha) na tabletkę do ssania A w % wag. Glicerol - 0,2 Karagen Sól sodowa kwasu hialuronowego 0,2 0,2 Ilość (sucha) na tabletkę do ssania B w % wag.