Wymagania podstawowe (ocena dopuszczająca i dostateczna) Uczeń:

Transkrypt

1 Treści nauczania i wymagania Lp. Tematy nauczania l. godz 1. Kultura języka wprowadzenie do przedmiotu, rozumienie terminu. Składniki kultury języka. Ustawa o języku polskim 2. Norma, uzus, system, teksty jako podstawowe pojęcia funkcjonujące w kulturze języka polskiego. 3. Język jako wartość i system znaków. Znaki werbalne i niewerbalne. Wymagania podstawowe (ocena dopuszczająca i dostateczna) Uczeń: 2 - rozumie pojęcie kultura języka polskiego; - rozróżnia składniki kultury języka; - zapoznaje się z ustawą o języku polskim; - wyodrębnia najważniejsze treści. 1 - wyjaśnia terminy: norma, uzus odwołując się do przykładów; 2 -zna pojęcia znaku i systemu znaków; - uzasadnia, że język jest systemem znaków; -rozróżnia znaki werbalne i niewerbalne, Treści nauczania Wymagania ponadpodstawowe (ocena dobra i bardzo dobra) Uczeń spełnia wymagania określone dla zakresu podstawowego, a ponadto: - wskazuje zjawiska rażąco sprzeczne z kulturą języka; - zna kompetencje Rady Języka Polskiego. - stosuje terminy: norma, uzus w konkretnych przykładach; -stosuje pojęcia znaku i systemu znaków; -używa świadomie znaków werbalnych i niewerbalnych, Teksty kultury i inne źródła - A. Markowski Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2006; - - Ustawa o języku polskim z dnia 7 października 1999 r,, ze zmianami z dnia 11 kwietnia 2003 r. i 2 kwietnia 2004 r. - Encyklopedia języka polskiego, - A. Markowski Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2006; - Ponad słowami. Podręcznik do języka str. 1

2 4. Składowe komunikacji językowej. Współczesne modele komunikacji językowej. Oficjalne i nieoficjalne sytuacje komunikacyjne. str. 2 ma świadomość ich różnych funkcji i sposobów interpretacji; 1 - zna pojęcie aktu komunikacji językowej i wskazuje jego składowe (nadawca, odbiorca, kod, komunikat, kontekst), dostrzega i omawia współczesne zmiany modelu komunikacji językowej (np. różnice między tradycyjną komunikacją ustną lub pisaną a komunikacją przez Internet); 5. Język i jego funkcje. 1 -rozpoznaje i nazywa funkcje tekstu (informatywną, poetycką, ekspresywną, impresywną w tym perswazyjną); - rozróżnia sens dosłowny i intencjonalny tekstu; - dostrzega związek języka z obrazem świata; - rozróżnia i omawia na wybranych przykładach funkcje języka poznawczą (kategoryzowanie świata), komunikacyjną (tworzenie wypowiedzi i stosowanie języka w aktach komunikacji) oraz społeczną (jednoczenie grupy i budowanie tożsamości polskiego dla liceum i technikum. Zakres podstawowy i rozszerzony, wyd. Nowa Era, klasa II - artykuły prasowe, przykładowe sms-y, e, teksty z komunikatorów internetowych; - A. Markowski Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2006; - własne obserwacje, doświadczenia;

3 6. Typy norm współczesnej polszczyzny. 2 - wskazuje w czytanych tekstach i analizuje przykłady odmian terytorialnych, środowiskowych i zawodowych polszczyzny; zbiorowej regionalnej, środowiskowej, narodowej); - własne obserwacje, doświadczenia; - nagrania rozmów współczesnej młodzieży; - artykuły prasowe; - Ponad słowami. Podręcznik do języka polskiego dla liceum i technikum. Zakres podstawowy i rozszerzony, wyd. Nowa Era, klasa II, 2.1., s Inowacja językowa a błędy językowe. Kryteria oceny inowacji. Typy błędów językowych: - błędy wewnętrznojęzykowe systemowe, - błędy wewnętrznojęzykowe stylistyczne, - błędy zewnętrznojęzykowe, 2 - rozróżnia pojęcia błędu językowego i zamierzonej innowacji językowej, poprawności i stosowności wypowiedzi; - rozpoznaje i poprawia różne typy błędów językowych w tekście własnym lub cudzym; - wskazuje podstawowe kompendia poprawnościowe, korzysta z nich w razie wątpliwości; - wskazuje zjawiska rażąco sprzeczne z kulturą języka; - wskazuje źródła błędów językowych; - w razie wątpliwości odwołuje się do kompendiów poprawnościowych; - własne zeszyty przedmiotowe, zeszyty z poprzednich etapów edukacyjnych, słowniki poprawnej polszczyzny, słowniki ortograficzne; - fragmenty komentarzy sportowych zaczerpniętych z mediów; - fragmenty programów telewizyjnych z udziałem prof. J.Miodka i prof. J. Bralczyka; str. 3

4 - Ponad słowami. Podręcznik do języka polskiego dla liceum i technikum. Zakres podstawowy i rozszerzony, wyd. Nowa Era, Styl językowy, cechy dobrego stylu. Stylizacja językowa i jej rodzaje. 4 - rozpoznaje w czytanych tekstach oraz wypowiedziach mówionych stylizację, rozróżnia jej rodzaje (archaizację, dialektyzację, kolokwializację) i określa funkcje; - rozpoznaje środki artystyczne w tekstach, określa ich funkcje; - postrzega styl potoczny jako centrum systemu stylowego polszczyzny, od którego odróżniają się inne style: artystyczny, naukowy, urzędowy, publicystyczny. - fragmenty Bogurodzicy, Biblii i innej wybranej literatury pięknej; - nagrania rozmów współczesnej młodzieży; - wywiad z wokalistą zespołu Dżem R. Riedlem; - artykuły prasowe; - Ponad słowami. Podręcznik do języka polskiego dla liceum i technikum. Zakres podstawowy i rozszerzony, wyd. Nowa Era, 1.1, książka dla naucz. s.18, str. 4

5 9. Warunki właściwego użycia języka. Nowomowa. Etyka słowa. Manipulacja językowa. 3 - buduje wrażliwość etyczną dotyczącą komunikacji; - uświadamia sobie niebezpieczeństwa wynikające z manipulacji językiem; - wyjaśnia czym jest manipulacja językowa; - wskazuje tekst zawierający manipulację językową; - określa, na konkretnych przykładach, jakie środki językowe służą manipulacji językowej; - analizuje język mediów, reklamy; - wie na czym polega uczciwość i nieuczciwość wypowiedzi, podaje przykłady; - wyjaśnia czym jest eufemizm, w jakim celu i w jakich sytuacjach się go stosuje, rozpoznaje je w tekście; - stosuje zabiegi i środki językowe służące przekonywaniu; - określa, kiedy wieloznaczność wypowiedzi wiąże się z nieuczciwością; podaje konkretne przykłady; - na konkretnych przykładach, zaczerpniętych z mediów, przedstawia mechanizmy manipulacji językowej; - wyjaśnia różnice zachodzące między manipulacją językową, perswazją a etyką języka; - fragmenty powieści George a Orwella 1984 ; - artykuły prasowe, wywiady, reklama; - Ponad słowami. Podręcznik do języka polskiego dla liceum i technikum. Zakres podstawowy i rozszerzony, wyd. Nowa Era, 1.1. s.47; str. 5

6 10. Brutalizacja języka publicznego. Estetyka słowa. Wulgaryzmy. Grzeczność językowa. - poznaje funkcje (perswazyjną, dystorsyjną, rytualno-fatyczną, kontrolną) nowomowy - języka władzy; 1 - odróżnia słownictwo neutralne od emocjonalnego, wartościującego, wulgarnego, agresywnego; - krytycznie ocenia używanie wulgaryzmów w języku codziennej komunikacji; - poznaje i analizuje przyczyny publicznego posługiwania się wulgaryzmami; - unika agresji językowej w wypowiedziach własnych; - zna formuły grzecznościowe, które używa w konkretnych sytuacjach; - wie na czym polega językowy savoir-vivre; - sprawnie posługuje się formułami grzecznościowymi i stosowanymi w określonych sytuacjach komunikacyjnych, np. zwroty stosowane w dyskusji; - własne obserwacje, wywiady telewizyjne, artykuły prasowe; 12. Język polski na tle języków europejskich. 1 - wie, że język polski jest jednym z języków słowiańskich; - rozpoznaje i wskazuje wybrane cechy języka polskiego, które świadczą o jego przy str. 6

7 Postawy Polaków wobec języka ojczystego. Sposoby bogacenia słownictwa rozróżnia typy postaw językowych: puryzm, perfekcjonizm, logizowanie w języku, liberalizm językowy, postawa naturalna wobec języka, postawa racjonalistyczna, - buduje własną świadomość językową, - analizuje i definiuje (w razie potrzeby z pomocą słowników) znaczenia słów; należności do rodziny języków słowiańskich; - Ponad słowami. Podręcznik do języka polskiego dla liceum i technikum. Zakres podstawowy i rozszerzony, wyd. Nowa Era, 1.1. s.169; - przeprowadza wywiad z różnymi użytkownikami języka na temat języka ojczystego; - przyporządkowuje typy postaw językowych do wypowiedzi ludzi z różnych grup społecznych; - Jan Miodek Mowa rozświetlona myślą Wrocław 1999r. rozdział Postawy użytkowników wobec języka ; - wywiady z użytkownikami języka polskiego; - korzysta ze słowników; - słowniki synonimów, antonimów, związków frazeologicznych; 15. Retoryka 2 -wyjaśnia pojęcie perswazji i odróżnia jej odmiany: propagandę i agitację - prezentuje na przykładach różne typy argumentów rzeczowych, logicznych i - rozpoznaje i analizuje wypowiedź propagand ową str. 7

8 emocjonalnych - rozpoznaje manipulację językową i najczęstsze chwyty erystyczne - tworzy konspekt dłuższej wypowiedzi ustnej - wymienia etapy przygotowania wypowiedzi ustnej i je realizuje w praktyce - podczas wypowiadania się zwraca uwagę na mowę ciała 16. Plakat jako tekst ikoniczny 2 - zna język plakatu, - zna rodzaje plakatów i specyfikę; 17. Czytanie dzieła malarskiego 3 - zna główne techniki malarskie, - przywołuje podstawowe str. 8 - orientuje się w specyfice polskiej szkoły plakatu, - potrafi interpretować plakat; - potrafi rozpoznać, wskazać techniki malarskie, - interpretuje obraz, Ponad słowami. Podręcznik do języka polskiego dla liceum i technikum. Zakres podstawowy i rozszerzony, wyd. Nowa Era, 1.1. s ;

9 18. Sprawdzian wiadomości 2 przykłady realizacji dzieł; str. 9

10 IV Procedury osiągania celów kształcenia: 1. Metody pracy Na zajęciach, zważywszy na to, iż do przedmiotu w liceum nie ma podręcznika, nauczyciel prowadzący będzie wykorzystywał metodę podającą, wykład. Jednakże, aby uczniowie chętnie uczestniczyli w lekcjach i aby były one dla nich atrakcyjne, będą stosowane metody aktywizujące takie jak: metody audiowizualne; grupy dyskusyjne; praktyka poprzez działanie; nauczanie innych; praca z tekstem; pytania i odpowiedzi; burza mózgów; drama; analiza przypadku; praca w grupach; ankiety. str. 10

11 2. Formy pracy Niniejszy program nauczania kultury języka polskiego pozwala stosować różne formy pracy. Są to między innymi: praca indywidualna; praca w grupach; praca w parach; praca zbiorowa. Nauczyciel może także uczniom zdolnym przydzielać trudniejsze zadania podczas pracy grupowej bądź indywidualnej. Mógłby stwarzać takie sytuacje, dzięki którym uczeń bliżej zainteresowany konkretnymi treściami wybierze zadania, ćwiczenia o większej skali trudności lub wykona dodatkowe prace. Prace domowe i prace klasowe z przedmiotu powinny być zróżnicowane pod względem stopnia trudności, by móc indywidualizować proces nauczania na lekcji. str Środki dydaktyczne Zważywszy na to, iż nie ma podręcznika do nauki przedmiotu na IV etapie edukacyjny, autorka tego programu proponuje posiłkowanie się podręcznikiem studenckim np. A. Markowski Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa Ponad to na zajęciach mogą być wykorzystywane następujące środki nauczania: różne rodzaje słowników: Słownik frazeologiczny,

12 Słownik etymologiczny, Słownik języka polskiego PWN, Podręczny słownik wyrazów obcych, Słownik symboli, Popularny słownik ortograficzny, Słownik terminów literackich, Słownik wyrazów obcych, Słownik wyrazów bliskoznacznych, Słownik polskich przekleństw i wulgaryzmów, Słownik pojęć współczesnych, Nowy słownik poprawnej polszczyzny, Słownik peryfraz, Słownik synonimów polskich, Słownik przysłów, Słownik polszczyzny potocznej, Słownik nazw własnych, Słownik archaizmów, Słowniki tematyczne, inne pozycje książkowe dostępne na rynku, dotyczące użytkowania języka polskiego np.: A. Cegieła, A. Markowski, Z polszczyzną za pan brat, Warszawa 1990; J. Bralczyk, Język na sprzedaż, Warszawa 1999; A. Markowski Nowy słownik poprawnej polszczyzny, Warszawa 1999 str. 12

13 A. Markowski, Polszczyzna znana i nie znana, Warszawa 1993; E. Kołodziejek, Językowa corrida. Jak mówić i pisać poprawnie. Poradnik dla całej rodziny, Szczecin 1995; H. Kajetanowicz, Licz się ze słowami. Ćwiczenia leksykalne i frazeologiczne, Gdańsk 1998; fragmenty literatury pięknej i fachowej, np. pozycja typowa dla wybranych grup społecznych, zawierająca słownictwo, terminologię używaną w konkretnych kręgach, np. informatycznych, naukowych; artykuły prasowe dotyczące kultury języka polskiego; fragmenty programów telewizyjnych Ojczyzna polszczyzna z udziałem profesora J. Miodka; fragmenty skeczów kabaretowych, np. scenka Dom kultury kabaretu Smaile ; skecze Kabaretu Starszych Panów, kabaretu TEY, kabaretu Pod Egidą, kabaretu Dudek ; fragmenty wywiadów telewizyjnych, prasowych ze znanymi ludźmi, interesujących pod względem językowym, np. wywiad z wokalistą zespołu Dżem ; wywiady z różnymi użytkownikami języka nagrane, zgromadzone przez uczniów; przykładowe sms- y, e, zapisy rozmów z komunikatorów internetowych. str. 13

14 V Procedury ewaluacji: 1. Wymagania na oceny należy rozpatrywać łącznie z wymaganiami na poziom podstawowy i ponadpodstawowy zawartymi w punkcie treści nauczania Ocena niedostateczna (1) Uczeń: nie zdobył podstawowych wiadomości i umiejętności określonych w programie nauczania; nie interesuje się przebiegiem zajęć; nie uczestniczy w lekcji; opuszcza prace klasowe, zajęcia; nie przygotowuje zadań domowych. Ocena dopuszczająca (2) Uczeń: ma fragmentaryczną wiedzę i podstawowe umiejętności określone w programie nauczania; czyta ze zrozumieniem tekst i interpretuje go z pomocą nauczyciela; sytuuje w czasie i przestrzeni tylko najważniejsze terminy z zakresu kultury języka; odszukuje najważniejsze informacje w źródle pisanym; korzystając z pomocą nauczyciela, pracuje ze znalezionymi informacje; str. 14

15 posługuje się różnymi odmianami polszczyzny w zależności od sytuacji komunikacyjnej; dostrzega niektóre typy błędów językowych; przedstawia, przy pomocy nauczyciela, wyniki swojej pracy w formie ustnej i pisemnej; redaguje, z pomocą nauczyciela, teksty własne; aktywnie słucha wykładu i określa jego tematykę; Ocena dostateczna (3) Uczeń: ma niepełną wiedzę i podstawowe umiejętności określone w programie nauczania; czyta ze zrozumieniem tekst i samodzielnie częściowo przeprowadza jego interpretację; odnajduje najważniejsze informacje zawarte w kilku źródłach pisanych, dokonuje ich analizy porównawczej; korzysta ze znalezionych informacji; przeprowadza analizę źródeł informacji; posługuje się różnymi odmianami polszczyzny w zależności od sytuacji komunikacyjnej; dostrzega różne typy błędów językowych; przedstawia wyniki swojej pracy w formie ustnej i pisemnej; redaguje teksty własne i cudze; str. 15

16 aktywnie słucha wykładu i potrafi go streścić; Ocena dobra (4) Uczeń: ma podstawową wiedzę i umiejętności określone w programie nauczania, posługuje się nimi w typowych sytuacjach; czyta ze zrozumieniem tekst i interpretuje go; rozpoznaje (na podstawie konwencji, stylu, obyczaju oraz obrazu kultury materialnej) czas powstania wskazanego tekstu kultury oraz określa jego powiązania z kontekstem historycznym; samodzielnie dokonuje analizy wskazanego tekstu językowego; znajduje i porównuje informacje zawarte w różnych (nie tylko pisanych) źródłach; przeprowadza krytyczną analizę źródeł informacji; sprawnie posługuje się różnymi odmianami polszczyzny w zależności od sytuacji komunikacyjnej; rozróżnia pojęcia błędu językowego i zamierzonej innowacji językowej, rozpoznaje i poprawia różne typy błędów językowych; określa podstawowe funkcje tekstów (informatywną, poetycką, ekspresywną, impresywną w tym perswazyjną); samodzielnie przedstawia wyniki swojej pracy w formie ustnej i pisemnej; sprawnie redaguje teksty własne i cudze; aktywnie słucha wykładu, potrafi go streścić, w punktach zapisać najważniejsze tezy; str. 16

17 odróżnia fakty od opinii, tworzy własne opinie; Ocena bardzo dobra (5) Uczeń: ma pełną wiedzę i umiejętności określone w programie nauczania, posługuje się nimi w różnych sytuacjach problemowych; czyta ze zrozumieniem tekst i samodzielnie go interpretuje; samodzielnie dokonuje analizy i interpretacji określonego tekstu kultury; odszukuje i porównuje dane zawarte w różnych (nie tylko pisanych) źródłach, samodzielnie je interpretuje; zauważa rozmaite interpretacje tekstów językowych; samodzielnie ocenia wydarzenia kulturalne; przeprowadza krytyczną analizę źródeł informacji; sprawnie posługuje się różnymi odmianami polszczyzny w zależności od sytuacji komunikacyjnej; rozróżnia pojęcia błędu językowego i zamierzonej innowacji językowej, poprawności i stosowności wypowiedzi, rozpoznaje i poprawia różne typy błędów językowych; określa funkcje tekstów (informatywną, poetycką, ekspresywną, impresywną w tym perswazyjną, poznawczą, komunikacyjną i społeczną); samodzielnie przedstawia wyniki swojej pracy w formie ustnej i pisemnej; str. 17

18 sprawnie redaguje teksty własne i cudze; aktywnie słucha wykładu, potrafi go streścić, w punktach zapisać najważniejsze tezy; aktywnie wykorzystuje swoją wiedzę na lekcji; Ocena celująca (6) Uczeń: ma wiedzę i umiejętności wykraczające poza program nauczania, posługuje się nimi w różnych trudnych sytuacjach problemowych; czyta ze zrozumieniem trudny tekst i samodzielnie go interpretuje; zauważa rozmaite interpretacje tekstów i je ocenia; samodzielnie dokonuje wnikliwej analizy i interpretacji wskazanego tekstu językowych; zna literaturę dotyczącą przedmiotu i stosuje tę wiedzę w różnych sytuacjach problemowych; odnajduje i porównuje dane zawarte w różnych (nie tylko pisanych) źródłach, samodzielnie je interpretuje; przeprowadza krytyczną analizę źródeł informacji; sprawnie posługuje się różnymi odmianami polszczyzny w zależności od sytuacji komunikacyjnej; rozróżnia pojęcia błędu językowego i zamierzonej innowacji językowej, poprawności i stosowności wypowiedzi, rozpoznaje i poprawia różne typy błędów językowych; str. 18

19 określa funkcje tekstów (informatywną, poetycką, ekspresywną, impresywną w tym perswazyjną, poznawczą, komunikacyjną i społeczną); samodzielnie przedstawia wyniki swojej pracy w formie ustnej i pisemnej, stosując zróżnicowane formy wypowiedzi; sprawnie redaguje teksty własne i cudze; aktywnie słucha wykładu, potrafi go streścić, w punktach zapisać najważniejsze tezy i ich uzasadnienie; samodzielnie rozwija swoje zainteresowania; potrafi swoją wiedzą zainteresować innych; aktywnie wykorzystuje swoją wiedzę na lekcji i na zajęciach pozaszkolnych. Progi procentowe na poszczególne oceny: bardzo dobry dobry dostateczny dopuszczający 0-39 niedostateczny 2. Sposoby i metody ewaluacji Aby nauczyciel prowadzący mógł zweryfikować wiedzę uczniów, a także mobilizować ich do pracy potrzebne są pewne sposoby i metody nauczania. Powinnością młodego człowieka chcącego zaliczyć przedmiot i uzyskać ocenę pozytywną zarówno w I jak i II semestrze roku szkolnego 2012/2013 będzie: str. 19

20 uczestniczyć aktywnie w zajęciach; zaprezentować poznaną wiedzę w formie dwóch prac klasowych w ciągu całego roku; zaprezentować wiedzę z nowo poznanych treści w postaci odpowiedzi na zadania na sprawdzianach; napisać jedną pracę pisemną na semestr, czyli dwie w roku, na temat zgodny z poznanymi treściami z zakresu kultury języka polskiego; odpowiedzieć na ocenę na lekcji z poznanych treści nauczania; zbierać materiały, artykuły prasowe, nagrywać, spisywać wywiady z użytkownikami polszczyzny interesujące pod względem językowym; samodzielnie poszerzać swoją wiedzę na temat zagadnień kultury języka polskiego, bazując na dostępnych materiałach w Internecie, pozycjach książkowych; odrabiać prace domowe, w tym także dodatkowe. str. 20 Inne ważne informacje niezbędne podczas ewaluacji: 1) Ocena końcoworoczna (semestralna) nie jest wystawiana na podstawie średniej arytmetycznej ocen bieżących. Poszczególne stopnie mają różną wagę, najważniejsze są oceny z prac klasowych oraz testów lub większych sprawdzianów. 2) Wyniki testów semestralnych mają znaczącą rolę przy wystawianiu ocen semestralnej i końcoworocznej. 3) Uczeń ma prawo do jednokrotnej poprawy oceny bieżącej w ciągu dwóch tygodni od jej uzyskania na zasadach ustalonych przez prowadzącego. 4) Nauczyciel jest zobowiązany do niewystawienia na 1 lekcji więcej niż 1 oceny z bieżącego tematu (z wykluczeniem oceny z oddawanej pracy pisemnej) oraz do oddania sprawdzonych prac pisemnych w ciągu 3 tygodni.

21 5) Na co najmniej 4 tygodnie przed klasyfikacją śródroczną i końcoworoczną uczeń i jego rodzice są informowani o proponowanej ocenie. Nie jest ona wiążąca i może ulec zmianie w zależności od postępów ucznia w ww. okresie. W ciągu 4 tygodni od momentu uzyskania informacji o proponowanej ocenie uczeń ma prawo do jednokrotnego sprawdzianu (w trybie i na zasadach ustalonych przez zespół przedmiotowy) zmieniającego ocenę o najwyżej jeden stopień. 6) Uczeń i jego rodzice mają prawo wglądu ( na zebraniu z rodzicami, w terminie do dwóch miesięcy po otrzymaniu oceny) do ocenionych prac klasowych, sprawdzianów i testów, znajdujących się u nauczyciela prowadzącego. Po 15 września prace są niszczone. 7) Na każdej lekcji uczeń jest zobowiązany posiadać zeszyt. 8) Terminy dłuższych domowych prac pisemnych (wypracowań) podawane są z tygodniowym wyprzedzeniem. W uzasadnionych przypadkach uczeń może negocjować indywidualny termin oddania pracy. 9) Jeżeli uczeń nie przyjdzie na zapowiedzianą pracę klasową (usprawiedliwia się tylko w uzasadnionych przez rodziców przypadkach, np. choroba), będzie ją pisał w wyznaczonym przez nauczyciela terminie na podstawie innych tematów. 10) Dwa razy w ciągu semestru uczeń może zgłosić, że nie jest przygotowany do lekcji (zwykle po dłuższej nieobecności), materiał musi zaliczyć w uzgodnionym z nauczycielem terminie. 11) Nie można zgłaszać nieprzygotowania w przypadku: a) w dniu terminu rozliczania się z prac pisemnych, b) w dniu terminu zapowiedzianych prac klasowych i większych sprawdzianów, c) w dniu terminu lekcji powtórzeniowej, d) na miesiąc przed klasyfikacją śródroczną i końcoworoczną. 12) Nieobecność na lekcji (także usprawiedliwiona) nie zwalnia ucznia z obowiązku samodzielnego opracowania omawianego materiału. 13) Uczniowie posiadający orzeczenia z poradni pedagogiczno-psychologicznej będą mieli przygotowane dostosowanie edukacyjne zgodne z zaleceniami poradni. str. 21

22 14) W razie zmiany statusu ucznia, (np. przyznanie nauczania indywidualnego) odpowiedzialność za niego przejmuje nauczyciel prowadzący dany przedmiot. 15) W przypadku uzyskania promocji z oceną niedostateczną z języka polskiego, uczeń ma obowiązek zaliczenia materiału w klasie programowo wyższej do końca bieżącego roku szkolnego. Przysługuje mu prawo dwukrotnego podejścia do wspomnianego zaliczenia w obecności nauczyciela prowadzącego, przewodniczącego zespołu i pedagoga szkolnego. 16) Wszystkie sprawy sporne rozstrzygane będą zgodnie z WZO oraz rozporządzeniami MEN. str. 22

23 VI Bibliografia pozycje wykorzystane przy pisaniu programu 1. Podstawa programowa z komentarzami, tom II. Język polski w szkole podstawowej, gimnazjum i liceum; 2. A. Markowski, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2006; 3. Barbara Łabęcka, Ponad słowami. Program nauczania przedmiotu język polski w liceum i technikum (zgodny z nową podstawą programową i obowiązujący od roku szkolnego 2012/2013) ; 4. Przedmiotowe zasady oceniania z języka polskiego dla uczniów I LO z Oddziałami Integracyjnymi im. B. Limanowskiego w Warszawie; str. 23