Scenariusz lekcji języka niemieckiego

Transkrypt

1 - 1 - Scenariusz lekcji języka niemieckiego Nauczyciel: Czas: 45 min Katarzyna Wołoszyn Zespół Szkół Nr 1 im. gen. Wł. Sikorskiego w Stalowej Woli Miejsce: sala lekcyjna Przedmiot: język niemiecki Tytuł cyklu WSiP: Alles klar 2a Grupa ucząca się :zaawansowani, klasa II LO Temat lekcji: Kleider machen Leute. Cele lekcji: utrwalenie odmiany przymiotnika po rodzajniku nieokreślonym, po przeczeniu kein i po zaimku dzierżawczym, przypomnienie nazw części ciała, utrwalenie nazw części garderoby, wyrabianie umiejętności słuchania ze zrozumieniem, kształcenie umiejętności mówienia, utrwalenie struktur językowych, łączenie wiedzy językowej z mimiką, gestem, emocjami, nauka współzawodnictwa, współpracy i współodpowiedzialności. Forma pracy ucznia: plenum, praca w parach, w grupach, praca indywidualna Metoda nauczania: praca z obrazkiem, zabawa typu- pytania i odpowiedzi, Pomoce dydaktyczne: podręcznik Alles klar 2a, folia przedstawiająca stracha na wróble, 2 rysunki ilustracyjne, rzutnik pisma PRZEBIEG LEKCJI: I. Część wprowadzająca: Powitanie, kontrola obecności, zapis tematu do dziennika. W tej części uczniowie zastanawiają się nad tym, czy to przysłowie (Jak cię widzą tak cię piszą)- jest nadal aktualne. Mogą podać przykłady na poparcie swojej opinii.

2 - 2 - II. Ćwiczenia utrwalające nowy materiał: Ubieranie stracha na wróble (zał.1) Nauczyciel korzysta z rzutnika pisma. Obrazek na folii przedstawia stracha na wróble, któremu dopiero ubrania, nakrycie głowy itd., określą płeć i osobowość. Ze stracha można zrobić chłopca lub dziewczynkę. Uczniowie wskazują, jaką czapkę, którą część garderoby włożyć osobnikowi. Następnie samodzielnie opisują stracha w zeszytach. Chętni odczytują swój opis. Nauczyciel: Was zieht er/sie an? Uczniowie: - Vielleicht eine rote Bluse und einen schwarzen Rock? - Quatsch, einen violetten Pullover und eine grüne Hose. - Ich glaube, er möchte einen dunkelblauen Mantel, eine braune Hose und eine orangfarbene Mütze anhaben usw. Jedna osoba opuszcza klasę. Może to być ktoś, kto został wylosowany lub zgłosił się sam. Ma on się wcielić w postać detektywa. Pozostali uczniowie wybierają spośród siebie złodzieja. Uczniowie pracują w parach. Każda para przygotowuje po 2 zdania dotyczące ubioru lub wyglądu złodzieja np.: 1. Er hat einen blauen Pullover an. 2. Er trägt eine schwarze Stoffhose. 3. Er hat ein hübsches Gesicht. Kiedy uczniowie są przygotowani, zapraszamy do klasy zgadującego. Siada on na środku klasy, i pyta wskazując konkretną osobę: 1. Was hat er heute an? 2. Wie sieht er aus? 3. Hat er eine lange Nase? Zapytany odpowiada, przytaczając napisane przez siebie zdanie. Zgadujący próbuje się domyślić, o kogo chodzi. Kiedy odgadnie zastępuje go inny uczeń.

3 - 3 - Uczniowie tworzą 2 grupy. Grupa A dostaje obrazek (załącznik nr 2) ; wszyscy po kolei opisują, co widzą, a uczniowie z grupy B rysują możliwie najdokładniej. Następnie rysunki zostają porównane, najlepszy wybrany a osoba nagrodzona. Grupy zamieniają się rolami. Grupa B otrzymuje inną ilustrację. (załącznik nr 3) III. Podsumowanie lekcji: Uczniowie wyrażają jednym zdaniem swoją opinie na temat minionej lekcji. IV. Zadanie pracy domowej: Na pracę domową przewiduję Ü15, Ü16, S (Alles klar 2a) Komentarz: Ciekawe i zdominowane aktywnością uczniów lekcje są marzeniem każdego nauczyciela. Sprawa wydaje się łatwiejsza jeśli chodzi o materiały dla mniej zaawansowanych uczniów. By zainteresować lekcją ucznia, który osiągnął już stosunkowo wysoki stopień sprawności językowej, uciekamy się często do własnych pomysłów. Ćwiczenia, które proponuję w scenariuszu po drobnej modyfikacji zostały zaczerpnięte z zeszytu ćwiczeń Wer? Wie? Was? T. Vietha, albo z Kommunikative Spiele für Deutsch als Fremdsprache L. Waltera. Wiem z publikowanych wyników badań, że około 83% informacji rejestrujemy za pomocą wzroku. Z tego też względu doceniam rolę pomocy wizualnych,takich jak np. rysunek w procesie nauczania i uczenia się. Praca z obrazkiem nie tylko uczy młodzież postrzegania i obserwowania, ale także uczy abstrakcyjnego myślenia jak również rozwija wyobraźnię. Uważam, że praca z obrazkiem daje olbrzymie możliwości kreatywnego realizowania lekcji stąd też aż dwa razy sięgam po obrazek. Lekcja ta jest lekcją utrwalającą dany materiał, dlatego w scenariuszu pominęłam prezentację nowego materiału. Na lekcji uczniowie rozwijają umiejętność szczegółowego opisywania części garderoby i wyglądu. Charakteryzowanie wyglądu sprawia młodzieży często trudność. Wiele słówek potrzebnych do stworzenia plastycznego i interesującego opisu, jest opanowana biernie, do których niezbyt często się powraca. Jednocześnie zadania opisania osób można

4 - 4 - znaleźć wśród wielu zadań egzaminacyjnych. Dlatego uważam, że warto ćwiczyć tę umiejętność. Leksykę i elementy gramatyczne są utrwalane w czasie zabaw, które zarówno ja, jak i moi uczniowie tak bardzo lubimy. O zaletach gier wspominałam już we wstępie. Załącznik nr 1

5 Załącznik nr 2-5 -

6 Załącznik nr 3-6 -

7 - 7 - Bibliografia 1. Dauvillier, Ch., Im Sprachunterricht spielen? Aber ja!, Goethe-Institut 2. Eppert, F., Grammatik lernen und verstehen, Klett, München 3. Informator, Syllabus z języka niemieckiego Języki Obce w Szkole, Czasopismo dla nauczycieli, CODN, Języki Obce w Szkole, Czasopismo dla nauczycieli, CODN, Lohfert, W., Kommunikative Spiele für Deutsch als Fremdsprache, Hueber, Ismaning Łuniewska, K., Wąsik, Z., Tworek, U., Zagórna, M., Alles klar 1a, WSiP, Warszawa Łuniewska, K., Wąsik, Z., Tworek, U., Alles klar 2a, WSiP, Warszawa Obidniak, D., Brewińska E., Joras, M., Świerczyńska, E., Partnersprache. Poradnik dla nauczyciela, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa Sanchez J., Sanz C., Dreke, M., Spielend Deutsch lernen. Interaktive Arbeitsblätter für Anfänger und Fortgeschrittene, Langenscheidt, München Vieth, T., Wer? Wie? Was?, Schülerarbeitsheft 1, 2.Ausgabe 1991, Gilde Buchhandlung GmbH Verlag, Bonn