(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 11/48 EP B1 (13) (1) T3 Int.Cl. C09D 11/08 (06.01) A61K 9/28 (06.01) C08L /00 (06.01) C08L 1/08 (06.01) (4) Tytuł wynalazku: KOMPOZYCJA POWŁOKOWA ZAWIERAJĄCA POLIDEKSTROZĘ, SPOSÓB JEJ WYTWARZANIA I JEJ ZASTOSOWANIE DO POWLEKANIA PRZYJMOWANYCH POSTACI STAŁYCH () Pierwszeństwo: FR (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr /2 (4) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 12/04 (73) Uprawniony z patentu: Societe D'Exploitation De Produits Pour Les Industries Chimiques Seppic, Paris, FR (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP T3 GERARD TROUVE, Castres, FR SANDRA LEFEBVRE, Castres, FR MICHEL MALANDAIN, Fourqueux, FR (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Zofia Sulima SULIMA-GRABOWSKA-SIERZPUTOWSKA BIURO PATENTÓW I ZNAKÓW TOWAROWYCH SP.J. Skr. poczt Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 SGS-2148/VAL EP B1 Opis 1 2 [0001] Przedmiotem niniejszego wynalazku są kompozycje błonotwórcze przeznaczone do powlekania w sposób kolorowy i błyszczący przyjmowanych postaci stałych, a zwłaszcza do tabletek farmaceutycznych przeznaczonych do stosowania dożołądkowego, sposoby wytwarzania tych kompozycji błonotwórczych, sposoby powlekania z użyciem tych kompozycji błonotwórczych oraz powlekane kolorowe i błyszczące produkty farmaceutyczne otrzymane z zastosowaniem sposobów powlekania obejmujących zastosowanie tych kompozycji błonotwórczych. Powlekanie tabletek kolorowymi błonami polimerowymi jest powszechnie stosowane w przemyśle farmaceutycznym. Poprawienie wyglądu zewnętrznego tych tabletek w celu uzyskania błyszczącego wyglądu zewnętrznego wymaga nakładów ekonomicznych. W rzeczywistości oprócz czysto estetycznych względów, które mogą sugerować, że tabletka błyszcząca jest tabletką o wysokiej jakości, jest również jasne, że połysk tabletek zmniejsza uprzedzenie pacjentów, którzy mają trudności z połykaniem i przyjmowaniem tabletek, co w konsekwencji pozwala na zwiększenie przestrzegania zaleceń medycznych. Przez określenie połysk należy rozumieć wynik jednego z oddziaływań światła z materią. Gdy światło pada na przedmiot, największa część światła przenika do wewnątrz przedmiotu, a mała część światła odbija się od powierzchni przedmiotu. To światło odbite od powierzchni jest cechą wyglądu nazywaną «błyszcząca». Dla powierzchni błyszczącej, kąt pod jakim odbija się wiązka światła (nazywany «kątem odbicia») jest równy kątowi padania światła. Na powierzchni matowej światło odbija się pod wieloma kątami, a nie tylko pod jednym kątem odbicia, jak w przypadku powierzchni błyszczącej. [0002] W stanie techniki znane są sposoby powlekania i produkty do powlekania błoną, które umożliwiają uzyskanie błyszczących błon. Sposoby drażowania umożliwiają uzyskanie tabletek o błyszczącym wyglądzie, ale są to sposoby niezbyt opłacalne, które polegają na przeprowadzeniu następujących po sobie pewnej liczby kolejnych etapów. Drażetki stanowią postacie galenowe składające się z centralnego rdzenia otoczonego grubą warstwą ochronną na bazie cukru. W przypadku drażetek stosowanych w wyrobach cukierniczych, rdzeniem może być migdał, suszony owoc, kawałek czekolady albo w przypadku drażetek używanych w farmacji minitabletka zawierająca jedną lub większą liczbę leczniczych substancji czynnych. Warstwa ochronna składa się na ogół z cukru (sacharozy) i z wypełniacza, takiego jak talk. Tworzy się ją w bębnach obrotowych przez kolejne nanoszenie jasnego syropu cukrowego i wypełniaczy, przy czym po każdym nanoszeniu syropu

3 i wypełniacza następuje etap suszenia. Syropy cukrowe otrzymuje się przez rozpuszczenie sacharozy w ciepłej wodzie w trakcie mieszania; zawierają one cukier w wysokim stężeniu, aż do około 70% do 80% wagowych, w celu zminimalizowania ilości wody do odparowania. Barwienie drażetek prowadzi się z użyciem syropu cukrowego zabarwionego pigmentami, lakami lub barwnikami dopuszczonymi w dziedzinie nanoszenia. Ten zabarwiony syrop stosuje się na końcu wytwarzania drażetki, co pozwala uniknąć kosztownego barwienia w masie. W końcu, aby otrzymać drażetkę o wyglądzie błyszczącym, prowadzi się etap polerowania lub nabłyszczania za pomocą dyspersji wosku, takiego jak wosk karnauba lub wosk pszczeli. Te sposoby wytwarzania i nabłyszczania drażetek są znane od dawna, opisano je przykładowo w encyklopedii Kirk-Othmer a (3. wydanie., tom 17, strona 281), a czas ich trwania powoduje, że są to procesy niezbyt opłacalne. Procesy powlekania błoną są szybsze niż procesy drażowania, ponieważ ilości nanoszonych błon są mniejsze; wynoszą one tylko 3% do % masy powlekanego podłoża. Wymagają one jednak stosowania szczególnego wyposażenia składającego się z urządzenia natryskowego połączonego z wydajnym układem suszącym, ponieważ występują tu znaczne ilości wody do odparowania. Procesy powlekania błoną obejmują przygotowanie dyspersji, korzystnie wodnej, zawierającej polimer błonotwórczy, układ barwiący, korzystnie pigmenty lub laki i ewentualnie plastyfikatory, wypełniacze i/lub dodatki technologiczne, następnie jej natryskiwanie na tabletki w ruchu, w perforowanym bębnie obrotowym lub w złożu fluidalnym. Wchodzący strumień gorącego powietrza o temperaturze wyższej niż lub równej 40 C, zapewnia suszenie natryskiwanej dyspersji i powoduje koalescencję powłoczki wokół tabletek. Naniesiona warstwa ma grubość kilkudziesięciu mikronów; jest ona matowa i zabarwiona w sposób jednorodny. Najczęściej stosowanymi polimerami błonotwórczymi są pochodne akrylowe lub celulozowe. Akrylowe polimery błonotwórcze stosuje się głównie do wytwarzania postaci powlekanych błoną, przeznaczonych do stosowania dojelitowego lub do stosowania obejmującego wydłużone uwalnianie leczniczej substancji czynnej. Okazują się one jednak mało przydatne do wytwarzania błyszczących postaci powlekanych błoną, przeznaczonych do rozpuszczania się w środowisku żołądka. Celulozowe polimery błonotwórcze są więc korzystne do wytwarzania kompozycji do powlekania błoną, przeznaczonych do wytwarzania postaci powlekanych, które mają rozpuszczać się w środowisku żołądka. Jako celulozowy polimer błonotwórczy określa się głównie polimery jadalne, wybrane spośród pochodnych celulozy, jak przykładowo etery alkilowe celulozy, etery hydroksyalkilowe celulozy, estry monokarboksylowe celulozy i etery mieszane celulozy. Wśród tych produktów można wymienić hydroksypropylometylocelulozy (HPMC), etylocelulozy (EC), metylocelulozy (MC), karboksymetylocelulozy, hydroksypropylocelulozy

4 (HPC) albo octany lub ftalany celulozy, takie jak opisano przykładowo w europejskim zgłoszeniu patentowym, opublikowanym pod numerem EP A1. Można również stosować celulozowe polimery błonotwórcze sprzedawane już w postaci granulek, takie jak przykładowo granulowana HPMC, znana pod nazwą PHARMA-COAT G. Można również stosować mieszaniny różnych celulozowych polimerów błonotwórczych, jak przykładowo mieszaniny HPMC/EC. W opisie patentowym US opisano również zastosowanie polidekstrozy w kompozycjach błonotwórczych zawierających przykładowo celulozowe polimery błonotwórcze, aby poprawić przyleganie błony powłokowej do powierzchni, na którą nanoszone są kompozycje błonotwórcze, i aby wyeliminować uczucie nieprzyjemnego smaku w jamie ustnej pacjentów, które wywołują inne zwykle używane pochodne cukrów. Jednakże błony uzyskane z zastosowaniem takich celulozowych polimerów nie pozwalają na uzyskanie zadowalającego błyszczącego wyglądu i konieczne jest wówczas dodanie dodatkowego etapu polerowania postaci powlekanej błoną z użyciem wosku, co jednak wpływa na znaczące zwiększenie kosztu procesu powlekania błoną. Tego dodatkowego etapu polerowania można uniknąć przez dodanie do kompozycji powłokowej szczególnych pigmentów, takich jak tlenki tytanu, a zwłaszcza pigmenty tytanowomikowe, opisanych przykładowo w zgłoszeniu międzynarodowym opublikowanym pod numerem WO 04/07382, sprzedawanych przez firmę Merck pod nazwą Candurin Silver fine, Candurin Silver Luster, Candurin Red Shimmer, Candurin Sparkle Silvers. Jednak efekt wizualny uzyskany w przypadku postać powlekanych błoną wytworzonych z użyciem kompozycji do powlekania błoną zawierających te pigmenty jest efektem perłowym metalizowanym, a nie efektem błyszczącym. Przez perłowość należy rozumieć kolor, który obejmuje różne kolory w zależności od kąta oświetlenia i od kąta obserwacji, w ten sam sposób jak masa perłowa. Perłowość oblicza się mierząc zmianę koloru (DE) przy kącie obserwacji wynoszącym 1 w temperaturze wynoszącej 2 C w stosunku do odbicia zwierciadlanego. W publikacji międzynarodowej WO 04/07382 wyraźnie ujawniono efekt perłowy wywołany dzięki zastosowaniu szczególnych pigmentów opisanych powyżej, a nie efekt błyszczący. Ponadto celulozowe polimery błonotwórcze szybko tworzą lepkie roztwory w wodzie i mogą być stosowane tylko przy udziale masowym od % do 1% w odniesieniu do 0% masy kompozycji do powlekania błoną, aby uzyskać roztwory, które można natryskiwać w procesie powlekania błoną. Zastosowanie takich udziałów masowych błonotwórczych polimerów celulozowych wymaga więc odparowania dużych ilości wody podczas procesu powlekania błoną, co wydłuża jego czas trwania i zwiększa koszty. Polimery błonotwórcze, które wykazują mniejszą lepkość w roztworze wodnym, stanowią alternatywę dla stosowania celulozowych kopolimerów błonotwórczych do wy-

5 twarzania postaci powlekanych błoną. W europejskim opisie patentowym EP B1 opisano zastosowanie szczepionych polimerów rozpuszczalnych w wodzie lub dyspergowalnych w wodzie, jako środków powłokowych, spoiw i/lub błonotwórczych środków wspomagających w farmaceutycznych postaciach galenowych. Te szczepione kopolimery można otrzymać przez kopolimeryzację co najmniej jednego estru winylowego alifatycznych kwasu karboksylowego C1-C24 w obecności polieterów. W amerykańskim zgłoszeniu patentowym US 0/07498 A1 opisano kompozycje do powlekania błoną postaci stałych, które można łatwo rozpuścić w wodzie lub łatwo zdyspergować w wodzie, powodując tym samym skrócenie czasu przygotowania wodnych roztworów lub wodnych dyspersji do powlekania błoną, które można natryskiwać w łatwy sposób, bez zatykania się dysz w trakcie etapu natryskiwania w procesie wytwarzania postaci powlekanej błoną. Te kompozycje do powlekania błoną składają się ze szczepionych kopolimerów, otrzymanych przez kopolimeryzację polialkoholu winylowego i polieterów, środków pomocniczych zawierających funkcyjne grupy hydroksylowe, amidowe lub estrowe, środków wspomagających do powlekania błoną. Kompozycje do powlekania błoną opisane w zgłoszeniu US 0/07498 A1 nie rozwiązują całkowicie określonego problemu, ponieważ prowadzą one do uzyskania postaci powlekanych błoną o wyglądzie matowym, a nie błyszczącym. [0003] To dlatego wynalazcy dążyli do opracowania nowych kompozycji błonotwórczych szybko rozpuszczających się w wodzie lub szybko dyspergowalnych w wodzie, aby umożliwić wytwarzanie postaci stałych powlekanych błoną, przeznaczonych do stosowania dożołądkowego, o wyglądzie błyszczącym, z zastosowaniem szybkiego i opłacalnego sposobu. [0004] Zgodnie z pierwszym aspektem, przedmiotem wynalazku jest kompozycja powłokowa (C) zawierająca na 0% swojej masy: - od % do 90% masowych szczepionego kopolimeru polialkoholu winylowego i polieterów (P 1 ), i - od 90% do % masowych pomocniczego środka powłokowego, charakteryzująca się tym, że niezerowy udział masowy tego środka pomocniczego stanowi polidekstroza i tym, że stosunek masowy pomiędzy szczepionym kopolimerem (P 1 ) i polidekstrozą (P 2 ) jest mniejszy niż lub równy 3. [000] Jako kopolimer szczepiony polialkoholu winylowego i polieterów (P 1 ) określa się kopolimery otrzymane przez kopolimeryzację: - co najmniej jednego estru winylowego alifatycznych kwasu karboksylowgo zawierającego od 1 do 24 atomów węgla, korzystnie octanu winylu, - z co najmniej jednym polieterem o wzorze (I):

6 1 2 3 R 1 -O-(R 2 -O) x -(R 3 -O) y -(R 4 -O) z -R (I), w którym R 1 oznacza atom wodoru albo prostoliniowy lub rozgałęziony rodnik alkilowy zawierający od 1 do 24 atomów węgla, albo rodnik acylowy o wzorze R 6 -C(=O)-, w którym R 6 oznacza rodnik węglowodorowy zawierający od 1 do 23 atomów węgla albo resztę polialkoholu winylowego. Zgodnie ze szczególnym aspektem, R 1 oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy; R oznacza atom wodoru albo prostoliniowy lub rozgałęziony rodnik alkilowy zawierający od 1 do 24 atomów węgla, albo rodnik acylowy o wzorze R 6 -C(=O)-, w którym R 6 oznacza rodnik węglowodorowy zawierający od 1 do 23 atomów węgla, R oznacza zwłaszcza atom wodoru. [0006] Identyczne lub różne R 2, R 3 i R 4 oznaczają niezależnie od siebie rodniki wybrane spośród grup o wzorach: - -(CH 2 ) n -, w których n oznacza liczbę całkowitą mieszczącą się pomiędzy 2 i 4; - -CH 2 -CH(CH 3 )- - -CH 2 -CH(CH 2 -CH 3 )- - -CH 2 -CH-OR 7 -CH 2 -, w którym R 7 oznacza atom wodoru albo prostoliniowy lub rozgałęziony rodnik alkilowy zawierający od 1 do 24 atomów węgla, albo rodnik acylowy o wzorze R 6 -C(=O)-, w którym R 6 oznacza rodnik węglowodorowy zawierający od 1 do 23 atomów węgla; przy czym R 2, R 3 i R 4 są korzystnie wybrane spośród -(CH 2 ) 2 - i -CH 2 -CH(CH 3 )-; - x oznacza liczbę mieszczącą się pomiędzy 1 i 000, zwłaszcza pomiędzy i 00, a w szczególności pomiędzy i 00; - y oznacza liczbę mieszczącą się pomiędzy 0 i 000, - z oznacza liczbę mieszczącą się pomiędzy 0 i 000, - przy czym korzystnie wybiera się y i z równe 0, podczas gdy x jest większe niż. [0007] Obliczenie masy cząsteczkowej polieteru o wzorze (I) wychodząc z wartości x, y i z pozwala uzyskać wartość średnią, chociaż produkty te mają szeroki rozkład mas cząsteczkowych. [0008] Korzystnie stosowanymi polieterami o wzorze (1) są te, których średnia masa cząsteczkowa mieści się pomiędzy 400 i 0000 g.mol -1, a korzystniej te, których średnia masa cząsteczkowa mieści się pomiędzy 0 i 000 g.mol -1. [0009] Grupy estrowe polimerów winylowych w szczepionych kopolimerach polialkoholu winylowego i polieterów są następnie całkowicie lub częściowo hydrolizowane. [00] Wytwarzanie takich szczepionych kopolimerów jest opisane przykładowo w niemieckich zgłoszeniach patentowych, opublikowanych pod numerami DE , DE 1

7 i DE Takie szczepione kopolimery są przykładowo sprzedawane pod nazwą Kollicoat. [0011] Jako pomocniczy środek powłokowy określa się związki lub mieszaniny związków rozpuszczalnych w wodzie lub dyspegowalnych w wodzie, wybranych z grupy obejmującej polimery zawierające funkcyjne grupy hydroksylowe, amidowe lub estrowe, i związki organiczne o niskiej masie cząsteczkowej. Pomocnicze środki powłokowe są zgodne z przepisami obowiązującymi w branżach farmaceutycznej, dietetycznej lub żywnościowej. [0012] Polimery zawierające funkcyjne grupy hydroksylowe, amidowe lub estrowe, stosowane jako pomocnicze środki powłokowe, są na ogół wybrane spośród: - polialkoholi winylowych, polisacharydów, celuloz, skrobi, polimerów kwasu mlekowego, glikoli polietylenowych, glikoli polipropylenowych lub kopolimerów blokowych zawierających glikole polietylenowe i glikole polipropylenowe, jak również ich pochodnych; - poliwinylopirolidonów, kopolimerów winylopirolidonu i octanu winylu; - kopolimerów winylopirolidonu i kwasu metakrylowego, kopolimerów winylopirolidonu i kwasu akrylowego; - kopolimerów (met)akrylowych, kopolimerów (met)akrylanów hydroksyalkilu, jak tych opisanych w niemieckim zgłoszeniu patentowym, opublikowanym pod numerem DE , polioctanów winylu; i - żelatyny. [0013] Zgodnie ze szczególnym aspektem niniejszego wynalazku, polimery zawierające funkcyjne grupy hydroksylowe, amidowe lub estrowe, stosowane jako pomocnicze środki powłokowe, są wybrane spośród polialkoholi winylowych o stopniu hydrolizy mieszczącym się pomiędzy 80% i 99% molowych, hydroksypropylometyloceluloz (HPMC), hydroksypropyloceluloz (HPC), hydroksyetylometyloceluloz, metyloceluloz, soli sodowych karboksymetylocelulozy, amylozy, maltodekstryn, syropów glukozowych, cyklodekstryn, dekstranów, inuliny, polifruktozy, alginianów, takich jak alginian glikolu propylenowego, pektyn, karagenianów, gumy guarowej, gum ksantanowych, gum arabskich, terpolimerów metakrylanu butylu i metakrylanu 2-(dimetyloamino)etylu i metakrylanu metylu, kopolimerów kwasu metakrylowego i akrylanu etylu, chitozanów, etyloceluloz, sieciowanych poliwinylopirolidonów, polioctanu winylu, celulozy, a zwłaszcza celuloz mikrokrystalicznych. [0014] Polidekstroza, stosowana jako niezerowy udział masowy tego pomocniczego środka powłokowego, jest rozpuszczalnym w wodzie polisacharydem otrzymanym przez polimeryzację glukozy lub dekstrozy, którego właściwości i sposoby wytwarzania opisano w

8 patentach amerykańskich, opublikowanych pod numerami US i US Polidekstroza jest dostępna w handlu. [001] Związki organiczne o niskiej masie cząsteczkowej, stosowane jako pomocnicze środki powłokowe, są na ogół wybrane spośród mocznika, cukrów, alkoholi pochodzących z cukrów, pochodnych cukrów lub alkoholi pochodzących z cukrów, krzemionek, których powierzchnia właściwa jest większa niż lub równa 0 m 2 g -1. Korzystnymi związkami organicznymi o niskiej masie cząsteczkowej, stosowanymi jako pomocnicze środki powłokowe, są laktoza, sacharoza, glukoza, mannitol, sorbitol, izomalt, ksylitol. [0016] Zgodnie ze szczególnym aspektem, kompozycja powłokowa (C), taka jak opisana powyżej, zawiera ponadto na 0% swojej masy od 2% do % masowych plastyfikatora lub mieszaniny plastyfikatorów. [0017] Przez plastyfikator należy rozumieć głównie albo rozpuszczalne jadalne plastyfikatory, jak ogólnie poliole, a zwłaszcza sorbitol, mannitol, ksylitol, glicerol, sacharoza, glikole polietylenowe, glikole propylenowe, albo jadalne plastyfikatory słabo rozpuszczalne w wodzie, takie jak zawierające łańcuch alifatyczny składający się z co najmniej 12 atomów węgla, przykładowo kwas stearynowy, sole kwasu stearynowego, takie jak stearynian magnezu, stearynian glinu, polietoksylowany kwas stearynowy, monoglicerydy kwasów tłuszczowych, diglicerydy kwasów tłuszczowych i ich pochodne estryfikowane kwasem octowym, kwasem winowym lub kwasem mlekowym, estry kwasów tłuszczowych i glikolu propylenowego, estry kwasów tłuszczowych i sorbitolu, estry kwasów tłuszczowych i sorbitanu, estry kwasów tłuszczowych i mannitolu, estry kwasów tłuszczowych i mannitanu lub dodatkowo pewne estrów sacharozy i kwasów tłuszczowych, sacharoglicerydy lub estry poliglicerolu, szczególnie te charakteryzujące się liczbą HLB mniejszą niż 7. [0018] Zgodnie z innym szczególnym aspektem, kompozycja powłokowa (C), taka jak określona powyżej, zawiera ponadto na 0% swojej masy od 2% do masowych jednego lub większej liczby środków barwiących. [0019] Jako środek barwiący stosowany zgodnie z wynalazkiem określa się głównie barwniki lub pigmenty, takie jak przykładowo wymienione w farmakopeach europejskich lub amerykańskich lub w wykazach dodatków do żywności, oznaczanych w Europie numerami E 0 do E 172, takie jak przykładowo tlenki żelaza, tlenki tytanu, cynku lub magnezu, barwniki absorbowane na lakach z tlenku glinu, pigmenty tytanowo-mikowe lub pewne barwniki naturalne, takie jak karmel, karotenoidy, ryboflawina, indygotyna, karmin lub chlorofil. Można również stosować korzystnie barwniki złożone, składające się z połączenia krzemianów potasu i glinu (mika), ditlenku tytanu i barwników, takie jak te sprzedawane przez firmę Merck pod nazwą Candurin.

9 [00] Zgodnie z innym szczególnym aspektem, kompozycja powłokowa (C), taka jak określona powyżej, zawiera ponadto na 0% swojej masy od 2% do % masowych jednego lub większej liczby obojętnych wypełniaczy. [0021] Obojętne wypełniacze stosowane zgodnie z wynalazkiem stanowią te, które umożliwiają zmianę właściwości materiału powłokowego i ochronę tego materiału. Jako przykład obojętnych wypełniaczy można wymienić środki zmętniające, jak przykładowo talk, kaolin, tlenek tytanu; powierzchniowo czynne środki zwilżające i dyspergujące jakości spożywczej, jak przykładowo estry sorbitanu, etoksylowane estry sorbitanu, etoksylowane uwodornione oleje rycynowe, laurylosiarczan sodu, etoksylowane alkohole tłuszczowe, etoksylowane kwasy tłuszczowe; środki przeciwpieniące i środki zmniejszające pienienie się, takie jak kwasy tłuszczowe, silikony, pochodne silikonów; środki rozcieńczające, takie jak przykładowo laktoza, sacharoza, mannitol, ksylitol, izomalt, talk; wodorofosforan wapnia; stearynian magnezu; monostearynian glicerolu. [0022] Zgodnie z innym szczególnym aspektem, kompozycja (C), taka jak określona powyżej, zawiera ponadto 1% masowy do % masowych środka poślizgowego, jak przykładowo subtelnie rozdrobniona krzemionka koloidalna, taka jak sprzedawane przez firmę Degussa pod nazwą «Acrosil». Pomocnicze środki powłokowe, takie jak określone powyżej, czasami same posiadają właściwości poprawiające sypkość kompozycji powłokowych w postaci proszków lub granulek i w tym przypadku nie zachodzi konieczność dodawania do nich innego środka poślizgowego. [0023] Zgodnie z innym szczególnym aspektem niniejszego wynalazku, stosunek masowy pomiędzy szczepionym kopolimerem (P1) i polidekstrozą stosowanymi w kompozycji powłokowej (C) jest większy niż lub równy 1/3, a zwłaszcza większy niż lub równy 2/3. [0024] Zgodnie z innym szczególnym aspektem niniejszego wynalazku, stosunek masowy pomiędzy szczepionym kopolimerem (P1) i polidekstrozą stosowanymi w kompozycji powłokowej (C) jest mniejszy niż lub równy 3, a zwłaszcza mniejszy niż lub równy 3/2. [002] Przykłady kompozycji powłokowych (C) stanowią kompozycje w których stosunek masowy pomiędzy szczepionym kopolimerem (P1) i polidekstrozą mieści się pomiędzy 2/3 i 3/2. [0026] Poniższe badania porównawcze pokazują, że gdy ten stosunek masowy jest większy niż 3 (to jest 4, w produkcie 2 i 7 w produkcie 3, patrz Tabela A), połysk jest dużo mniejszy od uzyskanego w przypadku kompozycji, w której ten stosunek mieści się pomiędzy 1/3 i 3 (to jest 1,17 w produkcie 1), jak to przedstawiono w Tabeli B. Badania porównawcze [0027]

10 9 Tabela A Produkt 1 Produkt 2 Produkt 3 Kopolimer PVA-PEG (P 1 ) 3% 4% 70% Polidekstroza (P 2 ) % % % Kaolin % % Pigmenty (czerwień żelazowa + TiO 2 ) 1% 1% % % substancji stałych w roztworze do powlekania błoną 2% 2% 2% Stosunek masowy P 1 /P 2 1,17 4, 7 - Przygotowanie dyspersji [0028] Produkty do powlekania błoną zdyspergowano w 2% zawiesinę w wodzie. Dla każdego produktu przygotowano 600 g dyspersji: g produktu zdyspergowano w 40 g oczyszczonej wody w temperaturze otoczenia. Wytwarzanie dyspersji prowadzi się za pomocą mieszadła laboratoryjnego typu Turbotest V04 (Rayneri) i deflokulującego mieszadła turbinowego. Szybkość mieszania jest tak dostosowana, aby uniknąć wprowadzania powietrza do dyspersji i w ten sposób uniknąć powstawaniu piany. Po mieszaniu przez 4 minutach dyspersje są gotowe. - Powlekanie błoną [0029] Dyspersje natryskuje się na tabletki placebo w perforowanym bębnie do powlekania błoną Driacoater 00 (wsad = 3 kg rdzeni). Stosuje się następujące warunki pracy: natężenie przepływu powietrza=0 m 3 /h, temperatura powietrza suszącego na wlocie= C-60 C. Podczas powlekania błoną temperatura rdzeni waha się pomiędzy 36 C-38 C. Teoretycznie nanosi się na tabletki 3% suchego osadu. Tabela B Produkt 1 Produkt 2 Produkt 3 Gęstość połysku [00] Zgodnie z innym szczególnym aspektem, przedmiotem wynalazku jest kompozycja powłokowa (C), taka jak określona powyżej, charakteryzująca się tym, że jest w postaci gotowej do użycia, zawierającej mieszaniny różnych jej składników w postaci wodnej dyspersji, proszku lub granulek gotowych do użycia. [0031] Przez dyspersję wodną należy rozumieć dyspersje wytworzone w wodzie lub w mieszaninach wody i rozpuszczalnych w wodzie alkoholi, takich jak przykładowo etanol. [0032] Kompozycje gotowe do użycia mają wiele zalet:

11 manipulacja, przechowywanie, kontrola jednego i wyjątkowego produktu; - lepsza powtarzalność kolorów i wydajności; - ułatwione wytwarzanie dyspersji. [0033] Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania kompozycji powłokowej (C), takiej jak określono powyżej i będącej w postaci suchego proszku, obejmujący następujące etapy: etap (a) mieszania szczepionego kopolimeru (P 1 ), polidekstrozy i jeśli to konieczne lub pożądane jednego lub większej liczby innych pomocniczych środków powłokowych, jednego lub większej liczby plastyfikatorów, jednego lub większej liczby środków barwiących, jednego lub większej liczby obojętnych wypełniaczy i/lub jednego lub większej liczby środków poślizgowych, etap (b) rozdrabniania mieszaniny uzyskanej w etapie (a) z wytworzeniem tej kompozycji (C). [0034] W takim procesie jak określony powyżej, w celu przeprowadzenia etapu (a), wszystkie składniki dodaje się kolejno lub jednocześnie. Następnie prowadzi się mieszanie na ogół za pomocą urządzenia typu mieszalnika ramowego. [003] Etap (b) takiego procesu jak określony powyżej prowadzi się przykładowo z użyciem młyna nożowego tak, aby uzyskać bardzo drobny proszek, albo z użyciem urządzenia do mielenia kriogenicznego na ogół w ciekłym azocie. Takie urządzenie umożliwia optymalizację końcowej granulometrię kompozycji powłokowej (C). [0036] Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania kompozycji powłokowej (C), takiej jak określona powyżej i będącej w postaci granulek gotowych do użycia, obejmujący następujące etapy: etap (a1) zwilżania szczepionego kopolimeru (P 1 ) i polidekstrozy, jeśli to konieczne lub pożądane ewentualnie wraz z jednym lub większą liczbą innych pomocniczych środków powłokowych, jednym lub większą liczbą plastyfikatorów, jednym lub większą liczbą środków barwiących, jednym lub większą liczbą obojętnych wypełniaczy i/lub jednym lub większą liczbą środków poślizgowych, z użyciem roztworu środka wiążącego z uzyskaniem wilgotnej masy zawierającej od % do 60% wody, etap (b1) suszenia wilgotnej masy otrzymanej w etapie (a1) i jeśli to pożądane lub konieczne, etap (c1) sortowania wysuszonej masy otrzymanej w etapie (b1) z uzyskaniem tej kompozycji (C). [0037] Taki sposób jak określony powyżej opisano przykładowo we francuskich zgłoszeniach patentowych, opublikowanych pod numerami FR i FR lub w

12 encyklopedii Kirk Othmer a (3. wydanie, tom17, strona 281). [0038] Przez granulki należy rozumieć głównie aglomeraty kilkudziesięciu do kilku tysięcy początkowo oddzielonych cząstek materiału, które mogą być różne lub identyczne pod względem właściwości. [0039] Etapy (a1) i (b1) takiego procesu jak określony powyżej prowadzi się zwłaszcza w granulatorze w postaci mieszalnika lub w złożu fluidalnym. [0040] Etap (c1) takiego procesu jak określony powyżej prowadzi się zwłaszcza w piecu lub w złożu fluidalnym. [0041] Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania kompozycji powłokowej (C), takiej jak opisana powyżej i będącej w postaci granulek gotowych do użycia, obejmujący następujące etapy: - etap (a2) homogenizacji szczepionego kopolimeru (P 1 ) i polidekstrozy, jeśli to konieczne lub pożądane wraz z jednym lub większą liczbą innych pomocniczych środków powłokowych, jednym lub większą liczbą plastyfikatorów, jednym lub większą liczbą środków barwiących, jednym lub większą liczbą obojętnych wypełniaczy i/lub jednym lub większą liczbą środków poślizgowych przez wdmuchiwane powietrze w złożu fluidalnym, - etap (b2) stopniowego natryskiwania wodą sfluidyzowanej mieszaniny powstałej w etapie (a2), aż do powstania wilgotnej masy i - etap (c2) suszenia wilgotnej masy powstałej w etapie (b2), przez wdmuchiwanie gorącego powietrza z uzyskaniem tej kompozycji (C). [0042] W takim sposobie jak opisany powyżej gorące powietrze ma na ogół temperaturę mieszczącą się pomiędzy 70 C i 0 C. [0043] Taki sposób opisano przykładowo w zgłoszeniu patentowym opublikowanym pod numerem EP [0044] Przedmiotem wynalazku jest również zastosowanie kompozycji powłokowej (C), takiej jak określona powyżej, do powlekania przyjmowanych postaci stałych. [004] Jako przyjmowaną postać stałą określa się postacie stałe przyjmowane przez człowieka lub przez zwierzę, niezależnie od ich przeznaczenia, czy dotyczy to leków, suplementów diety, postaci do celów kosmetycznych, wyrobów cukierniczych lub słodyczy. Kompozycja powłokowa (C), taka jak określona powyżej, jest zwłaszcza przeznaczona do stosowania w tabletkach. [0046] Przedmiotem wynalazku jest również sposób powlekania przyjmowanych postaci stałych, obejmujący: - etap (a3) dyspergowanie:

13 albo szczepionego kopolimeru (P 1 ), polidekstrozy i jeśli to konieczne lub pożądane, jednego lub większej liczby innych pomocniczych środków powłokowych, jednego lub większej liczby plastyfikatorów, jednego lub większej liczby środków barwiących, jednego lub większej liczby obojętnych wypełniaczy i/lub jednego lub większej liczby środków poślizgowych, w odpowiednim rozpuszczalniku, takim jak środowisko wodne. - albo kompozycji (C), takiej jak określona powyżej, z wytworzeniem dyspersji (D 1 ); - etap (b3) natryskiwania dyspersji (D 1 ) otrzymanej w etapie (a3), w którym roztwory lub dyspersje otrzymane w ten sposób w etapie (a3) natryskuje się na stałe podłoża do powlekania. [0047] W etapie (a3) takiego sposobu jak określony powyżej różne składniki utrzymuje się w dyspersji za pomocą mieszadła i deflokulującego mieszadła turbinowego, aby jednocześnie uniknąć powstawania piany. [0048] W etapie (a3) takiego sposobu jak opisany powyżej kompozycja powłokowa (C) stanowi pomiędzy 6% i % na 0% masy tej dyspersji (D 1 ). [0049] Przedmiotem wynalazku jest w końcu dyspersja (D1) otrzymana w etapie (a3) takiego sposobu jak określony powyżej. [000] Zastosowanie kompozycji powłokowej (C) zgodnie z opisanymi powyżej sposobami umożliwia wytwarzanie powlekanych produktów farmaceutycznych, przeznaczonych do stosowania dożołądkowego i mających błyszczący wygląd. Poniższe przykłady ilustrują wynalazek jednakże bez jakiegokolwiek ograniczania go. A- Wytwarzanie kompozycji powłokowych według wynalazku. Kompozycja (C 1 ) [001] Kompozycję powłokową (C1) wytwarza się przez dodanie kolejno w temperaturze otoczenia 48 g szczepionego kopolimeru (P 1 ) polialkoholu winylowego i glikolu polietylenowego (PVA/PEG), sprzedawanego pod nazwą Kollicoat IR przez firmę BASF, g polidekstrozy, 24 g kaolinu i 18 g mieszaniny czerwieni żelazowej i tlenku tytanu do 480 g oczyszczonej wody w temperaturze 2 C. Wytwarzanie dyspersji prowadzi się za pomocą mieszadła laboratoryjnego typu Turbotest V04 (Rayneri) i deflokulującego mieszadła turbinowego. Szybkość mieszania jest dostosowana tak, aby uniknąć wprowadzania powietrza do dyspersji, aby nie tworzyć piany. Po mieszaniu przez 4 minut otrzymuje się 600 g kompozycji (C 1 ) w postaci wodnej dyspersji, w której udział masowy substancji stałych wynosi %. Kompozycja (C 2 ) [002] Kompozycję powłokową (C 2 ) wytwarza się przez dodanie kolejno w temperaturze

14 otoczenia 36 g Kollicoat IR, g polidekstrozy, 12 g hydroksypropylometylocelulozy (HPMC) (6 mpas), 24 g kaolinu i 18 g mieszaniny czerwieni żelazowej i tlenku tytanu do 480 g oczyszczonej wody. Wytwarzanie dyspersji prowadzi się za pomocą mieszadła laboratoryjnego typu Turbotest V04 i deflokulującego mieszadła turbinowego. Szybkość mieszania jest dostosowana tak, aby uniknąć wprowadzania powietrza do dyspersji, aby nie tworzyć piany. Po mieszaniu przez 4 minut otrzymuje się kompozycję (C 2 ) w postaci wodnej dyspersji, w której udział masowy substancji stałych wynosi %. Kompozycja (C 3 ) [003] Kompozycję powłokową (C 3 ) wytwarza się przez dodanie kolejno w temperaturze otoczenia 36 g Kollicoat IR, 42 g polidekstrozy, 19,2 g kaolinu, 4,8 g glikolu polietylenowego o średniej masie cząsteczkowej wynoszącej 400 (PEG 400) i 18 g mieszaniny czerwieni żelazowej i tlenku tytanu do 480 g oczyszczonej wody. Wytwarzanie dyspersji prowadzi się za pomocą mieszadła laboratoryjnego typu Turbotest V04 i deflokulującego mieszadła turbinowego. Szybkość mieszania jest dostosowana tak, aby uniknąć wprowadzania powietrza do dyspersji, aby nie tworzyć piany. Po mieszaniu przez 4 minut otrzymuje się kompozycję (C 3 ) w postaci wodnej dyspersji, w której udział masowy substancji stałych wynosi %. Kompozycja (C 4 ) [004] Kompozycję powłokową (C 4 ) wytwarza się przez dodanie kolejno w temperaturze otoczenia 4 g Kollicoat IR, 7 g polidekstrozy, 7, g kaolinu i 22, g mieszaniny czerwieni żelazowej i tlenku tytanu do 40 g oczyszczonej wody. Wytwarzanie dyspersji prowadzi się za pomocą mieszadła laboratoryjnego typu Turbo-test V04 i deflokulującego mieszadła turbinowego. Szybkość mieszania jest dostosowana tak, aby uniknąć wprowadzania powietrza do dyspersji, aby nie tworzyć piany. Po mieszaniu przez 4 minut otrzymuje się kompozycję (C 4 ) w postaci wodnej dyspersji, w której udział masowy substancji stałych wynosi 2%. Kompozycja (C ) [00] Kompozycję powłokową (C ) wytwarza się przez dodanie kolejno w temperaturze otoczenia 27 g Kollicoat IR, 4 g polidekstrozy, 4, g kaolinu i 13, g mieszaniny czerwieni żelazowej i tlenku tytanu do g oczyszczonej wody. Wytwarzanie dyspersji prowadzi się za pomocą mieszadła laboratoryjnego typu Turbo-test V04 i deflokulującego mieszadła turbinowego. Szybkość mieszania jest dostosowana tak, aby uniknąć wprowadzania powietrza do dyspersji, aby nie tworzyć piany. Po mieszaniu przez 4 minut otrzymuje się kompozycję (C ) w postaci wodnej dyspersji, w której udział masowy substancji stałych wynosi 1%.

15 B - Wytwarzanie kompozycji powłokowych zgodnych ze stanem techniki. Kompozycja (T 1 ) [006] Kompozycję powłokową (T 1 ) wytwarza się przez dodanie kolejno w temperaturze otoczenia 48 g Kollicoat 1R, g celulozy mikrokrystalicznej, 24 g kaolinu i 18 g mieszaniny czerwieni żelazowej i tlenku tytanu do 480 g oczyszczonej wody. Wytwarzanie dyspersji prowadzi się za pomocą mieszadła laboratoryjnego typu Turbotest V04 i deflokulującego mieszadła turbinowego. Szybkość mieszania jest dostosowana tak, aby uniknąć wprowadzania powietrza do dyspersji, aby nie tworzyć piany. Po mieszaniu przez 4 minut otrzymuje się kompozycję (T 1 ) w postaci wodnej dyspersji, w której udział masowy substancji stałych wynosi %. Kompozycja (T 2 ) [007] Kompozycję powłokową (T 2 ) wytwarza się przez dodanie kolejno w temperaturze otoczenia 48 g HPMC (6 mpas), 42 g celulozy mikrokrystalicznej, 12 g etoksylowanego kwasu stearynowego zawierającego 40 moli tlenku etylenu i 18 g mieszaniny czerwieni żelazowej i tlenku tytanu do 480 g oczyszczonej wody. Wytwarzanie dyspersji prowadzi się za pomocą mieszadła laboratoryjnego typu Turbotest V04 i deflokulującego mieszadła turbinowego. Szybkość mieszania jest dostosowana tak, aby uniknąć wprowadzania powietrza do dyspersji, aby nie tworzyć piany. Po mieszaniu przez 4 minut otrzymuje się kompozycję (T 2 ) w postaci wodnej dyspersji, w której udział masowy substancji stałych wynosi %. Kompozycja (T 3 ) [008] Kompozycję powłokową (T 3 ) wytwarza się przez dodanie kolejno w temperaturze otoczenia 66 g Kollicoat IR, 8 g HPMC (6 mpas), 24 g kaolinu, 2,4 g celulozy mikrokrystalicznej i 18 g mieszaniny czerwieni żelazowej i tlenku tytanu do 480 g oczyszczonej wody. Wytwarzanie dyspersji prowadzi się za pomocą mieszadła laboratoryjnego typu Turbotest V04 i deflokulującego mieszadła turbinowego. Szybkość mieszania jest dostosowana tak, aby uniknąć wprowadzania powietrza do dyspersji, aby nie tworzyć piany. Po mieszaniu przez 4 minut otrzymuje się kompozycję (T 3 ) w postaci wodnej dyspersji, w której udział masowy substancji stałych wynosi %. Kompozycja (T 4 ) [009] Kompozycję powłokową (T 4 ) wytwarza się przez dodanie kolejno w temperaturze otoczenia 23,04 g soli sodowej karboksymetylocelulozy (Na CMC), 9,12 g maltodekstryny, 4,8 dekstrozy, 3,84 g lecytyny, 7,2 g mieszaniny czerwieni żelazowej i tlenku tytanu do 2 g oczyszczonej wody w temperaturze wynoszącej 2 C. Wytwarzanie dyspersji prowadzi się za pomocą mieszadła laboratoryjnego typu Turbotest V04 i deflokulującego

16 mieszadła turbinowego. Szybkość mieszania jest dostosowana tak, aby uniknąć wprowadzania powietrza do dyspersji, aby nie tworzyć piany. Po mieszaniu przez 4 minut otrzymuje się kompozycję (T 4 ) w postaci wodnej dyspersji, w której udział masowy substancji stałych wynosi 8%. C - Wytwarzanie powlekanych postaci stałych. [0060] Kompozycje powłokowe C 1, C 2, C 3, C 4 i C według wynalazku i T 1, T 2, T 3 i T 4 zgodne ze stanem techniki natryskuje się na 3 kg tabletek placebo umieszczonych w perforowanym bębnie do powlekania marki Dricoater 00. Natężenie przepływu powietrza suszącego krążącego w bębnie ustalono na 0 m 3.h -1, temperaturę powietrza suszącego na wlocie ustalono na temperaturę mieszczącą się pomiędzy C i 60 C. Podczas procesu powlekania temperatura rdzeni waha się pomiędzy 36 C i 38 C. Teoretycznie na tabletki nanosi się suchy osad stanowiący 3% masowe na 0% masy tabletki. [0061] Kompozycje powłokowych C 1, C 1, C 3, C 4 i C według wynalazku i T 1, T 2, T 3 i T 4 zgodne ze stanem techniki, przygotowane w poprzednich przykładach, użyto do wytworzenia tabletek powlekanych odpowiednio E C1, E C2, E C3, E C4, E C według wynalazku i E T1, E T2, E T3, i E T4 zgodnych ze stanem techniki. D - Pomiar połysku tabletek powlekanych. 1 - Za pomocą połyskomierza. [0062] Do dokonania pomiaru połysku tabletek powlekanych stosuje się połyskomierze. Zasada ich działania polega na rzucaniu promienia świetlnego na badaną powierzchnię i na pomiarze natężenia światła odbitego pod kątem symetrycznym do kąta padania. [0063] Dostępne są również urządzenia przeznaczone do pomiaru połysku na powierzchniach zakrzywionych, jak powierzchnia tabletek. Opierają się one tej samej zasadzie pomiaru jak opisana powyżej, ale wykorzystują jednak system przetwarzania obrazu wideo o wysokiej rozdzielczości. Podczas pomiaru każdą tabletkę oświetla się silnym źródłem światła typu światła dziennego. Światło odbite przez tabletkę jest analizowane przez system przetwarzania obrazu i rozdzielone na: - odbicie zwierciadlane (które daje efekt połysku) - odbicie rozproszone (które daje kolor). 2 - Za pomocą metody wizualnej [0064] Tabletki powlekane, których połysk należy ocenić, umieszcza się obok siebie w otwartym naczyniu umieszczonym pod naturalnym światłem dziennym. Reprezentatywny panel użytkowników odpowiednio przeszkolonych do tej oceny bada tabletki powlekane rozmieszczone w tych samych warunkach. Każdy członek panelu wybiera w sposób niezależny, bez informowania o swoim wyborze innych członków panelu tabletkę powle-

17 16 kaną, która jego zdaniem wykazuje najintensywniejszy wygląd błyszczący. Każdy członek panelu ma tylko jedna możliwość wyboru. Następnie zbiera się informacje o wyborze, aby określić tabletki powlekane, które zostały wybrane przez największą liczbę członków panelu. 3 - Wyniki uzyskane za pomocą połyskomierza [006] Połysk tabletek powlekanych E C1, E T1, E T2, E C2, E C3 i E T3, wyrażony przez jej wskaźnik połysku, ocenia się zgodnie z zasadą opisaną w poprzednim punkcie 1, za pomocą cyfrowej kamery o wysokiej rozdzielczości. Uzyskane wyniki podano w poniższej Tabeli 1: Tabela 1 Tabletka powlekana E C1 E T1 E T2 E C2 E C3 E T3 Wskaźnik połysku 0,77 0,61 0,8 0,77 0,80 0,60 Gęstość połysku [0066] Wyniki te pokazują, że tabletka E C1, powlekana z użyciem kompozycji C 1, charakteryzującej się stosunkiem masowym pomiędzy szczepionym kopolimerem (PVA/PEG) i polidekstrozą wynoszącym 1,6, ma wskaźnik połysku wynoszący 0,77, który jest o 26,2% wyższy w porównaniu ze wskaźnikiem połysku tabletki E T1 powlekanej z użyciem kompozycji T 1 bez polidekstrozy i wyższy o 32,8% w porównaniu ze wskaźnikiem połysku tabletki E T2 powlekanej z użyciem kompozycji T 3 zarówno bez polidekstrozy, jak i bez kopolimeru szczepionego (PVA/PEG). [0067] Podobnie tabletki E C2 i E C3, powlekane z użyciem kompozycji C 2 i C 3 charakteryzujących się stosunkami masowymi pomiędzy szczepionym kopolimerem (PVA/PEG) i polidekstrozą wynoszącymi odpowiednio 1,2 i 0,86, mają wskaźniki połysku wynoszące odpowiednio 0,77 i 0,80, wyższe odpowiednio o 28,3% i 33,3% w porównaniu z tabletką E T3 powlekaną z użyciem kompozycji T 3 bez polidekstrozy. 4 - Wyniki uzyskane metodą wizualną [0068] (i)- Połysk tabletek powlekanych E C1 i E T1, wyrażony przez ich wskaźnik wyboru przez odpowiednio przeszkolonych członków osobowego panelu ocenia się zgodnie z zasadą opisaną w punkcie 2. Uzyskane wyniki przedstawiono w poniższej Tabeli 2: Tabela 2 Tabletka powlekana E C1 E T1 % liczby wyborów tabletek powlekanych oceninych jako najbardziej błyszczące 9,0%,0%

18 17 Tabletkę E C1 powlekaną z użyciem kompozycji C 1, która charakteryzuje się stosunkiem masowym pomiędzy szczepionym kopolimerem (PVA/PEG) i polidekstrozą wynoszącym 1,6, została oceniona jako najbardziej błyszcząca tabletka przez 9% członków panelu, podczas gdy tabletka E T1 powlekana z użyciem kompozycji T 1 nie zawierającej polidekstrozy została wybrana jako najbardziej błyszcząca tabletka tylko przez % członków panelu. (ii)- Połysk tabletek powlekanych E C4, E C i E T4, wyrażony przez ich wskaźnik wyboru przez odpowiednio przeszkolonych członków osobowego panelu ocenia się zgodnie z zasadą opisaną w powyższym punkcie 2. Uzyskane wyniki przedstawiono w poniższej Tabeli 3: Tabela 3: Tabletka powlekana E C4 E C E T4 % liczby wyborów tabletek powlekanych ocenionych jako najbardziej błyszczące 43,7% 31,2% 2,0% 1 2 [0069] Tabletki E C4 i E C, powlekane odpowiednio z użyciem kompozycji C 4 i C, z których każda charakteryzuje się identycznym stosunkiem masowym pomiędzy szczepionym kopolimerem (PVA/PEG) i polidekstrozą wynoszącym 0,6, zostały ocenione jako najbardziej błyszczące tabletki odpowiednio przez 43,7% i 31,2% członków panelu lub łącznie przez 7% członków panelu, jako najbardziej błyszczące związki, podczas gdy tabletka E T4 powlekana z użyciem kompozycji T 4 zawierającej inny polisacharyd, maltodekstrynę i eter celulozy, została oceniona jako najbardziej błyszcząca tylko przez 2% panelu. Metoda pomiaru gęstości połysku stosowana do wszystkich pomiarów: [0070] Aby ocenić gęstość połysku próbki oświetla się ją kierunkowym źródłem pod danym kątem. Kamera umożliwia wtedy uzyskanie obrazów. Lokalizuje się tak obszary, które wykazują wysoki wskaźnik połysku. [0071] Ta kartograficzna metoda umożliwia przedstawienie przestrzennego rozkładu połysku. Można stąd obliczyć gęstość połysku = liczba pikseli/mm 2. Inne badania porównawcze: [0072] W poniższej Tabeli podano wartości wyników czterech prób porównawczych. W próbie 1 stosuje się kompozycje zawierając Kollicoat (P1) i dekstrynę (P2) w stosunku P1/P2 = 0,86 (a więc mniejszym niż 3). W próbie 2 stosuje się kompozycje zawierające Kollicoat (P1) i izomalt (P2) w stosunku P1/P2 = 0,86 (a więc mniejszym niż 3). W próbie 3 stosuje się kompozycje według niniejszego wynalazku zawierające Kollicoat

19 18 (P1) i polidekstrozę (P2) w stosunku P1/P2 = 0,86 (a więc mniejszym niż 3). W próbie 4 stosuje się kompozycje zawierające Kollicoat (P1) i dekstrynę (P2) w stosunku P1/P2 = 4 (a więc większym niż 3). Połysk Próba 1 Kollicoat IR=% Dekstryna=3% Gęstość połysku: 267 Kaolin=18% PEG 400=2% Pigmenty=1% Próba 2 Kollicoat IR=% Izomalt=3% Gęstość połysku: 822 Kaolin=18% PEG 400=2% Pigmenty=1% Próba 3 Kollicoat IR=% Polidekstroza=3% Gęstość połysku: 121 Kaolin=18% PEG 400=2% Pigmenty=1% Próba 4 Kollicoat IR=60% Dekstryna=1% Gęstość połysku: 799 HPMC=% Gliceryna=% Pigmenty=% [0073] Gęstość połysku zmierzono zgodnie z metodą opisaną powyżej. [0074] Wyniki te pokazują szczególnie nieoczekiwaną zaletę, którą zapewnia wybór polidekstrozy jako środka pomocniczego, jak również znaczenie wartości stosunku P1/P2, który powinien być mniejszy niż 3.

20 19 Zastrzeżenia patentowe Kompozycja powłokowa (C) zawierająca na 0% swojej masy: - od % do 90% masowych szczepionego kopolimeru polialkoholu winylowego i polieterów (P 1 ) i - od 90% do % masowych pomocniczego środka powłokowego, znamienna, tym że niezerowy udział masowy tego środka pomocniczego stanowi polidekstroza i tym, że stosunek masowy pomiędzy szczepionym kopolimerem (P 1 ) i polidekstrozą jest mniejszy niż lub równy Kompozycja powłokowa (C) taka jak określona w zastrzeżeniu 1, znamienna tym, że zawiera ponadto od 2% do % masowych plastyfikatora lub mieszaniny plastyfikatorów. 3. Kompozycja powłokowa (C) taka jak określona w jednym z zastrzeżeń 1 albo 2, znamienna tym, że zawiera ponadto od 2% do % masowych jednego lub większej liczby środków barwiących. 4. Kompozycja powłokowa (C) taka jak określona w jednym z zastrzeżeń 1 do 3, znamienna tym, że zawiera ponadto od 2% do % masowych jednego lub większej liczby obojętnych wypełniaczy.. Kompozycja powłokowa (C) taka jak określona w jednym z zastrzeżeń 1 do 4, znamienna tym, że zawiera ponadto od 1% do % masowych środka poślizgowego. 6. Kompozycja powłokowa (C) taka jak określona w jednym z zastrzeżeń 1 do, znamienna tym, że stosunek masowy pomiędzy szczepionym kopolimerem (P 1 ) i polidekstrozą jest mniejszy niż lub równy 3/2. 7. Kompozycja powłokowa (C) taka jak określona w jednym z zastrzeżeń 1 do 6, znamienna tym, że stosunek masowy pomiędzy szczepionym kopolimerem (P 1 ) i polidekstrozą jest większy niż lub równy 1/3, a zwłaszcza większy niż lub równy 2/3. 8. Kompozycja powłokowa (C) taka jak określona w jednym z zastrzeżeń 1 do 7, znamienna tym, że stosunek masowy pomiędzy szczepionym kopolimerem (P 1 ) i polidekstrozą mieści się pomiędzy 2/3 i 3/2. 9. Kompozycja powłokowa (C) taka jak określona w jednym z zastrzeżeń 1 do 8, znamienna tym, że jest w postaci wodnej dyspersji, proszku lub granulek gotowych do użycia.. Sposób wytwarzania kompozycji powłokowej (C), takiej jak określona w jednym z zastrzeżeń 1 do 9 i będącej w postaci suchego proszku, obejmujący następujące etapy: etap (a) mieszania szczepionego kopolimeru (P 1 ) polidekstrozy i jeśli to konieczne

21 1 lub pożądane jednego lub większej liczby innych pomocniczych środków powłokowych, jednego lub większej liczby plastyfikatorów, jednego lub większej liczby środków barwiących, jednego lub większej liczby obojętnych wypełniaczy i/lub jednego lub większej liczby środków poślizgowych, etap (b) rozdrabniania mieszaniny uzyskanej w etapie (a) z wytworzeniem tej kompozycji (C). 11. Sposób wytwarzania kompozycji powłokowej (C), takiej jak określona w jednym z zastrzeżeń 1 do 9 i będącej w postaci granulek gotowych do użycia, obejmujący następujące etapy: etap (a1) zwilżania szczepionego kopolimeru (P 1 ) i polidekstrozy, jeśli to konieczne lub pożądane, ewentualnie wraz z jednym lub większą liczbą innych pomocniczych środków powłokowych, jednym lub większą liczbą plastyfikatorów, jednym lub większą liczbą środków barwiących, jednym lub większą liczbą obojętnych wypełniaczy i/lub jednym lub większą liczbą środków poślizgowych, z użyciem roztworu środka wiążącego z uzyskaniem wilgotnej masy zawierającej od % do 60% wody, etap (b1) suszenia wilgotnej masy otrzymanej w etapie (a1) i jeśli to pożądane lub konieczne, etap (c1) sortowania wysuszonej masy otrzymanej w etapie (b1) z uzyskaniem tej kompozycji (C). 12. Zastosowanie kompozycji powłokowej (C), takiej jak określona w jednym z zastrzeżeń 1 do 9 do powlekania przyjmowanych postaci stałych. Uprawniony: Pełnomocnik: Societe D Exploitation De Produits Pour Les Industries Chimiques Seppic mgr inż. Zofia Sulima Rzecznik patentowy

22 DOKUMENTY CYTOWANE W OPISIE 21 Ta lista dokumentów cytowanych przez Zgłaszającego została przyjęta jedynie dla informacji czytającego i nie jest częścią składową europejskiego opisu patentowego. Została ona utworzona z dużą starannością; Europejski Urząd Patentowy nie ponosi jednak żadnej odpowiedzialności za ewentualne błędy i braki. Dokumenty patentowe cytowane w opisie EP A1 [0002] US B [0002] WO A [0002] EP B1 [0002] US A1 [0002] DE 774 [00] DE 9447 [00] DE [00] DE [0012] US A [0014] US A [0014] FR [0037] FR [0037] EP A [0043] Dokumenty niepatentowe cytowane w opisie l encyclopédie Kirk-Othmer. tom 17, 281 [0002] l encyclopédie Kirk Othmer. tom 17, 281 [0037]