POMIARY OPTYCZNE 1. Wykład 1. Literatura, konsultacje, warunki zaliczenia REPETYTORIUM z optyki. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
|
|
- Mariusz Kozłowski
- 5 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 POMIARY OPTYCZNE 1 Wykład 1 Literatura, konsultacje, warunki zaliczenia REPETYTORIUM z optyki Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Katedra Optyki i Fotoniki Wydział Podstawowych Problemów Techniki Politechnika Wrocławska Pokój 18/11 bud. A-1
2 WARUNKI ZALICZENIA Zajęcia i kolokwia
3 LITERATURA Literatura podstawowa: 1) Pomiary optyczne, Tadeusz Hanc, Wydawnictwo Naukowo-techniczne, Warszawa, ) Instrumenty optyczne, Florian Ratajczyk, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, ) Technologia elementów optycznych, Zygmunt Legun, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, ) Optyka, kurs elementarny, Jerzy Nowak, Marek Zając, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1998 Literatura uzupełniająca: 1) Optyczne przetwarzanie informacji, K. Gniadek, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa,1992 2) Wstęp do optyki, J.R. Meyer-Arendt, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, ) Mikroskopia optyczna, Maksymilian Pluta, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, ) Podstawy optyki. Materiały pomocnicze do ćwiczeń projektowych i laboratoryjnych, U.J. Błaszczak, M. Rafałowski, Skrypt Politechniki Białostockiej, 2004.
4 PROGRAM WYKŁADU Wykład 1 Literatura; konsultacje, strona internetowa itp.; warunki zaliczenia. REPETYTORIUM z optyki. Wykład 2 Ciąg dalszy REPETYTORIUM z optyki geometrycznej proste przyrządy optyczne (idea, schemat, zasada działania); OKO! (budowa oka: układ optyczny, budowa siatkówki; głębia ostrości; rozdzielczość; czułość, odczuwanie kontrastów); paralaksa; Kryteria rozdzielczości. Wykład 3 Przyrządy i elementy przyrządów używane w pomiarach optycznych: Kolimatory; Lunety; Mikroskopy; Okulary mikrometryczne; Płytki ogniskowe; Testy zdolności rozdzielczej; Goniometr. Wykład 4 Pomiar współczynnika załamania: Metody spektrometryczne: Refraktometry: Pulfricha, Abbego, Bodnara. Wykład 5 Pomiar współczynnika załamania ciąg dalszy: Metody interferencyjne; Pomiar współczynnika załamania gotowych elementów optycznych.
5 PROGRAM WYKŁADU C.D. Wykład 6 SZKŁO: Sprawdzanie jednorodności, smużystości, pęcherzowatości szkła; pomiar współczynnika absorpcji. Wykład 7 Pomiar elementów układu optycznego: Sferometry; Oftalmometr; Autokolimacyjne metody pomiaru promieni krzywizn; Pomiar za pomocą sprawdzianów interferencyjnych; Pomiar dużych promieni krzywizn (metoda cieniowa Foucaulta); Pomiary kątów dwuściennych na goniometrze; Pomiary centryczności soczewek; Wykład 8 Pomiar ogniskowej układu optycznego: Wykład 9 Metody sprawdzania instrumentów optycznych: Wykład 10 KOLOKWIUM ZALICZENIOWE!!!!
6 OPTYKA OPTYKA dział fizyki, zajmujący się ŚWIATŁEM. - Źródła światła; - Propagacja (rozchodzenie się) światła; - Tworzenie obrazu (odwzorowanie); - Oddziaływanie światła z materią; - Detekcja (wykrywanie, obserwacja, pomiar) światła. Co to jest ŚWIATŁO?
7 DUALIZM CZĄSTECZKOWO-FALOWY ŚWIATŁO Teoria cząsteczkowa (korpuskularna) Teoria falowa zbiór cząstek bez masy, ale o skwantowanej energii, pędzie (Newton, Einstein) Planck, zjawisko fotoelektryczne wewnętrzne zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne zjawisko Comptona fala elektromagnetyczna (Huygens, Young, Fresnel, Maxwell) dyfrakcja; interferencja; polaryzacja.
8 RÓWNANIA MAXWELLA 0 Równań Maxwella różniczkowe (lokalne) i całkowe (globalne): E ds B ds E ds B ds 0 q wewn d dt B d 0 dt E 0 0 Równania materiałowe: I divd divb 0 rote B 0 roth D E D 0 E B 0 H - gęstość ładunku swobodnego - przewodnictwo właściwe, 0 - przenikalność elektryczna ośrodka (względna) i próżni (bezwzględna), 0 przenikalność magnetyczna ośrodka (względna) i próżni (bezwzględna)
9 RÓWNANIA MAXWELLA James Clark Maxwell (1864) pokazał, że przyspieszony ładunek elektryczny musi promieniować pole elektryczne i magnetyczne oddalające się od źródła z prędkością (w próżni): v 1 c 0 0 Za czasów Maxwella znanymi falami elektromagnetycznymi były: światło widzialne oraz promieniowanie podczerwone i nadfioletowe. Wkrótce po opublikowaniu prac Maxwella odkryto (opisano!) inne fale: radiowe. One też okazały się falami elektromagnetycznymi
10 RÓWNANIE FALOWE Stosując pewne tożsamości wektorowe możemy otrzymać: E H 0 0E H PRZYPOMNIENIE: Równanie falowe: 2 2 r 1 v t E, H v 1 0 0
11 FALA ELEKTROMAGNETYCZNA Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak WNIOSKI z poprzednich rozważań (i równań): 1) Wektory E i H są zgodne w fazie; 2) Wektory E i H są wzajemnie prostopadłe i tworzą układ prawoskrętny; 3) Fala elektromagnetyczna jest falą poprzeczną.
12 FALA ELEKTROMAGNETYCZNA Fala elektromagnetyczna niesie energię. Szybkość przepływu tej energii przez jednostkową powierzchnię opisana jest przez wektor Poyntinga: S E H 1 S E B S energia / czas moc W 2 pole powierzchni pole powierzchni m Wektor Poyntinga opisuje chwilową gęstość mocy niesionej przez falę EM. Jego kierunek wskazuje kierunek transportu energii fali i nie musi być tożsamy z kierunkiem rozchodzenia się fazy. Uśredniony w czasie wektor Poyntinga opisuje średnią gęstość mocy wielkość ta nazywana jest natężeniem fali: 0 I S 1 2 sr E sr c0
13 FALA ELEKTROMAGNETYCZNA Fala elektromagnetyczna ma również pęd. Wywiera więc też ciśnienie na ciało, na które pada. Antycypacja: Aby znaleźć to ciśnienie w przypadku fali, która nie posiada masy, należy skorzystać ze związków relatywistycznych między pędem i energią! p 2I c 0
14 WIDMO PROMIENIOWANIA ELEKTROMAGNETYCZNEGO Człowiek jest w stanie zaobserwować swoimi zmysłami jedynie niewielki fragment widma promieniowania elektromagnetycznego.
15 WIDMO PROMIENIOWANIA ELEKTROMAGNETYCZNEGO Zakres widzialny pasma fal elektromagnetycznych, czyli część widma obserwowana przez człowieka, jest bardzo wąski. Czułość ludzkiego oka w tym paśmie również nie jest stała (i zależy np. od ilości światła efekt Purkyniego).
16 ODDZIAŁYWANIE FALI EM Z MATERIĄ Oddziaływanie światła z materią = pobudzanie drgań elektronów ośrodka; 1) przypadek elektronów związanych z jądrami, drgania bez tłumienia (dielektryk): 1 m 0 Ne ) Przypadek elektronów swobodnych (przewodnik, gaz zjonizowany): 1 2 Ne 2 m 0 (dla wystarczająco niskich częstości: staje się UROJONY = odbicie fali!)
17 WSPÓŁCZYNNIK ZAŁAMANIA Prędkość fali elektromagnetycznej (światła) w próżni: v 1 c 0 0 Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Współczynnik załamania ośrodka opisuje zmianę prędkości fali w ośrodku: n v c c prędkość światła w próżni; v prędkość światła w ośrodku;, - względne przenikalności: elektryczna i magnetyczna ośrodka. W ogólnym przypadku współczynnik załamania można traktować jako wielkość zespoloną: część rzeczywista odpowiada m.in. za załamanie, część urojona za tłumienie.
18 DYSPERSJA Dyspersja właściwość materiału: zależność prędkości fazowej fal (a więc również współczynnika załamania) od częstotliwości, długości fali albo wektora falowego; Efektem jest dyspersja zjawisko rozszczepienia światła polichromatycznego na monochromatyczne; Wreszcie dyspersja to liczba parametr, określający liczbowo dyspersję materiału. Dyspersja względna: nf n D n 1 C
19 PROPAGACJA FAL EM PRAWA SNELIUSA [Snella] (odbicia i załamania): 1) promienie: padający, odbity i załamany leżą w tej samej płaszczyźnie; 2) kąt odbicia równa się kątowi padania; ' 1 1 3) między kątem padania i kątem załamania zachodzi związek: sin1 sin 2 v v 1 2 n n 2 1 n 21
20 PROPAGACJA FAL EM Jednym z wniosków z PRAWA SNELIUSA jest zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia. gr arcsin n n 2 1
21 PROPAGACJA FAL EM Zasada Fermata światło porusza się pomiędzy dwoma punktami po takiej drodze, na której pokonanie zużywa ekstremalną (minimalną) ilość czasu: B A dt 0 (zwykle jest to najmniejszy czas przejścia; ale np. w ośrodkach dwójłomnych fala zwyczajna ma ten czas najkrótszy, a fala nadzwyczajna najdłuższy!) Dla światła (fali elektromagnetycznej) można zapisać tę zasadę również jako: B A nds 0 Jest to zasada minimum drogi optycznej. (fatamorgana = miraż) nds
22 PROPAGACJA FAL EM Zasada Huygensa Każdy punkt ośrodka, do którego dociera fala, staje się źródłem nowej fali kulistej. (Christian Huyg[h]ens, XVIII w) Zasada Huygensa-Fresnela: (jak wyże,j PLUS) Nowe czoło fali odtwarza się w wyniku nakładania się fal cząstkowych pochodzących z sąsiadujących ze sobą punktów ośrodka.! Równoważność zasad Fermata i Huygensa choć ta druga wyraźnie podkreśla falową naturę światła.
23 ODBICIE FAL EM OD GRANICY OŚRODKÓW Fala elektromagnetyczna pada prostopadle na granicę, dzielącą dwa ośrodki dielektryczne. Założenia: 1) Składowe styczne pól E i H są ciągłe; 2) Występuje skok fazy składowej prostopadłej (o π). E H E E Z 0 r t Z1 2 0 Hr Ht ( 0 oznacza falę padającą; r odbitą; t przechodzącą) Współczynnik odbicia: Współczynnik transmisji: Z2 Z1 R Z2 Z1 4Z1Z2 T Z Z Z Z2 n2 1 n 1
24 OPTYKA GEOMETRYCZNA Codzienne obserwacje: światło rozchodzi się po liniach prostych; jeśli na drodze światła ustawimy przeszkodę, powstanie za nią cień; obserwujemy wiązkę światła np. w zadymionym pomieszczeniu. Promieniem świetlnym nazywamy bardzo smukłą wiązkę światła, której rozmiary poprzeczne możemy w danym zjawisku pominąć. Przybliżenie nieskończenie krótkich długości fal = optyka geometryczna. Prawa optyki geometrycznej: promienie rozchodzą się po liniach prostych; wszelkie promienie są od siebie całkowicie niezależne (nie ma interferencji...); zwrot biegu promieni świetlnych jest odwracalny; spełnione są prawa załamania i odbicia Sneliusa.
25 ZWIERCIADŁA Zwierciadła to powierzchnie, które (niemal) całkowicie odbijają padające na nie promieniowanie (światło) w jednym kierunku, nie rozpraszając go ani nie absorbując. Obraz rzeczywisty to obraz, który otrzymamy, gdy przetną się promienie świetlne po przejściu przez układ optyczny (odbiciu). Obraz pozorny to obraz, który otrzymamy, gdy przetną się przedłużenia promieni świetlnych po wyjściu z układu optycznego (odbiciu). [OKO!]
26 ZWIERCIADŁO PŁASKIE Zwierciadło płaskie to odbijająca płaska powierzchnia (np. powierzchnia metalu, szkła). Zwierciadło płaskie daje obraz pozorny, położony symetrycznie do przedmiotu względem zwierciadła.
27 ZWIERCIADŁO PŁASKIE Jeżeli powierzchnia odbijająca znajduje się od strony padającego światła, to zwierciadło nazywa się zewnętrznie odbijającym, jeżeli od drugiej powierzchni wewnętrznie odbijającym.
28 ZWIERCIADŁO PŁASKIE W zależności od zakresu spektralnego odbijanego światła, stosuje się różne materiały na powłoki odbijające: - W zakresie widzialnym: aluminium, srebro, platyna, rod; - W podczerwieni: złoto, miedź; - W ultrafiolecie: nikiel. Stosuje się też powłoki wielowarstwowe (filtry interferencyjne!), złożone z wielu warstw dielektrycznych (kriolit, fluorek magnezu, siarczek cynku).
29 ZWIERCIADŁO PŁASKIE Dla przedmiotów przestrzennych nie można doprowadzić do pokrycia obrazu otrzymanego w zwierciadła z przedmiotem przez obrót i translację obraz jest symetryczny względem płaszczyzny zwierciadła. Czy zwierciadło płaskie odbija prawo-lewo, czy góra-dół? A MOŻE PRZÓD-TYŁ!? Zamek w Moritzburgu
30 ZWIERCIADŁO PŁASKIE Zastosowania zwierciadeł płaskich: zmiana kierunku promieni świetlnych (biegu wiązki) - np. peryskopy; pomiar małych kątów (np. galwanometr, waga skręceń); pomiar kątów w urządzeniach typu sekstans, teodolit.
31 ZWIERCIADŁO PŁASKIE Zwierciadła półprzepuszczalne powierzchnia lustrzana odbija tylko część (zwykle: połowę) strumienia świetlnego, a resztę przepuszcza. Zwierciadła takie występują w postaci płytek bądź warstwy pomiędzy dwoma pryzmatami prostokątnymi, równoramiennymi = kostka światłodzieląca.
32 ZWIERCIADŁA SFERYCZNE Zwierciadło kuliste (sferyczne) wklęsłe to odbijająca wewnętrzna powierzchnia czaszy kulistej. 1 a 1 b 2 R 1 f f to odległość ogniskowa zwierciadła Ognisko to punkt skupienia promieni równoległych, padających na dany element optyczny (zwierciadło, soczewkę). Powiększenie liniowe zwierciadła wklęsłego: w b a 1 a 1 f
33 ZWIERCIADŁA SFERYCZNE Zwierciadło kuliste (sferyczne) wypukłe to odbijająca zewnętrzna powierzchnia czaszy kulistej. 1 1 a b 2 R 1 f Wzór wiążący położenie przedmiotu, obrazu i ogniskową tego zwierciadła jest podobny, jak dla wklęsłego, ale musimy przyjąć formalnie, że ogniskowa ma wartość ujemną!
34 ZWIERCIADŁA NIESFERYCZNE Zwierciadło elipsoidalne (eliptyczne) ma dwa punkty, które dają obrazy bez aberracji. Zwierciadło hiperboloidalne (hiperboliczne) również ma dwa punkty, które dają obrazy bez aberracji, ale jeden z tych punktów jest obrazem pozornym drugiego. Zwierciadło paraboloidalne (paraboliczne) ma jedno z ognisk w nieskończoności efektem jest równoległa wiązka światła, gdy jego źródło leży w ognisku skończonym.
35 PRYZMAT Pryzmat to bryła przezroczysta, której dwie ograniczające płaszczyzny tworzą ze sobą kąt γ, zwany kątem łamiącym pryzmatu. n sin 2 sin 2 min min to kąt minimalnego odchylenia Zastosowania pryzmatów: pomiar współczynnika załamania na goniometrach (spektrometrach); odchylanie biegu wiązki w przyrządach optycznych (jak zwierciadła); rozszczepienie wiązki światła białego na widmo.
36 SOCZEWKI Soczewką nazywamy bryłę z przezroczystego materiału, ograniczoną powierzchniami kulistymi, parabolicznymi lub walcowymi. (W praktyce najczęściej powierzchnie kuliste). Oś optyczna prosta, przechodząca przez środki krzywizn soczewki. Soczewki skupiające są w środku grubsze, niż na zewnątrz; soczewki rozpraszające przeciwnie. Zastosowania soczewek: - transformacja obrazu; - uzyskiwanie obrazu powiększonego lub przybliżonego.
37 SOCZEWKI Wzór soczewkowy: s s 1 s' 1 s 1 f ' y f f gdzie: z s - odległość od soczewki do przedmiotu (ujemna w lewo!); s - odległość od soczewki do obrazu; f - odległość od soczewki do ogniska obrazowego (ogniskowa obrazowa); n - względny współczynnika załamania materiału soczewki; R 1, R 2 - promienie krzywizn soczewki. Reguła znaków: odległości zgodnie z biegiem promieni świetlnych (w prawo) przyjmujemy z plusem; odległości od osi optycznej w górę z plusem; z F F y
38 SOCZEWKI Wzór konstrukcyjny soczewki cienkiej: 1 f ' 1 1 n 1 R 1 R 2 Wzór Newtona: s s zz' f ' 2 y F y Zdolność zbierająca soczewki: 1 f ' z F f f z (mierzona w dioptriach jako odwrotność metra).
39 POWIĘKSZENIE Powiększenie soczewki (układu optycznego): y z z y Powiększenie poprzeczne: Powiększenie podłużne: Powiększenie wizualne (kątowe): p w y' y ' z' z
40 SOCZEWKI NIEKONIECZNIE CIENKIE Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Płaszczyzny główne płaszczyzny prostopadłe do powierzchni optycznej, dla których powiększenie równe jest 1 (obraz tych samych rozmiarów, nie odwrócony!). H H F F f f Płaszczyzny węzłowe płaszczyzny, przechodzące przez punkty węzłowe punkty przecięcia z osią układu tych promieni, które przechodzą przez układ bez zmiany kierunku (doznają przesunięcia równoległego) (= powiększenie kątowe równe jest 1).
41 PRZYSŁONY Wiązki promieni świetlnych, przechodzących przez układ optyczny, są ograniczone przez przysłony (diafragmy). Na ogół mają one kształt kołowy. Rolę przysłon mogą spełniać: - oprawy części optycznych; - specjalne ekrany z otworami; - źrenica oka, jeśli układ współpracuje z okiem. Znaczenie przysłon: - decydują o kształcie wiązek wychodzących z przedmiotu punktowego i tworzących obraz; - decydują o wielkości strumienia świetlnego przechodzącego przez układ; - mają wpływ na aberracje odwzorowania.
42 PRZYSŁONY Spośród nieskończenie wielu promieni wychodzących z każdego punktu przedmiotu wyróżnia się niektóre promienie charakterystyczne. Promieniem aperturowym nazwiemy promień wychodzący z osiowego punktu przedmiotu. Kąt aperturowy to kąt, który z osią optyczną tworzy promień wychodzący z punktowego przedmiotu, leżącego na osi i przechodzący przez skraj przesłony aperturowej. (UWAGA: pojęcie skrajnego p.a.!) Przysłona (diafragma) aperturowa P A rzeczywista przysłona najbardziej ograniczająca pęk promieni aperturowych. Inaczej: przysłona, która znajduje się w przestrzeni przedmiotowej, którą widać pod najmniejszym kątem u z osiowego punktu przedmiotu.
43 PRZYSŁONY Dla każdego układu optycznego określone jest pole widzenia, którego wielkość zależy od przysłony polowej. Promienie polowe to promienie wychodzące z przedmiotu (przechodzące przez przedmiot) i przechodzące przez środek przysłony aperturowej. Maksymalny kąt polowy to przedmiotowy kąt pola widzenia (albo w skrócie, po prostu: kąt polowy). Promień główny to promień przechodzący przez środek przysłony aperturowej i skraj przysłony polowej.
44 PRZYSŁONY C.D. Obrazy przesłon w przestrzeni przedmiotowej i obrazowej to: - źrenice (obrazy przesłony aperturowej); - luki (obrazy przesłony polowej). Apertura numeryczna układu: A nsin u
POMIARY OPTYCZNE 1. Wykład 1. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
POMIARY OPTYCZNE Wykład Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej Pokój 8/ bud. A- http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/ OPTYKA GEOMETRYCZNA Codzienne obserwacje: światło
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA II. 7. Optyka geometryczna. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
Wykład FIZYKA II 7. Optyka geometryczna Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/ WSPÓŁCZYNNIK ZAŁAMANIA Współczynnik załamania ośrodka opisuje zmianę prędkości fali
Bardziej szczegółowoPOMIARY OPTYCZNE 1. Wykład 1. Literatura; konsultacje, strona internetowa itp.; warunki zaliczenia REPETYTORIUM z optyki
POMIARY OPTYCZNE 1 Wykład 1 Literatura; konsultacje, strona internetowa itp.; warunki zaliczenia REPETYTORIUM z optyki Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Katedra Optyki i Fotoniki Wydział Podstawowych
Bardziej szczegółowoDr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska
Podstawy fizyki Wykład 11 Dr Piotr Sitarek Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska D. Halliday, R. Resnick, J.Walker: Podstawy Fizyki, tom 3, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 2003. K.Sierański, K.Jezierski,
Bardziej szczegółowoPrawa optyki geometrycznej
Optyka Podstawowe pojęcia Światłem nazywamy fale elektromagnetyczne, o długościach, na które reaguje oko ludzkie, tzn. 380-780 nm. O falowych własnościach światła świadczą takie zjawiska, jak ugięcie (dyfrakcja)
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki wykład 8
Podstawy fizyki wykład 8 Dr Piotr Sitarek Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr Optyka geometryczna Polaryzacja Odbicie zwierciadła Załamanie soczewki Optyka falowa Interferencja Dyfrakcja światła D.
Bardziej szczegółowoOPTYKA INSTRUMENTALNA
OPTYKA INSTRUMENTALNA Wykład 1: POJĘCIA WSTĘPNE OPTYKI GEOMETRYCZNEJ (I NIE TYLKO): promienie charakterystyczne (aperturowy, polowy); przysłony (aperturowa i polowa); obrazy przysłon (źrenice i luki);
Bardziej szczegółowoOptyka OPTYKA dział fizyki, zajmujący się ŚWIATŁEM.
Optyka OPTYKA dział fizyki, zajmujący się ŚWIATŁEM. - Źródła światła; - Propagacja (rozchodzenie się) światła; - Tworzenie obrazu (odwzorowanie); - Oddziaływanie światła z materią; - Detekcja (wykrywanie,
Bardziej szczegółowoZwierciadło kuliste stanowi część gładkiej, wypolerowanej powierzchni kuli. Wyróżniamy zwierciadła kuliste:
Fale świetlne Światło jest falą elektromagnetyczną, czyli rozchodzącymi się w przestrzeni zmiennymi i wzajemnie przenikającymi się polami: elektrycznym i magnetycznym. Szybkość światła w próżni jest największa
Bardziej szczegółowoOPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA
1100-1BO15, rok akademicki 2018/19 OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA dr hab. Rafał Kasztelanic Wykład 6 Optyka promieni 2 www.zemax.com Diafragmy Pęk promieni świetlnych, przechodzący przez układ optyczny
Bardziej szczegółowoPOMIARY OPTYCZNE Pomiary ogniskowych. Damian Siedlecki
POMIARY OPTYCZNE 1 { 11. Damian Siedlecki POMIARY OPTYCZNE 1 { 3. Proste przyrządy optyczne Damian Siedlecki POMIARY OPTYCZNE 1 { 4. Oko Damian Siedlecki POMIARY OPTYCZNE 1 { 5. Lunety. Mikroskopy. Inne
Bardziej szczegółowo+OPTYKA 3.stacjapogody.waw.pl K.M.
Zwierciadło płaskie, prawo odbicia. +OPTYKA.stacjapogody.waw.pl K.M. Promień padający, odbity i normalna leżą w jednej płaszczyźnie, prostopadłej do płaszczyzny zwierciadła Obszar widzialności punktu w
Bardziej szczegółowoFalowa natura światła
Falowa natura światła Christiaan Huygens Thomas Young James Clerk Maxwell Światło jest falą elektromagnetyczną Barwa światło zależy od jej długości (częstości). Optyka geometryczna Optyka geometryczna
Bardziej szczegółowoMateriały pomocnicze 14 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej
Materiały pomocnicze 4 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej. Zwierciadło płaskie. Zwierciadło płaskie jest najprostszym przyrządem optycznym. Jest to wypolerowana płaska powierzchnia
Bardziej szczegółowoOptyka geometryczna MICHAŁ MARZANTOWICZ
Optyka geometryczna Optyka geometryczna światło jako promień, opis uproszczony Optyka falowa światło jako fala, opis pełny Fizyka współczesna: światło jako cząstka (foton), opis pełny Optyka geometryczna
Bardziej szczegółowoOpis matematyczny odbicia światła od zwierciadła kulistego i przejścia światła przez soczewki.
Opis matematyczny odbicia światła od zwierciadła kulistego i przejścia światła przez soczewki. 1. Równanie soczewki i zwierciadła kulistego. Z podobieństwa trójkątów ABF i LFD (patrz rysunek powyżej) wynika,
Bardziej szczegółowoOPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA
1100-1BO15, rok akademicki 2018/19 OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA dr hab. Rafał Kasztelanic Wykład 3 Pryzmat Pryzmaty w aparatach fotograficznych en.wikipedia.org/wiki/pentaprism luminous-landscape.com/understanding-viewfinders
Bardziej szczegółowoFala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu
Ruch falowy Fala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu Fala rozchodzi się w przestrzeni niosąc ze sobą energię, ale niekoniecznie musi
Bardziej szczegółowo17. Który z rysunków błędnie przedstawia bieg jednobarwnego promienia światła przez pryzmat? A. rysunek A, B. rysunek B, C. rysunek C, D. rysunek D.
OPTYKA - ĆWICZENIA 1. Promień światła padł na zwierciadło tak, że odbił się od niego tworząc z powierzchnią zwierciadła kąt 30 o. Jaki był kąt padania promienia na zwierciadło? A. 15 o B. 30 o C. 60 o
Bardziej szczegółowo- 1 - OPTYKA - ĆWICZENIA
- 1 - OPTYKA - ĆWICZENIA 1. Promień światła padł na zwierciadło tak, że odbił się od niego tworząc z powierzchnią zwierciadła kąt 30 o. Jaki był kąt padania promienia na zwierciadło? A. 15 o B. 30 o C.
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
WYDZIAŁ PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI Zał. nr 4 do ZW 33/01 KARTA PRZEDMIOTU Nazwa w języku polskim..pomiary Optyczne 1 Nazwa w języku angielskim.optical Measurements 1 Kierunek studiów (jeśli dotyczy):
Bardziej szczegółowoWidmo fal elektromagnetycznych
Czym są fale elektromagnetyczne? Widmo fal elektromagnetycznych dr inż. Romuald Kędzierski Podstawowe pojęcia związane z falami - przypomnienie pole falowe część przestrzeni objęta w danej chwili falą
Bardziej szczegółowoOptyka stanowi dział fizyki, który zajmuje się światłem (także promieniowaniem niewidzialnym dla ludzkiego oka).
Optyka geometryczna Optyka stanowi dział fizyki, który zajmuje się światłem (także promieniowaniem niewidzialnym dla ludzkiego oka). Założeniem optyki geometrycznej jest, że światło rozchodzi się jako
Bardziej szczegółowoFale elektromagnetyczne w dielektrykach
Fale elektromagnetyczne w dielektrykach Ryszard J. Barczyński, 2016 Politechnika Gdańska, Wydział FTiMS, Katedra Fizyki Ciała Stałego Materiały dydaktyczne do użytku wewnętrznego Krótka historia odkrycia
Bardziej szczegółowoŚWIATŁO I JEGO ROLA W PRZYRODZIE
ŚWIATŁO I JEGO ROLA W PRZYRODZIE I. Optyka geotermalna W tym rozdziale poznasz właściwości światła widzialnego, prawa rządzące jego rozchodzeniem się w przestrzeni oraz sposoby wykorzystania tych praw
Bardziej szczegółowoFizyka. dr Bohdan Bieg p. 36A. wykład ćwiczenia laboratoryjne ćwiczenia rachunkowe
Fizyka dr Bohdan Bieg p. 36A wykład ćwiczenia laboratoryjne ćwiczenia rachunkowe Literatura Raymond A. Serway, John W. Jewett, Jr. Physics for Scientists and Engineers, Cengage Learning D. Halliday, D.
Bardziej szczegółowoOPTYKA. Leszek Błaszkieiwcz
OPTYKA Leszek Błaszkieiwcz Ojcem optyki jest Witelon (1230-1314) Zjawisko odbicia fal promień odbity normalna promień padający Leszek Błaszkieiwcz Rys. Zjawisko załamania fal normalna promień padający
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE. Ćwiczenie nr 3 Temat: Wyznaczenie ogniskowej soczewek za pomocą ławy optycznej.
LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE Ćwiczenie nr 3 Temat: Wyznaczenie ogniskowej soczewek za pomocą ławy optycznej.. Wprowadzenie Soczewką nazywamy ciało przezroczyste ograniczone
Bardziej szczegółowoWykład XI. Optyka geometryczna
Wykład XI Optyka geometryczna Jak widzimy? Aby przedmiot był widoczny, musi wysyłać światło w wielu kierunkach. Na podstawie światła zebranego przez oko mózg lokalizuje położenie obiektu. Niekiedy promienie
Bardziej szczegółowoWyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje.
Ćwiczenie 2 Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne Działanie obrazujące soczewek lub układu soczewek wygodnie
Bardziej szczegółowoRodzaje obrazów. Obraz rzeczywisty a obraz pozorny. Zwierciadło. Zwierciadło. obraz rzeczywisty. obraz pozorny
Rodzaje obrazów Obraz rzeczywisty a obraz pozorny cecha sposób powstania ustawienie powiększenie obraz rzeczywisty pozorny prosty odwrócony powiększony równy pomniejszony obraz rzeczywisty realna obecność
Bardziej szczegółowoZAGADNIENIA na egzamin klasyfikacyjny z fizyki klasa III (IIIA) rok szkolny 2013/2014 semestr II
ZAGADNIENIA na egzamin klasyfikacyjny z fizyki klasa III (IIIA) rok szkolny 2013/2014 semestr II Piotr Ludwikowski XI. POLE MAGNETYCZNE Lp. Temat lekcji Wymagania konieczne i podstawowe. Uczeń: 43 Oddziaływanie
Bardziej szczegółowoSzczegółowe kryteria oceniania z fizyki w gimnazjum. kl. III
Szczegółowe kryteria oceniania z fizyki w gimnazjum kl. III Semestr I Drgania i fale Rozpoznaje ruch drgający Wie co to jest fala Wie, że w danym ośrodku fala porusza się ze stałą szybkością Zna pojęcia:
Bardziej szczegółowoRozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące:
Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni Dla próżni równania Maxwella w tzw postaci różniczkowej są następujące:, gdzie E oznacza pole elektryczne, B indukcję pola magnetycznego a i
Bardziej szczegółowoSCENARIUSZ LEKCJI Z WYKORZYSTANIEM TIK
SCENARIUSZ LEKCJI Z WYKORZYSTANIEM TIK Temat: Soczewki. Zdolność skupiająca soczewki. Prowadzący: Karolina Górska Czas: 45min Wymagania szczegółowe podstawy programowej (cytat): 7.5) opisuje (jakościowo)
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2. Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne
Ćwiczenie 2 Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne Podstawy Działanie obrazujące soczewek lub układu soczewek
Bardziej szczegółowoOptyka. Wykład XI Krzysztof Golec-Biernat. Równania zwierciadeł i soczewek. Uniwersytet Rzeszowski, 3 stycznia 2018
Optyka Wykład XI Krzysztof Golec-Biernat Równania zwierciadeł i soczewek Uniwersytet Rzeszowski, 3 stycznia 2018 Wykład XI Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 16 Plan Równanie zwierciadła sferycznego i
Bardziej szczegółowoĆwiczenie: "Zagadnienia optyki"
Ćwiczenie: "Zagadnienia optyki" Opracowane w ramach projektu: "Wirtualne Laboratoria Fizyczne nowoczesną metodą nauczania realizowanego przez Warszawską Wyższą Szkołę Informatyki. Zakres ćwiczenia: 1.
Bardziej szczegółowoOptyka. Wykład IX Krzysztof Golec-Biernat. Optyka geometryczna. Uniwersytet Rzeszowski, 13 grudnia 2017
Optyka Wykład IX Krzysztof Golec-Biernat Optyka geometryczna Uniwersytet Rzeszowski, 13 grudnia 2017 Wykład IX Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 16 Plan Dyspersja chromatyczna Przybliżenie optyki geometrycznej
Bardziej szczegółowoOPTYKA W INSTRUMENTACH GEODEZYJNYCH
OPTYKA W INSTRUMENTACH GEODEZYJNYCH Prawa Euklidesa: 1. Promień padający i odbity znajdują się w jednej płaszczyźnie przechodzącej przez prostopadłą wystawioną do powierzchni zwierciadła w punkcie odbicia.
Bardziej szczegółowoOPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA
1100-1BO15, rok akademicki 2018/19 OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA dr hab. Raał Kasztelanic Wykład 4 Obliczenia dla zwierciadeł Równanie zwierciadła 1 1 2 1 s s r s s 2 Obliczenia dla zwierciadeł
Bardziej szczegółowoPromienie
Teoria promienia Promienie Zasada Fermata Od punktu źródłowego Z do punktu obserwacji A, światło rozchodzi się po takiej drodze na której, lokalnie rzecz biorąc, czas przejścia światła jest ekstremalny.
Bardziej szczegółowo34 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 1
Włodzimierz Wolczyński 34 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 1 ODBICIE ŚWIATŁA. ZWIERCIADŁA Do analizy obrazów w zwierciadle sferycznym polecam aplet fizyczny http://www.phy.ntnu.edu.tw/ntnujava/index.php?topic=48
Bardziej szczegółowoPOMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK
ĆWICZENIE 77 POMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK Cel ćwiczenia: 1. Poznanie zasad optyki geometrycznej, zasad powstawania i konstrukcji obrazów w soczewkach cienkich. 2. Wyznaczanie odległości ogniskowych
Bardziej szczegółowo- pozorny, czyli został utworzony przez przedłużenia promieni świetlnych.
Zjawisko odbicia Zgodnie z zasadą Fermata światło zawsze wybiera taką drogę między dwoma punktami, aby czas potrzebny na jej przebycie był najkrótszy (dla ścisłości: lub najdłuższy). Konsekwencją tego
Bardziej szczegółowoEgzamin / zaliczenie na ocenę*
WYDZIAŁ PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI Zał. nr 4 do ZW /2012 KARTA PRZEDMIOTU Nazwa w języku polskim POMIARY OPTYCZNE 1 Nazwa w języku angielskim OPTICAL MEASUREMENTS 1 Kierunek studiów (jeśli dotyczy):
Bardziej szczegółowoĆwiczenia z mikroskopii optycznej
Ćwiczenia z mikroskopii optycznej Anna Gorczyca Rok akademicki 2013/2014 Literatura D. Halliday, R. Resnick, Fizyka t. 2, PWN 1999 r. J.R.Meyer-Arendt, Wstęp do optyki, PWN Warszawa 1979 M. Pluta, Mikroskopia
Bardziej szczegółowoNajprostszą soczewkę stanowi powierzchnia sferyczna stanowiąca granicę dwóch ośr.: powietrza, o wsp. załamania n 1. sin θ 1. sin θ 2.
Ia. OPTYKA GEOMETRYCZNA wprowadzenie Niemal każdy system optoelektroniczny zawiera oprócz źródła światła i detektora - co najmniej jeden element optyczny, najczęściej soczewkę gdy system służy do analizy
Bardziej szczegółowoSoczewkami nazywamy ciała przeźroczyste ograniczone dwoma powierzchniami o promieniach krzywizn R 1 i R 2.
Optyka geometryczna dla soczewek Autorzy: Zbigniew Kąkol, Piotr Morawski Soczewkami nazywamy ciała przeźroczyste ograniczone dwoma powierzchniami o promieniach krzywizn R i R 2. Nasze rozważania własności
Bardziej szczegółowoWykład 17: Optyka falowa cz.2.
Wykład 17: Optyka falowa cz.2. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Interferencja w cienkich warstwach Załamanie
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA III Drgania i fale mechaniczne Wymagania na stopień dopuszczający obejmują treści niezbędne dla dalszego kształcenia oraz użyteczne w pozaszkolnej działalności ucznia.
Bardziej szczegółowoOPTYKA INSTRUMENTALNA
OPTYKA INSTRUMENTALNA Wykład 10: POMIAR WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA I: współczynnik załamania i dyspersja szkła: definicje, sens fizyczny; spektrometryczne metody pomiaru współczynnika załamania szkieł i cieczy,
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ
LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ POMIAR OGNISKOWYCH SOCZEWEK CIENKICH 1. Cel dwiczenia Zapoznanie z niektórymi metodami badania ogniskowych soczewek cienkich. 2. Zakres wymaganych zagadnieo: Prawa odbicia
Bardziej szczegółowoWykłady z Fizyki. Optyka
Wykłady z Fizyki 09 Optyka Zbigniew Osiak OZ ACZE IA B notka biograficzna C ciekawostka D propozycja wykonania doświadczenia H informacja dotycząca historii fizyki I adres strony internetowej K komentarz
Bardziej szczegółowoOptyka. Wykład X Krzysztof Golec-Biernat. Zwierciadła i soczewki. Uniwersytet Rzeszowski, 20 grudnia 2017
Optyka Wykład X Krzysztof Golec-Biernat Zwierciadła i soczewki Uniwersytet Rzeszowski, 20 grudnia 2017 Wykład X Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 20 Plan Tworzenie obrazów przez zwierciadła Równanie zwierciadła
Bardziej szczegółowoZałamanie na granicy ośrodków
Załamanie na granicy ośrodków Gdy światło napotyka na granice dwóch ośrodków przezroczystych ulega załamaniu tak jak jest to przedstawione na rysunku obok. Dla każdego ośrodka przezroczystego istnieje
Bardziej szczegółowoPlan wynikowy (propozycja)
Plan wynikowy (propozycja) 2. Optyka (co najmniej 12 godzin lekcyjnych, w tym 1 2 godzin na powtórzenie materiału i sprawdzian bez treści rozszerzonych) Zagadnienie (tematy lekcji) Światło i jego właściwości
Bardziej szczegółowo- Strumień mocy, który wpływa do obszaru ograniczonego powierzchnią A ( z minusem wpływa z plusem wypływa)
37. Straty na histerezę. Sens fizyczny. Energia dostarczona do cewki ferromagnetykiem jest znacznie większa od energii otrzymanej. Energia ta jest tworzona w ferromagnetyku opisanym pętlą histerezy, stąd
Bardziej szczegółowoprzenikalność atmosfery ziemskiej typ promieniowania długość fali [m] ciało o skali zbliżonej do długości fal częstotliwość [Hz]
ELEMENTY OPTYKI Fale elektromagnetyczne Promieniowanie świetlne Odbicie światła Załamanie światła Dyspersja światła Tęcza pierwotna i wtórna Dyfrakcja i interferencja światła Politechnika Opolska Opole
Bardziej szczegółowoOptyka 2012/13 powtórzenie
strona 1 Imię i nazwisko ucznia Data...... Klasa... Zadanie 1. Słońce w ciągu dnia przemieszcza się na niebie ze wschodu na zachód. W którym kierunku obraca się Ziemia? Zadanie 2. Na rysunku przedstawiono
Bardziej szczegółowoFIZYKA KLASA III GIMNAZJUM
2016-09-01 FIZYKA KLASA III GIMNAZJUM SZKOŁY BENEDYKTA Treści nauczania Tom III podręcznika Tom trzeci obejmuje następujące punkty podstawy programowej: 5. Magnetyzm 6. Ruch drgający i fale 7. Fale elektromagnetyczne
Bardziej szczegółowoFala elektromagnetyczna o określonej częstotliwości ma inną długość fali w ośrodku niż w próżni. Jako przykłady policzmy:
Rozważania rozpoczniemy od ośrodków jednorodnych. W takich ośrodkach zależność między indukcją pola elektrycznego a natężeniem pola oraz między indukcją pola magnetycznego a natężeniem pola opisana jest
Bardziej szczegółowoZasada Fermata mówi o tym, że promień światła porusza się po drodze najmniejszego czasu.
Pokazy 1. 2. 3. 4. Odbicie i załamanie światła laser, tarcza Kolbego. Ognisko w zwierciadle parabolicznym: dwa metalowe zwierciadła paraboliczne, miernik temperatury, żarówka 250 W. Obrazy w zwierciadłach:
Bardziej szczegółowoWykład I Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 16
Optyka Wykład I Krzysztof Golec-Biernat Fale 1 Uniwersytet Rzeszowski, 4 października 2017 Wykład I Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 16 Uwagi wstępne 30 h wykładu wykład przy pomocy transparencji lub
Bardziej szczegółowoOPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę
OPTYKA FALOWA W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę falową. W roku 8 Thomas Young wykonał doświadczenie, które pozwoliło wyznaczyć długość fali światła.
Bardziej szczegółowoPRZYSŁONY. Przysłona aperturowa APERTURE STOP (ogranicza ilość promieni pochodzących od obiektu)
ELEMENTY PRZYSŁONY Przysłona aperturowa APERTURE STOP (ogranicza ilość promieni pochodzących od obiektu) Przysłona polowa FIELD STOP (całkowicie zasłania promienie) Źrenica wejściowa Źrenica wejściowa
Bardziej szczegółowoWstęp do astrofizyki I
Wstęp do astrofizyki I Wykład 5 Tomasz Kwiatkowski Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wydział Fizyki Instytut Obserwatorium Astronomiczne Tomasz Kwiatkowski, shortinst Wstęp do astrofizyki I,
Bardziej szczegółowof = -50 cm ma zdolność skupiającą
19. KIAKOPIA 1. Wstęp W oku miarowym wymiary struktur oka, ich wzajemne odległości, promienie krzywizn powierzchni załamujących światło oraz wartości współczynników załamania ośrodków, przez które światło
Bardziej szczegółowoOPTYKA INSTRUMENTALNA
OPTYKA INSTRUMENTALNA Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Katedra Optyki i Fotoniki Wydział Podstawowych Problemów Techniki Politechnika Wrocławska http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/ Pokój 18/11 bud.
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2. Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne
Ćwiczenie 2 Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne Podstawy Działanie obrazujące soczewek lub układu soczewek
Bardziej szczegółowoFIZYKA 2. Janusz Andrzejewski
FIZYKA 2 wykład 8 Janusz Andrzejewski Fale przypomnienie Fala -zaburzenie przemieszczające się w przestrzeni i w czasie. y(t) = Asin(ωt- kx) A amplituda fali kx ωt faza fali k liczba falowa ω częstość
Bardziej szczegółowoNatura światła. W XVII wieku ścierały się dwa, poglądy na temat natury światła. Isaac Newton
Natura światła W XVII wieku ścierały się dwa, poglądy na temat natury światła. Isaac Newton W swojej pracy naukowej najpierw zajmował się optyką. Pierwsze sukcesy odniósł właśnie w optyce, konstruując
Bardziej szczegółowoSzczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy III gimnazjum zgodny z nową podstawą programową.
Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy III gimnazjum zgodny z nową podstawą programową. Lekcja organizacyjna. Omówienie programu nauczania i przypomnienie wymagań przedmiotowych Tytuł rozdziału
Bardziej szczegółowoWstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 6 wykład: Piotr Fita pokazy: Andrzej Wysmołek ćwiczenia: Anna Grochola, Barbara Piętka Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 2014/15
Bardziej szczegółowoLaboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 5. Modulator PLZT
Laboratorium techniki laserowej Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych, WETI, Politechnika Gdaoska Gdańsk 006 1.Wstęp Rozwój techniki optoelektronicznej spowodował poszukiwania nowych materiałów
Bardziej szczegółowoWstęp do astrofizyki I
Wstęp do astrofizyki I Wykład 5 Tomasz Kwiatkowski 3 listopad 2010 r. Tomasz Kwiatkowski, Wstęp do astrofizyki I, Wykład 5 1/41 Plan wykładu Podstawy optyki geometrycznej Załamanie światła, soczewki Odbicie
Bardziej szczegółowoMikroskop teoria Abbego
Zastosujmy teorię dyfrakcji do opisu sposobu powstawania obrazu w mikroskopie: Oświetlacz typu Köhlera tworzy równoległą wiązkę światła, padającą na obserwowany obiekt (płaszczyzna 0 ); Pole widzenia ograniczone
Bardziej szczegółowo1. Wektory E i B są zawsze prostopadłe do kierunku rozchodzenia się fali. 2. Wektor natężenia pola elektrycznego jest zawsze prostopadły do wektora indukcja pola magnetycznego. 3. Iloczyn wektorowy E x
Bardziej szczegółowoPrawo odbicia światła. dr inż. Romuald Kędzierski
Prawo odbicia światła dr inż. Romuald Kędzierski Odbicie fal - przypomnienie Kąt padania: Jest to kąt pomiędzy tzw. promieniem fali padającej (wskazującym kierunek i zwrot jej propagacji), a prostą prostopadłą
Bardziej szczegółowoOPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA
1100-1BO15, rok akademicki 2018/19 OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA dr hab. Rafał Kasztelanic Wykład 7 Dystorsja Zależy od wielkości pola widzenia. Dystorsja nie wpływa na ostrość obrazu lecz dokonuje
Bardziej szczegółowoOptyka geometryczna - 2 Tadeusz M.Molenda Instytut Fizyki, Uniwersytet Szczeciński. Zwierciadła niepłaskie
Optyka geometryczna - 2 Tadeusz M.Molenda Instytut Fizyki, Uniwersytet Szczeciński Zwierciadła niepłaskie Obrazy w zwierciadłach niepłaskich Obraz rzeczywisty zwierciadło wklęsłe Konstrukcja obrazu w zwierciadłach
Bardziej szczegółowoopisuje przepływ prądu w przewodnikach, jako ruch elektronów swobodnych posługuje się intuicyjnie pojęciem napięcia
Fizyka kl. 3 Temat lekcji Prąd w metalach. Napięcie elektryczne Źródła napięcia. Obwód Natężenie prądu Prawo Ohma. oporu opornika opisuje przepływ prądu w przewodnikach, jako ruch elektronów swobodnych
Bardziej szczegółowoĆ W I C Z E N I E N R O-3
INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA OPTYKI Ć W I C Z E N I E N R O-3 WYZNACZANIE OGNISKOWYCH SOCZEWEK ZA POMOCĄ METODY BESSELA I.
Bardziej szczegółowoFizyka elektryczność i magnetyzm
Fizyka elektryczność i magnetyzm W5 5. Wybrane zagadnienia z optyki 5.1. Światło jako część widma fal elektromagnetycznych. Fale elektromagnetyczne, które współczesny człowiek potrafi wytwarzać, i wykorzystywać
Bardziej szczegółowo35 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 2
Włodzimierz Wolczyński Załamanie światła 35 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 2 ZAŁAMANIE ŚWIATŁA. SOCZEWKI sin sin Gdy v 1 > v 2, więc gdy n 2 >n 1, czyli gdy światło wchodzi do ośrodka gęstszego optycznie,
Bardziej szczegółowoĆw. 20. Pomiary współczynnika załamania światła z pomiarów kąta załamania oraz kąta granicznego
0 K A T E D R A F I ZYKI S T O S O W AN E J P R A C O W N I A F I Z Y K I Ćw. 0. Pomiary współczynnika załamania światła z pomiarów kąta załamania oraz kąta granicznego Wprowadzenie Światło widzialne jest
Bardziej szczegółowo12.Opowiedz o doświadczeniach, które sam(sama) wykonywałeś(aś) w domu. Takie pytanie jak powyższe powinno się znaleźć w każdym zestawie.
Fizyka Klasa III Gimnazjum Pytania egzaminacyjne 2017 1. Jak zmierzyć szybkość rozchodzenia się dźwięku? 2. Na czym polega zjawisko rezonansu? 3. Na czym polega zjawisko ugięcia, czyli dyfrakcji fal? 4.
Bardziej szczegółowoWykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium 15 30
Zał. nr 4 do ZW 33/0 WYDZIAŁ PPT / STUDIUM KARTA PRZEDMIOTU Nazwa w języku polskim: Optyka geometryczna Nazwa w języku angielskim: Geometrical Optics Kierunek studiów (jeśli dotyczy): Fizyka Terchniczna
Bardziej szczegółowoEgzamin / zaliczenie na ocenę*
Zał. nr 4 do ZW 33/01 WYDZIAŁ PPT KARTA PRZEDMIOTU Nazwa w języku polskim: Podstawy optyki fizycznej i instrumentalnej Nazwa w języku angielskim Fundamentals of Physical and Instrumental Optics Kierunek
Bardziej szczegółowoWykład 17: Optyka falowa cz.1.
Wykład 17: Optyka falowa cz.1. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.31 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Zasada Huyghensa Christian Huygens 1678 r. pierwsza
Bardziej szczegółowoPOMIARY OPTYCZNE Współczynnik załamania #1. Damian Siedlecki
POMIARY OPTYCZNE 1 { 6. Współczynnik załamania #1 Damian Siedlecki Przypomnienie: Współczynnik załamania ośrodka opisuje zmianę prędkości fali w ośrodku: n c v = εμ c prędkość światła w próżni; v prędkość
Bardziej szczegółowoKARTA PRZEDMIOTU. Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć zorganizowanych w Uczelni 45 15
WYDZIAŁ PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI Zał. nr 4 do ZW /2012 KARTA PRZEDMIOTU Nazwa w języku polskim Optyka instrumentalna Nazwa w języku angielskim Instrumental optics.. Kierunek studiów (jeśli dotyczy):
Bardziej szczegółowoRys. 1 Geometria układu.
Ćwiczenie 9 Hologram Fresnela Wprowadzenie teoretyczne Holografia umożliwia zapis pełnej informacji o obiekcie optycznym, zarówno amplitudowej, jak i fazowej. Dzięki temu można m.in. odtwarzać trójwymiarowe
Bardziej szczegółowoMikroskopy uniwersalne
Mikroskopy uniwersalne Źródło światła Kolektor Kondensor Stolik mikroskopowy Obiektyw Okular Inne Przesłony Pryzmaty Płytki półprzepuszczalne Zwierciadła Nasadki okularowe Zasada działania mikroskopu z
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ
ĆWICZENIE 84 WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ Cel ćwiczenia: Wyznaczenie długości fali emisji lasera lub innego źródła światła monochromatycznego, wyznaczenie stałej siatki
Bardziej szczegółowoWymagania programowe na poszczególne oceny. Maria Majewska. Ocena niedostateczna: uczeń nie opanował wymagań na ocenę dopuszczającą.
Wymagania programowe na poszczególne oceny klasa III Maria Majewska Ocena niedostateczna: uczeń nie opanował wymagań na ocenę dopuszczającą. Ocena dopuszczająca [1] - zna pojęcia: położenie równowagi,
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA ZGODNIE Z PROGRAMEM NAUCZANIA G-11/09/10 Osiągnięcia konieczne Osiągnięcia podstawowe Osiągnięcia rozszerzone Osiągnięcia dopełniające
WYMAGANIA ZGODNIE Z PROGRAMEM NAUCZANIA G-11/09/10 Osiągnięcia konieczne Osiągnięcia podstawowe Osiągnięcia rozszerzone Osiągnięcia dopełniające zna pojęcia położenia równowagi, wychylenia, amplitudy;
Bardziej szczegółowoOptyka w fotografii Ciemnia optyczna camera obscura wykorzystuje zjawisko prostoliniowego rozchodzenia się światła skrzynka (pudełko) z małym okrągłym otworkiem na jednej ściance i przeciwległą ścianką
Bardziej szczegółowopobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - http://fizyka.dk - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura
12. Fale elektromagnetyczne zadania z arkusza I 12.5 12.1 12.6 12.2 12.7 12.8 12.9 12.3 12.10 12.4 12.11 12. Fale elektromagnetyczne - 1 - 12.12 12.20 12.13 12.14 12.21 12.22 12.15 12.23 12.16 12.24 12.17
Bardziej szczegółowo