Dako EnVision+ System-HRP Znakowany polimer Przeciwmysi. Kod K ml Kod K ml. Przeznaczenie. Do badań diagnostycznych in vitro.

Transkrypt

1 Dako EnVision+ System-HRP Znakowany polimer Przeciwmysi Kod K ml Kod K ml Przeznaczenie Do badań diagnostycznych in vitro. Wskazówki te dotyczą EnVision+ System-HRP firmy Dako. Produkt ten przeznaczony jest do stosowania z podstawowymi przeciwciałami myszy dostarczanymi przez uŝytkownika do jakościowego oznaczania antygenów w mikroskopie świetlnym w prawidłowych i patologicznych tkankach zatopionych w parafinie, tkankach zamroŝonych lub preparatach komórek. MoŜna uŝywać tkanek preparowanych w róŝnych utrwalaczach, łącznie z etanolem, B-5, płynem Bouina, formaliną cynkową i obojętnym roztworem buforowanej formaliny. NaleŜy zapoznać się z paragrafem Ogólne wskazówki barwienia immunohistochemicznego lub ze Wskazówkami systemu detekcyjnego dotyczącymi postępowania immunohistochemicznego odnośnie: (1) zasady postępowania, (2) materiałów wymaganych, lecz nie dostarczonych, (3) przechowywania, (4) preparatyki próbki, (5) procedury barwienia, (6) kontroli jakości, (7) wykrywania i usuwania problemów, (8) interpretacji wyniku barwienia, (9) ograniczeń ogólnych Streszczenie i objaśnienie EnVision+ System-HRP stanowi dwuetapową technikę barwienia immunohistochemicznego. Podstawę systemu stanowi polimer znakowany peroksydazą chrzanową (HRP), który związany jest z drugimi przeciwciałami. Znakowany polimer nie zawiera awidyny ani biotyny. Wskutek tego, wyeliminowane lub znacznie zmniejszone jest nieswoiste barwienie wynikające z aktywności awidyna-biotyna w wątrobie, nerkach, tkankach limfoidalnych i skrawkach zamroŝonych. Odczynnik w EnVision+ System-HRP firmy Dako jest gotowy do uŝycia. System ten jest niezwykle czułą metodą i w wyniku tego optymalne rozcieńczenia przeciwciała podstawowego są do 20 razy wyŝsze od rozcieńczeń stosowanych w tradycyjnej metodzie peroksydaza anty-peroksydaza i kilkakrotnie wyŝsze niŝ rozcieńczenia stosowane w tradycyjnych metodach z wiązaniem antygenu lub znakowaną streptawidyną-biotyną. Przyjęte postępowanie oferuje udoskonalony system generowania sygnałów, słuŝących do wykrywania antygenów obecnych w niskich stęŝeniach lub niskich mian podstawowych przeciwciał. Podstawowe przeciwciała wytwarzane przez myszy reagują dobrze ze znakowanym polimerem. Interpretację jakiegokolwiek barwienia dodatniego lub jego nieobecność powinno się dopełnić badaniem morfologicznym i histologicznym z odpowiednią kontrolą. Zasady postępowania Dostarczane odczynniki Całą aktywność endogennej peroksydazy tłumi się inkubując próbkę z odpowiednim odczynnikiem blokującym endogenną peroksydazę. Próbkę następnie inkubuje się z odpowiednio oznaczonym i rozcieńczonym podstawowym przeciwciałem mysim, po którym następuje inkubacja ze znakowanym polimerem z zastosowaniem dwóch kolejnych, 30. Minutowych inkubacji. NaleŜy zauwaŝyć, Ŝe w przypadku przeciwciał wymagających trawienia enzymatycznego lub docelowego odzyskiwania koniecznym moŝe być wydłuŝenie czasów inkubacji przeciwciała podstawowego i znakowanego polimeru o 5 do 10 minut. Barwienie kończy się minutową inkubacją z odpowiednim substratem-chromogenem. Kod K4000: Następujący materiał wystarcza na 150 wycinków tkanek, zakładając 100 µl na wycinek: Ilość 1x15 ml Opis Znakowany polimer Polimer znakowany peroksydazą związany jest z kozimi immunoglobulinami przeciwmysimi w buforze Tris-HCl zawierającym proteinę stabilizującą i środek przeciwbakteryjny. Kod K4001: Następujący materiał wystarcza na 1100 wycinków tkanek, zakładając 100 µl na wycinek:: Ilość 1x110 ml Opis Znakowany polimer Polimer znakowany peroksydazą związany jest z kozimi immunoglobulinami przeciwmysimi w buforze Tris-HCl zawierającym proteinę stabilizującą i środek przeciwbakteryjny. Materiały wymagane, lecz nie dostarczone Bibuła Tkanka kontrolna, dodatnia i ujemna Barwienie negatywne; wodne, takie jak hematoksyliną Mayera lub hematoksyliną Mayera modyfikowaną wg Lillie ego (kod S3309) Szkiełka nakrywkowe Woda destylowana ( ) PL_003 s. 1/6

2 Etanol, bezwodny i 95% Mikroskop świetlny (20x 800x) PoŜywki do montowania, takie jak Glycergel Mounting Medium (kod C0563) lub Faramount, wodna poŝywka do mocowania, gotowa do uŝycia (kod S3025) lub bezwodna, stała poŝywka do mocowania Ultramont (kod S1964) Pierwsze przeciwciała lub odczynnik kontroli ujemnej Szkiełka, wielokrotnie opłaszczone L-lizyną lub szkiełka silanizowane (kod S3003) Słoje lub łaźnie barwiące Stoper (odpowiedni dla wyznaczenia 3- do 40-minutowych okresów) Tryskawki Roztwór buforu przemywającego Ksylen, toluen lub zamienniki ksylenu W przypadku produktów K4000 lub K4001 EnVision+ oraz peroksydazy oprócz odczynników z powyŝszej listy wymagane są następujące odczynniki: Odczynnik blokujący peroksydazę endogenną, taki jak Dual Endogenous Enzyme Block (nr kat. S2003) Roztwór substratu/chromogenu, taki jak AEC+ Substrate-Chromogen (nr kat. K3469) 110 ml, gotowy do uŝytku) lub Liquid DAB+ (nr kat. S2002) Opcjonalne materiały wymagane, lecz nie dostarczone Wodorotlenek amonu, 15 mol/l rozcieńczony do 0,037 mol/l Pen peroksydaza anty-peroksydaza (PAP Pen) (kod S2002) Środki ostroŝności Przygotowanie odczynników 1. Do stosowania przez wyszkolony personel. 2. Nie uŝywać odczynników po wygaśnięciu daty waŝności dla zalecanej metody przechowywania. Jeśli odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŝ wskazane w niniejszej ulotce, uŝytkownik musi zweryfikować takie warunki. 3. Nie zastępować odczynników odczynnikami z innych numerów partii lub z zestawów innych producentów. 4. Wystawienie enzymów i substratu-chromogenów na działanie silnego światła moŝe mieć niekorzystny wpływ. Nie przechowywać komponentów zestawu, ani nie prowadzić barwienia w silnym oświetleniu, takim jak bezpośrednie światło słoneczne. 5. Zastosowanie czasów inkubacji, temperatur innych niŝ podano w instrukcji moŝe spowodować błędne wyniki, wszelkie takie zmiany muszą być weryfikowane przez uŝytkownika. 6. Podobnie jak w przypadku wszelkich materiałów pochodzących ze źródeł biologicznych naleŝy stosować prawidłowe procedury postępowania. 7. W celu uniknięcia kontaktu z oczami i skórą naleŝy załoŝyć odpowiednie osobiste wyposaŝenie ochronne. 8. NiezuŜyte ilości roztworu naleŝy zutylizować zgodnie z odpowiednimi przepisami. Wskazane jest przygotowanie następujących odczynników przed wykonaniem barwienia. Roztworu buforu przemywającego TBST 0,05 mol/l zbuforowany Tris roztwór soli z Tweenem (Tris Buffered Saline with Tween) (kod S3006) jest zalecanym buforem przemywającym do automatycznego lub ręcznego wykrywania immunohistochemicznego. TBS 0,05 mol/l roztwór soli zbuforowany Tris (Tris Buffered Saline) (kod S1968) i PBS - 0,02 mol/l zbuforowany roztwór soli fizjologicznej (Phosphate Buffered Saline) (kod S3024) są takŝe właściwymi roztworami buforów przemywających do barwienia ręcznego. Nie zaleca się stosowania roztworów buforu przemywającego zawierających azydek sodu. Azydek sodu będzie inaktywować peroksydazę (HRP) doprowadzając do barwienia ujemnego. NiezuŜyty bufor przechowywać w temperaturze 2 8 C. Pozbyć się buforu, jeśli jego wygląd stanie się mętny. Wodę destylowaną moŝna stosować do płukania blokady peroksydazy, substratu i barwienia negatywnego. Pierwsze przeciwciało Gotowe przeciwciała serii NP Plus są zoptymalizowane i zalecane do stosowania w wysokoczułych systemach detekcji Dako Plus. W firmie Dako są równieŝ dostępne skoncentrowane przeciwciała. Wymaga się optymalizacji skoncentrowanych przeciwciał przez końcowego uŝytkownika. Rozcieńczenia naleŝy przygotować stosując rozcieńczalnik przeciwciał (Antibody Diluent)(kod S0809) lub rozcieńczalnik zawierający 0,05 mol/l bufor Tris-HCI z 1% albuminą surowicy wołowej (BSA). Gotowe przeciwciała serii N nie są zoptymalizowane do stosowania w wysokoczułych systemach detekcji Dako Plus. Dla większości przeciwciał pierwszych stosowanych w tym zestawie 30. minutowy czas inkubacji jest wystarczający. Odczynnik kontroli ujemnej Podczas uŝywania gotowych przeciwciał Dako serii NP Plus jako odczynnik kontroli ujemnej zaleca się odczynnik Universal Negative Control+ zoptymalizowany do stosowania z przeciwciałami mysimi serii NP. Plus (kod NP015). PoŜywka do montowania Do montowania wodnego zaleca się poŝywkę do montowania Glycergel (Glycergel Mounting Medium) (kod C0563) lub Faramount (kod S 3025) wodną poŝywkę do montowania, gotową do uŝycia. Glycergel trzeba przed uŝyciem podgrzać do przynajmniej 50 C. MoŜna równieŝ uŝywać bezwodnej, stałej poŝywki do montowania Ultramount (kod S1964). ( ) PL_003 s. 2/6

3 Doskonale, gdy odczynnik kontroli ujemnej zawiera przeciwciało, które nie wykazuje swoistej reaktywności z ludzkimi tkankami lub prawidłową/nieodporną surowicą w tej samej matrycy/roztworze, co rozcieńczone przeciwciało pierwsze. Odczynnik kontroli ujemnej powinien naleŝeć do tej samej podklasy i gatunku zwierząt co przeciwciało pierwsze, być rozcieńczony do takiego samego stęŝenia immunoglobulin lub protein co przeciwciało pierwsze z uŝyciem tego samego rozcieńczalnika. Czas inkubacji odczynnika kontroli ujemnej powinien odpowiadać czasowi inkubacji pierwszego przeciwciała. Barwienie negatywne Barwny produkt końcowy reakcji barwienia jest rozpuszczalny w alkoholu i powinno się go uŝywać tylko z wodnym barwieniem negatywnym, takim jak hematoksylina Mayera lub hematoksylina Mayera modyfikowana wg Lillie ego (kod S3309). Barwienie negatywne wykonywać hematoksyliną z dokładnym płukaniem wodą destylowaną, następnie szkiełka z tkankami zanurzyć w w kąpieli 0,037 mol/l amoniaku lub podobnego środka tuszującego. Woda amoniakalna (0,037 mmol/l) jest przygotowywana poprzez zmieszanie 2,5 ml 15 mol/l (stęŝonego) wodorotlenku amonowego z 1 litrem wody. Niewykorzystana woda amoniakalna 0,037 mmol/l moŝe być przechowywana w temperaturze pokojowej (20 25 C) w szczelnie zamkniętej butelce do 12 miesięcy. Po alternatywne procedury barwienia negatywnego naleŝy zajrzeć do wytycznych producenta. Przechowywanie EnVision+ System-HRP naleŝy przechowywać w temperaturze 2 8 C. Nie zamraŝać. Nie uŝywać po upływie daty waŝności wydrukowanej na fiolce odczynnika lub etykiecie produktu. Zmiana w wyglądzie odczynnika taka jak wytrącanie się osadu moŝe wskazywać na niestabilność lub pogorszenie się stanu. W takich przypadkach, odczynnika/odczynników nie naleŝy uŝywać. Brak oczywistych oznak wskazujących na brak stabilności produktów. Dlatego teŝ naleŝy wykonywać kontrole dodatnie i ujemne jednocześnie z badaniem próbek pacjentów. Jeśli zauwaŝone zostanie nieoczekiwane zabarwienie, którego nie moŝna wyjaśnić róŝnicą w procedurach laboratoryjnych i istnieje podejrzenie, Ŝe przyczyną moŝe być niniejszy produkt, naleŝy niezwłocznie skontaktować się z działem Pomocy Technicznej firmy Dako. Przygotowanie próbek Tkanka zatopiona w parafinie NaleŜy zapoznać się z paragrafem Ogólne wskazówki barwienia immunohistochemicznego i/lub kartą specyfikacji przeciwciała. Przed barwieniem immunohistochemicznym tkanki trzeba utrwalić i opracować. Utrwalanie chroni przed autolizą i gnilnym rozkładem wyciętych tkanek, zachowuje immunogenność, zwiększa współczynnik załamania składników tkanki i zwiększa odporność elementów komórkowych na obróbkę tkanki. Obróbka tkanki obejmuje odwodnienie, usunięcie środków odwadniających, nasączanie środkiem zatapiającym, zatapianie i dzielenie tkanki na skrawki. Najczęściej stosowane środki utrwalające do preparatów immunohistochemicznych tkanek zostały omówione w paragrafie Ogólne wskazówki barwienia immunohistochemicznego. Są to tylko wytyczne. Optymalne metody postępowanie muszą być określone i sprawdzone przez uŝytkownika. (Określone informacje dotyczące utrwalania i obróbki tkanek znajdują się w odnośnikach 1 i 2.) Procedura barwienia Uwagi dotyczące postępowania Przed uŝyciem uŝytkownik powinien dokładnie przeczytać niniejsze instrukcje oraz zapoznać się ze wszystkimi komponentami. Odczynniki i instrukcje podane w niniejszym zestawie zostały przygotowane w celu uzyskania optymalnych wyników. Dalsze rozcieńczanie odczynników lub zmiana temperatur inkubacji mogą powodować błędne wyniki. Przed immunobarwieniem wszystkie odczynniki naleŝy doprowadzić do temperatury pokojowej (20 25 C). Podobnie, wszystkie inkubacje naleŝy przeprowadzić w temperaturze pokojowej. Nie dopuścić do wysuszenia skrawków tkanek podczas procedury barwienia. Wysuszone skrawki tkanek mogą wykazywać zwiększone nieswoiste barwienie. Zakryć szkiełka wystawione na działanie przeciągów. Jeśli stosowane są wydłuŝone inkubacje umieścić tkanki w wilgotnym środowisku. Czułość EnVision+ System-HRP moŝna dalej zwiększyć poprzez wydłuŝanie czasów inkubacji etapów 2 i 3 przez 5 10 minut. Procedura barwienia ETAP 1 BLOK PEROKSYDAZY Postukać szkiełkiem, aby usunąć nadmiar buforu. UŜywając bezkłaczkowej tkaniny (takiej jak Kimwipe lub gazik) dokładnie wytrzeć dookoła próbkę, aby usunąć pozostałą ilość płynu i zatrzymać odczynnik w zalecanym obszarze. NałoŜyć blok peroksydazy w ilości wystarczającej do zakrycia próbki. Inkubować przez 5 (±1) minut. Delikatnie przepłukać wodą destylowaną lub roztworem buforu z tryskawki (tryskawki (nie kierować strumienia bezpośrednio na tkankę) i umieścić w świeŝej kąpieli buforowej. ( ) PL_003 s. 3/6

4 ETAP 2 ETAP 3 ETAP 4 ETAP 5 ETAP 6 PIERWSZE PRZECIWCIAŁO LUB ODCZYNNIK KONTROLI UJEMNEJ Postukać szkiełkiem w celu usunięcia nadmiaru buforu i wytrzeć je jak wskazano poprzednio. NałoŜyć optymalnie rozcieńczone pierwsze przeciwciało lub odczynnik kontroli ujemnej w ilości wystarczającej do zakrycia próbki. Inkubować przez 30 (±1) minut. Delikatnie przepłukać roztworem buforu z tryskawki (nie kierować strumienia bezpośrednio na tkankę) i umieścić w w świeŝej kąpieli buforowej Jeśli procedurę barwienia trzeba przerwać, szkiełka moŝna trzymać w kąpieli buforowej po inkubacji pierwszego przeciwciała (Etap 2) przez okres do godziny w temperaturze pokojowej (20 25 C) bez wpływu na jakość barwienia.. ZNAKOWANY POLIMER-PEROKSYDAZY CHRZANOWEJ, PRZECIWMYSIEJ Postukać szkiełkiem w celu usunięcia nadmiaru buforu i wytrzeć je jak wskazano poprzednio. NałoŜyć znakowany polimer w ilości wystarczającej do zakrycia próbki. Inkubować przez 30 (±1) minut. Wypłukać szkiełka jak polecono w etapie 2. SUBSTRAT-CHROMOGEN Wytrzeć szkiełka jak polecono wcześniej. NałoŜyć roztwór substrat-chromogen w ilości wystarczającej do zakrycia próbki. Inkubować przez 5 30 minut. Delikatnie przepłukać wodą destylowaną z tryskawki (nie kierować strumienia bezpośrednio na tkankę). Zebrać odpady roztworu substrat-chromogen do pojemnika na odpady niebezpieczne celu właściwego ich usunięcia. BARWIENIE NEGATYWNE HEMATOKSYLINĄ (opcjonalne) Zanurzyć szkiełka w kąpieli wodnej hematoksyliny (kod S3309). Długość czasu inkubacji zaleŝy od stęŝenia stosowanej hematoksyliny. Delikatnie przepłukać wodą destylowaną. Szkiełka zanurzyć 10 razy w kąpieli z 0,037 mol/l amoniaku lub podobnego środka tuszującego. Delikatnie przepłukać szkiełka wodą destylowaną lub dejonizowaną przez 2 5 minut. MONTOWANIE Próbki moŝna montować i przykrywać szkiełkiem nakrywkowym z wodną poŝywką do montowania taką jak poŝywka do montowania Glycergel (Glycergel Mounting Medium) (kod C0563) lub Faramount (kod S3025) lub bezwodną, stałą poŝywką do montowania Ultramount (kod S1964). Uwaga: Szkiełka mogą być odczytywane w późniejszym czasie. Jednak moŝe nastąpić pewne odbarwienie, jeŝeli szkiełka będą wystawione na działanie silnego światła przez okres jednego tygodnia. Aby zminimalizować moŝliwość odbarwiania, szkiełka naleŝy przechowywać w ciemnym pomieszczeniu w temperaturze pokojowej (20 25 C). Kontrola jakości RóŜnice w traktowaniu i procedurach technicznych mogą powodować znaczącą zmienność wyników w laboratorium uŝytkownika, powodującą konieczność regularnego wykonywania dodatkowych kontroli wewnętrznych oprócz następujących procedur. NaleŜy sprawdzić wskazówki dotyczące kontroli jakości zawarte w Programie Certyfikacji dla Immunochemii wg Amerykańskiego Kolegium Patologii (The College American Pathologists, CAP) oraz w celu uzyskania dalszych informacji naleŝy sprawdzić pozycje piśmiennictwa od 3 do 5. Szczegóły dotyczące czułości i reaktywności immunologicznej kaŝdego stosowanego przeciwciała pierwotnego naleŝy sprawdzić arkusz specyfikacji. Odnośnie dalszych informacji dotyczących kontroli ujemnej i dodatniej naleŝy zapoznać się z paragrafem Ogólne wskazówki barwienia immunohistochemicznego. Interpretacja wybarwienia Ograniczenia Odnośnie wskazówek dotyczących interpretacji naleŝy zapoznać się z paragrafem Ogólne wskazówki barwienia immunohistochemicznego. Odnośnie ograniczeń ogólnych naleŝy zapoznać się z paragrafem Ogólne wskazówki barwienia immunohistochemicznego. UŜycie starych lub niezbuforowanych środków utrwalających lub ekspozycja tkanek na zbyt wysokie temperatury (wyŝsze od 60 C) podczas traktowania moŝe doprowadzić do zmniejszenia czułości barwienia. Aktywność endogennej peroksydazy lub pseudoperoksydazy moŝna stwierdzić w hemoproteinach takich jak hemoglobina, mioglobina, cytochrom i katalaza, ja równieŝ granulocyty kwasochłonne (eozynofile). 6,7 Aktywność moŝna hamować inkubując próbki z blokiem peroksydazy przez pięć minut przed zastosowaniem pierwszego przeciwciała. Odczynnikiem tym moŝna równieŝ traktować rozmazy krwi i szpiku kostnego oraz tkanek mroŝonych. Jednak procedura ta nie usuwa brunatno-czerwonawego barwnika hemoprotein. Naprzemiennie moŝna stosować roztwór metanol-nadtlenek wodoru. W tej procedurze niektóre antygeny mogą ulec denaturacji. Tkanki pochodzące od osób zakaŝonych wirusem zapalenia wątroby typu B oraz u których występuje antygen powierzchniowy wzw typu B (HBsAg) mogą wykazywać nieswoiste wybarwienie z peroksydazą chrzanową. 8 ( ) PL_003 s. 4/6

5 Normalne/nieodporne surowice o tym samym zwierzęcym źródle pochodzenia co wtórne surowice odpornościowe stosowane na etapach blokowania mogą dać fałszywie-ujemne lub fałszywie dodatnie wyniki ze względu na autoprzeciwciała lub naturalne przeciwciała. Odczynniki dostarczane w tym zestawie zostały przygotowane w celu uzyskania optymalnych wyników. Dalsze rozcieńczanie moŝe spowodować brak zabarwienia antygenu. Rozwiązywanie problemów Opis problemu Prawdopodobne przyczyna Sugerowane działanie 1. Brak barwienia szkiełek. 1a. Odczynniki nie zostały uŝyte w prawidłowej kolejności. 1b. Azydek sodu. 1a. Sprawdzić stosowanie odczynników. 1b. UŜyć świeŝego, 2. Słabe barwienie wszystkich szkiełek. 3. Nadmierne wybarwienie podstawowe na wszystkich szkiełkach. 2a. Wycinki zatrzymują zbyt wiele roztworu po kąpieli. 2b. Szkiełek nie inkubowano wystarczająco długo. 3a. Próbki zawierają endogenną peroksydazę o wysokiej aktywności. 3b. Niecałkowite usunięcie parafiny. 3c. Szkiełka nie zostały dokładnie wypłukane. 3d. Reakcja szybsza niŝ reakcja zwykłego substratu z powodu np. zbyt wysokiej temperatury pomieszczenia. 3e. Wycinki wyschły w czasie procedury barwienia. 3f. Nieswoiste wiązanie odczynników z wycinkiem tkanki. 3g. Roztwór przeciwciał zbyt stęŝony. pozbawionego buforu azydku. 2a. Delikatnie postukać szkiełkiem, aby usunąć nadmiar roztworu przed wytarciem wokół wycinka. 2b. Sprawdzić zalecane czasy inkubacji. 3a. Zastosować dłuŝszy czas inkubacji bloku peroksydazy. 3b. Zastosować kąpiel ze świeŝego ksylenu i toluenu. Jeśli kilka szkiełek barwi się jednocześnie kąpiel w ksylenie powinna zawierać świeŝy ksylen. 3c. UŜyć świeŝych roztworów w kąpielach buforowych i tryskawek. 3d. Zastosować krótszy czas inkubacji z roztworem substratu-chromogenu 3e. Zastosować komorę wilgotną. Wytrzeć tylko trzy do czterech szkiełek w danej chwili przed nałoŝeniem odczynnika. 3f. NałoŜyć roztwór blokujący zawierający niezwiązaną proteinę. 3g. Zwiększyć rozcieńczenie przeciwciał pierwotnych. UWAGA: Jeśli problemu nie moŝna przypisać Ŝadnemu z powyŝszych powodów, lub gdy sugerowane działanie naprawcze nie rozwiązuje problemu naleŝy skontaktować się z Serwisem Technicznym firmy Dako w celu uzyskania dalszej pomocy. Dodatkowe informacje na temat technik barwienia i przygotowania próbek moŝna znaleźć w Podręczniku metod barwienia immunohistochemicznego 2 (dostępnym w firmie Dako), Atlasie immunohistologii 9 i technik immunoperoksydazowych praktycznym podejściu do diagnostyki nowotworów. 10 Piśmiennictwo 1. Kiernan JA. Histological and histochemical methods: Theory and practice. New York: Pergamon Press 1981; Naish SJ (ed). Handbook immunochemical staining methods. Carpinteria: Dako Elias JM, et al. Special report: Quality control in immunohistochemistry. Amer J Clin Pathol 1989; 92: National Committee for Clinical Laboratory Standards. Internal quality control testing: principles and definitions; approved guideline. Villanova, PA 1991; Order code C24-A:4 5. Herman GE and Elfont EA. The taming of immunohistochemistry: The new era of quality control. Biotech & Histochem 1991; 66: Escribano LM, et al. Endogenous peroxidase activity in human cutaneous and adenoidal mast cells. J Histochem Cytochem 1987; 35: Elias JM. Immunohistopathology: A practical approach to diagnosis. Chicago: Amer Soc of Clin Pathol Press 1990; Omata M, et al. Nonimmunologic binding of horseradish peroxidase to hepatitis B surface antigen: A possible source of error in immunohistochemistry. Amer J Pathol 1980; 73: Tubbs RR, et al. Atlas of immunohistology. Chicago: Amer Soc Clin Pathol Press Nadji M and Morales AR. Immunoperoxidase techniques, a practical approach to tumor diagnosis. Chicago: Amer Soc Clin Pathol Press 1986 ( ) PL_003 s. 5/6

6 Dodatkowe piśmiennictwo Cartun RW. Immunohistochemistry of infectious diseases. J Histotechnol 1995; 18(3):195 Heras A, et al. Enhanced labelled-polymer system for immunohistochemistry. XVth Eur Cong Pathol. Copenhagen, Denmark 1995; Sept 3 8 Bisgaard K and Pluzek K-P. Use of polymer conjugates in immunohistochemistry: A comparative study of a traditional staining method to a staining method utilizing polymer conjugates. Abstract. XXI Intl Cong Intl Acad Pathol and 12th World Cong Acad Environ Pathol. Budapest, Hungary 1996; Oct Pileri SA, et al. EnVision Plus: A new powerful tool for diagnosis and research. Symposium. XXI Intl Cong Intl Acad Pathol and 12th World Cong Acad Environ Pathol. Budapest, Hungary 1996; Oct Bisgaard K. EnVision Plus Introduction to a new technology. Abstract. Dako Symposium. XXI Intl Cong Intl Acad Pathol. Budapest, Hungary 1996; Oct Edition 11/12 ( ) PL_003 s. 6/6