Dako EnVision+ System- HRP Labelled Polymer Anti-Rabbit. Nr katalogowy K ml Nr katalogowy K ml. Przeznaczenie

Transkrypt

1 Dako EnVision+ System- HRP Labelled Polymer Anti-Rabbit Nr katalogowy K ml Nr katalogowy K ml Przeznaczenie Do badań diagnostycznych in vitro. Niniejsze instrukcje odnoszą się do zestawu Dako EnVision + System-HRP. Zestaw ten jest przeznaczony do uŝycia z pierwszymi przeciwciałami króliczymi dostarczonymi przez uŝytkownika do jakościowej identyfikacji antygenów przy uŝyciu mikroskopii świetlnej, w tkankach zdrowych i patologicznych zanurzonych w parafinie, tkankach kriostatowych oraz w preparatach komórkowych. MoŜna korzystać z tkanek utrwalonychna róŝne sposoby, w tym za pomocą etanolu, B-5, utrwalacza Boin a, formaliny cynkowej oraz obojętnie zbuforowanej formaliny. Informacje dotyczące (1) sposobu postępowania, (2) materiałów niezbędnych, nie dostarczanych, (3) przechowywania, (4) przygotowania próbki, (5) procedury barwienia, (6) kontroli jakości, (7) rozwiązywania problemów, (8) interpretacji wyniku barwienia i (9) ogólnych ograniczeń podano w rozdziale General Instructions for Immunohistochemical Staining (Ogólne instrukcje dotyczące barwienia immunohistochemicznego) lub w instrukcji systemu wykrywania procedur IHC. Podsumowanie i wyjaśnienie Sposób postępowania Odczynniki dostarczane Zestaw EnVision+ System-HRP jest dwustopniową techniką barwienia immunohistochemicznego. System barwienia został oparty na polimerze znakowanym HRP, który jest koniugowany z drugimi przeciwciałami. Znakowany polimer nie zawiera awidyny ani biotyny. W związku z tym zostaje wyeliminowane, lub znacznie zmniejszone, nieswoiste barwienie wynikające z endogennej aktywności awidyny - biotyny w wątrobie, nerkach, tkankach limfoidalnych oraz w skrawkach mroŝeniowych. Odczynnik zawarty w zestawie EnVision+ System-HRP jest gotowy do uŝycia. Niniejszy system jest niezmiernie czułą metodą badawczą, dlatego teŝ optymalne rozcieńczenia pierwszych przeciwciał są do 20 razy większe niŝ rozcieńczenia uŝywane w tradycyjnej technice PAP i kilka razy większe niŝ rozcieńczenia uŝywane w tradycyjnych metodach ABC lub LSAB. Protokół ten zapewnia system wytwarzający wzmocniony sygnał pozwalający na wykrycie antygenów obecnych w niskich stęŝeniach lub dla pierwszych przeciwciał o niskim mianie. Pierwsze królicze przeciwciała dobrze reagują ze znakowanym polimerem. Interpretacja pozytywnego barwienia lub jego braku musi zostać uzupełniona badaniami morfologicznymi i histologicznymi przy uŝyciu odpowiednich kontroli. Jakakolwiek endogenna aktywność peroksydazowa zostaje stłumiona poprzez inkubację próbki z odpowidnim endogennym odczynnikiem blokującym. Następnie próbka jest inkubowana z odpowiednio scharakteryzowanym oraz rozcieńczonym pierwszym króliczym przeciwciałem, po czym następuje inkubacja z oznaczonym polimerem, korzystając z dwóch następujących po sobie 30-minutowych inkubacji. NaleŜy zauwaŝyć, Ŝe przy uŝyciu przeciwciał wymagających enzymu trawiennego lub odzyskiwania elementu docelowego, naleŝy zwiększyć czas inkubacji pierwszego przeciwciała oraz znakowanego polimeru o 5 do 10 minut. Barwienie zostaje ukończone po 5 10 minutowej inkubacji z odpowiednim substratemchromogenem. Nr katalogowy K4002: PoniŜsza ilość wystarcza dla 150 skrawków tkankowych, przyjmując 100 µl na skrawek: Ilość 1x15 ml Opis Labelled Polymer (Znakowany polimer): Polimer znakowany peroksydazą skoniugowany z kozimi przeciw-króliczymi immunoglobulinami w buforze Tris-HCl zawierający białko stabilizujące oraz czynnik przeciwbakteryjny. Nr katalogowy K4003: PoniŜsza ilość wystarcza dla 1100 skrawków tkankowych, przyjmując 100 µl na skrawek: Ilość 1x110 ml Opis Labelled Polymer: Polimer znakowany peroksydazą skoniugowany z kozimi przeciwkróliczymi immunoglobulinami w buforze Tris-HCl zawierający białko stabilizujące oraz czynnik przeciwbakteryjny. ( ) PL_003 s. 1/7

2 Materiały wymagane, lecz nie dostarczane Bibuła Tkanka kontrolna, pozytywna i negatywna Barwienie negatywne; oparte o roztwór wodny, jak np. Mayer s Hematoxylin lub Lillie s Modified Mayer s Hematoxylin (nr katalogowy S3309) Szkiełka nakrywkowe Woda destylowana Odczynnik blokujący peroksydazę endogenną, taki jak Dual Endogenous Enzyme Block (nr kat. S2003) Etanol, bezwodny i 95% Mikroskop świetlny (20x 800x) Środek mocowania szkiełka, jak np. Glycergel Mounting Medium (nr katalogowy C0563) lub Faramount, Aqueous Mounting Medium, Ready-to-use (wodny środek mocowania, gotowy do uŝytku) (nr katalogowy S3025) lub niewodny środek mocujący, Ultramount (nr katalogowy S1964) Pierwsze przeciwciała i odczynnik kontroli ujemnej Szkiełka pokryte poli-l-lizyną lub Silanized Slides (Nr katalogowy S3003) Słoje lub łaźnie barwiące Roztwór substratu-chromogenu taki jak AEC+ Substrate-Chromogen (Nr katalogowy K3469, 110 ml, gotowy do uŝytku) lub Liquid DAB+ (Nr katalogowy K3468) Stoper (odpowiedni dla wyznaczenia okresów 3 40 minutowych) Tryskawki Roztwór buforu przemywającego Ksylen, toluen lub zamienniki ksylenu Opcjonalnie wymagane, nie dostarczane, materiały Wodorotlenek amonu, 0,015 mol/l rozcieńczony do 0,037 mol/l PAP Pen (Nr katalogowy S2002) Środki ostroŝności Przechowywanie 1. Do stosowania przez wyszkolony personel. 2. Nie wolno uŝywać odczynników po upływie daty waŝności dla danego sposobu przechowywania. Jeśli odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŝ wskazane w ulotce produktu, uŝytkownik musi zweryfikować takie warunki. 3. Nie wolno zamieniać odczynników z innych numerów partii lub z zestawów pochodzących od innych producentów. 4. Wystawienie enzymów oraz substratów-chromogenów na działanie silnego światła moŝe mieć na nie niekorzystny wpływ. Nie przechowywać elementów zestawu, ani nie prowadzić barwienia w silnym oświetleniu, takim jak bezpośrednie światło słoneczne. 5. Prowadzenie barwienia z wykorzystaniem czasów inkubacji lub temperatury innych niŝ podane moŝe prowadzić do otrzymania błędnych wyników; wszelkie tego typu zmiany muszą zostać sprawdzone przez uŝytkownika. 6. Podobnie, jak w przypadku wszelkich materiałów pochodzących ze źródeł biologicznych naleŝy stosować prawidłowe procedury postępowania. 7. W celu uniknięcia kontaktu z oczami i skórą naleŝy nosić odpowiednie osobiste wyposaŝenie ochronne. 8. Niewykorzystany roztwórutylizować zgodnie z lokalnymi, wojewódzkimi i krajowymi rozporządzeniami. EnVision+, HRP powinno się przechowywać w temperaturze 2 8 C. Nie zamraŝać. Nie uŝywać po dacie waŝności wydrukowanej na fiolkach odczynnika i etykiecie produktu. Zmiana w wyglądzie odczynnika, jak np. precypitacja moŝe wskazywać na niestabilność lub zepsucie. W takim przypadku nie wolno korzystać z reagentu (reagentów). Brak oczywistych oznak wskazujących na niestabilność produktów. Dlatego teŝ naleŝy jednocześnie testować kontrole dodatnie i ujemne podczas badania próbek pacjenta. W razie wystąpienia nieoczekiwanego barwienia, którego nie moŝna wytłumaczyć róŝnicami w procedurach laboratoryjnych i podekjrzeniu, Ŝe przyczyną mogą być komponenty zestawu, prosimy o kontakt z Działem Wsparcia Technicznego firmy Dako. ( ) PL_003 s. 2/7

3 Przygotowanie odczynników Wskazane jest przygotowanie następujących odczynników przed wykonaniem barwienia. Roztwór buforu przemywającego Produkt TBST, 0,05 mol/l Tris Buffered Saline with Tween (roztwór soli fizjologicznej zbuforowany Tris z dodanym Tween) (nr katalogowy S3006) stanowi zalecany bufor przemywający dla zautomatyzowanej i ręcznej detekcji histochemicznej. Produkt TBS, 0,05 mol/l Tris Buffered Saline (roztwór soli fizjologicznej zbuforowany Tris) (nr katalogowy S1968) oraz PBS, 0,02 mol/l roztwór soli fizjologicznej zbuforowany fosforanem (nr katalogowy S3024) równieŝ mogą zostać wykorzystane jako roztwory przemywające w wybarwianiu ręcznym. Nie zaleca się uŝywania roztworów buforów przemywających zawierających azydek sodu. Azydek sodu inaktywuje peroksydazę chrzanową (HRP) co powoduje wystąpienia barwienia ujemnego. Niewykorzystany bufor przechowywać w temperaturze 2 8 C. Nie uŝywać mętnych buforów. Do przemywania bloku peroksydazy, substratu oraz barwienia negatywnego naleŝy uŝywać wody destylowanej. Pierwsze przeciwciało Seria przeciwciał gotowych do uŝycia NP-Series Plus, została zoptymalizowana pod kątem uŝycia z wysoceczułymi systemami detekcji Dako Plus i zaleca się korzystanie z nich w połączeniu z tymi systemami. Firma Dako oferuje równieŝ koncentraty przeciwciał. Optymalizacja koncentratów przeciwciał musi zostać przeprowadzona przez uŝytkownika. Roztwory powinny być przygotowywane przy uŝyciu rozcieńczalnika Antibody Diluent (nr katalogowy S0809) lub rozcieńczalnika zawierającego 0,05 mol/l bufor Tris-HCl z 1% bydlęcą albuminą osocza (BSA). Seria przeciwciał gotowych do uŝycia N-Series Dako nie została zoptymalizowana pod kątem uŝycia z systemami detekcji Dako Plus. W przypadku pierwszych przeciwciał uŝywanych w niniejszym zestawie, inkubację naleŝy prowadzić przez 30 minut. Odczynnik kontroli ujemnej W idealnym przypadku, odczynnik kontroli ujemnej zawiera przeciwciało, które nie wykazuje swoistej reaktywności z tkankami ludzkimi lub z normalną / nie-immunogenną surowicą w takim samym roztworze / substancji co rozcieńczone pierwsze przeciwciało. Odczynnik kontroli ujemnej powinien pochodzić z tej samej podklasy oraz gatunku zwierzęcia, co pierwsze przeciwciałoi powinien być rozcieńczony do tego samego stęŝenia immunoglobulin lub białek, co rozcieńczone pierwsze przeciwciało (przy uŝyciu tego samego rozcieńczalnika). Czas inkubacji odczynnika kontroli ujemnej powinien odpowiadać czasowi inkubacji pierwszego przeciwciała. Przy korzystaniu z serii przeciwciał gotowych do uŝytku serii Dako NP-Series Plus, zaleca się korzystanie z odczynnika kontroli ujemnej Universal Negative Control+ zoptymalizowanego do uŝycia z króliczymi przeciwciałami gotowymi do uŝytku (nr katalogowy NP001) NP-Series Plus. W celu uzyskania konkretnych informacji dotyczących przygotowania odczynnika kontroli ujemnej, prosimy o przeczytanie części Kontrola jakości. Barwienie negatywne Kolorowy produkt końcowy reakcji barwiących jest nierozpuszczalny w alkoholu i moŝna go uŝywać w barwieniu negatywnym na bazie alkoholu lub wody, takim Mayer s Hematoxylin lub Lillie s Modified Mayer s Hematoxylin (zmodyfikowaną hematoksyliną Mayer a Lillie) (nr katalogowy S3309). Po barwieniu negatywnym hematoksyliną wykonać dokładne płukanie w wodzie destylowanej, następnie zanurzyć szkiełka z tkankami w wodzie amoniakalnej lub w podobnym czynniku barwiącym na niebiesko o stęŝeniu 0,037 mol/l. Woda amoniakalna 0,037 mol/l jest przygotowana przez zmieszanie 2,5 ml 0,015 mol/l (stęŝonego) wodorotlenku amonowego z 1 litrem wody. Niewykorzystana woda amoniakalna 0,037 mol/l moŝe być przechowywana w temperaturze pokojowej (20 25 C) w szczelnie zamkniętej butelce do 12 miesięcy. Alternatywne procedury barwienia negatywnego zostały zawarte w wytycznych producenta. Środki mocowania Zaleca się korzystanie z następujących środków mocowania: Glycergel (nr katalogowy C0563) lub Faramount, Aqueous Mounting Medium, Ready-to-use (nr katalogowy S3025). Glycergel musi zostać podgrzany do conajmniej 50 C bezpośrednio przed wykorzystaniem. MoŜna równieŝ korzystać z niewodnego, stałego środka mocującego (Ultramount, nr katalogowy S1964). ( ) PL_003 s. 3/7

4 Przygotowanie próbek Zaleca się przeczytanie General Instructions for Immunohistochemical Staining (Ogólne informacje dotyczące barwienia immunohistochemicznego) i / lub Specyfikacji przeciwciał. Przed wybarwieniem immunohistochemicznym, skrawki tkankowe muszą zostać utrwalone oraz przetworzone. Utrwalanie zapobiega autolizie oraz gniciu, zachowuje antygenowość, wzmacnia wskaźnik załamania światła elementów składowych tkanek oraz zwiększa odporność elementów komórkowych na przetwarzanie tkanki. Przetwarzanie tkanek obejmuje odwodnienie, oczyszczenie z środków odwadniających, nasączenie środkiem zatapiającym, zatopienie oraz ich cięcie na skrawki tkankowe. Najpowszechniej stosowane utrwalacze immunohistochemicznej preparatyki tkankowej zostały omówione w rozdziale General Instructions for Immunohistochemical Staining (Ogólne informacje dotyczące barwienia immunohistochemicznego). Są to jednak wyłącznie wytyczne. Optymalny sposób postępowania musi zostać określony i zweryfikowany przez uŝytkownika. Procedura barwienia Uwagi dotyczące postępowania Przed uŝyciem uŝytkownik powinien dokładnie przeczytać niniejsze instrukcje oraz zapoznać się ze wszystkimi elementami produktu. Dostarczane odczynniki oraz instrukcje zostały opracowane pod kątem uzyskania optymalnej wydajności. Dalsze rozcieńczanie odczynników lub zmiana czasu lub temperatury inkubacji moŝe powodować błędne wyniki. Przed immunobarwieniem wszystkie odczynniki naleŝy doprowadzić do temperatury pokojowej (20 25 C). Analogicznie, wszystkie inkubacje naleŝy przeprowadzać w temperaturze pokojowej. Nie dopuszczać do wysuszenia skrawków tkankowych w trakcie procedury barwienia. Wysuszone skrawki tkanek mogą wykazywać zwiększone nieswoiste barwienie. Zakryć szkiełka wystawione na działanie ruchów powietrza. Jeśli wykorzystuje się wydłuŝone inkubacje, naleŝy umieścić tkanki w wilgotnym środowisku. Czułość zestawu EnVision+ System, HRP moŝe jeszcze zostać zwiększona poprzez wydłuŝenie czasów inkubacji w etapie 2 i 3 o 5 10 minut. Procedura barwienia ETAP 1 PEROXIDASE BLOCK Strząsnąć nadmiar buforu ze szkiełka. UŜywając bezkłaczkowego materiału (np. Kimwipe lub płatka gazy) ostroŝnie przetrzeć dookoła próbki tkankowej w celu usunięcia pozostałego płynu oraz utrzymania odczynników w obrębie określonego obszaru. Nanieść ilość bloku peroksydazy (Peroxidase Block) z Butelki 1 wystarczającą do pokrycia skrawka tkankowego. Inkubować przez 5 (±1) minut. Delikatnie przepłukać wodą destylowaną lub buforem przemywającym z tryskawki (nie kierować strumienia bezpośrednio na tkankę) i umieścić w świeŝej łaźni buforowej. ETAP 2 PIERWSZE PRZECIWCIAŁO LUB ODCZYNNIK KONTROLI UJEMNEJ Strząsnąć nadmiar buforu ze szkiełka i wytrzeć we wcześniej opisany sposób. Nanieść ilość optymalnie rozcieńczonego pierwszego przeciwciała lub odczynnika kontroli ujemnej wystarczającą do pokrycia próbki. Inkubować przez 30 (±1) minut. Delikatnie przepłukać buforem przemywającym z tryskawki (nie kierować strumienia bezpośrednio na tkankę) i umieścić w świeŝej łaźni buforowej. Jeśli zachodzi konieczność przerwania procedury barwienia, po inkubacji pierwszego przeciwciała (etap 2) szkiełka moŝna przechowywać zanurzone w buforze do jednej godziny, w temperaturze pokojowej (20 25 C) bez wpływu na jakość barwienia. ETAP 3 POLIMER ZNAKOWANY PEROKSYDAZĄ Strząsnąć nadmiar buforu ze szkiełka i wytrzeć we wcześniej opisany sposób. Nanieść ilość znakowanego polimeru (Labelled Polymer) z Butelki 2 wystarczającą do pokrycia skrawka tkankowego. Inkubować przez 30 (±1) minut. Przemyć szkiełka w sposób opisany w etapie 2. ETAP 4 SUBSTRAT- CHROMOGEN Wytrzeć szkiełka w sposób wcześniej opisany. Nanieść ilość substratu-chromogenu wystarczającą do pokrycia próbki. Inkubować przez 5 10 minut. Delikatnie przepłukać wodą destylowaną z tryskawki (nie kierować strumienia bezpośrednio na tkankę). Zebrać odpady substratu-chromogenu do pojemnika na odpady skaŝone w celu właściwego ich usunięcia. ( ) PL_003 s. 4/7

5 ETAP 5 ETAP 6 BARWIENIE NEGATYWNE HEMATOKSYLINĄ (opcjonalne) Zanurzyć szkiełka w łaźni płynnej hematoksyliny (nr katalogowy S3309). Czas trwania inkubacji zaleŝy od stęŝenia zastosowanej hematoksyliny. Delikatnie przepłukać w łaźni destylowanej wody. Zanurzyć szkiełka 10 razy w łaźni wody amoniakalnej o stęŝeniu 0,037 mol/l lub podobnego środka barwiącego na niebiesko. Przepłukać szkiełka w łaźni wody destylowanej lub dejonizowanej przez 2-5 minut. MOCOWANIE Skrawki tkankowe mocuje się i przykrywa szkiełkiem nakrywkowym przy pomocy wodnego środka mocującego opartego, takiego jak np. środek mocowania szkiełka Glycergel (nr katalogowy C0563) lub Faramount, lub niewodnego środka mocującego, Ultramount (nr katalogowy S1964). Szkiełka moŝna równieŝ odwodnić i umocować na stałe. Kontrola jakości RóŜnice w przetwarzaniu tkanek i w procedurach technicznych w laboratorium uŝytkownika mogą stwarzać znaczące róŝnice w wynikach, wymagające regularnego wykonywania kontroli procedur wykonawczych. Dodatkowe informacje zostały zawarte w wytycznych kontroli jakości w Programie Certyfikacji dla Immunohistochemii wydanych przez College of American Pathologists (CAP), oraz w pozycjach piśmiennictwa od 1 do 3. Informacje szczegółowe dotyczące czułości i immunoreaktywności uŝywanego pierwszego przeciwciała zawsze są podane w jego specyfikacji. W celu uzyskanie większej ilości informacji na temat kontroli ujemnych i dodatnich, prosimy o zapoznanie się z Ogólne informacje dotyczące barwienia immunohistochemicznego. Interpretacja barwienia Ograniczenia właściwe dla produktu Informacje dotyczące interpretacji zostały zawarte w dziale Ogólne informacje dotyczące barwienia immunohistochemicznego. Barwienie tkanek jest zaleŝne od prawidłowego obchodzenia się z tkankami i ich przygotowania przed barwieniem. Nieprawidłowe utrwalenie, zamraŝanie, rozmraŝanie, przemywanie, suszenie, podgrzewanie, dzielenie na skrawki lub skaŝenie innymi tkankami lub płynami moŝe powodować artefakty, zatrzymywanie przeciwciał lub fałszywie ujemne wyniki. UŜycie starych lub niezbuforowanych utrwalaczy lub wystawienie tkanek na działanie wysokich temperatur (ponad 60 C) w trakcie przetwarzania moŝe spowodować obniŝenie czułości barwienia. Endogenna aktywność peroksydazy lub pseudoperoksydazy moŝe być wykazywana przez hemoproteiny takie jak hemoglobina, mioglobina, cytochromy i katalaza jak równieŝ przez eozynofile. 4,5 Aktywność ta moŝe zostać zahamowana przez inkubację próbki z blokiem peroksydazy (Peroxidase Block) przez pięć minut przed naniesieniem pierwszego przeciwciała. Odczynnikiem tym moŝna równieŝ potraktować rozmazy szpiku kostnego jak i zamroŝone tkanki. JednakŜe to postępowanie nie eliminuje czerwonawo-brązowego zabarwienia hemoprotein. Jako alternatywne rozwiązania moŝna uŝyć roztworu metanolu nadtlenku wodoru. Przy uŝyciu tej procedury niektóre antygeny mogą zostać zdenaturowane. Tkanki pochodzące od osób zakaŝonych wirusem zapalenia wątroby typu B oraz u których występuje antygen powierzchniowy WZW typu B (HBsAg) mogą wykazywać nieswoiste wybarwianie z peroksydazą chrzanową. 6 Normalne / nieimmunogenne surowice pochodzące z tego samego źródła zwierzęcego co drugie surowice odpornościowe uŝywane w etapach blokowania mogą powodować fałszywie ujemne lub fałszywie dodatnie wyniki związane z auto-przeciwciałami lub naturalnymi przeciwciałami. Odczynniki dostarczone w niniejszym zestawie zostały optymalnie rozcieńczone. Dalsze rozcieńczanie moŝe powodować brak wykrywania antygenu. ( ) PL_003 s. 5/7

6 Rozwiązywanie problemów Opis problemu Prawdopodobna przyczyna Sugerowane działanie 1. Brak barwienia szkiełek 1a. Odczynniki nie zostały uŝyte w prawidłowej kolejności. 1b. Azydek sodu w łaźni buforowej 2. Słabe barwienie wszystkich szkiełek. 3. Nadmierne wybarwienie tła na wszystkich szkiełkach. 2a. Skrawki zawierają zbyt duŝo roztworu po łaźni przemywającej. 2b. Szkiełka nie były inkubowane wystarczająco długo z przeciwicałami lub z mieszanką substratów. 3a. Próbki zawierają elementy o wysokiej aktywności endogennej peroksydazy. 3b. Parafina nie została całkowicie usunięta. 3c. Szkiełka nie zostały prawidłowo przepłukane. 3d. Szybsza niŝ zwykle reakcja substratów spowodowana np. nadmierną temperaturą pomieszczenia. 3e. Skrawki wyschły w trakcie barwienia. 3f. Nieswoiste wiązanie odczynników do skrawka tkankowego. 3g. Zbyt wysokie stęŝenie przeciwciał. 1a. Sprawdzić stosowanie odczynników. 1b. UŜyć świeŝego buforu bez azydku. 2a. Łagodnie strząsnąć nadmiar roztworu przed wytarciem dookoła skrawka. 2b. Sprawdzić zalecany czas inkubacji. 3a. Stosować dłuŝszy czas inkubacji z blokiem peroksydazy, Butelka 1. 3b. Stosować świeŝe łaźnie ksylenowe lub toluenowe. JeŜeli jednocześnie wybarwianych jest kilka szkiełek, druga łaźnia ksylenowa ma zawierać świeŝy ksylen. 3c. Stosować świeŝe roztwory dla łaźni buforowych i tryskawek. Alternatywnie, stosować TBST 0,05 mol/l bufor Tris zawierający 0,3 mol/l NaCl oraz 0,1% Tween (nr katalogowy S3306). 3d. Stosować krótszy czas inkubacji z roztworem substrat-chromogen. 3e. Stosować komorę wilgotną. Wycierać wyłącznie trzy do czterech szkiełek kaŝdorazowo przed nałoŝeniem odczynnika. 3f. UŜyć roztworu blokującego zawierającego białko nie związane z badaniem. 3g. Zobacz: wyŝsze rozcieńczenie pierwszego przeciwciała. UWAGA: Jeśli problemu nie moŝna przypisać Ŝadnemu z powyŝszych powodów lub, gdy sugerowane działanie naprawcze nie rozwiązuje problemu naleŝy skontaktować się z Serwisem Technicznym firmy Dako w celu uzyskania dalszej pomocy. Dodatkowe informacje na temat technik barwienia i przygotowania próbek moŝna znaleźć w podręczniku firmy Dako Handbook -Immunochemical Staining Methods 7 (dostępny w firmie Dako), Atlasie Immunohistologii (Atlas of Immunohistology 8 ) oraz w publikacji Immunoperoxidase Techniques, A Practical Approach to Tumor Diagnosis. 9 Piśmiennictwo 1. Elias JM, et al. Special report: Quality control in immunohistochemistry. Amer J Clin Pathol 1989; 92: National Committee for Clinical Laboratory Standards. Internal quality control testing: principles and definitions; approved guideline. Villanova, PA 1991; Order code C24-A:4 3. Herman GE and Elfont EA. The taming of immunohistochemistry: The new era of quality control. Biotech & Histochem 1991; 66: Elias JM, et al. Endogenous peroxidase activity in human cutaneous and adenoidal mast cells. Biotech & Histochem 1987; 35: Elias JM. Immunohistopathology: A practical approach to diagnosis. Chicago: Amer Soc of Clin Pathol Press 1990; Omata M, et al. Nonimmunologic binding of horseradish peroxidase to hepatitis B surface antigen: A possible source of error in immunohistochemistry. Amer J Pathol 1980; 73: Naish SJ (ed). Handbook immunochemical staining methods. Carpinteria: Dako Tubbs RR, et al. Atlas of immunohistology. Chicago: Amer Soc Clin Pathol Press Nadji M and Morales AR. Immunoperoxidase techniques, a practical approach to tumor diagnosis. Chicago: Amer Soc Clin Pathol Press 1986 ( ) PL_003 s. 6/7

7 Dodatkowe odniesienia Cartun RW. Immunohistochemistry of infectious diseases. J Histotechnol 1995; 18(3):195 Heras A, et al. Enhanced labelled-polymer system for immunohistochemistry. XVth Eur Cong Pathol. Copenhagen, Denmark 1995; Sept 3-8 Bisgaard K and Pluzek K-P. Use of polymer conjugates in immunohistochemistry: A comparative study of a traditional staining method to a staining method utilizing polymer conjugates. Abstract. XXI Intl Cong Intl Acad Pathol and 12th World Cong Acad Environ Pathol. Budapest, Hungary 1996; Oct Pileri SA, et al. EnVision Plus: A new powerful tool for diagnosis and research. Symposium. XXI Intl Cong Intl Acad Pathol and 12th World Cong Acad Environ Pathol. Budapest, Hungary 1996; Oct Bisgaard K. EnVision Plus Introduction to a new technology. Abstract. Dako Symposium. XXI Intl Cong Intl Acad Pathol. Budapest, Hungary 1996; Oct Edition 11/12 ( ) PL_003 s. 7/7