Księżyce Neptuna. [km] km]

Transkrypt

1 Księżyce Neptuna

2 Księżyce Neptuna Numer Nazwa [mag] Średnica Masa [kg] [km] a [tys. km] T [dni] e I [deg] II Nereida * III Najada * IV Thalassa * V Despina * VI Galatea * VII Larissa * VIII Proteusz * IX Halimede * X Psamathe * XI Sao * XII Laomedea * XIII Neso * XIV S/2004 N ?

3 Nereida Odkryta przez G. P. Kuipera 1 maja 1949 q= [km] Q= [km] Niecodzienna orbita może sugerować, że mógł zostać przechwycony z pasa Kuipera lub w przeszłości być księżycem wewnętrznym i zostać perturbowany w czasie przechwycenia Trytona

4 Nereida Jest trzecim największym księżycem Neptuna promień równy ok. 170 [km], choć sam kształt jest nieznany Obserwacje fotometryczne zaobserwowały nieregularne zmiany jasności o ok. 1 [mag] rotacja księżyca ma najprawdopodobniej charakter chaotyczny Obserwacje spektroskopowe zaobserwowały lód wodny na powierzchni

5 Najada Symulacja Najada obiegającą Neptuna, źródło: commons.wikimedia.org Odkryty prze Voyager Imaging Team w październiku 1989 Najbardziej wewnętrzny satelita Neptuna Posiada nieregularny kształt Najada obiega ok [km] nad chmurami Neptuna jego orbita stopniowo obniża się i ostatecznie może uderzyć w atmosferę Neptuna lub rozpaść się w pierścień przechodząc przez granicę Roche a

6 Thalassa Zdjęcie z Voyager 2 Thalassa (1989 N5) Najada (1989 N6) i Despina (1989 N3) źródło: NASA/JPL Odkryta przez Richard J. Terrile i Voyager Imaging Team Niecodzienny nieregularny kształt dysk Podobnie jak Najada jej orbita się obniża, najprawdopodobniej czeka go ten sam los co Najada

7 Despina Źródło: NASA Odkryta przez Stephena P. Synnota i Voyager Team Imaging Orbita Despiny znajduje się za obitą Thalassy w pierścieniu Le Verrier

8 Księżyce i pierścienie Neptuna Źródło: commons.wikimedia.org

9 Galatea Źródło: solarsystem.nasa.gov Odkryta przez Stephena P. Synnota i Voyager Team Imaging Galatea wydaje się być księżycem pasterskim pierścienia Adamsa rezonans 42:43 z pierścieniem najprawdopodobniej jest mechanizmem powstawania charakterystycznych łuków

10 Larissa Źródło: NASA/JPL/Space Science Institute Odkryta przez: Harold J. Reitsema, William B. Hubbard, Larry A. Lebofsky i David J. Tholen Czwarty co do wielkości satelita Neptuna Powierzchnia mocno pokryta kraterami Kształt nieregularny

11 Proteusz Źródło: commons.wikimedia.org Odkryty przez Stephena P. Synnotta Drugi największy księżyc Neptuna Porusza się na orbicie synchronicznej Proteusz jest największym obiektem jaki może być nieregularną bryłą, gdyby był większy znalazłby się w równowadze hydrostatycznej i własna grawitacja nadałaby mu kulisty kształt

12 Proteusz Źródło: commons.wikimedia.org Średni promień 210 [km] Mimo swoich rozmiarów nie został zaobserwowany z Ziemi dopiero przelot sondy Voyager 2 dał możliwość zaobserwowania Powierzchnia Proteusza jest silnie pokryta kraterami Największy krater Pharos średnica od [km] i głębokość [km] Najprawdopodobniej nie jest oryginalnym ciałem jakie zostało uformowane przez Neptuna

13 Halimede Żródło: commons.wikimedia.org Odkrywcy: M. Holman, J. J. Kavelaars, T. Grav, W. Fraser, D. Milisavljevic 12 sierpnia 2002 Porusza się na orbicie wstecznej i= [deg] Średnica ok. 61 [km] Badania spektralne pokazują widmo podobne do Nereidy Z prawdopodobieństwem 41% doszło do kolizji Nereid z jakimś obiektem co sugeruje, że Halimede może być fragmentem Nereidy

14 Psamathe Źródło: NAOJ / Subaru Telescope Odkrywcy: Scott S. Sheppard, David C. Jewitt, J. Kleyna w 2003 roku Porusza się na orbicie wstecznej q=25.7 [mln km] Q=67.7 [mln km]

15 Sao Okrąża Neptuna w odległości ok [mln km] Księżyc znajduje się w tak zwanym rezonansie Kozai: L z = (1 e2)cos (i) Gdzie: Lz jest całką ruchu Źródło: Discovery of five irregular moons of Neptune, Nature, nr 430 s. 866

16 Neso Odkrywcy: Matthew J. Holman, Brett J. Gladman Obiega w odległości powyżej 48 [mln km] na orbicie wstecznej Podobieństwo orbit Neso i Psamathe sugeruje, że mogły powstać w wyniku rozpadu jednego księżyca

17 S/2004 N 1 Źródło: hubblesite.org Odkrycie: W 2013 roku Mark Showalter analizując zdjęcia z HST pomiędzy 2004 a 2009 rokiem Data odkrycia: 1 lipca 2013

18 S/2004 N 1 Źródło: hubblesite.org

19 Dziękuję za uwagę