Układ słoneczny, jego planety, księżyce i planetoidy

Transkrypt

1 Układ słoneczny, jego planety, księżyce i planetoidy Układ słoneczny składa się z ośmiu planet, ich księżyców, komet, planetoid i planet karłowatych. Ma on około 4,6 x10 9 lat. W Układzie słonecznym wszystkie planety na orbitach utrzymuje grawitacja Słońca.Astronomowie jako jednostki odległości używają lat świetlnych. Jeden rok świetlny to odległość jaką światło pokonuje w ciągu roku. Światło porusza się z prędkością km/s. Przestrzeń kosmiczna składa się z rozrzedzonych gazów i pyłu międzygwiazdowego. Czasem z pył i gaz łączom się w kule, która potem staje się gwiazdą. Duża gwiazda świeci mocno, a mała słabo. Większe gwiazdy świecą od kilku do kilkunastu milionów lat. Gwiazda, która jest tak duża jak nasze słońce może świecić około dziesięciu miliardów lat. Gdy gwiazda się wypala no początku zamienia się w czerwonego olbrzyma, a potem odrzuca swoją gazową powłokę i zostaje tylko małe jądro zwane białym karłem. Biały karzeł ma wysoką temperaturę i świeci białym światłem, lecz dostarcza mało energii. Każda gwiazda to ogromna kula zbudowana z zjonizowanego wodoru, który zamienia się w hel wytwarzając przy tym energie. Największą gwiazdą w naszym Układzie Słonecznym jest Słońce znajdujące się w samym centrum układu. Temperatura Słońca jest bardzo wysoka. Na powierzchni wynosi ona około C, a w smrodku dochodzi do kilkunastu milionów stopni. W każdej minucie Słońce traci około czterech miliardów kilogramów many. Jest to spowodowane wypromieniowaniem energii i materii w postaci wiatru słonecznego.

2 We wszechświecie można spotkać się z czarną dziurą. Czarna dziura jest obiektem astronomicznym, który tak silnie oddziałuje grawitacyjnie, że nawet światło nie może uciec z jego powierzchni. Im większa jest masa ciała tym siła grawitacji jest większa. Niektóre wygasłe gwiazdy czasem zapadają się do środka. Siła grawitacji staje się wtedy tak olbrzymia, że materia zostaje ściśnięta do niewielkich rozmiarów. Pierwszą planetą od Słońca jest Merkury. Jest oddalony od Słońca o około 5,79 x10 6 kilometrów. Merkury porusza się po orbicie z prędkością 47,37 km/s. Jego średnica wynosi 4878 kilometrów. Jest to druga najmniejsza planeta Układu Słonecznego. Powierzchnia Merkurego jest pokryta licznymi kraterami. Są one pochodzenia wulkanicznego i meteorytowego. Atmosfera na Merkurym jest kwadrylion razy rzadsza niż na Ziemi, a na dodatek składa się przede wszystkim z helu sodu. Drugą planetą od Słońca jest Wenus. Temperatura powierzchni tej planety wynosi powyżej C. Ciśnie atmosferyczne na Wenus jest sto razy większe niż na Ziemi. Atmosfera zawiera pary i krople kwasu siarkowego (VI) i składa się z 95,5% dwutlenku węgla. Powoduje to efekt cieplarniany i temperaturę sięgającą 487 o C. Na obrót wokół własnej osi Wenus potrzebuje 243 dni, a na okrążenie Słońca 225 dni. Jest oddalona od Słońca o około 1,08 x10 8

3 kilometrów. Wenus porusza się z prędkością 35,02 km/s. Jej średnica wynosi kilometrów. Planeta ta jest prawie tej samej wielkości co Ziemia. Trzecią planetą od Słońca jest Ziemia, nazywana również Błękitną Planetą. Jest ona jedyną aktywną planetą Układu Słonecznego. Posiada jeden księżyc. Jest oddalona od Słońca o około 1,50 x10 8 kilometrów. Ziemia porusza się po orbicie z prędkością 29,78 km/s. Jej średnica wynosi kilometrów. Jądro Ziemi składa się z żelaza o temperaturze 4000 stopni. Czwartą planetą od Słońca jest Mars. Ma on dwa księżyce. Jest to planeta, która najbardziej przypomina Ziemię. Jego atmosfera jest o 1% rzadsza niż atmosfera Ziemi. Stanowi ją przede wszystkim dwutlenek węgla. Mars jest oddalony od Słońca o około 2,28 x10 8 kilometrów. Mars porusza się po orbicie z prędkością 24,08 km/s. Jego średnica wynosi 6787 kilometrów. Piąta planeta od Słońca to Jowisz. Jowisz posiada sześćdziesiąt trzy księżyce. Jest on kulą cieczy i gazów. Jest to największa i najcięższa planeta Układu Słonecznego. Jest oddalony od Słońca o około 7,78 x10 8 kilometrów. Jowisz porusza się po orbicie z prędkością 16,06 km/s. Jego średnica wynosi kilometrów. Jądro Jowisza ma o C. Planeta składa się z wodoru w stanie gazowym ciekłym i metalurgicznym.

4 Szóstą planetą od Słońca jest Saturn. Ma on trzydzieści jeden księżyców. Saturn jest kulą cieczy i gazów. Jest oddalony od Słońca o około 1,426 x10 9 kilometrów. Saturn porusza się po orbicie z prędkością 9,65 km/s. Jego średnica wynosi kilometrów. Jako jedyna planeta posiada on pierścienie, składające się z brył lodu i skał. Siódma planeta od Słońca to Uran. Jest on cztery razy większy od Ziemi. Uran posiada trzydzieści jeden księżyców. Jest on kulą cieczy i gazów. W jego atmosferze znajduje się metan pochłania promienie słoneczne. Dzięki temu planeta ma zielonkawo-niebieski kolor. Uran jest oddalony od Słońca o około 2,868 x 10 9 kilometrów. Uran porusza się po orbicie z prędkością 6,81 km/s. Jego średnica wynosi kilometrów. Ósmą i ostatnią planetą Układu Słonecznego jest Neptun. Ma on trzynaście księżyców. Neptun jest kulą cieczy i gazów. Jest on oddalony od Słońca o około 4,494 x10 9 kilometrów. Neptun porusza się po orbicie z prędkością 5,44 km/s. Jego średnica wynosi kilometrów. Na Neptunie wieją najsilniejsze wiatry w całym Układzie Słonecznym. Ich prędkość dochodzi nawet do aa00 km/h. Planetoidy to ciała niebieskie takie jak planety, lecz o średnicy mniejszej niż tysiąc kilometrów. Obiegają one słońce po orbicie eliptycznej. Najwięcej planetoid znajduje się między Marsem, a Jowiszem. Na razie odkryto dwa tysiące planetoid.

5 Kometa to bryła brudnego lodu, który zaczyna parować pod wpływem ciepła słonecznego. Poprzez parowanie wokół komety powstaje chmura pyłów i gazu. Wiatr słoneczny rozwiewa chmurę w warkocz, który świeci w promieniach Słońca. Najsłynniejszą kometą jest kometa Halleya. Zbliża się ona do ziemi co siedemdziesiąt sześć lat. Ostatnim razem była widoczna z Ziemi w 1986 roku. Ma ona jądro w kształcie jajka o 15 kilometrach długości, 8 kilometrach długości i warkocz rozwiewający się na miliony kilometrów. Potem została odkryta inna komet, którą nazwano kometą Hale a-boppa. Odkryli ją Alana Hale a i Toma Boppa. Kometa ta ma średnice jądra o długości 40 kilometrów i średnica głowy około kilometrów Meteor jest to ziarenko pyłu kosmicznego. Gdy wpada w atmosferę Ziemi spala się. Gdy większy meteor wpadnie w atmosferę ziemską czasem nie zdąży się spalić i spada na powierzchnię Ziemi. Gdy meteor spadnie na Ziemie zwany jest meteorytem. Najsłynniejszym meteorytem jest Meteoryt Tunguski. Gdy spadł on na Ziemię pozostawił po sobie wielki krater o średnicy 1200 metrów.