Podstawy Technologii. Wody i. Ścieków

Podobne dokumenty
Podstawy Technologii. Wody i. Ścieków

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Skręcalność właściwa sacharozy. opiekun ćwiczenia: dr A. Pietrzak

GOSPODARKA ODPADAMI. Oznaczanie metodą kolumnową wskaźników zanieczyszczeń wymywanych z odpadów

REDOKSYMETRIA ZADANIA

Oznaczanie SO 2 w powietrzu atmosferycznym

GOSPODARKA ODPADAMI. Oznaczanie metodą kolumnową wskaźników zanieczyszczeń wymywanych z odpadów

ĆWICZENIE B: Oznaczenie zawartości chlorków i chromu (VI) w spoiwach mineralnych

Dendrochronologia Tworzenie chronologii

Podstawy i ogólne zasady pracy w laboratorium. Analiza miareczkowa.

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

Laboratorium Podstaw Biofizyki

Wrocław, DIALIZA 1. OPIS PROCESU

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 7

XLVII Olimpiada Chemiczna

ĆWICZENIE 4. Oczyszczanie ścieków ze związków fosforu

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

Ćwiczenie XII: PRAWO PODZIAŁU NERNSTA

SPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ Z HIGIENY, TOKSYKOLOGII I BEZPIECZEŃSTWA ŻYWNOŚCI

Chemia Analityczna. Autor: prof. dr hab. inż Marek Biziuk

ĆWICZENIE 2. Usuwanie chromu (VI) z zastosowaniem wymieniaczy jonowych

Zadania laboratoryjne

RÓWNOWAŻNIKI W REAKCJACH UTLENIAJĄCO- REDUKCYJNYCH

II. ODŻELAZIANIE LITERATURA. Zakres wiadomości obowiązujących do zaliczenia przed przystąpieniem do wykonania. ćwiczenia:

Oznaczanie żelaza i miedzi metodą miareczkowania spektrofotometrycznego

Eksploracja danych. KLASYFIKACJA I REGRESJA cz. 1. Wojciech Waloszek. Teresa Zawadzka.

Laboratorium 3 Toksykologia żywności

Opracował dr inż. Tadeusz Janiak

Obliczanie stężeń roztworów

LABORATORIUM Z KATALIZY HOMOGENICZNEJ I HETEROGENICZNEJ WYZNACZANIE STAŁEJ SZYBKOŚCI REAKCJI UTLENIANIA POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY

Zarządzanie Projektami. Wykład 3 Techniki sieciowe (część 1)

II PRACOWNIA FIZYCZNA część: Pracownia Jądrowa

Badanie funktorów logicznych TTL - ćwiczenie 1

Obliczanie stężeń roztworów

. Pierwszą czynnością badania jest pobranie próbki wody. W tym celu potrzebna będzie szklana butelka o poj. ok. 250 cm 3.

KATALITYCZNE OZNACZANIE ŚLADÓW MIEDZI

DEZYNFEKCJA WODY CHLOROWANIE DO PUNKTU

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1)

KATEDRA INŻYNIERII CHEMICZNEJ I PROCESOWEJ INSTRUKCJE DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH LABORATORIUM INŻYNIERII CHEMICZNEJ, PROCESOWEJ I BIOPROCESOWEJ

Klasa czystości I II III IV V

3. Badanie kinetyki enzymów

OBLICZANIE WYNIKÓW ANALIZ I

10. ALKACYMETRIA. 10. Alkacymetria

CHLOROWANIE WODY DO PUNKTU PRZEŁAMANIA

BUDYNEK OŚRODKA SZKOLENIA W WARSZAWIE KW PSP w WARSZAWIE i JEDNOSTKI RATOWNICZO-GAŚNICZEJ NR 8 KM PSP w WASZAWIE ul. Majdańskia 38/40, Warszawa

Adsorpcja błękitu metylenowego na węglu aktywnym w obecności acetonu

ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

POMIAR PARAMETRÓW SYGNAŁOW NAPIĘCIOWYCH METODĄ PRÓKOWANIA I CYFROWEGO PRZETWARZANIA SYGNAŁU

CEL ĆWICZENIA: Zapoznanie się z przykładową procedurą odsalania oczyszczanych preparatów enzymatycznych w procesie klasycznej filtracji żelowej.

4.2. Obliczanie przewodów grzejnych metodą dopuszczalnego obciążenia powierzchniowego

PROGNOZOWANIE I SYMULACJE. mgr Żaneta Pruska. Ćwiczenia 2 Zadanie 1

Temat: Wyznaczanie charakterystyk baterii słonecznej.

Pojęcia podstawowe 1

SZYBKOŚĆ REAKCJI JONOWYCH W ZALEŻNOŚCI OD SIŁY JONOWEJ ROZTWORU

MIANOWANE ROZTWORY KWASÓW I ZASAD, MIARECZKOWANIE JEDNA Z PODSTAWOWYCH TECHNIK W CHEMII ANALITYCZNEJ

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

Spis treści. Wstęp. Twardość wody

d[a] = dt gdzie: [A] - stężenie aspiryny [OH - ] - stężenie jonów hydroksylowych - ] K[A][OH

Spektroskopia molekularna. Ćwiczenie nr 1. Widma absorpcyjne błękitu tymolowego

Imię i nazwisko studenta:...

AMD. Wykład Elektrotechnika z elektroniką

Regulamin zajęć z przedmiotu Chemia analityczna dla II roku Farmacji w roku akademickim 2018/19

ĆWICZENIE 2 WSPÓŁOZNACZANIE WODOROTLENKU I WĘGLANÓW METODĄ WARDERA. DZIAŁ: Alkacymetria

KREW: 1. Oznaczenie stężenia Hb. Metoda cyjanmethemoglobinowa: Zasada metody:

ZASTOSOWANIE WZMACNIACZY OPERACYJNYCH DO LINIOWEGO PRZEKSZTAŁCANIA SYGNAŁÓW. Politechnika Wrocławska

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA POZIOM ROZSZERZONY

PROGNOZOWANIE I SYMULACJE EXCEL 2 AUTOR: MARTYNA MALAK PROGNOZOWANIE I SYMULACJE EXCEL 2 AUTOR: MARTYNA MALAK

ANALIZA, PROGNOZOWANIE I SYMULACJA / Ćwiczenia 1

Wymagania konieczne i podstawowe Uczeń: 1. Wykonujemy pomiary

ANALIZA OBJĘTOŚCIOWA

SurTec 684 Chromiting HP

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych. i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki dla klasy 1 gimnazjum

4. OBLICZANIE REZYSTANCYJNYCH PRZEWODÓW I ELEMENTÓW GRZEJ- NYCH

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Adsorpcja kwasu octowego na węglu aktywnym. opracowała dr hab. Małgorzata Jóźwiak

OCHRONA ŚRODOWISKA W ENERGETYCE NEUTRALIZACJA ŚCIEKÓW

ANALIZA INSTRUMENTALNA

Oznaczanie mocznika w płynach ustrojowych metodą hydrolizy enzymatycznej

ADSORPCJA PARACETAMOLU NA WĘGLU AKTYWNYM

Ćwiczenie 8 Wyznaczanie stałej szybkości reakcji utleniania jonów tiosiarczanowych

HODOWLA PERIODYCZNA DROBNOUSTROJÓW

Wyznaczanie temperatury i wysokości podstawy chmur

Piotr Chojnacki 1. Cel: Celem ćwiczenia jest wykrycie jonu Cl -- za pomocą reakcji charakterystycznych.

Spektrofotometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji czerwieni fenolowej

Główne zagadnienia: - mol, stechiometria reakcji, pisanie równań reakcji w sposób jonowy - stężenia, przygotowywanie roztworów - ph - reakcje redoks

ETAP III ZADANIE 1

WYMAGANIA EDUKACYJNE

Ćwiczenie 7. Wyznaczanie stałej szybkości oraz parametrów termodynamicznych reakcji hydrolizy aspiryny.

Chemia środowiska laboratorium. Ćwiczenie laboratoryjne: Korozyjność i agresywność wód modyfikacja wykonania i opracowania wyników

OZNACZANIE ŻELAZA METODĄ SPEKTROFOTOMETRII UV/VIS

8. MANGANOMETRIA. 8. Manganometria

KATALIZA I KINETYKA CHEMICZNA

Laboratorium z PODSTAW AUTOMATYKI, cz.1 EAP, Lab nr 3

ĆWICZENIE 7 WYZNACZANIE LOGARYTMICZNEGO DEKREMENTU TŁUMIENIA ORAZ WSPÓŁCZYNNIKA OPORU OŚRODKA. Wprowadzenie

Laboratorium 5. Wpływ temperatury na aktywność enzymów. Inaktywacja termiczna

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

Ćwiczenie 1. Zagadnienia: spektroskopia absorpcyjna, prawa absorpcji, budowa i działanie. Wstęp. Część teoretyczna.

Inżynieria Środowiska S1. Chemia zajęcia laboratoryjne. Badanie fizykochemiczne wody

data ĆWICZENIE 7 DYSTRYBUCJA TKANKOWA AMIDOHYDROLAZ

ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

Transkrypt:

Podsawy Technologii Wody i Ścieków Kurs: Podsawy Technologii Wody i Ścieków. nżynieria Środowiska rok; semesr 4 ćwiczenia laboraoryjne 15h Odpowiedzialny za kurs: dr hab. inż. Anna żewska, Prowadzący zajęcia: wykłady: dr hab. inż. Anna żewska ćwiczenia projekowe: dr hab. inż. Magdalena Janus ćwiczenia laboraoryjne: dr inż. Jacek Mazur jacek.mazur@zu.edu.pl; pok. 2/48 (CDBN); el 91 449 4592 Zakład Technologii Wody, Ścieków i Odpadów Kaedra nżynierii Saniarnej Wydział Budownicwa i Archiekury Wykłady prowadzone są w układzie 2 godziny lekcyjne co ydzień, a zajęcia laboraoryjne i projekowe, wg przyjęego harmonogramu, w sumarycznym wymiarze po 15 godzin lekcyjnych. Zaliczenie kursu (w semesrze 4) opiera się o zaliczenie ćwiczeń laboraoryjnych i projekowych oraz egzamin z maeriału objęego kursem. Ocena za kurs jes średnią ważoną z zaliczeń i egzaminu (0,25; 0,25; 0,50) Bieżące informacje doyczące emaów i harmonogramu zajęć umieszczane są, w odpowiednim folderze, pod adresem: mazur.ps.pl (mazur.zu.edu.pl). Zajęcia laboraoryjne odbywają się w laboraorium 2/41 (CDBN) w grupach/zespołach laboraoryjnych w erminach przewidzianych w planie zajęć. Podsawy Technologii Wody i Ścieków: Proszę o podanie (na jacek.mazur@zu.edu.pl) grupowego adresu mailowego, na kóry będę mógł przekazywać bieżące informacje. Zajęcia wsępne odbędą się w, podanej przed zajęciami, sali audyoryjnej 13.03 g. 9.15-11.00. Zajęcia laboraoryjne odbywać się będą, zgodnie z usalonym harmonogramem, w lab 2/41 CDBN. Ze względu na planowany czas rwania niekórych ćwiczeń laboraoryjnych wynoszący 4 godz. lekcyjne (3h zegarowe) zajęcia będą rozpoczynać się o godzinie 8.00. Podsawy Technologii Wody i Ścieków: Zajęcia są zblokowane po 3-4 godz. lekcyjne każde. Do zaliczenia laboraoryjnej formy zajęć konieczne jes wykonanie wszyskich czerech zaplanowanych ćwiczeń. Ze względu na małą liczebność grupy zajęcia odbywają się w jednej podgrupie laboraoryjnej co powoduje brak możliwości odrabiania ćwiczeń z inną grupą. Grupa dzieli się na zespoły laboraoryjne (z1, z2, z3), a każdy z zespołów przygoowuje się do wykonania ćwiczenia przewidzianego w harmonogramie. Wszelkie informacje doyczące organizacji zajęć umieszczane będą w publicznie dosępnym folderze sieciowym pod adresem mazur.zu.edu.pl. Pod podanym adresem umieszczone są eż maeriały pomocnicze do ćwiczeń laboraoryjnych. Wsępnie planowany ermin rozpoczęcia zajęć projekowych o 5.04. Program ej formy zajęć podany zosanie w późniejszym erminie. Prowadzący zajęcia: - Wykład: dr hab. inż. Anna żewska - Projek: dr hab. inż. Magdalena Janus - Laboraorium: dr inż. Jacek Mazur Pozosałe szczegóły doyczące organizacji i przebiegu zajęć laboraoryjnych zosaną przedsawione na zajęciach wsępnych. Podsawy Technologii Wody i Ścieków: nformacje doyczące zajęć są na modyfikowane. Proszę na bieżąco śledzić podawane informacje. Akualizacji ulegają akże maeriały pomocnicze do zajęć (insrukcje, wzory sron yułowych, abele ip.) każdorazowo należy upewnić się, czy maeriały, z kórych się korzysa są akualne. 1

Ws zajęcia wsępne sala audyoryjna 1. Podział na grupy i zespoły laboraoryjne lisa 2. Umieszczanie w folderze public informacji doyczących ocen hasło 3. Uzgadnianie erminów sarosa roku mailowo z adresu ZUT-owskiego Zajęcia laboraoryjne rwają od 3 do 4 godzin lekcyjnych (2h 15 min. - 3h zegarowe). Każda grupa laboraoryjna podzielona jes na dwa/rzy zespoły i wykonuje ćwiczenia zgodnie z obowiązującym w danym semesrze planem. Podziału należy dokonać ak, aby liczebność poszczególnych grup i zespołów nie odbiegała znacznie od siebie. Zespoły nie powinny być liczniejsze niż 6, a grupy niż 18 osób. Przed wykonaniem ćwiczenia zespoły powinny dysponować insrukcją do danego ćwiczenia (można je pobrać z sieci adres: mazur.zu.edu.pl). Wcześniejsze zapoznanie się z insrukcją jes warunkiem przysąpienia do wykonania ćwiczenia. Przed wykonaniem ćwiczenia należy udzielić odpowiedzi na rzy pyania opare na reści insrukcji. Wykłady oraz ćwiczenia laboraoryjne i projekowe Źródła informacji: dr hab. inż. Anna żewska dr inż. Jacek Mazur dr hab. inż. Magdalena Janus mazur.zu.edu.pl nsrukcje do poszczególnych ćwiczeń łącznie z informacjami uzupełniającymi (BHP, podsawowe wyposażenie i urządzenia laboraoryjne, wskazówki doyczące obsługi urządzeń laboraoryjnych wykorzysywanych w rakcie ćwiczeń) zaware są w pliku z maeriałami pomocniczymi do ćwiczeń. 2

Adsorpcja zanieczyszczeń wody na węglu akywnym Sężenie zanieczyszczenia na węglu akywnym (najczęściej wyrażane jako ilość subsancji zaadsorbowanej na jednoskę masy węgla akywnego na dalszych slajdach y/m) zoerma adsorpcji Sężenie zanieczyszczenia w rozworze (w zwyczajowo przyjęych, dla wyrażanie sężeń zanieczyszczeń w wodzie lub Ściekach, jednoskach: C np. mg/dm 3 ) Celem ćwiczenia jes: - zebranie danych do określenia izoermy adsorpcji błękiu meylenowego z rozworu wodnego na pylisym węglu akywnym, - określenia warości współczynników w poszczególnych modelach izoerm adsorpcji, - dobór modelu najlepiej dopasowanego do uzyskanych wyników. Aby wykonać o zadanie należy dla różnych sężeń błękiu meylenowego w wodzie, w sanie równowagi, określić jego sężenia na węglu akywnym. Sężenie zanieczyszczenia na węglu akywnym (najczęściej wyrażane jako ilość subsancji zaadsorbowanej na jednoskę masy węgla akywnego na dalszych slajdach y/m) zoerma adsorpcji Sężenie zanieczyszczenia w rozworze (w zwyczajowy przyjęych jednoskach dla wyrażanie sężeń zanieczyszczeń w wodzie lub ściekach C np. mg/dm 3 ) C o m 1 m 2 m 3 m 4 m 5 Wyrząsanie do osiągnięcia sanu równowagi C 1 C 2 C 3 C 4 C 5 Sężenia C i oznaczane foomerycznie w sklarowanych próbkach (po odwirowaniu węgla) lość subsancji zaadsorbowanej: y i =V(C o -C i ) Sężenie zanieczyszczenia na węglu akywnym (najczęściej wyrażane jako ilość subsancji zaadsorbowanej na jednoskę masy węgla akywnego na dalszych slajdach y/m) zoerma adsorpcji Sężenie zanieczyszczenia w rozworze (w zwyczajowy przyjęych jednoskach dla wyrażanie sężeń zanieczyszczeń w wodzie lub ściekach C np. mg/dm 3 ) 3

zoerma Freundlicha y/m = K C 1/n log y/m = log K + 1/n log C log y/m zoerma Langmuira m 1 1 1 = + y a b C a m/y a b C y / m= 1 + b C 1/ab = g γ γ 1/n = g γ 1/a γ log K 1/C log C zoerma adsorpcji Langmuira. zoerma adsorpcji Freundlicha. zoerma BET (Brunauer-Emme-Teller) y m = B a C C ( C C) + ( B 1) s C m y( C C ) s C m 1 B 1 C = + 1 C y ( C ) s s C a B a B C s Oznaczenia foomeryczne γ (B-1)/aB = g γ 1/aB C/C s zoerma adsorpcji BET X 0 1 3 6 10 15 20 23 4

log o = A log 0 =ε c Absorbancja (Eksynkcja) A= ε c l l log o = A= ε c l A A 0 = 0 T Transmiancja (Przepuszczalność) log T = ε c l 25 = 0 T T logt 1 0 = ε c l 26 27 Barwa świała i długość fali [nm] Czerwona 800 620 Pomarańczowa 620 595 Żóła 595 565 Zielona 565 490 Niebieska 490 440 Fioleowa 440-400 Specroquan Pharo 300 PERKN ELMER LAMBDA 20 UV/VS SPECTROMETER 29 5

Wykorzysując spekrofoomer do pomiarów foomerycznych, meodą skali wzorców, w zakresie świała widzialnego należy: 1 cm 5 cm 2 cm włączyć urządzenie dokonać wyboru mierzonego parameru (absorbancja/eksynkcja, ransmiancja lub sężenie) przymocować odpowiednią przysawkę pomiarową dobrać odpowiednią kuwekę dobrać długość fali świelnej do wykonania pomiarów usawić zerową warość absorbancji dla próbki odnośnej (woda redesylowana lub dejonizowana) wykonać pomiary dla skali wzorców i próbek badanych 1 cm 5 cm 2 cm Przebieg oznaczeń foomerycznych 1. Przygoowanie skali wzorców (szereg próbek o sężeniach c 0 - c k ) 2. Określenie długości fali świelnej do pomiarów (λ m przy, kórej wysępuje maksimum absorpcji na krzywej widma absorpcyjnego) jaczęściej jes o warość podana dla konkrenego oznaczenia 3. Wykonanie pomiarów absorbancji dla skali wzorców 4. Usalenie zależności c = f(a) 5. Pomiar absorbancji dla badanej próbki i określenie H 2 O des jej sężenia c x 33 34 C r C p r-r wzorcowy podsawowy r-r wzorcowy roboczy c 0 c 1 c 2 c 3 c 4 c 5 c 6 4. Usalenie zależności c = f(a) [ A = f(c) ] Ozonowanie wody 35 6

Srumień powierza z ozonem Rozruch insalacji Do układu próżni lub pompki wodnej Płuczka nr 6 Reakor z wodą Płuczka nr 8 (pomiar ilości ozonu nadmiernego) Płuczka nr 7 (pomiar wydaku ozonaora) Płuczka nr 9 (zabezpieczająca) 10% r-r K Pomiar wydaku ozonaora Srumień powierza z ozonem Do układu próżni lub pompki wodnej Srumień powierza z ozonem Ozonowanie wody Do układu próżni lub pompki wodnej Płuczka nr 6 Reakor z wodą Płuczka nr 8 Płuczka nr 7 Płuczka nr 9 10% r-r K 2K + O 3 + H 2 O 2 + 2KOH + O 2 Określenie ilości wywarzanego ozonu przez oznaczenie ilości wydzielonego jodu Płuczka nr 6 Reakor z wodą Płuczka nr 8 2K + O 3 + H 2 O 2 + 2KOH + O 2 Określenie ilości ozonu pozosałego i nadmiernego przez oznaczenie ilości wydzielonego jodu Płuczka nr 7 Płuczka nr 9 10% r-r K Oznaczenie ilości bakerii w wodzie przed i po ozonowaniu Oznaczenie ilości bakerii w wodzie przed i po ozonowaniu Dwie próbówki z 9 ml serylnego Dwie serylne pipey 1 ml płynu fizjologicznego każda Określenie ilości ozonu przez oznaczenie ilości wydzielonego jodu 2K + O 3 + H 2 O 2 + 2KOH + O 2 Próbka wody surowej Skrobia Próbka wody po ozonowaniu w serylnej próbówce Trzy serylne płyki Periego Kolba z ciepłym, serylnym agarem 2 + 2Na 2 S 2 O 3 2 Na + Na 2 S 4 O 6 42 7

Ozon wprowadzony do wody mg O 3 /dm 3 wody Ozon pozosały mg O 3 /dm 3 wody Ozon nadmierny = + + mg O 3 /dm 3 wody Ozon zużyy mg O 3 /dm 3 wody Koagulacja/Flokulacja efek koagulacji (sopień redukcji barwy) Dawka koagulana Koagulan - 5% rozwór FeSO 4 *7H 2 O, Wapno - 1% zawiesina Ca(OH) 2 Seria esów - sześć próbek obszar, w kórym mały przyros dawki daje duży przyros efeku obszar, w kórym duży przyros dawki daje niewielki przyros efeku Koagulan, wapno Flokulan Obserwacje Klarowność warswy cieczy nadosadowej Próbka z dodakiem, wcześniej określonej, opymalnej dawki koagulana/wapna oraz założonej dawki flokulana. Wielkość kłaczków Szybkość osiadania kłaczków Flokulan: 0,01% rozwór Magnafloc 919 (M919) Napowierzanie wody 8

C C C s Napowierzana woda Powierze C C 0 α OC = g α C =f() Rusz napowierzający Wykonanie ćwiczenia Pobór próbek wody w czasie rwającego napowierzania Oznaczenie sężenie lenu rozpuszczonego Konrola poprawności uzyskanych wyników Przy oznaczaniu lenu rozpuszczonego w wodzie należy pamięać, że na dokładność oznaczenia ma wpływ czas wykonania analizy (zużywanie się lenu w procesach biochemicznych) i konak badanej próbki z powierzem amosferycznym (przechodzenie lenu rozpuszczonego w gazowy lub odwronie). 52 Oznaczanie zawarości lenu rozpuszczonego w wodzie meodą Winklera Oznaczenie polega na: ulenianiu, w środowisku alkalicznym, manganu dwuwarościowego do czerowarościowego lenem rozpuszczonym w wodzie zakwaszeniu środowiska reakcji do rozpuszczenia manganu czerowarościowego ulenieniu jonów jodkowych do wolnego jodu przez mangan czerowarościowy zmiareczkowanie wydzielonego jodu iosiarczanem sodu Wydzielony wolny jod powoduje zabarwienie próbki na kolor żóły lub brązowy. Miareczkowanie polega na dodawaniu z biurey r-ru iosiarczanu sodu do osiągnięcia zabarwienia słomkowo żółego, dodaniu skrobi (wysępuje granaowe zabarwienie) i dalszym miareczkowania do pierwszego odbarwienia próbki. 2 + 2Na 2 S 2 O 3 2 Na + Na 2 S 4 O 6 Skrobia wobec skrobi jako wskaźnika 53 54 9

2Mn +2 + 4OH - 2Mn(OH) 2 2Mn(OH) 2 + O 2 2MnO(OH) 2 2MnO(OH) 2 + 8H + 2Mn +4 + 6H 2 O 2Mn +4 + 4J - 2Mn +2 + 2J 2 2J 2 + 4S 2 O -2 3 2S 4 O -2 6 + 4J - Sumarycznie: 4 vale lenu rozpuszczonego oznaczane są 4 valami iosiarczanu sodu. (O 2 + 4e 2O -2 ) 1 val Na 2 S 2 O 3 odpowiada 1 valowi lenu 1 mval Na 2 S 2 O 3 odpowiada 1 mvalowi lenu czyli 8 mg O 2 55 56 Przed przysąpieniem do obliczeń wyników należy znać dokładne sężenie normalne (miano) r-ru iosiarczanu sodu. Tiosiarczan sodu jes odczynnikiem nierwałym i w rozcieńczonych rozworach jego sężenie może się znacznie zmieniać w czasie. Sężenie r-ru Na 2 S 2 O 3 należy sprawdzać w ym samym dniu, w kórym wykonuje się analizę. 57 Określanie miana r-ru Na 2 S 2 O 3 Polega na wykorzysaniu ściśle określonej ilości ściśle mianowanego r-ru KO 3, kóry w reakcji z jonami jodkowymi ulenia je do wolnego jodu: O 3 - + 5J - + 6H + 3J 2 + 3H 2 O wydzielony wolny jod miareczkowany jes r-rem Na 2 S 2 O 3, kórego miano chcemy określić: 2J 2 + 4S 2 O 3-2 2S 4 O 6-2 + 4J - Wcześniej do oznaczenie miana wykorzysywany był K 2 Cr 2 O 7 Ze względu na fak wprowadzania szkodliwego chromu zosał on zasąpiony jodanem poasu (KO 3 ) 58 Zgodnie z definicją gramorównoważnika ilość vali (znana) użyego jodanu poasu musi odpowiadać ilości vali iosiarczanu sodu zawarej w objęości zużyej do zmiareczkowania wydzielonego jodu. Na ej podsawie, w oparciu o znane sężenie r-ru jodanu poasu, można obliczyć sężenie r-ru iosiarczanu sodu. 59 Obliczanie sężenia lenu Obliczenia polegają na: 1 0 - określeniu sężenia r-ru Na 2 S 2 O 3 na podsawie jego ilości zużyej do odmiareczkowania jodu wydzielonego przez ściśle określoną ilość KO 3 2 0 - przeliczeniu objęości r-ru Na 2 S 2 O 3, zużyego do zmiareczkowania badanych próbek, na masę (mg) lenu rozpuszczonego przypadającego na 1 dm 3 badanej próbki (mg O 2 /dm 3 ) 60 10

Przykład Przy przeprowadzaniu oznaczenia lenu rozpuszczonego meodą Winklera do zmiareczkowania badanej próbki o objęości 200 ml zużyo 2 cm 3 r-ru Na 2 S 2 O 3. Sężenie zasosowanego r-ru iosiarczanu sodu określono miareczkując nim wolny jod wydzielony z rozworu jodku poasu przez 20 ml 0,025n r-ru KO 3. Do zmiareczkowania zużyo 10 ml r-ru Na 2 S 2 O 3. Oblicz sężenie lenu rozpuszczonego w badanej Obliczenia 1. Sężenie r-ru Na 2 S 2 O 3. Określona ilość vali KO 3 wydzieli z r-ru jodku poasu wolny jod w akiej samej ilości vali. Do jego zmiareczkowania zosanie zużya a sama ilość vali Na 2 S 2 O 3. 1 dm 3 0,025 n r-ru KO 3 zawiera 0,025 vala KO 3 1 cm 3 zawiera 0,025 mvala KO 3 1 cm 3-0,025 mvala 20 cm 3 - x x = 0,5 mvala próbce. 61 62 W rozworze wydzieliło się 0,5 mvala wolnego jodu, a do jego odmiareczkowania musiano zużyć aką samą ilość Na 2 S 2 O 3. W 10 ml r-ru Na 2 S 2 O 3 znajduje się więc 0,5 mvala Na 2 S 2 O 3. 10 ml - 0,5 mvala 1 ml - x x = 0,05 mvala Sężenie r-ru Na 2 S 2 O 3 wynosi 0,05 mval/ml czyli 0,05 val/dm 3 (0,05n) 63 2. Sężenie lenu rozpuszczonego W próbce o objęości 200 ml znajduje się yle mvali lenu ile mvali Na 2 S 2 O 3 znajduje się w 2 cm 3 jego r-ru o sężeniu 0,05n. 1 cm 3-0,05 mvala 2 cm 3 - x x = 0,1 mvala W 200 ml znaduje się 0,1 mvala lenu rozpuszczonego 200 ml - 0,1 mvala 1000 ml - x x = 0,5 mval 64 W 1dm 3 znajduje się 0,5 mvala lenu rozpuszczonego (O 2 + 4e 2O -2 ) 1 mval - 8 mg 0,5 mvala - x x = 4 mg W 1 dm 3 znajduje się 4 mg lenu rozpuszczonego. Jego sężenie wynosi 4 mg/dm 3. Odp. Oznaczone sężenie lenu rozpuszczonego wynosi 4 mg O 2 /dm 3. 65 11