148 Otorynolaryngologia 2008, 7(3): 148-152 Przyczynek do naczyniaków krtani i gardła dolnego A contribution to larynx and hypopharynx angiomas ROBERT BILEWICZ 1/, HANNA MACKIEWICZ-NARTOWICZ 1/, KATARZYNA LASKOWSKA 2/ 1/ Katedra i Klinika Otolaryngologii Collegium Medicum w Bydgoszczy Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu 2/ Katedra i Zakład Diagnostyki Obrazowej Collegium Medicum w Bydgoszczy Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Wprowadzenie. Naczyniak gardła dolnego lub krtani to rzadko występujący nowotwór łagodny. Często bywa skąpoobjawowy lub bezobjawowy. Cel pracy. Ocenienie obrazu klinicznego naczyniaków krtani i gardła dolnego. Materiał i metody. Zaprezentowano 3 przypadki naczyniaka zlokalizowanego w obrębie gardła dolnego i krtani. Wyniki. Guzy dotyczyły osób dorosłych: jednej kobiety i dwóch mężczyzn. Wszystkie przypadki miały przebieg bezobjawowy, a naczyniaki zostały wykryte przypadkowo. Leczenie operacyjne podjęto tylko w jednym przypadku. W dwóch przypadkach obserwowano bardzo powolny wzrost naczyniaków. Omówiono problemy i strategię leczenia naczyniaków w obrębie gardła dolnego i krtani. Za najbardziej skuteczny sposób leczenia naczyniaków w tej lokalizacji uznano stosowanie lasera Nd:Yag. Wnioski. Na podjęcie decyzji o wszczęciu leczenia ma wpływ dynamika rozwoju naczyniaka. Słowa kluczowe: naczyniak krtani, naczyniak gardła dolnego Introduction. Angioma of the hypopharynx and the larynx is a rare benign neoplasm. It is often mildly symptomatic or asymptomatic. Aim. To assess clinical features of the larynx and hypopharynx angiomas cases. Material and methods. We report 3 cases of angiomas localised in the hypopharynx and the larynx. All patients were adults: one woman and two men. Results. All cases were asymptomatic, and angiomas were diagnosed accidentally. Surgery was undertaken only in one case. In two cases very slow growth of angiomas was observed. Problems and strategy of treatment of angiomas in the hypopharynx and the larynx were discussed. Nd:Yag laser was recognised as the most efficient treatment of angiomas in this localisation. Conclusion. Decision on whether or not attempt surgical intervention is influenced by the dynamics of angioma development. Key words: angioma of the larynx, angioma of the lower pharynx Otorynolaryngologia 2008, 7(3): 148-152 www.mediton.pl/orl Adres do korespondencji / Address for correspondence Robert Bilewicz Klinika Otolaryngologii ul. M. Skłodowskiej-Curie 9, 85-094 Bydgoszcz tel. (052) 585 47 11, tel./fax (052) 585 40 35 e-mail: robbil@umk.pl WSTĘP Haemangiomata to rzadko występujące w krtani nowotwory łagodne wywodzące się z tkanki naczyniowej. Histologicznie zbudowane są z patologicznie proliferujących komórek endotelialanych [1]. Nie mają torebki. W zależności od typu budowy rozróżniamy za Batsakisem [2]: naczyniaki włośniczkowe, jamiste i mieszane, a w zależności od typu naczyń: limfatyczne i krwionośne. U dzieci przeważają naczyniaki włośniczkowe, u dorosłych naczyniaki jamiste. Naczyniaki głowy i szyi, w tym naczyniaki krtani są częstą wrodzoną patologią wieku dziecięcego 12% dzieci w wieku 1 roku ma zmiany naczyniakowate. Najczęstszą lokalizacją w tym wieku w zakresie krtani i gardła dolnego jest okolica podgłośniowa krtani, choć opisywane są również naczyniaki okolicy zapierściennej. Lokalizacją charakterystyczną dla wieku dorosłego w obrębie krtani i gardła dolnego jest poziom fałdów głosowych i powyżej [3-6]. Naczyniaki wieku dziecięcego, po okresie wzmożonej proliferacji, która zazwyczaj kończy się około 1 roku życia, ulegają powolnej inwolucji. W wieku 5 lat 50% dzieci ulega samowyleczeniu, w 7. roku życia odsetek samowyleczeń wynosi 70% [1]. Nie opisywano inwolucji w przypadku naczyniaków rozpoznanych w wieku dorosłym.
Bilewicz R i wsp. Przyczynek do naczyniaków krtani i gardła dolnego 149 Makroskopowo naczyniak to płasko-wyniosły twór guzowaty barwy żywoczerwonej lub sinofioletowej. Może zmieniać swoją objętość w zależności od napięcia okolicznych tkanek, także pod wpływem leków stosowanych podczas znieczulenia ogólnego. Rozpoznanie naczyniaka na podstawie badania klinicznego nie nastręcza problemu. Pobieranie materiału do badania histopatologicznego może być przyczyną masywnego krwawienia wymagającego natychmiastowej interwencji chirurgicznej. Dla oceny rozległości guza i jego penetracji zaleca się wykonanie badań dodatkowych, takich jak: tomografia komputerowa (TK) z opcją angio, rezonans magnetyczny (RM), angiografia oraz scyntygrafia perfuzyjna. Dolegliwości obserwowane u osób z naczyniakiem krtani i/lub gardła dolnego to: duszność, chrypka, zaburzenia połykania, krwioplucie, masywne krwawienia i nadkażenia bakteryjne guza. W zależności od rozległości, objawów klinicznych i dynamiki zmiany stosowane są różne strategie leczenia. Od obserwacji w przypadku niezbyt rozległych naczyniaków wieku dziecięcego, poprzez leczenie zachowawcze sterydami czy interferonem alfa do leczenia chirurgicznego. Wśród metod chirurgicznych wymienia się konwencjonalną chirurgię w przypadku powłok skórnych, kriochirurgię, oraz chirurgię laserową przy użyciu zarówno lasera CO 2 jak i Nd-Yag w przypadku błon śluzowych. Opisy przypadków Przypadek 1 U kobiety (MH) l. 31 podczas rutynowej kontroli laryngoskopowej po wykonanej przed kilkoma miesiącami mikrolaryngoskopii z usunięciem polipów fałdów głosowych stwierdzono guz w obrębie zachyłka gruszkowatego zajmujący częściowo okolicę nalewkowatą po stronie prawej. Guz uwypuklał gładką błonę śluzową zachyłka, miał połyskliwą powierzchnię o zabarwieniu ciemnoczerwonym, był wyraźnie odgraniczony od okolicznej błony śluzowej (ryc. 1a). Podczas badania nie stwierdzono zaburzeń ruchomości fałdów głosowych. Innych istotnych odchyleń w badaniu laryngologicznym nie stwierdzono. Pacjentka nie zgłaszała żadnych dolegliwości. W badaniu tomografii komputerowej szyi z oceną krtani z użyciem kontrastu uwidoczniono po stronie prawej między chrząstką nalewkowatą a fałdem nalewkowo-nagłośniowym wzmacniającą się po podaniu kontrastu litą masę o wymiarach 15 x 8 x 8 mm wpuklającą się do zachyłka gruszkowatego (ryc. 2). Na podstawie wywiadu i danych klinicznych ustalono nabyty charakter guza i postawiono diagnozę naczyniak krwionośny. Ze względu na charakter nowotworu celem leczenia chirurgicznego chorą skierowano do ośrodka klinicznego dysponującego laserem Nd-YAG firmy Dornier. Zabieg wykonano w znieczuleniu ogólnym z intubacją dotchawiczą, stosując funkcję waporyzacji o mocy 8W. Podczas operacji wystąpiło obfite krwawienie z guza, które ustąpiło po usunięciu guza i skoagulowaniu naczyń błony śluzowej. Chorą wypisano w 3 dobie pooperacyjnej z prawidłowym gojeniem błony śluzowej. Dwuletnia obserwacja nie wykazała nawrotu naczyniaka (ryc. 1b). Przypadek 2 Mężczyzna (KP) l. 29 zgłosił się do badania laryngologicznego podczas rutynowych badań przeprowadzanych przez Poradnię Medycyny Pracy. Pacjent nie zgłaszał żadnych dolegliwości. W badaniu laryngoskopowym stwierdzono obecność rozległych, obustronnych zmian na błonie śluzowej gardła dolnego i górnego piętra krtani o charakterze naczyniaka. Nie stwierdzono zmian w głośni (ryc. 3). Oprócz wymienionych zmian w gardle i krtani w badaniu laryngologicznym stwierdzono obecność guza w okolicy zausznej prawej o typie naczyniaka (ryc. 4). Z wywiadu zebranego od chorego ustalono, że w przeszłości podjęto próbę usunięcia tego guza, które zakończyło się niepowodzeniem z uwagi na bardzo intensywne krwawienie podczas zabiegu. Po próbie usunięcia nastąpiła stopniowa inwolucja guza. Ten fakt oraz typowy obraz kliniczny stwierdzonych zmian, zwłaszcza mnogi charakter guza i nabyty charakter zmian, skłoniły do rozpoznania naczyniaka krwionośnego. Rozważano podjęcie leczenia operacyjnego zapobiegającego krwawieniu po przypadkowym urazie np. podczas posiłku. Ze względu na brak dolegliwości i wyrażone stanowisko pacjenta nie podjęto leczenia operacyjnego. Chory jest pod stałą, systematyczną obserwacją. Przypadek 3 Chory (KO) l. 76 zgłosił się do jednej z poradni laryngologicznych z powodu uprzednio rozpoznanego przewlekłego nieżytu błony śluzowej gardła z objawami uczucia przeszkody w gardle. Podczas badania laryngologicznego w laryngoskopii pośredniej stwierdzono obecność sino-czerwonego guza o gładkiej powierzchni na błonie śluzowej okolicy nalewkowatej i mędzynalewkowej z zajęciem częściowo wejścia do przełyku. Guz miał charakter egzofityczny i wymiary 1,5 x 1,5 cm (ryc. 5).
150 Otorynolaryngologia 2008, 7(3): 148-152 Ryc. 1a. Naczyniak zachyłka gruszkowatego i okolicy nalewkowatej prawej przed leczeniem Ryc. 1b. Obraz wideolaryngoskopowy krtani 2 lata po operacji usunięcia naczyniaka widoczna blizna pooperacyjna okolicy nalewkowatej prawej Ryc. 2. Tomografia komputerowa szyi przed leczeniem naczyniaka Ryc. 4. Naczyniak skóry okolicy zausznej prawej Ryc. 3. Obraz wideolaryngoskopowy rozległego naczyniaka zachyłków gruszkowatych i górnego piętra krtani bez zajęcia głośni Ryc. 5. Obraz wideolaryngoskopowy naczyniaka okolicy nalewkowatej lewej, okolicy międzynalewkowej i okolicy wejścia do przełyku
Bilewicz R i wsp. Przyczynek do naczyniaków krtani i gardła dolnego 151 Z wywiadu zebranego od chorego ustalono, że przez 15 lat w Klinice Otolaryngologii w Bydgoszczy rozpoznano już naczyniaka okolicy wejścia do przełyku, lecz z uwagi na brak towarzyszących objawów zalecono obserwację. Przez 15 lat nie wystąpiło krwawienie z przypadkowo uszkodzonego naczyniaka ani inne dolegliwości spowodowane jego obecnością. Jednakże przez ww. okres nastąpił powolny, stopniowy wzrost zmiany. Mimo to zalecono, podobnie jak w przypadku drugim, postawę wyczekującą i systematyczną obserwację. OMÓWIENIE Leczenie naczyniaków gardła dolnego i krtani powinno być uzależnione od rozległości i lokalizacji zmiany oraz od objawów klinicznych prezentowanych przez pacjenta. W przypadku zmian, które zostały zdiagnozowane przypadkowo (jak u naszych chorych), u pacjentów bez dolegliwości można podobnie jak Awwad i wsp. [7] zastosować strategię obserwacji. Autor opisał 4 przypadki naczyniaka okolicy zapierściennej krtani, które ze względu na niewielką rozległość, skąpe objawy kliniczne nie zostały zakwalifikowane do leczenia. Obserwacja 6-letnia nie wykazała progresji guza. Leczenie zachowawcze naczyniaków to miejscowa lub ogólnie stosowana steroidoterapia, której skuteczność ocenia Zadok i wsp. [8] na 30%. Należy jednak pamiętać o działaniach ubocznych, jakie może nieść za sobą ogólnoustrojowe, długoterminowe podawanie steroidów. Adams i wsp. [9] opisują efekty kuracji Interferonem alfa, którą zastosowali u 15 pacjentów z naczyniakami głowy i szyi, wśród nich 5 z lokalizacją w obrębie krtani. U 12 chorych po 12 miesiącach leczenia uzyskano zmniejszenie masy guza o 75% lub więcej. Ta terapia zalecana jest przez autorów w przypadku olbrzymich naczyniaków, które wymagałyby rozległych, licznych operacji. Goldsmith i wsp. [10] proponują zastosowanie lasera CO 2 do usuwania naczyniaków gardła dolnego i krtani. Lecz ze względu na towarzyszące krwawienia podczas operacji wymagana jest równolegle czasowa tracheotomia zabezpieczająca dolne drogi oddechowe. Tracheotomii pozwala uniknąć proponowane przez Yellin i wsp. [11], Clymera i wsp. [12] oraz Stankiewicza i wsp. [13] zastosowanie lasera Nd:YAG, który charakteryzuje się znaczną zdolnością koagulacji naczyń krwionośnych i niską absorbcją w hemoglobinie. Metoda ta pozwala na skuteczniejsze usunięcie naczyniaka błony śluzowej przy względnie mniejszym krwawieniu. Z tego powodu ten sposób leczenia zastosowano w przypadku pierwszego z opisywanych pacjentów. Pomimo braku objawów subiektywnych u chorej zdecydowano się na leczenie operacyjne, ponieważ wskazywała na to dynamika rozwoju zmiany naczyniowej. Chora w okresie poprzedzającym rozpoznanie naczyniaka gardła dolnego, przebyła z innego powodu, mikrolaryngoskopię, podczas której nie stwierdzano zmian patologicznych w gardle dolnym. Domniemaną przyczynę powstania naczyniaka mógł stanowić uraz jatrogenny podczas operacji. Szybki rozwój zmiany naczyniowej błony śluzowej gardła dolnego w tym przypadku skłaniał do zaproponowania leczenia operacyjnego. Ponadto dalsza obserwacja chorej bez usuwania naczyniaka mogłaby doprowadzić do wzrostu guza do rozmiarów przekraczających możliwości chirurgicznej resekcji. W przypadku drugiego i trzeciego pacjenta ograniczono się jedynie do obserwacji chorych ze względu na wieloletni wywiad. Nie wykluczono wrodzonego charakteru zmian. Potwierdzała to wcześniejsza ingerencja we współwystępujący od lat naczyniak skóry pokrywającej wyrostek sutkowaty u drugiego prezentowanego chorego. W tym i w trzecim przypadku choroba miała charakter stabilny lub bardzo powolnie rozwijający się. Brak subiektywnych dolegliwości ze strony gardła dolnego i krtani pozwalał za Awwad i wsp. [2] zastosować jedynie obserwację. Nie można jednak wykluczyć wstąpienia krwawienia z uszkodzonego naczyniaka gardła dolnego po przypadkowym urazie podczas posiłku lub samoistnym uszkodzeniu ściany naczyniaka. Takie sytuacje zdarzają się jednak sporadycznie. Istotny problem w diagnostyce naczyniaków stanowi różnicowanie ich z malformacjami naczyniowymi [1]. Te ostatnie, w odróżnieniu od naczyniaków, mają zwykle charakter wrodzony i ich tempo wzrostu jest zgodne ze wzrostem organizmu. Najczęściej mają charakter pojedynczej zmiany nieulegającej samoistnie inwolucji. Naczyniaki natomiast charakteryzują się większą dynamiką rozwoju. W ich przebiegu obserwuje się fazę intensywnej proliferacji komórek śródbłonka oraz fazę inwolucji. Naczyniaki najczęściej występują u dzieci, lecz, jak przedstawiono w niniejszej pracy mogą rozwijać się u dorosłych. Zarówno naczyniaki jak i malformacje naczyniowe mogą być jednak łudząco podobne w obrazie klinicznym, czego potwierdzeniem są prezentowane przypadki. Przypadki naczyniaka gardła dolnego i krtani przedstawiono z uwagi na bardzo rzadkie występowanie zmian w tej lokalizacji oraz trudności w podejmowaniu decyzji odnośnie postępowania, zwłaszcza w przypadkach bezobjawowych.
152 Otorynolaryngologia 2008, 7(3): 148-152 WNIOSKI 1. Przypadki bezobjawowych podmiotowo naczyniaków krtani i gardła dolnego stanowią istotny problem w aspekcie leczniczym. 2. Przy podejmowaniu decyzji o sposobie postępowania z naczyniakiem błony śluzowej gardła dolnego i krtani powinno się brać pod uwagę dynamikę rozwoju zmian. Piśmiennictwo 1. Mulliken JB, Glowacki J. Hemangiomas and vascular malformations in infants and children: a classification based on endothelial characteristics. Plast Reconstr Surg 1982; 69(3): 412-422. 2. Batsakis JG, Rice DH. The pathology of head and neck tumors: vasoformative tumors, part 9A. Head Neck Surg 1981; 3(3): 231-239. 3. Martins RHG, Neto ACL, Semenzate G, Lapate R. Laryngeal hemangioma. Rev Bras Otoriinolaringol 2006; 72(4): 574. 4. Qureshi S, Chaukar D, Pathak K, Sanghvi V, Sheth T, Merchant NH, Dcruz AK. Hemangiona of base of tonque. Ind J Cancer 2004; 41(4): 181. 5. Drolet B. Hemangiomas and vascular malformations of the head and neck. New Engl J Med 1999; 341(20): 1555-1556. 6. Chaudhary N, Jain A, Gudwani S, Kapoor R, Motwani G. Intramuscular haemangioma of head and neck region. J Laryngol Otol 1998; 112(12): 1199-201. 7. Awwad RJ, Mortelliti AJ. Postcricoid haemangioma of childhood: report of four casus. Ann Otol Rhinol Laryngol 2006; 115(3): 191-4. 8. Zadok D, Levy Y, Netem P. Regression of remote capillary haemangioma after local intralesional injection of corticosteroids. Eye 1996; 10: 759. 9. Soumekh B, Adams GL, Shapiro RS. Treatment of head and neck hemangiomas with recombinant interferon alpha 2B. Ann Otol Rhinol Laryngol 1996; 105: 201-206. 10. Goldsmith MM III, Strope GL, Postma DS. Presentation and management of postcricoid hemangiomata in infancy. Laryngoscope 1987; 97: 851-853. 11. Yellin SA, LaBruna A, Anand VK. Nd:YAG laser treatment for laryngeal and hypopharyngeal hemangiomas: a new technique. Ann Otol Rhinol Laryngol 1996; 105: 510-515. 12. Clymer MA, Fortune DS, Reinisch L, Toriumi DM, Werkhaven JA, Ries WR. Interstitial Nd:YAG photocoagulation for vascular malformations and hemangiomas in childhood. Arch Otolaryngol Head Neck Surg 1998; 124: 431-436. 13. Stankiewicz Cz, Kowalska B. Przydatność lasera Nd:YAG w chirurgii głowy i szyi. Otolaryngol Pol 2004; 58(1): 157-163.