WYMIANA JONÓW, CHROMATOGRAFIA JONOWYMIENNA i JONOWA. prof. Bogdan Zygmunt prof. Marian Kamiński

Podobne dokumenty
CHROMATOGRAFIA JONOWYMIENNA i JONOWA. Prof. Bogdan Zygmunt Prof. Marian Kamiński

CHROMATOGRAFIA JONOWYMIENNA

MATERIAŁY DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH - CHROMATOGRAFIA JONOWA

KATEDRA INŻYNIERII CHEMICZNEJ I PROCESOWEJ

Chromatografia jonowymienna i jonowa - LITERATURA

ZASTOSOWANIE CHROMATOGRAFII JONOWEJ W ANALIZIE WODY WPŁYW ZMIAN STĘŻENIA FAZY RUCHOMEJ NA RETENCJĘ PIKÓW CHROMATOGRAFICZNYCH

CHROMATOGRAFIA W UKŁADACH FAZ ODWRÓCONYCH RP-HPLC

Wykorzystanie chromatografii jonowej do oznaczania anionów w wodach powierzchniowych

TECHNOLOGIA OCZYSZCZANIA WÓD I ŚCIEKÓW. laboratorium Wydział Chemiczny, Studia Niestacjonarne II

PP7: Wymiana jonowa i chromatografia jonowymienna oznaczanie kationów i anionów

PORÓWNANIE FAZ STACJONARNYCH STOSOWANYCH W HPLC

RP WPROWADZENIE. M. Kamiński PG WCh Gdańsk Układy faz odwróconych RP-HPLC, RP-TLC gdy:

Kolumnowa Chromatografia Cieczowa I. 1. Czym różni się (z punktu widzenia użytkownika) chromatografia gazowa od chromatografii cieczowej?

Pytania z Wysokosprawnej chromatografii cieczowej

Chromatografia jonowa (materiały do ćwiczeń)

Wykład 9. Membrany jonowymienne i prądowe techniki membranowe (część 1) Opracowała dr Elżbieta Megiel

Cz. 5. Podstawy instrumentalizacji chromatografii. aparatura chromatograficzna w skali analitycznej i modelowej - -- w części przypomnienie -

Nowoczesne metody analizy pierwiastków

-- w części przypomnienie - Gdańsk 2010

Kontrola produktu leczniczego. Piotr Podsadni

Repetytorium z wybranych zagadnień z chemii

Chemia I Semestr I (1 )

Chromatografia kolumnowa planarna

USUWANIE TWARDOŚCI WAPNIOWEJ W PROCESIE WYMIANY JONOWEJ

Temat 7. Równowagi jonowe w roztworach słabych elektrolitów, stała dysocjacji, ph

Wykład 10: Wymiana Jonowa

Pytania z Chromatografii Cieczowej

1. Wstęp do chromatografii jonowej

Wpływ ilości modyfikatora na współczynnik retencji w technice wysokosprawnej chromatografii cieczowej

PROCESY JEDNOSTKOWE W TECHNOLOGIACH ŚRODOWISKOWYCH WYMIANA JONOWA

ELEKTRODIALIZA. Karina Rolińska Aleksandra Sierakowska Beata Ulmaniec r.

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

Chromatogramy Załącznik do instrukcji z Technik Rozdzielania Mieszanin

Kwas HA i odpowiadająca mu zasada A stanowią sprzężoną parę (podobnie zasada B i kwas BH + ):

Instrukcja ćwiczenia laboratoryjnego HPLC-2 Nowoczesne techniki analityczne

RP WPROWADZENIE. M. Kamioski PG WCh Gdaosk 2013

Spis treści. Wstęp... 9

ROZDZIELENIE OD PODSTAW czyli wszystko (?) O KOLUMNIE CHROMATOGRAFICZNEJ

6. ph i ELEKTROLITY. 6. ph i elektrolity

POLITECHNIKA WROCŁAWSKA INSTYTUT TECHNOLOGII NIEORGANICZNEJ I NAWOZÓW MINERALNYCH. Ćwiczenie nr 6. Adam Pawełczyk

WPŁYW ILOŚCI MODYFIKATORA NA WSPÓŁCZYNNIK RETENCJI W TECHNICE WYSOKOSPRAWNEJ CHROMATOGRAFII CIECZOWEJ

Ciśnieniowe techniki membranowe (część 2)

Metody chromatograficzne w chemii i biotechnologii, wykład 6. Łukasz Berlicki

HYDROLIZA SOLI. 1. Hydroliza soli mocnej zasady i słabego kwasu. Przykładem jest octan sodu, dla którego reakcja hydrolizy przebiega następująco:

ZMIĘKCZANIE WODY NA KATIONICIE SODOWYM.

WYZNACZANIE ZAKRESU WYKLUCZANIA DLA WYPEŁNIEŃ STOSOWANYCH W WYSOKOSPRAWNEJ CHROMATOGRAFII WYKLUCZANIA (HPSEC)

Stechiometria w roztworach. Woda jako rozpuszczalnik

Chemia - B udownictwo WS TiP

- w nawiasach kwadratowych stężenia molowe.

WSTĘP DO CHROMATOGRAFII JONOWEJ

Równowaga kwasowo-zasadowa

Adsorption at the solid/liquid interface

Egzamin z Technik Rozdzielania Mieszanin - Termin III

Reakcje chemiczne. Typ reakcji Schemat Przykłady Reakcja syntezy

Wypełnia Wykonawca Opis Wykonawcy

Zrównoważony rozwój przemysłowych procesów pralniczych. Moduł 1 Zastosowanie wody. Rozdział 3b. Zmiękczanie wody

WARSZTATY olimpijskie. Co już było: Atomy i elektrony Cząsteczki i wiązania Stechiometria Gazy, termochemia Równowaga chemiczna Kinetyka

Przewodnictwo elektrolitów (7)

a) Sole kwasu chlorowodorowego (solnego) to... b) Sole kwasu siarkowego (VI) to... c) Sole kwasu azotowego (V) to... d) Sole kwasu węglowego to...

Obliczenia chemiczne. Zakład Chemii Medycznej Pomorski Uniwersytet Medyczny

Wydział Chemiczny, Politechnika Wrocławska. Zastosowanie polimerów funkcjonalnych do usuwania/odzysku metali z surowców wtórnych

O czym użytkownik chromatografu jonowego powinien zawsze pamiętać (cz. I)

METODY DEMINERALIZACJA SERWATKI

Zagadnienia. Budowa atomu a. rozmieszczenie elektronów na orbitalach Z = 1-40; I

OZNACZENIE JAKOŚCIOWE I ILOŚCIOWE w HPLC

Techniki Rozdzielania Mieszanin

Ślesin, 29 maja 2019 XXV Sympozjum Analityka od podstaw

Jolanta Jaroszewska-Manaj 1. i identyfikacji związków organicznych. Jolanta Jaroszewska-Manaj 2

TYPY REAKCJI CHEMICZNYCH

Wymagania programowe na poszczególne oceny chemia kl. II Gimnazjum Rok szkolny 2015/2016 Wewnętrzna budowa materii

Roztwory buforowe (bufory) (opracowanie: dr Katarzyna Makyła-Juzak)

HYDROLIZA SOLI. Przykładem jest octan sodu, dla którego reakcja hydrolizy przebiega następująco:

HPLC? HPLC cz.1. Analiza chromatograficzna. Klasyfikacja metod chromatograficznych

masy cząsteczkowej polimerów nisko i średnio polarnych, a także lipidów, fosfolipidów itp.. silanizowanyżel krzemionkowy

Stechiometria w roztworach

Wykład 8. Dyfuzyjne techniki membranowe (część 3) Opracowała dr Elżbieta Megiel

KWASY I WODOROTLENKI. 1. Poprawne nazwy kwasów H 2 S, H 2 SO 4, HNO 3, to:

REAKCJE CHARAKTERYSTYCZNE WYBRANYCH KATIONÓW

Wykład 11. Membrany ciekłe i biopodobne. Opracowała dr Elżbieta Megiel

Podstawy chromatografii i technik elektromigracyjnych / Zygfryd Witkiewicz, Joanna Kałużna-Czaplińska. wyd. 6-1 w PWN. Warszawa, cop.

Chemia - laboratorium

XIV Konkurs Chemiczny dla uczniów gimnazjum województwa świętokrzyskiego. II Etap - 18 stycznia 2016

ROBOCZA I CAŁKOWITA ZDOLNOŚD WYMIENNA JONITU

Równowagi w roztworach wodnych

Adsorpcja (adsorption) Adsorpcja Absorpcja. Procesy adsorpcji na powierzchni ciał stałych

roztwory elektrolitów KWASY i ZASADY

RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW

PODSTAWY CHEMII INŻYNIERIA BIOMEDYCZNA. Wykład 2

MAŁOPOLSKI KONKURS CHEMICZNY dla uczniów dotychczasowych gimnazjów i klas dotychczasowych gimnazjów prowadzonych w szkołach innego typu

CHEMIA. Wymagania szczegółowe. Wymagania ogólne

Prof. dr hab. inż. M. Kamiński aktualizacja : Techniki rozdzielania mieszanin w biotechnologii zagadnienia, pytania

AKADEMIA GÓRNICZO-HUTNICZA im. Stanisława Staszica w Krakowie OLIMPIADA O DIAMENTOWY INDEKS AGH 2017/18 CHEMIA - ETAP I

ĆWICZENIE 2. Usuwanie chromu (VI) z zastosowaniem wymieniaczy jonowych

Metody chromatograficzne w chemii i biotechnologii, wykład 3. Łukasz Berlicki

TEST NA EGZAMIN POPRAWKOWY Z CHEMII DLA UCZNIA KLASY II GIMNAZJUM

Reakcje utleniania i redukcji

J CD CD. N "f"'" Sposób i filtr do usuwania amoniaku z powietrza. POLITECHNIKA LUBELSKA, Lublin, PL BUP 23/09

dla której jest spełniony warunek równowagi: [H + ] [X ] / [HX] = K

VII Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2014/2015

Transkrypt:

WYMIANA JONÓW, CHROMATOGRAFIA JONOWYMIENNA i JONOWA prof. Bogdan Zygmunt prof. Marian Kamiński

Wprowadzenie Wymiana jonowa jest operacją rozdzielania i oczyszczania stosowaną przez człowieka od bardzo dawna pod różnymi nazwami. W przyrodzie, proces wymiany jonowej często decyduje o składzie i jakości gleb. Najbardziej powszechne zastosowanie wymiany jonowej w technologii, to ciągle - demineralizacja wody kotłowej, a także wody dla reaktorów jądrowych i innych urządzeń wymagających stosowania wody całkowicie pozbawionej jonów. Proces wymiany jonów też stosowany do prekoncentracji i rozdzielania metali ziem rzadkich oraz transuranowców W energetyce wymiana jonowa zastępuje znacznie bardziej energochłonną destylację wody, szczególnie, dwustopniową. Ostatnio, jednak, wymiana jonowa jest coraz częściej zastępowana przez odwróconą osmozę (RO), a w wielkiej skali - przez elektroosmozę. Wysokosprawna chromatografia jonowymienna, zwana jonową, ma znacznie krótszą historię, począwszy od roku 1975.

Wymiana jonowa zarys historyczny Pierwsze wzmianki w Piśmie Świętym: Po wrzuceniu wskazanego przez Pana drzewa woda gorzka, niezdatna do picia, zmieniła smak i stała się zdatną do picia Thompson (1850): Opis adsorpcji jonowymiennej w zakresie filtracji roztworów soli metali alkalicznych i metali ziem alkalicznych przez gleby zawierające glinokrzemiany Folin i Bell (1917): naturalne wymieniacze jonowe zastosował do oznaczania jonów amonowych w moczu H. Small (lata 1950-te): wskazał na możliwość zastąpienia klasycznych metod oznaczania jonów metodami elucyjnej chromatografii jonowymiennej

Wymiana jonów praktyka dnia dzisiejszego -- Systemy periodyczne -- Systemy pseudo-ciągłe ---- z okresową regeneracją kolumny jonowymiennej -- Systemy o działaniu ciągłym, w tym, SMB ---- warunki elucyjne, bez konieczności okresowej regeneracji kolumny jonowymiennej

Chromatografia jonowymienna, to wymiana jonowa, wykonywana w sposób elucyjny, z zastosowaniem kolumny jonowymiennej. Retencja jonów w kolumnie opiera się na zjawisku równowagi wymiany jonowej Ma miejsce wiązanie przez sorbent (jonit) jonów i obecnych w roztworze cząstek obdarzonych ładunkiem elektrycznym; Jonit oddaje do roztworu inne jony o tym samym znaku Wymieniane jony, to najczęściej, OH -, H +, Na +, Cl -, ale także SO4 2-, CO3 2-, anionów kwasów karboksylowych, kationów amin i alkanolo-amin itp. Wymiana jonów to proces odwracalny i stechiometryczny. Istnieje możliwość regeneracji jonitu, tzn. utworzenie postaci pierwotnej jonitu.

Chromatografia jonowymienna fazą stacjonarną stałe jonity (anionity lub kationity), albo ich mieszaniny Anionit zasada na trwale związana z powierzchnią stałej substancji porowatej - grupa z ładunkiem dodatnim trwale związana z powierzchnią sorpcyjną, mobilne przeciw-jony mają ładunek ujemny i mogą ulegać wymianie przez inne aniony; Kationit - kwas związany z powierzchnią stałej substancji porowatej - grupa z ładunkiem ujemnym na trwale związana, mobilne przeciw-jony mają ładunek dodatni i mogą ulegać wymianie przez inne kationy; Jonity amfoteryczne wymiana, albo anionów, albo kationów (w zależności od ph) Jonity bipolarne jednocześnie - anionit i kationit

Jonity naturalne kationity glinokrzemianowe, głównie zeolity Na 2 O. CaO. Al 2 O 3. nsio 2. mh 2 O Jonity półsyntetyczne głównie węgle sulfonowane (Permutyt-H, Zecarb HJ, Wofatit-X) Jonity syntetyczne głównie żywice jonowymienne czyli wielkocząsteczkowe polimery organiczne nierozpuszczalne w wodzie i większości rozpuszczalników organicznych zawierające grupy funkcyjne zdolne do wymiany jonów w roztworze elektrolitów, m.in. żele krzemionkowe chemicznie modyfikowane grupami alkilo- lub arylosulfonowymi, karboksylowymi, alkilo-, albo arylo- amoniowymi lub -aminowymi; także sorpcja tychże na C18- chromatograia par jonowych (IPC).

Żywice kationo-wymienne w postaci pierwotnej, grupy kwasowe odszczepiające proton - H + wymienialny na inne kationy Grupy funkcyjne związane na powierzchni sorpcyjnej: -Sulfonowe: -SO 3 H mocny -Karboksylowe: -COOH średnio mocny, albo słaby -Amino-di-octanowe: -N(CH 2 COOH) 2 słaby -Fenolowe: -C 6 H 4 OH bardzo słaby -Fosfonowe: -PO 3 H 2 mocny -Fosfinowe: -PO 2 H słaby

Żywice aniono-wymienne grupy funkcyjne o charakterze zasadowym związane na powierzchni sorpcyjnej: -czwartorzędowe grupy amoniowe: -NR 3+, - N + (CH 3 ) 2 C 2 H 4 OH mocny -Aminy, amidy, protonowane aminy II i III rzędowe: -NH 2, =NH, -NR 2 H +, -NRH 2+ NH 3+ - średni, słaby, b. słaby -dialkilosulfoniowe: -SR 2 + - słaby do b. słaby

Żywice amfoteryczne równocześnie grupy funkcyjne o charakterze zasadowym i kwasowym -N(CH) 3+ i -COOH - inne kombinacje

week centers Sulfonowany kopolimer polistyrenu i diwinylobenzenu Inne grupy: ; -COOH: kopolimeryzacja kwasu akrylowego i diwinylobenzenu -NR 4 Cl: aminowanie kopolimeru polistyrenu i diwinylobenzenu (aminami trzeciorzędowymi)

Sposoby przygotowania żywic jonowymiennych

Żywica kationowymienna - mocny wymieniacz jonowy

Wysokosprawna chromatografia jonowymienna chromatografia jonowa (IC) lub wysokosprawna chromatografia jonowa (HPIC) Chromatografia jonowa (IC) wysokosprawne kolumny rozdzielające oraz (najczęściej) detekcja konduktometryczna po supresji jonów eluentu IC wprowadzona 1975 (Small, Stevens, Bauman)

Chromatografia jonowa (IC) Eluenty o małej sile jonowej: 0,1 1 mm Żywice rozdzielające o małej pojemności jonowej Konieczne tłumienie tła: supresja jonów eluentu, lub elektroniczna korekta tła dla bardzo małej siły jonowej eluentu! Uniwersalna detekcja konduktometryczna po supresji jonów eluentu Próg detekcji (LOD) ogranicza poziom przewodnictwa oznaczanych jonów Detektory przydatne w szczególnych przypadkach: UV- VIS (np. azotany -5 i -3, siarczki), RID (wyższe stężenia), ELD (reduktory)

Przykłady rozdzielań IC elucja izokratyczna

Chromatografia jonowa w warunkach elucji gradientowej - detektor konduktometryczny z tzw. auto-supresorem mikro-membranowym

Klasyczny aparat do chromatografii jonowymiennej Aparat do chromatografii jonowej z supresją jonów eluentu

Nowoczesny chromatograf jonowy, z supresorem jonów

Kolumny w chromatografii jonowej Generalnie niższa sprawność niż w niejonowej HPLC Mimo to z cząstkami rzędu 5 mm, nawet 7000-10 000 półek teoretycznych / m Wypełnienia całkowicie porowate grupy funkcyjne w przestrzeni całej matrycy Wypełnienia błonkowate grupy funkcyjne w porowatej warstewce jonitu na powierzchni nieprzepuszczalnych cząstek (ziaren) rdzenia cząstek

Właściwości jonitów całkowicie porowatych i błonkowatych Właściwość Jonit całkowicie porowaty Pojemność wymienna Duża Mała Skłonność do pęcznienia Duża Mała Rozdzielanie Dobre Słabe Wpływ innych substancji Mały Duży Wymagane stężenie eluentu Duże Małe Jonit błonkowaty Uzyskiwane piki Szerokie Wąskie

Wypełnienia kolumn w IC

Grupy funkcyjne na powierzchni Struktura pojedynczej cząstki wypełnienia (IonPac AS14) z warstwą anionowymienną: 9 mm; 55%; 52 meq/13 meq (2x250 mm); grupa alkiloamoniowa; hydrofobowość; średnia-wysoka

Rdzeń z kopolimeru etylowinylobenzenu (EVB) i divinylobenzenu (DVB) EVB sieciowany 55% DVB Grupy funkcyjne na powierzchni Całkowita zgodność z różnymi rozpuszczalnikami Z rdzeniem kowalencyjnie związana warstewka polimeru o właściwościach wymieniacza jonowego. Grubość warstewki wymieniacza jonowego mała i kontrolowana szybka wymiana masy i w konsekwencji wysoka sprawność Tego typu wypełnienia zdeformowane piki gaussowskie zaokrąglone wchodząca i schodząca część piku przy podstawie

Lateks z rdzeniem oddziaływania elektrostatyczne i van-der-waalsa Struktura żywicy anionowymiennej: sulfonowana powierzchniowo cząstka kopolimeru polistyrenu i diwinylobenzenu (5 mm, 25 mm) Całkowicie aminowana porowata cząstka lateksu (ok. 100 nm) czyli polimeru z polichlorku winylobenzylu lub polimetakrylanu

Trzy obszary ziaren wypełnienia: @ Obojętny i mechanicznie trwały rdzeń mechaniczna trwałość i umiarkowane opory @ Cienki film grup sulfonowych na rdzeniu Sulfonowani powierzchni rdzenia ogranicza dyfuzję indywiduów nieorganicznych do wnętrza rdzenia wykluczanie Donnana. Proces dyfuzji zdominowany przez grupy funkcyjne związane z kulkami lateksowymi @ Zewnętrzna warstwa kulek lateksowych z czwartorzędowymi grupami amoniowymi małe rozmiary to szybka dyfuzja i wysoka sprawność Grupy funkcyjne na powierzchni redukcja pęcznienia i kurczenia się Wysoka trwałość chemiczna wiązania jonowe trwałe nawet w 4M NaOH

Wypełnienia kationowymienne: @ Kopolimery styrenu i diwinylobenzenu powierzchnia sulfonowana poprzez reakcję ze stężonym H 2 SO 4 @ Pojemność 5-100 meq/g Dyfuzja całkowicie zdysocjowanych kationów Na +, K +, Mg 2+ do wnętrza rdzenia pomijalnie mała wysoka sprawność w porównaniu z całkowicie sulfonowanymi wypełnieniami Kopolimer EVB/DVB (8mm, 450m 2 ) w dużym stopniu usieciowany z kowalencyjnie związanym polimerem z grupami kationowymiennymi (-COOH) (500-1000nm) metale alkaliczne i ziem alkalicznych Mała powtarzalność aminowania brak wypełnień z warstewką sulfonowanych kulek lateksowych

Cząstka żywicy kationowymiennej (10mm): ziarna aminowanego lateksu (50 nm); ziarna całkowicie sulfonowanego lateksu (250 nm); dopiero w 1986 bo bezpośrednie aminowanie niepraktyczne

Lateksowe wypełnienia dają znacznie wyższą sprawność niewiele zmieniającą się ze wzrostem przepływu separacja Na +, NH 4+ i K + w ciągu 3 min Specjalne wypełnienie lateksowe w 1990 do jednoczesnej separacji metali alkalicznych i ziem alkalicznych CS10 @ Wysoce usieciowany kopolimer EVB i DVB (8,5 mm) @ W czasie polimeryzacji monowarstwa koloidalnych cząstek całkowicie aminowanego polimeru jest kowalencyjnie wiązana na powierzchni @ Warstwa ta kotwicą dla sulfonowanych kulek lateksowych (właściwy wymieniacz jonowy) @ Wysoka stabilność mechaniczna i chemiczna @ Eluent mieszanina kwasu 2,3-diaminopropionowego i HCl

76 nm 140 nm Czwartorzędowa grupa amoniowa Wytwarzanie wypełnień dwufunkcyjnych (CSA5A). CEC 20meq; AEC 40 meq (250x4 mm)

Retencja: Wymiana między jonami próbki i przeciwjonami występującymi na żywicy R-SO 3- H + + Me + R-SO 3- Me + + H + odwracalne R-NR 3+ (OH) - + A - RNR 3+ A - + OH - reakcje Gdy przeciwjon zastąpiony jonem analitu wówczas analit jest tymczasowo zatrzymany w kolumnie Różne anality różne powinowactwo i różny czas przebywania w fazie stacjonarnej i w kolumnie separacja

R-NR 3+ (HCO 3 ) - + A - RNR 3+ A - + HCO 3 - R-NR 3+ (HCO 3 ) - + B - RNR 3+ B - + HCO 3 - Stała równowagi czyli współczynnik selektywności K = [X - ] s. [HCO 3- ] m / [X - ] m. [HCO 3- ] s a i = f i.c i - stężenia małe c i zamiast a i Wyższa wartość K dłuższy czas retencji Masowy współczynnik podziału, D g = [X - ] s /[X - ] m Współczynnik retencji, k = D. (m ż )/(V s )

Inne mechanizmy retencji: Jony organiczne: oddziaływania hydrofobowe intensyfikowane wysoką siłą jonową fazy ruchomej Pewne sytuacje: wykluczanie - duże cząsteczki słabo penetrują pory wypełnienia gdzie występuje większość centrów aktywnych Wykluczanie jonów: potencjał Donnana jony z tym samym ładunkiem nie wchodzą do porów (separacja obdarzonych ładunkiem od obojętnych)

Kolejność elucji (wymywania) - zasady ogólne Czynniki zwiększające k ((K)-retencję): -Wzrost ładunku jonu / przeciw-jonu -Wzrost promienia jonowego i polaryzowalności jonu / przeciw-jonu -Wzrost oddziaływań hydrofobowych np. jony z pierścieniem aromatycznym silniej oddziaływają z żywicą polistyrenową dodatek modyfikatora organicznego może odwrócić kolejność elucji

Szeregi elucyjne w chromatografii jonwej (orientacyjnie): Kationy: Li + < H + < Na + < NH 4+ < K + < Cs + < Ag +, Cu 2+ < Cd 2+ < Ni 2+ < Ca 2+ < Sr 2+ < Pb 2+ < Ba 2+ Aniony: F < OH < acetate < formate < Cl < SCN < Br < I < NO 3 < SO 4 2 < citrate Aktualny szereg elucyjny charakterystyczny dla konkretnego wymieniacza - Dla wymieniaczy typu słaby kwas - preferowane jony H + - Dla wymieniaczy typu słaba zasada - preferowane jony OH - lub HCO 3 -

Wybór eluentu zasady ogólne Powinowactwo jonów eluentu i analitu porównywalne Wybór zależy od systemu detekcji - detekcja konduktometryczna po supresji jonów eluentu mała siła jonowa eluentu - detekcja konduktometryczna z elektroniczną kompensacją tła bardzo mała siła jonowa eluentu - inne sposoby detekcji (inne niż siła jonowa czynniki wyboru eluentu) - dotyczy detekcji: - potencjometrycznej, woltamperometrycznej, amperometrycznej, fluorescencyjnej, refraktometrycznej, spektrofotometrycznej UV i Vis bezpośredniej i pośredniej, a także - AAS, ICP-MS, ICP-AES, ICP-MS

Optymalizacja warunków rozdzielania: Konieczne dobranie optymalnych wartości / programu zmian wartości takich parametrów eluentu, jak: siła jonowa, ph, temperatura, natężenie przepływu, stężenie buforu, stężenie modyfikatora organicznego -- Siła jonowa kontrola retencji (wartości k) -- ph kontrola selektywności ph = pk a [ ionized ] [ non ionized ] -- Optymalne ph buforu ph = pk a (1 2) dla zasad ph = pk a + (1 2) dla kwasów przytrzymywane jedynie w postaci zdysocjowanej -- Zmiany temperatury zmiana retencji, a często selektywności Modyfikator organiczny dodatek ważny jeśli retencja jonów jest kontrolowana przez mechanizm faz odwróconych

Siła jonowa siła elucyjna wzrasta z siłą jonową; na selektywność mały wpływ; przeciw-jon eluentu kontroluje wielkość oddziaływania z fazą stacjonarną ph kontrola selektywności; wzrost ph: spadek retencji w chromatografii kationowymiennej i wzrost w anionowymiennej Dodatek modyfikatora organicznego do eluentu ważny jeśli retencja jest kontrolowana przez mechanizm faz odwróconych (dodatek modyfikatora organicznego powoduje też wzrost siły jonowej eluentu), zmiana modyfikatora to zmiana selektywności (jak w RP- HPLC); Obniżenie lepkości eluentu - polepszenie warunków wymiany masy

Natężenie przepływu eluentu wpływa silnie na sprawność rozdzielania stosuje się niższe prędkości przepływu eluentu, niż w innych odmianach HPLC - by zwiększyć rozdzielczość i poprawić kinetykę wymiany masy Rodzaj bufor siła elucyjna i selektywność zależna od przeciw-jonu soli buforu; sól buforu również wpływa na ph Wzrost temperatury - poprawia kinetykę wymiany masy i obniża lepkość fazy ruchomej

Supresor jonów eluentu zmniejszenie tła (sygnału detektora) pochodzącego od eluentu przez obniżenie przewodnictwa eluentu po opuszczeniu kolumny I. Stosowanie kolumny tłumienia (lata 80-te - przestarzały sposób, do którego obecnie się wraca) - konieczność okresowej regeneracji kolumny supresyjnej (można zautomatyzować); poszerzenie pasm (można zminimalizować dzięki wysokiej sprawności kolumny supresyjnej) Rozdzielanie anionów: Za kolumną aniono-wymienną, kolumna z silnym kationitem żywica H + + NaOH żywica Na + + H 2 O (eluent) Konwersja rozdzielanych anionów do kwasów żywica H + + M + + A - żywica M + + H + +A - (a) Rozdzielanie kationów Za kolumną kationo-wymienną, kolumna z silnym anionitem żywica OH - + HCl żywica Cl - + H 2 O (eluent) Konwersja rozdzielanych kationów do zasad żywica OH - + M + + Cl - Resin Cl - + M + + OH - (b)

Często stosowane eluenty w IC anionów z detekcją koduktometryczną poprzedzoną supresją jonów eluentu Eluent Jon eluentu Produkt supresji Siła elucyjna Na 2 B 4 O 7 B 4 O 7 2- H 3 BO 3 b.słaba NaOH OH - H 2 0 słaba NaHCO 3 HCO 3 - CO 2 + H 2 0 słaba NaHCO 3 /Na 2 CO 3 HCO 3- / CO 3 2- CO 2 + H 2 0 Dość silny H 2 NCH(R)C00H/ NaOH RNHCH(R )SO 3 H/ NaOH H 2 NCH(R)C00 - RNHCH(R )SO 3 - H 3 N + CH (R)COO - RNH 2+ CH( R )SO 3 - Na 2 CO 3 CO 3 2- CO 2 + H 2 0 silny Dość silny Dość silny

Eluenty w chromatografii jonowej kationów Wybór eluentu : Metale alkaliczne, jon amonowy, małocząsteczkowe aminy w zastosowaniu do mocnych kationitów; Kwasy mineralne (HCl, H 2 SO 4, HNO 3 ), albo NaOH lub NaHCO 3 w zastosowaniu do mocnych anionitów; Kwas metanosulfonowy tylko przy eletrolitycznie generowanym supresorze; Dla dwuwartościowych jonów rozcieńczone kwasy mineralne są za słabym eluentem (zbyt niskie stęenie H + ); Dla metali ziem alkalicznych mieszanina kwasu 2,3- diaminopropionowego i solnego; IC bez supresji mieszanina etylenodiaminy i alifatycznych kwasów di-karboksylowych.

UWAGI PRAKTYCZNE W IC wykorzystywać najwyżej 5% pojemności jonowej kolumny Stosować stałe ph a siłę elucyjną zmieniać poprzez siłę jonową Jeżeli analit ma fragmenty hydrofobowe a fazą stacjonarną jest organiczny kwas lub zasada lub faza stacjonarna opiera się na kopolimerze PS i DVB dodatek modyfikatora organicznego jest z reguły niezbędny, by zmniejszyć oddziaływania hydrofobowe Dodatek substancji przeciwgrzybowych NaN3, kwas kapronowy, fenol, krezol Płukać okresowo tłok i uszczelkę pompy, szczególnie gdy stosuje się bufory będące solami nieorganicznymi

ALTERNATYWNE SPOSOBY ROZDZIELANIA JONÓW Chromatografia par jonowych z zastosowaniem sorbentów C18, C8, C2. Przykłady substancji tworzących pary jonowe: kwasy alkilo-sulfonowe; zasady alkilo-amoniowe Cofanie dysocjacji kwasów i zasad układy faz odwróconych Wykluczanie jonowe rozdzielanie słabych kwasów i zasad Dodatek substancji przeciwgrzybowych NaN 3, kwas kapronowy, fenol, krezol

II. Supresory membranowe i auto-supresory jonów eluentu

Supresor MSM firmy Metrohm: trzy kolumny tłumienia; 1- regeneracja kwasem siarkowym; 2 przemywanie wodą dejonizowaną; 3 połączona z kolumną rozdzielającą (aktualnie pracująca). Mała pojemność mała siła jonowa eluentu; małe szumy w przypadku kolumn tłumienia

Ciągła regeneracja, eluent - 3 drogi, dwie: elektroliza jony do regeneracji, jedna do złoża supresji, 200mL, mała sprawność

Na 2 SO 4 do ścieków SO 4 2- Na + CO 3 2-, HCO3 Aniony X - w eluencie Na 2 CO 3 /NaHCO 3 Na + Na 2 SO 4 do ścieków SO 4 2- H 2 SO 4 H + do detektora H 2 CO 3 H + H 2 SO 4 Ścianka kapilary Włókno kationowymienne Włókno kationowymienne Ścianka kapilary

BaCl 2 do ścieków Cl - BaCl 2 do ścieków H + Ba 2+ Ba(OH) 2 do detektora H 2 O Kationy Y + w eluencie HCl Cl - Ba 2+ OH - OH - Ba(OH) 2 Ścianka kapilary Włókno anionowymienne Włókno anionowymienne Ścianka kapilary

H 2 0, O 2 do ścieków NaOH, H 2 do ścieków H 2 O do detektora Na +, X -, w H 2 O H 2 O Na +, X -, w eluencie NaOH H + OH - Na + OH - 4 H + + O 2 H 2 + 2 OH - 2 H 2 O 2 H 2 O Anoda Membrana kationowymienna Membrana kationowymienna Katoda

Reakcje zobojętniania w supresorze z autoregeneracją (CSRS)

Duży zakres liniowości (z 0,1 do 100 mg/l) bo MSA (H + ) całkowicie zdysocjow any Transport jonów w supresorze CSRS-S.C.: ES - supresor eluentu; AC konwertor analitu. Analit np. NH 4+ jako kwas metanosulfonowy w znikomym tle tego samego kwasu

Roztwór regenerujący (regenerant) pod ciśnieniem 5-10 psi z natężeniem 5-10 ml/min. Zużyty środek - do ścieków. Stężenie H2SO4 10 mmol/l w chromatografii izokratycznej,ale 2-krotnie większe w IC gradientowej

Wymieniacz jonowy Schemat supresora mikro-membranowego pracującego w systemie AutoRegen dla pracy ciągłej (kilkudniowej). Czas pracy = pojemność/(stężenie x natężenie przepływu) nawet do 30 dni dla anionów nieorganicznych

Regenerant jest wypierany przez eluat wypływający z celki konduktometrycznej dodatkowa pompa zbyteczna. Zbiorniki eluentu i regeneranta jednakowej objętości

Eluat z celki konduktometryczne jako źródło potrzebnej wody dejonizowanej. W supresorze przeciwjony wymieniane są na jony hydroniowe. Eluat z supresora to praktycznie dejonizowana woda (z wyjątkiem nielicznych jonów analitu). Stosowalny z czystymi eluentami wodnymi.

Supresor stanowi monolityczny wymieniacz jonowy. Złoże monolityczne pocięte w plastry i poprzedzielane przez krążki z otworami. Jony eluentu wymieniane są na jony regenerentu generowane na anodzie.