WŁADYSŁAW SZYNGIERA NAUCZANIE GRY W PIŁKĘ NOŻNĄ W FORMIE ZABAW I GIER KONFERENCJA SZKOLENIOWA AKADEMII PIŁKARSKIEJ GRASSROOTS KATOWICE, 23.11.2013
KATOWICE, 23.11.2013
Na samym początku trzeba sobie zadać pytanie: Czy jestem gotowy na poświęcenia? Jak dużo mogę poświęcić? Jak dużo mogę dać? Jak wielkie jest moje pragnienie by zostać wielkim piłkarzem?
Budowanie pilkarza to jak budowanie domu. Fundamentem zawodnika jest technika. Drugą częścią (pierwszym piętrem) jest aspekt potencjału motorycznego. Tą część piłkarza widzimy już w wieku 14-17 lat. Już wtedy można zauważyć, czy dany zawodnik posiada koordynację ruchową, jest wystarczająco szybki, czy też silny. Natomiast drugim piętrem w budowaniu piłkarza jest aspekt taktyczny jak rozumiem grę, jak wykorzystam moje umiejętności i warunki na boisku, w jaki sposób będę się po nim poruszać.
Końcowa część w budowaniu zawodnika jest decydująca w wieku 18-19 lat. Wtedy należy sobie zadać pytanie, jak bardzo chcę osiągnąć sukces? Jest to zależna i bardzo złożona kombinacja talentu, inteligencji i motywacji. Jeśli jednej z części (trybiku) domu zabraknie, nie będzie szansy na końcowy sukces.
Gry i zabawy oparte są na formie współzawodnictwa. Rywalizujące grupy czy drużyny wspólnie realizują założenia i przepisy, ściśle obowiązujące wszystkich członków zespołu. Daje to ćwiczącym poczucie obowiązku, oraz odpowiedzialności za całokształt przyjętych na siebie zadań. Całość znaczy coś więcej niż suma części Arystoteles
ZASADNICZE RÓŻNICE MIĘDZY PIŁKĄ NOŻNĄ DZIECI ORAZ DOROSŁYCH TRENING Piłka nożna dorosłych Wynik, nastawienie na rywalizację Piłka nożna dzieci Przeżycia, zabawa, nauka piłki nożnej MECZ System gry, taktyka Swobodna gra bez przeszkód CEL SUKCES TRENER Mistrzostwo, awans Rezultat meczu Oceniany na podstawie rezultatu lub sukcesu Podstawa do uprawiania sportu przez całe życie Przeżycia wyniesione z gry, nauka piłki nożnej dostępna dla wszystkich dzieci Oceniany na podstawie postępów wszystkich dzieci
Prowadzenie zajęć w tej formie pomaga w kształtowaniu nawyków ruchowych, ułatwia rozwój koordynacji ruchowej. Ruchy wykonywane w czasie gier i zabaw są bardziej naturalne, u ćwiczących wzrasta aktywność i zainteresowanie zajęciami
Forma zabawowa mobilizuje zawodników do pracy, zmusza do stałej koncentracji uwagi i błyskawicznej oceny sytuacji, wprowadza dobry nastrój wśród ćwiczących i uatrakcyjnia trening. Uczestniczący w treningu prowadzonym w formie zabawowej zawodnicy, zwłaszcza młodzi, szybciej uczą się podstawowych elementów technicznych, a także taktycznych. Starają się dokładnie wykonać podane elementy techniczne i taktyczne unikając błędów, mających decydujący wpływ na wynik rywalizacji.
W treningu piłkarskim uczy się często jak ma wyglądać ruch, a pomija tak ważną sprawę, jak jego zastosowanie w walce z czynnym przeciwnikiem, w ciągle zmieniających się sytuacjach taktycznych. Rzadko podaje się jak nauczać, jak doskonalić i jak stosować te działania w walce
W grach zespołowych, w których duże znaczenie ma taktyka gry, w procesie treningowym nie należy opierać się na modelu mistrza, ale na wzorcu gry na wysokim poziomie sportowym. W piłce nożnej błyskawiczna ocena sytuacji, wybór działania i zaskoczenie przeciwnika stanowi znaczący czynnik współzawodnictwa.
Przesadne i zbyt długo trwające ćwiczenie wyizolowanych działań i umiejętności nie sprzyjają skutecznemu stosowaniu w grze, a nauczanie staje się wówczas celem samym w sobie. Jest rzeczą niemożliwą, aby trener mógł w ćwiczeniach odtworzyć wszystkie możliwe sytuacje, jakie występują w grze. Zasadą, jest zaczynanie nauczania od gry, a dopiero później akcent na nauczanie elementów techniki. Całość znaczy coś więcej niż suma części Arystoteles
Nauczanie nawyków czuciowo-ruchowych (techniki) przebiega zwykle w czterech ściśle zazębiających się etapach: 1. Zaznajomienie z nauczanym działaniem uczniowie (zawodnicy) na podstawie pokazu i objaśnień słownych nauczyciela (trenera) tworzą sobie myślowy obraz nauczanego działania, zaczynają rozumieć sposób wykonania i zastosowania w walce. 2. Nauczanie działania wytworzywszy sobie wyobrażenie danego działania (na podstawie pokazu i objaśnień) uczniowie przystępują do prób odtworzenia nauczanego ruchu. 3. Utrwalenie działania uczniowie powtarzają szereg razy z grubsza opanowane działanie, początkowo w warunkach łatwych, niezmiennych, bez szybkości i utrudnień. Na tym etapie następuje wstępna automatyzacja nawyku. 4. Doskonalenie zawodnicy ćwiczą dane działanie w warunkach trudnych, zmiennych z dużą szybkością, z wyborem działania, w sposób różnorodny zależnie od sytuacji taktycznej. Jest to już zastosowanie różnorodnego działania w warunkach zbliżonych do walki sportowej. Etap ten zakłada uplastycznienie nawyku.
METODY PRAKTYCZNEGO DZIAŁANIA: Odtwórcze: analityczna syntetyczna kompleksowa Twórcze (np.): rozwiązywania problemów od całości poprzez szczegół do całości kontrastów
Dzisiaj najczęścięj w treningu dominuje forma ścisła, gdzie trener od początku do końca podaje instrukcję ćwiczenia
W ćwiczeniach tego typu, zawodnik od samego początku do końca otrzymuje wskazówki dotyczące zadania ruchowego Ściśle wykonuje ćwiczenie zadane przez trenera, nie myśli nad rozwiązaniem konkretnego problemu,nie podejmuje decyzji, gdyż od samego początku wie co ma robić
bardzo często mówimy o zawodnikach treningowych, którzy na treningu robią wszystko wszystko co powie trener w meczu mistrzowskim.muszą jednak sami podejmować decyzje wybierać rozwiązania adekwatne do zaistniałej sytuacji na boisku. Czy trenując w ten sposób pozwalamy na odpowiedni wybór decyzji?
POWIEDZ MI A ZAPOMNĘ POKAŻ MI A ZAPAMIĘTAM POZWÓL MI DOJŚĆ DO TEGO SAMEMU A ZROZUMIEM
Jak rozwijać inteligencję piłkarską? Konfrontować zawodników z różnorodnymi sytuacjami boiskowymi, podczas których muszą oni podejmować (szybko) decyzje i realizować je w formie zadań motorycznych. Poprzez odpowiednio dobrane do każdej sytuacji pytania ukierunkowujące pozwolić piłkarzom odkrywać właściwe rozwiązania oraz ich alternatywy. Samodzielne odkrywanie a nie ślepe wykonywanie instrukcji zza linii bocznej kształtuje inteligencję piłkarską.
ABY ROZWIJAĆ ICH WRODZONY POTENCJAŁ MUSISMY STOSOWAĆ ZRÓŻNICOWANY I PROGRESYWNY PROGRAM TRENINGOWY OPARTY NA FRAGMENTACH GRY ORAZ NA MAŁYCH I UPROSZCZONYCH GRACH ZADANIOWYCH (małe gry 3 na 1, 3 na 2, 2 na 1), W KTÓRYCH MUSZĄ ZMIERZYĆ SIĘ Z ROZWIĄZANIEM SZEREGU PROBLEMÓW
Przykład ćwiczenia o charakterze strzeleckim, z sytuacją 1x1 i 2x1
Fragmenty gry, oraz gry zadaniowe jako środek w rozwoju inteligencji piłkarskiej
Ile czasu powinniśmy poświęcić na grę?
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ