Kinematyka relatywistyczna

Podobne dokumenty
Kinematyka relatywistyczna

Szczególna teoria względności

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

Kinematyka relatywistyczna

Szczególna teoria względności

Szczególna teoria względności

Kinematyka relatywistyczna

Kinematyka relatywistyczna

Zasady względności w fizyce

Postulaty szczególnej teorii względności

Elementy fizyki relatywistycznej

Szczególna teoria względności

Kinematyka relatywistyczna

Podstawy fizyki wykład 9

Kinematyka relatywistyczna

Czy da się zastosować teorię względności do celów praktycznych?

III.1 Ruch względny. III.1 Obserwacja położenia z dwóch różnych układów odniesienia. Pchnięcia (boosts) i obroty.metoda radarowa. Wykres Minkowskiego

Fizyka 1 (mechanika) AF14. Wykład 12

Czym zajmuje się teoria względności

Zderzenia. Fizyka I (B+C) Wykład XVI: Układ środka masy Oddziaływanie dwóch ciał Zderzenia Doświadczenie Rutherforda

Podstawy fizyki sezon 1 XI. Mechanika relatywistyczna

Interwał, geometria czasoprzestrzeni Konsekwencje tr. Lorentza: dylatacja czasu i kontrakcja długości

Szczególna teoria względności

Kinematyka, Dynamika, Elementy Szczególnej Teorii Względności

Ogólna teoria względności - wykład dla przyszłych uczonych, r. Albert Einstein

Kinematyka: opis ruchu

Pojęcia podstawowe. Ruch Księżyca w układzie związanym z Ziemią i ruch układu Ziemia-Księżyc w układzie związanym ze Słońcem

Spis treści. Przedmowa PRZESTRZEŃ I CZAS W FIZYCE NEWTONOWSKIEJ ORAZ SZCZEGÓLNEJ TEORII. 1 Grawitacja 3. 2 Geometria jako fizyka 14

Teoria Względności. Podstawy

Wykłady z Fizyki. Teoria Względności

Konsultacje. Poniedziałek 9-11 Piątek 11-13

Kinematyka relatywistyczna

III.2 Transformacja Lorentza położenia i czasu.

Czy można zobaczyć skrócenie Lorentza?

MECHANIKA RELATYWISTYCZNA. Rys. Transformacja Galileusza

Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne.

MECHANIKA RELATYWISTYCZNA (SZCZEGÓLNA TEORIA WZGLĘDNOŚCI)

Metody Optyczne w Technice. Wykład 5 Interferometria laserowa

Początek XX wieku. Dualizm korpuskularno - falowy

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

CZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA. Szczególna teoria względności. Spotkanie I (luty, 2013)

Kinematyka relatywistyczna

Liceum dla Dorosłych semestr 1 FIZYKA MAŁGORZATA OLĘDZKA

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

ELEMENTY MECHANIKI RELATYWISTYCZNEJ

Szczególna teoria względności

Wędrówki między układami współrzędnych

Fizyka. Program Wykładu. Program Wykładu c.d. Literatura. Rok akademicki 2013/2014

OPTYKA. Leszek Błaszkieiwcz

TRANFORMACJA GALILEUSZA I LORENTZA

CZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA. Szczególna teoria względności. Spotkanie II ( marzec/kwiecień, 2013)

CZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA. Szczególna teoria względności. Spotkanie II ( marzec/kwiecień, 2013) ZADANIA

Kinematyka: opis ruchu

Co to jest promieniowanie grawitacyjne? Szymon Charzyński KMMF UW

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura

Kinematyka: opis ruchu

Praca jest wykonywana podczas przesuwania się ciała pod wpływem siły. Wartość pracy możemy oblicz z wzoru:

Analiza spektralna widma gwiezdnego

Wstęp do astrofizyki I

Fizyka. Program Wykładu. Program Wykładu c.d. Kontakt z prowadzącym zajęcia. Rok akademicki 2013/2014. Wydział Zarządzania i Ekonomii

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXI: Statyka Prawa ruchu Moment bezwładności Energia ruchu obrotowego

DYNAMIKA dr Mikolaj Szopa

Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych.

Dyfrakcja to zdolność fali do uginania się na krawędziach przeszkód. Dyfrakcja światła stanowi dowód na to, że światło ma charakter falowy.

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA STOSOWANA II Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Bielsku-Białej

41P6 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V POZIOM PODSTAWOWY

Tak określił mechanikę kwantową laureat nagrody Nobla Ryszard Feynman ( ) mechanika kwantowa opisuje naturę w sposób prawdziwy, jako absurd.

Eksperymenty myślowe Einsteina

III.4 Ruch względny w przybliżeniu nierelatywistycznym. Obroty.

Transformacja Lorentza Wykład 14

I. Przedmiot i metodologia fizyki

POZIOM ROZSZERZONY 11 MAJA 2015

XXXV. TEORIA WZGLĘDNOŚCI

POZIOM ROZSZERZONY 11 MAJA 2015

Fizyka współczesna. Koniec XIX w. kompletna fizyka, za wyjątkiem paru drobiazgów :

Metody badania kosmosu

Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej

Albert Einstein SZCZEGÓLNA I OGÓLNA TEORIA WZGLĘDNOŚCI. Szczególna Teoria Względności

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*

Dynamika relatywistyczna

ZAŁĄCZNIK IV. Obliczanie rotacji / translacji obrazów.

Fizyka - opis przedmiotu

Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych.

100 lat ogólnej teorii względności. Einstein dla laików

Szczególna teoria względności

Szczególna Teoria Względności

Podstawy fizyki. Wykład 1. Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska

Wykład Zasada względności Galileusza. WARIANT ROBOCZY Względność.

Sprawdzian Na rysunku przedstawiono siłę, którą kula o masie m przyciąga kulę o masie 2m.

PRACA. MOC. ENERGIA. 1/20

Kinematyka: opis ruchu

Oddziaływania fundamentalne

Wyznaczenie masy optycznej atmosfery Krzysztof Markowicz Instytut Geofizyki, Wydział Fizyki, Uniwersytet Warszawski

Test powtórzeniowy nr 1

Elementy dynamiki klasycznej - wprowadzenie. dr inż. Romuald Kędzierski

Zderzenia relatywistyczne

Bryła sztywna. Wstęp do Fizyki I (B+C) Wykład XIX: Prawa ruchu Moment bezwładności Energia ruchu obrotowego

Grawitacja - powtórka

Rozładowanie promieniowaniem nadfioletowym elektroskopu naładowanego ujemnie, do którego przymocowana jest płytka cynkowa

Transkrypt:

Kinematyka relatywistyczna Fizyka I (B+C) Wykład V: Prędkość światła historia pomiarów doświadczenie Michelsona-Morleya prędkość graniczna Teoria względności Einsteina Dylatacja czasu

Prędkość światła Prędkość można wyznaczyć na dwa sposoby zmierzyć czas potrzebny na pokonanie znanej odległości zmierzyć odległość pokonywana w wyznaczonym czasie w przypadku prędkości światła praktyczna jest tylko pierwsza metoda Galileusz Jako pierwszy zaproponował pomiar prędkości światła metoda czasu przelotu. Jednak przy ówczesnych dokładnościach, ) było to niewykonalne... pomiarów ( Nie w warunkach ziemskich... A.F.Żarnecki Wykład V 1

Prędkość światła Pomiar Roemera 1676 obserwowany na Ziemi czas zaćmienia satelity Io zależy od odległości do Ziemi prędkość światła jest skończona Na odległości równej średnicy orbity Ziemi ( 300 mln km) opóźnienie wyniosło ( 1000 s). A.F.Żarnecki Wykład V 2

Abberacja światła gwiazd pozorny ruch położenia katowego odległych gwiazd William Bradley (1727) Prędkość światła gwiazdy zmieniaja w ciagu roku swoje położenie na sferze niebieskiej o ok. 20.5 sekundy łuku A.F.Żarnecki Wykład V 3

Abberacja światła gwiazd aberracja jest wywołana przez ruch Ziemi dookoła Słońca pojawia się przy skończonej prędkości rozchodzenia się światła Prędkość światła rad, km/s A.F.Żarnecki Wykład V 4

Prędkość światła Pomiar H.L. Fizeau 1849 Pierwszy pomiar w warunkach laboratoryjnych (ziemskich) odległość m, zębów w przesłonie liczba obrotów przy pierwszym zaćmieniu km/s A.F.Żarnecki Wykład V 5

Metoda Foucault od 1850 Metoda wirujacego zwierciadła Prędkość światła Michelson 1924-26: L = 35 km 3 mm (!) między Mt.Wilson i Mt.San Antonio c=299 796 4 km/s A.F.Żarnecki Wykład V 6

Prędkość światła Zależność od częstości kwanty 1,5 widzialne 5,4 podczerwień 2,5 mikrofale 1 radar 3 radio 7,5 Częstość [Hz] c [km/s] 299790 299792,4562 299792,2 299792,5 299794,2 299795 40 0,0011 0,6 1 1,9 30 W granicach błędów pomiarowych brak zależności od częstości uniwersalna prędkość rozchodzenia się fal elektromagnetycznych A.F.Żarnecki Wykład V 7

1887 Doświadczenie Michelsona-Morleya Pomiar prędkości Ziemi względem eteru Czas przelotu światła w ramionach interferometru: Kierunek ruchu względem eteru jest wyróżniony! A.F.Żarnecki Wykład V 8

Doświadczenie Michelsona-Morleya Wyniki Światło z dwóch ramion interferometru interferuje ze soba Przy obrocie interferometru oczekujemy zmiany zmiany fazy przesunięcia prażków interferencyjnych Brak efektu!!! A.F.Żarnecki Wykład V 9

Prędkość graniczna Klasycznie moglibyśmy oczekiwać, że przyspieszane ciało może osiagn ać dowolnie duża prędkość. W ruchu jednostajnie przyspieszonym Wyniki pomiaru dla elektronów (Bertozzi, 1964) Przybliżenie klasyczne działa tylko dla energii kinetycznych =0.511 MeV. Dla dużych energii wzrost prędkości jest bardzo powolny Doświadczenie wskazuje na istnienie prędkości granicznej?!?! A.F.Żarnecki Wykład V 10

Prędkość światła Szczególne własności: nie zależy od częstości nie zależy od kierunku nie zależy od ruchu układu odniesienia (!) jest prędkościa graniczna dla ciał materialnych (?) Nie można tych obserwacji wytłumaczyć w ramach fizyki klasycznej (Newtonowskiej). Uniwersalność prędkości światła stała się postulatem szczególnej teorii względności Alberta Einsteina (1905) to oznacza, że musimy odrzucić transformację Galileusza... A.F.Żarnecki Wykład V 11

Teoria względności Einsteina Postulat Einsteina (1905) Prędkość światła jest uniwersalna i nie nie zależy od układu odniesienia. zgodnie z wynikami doświadczeń... Uniwersalność prędkości światła nie da się jednak pogodzić z uniwersalnościa czasu! Wzgledność czasu Obserwator O odmierza czas przy pomocy zegara świetlnego takt Dla obserwatora O światło pokonuje dłuższa L c c drogę O O v Dylatacja czasu: Dla obserwatora O zegar w O chodzi wolniej!?!... A.F.Żarnecki Wykład V 12

Teoria względności Einsteina Z naszych rozważań wynikało, że czas w jednym układzie biegnie wolniej niż w drugim. Ale przecież żaden układ nie powinien być wyróżniony!?... Musimy bliżej zastanowić się jak mierzyć czas. Synchronizacja zegarów Ponieważ ruch wpływa na pomiar czasu nie wystarcza nam jeden zegar (nie możemy go przesuwać). Musimy układ współrzędnych wyposażyć (przynajmniej myślowo) w cała sieć zegarów. Synchronizację zegarów możemy przeprowadzić np. wysyłajac impuls światła z poczatku układu Każdy zegar zna swoje położenie i wie po jakim czasie światło do niego dotrze... A.F.Żarnecki Wykład V 13

Teoria względności Einsteina Dylatacja czasu W zagadnieniu dylatacji czasu sytuacja nie jest symertryczna Obserwator O odmierza czas przy pomocy jednego zegara L c c Obserwator O musi użyć dwóch zegarów O O v Dla obserwatora O zegary te sa ze soba zsynchronizowane pomiar jest poprawny Obserwator O stwierdzi jednak, że pomiar został źle przeprowadzony. W jego układzie odniesienia zegary O nie sa zsynchronizowane. O stwierdzi też, że wszystkie zegary O odmierzaja czas wolniej niż powinny! A.F.Żarnecki Wykład V 14

Dylatacja czasu Pomiar Eksperyment z zegarami atomowymi w samolocie (Hafele i Keating, 1972) Przewidywania [ns] Lot na wschód Lot na zachód efekt kinematyczny 184 18 96 10 efekt grawitacyjny 144 14 179 18 suma 40 23 275 21 Wyniki eksperymentów zegar 1 57 277 zegar 2 74 284 zegar 3 55 266 zegar 4 51 266 Średnia 59 10 273 7 A.F.Żarnecki Wykład V 15

Dylatacja czasu Czas życia czastek Czas życia mionu (w spoczynku): = 2.2 Gdyby nie było dylatacji czasu: średni zasięg s 659 m Miony produkowane w górnych warstwach atmosfery maja jednak bardzo duże energie: 3 GeV Bez problemu docieraja do powierzni Ziemi: 20 km A.F.Żarnecki Wykład V 16