Kinematyka relatywistyczna

Podobne dokumenty
Kinematyka relatywistyczna

Szczególna teoria względności

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

Kinematyka relatywistyczna

Szczególna teoria względności

Szczególna teoria względności

Kinematyka relatywistyczna

Kinematyka relatywistyczna

Postulaty szczególnej teorii względności

Zasady względności w fizyce

Kinematyka relatywistyczna

Elementy fizyki relatywistycznej

Kinematyka relatywistyczna

Fizyka 1 (mechanika) AF14. Wykład 12

III.1 Ruch względny. III.1 Obserwacja położenia z dwóch różnych układów odniesienia. Pchnięcia (boosts) i obroty.metoda radarowa. Wykres Minkowskiego

Szczególna teoria względności

Podstawy fizyki wykład 9

Podstawy fizyki sezon 1 XI. Mechanika relatywistyczna

Interwał, geometria czasoprzestrzeni Konsekwencje tr. Lorentza: dylatacja czasu i kontrakcja długości

Czym zajmuje się teoria względności

Kinematyka relatywistyczna

Zderzenia. Fizyka I (B+C) Wykład XVI: Układ środka masy Oddziaływanie dwóch ciał Zderzenia Doświadczenie Rutherforda

Czy da się zastosować teorię względności do celów praktycznych?

Pojęcia podstawowe. Ruch Księżyca w układzie związanym z Ziemią i ruch układu Ziemia-Księżyc w układzie związanym ze Słońcem

Ogólna teoria względności - wykład dla przyszłych uczonych, r. Albert Einstein

Szczególna teoria względności

Kinematyka, Dynamika, Elementy Szczególnej Teorii Względności

Kinematyka: opis ruchu

Spis treści. Przedmowa PRZESTRZEŃ I CZAS W FIZYCE NEWTONOWSKIEJ ORAZ SZCZEGÓLNEJ TEORII. 1 Grawitacja 3. 2 Geometria jako fizyka 14

III.2 Transformacja Lorentza położenia i czasu.

Teoria Względności. Podstawy

Początek XX wieku. Dualizm korpuskularno - falowy

MECHANIKA RELATYWISTYCZNA (SZCZEGÓLNA TEORIA WZGLĘDNOŚCI)

Wykłady z Fizyki. Teoria Względności

Konsultacje. Poniedziałek 9-11 Piątek 11-13

MECHANIKA RELATYWISTYCZNA. Rys. Transformacja Galileusza

CZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA. Szczególna teoria względności. Spotkanie I (luty, 2013)

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

Czy można zobaczyć skrócenie Lorentza?

Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne.

Metody Optyczne w Technice. Wykład 5 Interferometria laserowa

Szczególna teoria względności

CZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA. Szczególna teoria względności. Spotkanie II ( marzec/kwiecień, 2013) ZADANIA

ELEMENTY MECHANIKI RELATYWISTYCZNEJ

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

Kinematyka relatywistyczna

CZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA. Szczególna teoria względności. Spotkanie II ( marzec/kwiecień, 2013)

Wędrówki między układami współrzędnych

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura

Liceum dla Dorosłych semestr 1 FIZYKA MAŁGORZATA OLĘDZKA

Wstęp do astrofizyki I

DYNAMIKA dr Mikolaj Szopa

41P6 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V POZIOM PODSTAWOWY

ver teoria względności

Fizyka. Program Wykładu. Program Wykładu c.d. Literatura. Rok akademicki 2013/2014

OPTYKA. Leszek Błaszkieiwcz

Transformacja Lorentza Wykład 14

I. Przedmiot i metodologia fizyki

TRANFORMACJA GALILEUSZA I LORENTZA

Analiza spektralna widma gwiezdnego

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXI: Statyka Prawa ruchu Moment bezwładności Energia ruchu obrotowego

XXXV. TEORIA WZGLĘDNOŚCI

Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej

Szczególna Teoria Względności

Kinematyka: opis ruchu

Wykład Zasada względności Galileusza. WARIANT ROBOCZY Względność.

III.4 Ruch względny w przybliżeniu nierelatywistycznym. Obroty.

Kinematyka: opis ruchu

Eksperymenty myślowe Einsteina

Co to jest promieniowanie grawitacyjne? Szymon Charzyński KMMF UW

Praca jest wykonywana podczas przesuwania się ciała pod wpływem siły. Wartość pracy możemy oblicz z wzoru:

POZIOM ROZSZERZONY 11 MAJA 2015

Oddziaływania fundamentalne

Dynamika relatywistyczna

Fizyka. Program Wykładu. Program Wykładu c.d. Kontakt z prowadzącym zajęcia. Rok akademicki 2013/2014. Wydział Zarządzania i Ekonomii

Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych.

POZIOM ROZSZERZONY 11 MAJA 2015

Dyfrakcja to zdolność fali do uginania się na krawędziach przeszkód. Dyfrakcja światła stanowi dowód na to, że światło ma charakter falowy.

Fizyka współczesna. Koniec XIX w. kompletna fizyka, za wyjątkiem paru drobiazgów :

Zderzenia relatywistyczne

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA STOSOWANA II Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Bielsku-Białej

100 lat ogólnej teorii względności. Einstein dla laików

Szczególna teoria względności

Tak określił mechanikę kwantową laureat nagrody Nobla Ryszard Feynman ( ) mechanika kwantowa opisuje naturę w sposób prawdziwy, jako absurd.

Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii

Zderzenia relatywistyczne

Kinematyka: opis ruchu

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*

Dynamika relatywistyczna

Albert Einstein SZCZEGÓLNA I OGÓLNA TEORIA WZGLĘDNOŚCI. Szczególna Teoria Względności

Bryła sztywna. Wstęp do Fizyki I (B+C) Wykład XIX: Prawa ruchu Moment bezwładności Energia ruchu obrotowego

ZAŁĄCZNIK IV. Obliczanie rotacji / translacji obrazów.

Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych.

Fizyka - opis przedmiotu

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Przypomnienie: statyka

Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii

BADANIE INTERFERENCJI MIKROFAL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSONA

Ćwiczenie: "Kinematyka"

Podstawy fizyki. Wykład 1. Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska

Transkrypt:

Kinematyka relatywistyczna Fizyka I (B+C) Wykład VI: Prędkość światła historia pomiarów doświadczenie Michelsona-Morleya prędkość graniczna Teoria względności Einsteina Dylatacja czasu

Prędkość światła Prędkość można wyznaczyć na dwa sposoby zmierzyć czas potrzebny na pokonanie znanej odległości zmierzyć odległość pokonywana w wyznaczonym czasie w przypadku prędkości światła praktyczna jest tylko pierwsza metoda Galileusz Jako pierwszy zaproponował pomiar prędkości światła metoda czasu przelotu. Jednak przy ówczesnych dokładnościach pomiarów ( L 1 m, t 1 s) było to niewykonalne... Nie w warunkach ziemskich... A.F.Żarnecki Wykład VI 1

Prędkość światła Pomiar Roemera 1676 obserwowany na Ziemi czas zaćmienia satelity Io zależy od odległości do Ziemi prędkość światła jest skończona Na odległości równej średnicy orbity Ziemi ( 300 mln km) opóźnienie wyniosło 16 m 37 s.8 ( 1000 s). A.F.Żarnecki Wykład VI 2

Abberacja światła gwiazd pozorny ruch położenia katowego odległych gwiazd William Bradley (1727) Prędkość światła gwiazdy zmieniaja w ciagu roku swoje położenie na sferze niebieskiej o ok. 20.5 sekundy łuku A.F.Żarnecki Wykład VI 3

Abberacja światła gwiazd aberracja jest wywołana przez ruch Ziemi dookoła Słońca pojawia się przy skończonej prędkości rozchodzenia się światła Prędkość światła α 0.0001 rad, v Z 30 km/s A.F.Żarnecki Wykład VI 4

Prędkość światła Pomiar H.L. Fizeau 1849 Pierwszy pomiar w warunkach laboratoryjnych (ziemskich) odległość L = 8633 m, zębów w przesłonie N = 720 liczba obrotów przy pierwszym zaćmieniu n = 12.86 s 1 c 315300 km/s A.F.Żarnecki Wykład VI 5

Metoda Foucault od 1850 Metoda wirujacego zwierciadła Prędkość światła Michelson 1924-26: L = 35 km ± 3 mm (!) między Mt.Wilson i Mt.San Antonio c=299 796±4 km/s A.F.Żarnecki Wykład VI 6

Prędkość światła Zależność od częstości Częstość [Hz] c [km/s] kwanty γ 1,5 10 24 299790 ±40 widzialne 5,4 10 14 299792,4562 ±0,0011 podczerwień 2,5 10 12 299792,2 ±0,6 mikrofale 1 10 10 299792,5 ±1 radar 3 10 8 299794,2 ±1,9 radio 7,5 10 7 299795 ±30 W granicach błędów pomiarowych brak zależności od częstości uniwersalna prędkość rozchodzenia się fal elektromagnetycznych A.F.Żarnecki Wykład VI 7

Doświadczenie Michelsona-Morleya 1887 Pierwszy pomiar prędkości Ziemi względem eteru Przy zmianie kierunku prędkości układu względem eteru zmiana czasu przelotu światła w ramionach interferometru powinna dać mierzalne przesunięcie prażków interferencyjnych. żadnej zmiany nie zaobserwowano Doświadczenia tego typu powtarzano wielokrotnie, zawsze z wynikiem negatywnym. Wyniki te wskazuja, że prędkość światła jest stała i nie zależy od układu odniesienia. A.F.Żarnecki Wykład VI 8

Prędkość graniczna Klasycznie moglibyśmy oczekiwać, że przyspieszane ciało może osiagn ać dowolnie duża prędkość. W ruchu jednostajnie przyspieszonym x 0 = V 0 = t 0 = 0 V 2 t 2 x Wyniki pomiaru dla elektronów (Bertozzi, 1964) Przybliżenie klasyczne działa tylko dla energii kinetycznych E k E 0 = mc 2 =0.511 MeV. Dla dużych energii wzrost prędkości jest bardzo powolny Doświadczenie wskazuje na istnienie prędkości granicznej c?!?! A.F.Żarnecki Wykład VI 9

Prędkość światła Szczególne własności: nie zależy od częstości nie zależy od kierunku nie zależy od ruchu układu odniesienia (!) jest prędkościa graniczna dla ciał materialnych (?) Nie można tych obserwacji wytłumaczyć w ramach fizyki klasycznej (Newtonowskiej). Uniwersalność prędkości światła stała się postulatem szczególnej teorii względności Alberta Einsteina (1905) to oznacza, że musimy odrzucić transformację Galileusza... A.F.Żarnecki Wykład VI 10

Postulat Einsteina (1905) Teoria względności Einsteina Prędkość światła jest uniwersalna i nie nie zależy od układu odniesienia. zgodnie z wynikami doświadczeń... Uniwersalność prędkości światła nie da się jednak pogodzić z uniwersalnościa czasu! Wzgledność czasu Obserwator O odmierza czas przy pomocy zegara świetlnego takt t = 2l c Dla obserwatora O światło pokonuje dłuższa drogę t = 2l c 2 v 2 Dylatacja czasu: t = t 1 v2 c 2 Dla obserwatora O zegar w O chodzi wolniej!?!... A.F.Żarnecki Wykład VI 11 L O c O c v

Teoria względności Einsteina Z naszych rozważań wynikało, że czas w jednym układzie biegnie wolniej niż w drugim. Ale przecież żaden układ nie powinien być wyróżniony!?... Musimy bliżej zastanowić się jak mierzyć czas. Synchronizacja zegarów Ponieważ ruch wpływa na pomiar czasu nie wystarcza nam jeden zegar (nie możemy go przesuwać). Musimy układ współrzędnych wyposażyć (przynajmniej myślowo) w cała sieć zegarów. Synchronizację zegarów możemy przeprowadzić np. wysyłajac impuls światła z poczatku układu Każdy zegar zna swoje położenie i wie po jakim czasie światło do niego dotrze... A.F.Żarnecki Wykład VI 12

Teoria względności Einsteina Dylatacja czasu W zagadnieniu dylatacji czasu sytuacja nie jest symertryczna Obserwator O odmierza czas przy pomocy jednego zegara L c c Obserwator O musi użyć dwóch zegarów O O v Dla obserwatora O zegary te sa ze soba zsynchronizowane pomiar jest poprawny Obserwator O stwierdzi jednak, że pomiar został źle przeprowadzony. W jego układzie odniesienia zegary O nie sa zsynchronizowane. O stwierdzi też, że wszystkie zegary O odmierzaja czas wolniej niż powinny! A.F.Żarnecki Wykład VI 13

Dylatacja czasu Pomiar Eksperyment z zegarami atomowymi w samolocie (Hafele i Keating, 1972) Przewidywania [ns] Lot na wschód Lot na zachód efekt kinematyczny 184 ± 18 96 ± 10 efekt grawitacyjny 144 ± 14 179 ± 18 suma 40 ± 23 275 ± 21 Wyniki eksperymentów zegar 1 57 277 zegar 2 74 284 zegar 3 55 266 zegar 4 51 266 Średnia 59 ± 10 273 ± 7 A.F.Żarnecki Wykład VI 14

Dylatacja czasu Czas życia czastek Czas życia mionu (w spoczynku): τ = 2.2 µs Gdyby nie było dylatacji czasu: średni zasięg βcτ 659 m Miony produkowane w górnych warstwach atmosfery maja jednak bardzo duże energie: E 3 GeV γ 30 Bez problemu docieraja do powierzni Ziemi: βγcτ 20 km A.F.Żarnecki Wykład VI 15