Przegląd nowości podatkowych Nr 47, 19 grudnia 2011 20112011 Z przyjemnością oddajemy w Państwa ręce kolejne wydanie newslettera, w którym znajdą Państwo najciekawsze orzeczenia oraz interpretacje indywidualne, a także informacje dotyczące zmian legislacyjnych. Orzeczenie tygodnia Uchwała NSA - Odsetki od kredytu poniesione przez spółkę z o.o. na wypłatę dywidendy wspólnikom nie są kosztami podatkowymi Zapłacone przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością odsetki od kredytu zaciągniętego przez tę spółkę na wypłatę dywidendy jej wspólnikom oraz inne wydatki związane z zaciągnięciem tego kredytu nie są kosztami uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Na etapie postępowania podatkowego (interpretacyjnego) spółka podnosiła, że uiszczane przez nią odsetki i inne koszty związane z kredytem (opłaty przygotowawcze, manipulacyjne itp.) są związane z jej funkcjonowaniem i prowadzeniem działalności gospodarczej. Spółka nie dysponowała własnymi środkami, z których mogłaby wypłacić wspólnikom dywidendę w terminie. Wskazała ona, że brak wypłaty będzie stanowić źródło roszczeń wspólnika o jej dokonanie, zapłatę odsetek za opóźnienie oraz odszkodowania za nienależyte wykonanie zobowiązania do wypłaty dywidendy. Tym samym, zdaniem spółki, jej zobowiązanie wobec wspólnika z tytułu dywidendy nie różni się w istocie od innych zobowiązań spółki, np. wobec dostawców, w związku z czym jego należyte wykonanie jest niezbędne z punktu widzenia działalności gospodarczej, oraz możliwości generowania przychodów podatkowych. Dyrektor Izby Skarbowej nie podzielił tego stanowiska, uznając w interpretacji indywidualnej, że o kosztach podatkowych w tej sytuacji mowy być nie może. Po wyczerpaniu toku instancyjnego spółka złożyła skargę do WSA w Kielcach. Sąd przyznał jej rację, uznając, że zaciągnięcie
Nr 47, 19 grudnia 2011 Strona 2 przez spółkę kredytu na wypłatę dywidendy należy traktować, jako wydatek związany z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust 1 ustawy CIT. Osiąganie zysku jest bowiem podstawowym celem funkcjonowania zarówno spółki jak i wspólników których kapitał zaangażowany jest w funkcjonowanie spółki i osiąganie przez nią przychodów. Zdaniem kieleckiego WSA, zaciągnięcie kredytu na wypłatę dywidendy nie tylko zabezpiecza źródło przychodów przez realizację celu działalności gospodarczej, jakim jest osiągnięcie i podział zysku, ale pozwala na utrzymanie płynności finansowej spółki. Sąd podkreślił, że utrzymanie płynności finansowej rozumianej jako zdolność do terminowego regulowania zobowiązań jest jednym z zasadniczych zadań zarządzania finansami firmy. Dyrektor Izby Skarbowej złożył skargę kasacyjną. NSA zdecydował o przedstawieniu rozszerzonemu składowi pytania: czy zapłacone przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością odsetki od kredytu zaciągniętego przez tę spółkę na wypłatę dywidendy jej wspólnikom oraz inne wydatki związane z zaciągnięciem tego kredytu są kosztami uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT? Podejmując uchwałę, NSA uznał, że zgodnie z regulacją zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania jego źródła. NSA wyjaśnił, że nie kwestionuje faktu, że zapłacone odsetki od kredytów oraz inne wydatki związane z jego zaciągnięciem, co do zasady stanowią koszt uzyskania przychodów. Skutkiem poniesienia tych wydatków nie zawsze musi być faktyczne uzyskanie przychodu, jednakże taki powinien być cel ich poniesienia. Ponadto, koszt uzyskania przychodów musi zostać rozpoznany przez podmiot, po stronie którego powstaje związany z nim przychód. Nie ma możliwości rozpoznania wydatku, jako kosztu uzyskania przychodów, przez innego podatnika. Takie rozumienie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT pozostawałoby w sprzeczności z regułami wykładni gramatycznej, a w efekcie z zasadą praworządności. Prawo do dywidendy jest uprawnieniem wspólnika spółki kapitałowej i tylko on może rozpoznać koszt uzyskania przychodów związane z jej otrzymaniem. NSA zauważył również, że wypłata dywidendy poprzedzona jest uchwałą wspólników, która powinna zostać podjęta w oparciu o zasady racjonalnego gospodarowania. Wspólnicy powinni samodzielnie rozważyć, czy wypłata dywidendy w danym roku może negatywnie wpłynąć na kwestię płynności finansowej spółki. Zapraszamy do zapoznania się z wywiadem na ten temat z Witoldem Adamowiczem, starszym menedżerem i doradcą podatkowym w PwC. Znajdą go Państwo w serwisie taxonline.pl
Nr 47, 19 grudnia 2011 Strona 3 (Ustne uzasadnienie uchwały 7 sędziów NSA z 12 grudnia 2011 r., II FPS 2/11) Interpretacja tygodnia Opłata wyrównawcza z tytułu rozwiązania umowy ramowej kosztem podatkowym Wartość opłaty wyrównawczej, poniesionej z tytułu rozwiązania umowy ramowej, może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów spółki. Sprawa dotyczyła spółki, prowadzącej na polskim rynku działalność w zakresie dystrybucji aparatów słuchowych. Zakupów dokonywała od niemieckiej spółki powiązanej w oparciu o umowę ramową, gwarantującą spółce niższe ceny zakupów niż w przypadku dokonywania ich bezpośrednio u dostawców zewnętrznych. Spółka niemiecka prowadziła bowiem negocjacje z dostawcami, nie tylko na rzecz spółki polskiej, ale również innych podmiotów z grupy. Dzięki temu możliwe było uzyskanie bardzo korzystnych warunków dystrybuowanych przez spółkę polską urządzeń, a także korzystniejszych warunków gwarancji i dłuższych terminów płatności. Po kilku latach, w wyniku przemodelowania struktury własnościowej grupy, zmieniła ona właściciela. Dzięki jego kontaktom biznesowym, spółka mogła nabywać aparaty słuchowe bezpośrednio od producentów po cenie jeszcze korzystniejszej, niż stosowane dotychczas na mocy porozumień wynikających z umowy ramowej. Ponadto, spółka mogła korzystać z preferencyjnych warunków sprzedaży, rabatów, wydłużonych terminów płatności i gwarancji. Zakupując towary bezpośrednio od dostawców, spółka uzyskiwała spore oszczędności w porównaniu do zakupów dokonywanych za pośrednictwem podmiotu niemieckiego. Analizując powyższe, spółka zdecydowała rozwiązanie umowy ramowej ze spółką niemiecką oraz podpisanie umowy z właścicielem grupy w zakresie zakupu dystrybuowanych urządzeń. Spółka wskazała, że za takim posunięciem przemawiają przede wszystkim względy ekonomiczne. Z dniem wypowiedzenia umowy spółka niemiecka zażądała od spółki polskiej tzw. opłaty wyrównawczej, która wynikała z umowy ramowej. Stanowiła ona wynagrodzenie (zwane opłatą wyrównawczą) z tytułu uzyskania, w związku z wykonywaniem umowy, informacji, które spółka mogłaby wykorzystywać po jej rozwiązaniu do własnych celów. Przedmiotowy zapis umowy miał swoje źródło w przepisach niemieckiego kodeksu handlowego. Warto dodać, że umowa ramowa jako właściwe w sprawach z nią związanych wskazywała prawo niemieckie. Wysokość opłaty została obliczona jako średnia zysku zrealizowanego przez spółkę niemiecką dzięki współpracy ze spółką polską. Spółka polska uiściła opłatę, księgując ją dla potrzeb CIT jako wydatek niebędący kosztem uzyskania przychodów. Następnie wystąpiła o interpretację indywidualną, zadając organowi podatkowemu pytanie, czy
Nr 47, 19 grudnia 2011 Strona 4 miała prawo ująć wynikającą z umowy ramowej opłatę wyrównawczą w poczet kosztów podatkowych? Przedstawiając swoje stanowisko spółka wskazała, że takie prawo jej przysługiwało. Uzasadniając je, wyjaśniła, że wypowiedzenie umowy ramowej wpłynęło na możliwość uzyskiwania przez nią wyższych przychodów, dzięki korzystniejszym warunkom sprzedaży zapewnianych przez nowego kontrahenta. Spółka podkreśliła, że zarówno wcześniejsze zawarcie umowy ramowej, jak i późniejsza jej zmiana na rzecz nowej współpracy, stanowiły działania racjonalne i ekonomicznie uzasadnione, wpływające na zwiększenie osiąganych przez nią zysków. Spółka podkreśliła przy tym, że zmiana dostawców miała na celu nie tyle zapobieżenie ewentualnej stracie, co maksymalizację osiąganych przychodów. W dalszej części argumentacji, spółka podkreślała, że z przepisów mającego zastosowanie do przedmiotowej umowy niemieckiego kodeksu handlowego wynika, że uiszczone przez spółkę wynagrodzenie ma charakter dodatkowego wynagrodzenia lub kary umownej. Te kategorie wydatków nie zostały przez polskiego ustawodawcę wymienione w katalogu negatywnym wydatków niepodlegających zaliczeniu w koszty. Spółka powołała się ponadto na orzecznictwo sądowe, z którego wynika, że jeżeli podatnik stwierdził na podstawie dokonanej analizy i kalkulacji, że korzystniejsze dla niego i bardziej racjonalne będzie wypowiedzenie umowy łączącej go z danym kontrahentem i podjęcie współpracy z innym dostawcą, to jest to działanie jak najbardziej zasadne z ekonomicznego punktu widzenia. W takiej sytuacji nie może on zostać ukarany pozbawieniem go prawa do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Powyższa argumentacja jest, w opinii spółki, wystarczająca, by zaliczyć opłatę wyrównawczą poniesioną w związku z wypowiedzeniem umowy ramowej, do kosztów podatkowych. Dyrektor Izby Skarbowej podzielił to stanowisko, odstępując od uzasadniania wydanej interpretacji. (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 1 grudnia 2011 r.) Legislacja Projekty rozporządzeń w sprawie interpretacji ogólnych Ministerstwo Finansów opublikowało projekty rozporządzeń w sprawie interpretacji ogólnych Procedura rozpatrywania wniosku 1) podmiot składa wniosek o wydanie interpretacji ogólnej do właściwego Dyrektora Izby Skarbowej (tj. w Warszawie, Łodzi, Poznaniu, Bydgoszczy i Katowicach);
Nr 47, 19 grudnia 2011 Strona 5 2) jeżeli organ upoważniony uzna, że w sprawie brak jest przesłanek do wydania interpretacji ogólnej, wydaje postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia; na postanowienie będzie przysługiwało zażalenie rozpatrywane przez Ministra Finansów, a następnie skarga do sądu administracyjnego; 3)jeżeli natomiast w ocenie organu upoważnionego w przedmiotowej sprawie spełnione zostały ustawowe przesłanki do wydania interpretacji ogólnej sprawa zostaje przekazana Ministrowi Finansów. Właściwość organów podatkowych - w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych - do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, - w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku akcyzowego i ekologicznego do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, - w zakresie podatku od towarów i usług - do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, - w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, podatku od spadków i darowizn oraz przepisów ustawy Ordynacja podatkowa - do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, - w zakresie pozostałych przepisów prawa podatkowego niewymienionych w 2 w pkt 1-4 projektu rozporządzenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi. Organ ten będzie właściwy rzeczowo do wydawania postanowień np. w zakresie podatku od gier, podatku od nieruchomości, podatku rolnego, podatku leśnego, opłaty skarbowej, zasad ewidencji i identyfikacji płatników. Projekty mają związek z ustawą z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców, która wprowadziła możliwość składania do ministra właściwego do spraw finansów publicznych wniosku o wydanie interpretacji ogólnej. Rozporządzenia mają wejść w życie z dniem 1 stycznia 2012 r. Projekt ustawy o podatku od wydobycia niektórych kopalin Ministerstwo Finansów ogłosiło projekt ustawy o podatku od wydobycia niektórych kopalin. Zgodnie z założeniami projektu, opodatkowaniu nowym podatkiem podlegać będzie wydobycie rudy miedzi oraz srebra, a także produkt będący efektem przetworzenia wydobytej rudy. Podatek wymierzony będzie we wszystkie podmioty prowadzące wskazaną działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Podstawa opodatkowania podatkiem od wydobycia niektórych kopalin będzie ustalana w oparciu o masę wydobytej albo przetworzonej rudy miedzi lub srebra, z uwzględnieniem średniej ceny metali ustalanej przez Ministra Finansów w każdym miesiącu.
Nr 47, 19 grudnia 2011 Strona 6 Podmioty objęte nowym podatkiem będą zobowiązane do dokonania zgłoszenia rejestracyjnego w urzędzie celnym przed rozpoczęciem wydobycia lub przetwarzania metalu. Podatek będzie rozliczany z wykorzystaniem specjalnej deklaracji w okresach miesięcznych. Ustawa ma wejść w życie 1 marca 2012 r. Projekt ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym Projekt ma na celu, poprzez utworzenie w Bankowym Funduszu Gwarancyjnym nowego funduszu własnego tzw. funduszu stabilizacyjnego, oraz poprzez nałożenie na niektóre instytucje finansowe, tzw. opłaty ostrożnościowej w postaci obowiązkowego świadczenia o charakterze publicznoprawnym, przeniesienie z sektora publicznego na sektory rynku finansowego ciężaru wsparcia udzielanego instytucjom finansowym. Projekt przewiduje, że podstawowym źródłem finansowego zasilania funduszu stabilizacyjnego byłyby wpływy z opłaty ostrożnościowej. Zgodnie z projektowanym art. 20c ust. 1 ustawy, fundusz stabilizacyjny miałby służyć do ewidencjonowania środków wpływających z wpłacanej na rachunki BFG opłaty ostrożnościowej. Środki z tytułu tej opłaty powinny w całości zasilać fundusz stabilizacyjny z przeznaczeniem na finansowanie jego zadań. Wyjątkiem od tej zasady ma być przeznaczenie części środków funduszu stabilizacyjnego na pokrycie kosztów działalności biura Bankowego Funduszu Gwarancyjnego oraz innych wydatków związanych z funkcjonowaniem Funduszu. Obowiązek uiszczania opłaty zostałby nałożony na podmioty objęte systemem gwarantowania, to jest - zgodnie z art. 2 pkt 3 ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym - banki krajowe oraz odziały banków zagranicznych w rozumieniu ustawy Prawo bankowe, o ile nie są uczestnikami systemu gwarantowania środków pieniężnych w swoim państwie pochodzenia albo system gwarantowania, w którym uczestniczą, nie zapewnia gwarantowania środków pieniężnych co najmniej w zakresie i w wysokości określonych w ustawie o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym.. Ustawa ma wejść w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Express sądowy Sprzedaż gruntu z majątku prywatnego a obowiązek podatkowy w VAT Dla potrzeb ewentualnego opodatkowania transakcji podatkiem VAT, istotna jest ocena, czy z okoliczności sprawy wynika, że strona w celu dokonania
Nr 47, 19 grudnia 2011 Strona 7 sprzedaży gruntów podjęto aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Jeśli tak, skutkuje to koniecznością uznania sprzedawcy za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej. Fakt podjęcia, np. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną. Jeśli transakcja nie wykazywała tych cech i stanowiła sprzedaż majątku prywatnego, obowiązek podatkowy w VAT nie powstanie. (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 listopada 2011 r.) Podwyższenie ceny a korekta VAT należnego Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawa opodatkowania jest rzeczywisty obrót. Zatem zdarzenia, które następują w późniejszym okresie, w postaci podwyższenia ceny, nie mogą skutkować podwyższeniem tego obrotu za okres rozliczeniowy w którym obowiązywała niższa cena. Tym samym, korektę podatku należnego spowodowaną zdarzeniem zaistniałym po powstaniu obowiązku podatkowego należy wykazać w deklaracji za okres, w którym zaistniało zdarzenie skutkujące podwyższeniem podatku należnego. (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 listopada 2011 r.) Moment zaliczenia do kosztów podatkowych odszkodowania wypłaconego pracownikowi na skutek wyroku sądowego Zgodnie z art.15 ust. 4 g ustawy o CIT, należności m.in. ze stosunku pracy wypłacone pracownikom przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne pod warunkiem, że zostały wypłacone lub pozostawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączące strony. (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 listopada 2o11 r.) Udział w imprezie integracyjnej jest dla pracownika przychodem opodatkowanym PIT Okoliczności wskazujące na charakter integracyjny imprez, wskazują, że tego rodzaju przysporzenie należy opodatkować podatkiem PIT jako stanowiące nieodpłatne świadczenie związane ze stosunkiem pracy. Każdy ryczałt można odpowiednio podzielić na liczbę uczestniczących pracowników.
Nr 47, 19 grudnia 2011 Strona 8 (Ustne uzasadnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2 grudnia 2011 r.) Kiedy organ nie może odmówić wydania interpretacji indywidualnej? W sytuacji gdy sformułowane przez podatnika pytania, stanowisko i przytoczone przepisy prawne, które mogą mieć zastosowanie w stanie faktycznym wskazanym we wniosku o udzielenie interpretacji spełniają wymogi art. 14b 3 Ordynacji podatkowej, organ nie może odmówić wszczęcia postępowania interpretacyjnego. W razie wątpliwości co do elementów wniosku, organ powinien wezwać wnioskodawcę do doprecyzowania jego treści, a nie formalnie załatwiać sprawę, powołując się na istnienie przepisów przewidujących inny tryb dla udzielenia informacji dla podanego stanu faktycznego. (Ustne uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 30 listopada 2011 r.) Express skarbowy Nieodpłatne poręczenie kredytu spółce powiązanej neutralne na gruncie CIT Udzielenie przez podatnika spółce powiązanej poręczenia kredytu bez wynagrodzenia nie rodzi dla tego podatnika skutków w podatku dochodowym od osób prawnych. (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 29 listopada 2011 r.) Bonifikaty dla klientów a rozliczenie VAT Rabaty udzielone przed ustaleniem ceny w rzeczywistości nie mają wpływu na podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, ponieważ kwota należna z tytułu sprzedaży jest kwotą żądaną od nabywcy, a więc pomniejszoną już o rabat (który nie musi być wykazany na fakturze). (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 30 listopada 2011 r.) Wniesienie aportem nieruchomości do polskiej/zagranicznej spółki z o.o. (SPV) czy VAT zapłacony przez SPV będzie przychodem W świetle art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o CIT, wartość podatku od towarów i usług należnego, zapłacona na rzecz spółki przez SPV w związku z transakcją wniesienia aportu do SPV, wynikająca z odpowiedniej faktury
Nr 47, 19 grudnia 2011 Strona 9 VAT wystawionej na rzecz SPV nie będzie stanowiła przychodu podatkowego dla spółki. (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 29 listopada 2011 r.) Opodatkowanie odszkodowania wypłaconego przez spółkę na rzecz byłego pracownika z tytułu mobbingu Wypłacone przez spółkę odszkodowanie z tytułu mobbingu -stanowi dla byłego pracownika przychód ze stosunku pracy, o którym mówi art. 12 ustawy o PIT. Jednocześnie przychód ten na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta ze zwolnienia z opodatkowania. (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 4 listopada 2011 r.) Przetestuj taxonline.pl Zeskanuj kod: Jeśli informacje zawarte w tej publikacji są dla Państwa interesujące, lub też jeśli mają Państwo pytania lub uwagi, prosimy o kontakt: podatki@pwc.com.pl www.taxonline.pl/testowy Więcej informacji o prezentowanych orzeczeniach i interpretacjach znajdą Państwo w serwisie www.taxonline.pl Zastrzeżenie prawne: TaxWeek Przegląd Nowości Podatkowych ma jedynie charakter informacyjny i nie może stanowić jedynej podstawy do podejmowania działań. 2011 PricewaterhouseCoopers Sp. z o.o. Wszystkie prawa zastrzeżone. W tym dokumencie nazwa "PwC" odnosi się do PricewaterhouseCoopers Sp. z o.o., firmy wchodzącej w skład sieci PricewaterhouseCoopers International Limited, z których każda stanowi odrębny i niezależny podmiot prawny.