Talasemia. Czas przebywania retikulocytów we krwi obwodowej (przesunięcie) 45% 1,0 dni 35% 1,5 dni 25% 2,0 dni 15% 2,5 dni HCT.



Podobne dokumenty
Niedokrwistości spowodowane nieprawidłową lub upośledzoną syntezą hemoglobiny

Retikulocyty i ich znaczenie

Hemoliza. odsetek komórek rozkłada się w krążeniu, a fragmenty komórek są pochłaniane przez makrofagi.

ZAKŁAD DIAGNOSTYKI LABORATORYJNEJ I IMMUNOLOGII KLINICZNEJ WIEKU ROZOJOWEGO AM W WARSZAWIE.

1 Ocena rozmazów krwi

Wskaźniki czerwonokrwinkowe

Niedokrwistości wieku dziecięcego. Edyta Niewiadomska Klinika Pediatrii, Hematologii i Onkologii Warszawski Uniwersytet Medyczny 2016/2017

(+) ponad normę - odwodnienie organizmu lub nadmierne zagęszczenie krwi

PL B1. Sposób wykrywania i różnicowania chorób należących do grupy hemoglobinopatii, zwłaszcza talasemii

Co można wykryć za pomocą badania morfologii krwi?

ZAKRES AKREDYTACJI LABORATORIUM MEDYCZNEGO Nr AM 006

Retikulocyty i ich znaczenie

Techniki w badaniu hematologicznym

Fazy erytropoezy. Faza zależna od erytropoetyny. Faza zależna od żelaza

DOPROWADZAJĄC POKARMY DO WSZYSTKICH ZAKĄTKÓW ORGANIZMU KREW PEŁNI ROLĘ KELNERA. Humor z zeszytów szkolnych (IV klasa)

MIOTKE ROBERT. Nazwisko: Imię: PESEL: Katecholaminy w osoczu. Adrenalina Noradrenalina Dopamina. Kwasy tłuszczowe. D-3 Hydroksymaślan

LP Panel tarczycowy 1. TSH 2. Ft3 3. Ft4 4. Anty TPo 5. Anty Tg. W przypadku występowania alergii pokarmowych lub wziewnych

Hematologia laboratoryjna

JAK DZIAŁA WĄTROBA? Wątroba spełnia cztery funkcje. Najczęstsze przyczyny chorób wątroby. Objawy towarzyszące chorobom wątroby

Załącznik nr 1 do SIWZ Opis przedmiotu zamówienia

Niedokrwistości hemolityczne wrodzone i nabyte

Faza przedanalityczna w hematologii (cz. II)

Przykłady analizy płynów z jam ciała na analizatorze XE-5000

ZAKRES AKREDYTACJI LABORATORIUM MEDYCZNEGO Nr AM 006

MORFOLOGIA KRWI, OB BADANIA HEMATOLOGICZNA

Objawy kliniczne i zmiany laboratoryjne w diagnostyce różnicowej niedokrwistości

Hematologia laboratoryjna

WCZESNE OBJAWY CHOROBY NOWOTWOROWEJ U DZIECI

ZAKRES AKREDYTACJI LABORATORIUM MEDYCZNEGO Nr AM 006

Niedokrwistości u dzieci. Dr.Agnieszka Krauze

Diagnostyka laboratoryjna w schorzeniach hematologicznych RBC. Parametry czerwonokrwinkowe. Wskaźniki czerwonokrwinkowe BADANIE ROZMAZU KRWI

DEFERAZYROKS W LECZENIU PRZEWLEKŁEGO OBCIĄŻENIA ŻELAZEM W WYNIKU TRANSFUZJI KRWI U DOROSŁYCH

Diagnostyka laboratoryjna w schorzeniach hematologicznych RBC. Parametry czerwonokrwinkowe. Wskaźniki czerwonokrwinkowe BADANIE ROZMAZU KRWI

WYKAZ BADAŃ LABORATORYJNYCH DZIAŁ DIAGNOSTYKI LABORATORYJNEJ ZOZ CHEŁMNO

Niedokrwistości u dzieci. Dr.Agnieszka Krauze

Krew I. Michał Pyzlak Katedra i Zakład Patologii Ogólnej i Doświadczalnej

Diagnostyka laboratoryjna w schorzeniach hematologicznych RBC. Parametry czerwonokrwinkowe. Wskaźniki czerwonokrwinkowe BADANIE ROZMAZU KRWI

Babeszjoza. Anna Kloc

Niedokrwistość w ciąży

Niedokrwistości u dzieci. Dr.Agnieszka Krauze

Szpiczak plazmocytowy. Grzegorz Helbig Klinika Hematologii i Transplantacji Szpiku Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach

NIEDOKRWISTOŚCI

NIEDOKRWISTOŚĆ W CIĄŻY JULIA ZARĘBA-SZCZUDLIK

Niemowlę w wieku 10 mies. z obniżonym stężeniem hemoglobiny

Leki immunomodulujące-przełom w leczeniu nowotworów hematologicznych

LECZENIE CHOROBY GAUCHERA ICD-10 E

Zespół Gilberta u chorego z rozpoznaniem przewlekłego wzw B, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i HFE-hemochromatozy

Niedokrwistość u pacjentów OIT opracowała lek. Paulina Kołat

NIEDOKRWISTOŚCI Z ZABURZEŃ WYTWARZANIA. Katarzyna Albrecht Katedra i Klinika Pediatrii Hematologii i Onkologii WUM

WYCIECZKA DO LABORATORIUM

Laboratorium. M i e j s k i e g o s z p i t a l a Z e s p o l o n e g o. zaprasza

NiedokrwistoÊç u dzieci algorytm post powania

Dr inż. Marta Kamińska

Szczegółowy spis badań KOD 02 / grupa 2 / HEMATOLOGIA

FIZJOLOGIA I PATOFIZJOLOGIA KRWI Justyna Mikuła-Pietrasik

Streszczenie projektu badawczego

LECZENIE NIEDOKRWISTOŚCI W PRZEBIEGU PRZEWLEKŁEJ NIEWYDOLNOŚCI

ANALITYKA OGÓLNA. Strona 1/10 CZAS RODZAJ BADANIA METODY ANALITYCZNE OCZEKIWANIA NA ZAKRES REFERENCYJNY SPRAWOZDANIE

Geometria wiązania hemu w oksymioglobinie

ANEKS WARUNKI LUB OGRANICZENIA W ODNIESIENIU DO BEZPIECZNEGO I SKUTECZNEGO UŻYWANIA PRODUKTÓW LECZNICZYCH DO SPEŁNIENIA PRZEZ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE

Klub Honorowych Dawców Krwi PCK

LECZENIE PRZEWLEKŁEJ BIAŁACZKI SZPIKOWEJ (ICD-10 C 92.1)

NIEDOBÓR ALFA-1 ANTYTRYPSYNY

Układ krwiotwórczy BADANIE PRZEDMIOTOWE. Klinika Medycyny Transplantacyjnej, Nefrologii i Chorób Wewnętrznych WUM lek.

DIAGNOSTYKA SEROLOGICZNA

Jeśli wyniki tego samego badania przeprowadzone dwoma różnymi metodami nie różnią się od siebie

Biologiczne mechanizmy zachowania - fizjologia. zajecia 5 :

CO WARTO WIEDZIEĆ NIEDOKRWISTOŚĆ w chorobie nowotworowej

u Czynniki ryzyka wystąpienia zakrzepicy? - przykłady cech osobniczych i stanów klinicznych - przykłady interwencji diagnostycznych i leczniczych

NON-HODGKIN S LYMPHOMA

Diagnostyka zakażeń EBV

Spis zagadnień książki Rozszyfruj swoją krew wersja MINI (podstawowa) i PRO (zaawansowana)

Niedokrwistość i przewlekła choroba nerek. Stadium od 1 do 4

AD/HD ( Attention Deficit Hyperactivity Disorder) Zespół Nadpobudliwości Psychoruchowej z Zaburzeniami Koncentracji Uwagi

biologiczne mechanizmy zachowania seminarium + laboratorium M.Eng. Michal Adam Michalowski

Noworodek z wrodzoną wadą metabolizmu - analiza przypadku klinicznego

NIEWYDOLNOŚĆ NEREK - EPIDEMIOLOGIA, OBJAWY, STADIA NIEWYDOLNOŚCI, DIAGNOSTYKA AGNIESZKA BARTOSZ GR.1

Zespół hemofagocytowy. Podstawy teoretyczne i opis przypadku

Wirus zapalenia wątroby typu B

Użyteczność kliniczna parametrów hematologicznych

Temat: PIELĘGNOWANIE W SCHORZENIACH UKŁADU KRWIOTWÓRCZEGO

Przewlekłe nowotwory mieloproliferacyjne Ph-ujemne

Problemy kostne u chorych ze szpiczakiem mnogim doświadczenia własne

NIEDOKRWISTOŚCI Z ZABURZEŃ WYTWARZANIA

WIRUSOWE ZAPALENIE WĄTROBY TYPU C PROGRAM PROFILAKTYKI ZAKAŻEŃ HCV

jest podniesienie wśród ludzi świadomości znaczenia naszych nerek dla zdrowia i życia oraz

Hiperkaliemia. Dzienne zapotrzebowanie. Kierownik Kliniki: Prof. dr hab. n. med. Anna Wasilewska. 1 meq/kg/dobę. 1 meq K + - 2,5cm banana

ZAKRES AKREDYTACJI LABORATORIUM MEDYCZNEGO Nr AM 007

Układ krwiotwórczy. 4/3/2011 anatomia i fizjologia człowieka

Mechanizmy chorób dziedzicznych

Ocena narażenia dzieci w wieku przedszkolnym na kadm i ołów

ZAKRES AKREDYTACJI LABORATORIUM MEDYCZNEGO Nr AM 007

Zespoły mielodysplastyczne

5. Lista badań wraz z zakresem wartości referencyjnych :

Sportowa dieta kobiet

Lista oferowanych badań wraz z normami.

Wśród badań wykonywanych z krwi możemy wyróżnić: Wartości referencyjne badań laboratoryjnych wykonywanych u koni

Interpretacja wyników badań laboratoryjnych w praktyce dietetyka

Temat: Choroby i higiena układu krwionośnego.

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika. Bendamustine Kabi, 2,5 mg/ml, proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji

Transkrypt:

Talasemia Wstęp: Anemia Pierwszymi objawami anemii (niedokrwistości) są osłabienie, bladość skóry, spadek koncentracji, obniżona aktywność i bóle głowy. Przyczyną jest zmniejszenie zawartości hemoglobiny w krwinkach czerwonych, której wartość zależy od dynamicznej równowagi pomiędzy tworzeniem się komórek w szpiku kostnym i niszczeniem krwinek czerwonych przez układ monocyty/makrofagi w śledzionie. Całkowita ilość krwinek czerwonych opisuje ilościowo erytropoezę, podczas gdy jakość erytropoezy jest wyrażona przez stężenie hemoglobiny. Określenie stanu równowagi erytropoezy możliwe jest dzięki następującym parametrom: hemoglobina (HGB), liczba krwinek czerwonych (RBC), hematokryt (HCT). Anemia pojawia się wtedy, gdy zostaje zachwiana równowaga pomiędzy wytwarzaniem i niszczeniem krwinek czerwonych. Przyczyny mogą być wielorakie, np.: krwotok, niedobór żelaza, zaburzenia wykorzystania żelaza, hemoglobinopatie, guzy, białaczki, niedobory witamin, pasożyty i wiele innych przyczyn. Zgodnie z WHO (ang. World Health Organization), anemią określane jest zmniejszenie stężenia hemoglobiny lub hematokrytu, odpowiednio: HGB HCT Mężczyźni Kobiety Mężczyźni Kobiety < 130 g/l (< 8,1 mmol/l) < 120 g/l (< 7,5 mmol/l) < 40% (< 0,40 l/l) < 36% (< 0,36 l/l) Niedokrwistość może być podzielona na makrocytową, normocytową, mikrocytową, hemolityczną, etc., w oparciu o następujące cztery grupy parametrów: 1. Określenie retikulocytozy i sprawdzenie erytropoezy (RPI = Reticulocyte Production Index, czyli wskaźnik wytwarzania retikulocytów) a. RPI > 2 wystarczająca erytropoeza b. RPI < 2 niewystarczająca erytropoeza 2. Średnia objętość krwinki czerwonej (MCV) a. Mikrocyty < 80 fl b. Normocyty 80-100 fl c. Makrocyty > 100 fl 3. Stężenie hemoglobiny w krwinkach czerwonych (MCH) a. Hipochromiczne < 28 pg b. Normochromiczne 28-32 pg c. Hiperchromiczne >32 pg 4. Parametry opisujące hemolizę a. LDH b. Haptoglobina c. Bilirubina Wskaźnik produkcji retikulocytów RPI Aby ocenić, czy proces regeneracji krwinek czerwonych jest wystarczająco nasilony, należy skorygować liczbę retikulocytów (RET) względem hematokrytu; tak obliczane jest RPI. Prawidłowo dojrzewanie retikulocytów do dojrzałych krwinek czerwonych trwa cztery dni, z czego przez trzy dni w szpiku kostnym a jeden dzień we krwi obwodowej. W przypadku niedokrwistości, dojrzewanie retikulocytów będzie stopniowo przesuwane do krwi obwodowej zależnie od hematokrytu (proces ten nazywany jest przesunięciem ). HCT Czas przebywania retikulocytów we krwi obwodowej (przesunięcie) 45% 1,0 dni 35% 1,5 dni 25% 2,0 dni 15% 2,5 dni Obliczenie RPI = % ę, (0,45 = idealny hematokryt) Ocena Norma RPI = 1 Dostateczna regeneracja RPI > 2 Niedostateczna regeneracja RPI < 2 W czasie diagnozy i leczenia anemii należy pamiętać, że anemia jest zawsze jedynie objawem. Jeśli liza komórek czerwonych zachodzi normalnie, przyczyną anemii może być niedostateczna erytropoeza (np. niedobór żelaza, witaminy B12/Kwasu foliowego, wyparcie przez białaczkę). Zwiększenie utraty krwinek czerwonych z prawidłową regeneracją (np. hemoliza wewnątrzlub zewnątrznaczyniowa, krwotok) może także być przyczyną anemii. Poza tymi dwoma grupami, istnieją także choroby, których etiologia jest złożona. Oznacza to, że problem niedostatecznej erytropoezy i zwiększone niszczenie krwinek czerwonych będzie wspólnie nasilać objawy anemii. Ta grupa obejmuje także talasemie. Hemoglobina Hemoglobina jest barwnikiem krwi zawierającym żelazo. Składa się z części hemowej, wiążącej Copyright Sysmex Polska Sp. z o.o. 1

żelazo oraz globiny. Białko hemoglobiny ma strukturę tetrameru, który jest złożony z połączenia par łańcuchów globiny. Wyróżnia się cztery różne rodzaje łańcuchów globiny: α, β, γ oraz δ. Główną funkcją hemoglobiny jest transport tlenu. Prawidłowe krwinki czerwone zawierają około 280 cząsteczek hemoglobiny, która stanowi 70% stężenia białek erytrocytów. W czasie 120 dni życia, każda krwinka czerwona przemierza dystans około 400 km i umożliwia wymianę O 2 na CO 2 około 175 tysięcy razy. Najważniejszą cząsteczką hemoglobiny u dorosłych jest HbA 1, która jest złożona z dwóch łańcuchów alfa i dwóch beta (α 2 i β 2 ), zawierających jedną grupę hemową. HbF (α 2 i γ 2 ) oraz HbA 2 (α 2 i δ 2 ) występują tylko w niewielkich ilościach. HbF przeważa u płodu. (α 2, β 2 ) (α 2, δ 2 ) (α 2, γ 2 ) Hb A 1 Hb A 2 Hb F Noworodki 20 40 % 0,5 % 60 80 % Dorośli 95 98 % 1,5 3,0 % < 1 % zauważalny wpływ na formę i strukturę kości. Kości twarzy, nóg i rąk są szczególnie narażone na uciążliwe dla pacjentów deformacje. Wątroba i śledziona ulegają powiększeniu, wypełniając całą jamę brzuszną. Talasemia alfa U homozygot w talasemii alfa nie jest formowany łańcuch α. Zamiast tego wytwarzany jest tetramer z łańcuchów γ (Hb Barta, śmiertelne) lub tetramer z łańcuchów β (HbH). Przy ostatnim nie obserwuje się nieefektywnej erytropoezy, ale zwiększoną hemolizę wywołaną uszkodzeniem błony krwinek czerwonych. Diagnozą jest potwierdzenie obecności w krwinkach czerwonych HbH. Identyfikuje się ją przez wykrycie tetramerów β wewnątrz komórki w postaci ciałek inkluzyjnych po przyżyciowym barwieniu błękitem brylantynowo-krezylowym. Obecnie diagnoza jest potwierdzana przez badania genetyczne. Heterozygoty prezentują łagodną postać kliniczną choroby. Talasemia Talasemie należą do grupy dziedzicznych anemii hemolitycznych, spowodowanych ilościowym zaburzeniem wytwarzania łańcuchów globiny. Nieprawidłowości w budowie hemoglobiny są determinowane genetycznie. Zaburzenia syntezy globiny powodują powstanie różnych wariantów hemoglobiny. Zgodnie z czterema rodzajami łańcuchów globiny, wyróżnia się cztery podstawowe typy talasemii: alfa, beta, gamma i delta. Szczególne znaczenie kliniczne mają talasemie alfa i beta, ponieważ łańcuchy alfa i beta są głównymi składnikami prawidłowej hemoglobiny u osób dorosłych. Obraz kliniczny przedstawia anemię hemolityczną, której ciężkość jest uwarunkowana genetycznie. Z zasady, jeden prawidłowy gen i jeden gen warunkujący talasemię (heterozygota) w większości przypadków będzie wywoływał łagodną formę choroby (talasemia minor). Dwa identyczne geny talasemii (homozygota) wywołują głębokie zaburzenia syntezy hemoglobiny i ciężką postać kliniczną. Zmieniona, niedojrzała i wadliwa hemoglobina powoduje przedwczesną śmierć czerwonych ciałek krwi., których czas życia wynosi 30 40 dni zamiast 120 dni. W tym procesie uwalniane jest żelazo, które częściowo magazynowane przez organy wewnętrzne i skórę, poważnie je uszkadza. Dodatkowo, szpik kostny rozrasta się i wypełnia dostępne miejsca w przestrzeni szpikowej, co ma Ryc. 1. Komórki zawierające HbH; barwienie błękitem brylantynowo-krezylowym Talasemia beta W Europie częściej występuje talasemia beta, która polega na zmniejszeniu lub zaburzeniu syntezy łańcucha β. Forma homozygotyczna jest identyczna z talasemią A2 i jest znana jako beta talasemia major pod nazwą anemia Cooleya. Talasemia major: całkowity brak łańcuchów β, anemia Cooleya. Początek choroby w czasie pierwszego roku życia, ciężka anemia hemolityczna (HGB 30 50 g/l), duża potrzeba transfuzji, wyraźne powiększenie śledziony i wątroby, hiposomia, żółtaczka, zniekształcenie szczęki. Talasemia intermedia: łańcuchy β są zredukowane, przewlekła anemia, często nie Copyright Sysmex Polska Sp. z o.o. 2

ma potrzeby transfuzji, normalny wzrost, sporadycznie pojawiająca się żółtaczka, powiększenie śledzony. Talasemia minor: łańcuchy β są nieznacznie zredukowane, bezobjawowa, brak anemii lub przypadkowo wykrywana łagodna anemia mikrocytowa. Diagnostyka 1. Podstawowa diagnostyka (morfologia): a. HGB, RBC, HCT, RDW-SD, RDW-CV, MCH, MCV b. Retikulocyty c. Jądrzaste krwinki czerwone (NRBC, erytroblasty) we krwi obwodowej d. Morfologia krwinek czerwonych w ocenie mikroskopowej 2. Elektroforeza hemoglobiny 3. Barwienie błękitem brylantynowo-krezylowym (ocena zawartości HbH w krwinkach czerwonych) 4. Cytologia szpiku kostnego i barwienie żelaza 5. Parametry hemolizy 6. Ferrytyna Morfologia W celu szybkiego wykrycia i uniknięcia niekoniecznych badań, diagnostyka różnicowa niedoboru żelaza i anemii chorób przewlekłych może być wykonana poprzez analizę wskaźników czerwonokrwinkowych lub na podstawie rozkładu objętości krwinek czerwonych (RDW-SD, RDW- CV). Różne badania pokazują, że różnicowanie pomiędzy niedoborem żelaza a talasemią w przypadku RDW-CV < 15 % lub RDW-SD < 32 fl w połączeniu z MCV < 80 fl może zostać wykorzystane do diagnozy β talasemii minor. Także niektóre algorytmy wykorzystujące wskaźniki czerwonokrwinkowe funkcje dyskryminacyjne są pomocne w diagnozie. w obrębie środkowego przejaśnienia krwinek czerwonych nie są specyficzne dla talasemii. Jednakże występują częściej niż na przykład w anemii z niedoboru żelaza. Zaburzenia równowagi pomiędzy powierzchnią i objętością komórki są przyczyną zmiany jej kształtu. Zależnie od umiejscowienia krwinek czerwonych na szkiełku mikroskopowym, to środkowe przejaśnienie może być także widziane jako strefa na obrzeżu wewnętrznej części komórki. Nieprawidłowy kształt krwinek czerwonych, takich jak krwinki tarczowate występuje również w warunkach fizjologicznych ich liczba jest uważana za patologiczną, jeśli przekracza 3% liczby krwinek czerwonych. Oznacza to, że w normalnym polu widzenia w powiększeniu 100-krotnym może znajdować się maksymalnie 5 nieprawidłowych krwinek czerwonych na jedno pole widzenia (około 200 krwinek czerwonych). Resztki denaturowanego RNA (siateczka endoplazmatyczna) w krwinkach czerwonych są uwidaczniane w barwieniu Pappenheima jako nakrapianie zasadochłonne, które pokazuje nieadekwatne dojrzewanie komórek zarówno w przypadku przyspieszonego wytwarzania w wyniku hemolizy (retikulocytoza) lub jako zmiany krwinek czerwonych w przypadku talasemii, MDS, niedokrwistości złośliwej lub w zatruciu ołowiem. Obecność nakrapiania zasadochłonnego jest lepszym wskaźnikiem talasemii niż niedoboru żelaza, jednakże nie jest specyficzne dla talasemii. Poza nakrapianiem zasadochłonnym, w talasemii mogą pojawić się pierścienie Cabota, jednak zjawisko to należy do rzadkości. Dwie najważniejsze funkcje dyskryminujące: I. Wskaźnik Mentzera:!/#$ < 13 β-thalassaemia minor > 13 niedobór lub zaburzenia dystrybucji żelaza II. Wskaźnik Greena:! % & #'(-! *+$, -&./ < 73 β-thalassaemia minor > 73 niedobór lub zaburzenia dystrybucji żelaza Morfologia krwinek czerwonych Anizocytoza, poikilocytoza, polichromazja, liczne krwinki tarczowate, nakrapianie zasadochłonne. Ryc. 2. Nakrapianie zasadochłonne Nawet krwinki tarczowate, które posiadają okrągłą przestrzeń o zwiększonej gęstości hemoglobiny Copyright Sysmex Polska Sp. z o.o. 3

Ryc. 3. Pierścień Cabota Ryc. 4. Rozmaz krwi obwodowej w przypadku Ryc. 5. Przypadek talasemii beta. Wynik z analizatora XE. Studium przypadku Pacjent, mężczyzna lat 37, β-talasemia intermedia: wyniki z analizatora XE-2100 wskazują na anemię mikrocytową z prawidłowym MCHC, nieefektywną erytropoezę (RET/IRF) i obecność NRBC. Pomiar NRBC jest możliwy dzięki fluorescencyjnej cytometrii przepływowej i wykorzystaniu barwnika fluorescencyjnego, który barwi kwasy nukleinowe w jądrze i cytoplazmie. Wysoka liczba wyłącznie ortochromatycznych NRBC (E5) jest wskaźnikiem przewlekłej anemii. Obecność innych stadiów dojrzałości erytroblastów (E3, E4, E5) we krwi obwodowej często jest wskaźnikiem ostrego wzrostu erytropoezy w szpiku kostnym i raczej nie wskazuje na przewlekłą anemię. Leczenie Standardowym leczeniem talasemii major są regularne przetoczenia krwi (co 2 lub 4 tygodnie). Poza ryzykiem infekcji, jednym z głównych problemów jest przeładowanie organizmu żelazem. Po okresie dobrych 30 lat, postęp terapii daje pacjentom znaczne polepszenie jakości i długości życia. Rok Forma terapii Wynik 1960 Transfuzja poprawa skutków niedoboru tlenu 1970 Związki kontrola nadmiaru żelaza Copyright Sysmex Polska Sp. z o.o. 4

1980 2000 chelatujące Przeszczep szpiku kostnego Próby terapii genowej możliwość wyleczenia talasemii, jeśli jest dawca wiarygodne leczenie talasemii?? Ryc. 6 Erytroblast ortochromatyczny Źródła [1] Ryan K et al: Significant haemoglobinopathies: guidelines for screening and diagnosis. Brit J Haematol 149: 35-49, 2010 [2] Kohne E and Kleihauer E: Hemoglobinopathies: Longitudinal Study Over Four Decades. Dtsch Arztebl Int 107(5): 65 71, 2010 [3] Internet http://en.wikipedia.org/wiki/thalassemia (free encyclopedia) [4]www.labtestsonline.org/understanding/conditions /thalassemia.html [5] Internet www.thalassemia.org/ (Cooley's Anemia Foundation) Copyright Sysmex Polska Sp. z o.o. 5