Podstawy Informatyki 1. Laboratorium 8

Podobne dokumenty
Laboratorium Komputerowego Wspomagania Analizy i Projektowania

LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI

ELEMENTY AUTOMATYKI PRACA W PROGRAMIE SIMULINK 2013

Uruchamianie Aby uruchomić środowisko Simulink należy wpisać w command window Matlaba polecenie simulink lub kliknąć na pasku zadań ikonę programu:

AKADEMIA MORSKA W SZCZECINIE WI-ET / IIT / ZTT. Instrukcja do zajęc laboratoryjnych nr 6 AUTOMATYKA

Modelowanie Systemów Dynamicznych Studia zaoczne, Automatyka i Robotyka, rok II. Podstawy SIMULINKA

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Instytut Politechniczny Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa TECHNIKI REGULACJI AUTOMATYCZNEJ

Ćwiczenie nr 1 Odpowiedzi czasowe układów dynamicznych

INSTRUKCJA LABORATORIUM ELEKTROTECHNIKI

Katedra Automatyzacji Laboratorium Podstaw Automatyzacji Produkcji Laboratorium Podstaw Automatyzacji

Transmitancje układów ciągłych

Ćwiczenie 0 : Wprowadzenie do cyfrowego przetwarzania sygnałów. wyświetla listę tematów pomocy. wyświetla okno pomocy (Help / Product Help)

Identyfikacja i modelowanie struktur i procesów biologicznych

Modele układów dynamicznych - laboratorium. SIMULINK - wprowadzenie

Cyfrowe Przetwarzanie Obrazów i Sygnałów

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

Wprowadzenie do SIMULINKA

c - częstość narodzin drapieżników lub współczynnik przyrostu drapieżników,

WPROWADZENIE DO ŚRODOWISKA SCICOS

Ćwiczenie 3 Badanie własności podstawowych liniowych członów automatyki opartych na biernych elementach elektrycznych

Rys 1 Schemat modelu masa- sprężyna- tłumik

Badanie wpływu parametrów korektora na własności dynamiczne układu regulacji automatycznej Ćwiczenia Laboratoryjne Podstawy Automatyki i Automatyzacji

POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ GÓRNICTWA I GEOLOGII. Roman Kaula

Rozwiązywanie równań różniczkowych z niezerowymi warunkami początkowymi

Przekształcanie schematów blokowych. Podczas ćwiczenia poruszane będą następujące zagadnienia:

Symulacja pracy silnika prądu stałego

Technika regulacji automatycznej

Katedra Metrologii i Systemów Diagnostycznych Laboratorium Metrologii II. 2013/14. Grupa: Nr. Ćwicz.

1. Regulatory ciągłe liniowe.

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

UWAGA. Wszystkie wyniki zapisywać na dysku Dane E: Program i przebieg ćwiczenia:

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

INSTRUKCJA LABORATORIUM Metrologia techniczna i systemy pomiarowe.

Identyfikacja obiektów dynamicznych za pomocą sieci neuronowych

Ćwiczenie - 1 OBSŁUGA GENERATORA I OSCYLOSKOPU. WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYKI AMPLITUDOWEJ I FAZOWEJ NA PRZYKŁADZIE FILTRU RC.

Analiza właściwości filtrów dolnoprzepustowych

Rys. 1. Wzmacniacz odwracający

Prototypowanie systemów sterowania

AKADEMIA MORSKA W SZCZECINIE WI-ET / IIT / ZTT. Instrukcja do zajęc laboratoryjnych nr 3 AUTOMATYKA

AKADEMIA MORSKA KATEDRA NAWIGACJI TECHNICZEJ

Badanie właściwości dynamicznych obiektów I rzędu i korekcja dynamiczna

TWORZENIE SCHEMATÓW BLOKOWYCH I ELEKTRYCZNYCH

AKADEMIA MORSKA W SZCZECINIE WI-ET / IIT / ZTT. Instrukcja do zajęc laboratoryjnych nr 3 AUTOMATYZACJA I ROBOTYZACJA PROCESÓW PRODUKCYJNYCH

METODY KOMPUTEROWE W OBLICZENIACH INŻYNIERSKICH

METODY KOMPUTEROWE W OBLICZENIACH INŻYNIERSKICH

1. Rejestracja odpowiedzi skokowej obiektu rzeczywistego i wyznaczenie podstawowych parametrów dynamicznych obiektu

ĆWICZENIE 1 JEDNOFAZOWE OBWODY RLC. Informatyka w elektrotechnice ZADANIA DO WYKONANIA

Elektrotechnika I stopień Ogólno akademicki. Przedmiot kierunkowy. Obowiązkowy Polski VI semestr zimowy

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 7

4.2 Analiza fourierowska(f1)

Ćw. 0: Wprowadzenie do programu MultiSIM

Ćw. 0 Wprowadzenie do programu MultiSIM

Ćwiczenie 1. Symulacja układu napędowego z silnikiem DC i przekształtnikiem obniżającym.

przy warunkach początkowych: 0 = 0, 0 = 0

Rys.1. Model cieplny odcinka toru prądowego reprezentowany elementami biblioteki Power System Blockset

ĆWICZENIE 6 Transmitancje operatorowe, charakterystyki częstotliwościowe układów aktywnych pierwszego, drugiego i wyższych rzędów

Ćwiczenie: "Rezonans w obwodach elektrycznych"

WZMACNIACZE OPERACYJNE Instrukcja do zajęć laboratoryjnych

Procedura modelowania matematycznego

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie

E-E-A-1008-s5 Komputerowa Symulacja Układów Nazwa modułu. Dynamicznych. Elektrotechnika I stopień Ogólno akademicki. Przedmiot kierunkowy

Laboratorium KOMPUTEROWE PROJEKTOWANIE UKŁADÓW

Inteligentnych Systemów Sterowania

Laboratorium nr 1. Diagnostyka z wykorzystaniem modelu. 2 Detekcja uszkodzeń na podstawie modeli obiektu

Ćwiczenie: "Obwody prądu sinusoidalnego jednofazowego"

Podstawowe zastosowania wzmacniaczy operacyjnych

Laboratorium 1. Rozwiązywanie równań różniczkowych z niezerowymi warunkami początkowymi

Sposoby modelowania układów dynamicznych. Pytania

Ćwiczenie nr 11. Projektowanie sekcji bikwadratowej filtrów aktywnych

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa

Projektowania Układów Elektronicznych CAD Laboratorium

Wirtualne przyrządy kontrolno-pomiarowe

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Gromadzenie danych. Przybliżony czas ćwiczenia. Wstęp. Przegląd ćwiczenia. Poniższe ćwiczenie ukończysz w czasie 15 minut.

Badanie właściwości dynamicznych obiektów I rzędu i korekcja dynamiczna

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

PODSTAWY AUTOMATYKI. Wprowadzenie do Simulinka środowiska MATLAB. Materiały pomocnicze do ćwiczeń laboratoryjnych - - termin T3

UWAGA. Program i przebieg ćwiczenia:

Temat ćwiczenia: Wyznaczanie charakterystyk częstotliwościowych podstawowych członów dynamicznych realizowanych za pomocą wzmacniacza operacyjnego

Podstawowe człony dynamiczne. dr hab. inż. Krzysztof Patan

Implementacja rozmytych systemów wnioskujących w zdaniach regulacji

CYFROWE PRZTWARZANIE SYGNAŁÓW (Zastosowanie transformacji Fouriera)

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

O co chodzi z tym MATLAB'em?!

Temat ćwiczenia. Analiza częstotliwościowa

MentorGraphics ModelSim

Przyjmuje się umowę, że:

1 Układy wzmacniaczy operacyjnych

Laboratorium z automatyki

Plan wykładu. Własności statyczne i dynamiczne elementów automatyki:

TRANZYSTORY BIPOLARNE

ĆWICZENIE 1 JEDNOFAZOWE OBWODY RLC U L U R U C. Informatyka w elektrotechnice

Ćwiczenie 6 Projektowanie filtrów cyfrowych o skończonej i nieskończonej odpowiedzi impulsowej

Wprowadzenie do programu MultiSIM

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2

Ćwiczenie Stany nieustalone w obwodach liniowych pierwszego rzędu symulacja komputerowa

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Transkrypt:

Podstawy Informatyki 1 Laboratorium 8 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z nakładką SIMULINK oraz zdobycie praktycznych umiejętności tworzenia i symulowania modeli z wykorzystaniem tej nakładki. 2. Wprowadzenie Biblioteka Simulink dołączana do pakietu Matlab jest graficznie zorientowanym środowiskiem projektowym wyposażonym w funkcje:

Podstawy Informatyki 2 Konstrukcji modeli dynamicznych Analizy działania modeli dynamicznych przy różnych wymuszeniach Prezentacji wyników symulacji W pełni interaktywne środowisko pracy Simulink umożliwia budowę modeli dynamicznych na bazie predefiniowanych bloków funkcjonalnych dołączanych wraz z pakietem. Funkcje edycyjne ułatwiają szybkie tworzenie modeli oraz ich modyfikację. W celu umożliwienia symulacji nakładkę Simulink wyposażono w zestaw bloków modelujących sygnały wejściowe. Podstawowe to: step, const, ramp. Możliwa jest też symulacja dla bardziej złożonych wymuszeń, w tym zdefiniowanych przez użytkownika. Symulacji układów sterowania można dokonywać dla różnych metod całkowania, zadanych parametrów (krok, rząd metody, czas symulacji, solver). Prezentacja wyników symulacji w nakładce Simulink jest możliwa dzięki bogatej bibliotece bloków wyjściowych. Najprostsze z nich to: display,scope, to workspace.). Dzięki temu wyniki symulacji mogą być przesłane np. do przestrzeni roboczej programu MATLAB i tam poddane dalszemu przetwarzaniu. Możliwości nakładki Simulink mogą zostać rozszerzone przez dodatkowe biblioteki bloków funkcjonalnych (ang. blocksets). Przykładowe biblioteki to: Nonlinear Control Design Blockset wspomaganie projektowania nieliniowych układów sterowania, Power System Blockset wspomaganie projektowania układów sterowania systemami maszyn i napędów dużych mocy. DSP Blockset wspomaganie projektowania systemów wykorzystujących cyfrowe przetwarzanie sygnałów. 3. Program ćwiczenia 1. Uruchomienie programu MATLAB. (a) Wprowadzić: >>pwd Wprogramie MATLAB każde wprowadzone polecenie zatwierdza się klawiszem <ENTER>. (b) Wprowadzić: >>cd nazwa_podkatalogu Parametr nazwa_pod-katalogu powinien składać się z nazwisk 2 wybranych studentów grupy laboratoryjnej (np. >>cd KowalskiNowak). 2. Modelowanie zależności statycznych Zamodelować zależność umożliwiającą zamianę wartości temperatur wyrażonych w stopniach Celsjusza na wartości wyrażone w stopniach Fahrenheita: 9 T F = Tc + 32 5 gdzie: T F temperatura wyrażona w stopniach Fahrenheita; T C temperatura wyrażona w stopniach Celsjusza. (a) W linii poleceń programu MATLAB wprowadzić: simulink. Zgodnie ze wskazówkami prowadzącego utworzyć nowy projekt (File->New->Model). Elementy niezbędne do budowy modelu to: Blok ramp (wymuszenie prędkościowe) z biblioteki Sources (wejście). Blok const (wartość stała) z biblioteki sources, (wartość stała równa 32). Blok gain (wzmocnienie) z biblioteki math, (mnożenie). Blok sum (sumator) z biblioteki math, (dodawanie). Blok scope (oscyloskop) z biblioteki sinks, (wyniki symulacji). (b) Przeciągnąć wymienione elementy (bloki) do okna modelu:

Podstawy Informatyki 3 Rys. 1. Połączenie elementów modelu zależności statycznej (c) Przypisać wartości parametrom bloków. Dwukrotne kliknięcie - edycja wartości parametrów, wprowadzenie wartości, przycisk Close - zamknięcie okna edycji. Wartości parametrów: ramp pole: Initial Output = 0. gain: 9/5. constant: 32. (d) Połączyć bloki zgodnie z kierunkiem przepływu sygnału jak na rys. 1: Rys. 2. Wykres, który można zobaczyć na oscyloskopie po przeprowadzeniu symulacji

Podstawy Informatyki 4 (e) Zapoznać się z opcjami symulacji nakładki Simulink (menu Simulation/Configuration Parameters). (f) Zasymulować działanie modelu (polecenie Start z menu Simulation) dla czasu symulacji 10s. (g) Zasymulować działanie modelu (polecenie Start z menu Simulation) dla czasu symulacji 50s. (h) Zapisać model w pliku C2F.mdl. 3. Wprowadzić następujący model Zamodelować zależność x ( t) = Acos( ω t + ϕ ) W matlabie odpowiada to: t=(0:.01:10);a=2;phi=pi/2;omega=5; xt=a*cos(omega*t+phi); plot(t,xt);grid Rys. 3. Połączenie modelu 4. Rozwiązywanie równań różniczkowych. (a) Zamodelować równanie różniczkowe postaci: x (t) = 2x(t) + u(t) gdzie: x(t) rozwiązanie; u(t) wymuszenie w postaci fali prostokątnej o amplitudzie równej 1 i częstotliwości równej 1 rad/sec. W modelu równania do wyznaczenia x(t) na podstawie x (t) wykorzystano blok integratora (biblioteka Continuous). Inne niezbędne bloki to gain (mnożenie) oraz sum (sumator). Dodatkowo zastosowano blok Signal Generator (biblioteka sources) do wygenerowania zadanego przebiegu funkcji u(t). Przeciągnąć bloki do okna modelu. Połączyć bloki zgodnie ze schematem: Węzeł zaczepowy tworzy się przez przeciąganie linii z wciśniętym prawym przyciskiem myszy. W celu odwrócenia bloku gain należy wywołać menu kontekstowe (klikając prawym przyciskiem myszy na bloku) i wykonać polecenie Format -> Flip Block. Zapoznać się z opcjami menu kontekstowego. Rys. 4. Model równania różniczkowego

Podstawy Informatyki 5 (b) Dodać element to workspace z biblioteki sinks, tak aby możliwe było wyeksportowanie wyników symulacji do przestrzeni roboczej programu MATLAB (po kliknięciu lewym przyciskiem myszki ustawić Save format array, w matlabie wpisać whos, plot(simout)). Rys. 5. Model równania różniczkowego z blokiem To Workspace c) Przeprowadzić symulację działania stworzonego modelu dla różnych parametrów (w menu Simulations/Configuration Parameters) oraz trzech wartości gain: 2, 10, 2. Wykreślić przebiegi sygnałów zarejestrowanych podczas symulacji. 5. Modelowanie transmitancji operatorowej (a) Zamodelować zależność x (t) = 2x(t) + u(t), w postaci transmitancji operatorowej (przy zerowych warunkach początkowych). Zakładając zerowe warunki początkowe, do równania stosuje się obustronne przekształcenie Laplace a, co prowadzi do równania: sx(s) = 2X(s) + U(s) Traktując U(s) jako transformatę wymuszenia, oraz X(s) jako transformatę odpowiedzi, po prostych przekształceniach uzyskuje się następującą transmitancję modelu: G(s) =1/(s + 2) Przeciągnąć do okna modelu bloki: Signal Generator (biblioteka sources), Transfer Fcn, (biblioteka continous). Połączyć bloki zgodnie ze schematem Ustawić parametry bloku Signal generator: Wave form: square; Amplitude: 1; Frequency: 1; Units: rad/sec. (b) Dodać element to workspace z biblioteki sinks, tak aby możliwe było wyeksportowanie wyników symulacji do przestrzeni roboczej programu MATLAB. (c) Przeprowadzić symulację działania stworzonego modelu dla czasów symulacji: 50s i 5s. Wykreślić przebiegi sygnałów zarejestrowanych podczas symulacji. Rys. 6. Model w postaci transmitancji

Podstawy Informatyki 6 Zadanie 1 Narysować krzywe Lissajous o parametrach, a nieparzyste, b parzyste, a b = 1. a=1, b=2 a=3, b=2

Podstawy Informatyki 7 a=3, b=4 a=5, b=4 Wskazówka1: Krzywa Lissajous (wym. lisaʒu) bądź Bowditcha w matematyce krzywa parametryczna opisująca drgania harmoniczne, dana wzorem

Podstawy Informatyki 8 Nazwy pochodzą od nazwisk Nathaniela Bowditcha, który opisał rodzinę tych krzywych w 1815, oraz Julesa Antoine'a Lissajous, który badał je używając do tego celu drgających kamertonów z umocowanymi do nich zwierciadełkami. Krzywe te nazywane są też figurami Lissajous. Kształt krzywych jest szczególnie uzależniony od współczynnika (stosunek częstotliwości). Dla współczynnika równego 1, krzywa jest elipsą, ze specjalnymi przypadkami okrąg: ; oraz odcinek: δ = 0. Inne wartości współczynnika dają bardziej złożone krzywe, które są zamknięte, tylko gdy jest liczbą wymierną. Wskazówka2: Dla lepszego efektu wizualnego należy zmienić w preferencjach XY Graph wartość Sample time na jakąś małą np. 0.001 Zadanie 2 Utworzyć model zależności liczącej T c. 5 T c = ( TF 32) 9 Zasymulować działanie modelu (polecenie Start z menu Simulation) dla czasu symulacji 50s. Zadanie 3. Analiza stanów przejściowych. Przeprowadzić analizę stanów przejściowych w obwodzie RC (filtr dolnoprzepustowy), przedstawionym na rys. 7 Rys. 7. Model obwodu RC (filtr dolnoprzepustowy) W pierwszej kolejności należy ułożyć równanie różniczkowe analizowanego obwodu: u 1 (t) = u R (t) + u 2 (t) Biorąc pod uwagę, że: u R (t) = i(t)r 1, i(t) = i c (t) = du t C c ( ) 1 dt u c (t)=u 2 (t) u 1 (t)=r 1 * i c (t)+u 2 (t) du 2 ( t) =. (wpisać końcowe równanie i je zamodelować) dt

Podstawy Informatyki 9 (b) Przeprowadzić symulację działania stworzonego modelu, dla następujących wartości parametrów RC: i. R1 = 1kΩ, C1 = 1μF ii. R1 = 20KΩ, C1 = 5nF iii. R1 = 1Ω, C1 = 2μF Zadanie 4. Badanie obwodu RLC Przy szeregowym połączeniu idealnych elementów R, L, C, zgodnie z drugim prawem Kirchoffa, napięcia w oczku obwodu muszą zachodzić: u=u R +u C +u L Połączone szeregowo elementy R, L, C Aby zaimplementować dany obwód w simulinku należy wprowadzić inne oznaczenia (wymóg oprogramowania):

Podstawy Informatyki 10 Narysować schemat blokowy i zasymulować. Przyjąć R=1; C=0.01, L=0.01 Kolejno wyeksportować do Workspace i oglądać wykresy np. plot(i(40:50)) plot(ul(40:50)) plot(uc(40:50)) plot(ur(40:50)) Parametry dla Sine Wave Amplitude=2 Bias=0 Frequency (rad/s) = 2*pi Phase =0 Sample Time=0