Nazwa modułu: Rok akademicki: 2014/2015 Kod: HKL-1-401-s Punkty ECTS: 4 Wydział: Humanistyczny Kierunek: Kulturoznawstwo Specjalność: - Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: - Język wykładowy: Polski Profil kształcenia: Ogólnoakademicki (A) Semestr: 4 Strona www: Osoba odpowiedzialna: dr Ptaszek Grzegorz (ptaszek@agh.edu.pl) Osoby prowadzące: mgr Myśliwiec Maciej (maciekm@agh.edu.pl) dr Ptaszek Grzegorz (ptaszek@agh.edu.pl) Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć Kod EKM Student, który zaliczył moduł zajęć wie/umie/potrafi Powiązania z EKK Sposób weryfikacji efektów kształcenia (forma zaliczeń) Wiedza M_W001 - wiedza nt. głównych obszarów badań medioznawczych oraz metod analizy tekstów medialnych; KL1A_W01 Aktywność na zajęciach M_W003 - wiedza nt. roli ideologii w przekazach telewizyjnych oraz jej wpływu ma odbiorców KL1A_W23 Umiejętności M_U001 - formułowanie trafnych hipotez interpretacyjnych i potwierdzanie ich odpowiednimi przykładami z analizowanego materiału KL1A_U08 M_U002 - umiejętność analizowania tekstów medialnych z wykorzystaniem określonej metody analizy KL1A_U04 Kompetencje społeczne M_K001 - dbałość o etyczne standardy w pracy nad projektem. KL1A_K06 Matryca efektów kształcenia w odniesieniu do form zajęć 1 / 5
Kod EKM Student, który zaliczył moduł zajęć wie/umie/potrafi Forma zajęć Wykład audytoryjne laboratoryjne projektowe Konwersatori um seminaryjne praktyczne terenowe warsztatowe Inne E-learning Wiedza M_W001 M_W003 Umiejętności M_U001 M_U002 - wiedza nt. głównych obszarów badań medioznawczych oraz metod analizy tekstów medialnych; - wiedza nt. roli ideologii w przekazach telewizyjnych oraz jej wpływu ma odbiorców - formułowanie trafnych hipotez interpretacyjnych i potwierdzanie ich odpowiednimi przykładami z analizowanego materiału - umiejętność analizowania tekstów medialnych z wykorzystaniem określonej metody analizy Kompetencje społeczne M_K001 - dbałość o etyczne standardy w pracy nad projektem. Treść modułu zajęć (program wykładów i pozostałych zajęć) Wykład 1. (media studies) jako obszar badań i dyscyplina naukowa na świecie i w Polsce [2 godz.] 2. Metodologia i metody badań medioznawczych. [2 godz.] 3-4. Funkcje mediów. Mediatyzacja życia [4 godz.] 5. Przemiany mediów: Telewizja [2 godz.] 6. Sposoby przedstawiania. Ideologia przekazu medialnego. [2 godz.] 7-8. Formaty i gatunki medialne w stronę genologii medialnej? Popularne gatunki medialne [4 godz.] 9. Narracja w programach i serialach telewizyjnych. [2 godz.] 10-11. Nadawca, odbiorca, użytkownik mediów. Co ludzie robią z mediami i co media robią z ludźmi? Badania zorientowane na czytelnika (dyferencjał semantyczny, teoria użytkowania i korzyści, etnografia publiczności). Remediacje, kultura konwergencji i remiksu, uczestnictwo w kulturze [4 godz.] 12. Fani jako szczególny typ odbiorców mediów [2 godz.] 13. Tożsamość w zmediatyzowanym świecie. [2 godz.] 14. Kompetencje medialne i informacyjne [2 godz.] 15. Podsumowanie. Egzamin [2 godz.] 2 / 5
audytoryjne z Medioznawstwa towarzyszą wykładowi prowadzonemu przez dra Grzegorza Ptaszka. Ich celem jest zapoznanie studentów z pojęciem, historią i strategiami mediów. Podczas kursu studenci będą poddawać analizie różne rodzaje przekazów medialnych począwszy od najstarszych technik zapisu informacji po najnowsze technologie multimedialne. Studenci poznają także, jakie mechanizmy rządzą w procesie tworzenia przekazów medialnych, w jaki sposób oddziałują one na ludzi i jaki mają wpływ na przemiany społeczne i kulturowe obejmują następujące zagadnienia: 1.Historia mediów od papirusu po ekran komputera (2 godziny) 2.Dziennikarstwo prasowe pojęcia i techniki (2 godziny) 3.Dziennikarstwo radiowe pojęcia i techniki (2 godziny) 4.Dziennikarstwo telewizyjne pojęcia i technologie (2 godziny) 5.Computer Mediated Communication przyszłość mediów? Hipertekst (2 godziny) 6.Zastosowanie analizy treści do badania mediów Krytyczna analiza tekstów medialnych (2 godziny) 7.Badania czytelnictwa prasy i ich zastosowanie Badania audytorium (2 godziny) Sposób obliczania oceny końcowej Ocena końcowa stanowi wypadkową oceny z egzaminu (test jednokrotnego wyboru) oraz oceny z ćwiczeń. Ocena końcowa nie jest jednakże średnią artytmetyczną obu tych ocen, a średnią ważoną. audytoryjne: 1. uczestnictwo w zajęciach. Jako, że zajęcia odbywają się co 2 tygodnie, możliwa jest 1 nieobecność. Lepiej by więcej ich nie było, bowiem nieobecność na ponad połowie zajęć (4 i więcej) powoduje niezaliczenie kursu. Negocjacje obejmują trudne i udokumentowane przypadki. 2. aktywny udział w prowadzonych dyskusjach każdy aktywny student ma szansę na podwyższenie swojej oceny końcowej z przedmiotu. 3. uzyskanie pozytywnego wyniku z projektu końcowego. Wymagania wstępne i dodatkowe Wymagania wstępne: zaliczenie wstępu do socjologii/wstępu do kulturoznawstwa. Zalecana literatura i pomoce naukowe Wykład: Literatura obowiązkowa: 1.Lisa Taylor, Andrew Willis (2006):. Teksty, instytucje, odbiorcy. Kraków (część 1, rozdz. 2 Odczytywanie medialnych obrazów; rozdz. 3. Ideologia; część 1, rozdz. 6. Narracja). 2.Ellen Seiter (1998): Semiotyka, strukturalizm a telewizja [w:] Robert C. Allen, red., Teledyskursy. Telewizja w badaniach współczesnych, red. nauk. wyd. pol. Andrzej Gwóźdź. Katowice (s. 35-66). 3.Roger D. Wimmer, Joseph R. Dominick (2008): Mass media. Metody badań. Kraków (rozdz. 6. Analiza treści). 4.John Fiske (1999): Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem. Wrocław (rozdz. 3. Komunikacja, znaczenie, znak; rozdz. 5. Sygnifikacja; rozdz. 6. Semiotyczne metody i ich zastosowania; rozdz. 8. Metody empiryczne. Analiza treści; rozdz. 9. Ideologia znaczenia; rozdz. 8. Metody empiryczne. Dyferencjał semantyczny, Teoria użytkowania i korzyści, Etnografia publiczności). 5.Mimi White (1998): Analiza ideologiczna a telewizja [w:] Robert C. Allen, red., Teledyskursy. Telewizja w badaniach współczesnych, red. nauk. wyd. pol. Andrzej Gwóźdź. Katowice (s. 152-189). Dostępny online: http://www.discourses.org/unpublishedarticles/ideology%20and%20discourse.pdf 6.Marcin Florian Gawrycki (2011): Podglądając Innego. Polscy trawelebryci w Ameryce Łacińskiej. Warszawa. 3 / 5
7.Jane Feuer (1998): Badania gatunków a telewizja [w:] Robert C. Allen, red., Teledyskursy. Telewizja w badaniach współczesnych, red. nauk. wyd. pol. Andrzej Gwóźdź. Katowice (s. 130-151). 8.Wiesław Godzic (2004): Telewizja i jej gatunki. Po Wielkim Bracie. Kraków (s. 19-30, 253-262). 9.Anna Kaczmarek (2014). Między operą mydlaną a serią fabularną serial transzowy, Podteksty nr 1, dostępny online: http://podteksty.amu.edu.pl/content/miedzy-opera-mydlana-a-seria-fabularna-serialtranszowy.html 10.Ewa Gębicka (2010): Formaty telewizyjne jako element współczesnego rynku audiowizualnego [w:] Patrycja Dudek, Michał Kuś, red., Zawartość mediów masowych: od kultury popularnej przez studia genderowe do języka komunikowania. Toruń. 11.Łukasz Sokołowski (2011): Serial jako element praktyk społecznych, Kultura i Społeczeństwo, Tom LV, nr 2-3, ss. 187-208. 12.Małgorzata Bogunia-Borowska (2012): Telewizja śniadaniowa koncepcja telewizji bezpośredniego przekazu [w:] tejże, Fenomen telewizji. Interpretacje socjologiczne i kulturowe. Kraków. 13.Tomasz Bielak, Mirosław Filiciak, Grzegorz Ptaszek, red. (2011). Zmierzch telewizji? Przemiany medium. Antologia. Warszawa. 14.Jong Ho-Pih (2010): Zagadnienia narratologiczne w grach komputerowych [w:] Andrzej Gwóźdź, red., Pogranicza audiowizualności. Kraków. 15.Rober C. Allen (1998): Badania zorientowane na czytelnika [w:] Robert C. Allen, red., Teledyskursy. Telewizja w badaniach współczesnych, red. nauk. wyd. pol. Andrzej Gwóźdź. Katowice. 16.John Fiske (1999): Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem. Wrocław 17.Mateusz Halawa (2006): Życie codzienne z telewizorem. Warszawa. 18.Henry Jenkins (2004): Kultura konwergencji. Zderzenie nowych i starych mediów. Warszawa 19.Piotr Siuda (2007): Fanfiction przejaw medialnych fandomów [w:] W. Gruszczyński, A Hebda, red., Człowiek a media. Obserwacje wizje obawy. Warszawa (s. 143-157). 20.John B. Thompson (2006): Media a nowoczesność. Społeczna teoria mediów. Wrocław (rozdz. 7. Własne ja a doświadczenie w mediatyzowanym świecie). audytoryjne Literatura: Baran, S i D. Davis. 2007. Teorie komunikowania masowego. Kraków, Wydawnictwo UJ Goban-Klas, Tomasz. 2004. Media i komunikowanie masowe. Warszawa: PWN. Goban-Klas, Tomasz. 2001. Zarys historii i rozwoju mediów. Kraków: Lisowska-Magdziarz, Małgorzata. 2009. Media powszednie. Kraków: Wydawnictwo UJ Mrozowski, Maciej. 2001. Media masowe. Władza, rozrywka i biznes. Warszawa: Aspra-JR. Pisarek, Walery. 1983. Analiza zawartości prasy. Kraków: Ośrodek Badań Prasoznawczych. Taylor L. i A. Willis 2006.. Kraków: Wydawnictwo UJ. Lisowska-Magdziarz, Malgorzata. 2004. Analiza zawartości mediów. Kraków, Wydawnictwo UJ. Wimmer, R. i J. Dominick. 2008. Mass media. Metody badań. Kraków: Wydawnictwo UJ Publikacje naukowe osób prowadzących zajęcia związane z tematyką modułu Nie podano dodatkowych publikacji Informacje dodatkowe Brak 4 / 5
Nakład pracy studenta (bilans punktów ECTS) Forma aktywności studenta Egzamin lub kolokwium zaliczeniowe Przygotowanie sprawozdania, pracy pisemnej, prezentacji, itp. Przygotowanie do zajęć Udział w wykładach Udział w ćwiczeniach audytoryjnych Sumaryczne obciążenie pracą studenta Punkty ECTS za moduł Obciążenie studenta 30 godz 30 godz 15 godz 28 godz 14 godz 117 godz 4 ECTS 5 / 5