Spis treści JĘZYK C - FUNKCJE. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF07Z

Podobne dokumenty
Spis treści JĘZYK C - PRZEKAZYWANIE PARAMETRÓW DO FUNKCJI, REKURENCJA. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści JĘZYK C - ZAGNIEŻDŻANIE IF-ELSE, OPERATOR WARUNKOWY. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści JĘZYK C - FUNKCJE. Metodyki i techniki programowania. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia MITP10

Spis treści JĘZYK C - ZAGNIEŻDŻANIE IF-ELSE, OPERATOR WARUNKOWY. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści JĘZYK C - ZAGNIEŻDŻANIE IF-ELSE, OPERATOR WARUNKOWY. Metodyki i techniki programowania

MIERNICTWO WIELKOŚCI ELEKTRYCZNYCH I NIEELEKTRYCZNYCH

Spis treści JĘZYK C - INSTRUKCJA WARUNKOWA IF, OPERATORY RELACYJNE I LOGICZNE, WYRAŻENIA LOGICZNE. Informatyka 1

Spis treści JĘZYK C - OPERATORY BITOWE. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF32

BHP JĘZYK C - INSTRUKCJE ITERACYJNE

Spis treści JĘZYK C - ŚLEDZENIE WYKONANIA PROGRAMU, DEBUGGER. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści JĘZYK C - PRZEKAZYWANIE PARAMETRÓW DO FUNKCJI, REKURENCJA. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści JĘZYK C - OPERATORY RELACYJNE I LOGICZNE, WYRAŻENIA LOGICZNE, INSTRUKCJA WARUNKOWA IF. Informatyka 1

Spis treści PLIKI BINARNE W JĘZYKU C. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF23

Spis treści JĘZYK C - INSTRUKCJA SWITCH, OPERATORY BITOWE. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF05

Spis treści JĘZYK C - INSTRUKCJA WARUNKOWA IF, OPERATORY RELACYJNE I LOGICZNE, WYRAŻENIA LOGICZNE. Metodyki i techniki programowania

ĆWICZENIE 3 REZONANS W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH

Spis treści PLIKI BINARNE W JĘZYKU C. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF23

Spis treści JĘZYK C - TABLICE DWUWYMIAROWE, OPERACJE NA TABLICACH. Metodyki i techniki programowania

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA

Spis treści JĘZYK C - TABLICE DWUWYMIAROWE, OPERACJE NA TABLICACH. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści PROGRAMOWANIE OBIEKTOWE W JĘZYKU C++: FUNKCJE ZAPRZYJAŹNIONE Z KLASĄ, PRZEŁADOWANIE OPERATORÓW. Informatyka 2

dr inż. Małgorzata Langer Architektura komputerów

Opis ćwiczeń na laboratorium obiektów ruchomych

Spis treści JĘZYK C - TABLICE JEDNOWYMIAROWE. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF05Z

Graf skierowany. Graf zależności dla struktur drzewiastych rozgrywających parametrycznie

Spis treści JĘZYK C - INSTRUKCJA WARUNKOWA IF, OPERATORY RELACYJNE I LOGICZNE, WYRAŻENIA LOGICZNE, ZAGNIEŻDŻANIE IF-ELSE.

Spis treści JĘZYK C - TABLICE DWU- I WIELOWYMIAROWE, OPERACJE NA TABLICACH. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

ANALIZA DANYCH W STATA 8.0

ROZWIĄZUJEMY PROBLEM RÓWNOWAŻNOŚCI MASY BEZWŁADNEJ I MASY GRAWITACYJNEJ.

Spis treści WSKAŹNIKI. DYNAMICZNY PRZYDZIAŁ PAMIĘCI W JĘZYKU C. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści JĘZYK C - PLIKI BINARNE. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF30

WYKŁAD 11 OPTYMALIZACJA WIELOKRYTERIALNA

Podstawy programowania. Wykład: 7. Funkcje Przekazywanie argumentów do funkcji. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD

należą do grupy odbiorników energii elektrycznej idealne elementy rezystancyjne przekształcają energię prądu elektrycznego w ciepło

LINIA PRZESYŁOWA PRĄDU STAŁEGO

WYDZIAŁ FIZYKI, MATEMATYKI I INFORMATYKI POLITECHNIKI KRAKOWSKIEJ Instytut Fizyki LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI, ELEKTRONIKI I MIERNICTWA

Wymagania na poszczególne oceny z informatyki dla klasy 4-6

DSO4104B oscyloskop cyfrowy 4 x 100MHz

WYWAŻANIE MASZYN WIRNIKOWYCH W ŁOŻYSKACH WŁASNYCH

Generator funkcyjny DDS MWG20 1Hz-20MHz

Modele odpowiedzi do arkusza Próbnej Matury z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

13 JĘZYK C - OPERATOR WARUNKOWY,

SK-7 Wprowadzenie do metody wektorów przestrzennych SK-8 Wektorowy model silnika indukcyjnego, klatkowego

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

2 Przykład C2a C /BRANCH C. <-I--><Flux><Name><Rmag> TRANSFORMER RTop_A RRRRRRLLLLLLUUUUUU 1 P1_B P2_B 2 S1_B SD_B 3 SD_B S2_B

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

BADANIE ROZKŁADU TEMPERATURY W PIECU PLANITERM

* ZESTAW DO SAMODZIELNEGO MONTAŻU *

METEMATYCZNY MODEL OCENY

Pole magnetyczne. 5.1 Oddziaływanie pola magnetycznego na ładunki. przewodniki z prądem Podstawowe zjawiska magnetyczne

Struktura danych = system relacyjny U, U uniwersum systemu - zbiór relacji (operacji) na strukturze danych

POMIAR PĘTLI HISTEREZY MAGNETYCZNEJ

Aktywny rozdzielacz zasilania x3 LM317

LIST EMISYJNY nr 3 /2014 Ministra Finansów

Próba określenia miary jakości informacji na gruncie teorii grafów dla potrzeb dydaktyki

ROZKŁAD NORMALNY. 2. Opis układu pomiarowego

Spis treści TRYB GRAFICZNY SYSTEMU WINDOWS - PODSTAWY OBSŁUGI WYBRANEGO ŚRODOWISKA PROGRAMISTYCZNEGO. Informatyka 2

DOLNOŚLĄSKA WOJEWÓDZKA KOMENDA OCHOTNICZYCH HUFCÓW PRACY

Spis treści JĘZYK C - INSTRUKCJE ITERACYJNE FOR, WHILE I DO WHILE, ZAGNIEŻDŻANIE PĘTLI FOR, INSTRUKCJE CONTINUE, BREAK, I GOTO.

II.6. Wahadło proste.

OBWODY PRĄDU SINUSOIDALNEGO

METROLOGIA EZ1C

Dobór zmiennych objaśniających do liniowego modelu ekonometrycznego

ELEMENTY RLC W OBWODACH PRĄDU SINUSOIDALNIE ZMIENNEGO

Zestaw startowy zgodny z Arduino Leonardo R3

Wyznaczanie współczynnika wzorcowania przepływomierzy próbkujących z czujnikiem prostokątnym umieszczonym na cięciwie rurociągu

Spis treści JĘZYK C - INSTRUKCJA SWITCH, OPERATORY BITOWE. Metodyki i techniki programowania. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści WSKAŹNIKI. DYNAMICZNY PRZYDZIAŁ PAMIĘCI W JĘZYKU C. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

KOLOKACJA SYSTEMÓW BEZPRZEWODOWYCH NA OBIEKTACH MOBILNYCH

ZWIĄZEK FUNKCJI OMEGA Z DOMINACJĄ STOCHASTYCZNĄ

Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy. Wykład 6. Karol Tarnowski A-1 p.

Podstawy programowania. Wykład Funkcje. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1

Kompaktowy regulator dla protokołów Modbus 227PM-MB

Programowanie - wykład 4

Wstęp do programowania

KONKURS Z MATEMATYKI DLA UCZNIÓW SZKÓŁ PODSTAWOWYCH

POMIARY PARAMETRÓW PRZEPŁYWU POWIETRZA

Tester miernik elementów elektronicznych RLC i półprzewodnikowych

Spis treści JĘZYK C - WSKAŹNIKI, DYNAMICZNY PRZYDZIAŁ PAMIĘCI. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Model klasyczny gospodarki otwartej

Spis treści TRYB GRAFICZNY SYSTEMU WINDOWS - PODSTAWY OBSŁUGI WYBRANEGO ŚRODOWISKA PROGRAMISTYCZNEGO, TWORZENIE INTERFEJSU UŻYTKOWNIKA.

WYKŁAD 1. W przypadku zbiornika zawierającego gaz, stan układu jako całości jest opisany przez: temperaturę, ciśnienie i objętość.

PRZEMIANA ENERGII ELEKTRYCZNEJ W CIELE STAŁYM

Programator Willem 7.1 wersja ZIF-32

Metody optymalizacji. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

Wpływ błędów parametrów modelu maszyny indukcyjnej na działanie rozszerzonego obserwatora prędkości

Argumenty wywołania programu, operacje na plikach

Programowanie obiektowe - zadania

dr inż. Jarosław Forenc

Scenariusz lekcji. Temat: Podsumowanie wiadomości o walcu. Cele lekcji

Oscyloskop cyfrowy DSO1062B HANTEK z multimetrem skopometr 2x60MHz 1GSa/s

dr inż. Jarosław Forenc

Programowanie strukturalne i obiektowe. Funkcje

Wykład 1. Elementy rachunku prawdopodobieństwa. Przestrzeń probabilistyczna.

MONITORING STACJI FOTOWOLTAICZNYCH W ŚWIETLE NORM EUROPEJSKICH

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład III

Elektroenergetyczne sieci rozdzielcze SIECI 2004 V Konferencja Naukowo-Techniczna

Tablice i struktury. czyli złożone typy danych. Programowanie Proceduralne 1

Transkrypt:

Politechnika Białostocka Wydział Elektyczny Kateda Elektotechniki Teoetycznej i Metologii Instukcja do pacowni specjalistycznej z pzedmiotu Inomatyka Kod pzedmiotu: EZC00 00 (studia niestacjonane) Spis teści. Opis stanowiska 3.. Stosowana apaatua. 3.. Opogamowanie.. 3. Wiadomości teoetyczne.. 3.. Ogólna stuktua unkcji. 3.. Umieszczanie deinicji unkcji w pogamie.. 7.3. Zmienne lokalne i zmienne globalne 8 3. Pzebieg ćwiczenia.. 8 4. Liteatua. 5. Zagadnienia na zaliczenie. JĘZYK C - FUNKCJE 6. Wymagania BHP. Nume ćwiczenia INF07Z Auto: d inż. Jaosław Foenc Białystok 03 Mateiały dydaktyczne pzeznaczone dla studentów Wydziału Elektycznego PB. Wydział Elektyczny, Politechnika Białostocka, 03 Wszelkie pawa zastzeżone. Żadna część tej publikacji nie może być kopiowana i odtwazana w jakiejkolwiek omie i pzy użyciu jakichkolwiek śodków bez zgody posiadacza paw autoskich. Inomatyka z Instukcja INF07Z

. Opis stanowiska.. Stosowana apaatua Podczas zajęć wykozystywany jest kompute klasy PC z systemem opeacyjnym Micosot Windows (XP/Vista/7)... Opogamowanie Na komputeach zainstalowane jest śodowisko pogamistyczne Micosot Visual Studio 008 Standad Edition lub Micosot Visual Studio 008 Expess Edition zawieające kompilato Micosot Visual C++ 008.. Wiadomości teoetyczne.. Ogólna stuktua unkcji W pogamie w języku C zawsze występuje co najmniej jedna deinicja unkcji - main(). Od unkcji main() ozpoczyna się wykonanie całego pogamu. Opócz niej mogą występować także inne unkcje zdeiniowane pzez użytkownika. Ogólną stuktuę unkcji pzedstawia Rys.. Rys.. Ogólna stuktua unkcji w języku C. Poniżej zamieszczono pzykład pogamu zawieającego dwie unkcje: - main() - główna unkcja pogamu; - add() - unkcja obliczająca sumę dwóch liczb zeczywistych. Pogam zawieający unkcję sumującą dwie liczby zeczywiste. #include <stdio.h> loat add(loat a, loat b) loat y; y = a + b; etun y; loat x=0.0, x=0.0, wynik; wynik = add(x,x); pint("wynik = %\n", wynik); etun 0; Wykonanie pogamu ozpoczyna się od unkcji main(). Gdy dochodzimy do instukcji zawieającej unkcję add(), to wywołanie tej unkcji powoduje pzekazanie steowania do jej piewszej instukcji. Do unkcji add() pzekazywane są dwa agumenty x i x typu loat. Piewszy paamet (a) otzymuje watość piewszego agumentu wywołania unkcji (x), natomiast dugi paamet (b) - watość dugiego agumentu wywołania unkcji (x). Powót z unkcji (do miejsca zaaz po jej wywołaniu) następuje na skutek wykonania instukcji etun. Watość zwacana pzez unkcję podstawiana jest pod zmienną wynik. Po słowie etun może występować dowolne wyażenie. Wyażenie to często umieszczane jest w nawiasach, ale nie jest to konieczne. Inomatyka 3 z Instukcja INF07Z Inomatyka 4 z Instukcja INF07Z

Funkcję add() można zapisać w postszy sposób: loat add(loat a, loat b) etun (a+b); W wywołaniu unkcji jako agumenty mogą występować zmienne, wyażenia aytmetyczne lub stałe liczbowe, np. Jeśli unkcja nie zwaca wyniku i nie ma w jej ciele etun to steowanie waca do punktu wywołania na skutek zakończenia wykonania wszystkich instukcji w bloku unkcyjnym. Mogą istnieć unkcje, do któych nie pzekazujemy żadnych agumentów, np. void linia() pint("----------\n"); wynik = add(0,0); wynik = add(x*0+4,x/x); Istnieją unkcje, któe nie zwacają żadnej watości, wtedy jako typ zwacanego wyniku podajemy void, np. void dukuj(int a) pint("liczba a wynosi: %d\n",a); etun; lub void linia(void) pint("----------\n"); Wywołanie takiej unkcji w pogamie ma postać: linia(); W pzypadku unkcji nie zwacającej watości można pominąć etun: void dukuj(int a) pint("liczba a wynosi: %d\n",a); Wywołanie w pogamie unkcji, któa nie zwaca watości, ma pzykładową postać: dukuj(-0); Należy koniecznie pamiętać o umieszczeniu nawiasów po nazwie unkcji. Zapis: linia(void) pint("----------\n"); nie jest ównoważny powyższym zapisom, gdyż jeśli nie podamy typu zwacanej watości pzez unkcję, to domyślnie jest to typ int. Inomatyka 5 z Instukcja INF07Z Inomatyka 6 z Instukcja INF07Z

.. Umieszczanie deinicji unkcji w pogamie Deinicję unkcji można umieszczać pzed lub po unkcji main(), ale należy pamiętać, że zasięg widzialności unkcji ozpoczyna się od miejsca jej deklaacji. Jeśli chcemy umieścić deinicję unkcji po deinicji unkcji main(), czyli po miejscu, w któym jest wywoływana, to musimy wcześniej podać jej omalną deklaację czyli pototyp. Pototyp opisuje to samo co nagłówek, ale kończy się śednikiem. W pototypie nie musimy podawać nazw paametów - wystaczą tylko typy. Podanie nazw paametów ma jednak znaczenie dla czytelności pogamu. Dzięki pototypom kompilato ma możliwość spawdzenia zgodności typów agumentów wywołania i paametów unkcji. Rozpatzmy stuktuę następujących dwóch pogamów: #include void un(int a, int b); un(a,b); void un (int a, int b) #include void un (int a, int b) un(a,b); W pogamie po lewej stonie unkcja un() zdeiniowana jest po deinicji unkcji main(), dlatego pzed unkcją main() umieszczony jest pototyp unkcji un(), któy może mieć jedną z dwu postaci: lub void un(int a, int b); void un(int, int); W pogamie po pawej stonie nie jest konieczne umieszczenie pototypu unkcji un(), gdyż jej deinicja umieszczona jest pzed unkcją main()..3. Zmienne lokalne i zmienne globalne Zmienne zadeklaowane w unkcjach są zmiennymi lokalnymi widzianymi tylko w obębie danej unkcji (bloku unkcyjnego) od miejsca, w któym zostały zadeklaowane. Zmienne lokalne są zmiennymi automatycznymi. Zmienne zadeklaowane poza unkcją main są zmiennymi globalnymi widzianymi w całym pogamie od miejsca deklaacji (są to zmienne statyczne). Jeśli zmienna globalna i lokalna mają takie same nazwy, to zmienna lokalna pzesłania widzialność zmiennej globalnej w danej unkcji. #include int a, b; void () loat a, c; int c, d; 3. Pzebieg ćwiczenia - zmienne a i b typu int są zmiennymi globalnymi; - zmienne a i c typu loat są zmiennymi lokalnymi widzianymi tylko w unkcji (); - zmienne c i d typu int są zmiennymi lokalnymi widzianymi tylko w unkcji main(); - zmienna globalna b widziana jest w obu unkcjach: () i main(); - zmienna globalna a widziana jest tylko w unkcji main(), gdyż w unkcji () jej nazwa została pzesłonięta pzez zmienną lokalną a typu loat. Na pacowni specjalistycznej należy wykonać wybane zadania wskazane pzez powadzącego zajęcia. W óżnych gupach mogą być wykonywane óżne zadania.. Napisz pogam zawieający unkcję wyświetlającą na ekanie Twoją wizytówkę o poniższej postaci. Inomatyka 7 z Instukcja INF07Z Inomatyka 8 z Instukcja INF07Z

********************************** * Jan Kowalski * * e-mail: j.kowalski@gmail.com * * tel. 3-456-789 * **********************************. Napisz pogam zawieający unkcję obliczającą częstotliwość ezonansową układu o ezystancji R, indukcyjności L i pojemności C wpowadzonych z klawiatuy. Pzykładowe uuchomienie pogamu Rezystancja R [Om]: 0 Indukcyjnosc L [H]: 0. Pojemnosc C [F]:.0e-6 ---------------------------------- Czestotliwosc [Hz]: 503.54397 Rezystancja R [Om]: 5000 Indukcyjnosc L [H]: 0.0 Pojemnosc C [F]: 4.0e-5 ----------------------------------- Czestotliwosc [Hz]: 77.9443 Rezystancja R [Om]: 500 Indukcyjnosc L [H]: 0.03 Pojemnosc C [F]: 6.0e-5 ----------------------------------- Czestotliwosc [Hz]: 8.508408 Rezystancja R [Om]: 0 Indukcyjnosc L [H]: Pojemnosc C [F]:.0e-6 ----------------------------------- Czestotliwosc [Hz]: 59.46988 Rezystancja R [Om]: 00 Indukcyjnosc L [H]: 0.05 Pojemnosc C [F]: 5.0e-3 ---------------------------------- Czestotliwosc [Hz]: 0.060807 Wzó = () π LC ( RC) = π L LC R () = (3) π LC ( RC) R = (4) π LC L L = (5) π LC R C 4. Suma poniższego szeegu liczbowego wynosi /4. Napisz pogam zawieający unkcję zwacającą sumę n-wyazów tego szeegu. Następnie wykozystując powyższą unkcję wyświetl óżnice pomiędzy sumą dokładną (/4), a sumą n = 0, n = 00 i n = 000 wyazów szeegu. + + + 3 3 4 L n( n + )( n + ) (6) 5. Napisz pogam zawieający unkcję obliczającą sumę ciągu o wyazie ogólnym an: n sin( n) a n = dla n > 0 n Sumowanie wyazów kończy się, gdy óżnica watości pomiędzy dwoma kolejnymi wyazami ciągu jest mniejsza od watości eps, będącej paametem unkcji. 6. Wczytaj współzędne 4 punktów (x,y) i wypisz pola wszystkich możliwych tójkątów zbudowanych na tych punktach. Zastosuj unkcję obliczającą pole tójkąta. 7. Rysunek pzedstawia pzebieg impulsu tapezowego. Napisz unkcję, któa na podstawie pzekazanego do niej czasu t oblicza i zwaca watość napięcia u. Następnie wykozystując powyższą unkcję oblicz i wyświetl watość napięcia dla czasu t ównego: 0.0, 0.5,.0,, 5.5, 6.0 [s]. 4 3 u[v] (7) 3. Napisz pogam zawieający unkcję podnoszącą liczbę x do potęgi y (y - całkowite, dodatnie). 3 4 5 t[s] Inomatyka 9 z Instukcja INF07Z Inomatyka 0 z Instukcja INF07Z

4. Liteatua [] Kenighan B.W., Ritchie D.M.: Język ANSI C. Pogamowanie. Wydanie II. Helion, Gliwice, 00. [] Pata S.: Język C. Szkoła pogamowania. Wydanie V. Helion, Gliwice, 006. [3] King K.N.: Język C. Nowoczesne pogamowanie. Wydanie II. Helion, Gliwice, 0. [4] Summit S.: Pogamowanie w języku C. FAQ. Helion, Gliwice, 003. [5] Wileczek R.: Micosot Visual C++ 008. Twozenie aplikacji dla Windows. Helion, Gliwice, 009. 5. Zagadnienia na zaliczenie. Opisz ogólną stuktuę deinicji unkcji w języku C.. Wyjaśnij czym óżni się deklaacja od deinicji unkcji? 3. Schaakteyzuj zmienne lokalne i globalne. 6. Wymagania BHP Waunkiem pzystąpienia do paktycznej ealizacji ćwiczenia jest zapoznanie się z instukcją BHP i instukcją pzeciw pożaową oaz pzestzeganie zasad w nich zawatych. W takcie zajęć laboatoyjnych należy pzestzegać następujących zasad. - Spawdzić, czy uządzenia dostępne na stanowisku laboatoyjnym są w stanie kompletnym, nie wskazującym na izyczne uszkodzenie. - Jeżeli istnieje taka możliwość, należy dostosować waunki stanowiska do własnych potzeb, ze względu na egonomię. Monito komputea ustawić w sposób zapewniający stałą i wygodną obsewację dla wszystkich członków zespołu. - Spawdzić pawidłowość połączeń uządzeń. - Załączenie komputea może nastąpić po wyażeniu zgody pzez powadzącego. - W takcie pacy z komputeem zabonione jest spożywanie posiłków i picie napojów. - W pzypadku zakończenia pacy należy zakończyć sesję pzez wydanie polecenia wylogowania. Zamknięcie systemu opeacyjnego może się odbywać tylko na wyaźne polecenie powadzącego. - Zabonione jest dokonywanie jakichkolwiek pzełączeń oaz wymiana elementów składowych stanowiska. - Zaboniona jest zmiana koniguacji komputea, w tym systemu opeacyjnego i pogamów użytkowych, któa nie wynika z pogamu zajęć i nie jest wykonywana w poozumieniu z powadzącym zajęcia. - W pzypadku zaniku napięcia zasilającego należy niezwłocznie wyłączyć wszystkie uządzenia. - Stwiedzone wszelkie baki w wyposażeniu stanowiska oaz niepawidłowości w unkcjonowaniu spzętu należy pzekazywać powadzącemu zajęcia. - Zabania się samodzielnego włączania, manipulowania i kozystania z uządzeń nie należących do danego ćwiczenia. - W pzypadku wystąpienia poażenia pądem elektycznym należy niezwłocznie wyłączyć zasilanie stanowiska. Pzed odłączeniem napięcia nie dotykać poażonego. Inomatyka z Instukcja INF07Z Inomatyka z Instukcja INF07Z