Programowanie strukturalne i obiektowe. Funkcje
|
|
- Janusz Bednarczyk
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Funkcje Często w programach spotykamy się z sytuacją, kiedy chcemy wykonać określoną czynność kilka razy np. dodać dwie liczby w trzech miejscach w programie. Oczywiście moglibyśmy to zrobić pisząc trzy razy ten sam kod tylko dla różnych danych. Domyślamy się jednak, że taki sposób nie jest najlepszy. Aby rozwiązać tego rodzaju problem skorzystamy z tzw. Funkcji. Jest to fragment kodu, który jest wpisywany raz, ale może być wykonywany wielokrotnie. Realizuje on najczęściej jakąś pojedynczą czynność przy użyciu ustalonego przez programistę algorytmu. Budowa funkcji wygląda następująco: Typ_zwracany_przez_funkcje nazwa_funkcji(lista_parametrow) Blok funkcji; return wartosc_zwracana; Omówimy teraz krótko różne możliwości budowy funkcji. Zacznijmy od tego, że już od samego początku korzystaliśmy (może nieświadomie) z jednej funkcji, a mianowicie z funkcji głównej programu main(). Funkcja ta jest przykładem funkcji, która nie zawiera żadnych parametrów i zwraca liczbę całkowitą równą 0. Może się też zdarzyć, że funkcja będzie bezparametrowa i nie będzie nic zwracać (wtedy typ zwracany takiej funkcji to void i w ciele funkcji nie ma słowa kluczowego return). Tego rodzaju funkcje najczęściej wykorzystuje się do wypisania jakiejś informacji na ekranie monitora. Przykładem takiej funkcji jest funkcja użyta w poniższym programie. Zadanie 1. Stworzyć plik funkcje1.cpp i wpisać w nim następujący kod: void pokaztekst(); pokaztekst(); void pokaztekst() cout << "Moja pierwsza funkcja\n"; następnie skompilować plik oraz uruchomić program. Na pierwszy rzut oka widać, że tego typu funkcje są mało użyteczne. Chodzi oczywiście o brak parametrów oraz zwracanej wartości. Dodając np. dwie liczby chcemy, aby obliczona przez funkcję suma była dalej wykorzystana w programie. Funkcja zatem musi zwrócić jej wartość, czyli musi być określony typ zwracany tej funkcji. Z kolei, żeby obliczyć tę sumę funkcja musi mieć dane potrzebne do jej obliczenia, czyli dwie liczby. Owe dwie liczby będą zatem przechowywane w zmiennych określonego typu zwanych parametrami funkcji. Parametry oddzielone są przecinkiem. Na podstawie tej prostej funkcji obliczającej sumę widać zatem, że parametry rozszerzają użyteczność i możliwości funkcji tak znacznie, że bez nich w zasadzie trudno wyobrazić sobie skuteczne i efektywne programowanie. Możemy powiedzieć więc, że parametry funkcji to dodatkowe dane, przekazywane do funkcji podczas jej wywołania. Pełnią rolę dodatkowych zmiennych wewnątrz funkcji i można ich używać podobnie jak innych zmiennych, Cezary Obczyński i Rafał Kamocki 1/5
2 zadeklarowanych w niej bezpośrednio. Różnią się one oczywiście tym, że wartości parametrów pochodzą z zewnątrz są im przypisywane podczas wywołania funkcji. Poniższy program obrazuje to, co prze chwilą powiedziałem. Zadanie 2. Stworzyć plik suma.cpp i wpisać w nim następujący kod: int dodaj(int a, int b); int liczba1 = 10; int liczba2 = 15; cout<<"suma danych liczb wynosi "<<dodaj(liczba1, liczba2)<<endl; int x; cout << "Podaj pierwsza liczbe: "; cin >> x; int y; cout << "Podaj druga liczbe: "; cin >> y; int Suma=dodaj(x,y); cout<<"suma liczb x i y wynosi "<<Suma<<endl; int dodaj(int a, int b) int suma = a + b; return suma; następnie skompilować plik oraz uruchomić program. Jeśli nie chcemy dalej w programie wykorzystywać obliczonej sumy, a interesuje nas tylko informacja ile ona wynosi, możemy napisać taki program: Zadanie 2'. Stworzyć plik suma1.cpp i wpisać w nim następujący kod: Cezary Obczyński i Rafał Kamocki 2/5
3 void dodaj(int a, int b); int x; cout << "Podaj pierwsza liczbe: "; cin >> x; int y; cout << "Podaj druga liczbe: "; cin >> y; dodaj(x,y); void dodaj(int a, int b) int suma = a + b; cout<<"suma wczytanych liczb wynosi "<<suma<<endl; Spójrzmy teraz na napisane wcześniej trzy programy. W każdym z nich, przed funkcją główną main(), występuje deklaracja funkcji (inaczej prototyp funkcji). Dzięki temu kompilator jest informowany, że w kodzie występuje definicja funkcji (warto zauważyć, że deklaracja funkcji zakończona jest średnikiem). Widzimy także, że na samym końcu kodu (poza programem) umieszczona jest definicja funkcji (można ją umieścić również przed funkcją main()). Wreszcie w samym programie następuje wywołanie zdefiniowanej wcześniej funkcji. Wywołanie następuje poprzez nazwę funkcji. W przypadku funkcji, która zwraca jakąś wartość jej wywołanie możemy zrealizować na dwa sposoby (patrz zadanie 2): bezpośrednio przez nazwę lub przez przypisanie jej wartości do nowej zmiennej i dalej operowanie już na tej zmiennej. Warto zwrócić uwagę jeszcze na dwa fakty. Po pierwsze parametry funkcji użyte w jej definicji są zmiennymi lokalnymi, czyli można z nich korzystać tylko w obrębie funkcji. W zadaniu 2 są to parametry a i b. W samym programie możemy używać natomiast innych zmiennych (w zadaniu 2 są to liczba1, liczba2 lub x,y), pamiętając, że przy wywoływaniu funkcji odnosimy się właśnie do tych zmiennych. Po drugie funkcja nie może zwracać danych w postaci tablicy (ale tablica może być parametrem funkcji). Oto przykład deklaracji oraz wywołania funkcji, której parametrem jest tablica: int jakas_funkcja(int a[], int wymiar_tablicy); - deklaracja int zmienna = jakas_funkcja(x,n); - wywołanie w programie, gdzie x jest tablicą, a n jej wymiarem (x i n są dane) Zadanie 3. Napisać funkcję o nazwie trojmian, która zwraca liczbę pierwiastków równania kwadratowego postaci ax^2+bx+c=0 (założyć, ze a jest różne od zera). Funkcja pobiera współczynniki a, b, c. Następnie wykorzystać ją w przykładowym programie. Cezary Obczyński i Rafał Kamocki 3/5
4 Zadanie 4. Napisać funkcję o nazwie potega, która oblicza n-tą potęgę liczby 2. Funkcja pobiera wykładnik n i zwraca potęgę liczby 2 o wykładniku n. Przetestować tę funkcję w przykładowym programie. Zadanie 5. Napisać funkcję pole, która pobiera trzy liczby rzeczywiste a, b, c reprezentujące długości boków trójkąta i zwraca jego pole obliczone ze wzoru Herona: sqrt(p*(p-a)*(p-b)*(p-c)), gdzie p jest połową obwodu trójkąta. Za pomocą tej funkcji obliczyć pole przykładowego trójkąta. Zadanie 6. Napisać funkcję o nazwie wybraneliczby, która pobiera dwie liczby całkowite dodatnie reprezentujące końce przedziału liczbowego i zwraca ilość liczb całkowitych z tego przedziału, które są podzielne przez 3 i 4. Zadanie 7. Napisać dwie funkcje o nazwach pole, obwod, które pobierają dwie liczby rzeczywiste reprezentujące długości boków prostokąta i zwracają odpowiednio jego pole oraz obwód. Przetestować te funkcje w przykładowym programie. Zadanie 8. Napisać funkcję silnia, która pobiera liczbę naturalną n i zwraca silnię tej liczby. Następnie wykorzystać ją w programie, który będzie obliczał wartości funkcji sin x, cos x, e^x (liczbę x podaje użytkownik) z zadaną dokładnością epsilon w oparciu o definicję tych funkcji za pomocą szeregów. Zadanie 9. Napisać funkcję norma, która pobiera 20-elementową tablicę liczb rzeczywistych reprezentującą wektor oraz jako drugi parametr liczbę całkowitą n reprezentującą wymiar tego wektora. Funkcja zwraca normę tego wektora. Następnie należy wykorzystać ową funkcję w programie, który po wczytaniu wymiaru i współrzędnych wektora znormalizuje go (wypisana zostanie za pomocą tablicy postać wektora znormalizowanego). Rekurencja Rekurencja to wywołanie funkcji wewnątrz jej definicji. Spójrzmy na przykład. double potega(int n); int wykladnik; cout<<"podaj wykladnik naturalny "; cin>>wykladnik; double P = potega(wykladnik); cout<<wykladnik<<" - potega liczby 2 wynosi "<<P<<endl; double potega(int n) Cezary Obczyński i Rafał Kamocki 4/5
5 if(n==0) return 1; else return 2*potega(n-1); Jeśli np. n = 4, to funkcja potega wywoła się pięć razy. Otrzymamy kolejno: potega(4) 2*potega(3) 2*(2*potega(2)) 2*(2*(2*potega(1))) 2*(2*(2*(2*potega(0)))) = 2*2*2*2*1 = 16. Zadanie 10. Napisać za pomocą rekurencji funkcję obliczającą silnię danej liczby. Zadanie 11. Napisać za pomocą rekurencji funkcję znajdującą n ty wyraz ciągu Fibonacciego postaci: a(1) = a(2) = 1; a(n) = a(n-1) + a(n-2). Przeciążanie funkcji C++ umożliwia tworzenie wielu funkcji o tej samej nazwie i o tym samym przeznaczeniu. Mechanizm ten nazywa się przeciążaniem lub przeładowaniem funkcji. Listy parametrów funkcji przeciążonych muszą się różnić od siebie albo typami parametrów, albo ich ilością, albo jednocześnie typami i ilością. Na przykład: float Suma(int,int); float Suma(double,double); float Suma(int,int,int); Najczęściej funkcji przeciążonych używa się, gdy chcemy wykonać tę samą czynność na różnych typach danych lub różnej ilości danych. float Suma(int a, int b) return a + b; float Suma(double a, double b) return a + b; float Suma(int a, int b, int c) return a + b + c; Cezary Obczyński i Rafał Kamocki 5/5
Programowanie - wykład 4
Programowanie - wykład 4 Filip Sośnicki Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 20.03.2019 Przypomnienie Prosty program liczący i wyświeltający wartość silni dla wprowadzonej z klawiatury liczby: 1 # include
Funkcje. Deklaracja funkcji. Definicja funkcji. Wykorzystanie funkcji w programie.
Funkcje Deklaracja funkcji typ funkcji identyfikator_funkcji(lista parametrów formalnych); Typ funkcji określa typ wartości zwracanej przez funkcję (typ zdefiniowany pierwotnie jak int, typ zdefiniowany
Funkcje. Spotkanie 5. Tworzenie i używanie funkcji. Przekazywanie argumentów do funkcji. Domyślne wartości argumentów
Funkcje. Spotkanie 5 Dr inż. Dariusz JĘDRZEJCZYK Tworzenie i używanie funkcji Przekazywanie argumentów do funkcji Domyślne wartości argumentów Przeładowanie nazw funkcji Dzielenie programu na kilka plików
for (inicjacja_warunkow_poczatkowych; wyrazenie_warunkowe; wyrazenie_zwiekszajace) { blok instrukcji; }
Pętle Pętle (ang. loops), zwane też instrukcjami iteracyjnymi, stanowią podstawę prawie wszystkich algorytmów. Lwia część zadań wykonywanych przez programy komputerowe opiera się w całości lub częściowo
Zadeklarowanie tablicy przypomina analogiczną operację dla zwykłych (skalarnych) zmiennych. Może zatem wyglądać na przykład tak:
Tablice Tablice jednowymiarowe Jeżeli nasz zestaw danych składa się z wielu drobnych elementów tego samego rodzaju, jego najbardziej naturalnym ekwiwalentem w programowaniu będzie tablica. Tablica (ang.
znajdowały się różne instrukcje) to tak naprawdę definicja funkcji main.
Część XVI C++ Funkcje Jeśli nasz program rozrósł się już do kilkudziesięciu linijek, warto pomyśleć o jego podziale na mniejsze części. Poznajmy więc funkcje. Szybko się przekonamy, że funkcja to bardzo
4. Funkcje. Przykłady
4. Funkcje Przykłady 4.1. Napisz funkcję kwadrat, która przyjmuje jeden argument: długość boku kwadratu i zwraca pole jego powierzchni. Używając tej funkcji napisz program, który obliczy pole powierzchni
Platforma.NET. Laboratorium nr 1 Podstawy języka C#
Platforma.NET Laboratorium nr 1 Podstawy języka C# Ćwiczenie 1 1. Utwórz nowy projekt a. Z menu File wybierz New/Project b. W oknie dialogowym New Project określ następujące właściwości: typu projektu:
for (inicjacja_warunkow_poczatkowych(końcowych); wyrazenie_warunkowe; wyrazenie_zwiekszajace(zmniejszające)) { blok instrukcji; }
Pętle Pętle (ang. loops), zwane też instrukcjami iteracyjnymi, stanowią podstawę prawie wszystkich algorytmów. Lwia część zadań wykonywanych przez programy komputerowe opiera się w całości lub częściowo
Wstęp do programowania
wykład 8 Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ semestr zimowy 2018/2019 Podprogramy Czasami wygodnie jest wyodrębnić jakiś fragment programu jako pewną odrębną całość umożliwiają to podprogramy.
Wstęp do Programowania, laboratorium 02
Wstęp do Programowania, laboratorium 02 Zadanie 1. Napisać program pobierający dwie liczby całkowite i wypisujący na ekran największą z nich. Zadanie 2. Napisać program pobierający trzy liczby całkowite
Część XVII C++ Funkcje. Funkcja bezargumentowa Najprostszym przypadkiem funkcji jest jej wersja bezargumentowa. Spójrzmy na przykład.
Część XVII C++ Funkcje Funkcja bezargumentowa Najprostszym przypadkiem funkcji jest jej wersja bezargumentowa. Spójrzmy na przykład. 2 3 Tworzymy deklarację i definicję funkcji o nazwie pobierzln() Funkcja
Podstawy programowania. Wykład Funkcje. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1
Podstawy programowania. Wykład Funkcje Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Programowanie proceduralne Pojęcie procedury (funkcji) programowanie proceduralne realizacja określonego zadania specyfikacja
7. Pętle for. Przykłady
. Pętle for Przykłady.1. Bez użycia pętli while ani rekurencji, napisz program, który wypisze na ekran kolejne liczby naturalne od 0 do pewnego danego n. 5 int n; 6 cin >> n; 8 for (int i = 0; i
Informatyka I: Instrukcja 4.2
Informatyka I: Instrukcja 4.2 1 Wskaźniki i referencje - bezboleśnie Nauczyliśmy się do tej pory, że funkcje w języku C mogą zwracać wartość. Co jednak, gdybyśmy chcieli napisać funkcję, która rozwiąże
2. Zmienne i stałe. Przykłady Napisz program, który wypisze na ekran wynik dzielenia 281 i 117 w postaci liczby mieszanej (tj. 2 47/117).
2. Zmienne i stałe Przykłady 2.1. Napisz program, który wypisze na ekran wynik dzielenia 281 i 117 w postaci liczby mieszanej (tj. 2 47/117). 5 int a = 281; int b = 117; 7 8 cout
Język C, tablice i funkcje (laboratorium, EE1-DI)
Język C, tablice i funkcje (laboratorium, EE1-DI) Opracował: Tomasz Mączka (tmaczka@kia.prz.edu.pl) Wstęp (tablice) Tablica to uporządkowany ciąg elementów tego samego typu, zajmujących ciągły obszar pamięci.
Język C, tablice i funkcje (laboratorium)
Język C, tablice i funkcje (laboratorium) Opracował: Tomasz Mączka (tmaczka@kia.prz.edu.pl) Wstęp (tablice) Tablica to uporządkowany ciąg elementów tego samego typu, zajmujących ciągły obszar pamięci.
1 Wskaźniki i zmienne dynamiczne, instrukcja przed zajęciami
1 Wskaźniki i zmienne dynamiczne, instrukcja przed zajęciami Celem tych zajęć jest zrozumienie i oswojenie z technikami programowania przy pomocy wskaźników w języku C++. Proszę przeczytać rozdział 8.
IX. Wskaźniki.(3 godz.)
Opracowała: dr inż. Anna Dubowicka Uczelniane Centrum Komputerowe PK IX. Wskaźniki.(3 godz.) Wskaźnik jest zmienną, która zawiera adres innej. 1. Definiowanie wskaźników. typ * nazwa ; gdzie: znak * informuje
Informatyka I. Klasy i obiekty. Podstawy programowania obiektowego. dr inż. Andrzej Czerepicki. Politechnika Warszawska Wydział Transportu 2018
Informatyka I Klasy i obiekty. Podstawy programowania obiektowego dr inż. Andrzej Czerepicki Politechnika Warszawska Wydział Transportu 2018 Plan wykładu Pojęcie klasy Deklaracja klasy Pola i metody klasy
Warsztaty dla nauczycieli
WPROWADZENIE Wyprowadzanie danych: Wyprowadzanie na ekran komunikatów i wyników umożliwia instrukcja wyjścia funkcja print(). Argumentami funkcji (podanymi w nawiasach) mogą być teksty, wyrażenia arytmetyczne
Jak napisać program obliczający pola powierzchni różnych figur płaskich?
Część IX C++ Jak napisać program obliczający pola powierzchni różnych figur płaskich? Na początku, przed stworzeniem właściwego kodu programu zaprojektujemy naszą aplikację i stworzymy schemat blokowy
Rekurencja (rekursja)
Rekurencja (rekursja) Rekurencja wywołanie funkcji przez nią samą wewnątrz ciała funkcji. Rekurencja może być pośrednia funkcja jest wywoływana przez inną funkcję, wywołaną (pośrednio lub bezpośrednio)
Program 6. Program wykorzystujący strukturę osoba o polach: imię, nazwisko, wiek. W programie wykorzystane są dwie funkcje:
Program 6 Program wykorzystujący strukturę osoba o polach: imię, nazwisko, wiek. W programie wykorzystane są dwie funkcje: Funkcja pobierz_osobe wczytuje dane osoby podanej jako argument. Funkcja wypisz_osobe
Struktury Struktura polami struct struct struct struct
Struktury Struktura jest zbiorem zmiennych występujących pod wspólna nazwą. Zmienne wchodzące w skład struktury nazywane są polami lub elementami, a czasem członkami struktury. Struktury używamy, jeśli
Podstawy algorytmiki i programowania - wykład 2 Tablice dwuwymiarowe cd Funkcje rekurencyjne
1 Podstawy algorytmiki i programowania - wykład 2 Tablice dwuwymiarowe cd Funkcje rekurencyjne Treści prezentowane w wykładzie zostały oparte o: S. Prata, Język C++. Szkoła programowania. Wydanie VI, Helion,
1 Podstawy c++ w pigułce.
1 Podstawy c++ w pigułce. 1.1 Struktura dokumentu. Kod programu c++ jest zwykłym tekstem napisanym w dowolnym edytorze. Plikowi takiemu nadaje się zwykle rozszerzenie.cpp i kompiluje za pomocą kompilatora,
ALGORYTMY I STRUKTURY DANYCH
KATEDRASYSTEMÓWOBLICZENIOWYCH ALGORYTMY I STRUKTURY DANYCH 1.Rekurencja Rekurencja inaczej rekursja (ang. recursion) to wywołanie z poziomu metody jej samej. Programowanie z wykorzytaniem rekurencji pozwala
TEMAT : KLASY DZIEDZICZENIE
TEMAT : KLASY DZIEDZICZENIE Wprowadzenie do dziedziczenia w języku C++ Język C++ możliwa tworzenie nowej klasy (nazywanej klasą pochodną) w oparciu o pewną wcześniej zdefiniowaną klasę (nazywaną klasą
Wstęp do informatyki- wykład 12 Funkcje (przekazywanie parametrów przez wartość i zmienną)
1 Wstęp do informatyki- wykład 12 Funkcje (przekazywanie parametrów przez wartość i zmienną) Treści prezentowane w wykładzie zostały oparte o: S. Prata, Język C++. Szkoła programowania. Wydanie VI, Helion,
// deklaracja zmiennej typu int oraz wskaźnika na zmienne tego typu int zmienna = 10;
Wskaźniki Wygodnie jest wyobrażać sobie pamięć operacyjną jako coś w rodzaju wielkiej tablicy bajtów. W takiej strukturze każdy element (nazwiemy go komórką) powinien dać się jednoznacznie identyfikować
Zajęcia nr 2 Programowanie strukturalne. dr inż. Łukasz Graczykowski mgr inż. Leszek Kosarzewski Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej
Zajęcia nr 2 Programowanie strukturalne dr inż. Łukasz Graczykowski mgr inż. Leszek Kosarzewski Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej Pętla while #include using namespace std; int main ()
Wstęp do programowania
wykład 10 Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ semestr zimowy 2018/2019 Przesyłanie argumentów - cd Przesyłanie argumentów do funkcji - tablice wielowymiarowe Przekazywanie tablic wielowymiarowych
Niezwykłe tablice Poznane typy danych pozwalają przechowywać pojedyncze liczby. Dzięki tablicom zgromadzimy wiele wartości w jednym miejscu.
Część XIX C++ w Każda poznana do tej pory zmienna może przechowywać jedną liczbę. Jeśli zaczniemy pisać bardziej rozbudowane programy, okaże się to niewystarczające. Warto więc poznać zmienne, które mogą
Programowanie Obiektowo Zorientowane w języku c++ Przestrzenie nazw
Programowanie Obiektowo Zorientowane w języku c++ Przestrzenie nazw Mirosław Głowacki 1 1 Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Ktrakowie Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Stosowanej
I. Podstawy języka C powtórka
I. Podstawy języka C powtórka Zadanie 1. Utwórz zmienne a = 730 (typu int), b = 106 (typu long long), c = 123.45 (typu double) Wypisz następujące komunikaty: Dane sa liczby: a = 730, b = 106 i c = 123.45.
Widoczność zmiennych Czy wartości każdej zmiennej można zmieniać w dowolnym miejscu kodu? Czy można zadeklarować dwie zmienne o takich samych nazwach?
Część XVIII C++ Funkcje Widoczność zmiennych Czy wartości każdej zmiennej można zmieniać w dowolnym miejscu kodu? Czy można zadeklarować dwie zmienne o takich samych nazwach? Umiemy już podzielić nasz
#include <iostream> using namespace std; void ela(int); int main( ); { Funkcja 3. return 0; }
#include using namespace std; Prototypy funkcji Funkcja 1 void ela(int); double info (double); int main( ); return 0; Funkcja 2 void ela(int); Funkcja 3 double info(double); return 4*t; jeszcze
6. Pętle while. Przykłady
6. Pętle while Przykłady 6.1. Napisz program, który, bez użycia rekurencji, wypisze na ekran liczby naturalne od pewnego danego n do 0 włącznie, w kolejności malejącej, po jednej liczbie na linię. Uwaga!
5. Rekurencja. Przykłady
5. Rekurencja Uwaga! W tym rozdziale nie są omówione żadne nowe konstrukcje języka C++. Omówiona jest za to technika wykorzystująca funkcje, która pozwala na rozwiązanie pewnych nowych rodzajów zadań.
a[1] a[2] a[3] a[4] a[5] a[6] a[7] a[8] a[9] a[10] 3-2 5 8 12-4 -26 12 45-76
. p. 1 Algorytmem nazywa się poddający się interpretacji skończony zbiór instrukcji wykonania zadania mającego określony stan końcowy dla każdego zestawu danych wejściowych W algorytmach mogą występować
Wykład 5: Klasy cz. 3
Programowanie obiektowe Wykład 5: cz. 3 1 dr Artur Bartoszewski - Programowanie obiektowe, sem. 1I- WYKŁAD - podstawy Konstruktor i destruktor (część I) 2 Konstruktor i destruktor KONSTRUKTOR Dla przykładu
Wskaźniki a tablice Wskaźniki i tablice są ze sobą w języku C++ ściśle związane. Aby się o tym przekonać wykonajmy cwiczenie.
Część XXII C++ w Wskaźniki a tablice Wskaźniki i tablice są ze sobą w języku C++ ściśle związane. Aby się o tym przekonać wykonajmy cwiczenie. Ćwiczenie 1 1. Utwórz nowy projekt w Dev C++ i zapisz go na
Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk. Praktyki studenckie na LHC IVedycja,2016r.
M. Trzebiński C++ 1/14 Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk Praktyki studenckie na LHC IVedycja,2016r. IFJ PAN Przygotowanie środowiska pracy Niniejsza
Język ludzki kod maszynowy
Język ludzki kod maszynowy poziom wysoki Język ludzki (mowa) Język programowania wysokiego poziomu Jeśli liczba punktów jest większa niż 50, test zostaje zaliczony; w przeciwnym razie testu nie zalicza
Podstawy algorytmiki i programowania - wykład 4 C-struktury
1 Podstawy algorytmiki i programowania - wykład 4 C-struktury Treści prezentowane w wykładzie zostały oparte o: S. Prata, Język C++. Szkoła programowania. Wydanie VI, Helion, 2012 www.cplusplus.com Jerzy
Programowanie komputerowe. Zajęcia 2
Programowanie komputerowe Zajęcia 2 Funkcje Funkcje są podstawowym składnikiem programów w C++. Każda funkcja jest fragmentem programu, który można używać wielokrotnie i niezależnie od pozostałych funkcji.
3. Instrukcje warunkowe
. Instrukcje warunkowe Przykłady.1. Napisz program, który pobierze od użytkownika liczbę i wypisze na ekran słowo ujemna lub nieujemna, w zależności od tego czy dana liczba jest ujemna czy nie. 1 #include
Prof. Danuta Makowiec Instytut Fizyki Teoretycznej i Astrofizyki pok. 353, tel danuta.makowiec at gmail.com
Programowanie wykład dla I roku bioinformatyki semestr letni 2013 Prof. Danuta Makowiec Instytut Fizyki Teoretycznej i Astrofizyki pok. 353, tel. 58 523 2466 e-mail: danuta.makowiec at gmail.com Cel bloku
Ok. Rozbijmy to na czynniki pierwsze, pomijając fragmenty, które już znamy:
Kurs C++ częśd II Podstawowa obsługa konsoli + zmienne. Autor: Dawid Chróścielski. Wprowadzanie i wyprowadzanie danych z/do konsoli. Jak wyprowadzad dane dowiedzieliśmy się już wcześniej (metoda cout z
1 Powtórzenie wiadomości
1 Powtórzenie wiadomości Zadanie 1 Napisać program, który w trybie dialogu z użytkownikiem przyjmie liczbę całkowitą, a następnie wyświetli informację czy jest to liczba parzysta czy nieparzysta oraz czy
Programowanie w C++ Wykład 3. Katarzyna Grzelak. 12 marca K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 35
Programowanie w C++ Wykład 3 Katarzyna Grzelak 12 marca 2018 K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 35 Zakres ważności obiektów K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 2 / 35 Zakres ważności obiektów
Język C zajęcia nr 11. Funkcje
Język C zajęcia nr 11 Funkcje W języku C idea podprogramów realizowana jest wyłącznie poprzez definiowanie i wywołanie funkcji. Każda funkcja musi być przed wywołaniem zadeklarowana. Deklaracja funkcji
Funkcje i tablice. Elwira Wachowicz. 23 maja 2013
Funkcje i tablice Elwira Wachowicz elwira@ifd.uni.wroc.pl 23 maja 2013 Elwira Wachowicz (elwira@ifd.uni.wroc.pl) Funkcje i tablice 23 maja 2013 1 / 22 Największy wspólny dzielnik: algorytm Euklidesa Problem:
> C++ wskaźniki. Dane: Iwona Polak. Uniwersytet Śląski Instytut Informatyki 26 kwietnia 2017
> C++ wskaźniki Dane: Iwona Polak iwona.polak@us.edu.pl Uniwersytet Śląski Instytut Informatyki 26 kwietnia 2017 >??? Co to jest WSKAŹNIK? ++ wskaźniki 2 / 20 >??? Co to jest WSKAŹNIK? To po prostu ADRES
Programowanie komputerowe. Zajęcia 7
Programowanie komputerowe Zajęcia 7 Klasy Klasy to typy danych, które pozwalają na zgromadzenie w jednej zmiennej (obiekcie) zarówno danych jak i operacji związanych z tymi danymi. Obiekt danej klasy może
Wstęp do informatyki- wykład 11 Funkcje
1 Wstęp do informatyki- wykład 11 Funkcje Treści prezentowane w wykładzie zostały oparte o: S. Prata, Język C++. Szkoła programowania. Wydanie VI, Helion, 2012 www.cplusplus.com Jerzy Grębosz, Opus magnum
Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy. Wykład 6. Karol Tarnowski A-1 p.
Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy Wykład 6 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji Funkcje w języku C Zasięg zmiennych Przekazywanie
Podprogramy. Procedury
Podprogramy Turbo Pascal oferuje metody ułatwiające tworzenie struktury programu, szczególnie dotyczy to większych programów. Przy tworzeniu większego programu stosuje się jego podział na kilka mniejszych
Rozdział 4 KLASY, OBIEKTY, METODY
Rozdział 4 KLASY, OBIEKTY, METODY Java jest językiem w pełni zorientowanym obiektowo. Wszystkie elementy opisujące dane, za wyjątkiem zmiennych prostych są obiektami. Sam program też jest obiektem pewnej
Programowanie komputerowe. Zajęcia 1
Programowanie komputerowe Zajęcia 1 Code::Blocks - tworzenie projektu Create New Project Console Application -> C++ Wybierz nazwę projektu Stworzy się nowy projekt z wpisaną funkcją main Wpisz swój program
Wstęp do informatyki- wykład 9 Funkcje
1 Wstęp do informatyki- wykład 9 Funkcje Treści prezentowane w wykładzie zostały oparte o: S. Prata, Język C++. Szkoła programowania. Wydanie VI, Helion, 2012 www.cplusplus.com Jerzy Grębosz, Opus magnum
do instrukcja while (wyrażenie);
Instrukcje pętli -ćwiczenia Instrukcja while Pętla while (póki) powoduje powtarzanie zawartej w niej sekwencji instrukcji tak długo, jak długo zaczynające pętlę wyrażenie pozostaje prawdziwe. while ( wyrażenie
Algorytmy i język C++
Wykład 6 Wskaźniki Wskaźnik nie przechowuje wartości zmiennej ale, podobnie jak tablica, wskazuje miejsce w pamięci, w którym znajduje się zmienna danego typu. W poniższym przykładzie symbol * pomiędzy
Lab 9 Podstawy Programowania
Lab 9 Podstawy Programowania (Kaja.Gutowska@cs.put.poznan.pl) Wszystkie kody/fragmenty kodów dostępne w osobnym pliku.txt. Materiały pomocnicze: Wskaźnik to specjalny rodzaj zmiennej, w której zapisany
Informacje wstępne #include <nazwa> - derektywa procesora umożliwiająca włączenie do programu pliku o podanej nazwie. Typy danych: char, signed char
Programowanie C++ Informacje wstępne #include - derektywa procesora umożliwiająca włączenie do programu pliku o podanej nazwie. Typy danych: char, signed char = -128 do 127, unsigned char = od
> C++ dynamiczna alokacja/rezerwacja/przydział pamięci. Dane: Iwona Polak. Uniwersytet Śląski Instytut Informatyki
> C++ dynamiczna alokacja/rezerwacja/przydział pamięci Dane: Iwona Polak iwona.polak@us.edu.pl Uniwersytet Śląski Instytut Informatyki 1429536600 > Dzisiejsze zajęcia sponsorują słówka: new oraz delete
2 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota
Laboratorium nr 2 1/7 Język C Instrukcja laboratoryjna Temat: Wprowadzenie do języka C 2 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota 1) Wprowadzenie do języka C. Język C jest językiem programowania ogólnego zastosowania
1. Które składowe klasa posiada zawsze, niezależnie od tego czy je zdefiniujemy, czy nie?
1. Które składowe klasa posiada zawsze, niezależnie od tego czy je zdefiniujemy, czy nie? a) konstruktor b) referencje c) destruktor d) typy 2. Które z poniższych wyrażeń są poprawne dla klasy o nazwie
Część 4 życie programu
1. Struktura programu c++ Ogólna struktura programu w C++ składa się z kilku części: część 1 część 2 część 3 część 4 #include int main(int argc, char *argv[]) /* instrukcje funkcji main */ Część
Podstawy programowania Laboratorium. Ćwiczenie 2 Programowanie strukturalne podstawowe rodzaje instrukcji
Podstawy programowania Laboratorium Ćwiczenie 2 Programowanie strukturalne podstawowe rodzaje instrukcji Instrukcja warunkowa if Format instrukcji warunkowej Przykład 1. if (warunek) instrukcja albo zestaw
Schematy blokowe I. 1. Dostępne bloki: 2. Prosty program drukujący tekst.
Schematy blokowe I Jeżeli po schematach blokowych będzie używany język C, to należy używać operatorów: '&&', ' ', '!=', '%' natomiast jeśli Ruby to 'and', 'or', '%', '!='. 1. Dostępne bloki: a) początek:
Zadania język C++ Zad. 1. Napisz program wczytujący z klawiatury wiek dwóch studentów i wypisujący informację o tym, który z nich jest starszy.
Zadania język C++ Zad. 1 Napisz program wczytujący z klawiatury wiek dwóch studentów i wypisujący informację o tym, który z nich jest starszy. (Być moŝe są w tym samym wieku. Zrób w programie warunek,
Programowanie komputerowe. Zajęcia 3
Programowanie komputerowe Zajęcia 3 Instrukcje przypisania Poza zwykłą instrukcją przypisania, powodującą ustawienie wartości zmiennej na podane wyrażenie, istnieje wiele innych, np. += dodaj, a+=b jest
Rozwiązanie. #include <cstdlib> #include <iostream> using namespace std;
Programowanie C++ Zadanie 1 Napisz program do obliczenia sumy i iloczynu ciągu liczb zakooczonego liczbą zero. Zakładamy, że ciąg zawiera co najmniej jedną liczbę (założenie to jest konieczne przy obliczeniu
Wstęp do programowania INP003203L rok akademicki 2018/19 semestr zimowy. Laboratorium 2. Karol Tarnowski A-1 p.
Wstęp do programowania INP003203L rok akademicki 2018/19 semestr zimowy Laboratorium 2 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji Komentarze Funkcja printf() Zmienne Łańcuchy
Zadanie 1. Napisz, skompiluj i uruchom program, który wyświetla komunikat: "Mam na imie...".
Laboratorium 1. Zadanie 1. Napisz, skompiluj i uruchom program, który wyświetla komunikat: "Mam na imie...". int main() cout
Programowanie w C++ Wykład 4. Katarzyna Grzelak. 19 marca K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 37
Programowanie w C++ Wykład 4 Katarzyna Grzelak 19 marca 2018 K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 37 Funkcje cd K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 2 / 37 Funkcja powtórzenie Funkcje == podprogramy
Programowanie obiektowe 2005/2006. Laboratorium 1. Przeciążanie funkcji
Laboratorium 1 Przeciążanie funkcji W języku C++ można stosować tę samą nazwę dla funkcji o różnej treści, pod warunkiem, że funkcje te mają różne parametry (różny jest typ lub liczba parametrów). Jest
Pytania sprawdzające wiedzę z programowania C++
Pytania sprawdzające wiedzę z programowania C++ Wstęp 1. Zaprezentuj mechanikę tworzenia programu napisanego w języku C++. 2. Co to jest kompilacja? 3. Co to jest konsolidacja? 4. Co to jest kod wykonywalny?
Liczby zespolone. x + 2 = 0.
Liczby zespolone 1 Wiadomości wstępne Rozważmy równanie wielomianowe postaci x + 2 = 0. Współczynniki wielomianu stojącego po lewej stronie są liczbami całkowitymi i jedyny pierwiastek x = 2 jest liczbą
Tablice mgr Tomasz Xięski, Instytut Informatyki, Uniwersytet Śląski Katowice, 2011
Tablice mgr Tomasz Xięski, Instytut Informatyki, Uniwersytet Śląski Katowice, 2011 Załóżmy, że uprawiamy jogging i chcemy monitorować swoje postępy. W tym celu napiszemy program, który zlicza, ile czasu
Laboratorium nr 10. Temat: Funkcje cz.2.
Zakres laboratorium: Laboratorium nr 10 Temat: Funkcje cz.2. przeciążanie nazw funkcji argumenty domyślne funkcji przekazywanie danych do funkcji przez wartość, wskaźnik i referencję przekazywanie tablic
5 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota
Laboratorium nr 5 1/6 Język C Instrukcja laboratoryjna Temat: Funkcje, parametry linii poleceń, typ wyliczeniowy. 5 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota 1) Parametry linii poleceń. Język C oprócz wprowadzania
Podstawy Programowania C++
Wykład 3 - podstawowe konstrukcje Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2014 Wstęp Plan wykładu Struktura programu, instrukcja przypisania, podstawowe typy danych, zapis i odczyt danych, wyrażenia:
Podstawy programowania funkcjonalnego
Podstawy programowania funkcjonalnego haskell.mariuszrozycki.pl Mariusz Różycki Churchill College, University of Cambridge rev. 2014.03.27.1 Wprowadzenie Materiały haskell.mariuszrozycki.pl Slajdy (w tym
Lab 10. Funkcje w argumentach funkcji metoda Newtona. Synonimy nazw typów danych. Struktury. Tablice struktur.
Języki i paradygmaty programowania 1 studia stacjonarne 2018/19 Lab 10. Funkcje w argumentach funkcji metoda Newtona. Synonimy nazw typów danych. Struktury. Tablice struktur. 1. Identyfikator funkcji,
W języku C dostępne są trzy instrukcje, umożliwiające tworzenie pętli: for, while oraz do. for (w1;w2;w3) instrukcja
Pętle W języku C dostępne są trzy instrukcje, umożliwiające tworzenie pętli: for, while oraz do. Instrukcja for ma następującą postać: for (w1;w2;w3) instrukcja w1, w2, w3 są wyrażeniami Schemat blokowy
IMIĘ i NAZWISKO: Pytania i (przykładowe) Odpowiedzi
IMIĘ i NAZWISKO: Pytania i (przykładowe) Odpowiedzi EGZAMIN PIERWSZY (25 CZERWCA 2013) JĘZYK C++ poprawiam ocenę pozytywną z egzaminu 0 (zakreśl poniżej x) 1. Wśród poniższych wskaż poprawną formę definicji
Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński. Praktyki studenckie na LHC IFJ PAN. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk. M. Trzebiński C++ 1/16
M. Trzebiński C++ 1/16 Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk Praktyki studenckie na LHC IFJ PAN 6lipca2015 Uruchomienie maszyny w CC1 M. Trzebiński C++ 2/16
Podstawy programowania skrót z wykładów:
Podstawy programowania skrót z wykładów: // komentarz jednowierszowy. /* */ komentarz wielowierszowy. # include dyrektywa preprocesora, załączająca biblioteki (pliki nagłówkowe). using namespace
Proste programy w C++ zadania
Proste programy w C++ zadania Zbiór zadao do samodzielnego rozwiązania stanowiący powtórzenie materiału. Podstawy C++ Budowa programu w C++ Dyrektywy preprocesora Usunięcie dublujących się nazw Częśd główna
Informacje ogólne. Karol Trybulec p-programowanie.pl 1. 2 // cialo klasy. class osoba { string imie; string nazwisko; int wiek; int wzrost;
Klasy w C++ są bardzo ważnym narzędziem w rękach programisty. Klasy są fundamentem programowania obiektowego. Z pomocą klas będziesz mógł tworzyć lepszy kod, a co najważniejsze będzie on bardzo dobrze
Po uruchomieniu programu nasza litera zostanie wyświetlona na ekranie
Część X C++ Typ znakowy służy do reprezentacji pojedynczych znaków ASCII, czyli liter, cyfr, znaków przestankowych i innych specjalnych znaków widocznych na naszej klawiaturze (oraz wielu innych, których
1 Podstawy c++ w pigułce.
1 Podstawy c++ w pigułce. 1.1 Struktura dokumentu. Kod programu c++ jest zwykłym tekstem napisanym w dowolnym edytorze. Plikowi takiemu nadaje się zwykle rozszerzenie.cpp i kompiluje za pomocą kompilatora,
C++ wprowadzanie zmiennych
C++ wprowadzanie zmiennych Każda zmienna musi być zadeklarowana, należy określić jej nazwę (identyfikator) oraz typ. Opis_typu lista zmiennych Dla każdej zmiennej rezerwowany jest fragment pamięci o określonym
Powtórka algorytmów. Wprowadzenie do języka Java.
Powtórka algorytmów. Wprowadzenie do języka Java. BEGIN Readln(a); Readln(b); Suma := 0; IF Suma < 10 THEN Writeln( Suma wynosi:, Suma); ELSE Writeln( Suma większa niż 10! ) END. 1. Narysować schemat blokowy
Algorytmika i programowanie. Wykład 2 inż. Barbara Fryc Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie
Algorytmika i programowanie Wykład 2 inż. Barbara Fryc Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie Tablice Tablica jest zbiorem elementów tego samego typu. Każdy element jest identyfikowany (numer