OPIS PRZEDMIOTU/MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS) 1. Nazwa przedmiotu/modułu w języku polskim Rewitalizacja zabytków 2. Nazwa przedmiotu/modułu w języku angielskim 3. Jednostka prowadząca przedmiot Instytut Historyczny 4. Kod przedmiotu/modułu 22-HI-S1-RewZab 5. Rodzaj przedmiotu/modułu (obowiązkowy lub fakultatywny) Obowiązkowy 6. Kierunek studiów HISTORIA 7. Poziom studiów (I lub II stopień lub jednolite studia magisterskie) I stopień 8. Rok studiów (jeśli obowiązuje) II rok 9. Semestr (zimowy lub letni) Semestr zimowy 10. Forma zajęć i liczba godzin Wykład h, ćwiczenia 15 h 11. Imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy osoby prowadzącej zajęcia Tomasz, Dywan, dr 12. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych dla przedmiotu/modułu oraz zrealizowanych przedmiotów Zakłada się, że studenci zapoznali się, bądź zapoznają, z podstawami historii architektury i budownictwa, podstawami historii sztuki, teorią i praktyką inwentaryzacji zabytków. Dlatego zagadnienia związane z wymienioną problematyką ograniczone zostaną do specyficznych wątków szczegółowych, łączących się z teorią i praktyką konserwacji, restauracji i rewitalizacji dóbr kultury materialnej 13. Cele przedmiotu Zajęcia winny zapoznać studentów z podstawowymi problemami konserwacji i ochrony dóbr kultury materialnej w stopniu umożliwiającym współpracę z innymi specjalistami zajmującymi się ochroną dóbr kultury (architektami, inżynierami, konserwatorami zabytków) w przyszłej pracy zawodowej, w ramach specjalizacji dokumentalistyka konserwatorska. Kurs ma na celu wykształcenie umiejętności, 1
które będą przydatne do opracowywania założeń, programów i analiz konserwatorskich oraz z zakresu ochrony dziedzictwa kulturowego 14. Zakładane efekty kształcenia Symbole kierunkowych efektów kształcenia, np.: K_W01*, K_U05, K_K03 WIEDZA Posiada zaawansowaną wiedzę ogólną z zakresu historii, w której zdobywaniu za punkt wyjścia przyjąć należy ogólną wiedzę historyczną na poziomie 4 KRK. Zna różne kierunki z zakresu teorii i praktyki ochrony zabytków w ujęciu historycznym i problemowym. Opanował fachową terminologię z zakresu nauk historycznych, jak też podstawową terminologię dotyczącą ochrony dziedzictwa kulturowego. Ma zaawansowaną, uporządkowaną chronologicznie i tematycznie wiedzę o dawnej i współczesnej działalności obejmującej ochronę zabytków zarówno w Polsce jak i Europie. Rozumie powiązania historii integracji europejskiej z aktualnymi problemami ochrony dziedzictwa kulturowego Zdaje sobie sprawę z diachronicznej struktury przeszłości Rozpoznaje relacje i zależności pomiędzy przeszłością a aktualnymi wydarzeniami także w aspekcie upowszechniania wiedzy historycznej w szczególności odnoszącej się do ochrony zabytków Posiada podstawową wiedzę pozwalającą na analizę i interpretację dawnych i współczesnych tekstów odnoszących się do ochrony dziedzictwa kulturowego, oraz potrafi dokonać analizy i oceny działań konserwatorskich z danego okresu (od XVIII w.). Zdaje sobie sprawę z różnorodności źródeł informacji. Rozumie ich przydatność w badaniach historycznych odnoszących się do procesu ochrony zabytków. Definiuje miejsce historii wśród innych nauk, rozumie cele jakie przyświecają procesom obejmującym ochronę dziedzictwa kulturowego. Rozumie i objaśnia pozycję i znaczenie nauk historycznych w obszarze nauk humanistycznych i społecznych Rozumie powiązania interdyscyplinarne historii i nauk pokrewnych w innymi naukami i obszarami nauk. Dostrzega i rozumie obecność elementów innych dyscyplin naukowych w pracy historyka Ma podstawową wiedzę na temat dorobku związanego z teorią konserwacji i ochroną zabytków. Zna na poziomie podstawowym główne kierunki rozwoju badań nad ochroną zabytków, a zwłaszcza najnowsze osiągnięcia w tej dziedzinie. Rozumie, że poglądy i debata dotycząca ochrony dóbr kultury są procesem stałym, który niesie ze sobą nieustanne zmiany i rozwój poglądów. Wie o istnieniu w naukach historycznych i pokrewnych różnych punktów widzenia, determinowanych różnym podłożem narodowym i kulturowym Rozumie podstawową terminologię fachową nauk historycznych w przynajmniej jednym języku nowożytnym Orientuje się w działalności i aktualnej ofercie współcześnie działających instytucji ochrony dóbr kultury, a zwłaszcza ośrodków upowszechniających i popularyzujących wiedzę z tego zakresu. UMIEJĘTNOŚCI Samodzielnie zdobywa i utrwala wiedzę w sposób uporządkowany i systematyczny przy zastosowaniu nowoczesnych technik pozyskiwania, klasyfikowania i analizowania informacji, zgodnie ze wskazówkami opiekuna naukowego. Potrafi wskazać, udowodnić i omówić wzajemne relacje różnych kierunków badań historycznych takich jak. Opanował i stosuje podstawowe umiejętności badawcze w zakresie nauk K_W01 K_W02 K_W03 K_W04 K_W07 K_W08 K_W09 K_W12 K_W13 K_W14 K_W15 K_W16 K_W17 K_W18 K_W20 K_W22 K_U01 K_U02 K_U03 2
historycznych korzystając z zaleceń i wskazówek opiekuna naukowego. Definiuje, objaśnia i stosuje poprawnie w mowie i w piśmie podstawowe terminy fachowe właściwe dla nauk historycznych i zakresu ochrony zabytków zarówno w pracy nad wybranymi tematami, jak i w popularyzacji nauk historycznych. Rozpoznaje, wykorzystuje i analizuje teksty doktrynalne, zalecenia i przepisy prawne zarówno krajowe jak i ogólnoświatowe przydatne w pracy dokumentalisty-konserwatora. Streszcza, zapisuje i kataloguje uzyskane tą drogą informacje Stosuje podstawowe elementy warsztatu badań historyka dobierając metody i narzędzia właściwe dla wybranego problemu. Prowadzi krytyczną analizę źródeł historycznych, dokumentów prawnych i doktrynalnych; interpretuje je stosując podstawowe metody badawcze i wybrane elementy warsztatu historyka. Wyszukuje i systematyzuje informacje dotyczące nauk historycznych i pokrewnych. Wykorzystuje repertoria bibliograficzne, informatyczne bazy danych. Wykorzystuje i analizuje zebrane informacje w celu opracowania i prezentacji wyników kwerendy. Prezentuje efekty swojej pracy w przejrzystej, usystematyzowanej i przemyślanej formie z zastosowaniem różnorodnych, nowoczesnych metod i technik, dostosowanych do złożonej problematyki ochrony dziedzictwa kulturowego. Pracuje w zespole, rozwiązując proste problemy z zakresu badań historycznych i prezentacji ich wyników, stosując opracowane dla zespołu instrukcje i procedury Wykorzystując zdobyte w toku studiów historycznych kompetencje formułuje własne opinie dotyczące ważnych zagadnień ochrony i opieki nad zabytkami w sposób krytyczny i obiektywny Formułuje tezy i argumentuje z wykorzystaniem poglądów różnych autorów prac o ochronie zabytków w zakresie znanej mu literatury fachowej. Posiada umiejętność pisania w języku ojczystym z poprawnym zastosowaniem różnorodnych form pisarstwa o ochronie zabytków. Poprawnie redaguje, komentuje i opatruje przypisami przygotowywane teksty, zgodnie z kanonami przyjętymi w różnych dziedzinach nauk historycznych. Komunikuje się w języku ojczystym z zastosowaniem profesjonalnej terminologii właściwej dla nauk historycznych, nauk o sztuce i z zakresu ochrony dziedzictwa kulturowego Określa i ocenia krytycznie stan swojej wiedzy fachowej. Korzysta z technologii informacyjnej, multimediów i zasobów Internetu. Potrafi je oceniać i opracowywać. KOMPETENCJE PERSONALNE I SPOŁECZNE Rozumie konieczność przestrzegania norm etycznych w pracy historyka i popularyzacji wiedzy historycznej w tym dotyczącej ochrony zabytków. Docenia rolę nauk historycznych i z zakresu ochrony dziedzictwa kulturowego dla kształtowania więzi społecznych na poziomie lokalnym i ponadlokalnym. Ma świadomość zakresu swojej wiedzy historycznej i umiejętności warsztatowych i rozumie potrzebę dalszego, ciągłego rozwoju kompetencji w zakresie fachowym, ogólno humanistycznym, jak też kompetencji personalnych i społecznych. Docenia i szanuje oraz jest gotów promować tradycje i dziedzictwo historyczne i kulturowe Polski, swojego regionu i Europy Podejmuje próby uczestnictwa w dyskusjach historycznych i przekazywania informacji osobom zainteresowanym historią spoza grona fachowców Rozwija swoje zainteresowania fachowe, społeczne i kulturalne Jest gotów do umiejętnego i aktywnego propagowania wiedzy historycznej i kultury pamięci w środowisku lokalnym. Wykazuje niezależność i samodzielność myśli, szanując jednocześnie prawo K_U05 K_U06 K_U07 K_U08 K_U09 K_U10 K_U11 K_U12 K_U13 K_U14 K_U15 K_U16 K_U17 K_U20 K_U21 K_K01 K_K02 K_K03 K_K04 K_K05 K_K06 K_K07 K_K08 3
innych osób do wykazywania tych samych cech. Jest zdolny do okazywania empatii w stosunku do ludzi w różnych okresach i kontekstach historycznych. 15. Treści programowe K_K09 - Założenia dawnych i współczesnych doktryn konserwatorskich (od XVIII w.), podstawowe teksty i dokumenty - Pojęcia i terminy funkcjonujące w teorii, praktyce oraz polskim i ogólnoeuropejskim prawie dotyczącym ochrony dziedzictwa kulturowego - Proces oceny wartości zabytków, wg A. Riegla i W. Frodla - Technologia i techniki konserwatorskie ze szczególnym uwzględnieniem architektury i budownictwa - Różnica między konserwacją a restauracją - Omówienie procesu konserwacji, restauracji, rewitalizacji i adaptacji architektury i budownictwa z poszczególnych epok historycznych do współczesnych funkcji (od fazy projektu do realizacji), na konkretnych przykładach - Problem rewaloryzacji zabytków architektury i techniki XIX i XX w. - Popularyzacja wiedzy o zabytkach i społeczne konteksty ochrony dziedzictwa kulturowego 16. Zalecana literatura (podręczniki) - E. Małachowicz, Konserwacja i rewaloryzacja architektury w środowisku kulturowym, Wrocław 2007. - W. Affelt, Dziedzictwo w budownictwie, albo o obiektach budowlanych jako dobrach kultury, Gdańsk 1999. - M. Arszyński, Idea - pamięć - troska. Rola zabytków w przestrzeni społecznej i formy działań na rzecz ich zachowania od starożytności do połowy XX wieku, Malbork 2007, rozdz. V i VI (s. 87-2). 17. Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu/modułu, sposób sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia: wykład: Zaliczenie uzależnione od frekwencji konwersatorium: Zaliczenie uzależnione od frekwencji, aktywności w dyskusji prowadzonej na ćwiczeniach (w oparciu o zalecaną literaturę); opracowaniu prezentacji obejmującej krytyczną analizę i ocenę rewitalizacji dawnego obiektu architektury i budownictwa 18. Język wykładowy Polski 19. Obciążenie pracą studenta Forma aktywności studenta Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem: - wykład: - ćwiczenia: Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności 15 Praca własna studenta: - przygotowanie do zajęć: - przygotowanie prezentacji: - czytanie wskazanej literatury: 4 15
Suma godzin 120 Liczba punktów ECTS 4 *objaśnienie symboli: K (przed podkreśleniem) - kierunkowe efekty kształcenia W - kategoria wiedzy U - kategoria umiejętności K (po podkreśleniu) - kategoria kompetencji społecznych 01, 02, 03 i kolejne - numer efektu kształcenia 5