Wielościany gwiaździste

Podobne dokumenty
GEOMETRIA PRZESTRZENNA (STEREOMETRIA)

W ŚWIECIE WIELOKĄTÓW GWIAŹDZISTYCH

Stereometria bryły. Wielościany. Wielościany foremne

STEREOMETRIA CZYLI GEOMETRIA W 3 WYMIARACH

MAZOWIECKI PROGRAM STYPENDIALNY DLA UCZNIÓW SZCZEGÓLNIE UZDOLNIONYCH NAJLEPSZA INWESTYCJA W CZŁOWIEKA 2016/2017

SCENARIUSZ ZAJĘĆ KOŁA NAUKOWEGO z MATEMATYKI prowadzonego w ramach projektu Uczeń OnLine

Karta pracy M+ do multipodręcznika dla klasy 8 szkoły podstawowej

Siatki i sklejanie wielościanów Praca konkursowa Matematyka dla Młodych

Z przestrzeni na płaszczyznę

DELTOŚCIANY RÓŻNE KONSTRUKCJE

Grafika inżynierska geometria wykreślna. 4. Wielościany. Budowa. Przekroje.

Graniastosłupy mają dwie podstawy, a ich ściany boczne mają kształt prostokątów.

E-learning matematyka poziom podstawowy. Stereometria. Materiały merytoryczne do kursu

Geometria wykreślna. 3. Równoległość. Prostopadłość. Transformacja celowa. dr inż. arch. Anna Wancław. Politechnika Gdańska, Wydział Architektury

Tytuł. Autor. Dział. Innowacyjne cele edukacyjne. Czas. Przebieg. Etap 1 - Wprowadzenie z rysem historycznym i dyskusją

WIELOKĄTY GWIAŹDZISTE. Paulina Bancerz

Geometria. Rodzaje i własności figur geometrycznych:

Czy pamiętasz? Zadanie 1. Rozpoznaj wśród poniższych brył ostrosłupy i graniastosłupy.

w jednym kwadrat ziemia powietrze równoboczny pięciobok

1.2. Ostrosłupy. W tym temacie dowiesz się: jak obliczać długości odcinków zawartych w ostrosłupach, jakie są charakterystyczne kąty w ostrosłupach.

Wymagania edukacyjne z matematyki - klasa III (poziom rozszerzony) wg programu nauczania Matematyka Prosto do matury

BRYŁY PLATOŃSKIE W CZTERECH WYMIARACH

Wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy III a,b liceum (poziom podstawowy) rok szkolny 2018/2019

PDM 3 zakres podstawowy i rozszerzony PSO

PLANIMETRIA CZYLI GEOMETRIA PŁASZCZYZNY CZ. 1

Plan wynikowy klasa 3. Zakres podstawowy

Agnieszka Kamińska, Dorota Ponczek. MATeMAtyka 3. Szczegółowe wymagania edukacyjne z matematyki w klasie trzeciej.

Agnieszka Kamińska, Dorota Ponczek. MATeMAtyka 3. Plan wynikowy. Zakres podstawowy

2. Permutacje definicja permutacji definicja liczba permutacji zbioru n-elementowego

Wymagania na poszczególne oceny szkolne z. matematyki. dla uczniów klasy IIIa i IIIb. Gimnazjum im. Jana Pawła II w Mętowie. w roku szkolnym 2015/2016

Tajemnice deltościanów

Noce Naukowców w Ośrodku Geometrii i Grafiki Inżynierskiej

XIII Olimpiada Matematyczna Juniorów

Plan wynikowy klasa 3

A. 4, 5, 6 B. 3, 4, 5 C. 6, 8, 12 D. 5, 12, 14

XI Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA I WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI Klasa 3

Temat lekcji Zakres treści Osiągnięcia uczeń: I. FUNKCJE 14

INFORMATYKA MÓJ SPOSÓB NA POZNANIE I OPISANIE ŚWIATA PROGRAM NAUCZANIA INFORMATYKI Z ELEMENTAMI PRZEDMIOTÓW MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZYCH

Ostrosłupy ( ) Zad. 4: Jedna z krawędzi ostrosłupa trójkątnego ma długość 2, a pozostałe 4. Znajdź objętość tego ostrosłupa. Odp.: V =

Matematyka z plusem dla szkoły ponadgimnazjalnej. ZAŁOŻENIA DO PLANU RALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA MATEMATYKI W KLASIE III (zakres podstawowy)

KRZYŻÓWKA Może być np. równoboczny lub rozwartokątny. Jego pole to a b HASŁO:

Agnieszka Kamińska, Dorota Ponczek. Matematyka na czasie Gimnazjum, klasa 3 Rozkład materiału i plan wynikowy

DZIAŁ 1. STATYSTYKA DZIAŁ 2. FUNKCJE

Symetria w fizyce materii

Katalog wymagań programowych na poszczególne stopnie szkolne. Matematyka. Poznać, zrozumieć

PYTANIA TEORETYCZNE Z MATEMATYKI

Spis treści. Wyrażenia wymierne. Prawdopodobieństwo. Stereometria

ZAGADNIENIA NA EGZAMIN POPRAWKOWY Z MATEMATYKI W KLASIE IV TECHNIKUM.

Opracowanie tablic: Adam Konstantynowicz, Anna Konstantynowicz, Kaja Mikoszewska

XII. GEOMETRIA PRZESTRZENNA GRANIASTOSŁUPY

KARTA PRACY NAUCZYCIELA

Matematyka 3 wymagania edukacyjne

Wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy III gimnazjum

Wymagania kl. 3. Zakres podstawowy i rozszerzony

Przedmiotowe Zasady Oceniania

Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI - MODUŁ 13 Teoria stereometria

Liczby geometryczne. Radosław Żak Katolickie Gimnazjum im. Świętej Rodziny z Nazaretu. Kraków Opieka: dr Jacek Dymel

Kryteria oceniania z matematyki Klasa III poziom podstawowy

MATEMATYKA DLA CIEKAWSKICH. Twierdzenie Pitagorasa inaczej cz. 2

MATEMATYKA - WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY

Uczeń otrzymuje ocenę dostateczną, jeśli opanował wiadomości i umiejętności konieczne na ocenę dopuszczającą oraz dodatkowo:

I. Potęgi. Logarytmy. Funkcja wykładnicza.

ZESPÓŁ SZKÓŁ W OBRZYCKU

Katalog wymagań programowych na poszczególne stopnie szkolne. Matematyka. Poznać, zrozumieć

Metoda objętości zadania

Wymagania edukacyjne dla klasy VI z matematyki. Opracowane na podstawie programu nauczania Matematyka z plusem LICZBY NATURALNE I UŁAMKI

=, =, =, = Funkcje trygonometryczne kąta skierowanego określa się wzorami:

Funkcje trygonometryczne. sinus (sin) cosinus (cos) tangens (tg) kotangens (ctg) secans (sec) cosecans (cosec)

Przedmiotowe zasady oceniania i wymagania edukacyjne

Pytania do spr / Własności figur (płaskich i przestrzennych) (waga: 0,5 lub 0,3)

KARTA KURSU DLA STUDIÓW PODYPLOMOWYCH

PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA MATEMATYKI W KLASIE III WRAZ Z PLANEM WYNIKOWYM (ZAKRES PODSTAWOWY)

Wzór Eulera z wykorzystaniem klocków Reko

MATEMATYKA KLASY III gimnazjum LICZBY I WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY TRZECIEJ NA ROK SZKOLNY 2011/2012 DO PROGRAMU MATEMATYKA Z PLUSEM

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA II GIMNAZJUM Małgorzata Janik

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z MATEMATYKI W KLASIE III GIMNAZJUM

Wielokąty foremne. (Konstrukcje platońskie)

Matematyka podstawowa IX. Stereometria

KONKURS ZOSTAŃ PITAGORASEM MUM. Podstawowe własności figur geometrycznych na płaszczyźnie

Katalog wymagań na poszczególne stopnie szkolne klasa 3

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA IV budownictwo ZAKRES ROZSZERZONY (135 godz.)

PDM 3. Zakres podstawowy i rozszerzony. Plan wynikowy. STEREOMETRIA (22 godz.) W zakresie TREŚCI PODSTAWOWYCH uczeń potrafi:

Kryteria oceniania z matematyki dla klasy M+ (zakres rozszerzony) Klasa III

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI 2016/2017 (zakres podstawowy) klasa 3abc

Matematyka z plusem dla szkoły ponadgimnazjalnej. ZAŁOŻENIA DO PLANU RALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA MATEMATYKI W KLASIE III (zakres podstawowy)

STEREOMETRIA. Poziom podstawowy

Klasa 3.Graniastosłupy.

MATURA Przygotowanie do matury z matematyki

Sponsorem wydruku schematu odpowiedzi jest wydawnictwo

Dydaktyka matematyki (III etap edukacyjny) IV rok matematyki Semestr letni 2017/2018 Ćwiczenia nr 7

MATeMAtyka 3 Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych

IX Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów

str 1 WYMAGANIA EDUKACYJNE ( ) - matematyka - poziom podstawowy Dariusz Drabczyk

Kryteria oceniania z matematyki Klasa III poziom rozszerzony

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z MATEMATYKI W KLASIE II GIMNAZJUM

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE II W PUBLICZNYM GIMNAZJUM NR 2 W ZESPOLE SZKÓŁ W RUDKACH

O CIEKAWYCH WŁAŚCIWOŚCIACH LICZB TRÓJKĄTNYCH

KRYTERIA OCEN Z MATEMATYKI DLA UCZNIÓW KL. II GIMNAZJUM

Transkrypt:

ul. Konarskiego 2, 30-049 Kraków tel. 12 633 13 83 lub 12 633 02 47 Wielościany gwiaździste Arkadiusz Biel Julia Strumińska

Historia odkrywania wielościanów. Wielościany foremne były znane już w antyku; od czasów Pitagorasa posiadano wiedzę na temat trzech pierwszych brył foremnych. Lecz to Platon jako pierwszy uszeregował je według liczb i kształtów w swoim dialogu Timajos. Nie wspomniał w nim jednak o dwunastościanie foremnym, który został odkryty przez jego ucznia Teaitetosa. Wielościany gwiaździste były stopniowo odkrywane w późniejszych czasach. W wydanej w 1619 roku Harmonii świata Johannes Kepler nie tylko jako pierwszy w czasach nowożytnych opisał wszystkie istniejące wielościany archimedesowe, ale także po raz pierwszy rozważał wielościany gwiaździste. Odkrytym przez siebie wielościanom nadał nazwy, które na język polski można przetłumaczyć jako jeż dwudziestościenny mniejszy oraz jeż dwudziestościenny większy. Niemal dwa wieki później - w roku 1810 - Louis Poinsot niezależnie odkrył te dwa wielościany ponownie, a także opisał dwa inne, nieznane dotychczas. Rok później 22-letni A.L. Cauchy wykazał, że nie istnieją inne niewypukłe wielościany foremne. Tak więc lista wielościanów foremnych zawiera 9 pozycji 5 wypukłych i 4 niewypukłe. W połowie XIX wieku A. Cayley nadał wielościanom Keplera-Poinsota obowiązujące po dziś dzień nazwy dwunastościan gwiaździsty mały, dwunastościan gwiaździsty wielki. Kepler i Poinsot byli pierwszymi, którzy badali własności wielościanów nazwanych obecnie ich imieniem. Jednakże ilustracje przedstawiające niektóre z nich pojawiały się już dużo wcześniej. Dwunastościan gwiaździsty mały został przedstawiony na posadzce bazyliki św. Marka w Wenecji. Najprawdopodobniej pochodzi z początku XV wieku (ok. 1425) i do dziś można ją tam podziwiać. Przypuszczalnie autorem tej wspaniałej mozaiki jest jeden z najwybitniejszych przedstawicieli włoskiego quatrocenta - Paolo Uccello. Wielościany gwiaździste podobnie do swoich dwuwymiarowych odpowiedników, czyli wielokątów gwiaździstych, są ciekawym przypadkiem wielościanów, gdyż posiadają różne kształty przy tej samej liczbie boków i kątów. W refleksjach na ich temat będziemy nawiązywać do rodzajów i własności brył, dlatego na początek przytaczamy odpowiednie definicje. Definicja 1 Bryła jest to figura przestrzenna spełniająca następujące warunki: 1) jest ograniczona, 2) jest domknięta, 3) do każdej kuli, której środek należy do tej figury, należy przynajmniej jeszcze jeden punkt wewnętrzny tej kuli, 4) każde dwa punkty tej figury można połączyć linią łamaną w niej zawartą. Najczęściej spotykane bryły geometryczne to wielościany i bryły obrotowe. Nie wszystkie figury przestrzenne są bryłami, przykładem może być kąt wielościenny (rys. 1-2). 2

Rys. 1 1,2 2 Definicja 2 Wielościan - bryła ograniczoną powierzchnią będąca sumą skończonej liczby wielokątów. Wielokąty te są ścianami wielościanu, a ich boki jego krawędziami. Jeżeli wielościan w całości znajduje się po jednej stronie płaszczyzny wyznaczonej przez każdą z jego ścian, nazywamy go wypukłym. Przykładami wielościanów są figury przedstawione na rys. 3-7. Rys.3 3, 4 3, 5 3 Rys. 6 3, 7 3 3

Rys. 8 3, 9 3, 10 3 Definicja 3 Wielościan foremny - zwany inaczej bryłą platońską jest to wielościan wypukły, którego ścianami są przystające wielokąty foremne, i w którego wierzchołku zbiega się taka sama liczba ścian. Istnieje pięć wielościanów foremnych czworościan, sześcian, ośmiościan, dwunastościan i dwudziestościan. Rys. 11 4,12 4,13 4, 14 4, 15 4 czworościan foremny ośmiościan foremny dwudziestościan foremny sześcian dwunastościan foremny 4

Co się stanie gdy nałożymy na siebie dwa lub większą liczbę wielościanów, na przykład czworościany foremne lub ośmiościan foremny i sześcian? W ten sposób otrzymamy wielościan gwiaździsty. Przykłady skonstruowanych tak figur ilustrują rys. 16 i rys. 17. Rys.16 5,17 6 stella octangula Pole powierzchni stelli octanguli o krawędzi a składa się z 24 trójkątów równobocznych o boku. Pole jednego trójkąta równobocznego jest równe, zatem pole całej bryły równe jest. Definicja 4 Wielościan gwiaździsty - wielościan, którego ściany można przedstawić jako wielokąty gwiaździste przenikające się, względnie wielościan przedstawiający formy gwiaździste. Często mianem wielościanów gwiaździstych określa się cztery wielościany: dwunastościan gwiaździsty mały, dwunastościan wielki, dwunastościan gwiaździsty wielki, dwudziestościan wielki. Do wielościanów gwiaździstych zalicza się również kompozycje wielościenne i inne obiekty spełniające warunki definicji wielościanu. Kolejnym etapem naszych rozważań było zadanie pytania czy jest inny sposób na uzyskanie wielościanu gwiaździstego. Podczas przeszukiwania książek i Internetu natknęliśmy się na proces polegający na wydłużaniu ścian wielościanów foremnych. Zabieg ten nazywa się powszechnie stellacją, czyli rozgwieżdżeniem. Nie wszystkie jednak wielościany można poddać rozgwieżdżeniu, ponieważ przedłużanie boków może nie dać nowych przecięć. Bryłami platońskimi których nie można poddać stellacji są sześcian i czworościan foremny. Przykładem wielościanu gwiaździstego uzyskanego przez stellację może być gwiazda utworzona przez przedłużanie krawędzi ścian dwunastościanu foremnego. Powstała w ten sposób bryła nazywana jest dwunastościanem gwiaździstym małym. 5

Rys. 18 7 dwunastościan gwiaździsty mały Podobnemu procesowi został poddany dwudziestościan foremny, który po stellacji utworzy wielościan gwiaździsty (rys. 18). Ostrosłupy tworzące jego powierzchnię są dosyć płaskie, ponieważ kąt nachylenia między dwiema ścianami jest dość duży(138,19 ), tak więc nachylenie ściany do podstawy wynosi 41,81. Ma kształt pokazany na rys. 20. dwudziestościan gwiaździsty Rys. 19 7,20 7 W kolejnym etapie rozważań postanowiliśmy sprawdzić czy powtarzanie procesu na powstałej figurze, utworzy kolejny wielościan gwiaździsty. Dzięki odpowiedniemu rozgwieżdżeniu powstał dwudziestościan(rys. 20), którego ścianami są trójkąty równoboczne, a cała ta kompozycja opiera się na pięciu ośmiościanach foremnych. 6

Rys. 21 7 dwudziestościan gwiaździsty będący kompozycją 5 ośmiościanów foremnych Wielościany gwiaździste foremne Następnie zaczęliśmy się zastanawiać czy, jeśli z warunku foremności usunąć wypukłość, wielościan gwiaździsty będzie foremny. Figurę przedstawioną na rys. 18 można uznać za foremną w rozszerzonej definicji, ponieważ jego ścianami są przystające wielokąty foremne, a w każdym wierzchołku schodzi się taka sama liczba ścian. Inne wielościany gwiaździste które można uznać za foremne to dwunastościan gwiaździsty wielki(rys. 21) oraz ośmiościan gwiaździsty(rys. 16). Rys 22 7, dwunastościan gwiaździsty wielki Aby zbudować model dwunastościanu gwiaździstego wielkiego, wystarczy złożyć siatkę dwudziestościanu i do każdej ściany dokleić ostrosłup prawidłowy trójkątny. Siatki tych figur przedstawione są w załącznikach 1 i 2. Podobnie można złożyć dwunastościan gwiaździsty mały opierając konstrukcję modelu na siatce dwunastościanu i ostrosłupa prawidłowego pięciokątnego. Postanowiliśmy sprawdzić czy w wielościanach gwiaździstych zachodzi wzór Eulera o wielościanach. Twierdzenie Eulera o wielościanach Między liczbą wierzchołków wielościanu prostego (W), liczbą jego krawędzi (K) oraz liczbą jego ścian (S) zachodzi następujący związek: W K + S = 2. Po przekształceniu równości otrzymujemy taki wzór: Dla stelli octanguli S=8, W=8, K=12. Z prostego rachunku 8+8 12+2 wynika, że ta figura nie spełnia wzoru Eulera. 7

Załącznik 1 9 8

Załącznik 2 8 9

Bibliografia 1. Zdzisław Pogoda, Galeria Wielościanów, WUW 2. Praca zbiorowa, Encyklopedia Matematyka, GREG 3. http://mimuw.edu.pl/delta/artykuly/delta0406/wielosciany.pdf 4. http://www.charakteryzacja.pl/wp-content/uploads/2012/10/4-st-wielo%c5%9bcianyforemne.pdf 5. http://www.interklasa.pl/portal/dokumenty/pabich/s5k.html 6. http://polyhedra.republika.pl/kp.html 7. Praca zbiorowa, Encyklopedia szkolna Matematyka, WSiP 1997 8. http://encyklopedia.pwn.pl/haslo.php?id=3899080 Przypisy 1 pobrane z http://www.medianauka.pl/kat_dwuscienny_wieloscienny 2 pobrane z artykułu na wikipedii o wielościanach 3 pobrane z http://matematyka.cproject.pl/ 4 pobrane z http://minds.pl/filozofia-orf/ewolucja-pojecia-atomu.html 5 pobrane z http://polyhedra.republika.pl/kp.html 6 pobrane z szkolamysleniamini.nq.pl prezentacja o wielościanach gwiaździstych 7 pobrane z http://www.swietageometria.info/podstawowe-pojecia?showall=1 8 pobrane z http://www.matematyka.wroc.pl/ z artykułu o wielościanach gwiaździstych 9 pobrane z http://www.matematyka.wroc.pl/ z artykułu o wielościanach platońskich 10