DZIECI DZIECOM czyli Pomysły Pogromców literkowych straszków na przezwyciężanie trudności w czytaniu i pisaniu zebrane podczas zajęć realizowanych w ramach X Europejskiego Tygodnia Świadomości Dysleksji, opracowane przez pedagogów z Poradni Psychologiczno Pedagogicznej w Gubinie Ewę Maciejewską, Agnieszkę Ociesa Suprunowicz Gubin, 6 maja 2013 r.
LITERKOWE STRASZKI: Największy Czytacz i Pisarz Świata Pan Literka Pan Pisaczek Mega Czytacz Literówka Bibliotekarka Pan Czytuś Pisuś Elegancik Czytancik Super Czytanka Alfabetek Czytek Czytkowski Pan Pisuś Czytuś Pisuś Czytuśpiś Literkowy Pomocnik Pan Czytuś Bajkowy Czytuś Pan Literuś Kolorowy Pisarz Emma Mądry Pisek Pogromca Liter 2
3
4
oraz my, drugoklasiści ze szkół podstawowych z terenu Miasta i Gminy Gubin Publicznej Szkoły Podstawowej w Starosiedlu, Publicznej Szkoły Podstawowej w Bieżycach, Szkoły Podstawowej nr 1 w Zespole Szkół im. M. Kopernika, Szkoły Podstawowej nr 2, Szkoły Podstawowej nr 3 z Oddziałami Integracyjnymi na kolejnych kartach tej broszurki przedstawiamy kolegom z klas pierwszych i trzecich nasze sposoby przezwyciężania trudności w czytaniu i pisaniu. 5
Teksty czytamy wspólnie z rodzicem; najpierw czyta rodzic, np.: jedną linijkę (my w tym czasie pilnie śledzimy tekst i staramy się go zapamiętać!) następnie czytamy MY, a dorosły sprawdza poprawność czytania. W początkowej nauce czytania wykorzystujemy teksty napisane dużymi literami, potem czytamy tekst zaznaczając sylaby, o tak: Po grom cy li ter ko wych strasz ków, lub w ten sposób Po grom cy li ter ko wych strasz ków, następnie czytamy wyrazami i zdaniami, niestety trudniejsze wyrazy jeszcze zdarza nam się składać po literkach. Teksty czytamy wielokrotnie: na głos i po cichutku, wolno i uważnie, a potem opowiadamy, aby lepiej je zrozumieć i dokładniej wykonywać polecenia podczas sprawdzianów i odrabiania lekcji. Dorosły kontroluje stopień zrozumienia czytanych przez nas bajeczek, zadając nam odpowiednie pytania. Czytamy też z pomocą płyt, słuchamy ich, a w książkach śledzimy tekst. Czytamy różne teksty, nie tylko czytanki, także komiksy, niekiedy nawet na czas. Najchętniej czytamy to, co lubimy i to, co jest zgodne z naszymi zainteresowaniami, często losujemy teksty do czytania. Czytając trzymamy wysoko głowę nad książką. Aby nie gubić się w tekście, linijkę wykorzystujemy jako zakładkę. 6
Chętnie czytamy bajeczki młodszemu rodzeństwu. Czytając, zwracamy uwagę na znaki interpunkcyjne (kropki, przecinki, itp.), co pomaga nam czytać teksty niczym zawodowi aktorzy, z odpowiednią intonacją. Czytamy codziennie od kilku do 30 minut, najchętniej teksty zgodne z naszymi zainteresowaniami, np.: gazetki, instrukcje w grach komputerowych; ZAWSZE W SOBOTY I W NIEDZIELE CZYTAMY DŁUŻEJ!!! Pilnie, w myślach, dużymi oczami przypatrujemy się napisanym tekstom. Swoje codzienne treningi w głośnym czytaniu, dokumentujemy w Dzienniczku czytania, który nasz nauczyciel sprawdza raz w tygodniu. Czytamy na 6, różne książeczki, np.: wypożyczone z biblioteki, zakupione przez rodziców w księgarni lub na kiermaszach. Usprawniamy czytanie podczas spacerów (odczytujemy teksty z plakatów) albo jazdy samochodem (czytamy wówczas nazwy mijanych miejscowości umieszczonych na drogowskazach). Polecenia i zadania w podręcznikach, teksty przeznaczone do pisania, trudne słowa napisane przez mamę doskonalą naszą technikę pisania i czytania. Podczas wspólnej nauki czytania i pisania często przypominamy sobie literki z naszego Elementarza. Utrwalamy alfabet układając wyrazy według jego kolejności. Pisząc liczymy sobie w myślach sylaby i literki. Myślimy podczas czytania i pisania. 7
Zawsze zwracamy uwagę na kolejność liter w trakcie czytania i pisania. Dbamy o kreślenie kształtnych literek ćwiczymy rękę kolorując malowanki, przerysowując ciekawe ilustracje. Piszemy raczej wolno, uważnie, dokładnie, po to aby się nie pomylić i aby literki były kształtne, właściwie połączone, a prace estetyczne, pozbawione skreśleń. Pisząc dyktanda słuchamy co dyktuje nauczyciel, dzielimy wyrazy na sylaby, wypowiadamy sobie szeptem literki, aby się nie pomylić w trakcie pisania. Przepisując z tablicy, często na nią spoglądamy, uważnie śledzimy tekst. Zawsze piszemy samodzielnie, nie korzystamy z pomocy kolegi (on czasami może popełnić błąd!). Sami kontrolujemy, to co piszemy, to znaczy, czytamy swoje prace, przypominamy sobie z zeszytu zapomniane literki, staramy się w tym czasie nie myśleć o innych sprawach. Jeśli mamy ułożyć zdania z wyrazami, to najpierw myślimy, co chcemy napisać, dopiero potem zapisujemy w zeszycie. Zadane prace piszemy najpierw w brudnopisie, nawet po kilka razy, po samodzielnym sprawdzeniu oraz kontroli mamy, przepisujemy do zeszytu. W domu poprawiamy długopisem, to co w szkole zapisałyśmy ołówkiem (mama pomaga sprawdzić). Prowadzimy dodatkowe treningi w pisaniu w ciekawych, zakupionych przez rodziców zeszytach ćwiczeń rozwijających umiejętności ortograficzne, np.: Lubię ortografię. 8
Codziennie usprawniamy pisanie w trakcie zabaw w szkołę : piszemy dyktanda (zdania i wyrazy z trudnością ortograficzną dyktuje mama, my zapamiętujemy i piszemy) zapisujemy teksty z pamięci (sami czytamy zdanie, zasłaniamy je i zapisujemy w zeszycie), przepisujemy do zeszytu krótkie fragmenty tekstu lub wybranych wyrazów z książki, układamy zdania z wyrazami podanymi przez dorosłego. Napisane teksty, czy to w szkole, czy domu zawsze sprawdzamy najpierw sami, potem kontroluje je dorosły; po jego stwierdzeniu, ile błędów ukryło się w każdej linijce naszej pracy, szukamy ich, poprawiamy je i ponownie zapisujemy wyrazy, tym razem już prawidłowo. Zaznaczając ołówkiem polecenia zadane przez nauczyciela pamiętamy o zadaniach domowych. Czytając zapamiętujemy pisownię trudnych dla nas wyrazów, zwracamy uwagę w tekstach na ortografię, na pisownię wyrazów wielką literą. Na kartkach oraz w Słowniczku obrazkowo wyrazowym systematycznie utrwalamy pisownię wyrazów z trudnością ortograficzną, zapamiętujemy je, często powtarzamy i zapisujemy, ich pisownię zawsze sprawdzamy w słowniczku ortograficznym (dzięki czemu utrwalamy kolejność liter w alfabecie), przy pomocy komputera lub w innej książeczce; trudne literki, np.: ó, u, rz, ż zaznaczamy kolorami. Dodatkowe ćwiczenia w czytaniu, w pisaniu prowadzimy bez pośpiechu, wówczas, gdy jesteśmy pogodni, mamy dużo energii, po odpoczynku, posiłku, zaspokojeniu pragnienia, które najlepiej gasi niegazowana woda mineralna. Dbamy o nasze książki i zeszyty, więc przed przystąpieniem do pracy zawsze pamiętamy o myciu rąk. 9
Nasz amulet, ulubiona, szczęśliwa maskotka obserwuje nasze działania, szeptem podpowiada nam do uszka jak poprawnie czytać i pisać. Kawałek dobrej czekoladki z miodem dodaje nam sił do nauki, usprawnia nasze myślenie. Uważamy, iż za poprawne czytanie, pisanie przysługuje nam nagroda: niekiedy cukierek, a częściej jeszcze słodszy buziak od rodzica. Zachęcamy nasze koleżanki i kolegów do prowadzenia treningów usprawniających czytanie i pisanie. WAŻNA RADA DLA WSZYSTKICH DZIECI LEWORĘCZNYCH wykorzystajcie do pisania zeszyt dla dzieci leworęcznych w ukośną linię opracowany przez p. Martę Bogdanowicz. Uwzględnijcie w swojej pracy nasze wskazówki i dołączcie do naszego klubu Pogromców literkowych straszków. 10