Załącznik Nr 1.11 pieczątka jednostki organizacyjnej OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA CZEŚĆ A * (opis przedmiotu i programu nauczania) OPIS PRZEDMIOTU Nazwa przedmiotu Metodyka nauczania języka polskiego jako obcego Wydział Instytut/Katedra Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Filologia polska Specjalność/specjalizacja Nauczanie języka polskiego jako obcego Poziom kształcenia Studia drugiego stopnia Profil Ogólno akademicki Forma studiów Stacjonarne Rok/semestr II 3 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego przedmiot/ koordynatora przedmiotu dr hab. Agnieszka Rypel, prof. UKW Liczba godzin dydaktycznych 15 w., 30 lab. i formy zajęć Liczba punktów ECTS 6 Rygory zaliczenia Zaliczenie z oceną, egzamin przedmiotu Specjalnościowy Język wykładowy Język polski Przedmioty wprowadzające i wymagania wstępne Język polski poza granicami kraju, metodyka nauczania kultury polskiej, wiadomości z zakresu literatury i kultury polskiej, nauki o języku. Efekty kształcenia Efekty kierunkowe K_W07 student omawia różnorodne zagadnienia związane z budową i funkcjami systemu kultury i mediów, charakteryzuje media tradycyjne i elektroniczne, ich znaczenie społecznokulturowe oraz możliwości integrowania kilku pokrewnych dyscyplin K_W08 student prezentuje pogłębione wiadomości, terminy i zaawansowane metody związane z analizą, wartościowaniem, problematyzowaniem i interpretacją literaturoznawczą oraz Wiedza Efekty przedmiotowe W01 student wykazuje się wiedzą na temat możliwości wykorzystania współczesnych mediów elektronicznych w nauczaniu JPJO oraz wiedzą o różnego typu tekstach kultury które mogą być stosowane w nauczaniu autonomicznym jako materiały autentyczne bądź do preparowania zadań. W02 student wykazuje się wiedzą na temat typologii różnorodnych kompetencji komunikacyjnych w tym także socjokulturowych oraz wymienia kryteria doboru treści kulturowych w kształceniu
krytycznoliteracką, różnymi tekstami kultury, zwłaszcza komunikatami językowymi, artystycznymi i nieartystycznymi w różnych formach komunikacji społeczno-medialnej K_U02 student posługuje się uszczegółowioną terminologią, dobiera i stosuje odpowiednie metody, narzędzia badawcze oraz opracowuje i prezentuje wyniki pozwalające na rozwiązywanie złożonych problemów w zakresie językoznawstwa, literaturoznawstwa, kultury, edytorstwa. K_U07 student redaguje, analizuje i krytyczne ocenia różne rodzaje tekstów artystycznych oraz nieartystycznych, analizuje i interpretuje je zgodnie z zawodowymi/indywidualnymi potrzebami. K_U10 student stosuje różnorodne sposoby opisu, promocji i integracji kultury, literatury, języka w instytucjach kultury oraz wykorzystuje bogate narzędzia porozumiewania się w zakresie nauk humanistycznych w celu komunikowania się ze specjalistami z różnych dziedzin. K_U11 student samodzielnie formułuje i/lub twórczo wykorzystuje teksty (mówione i pisane) w różnych gatunkach/konwencjach/stylach funkcjonalnych polszczyzny z uwzględnieniem oryginalnych środków językowych i stylistycznych uzależnionych od parametrów pragmatycznych (szczególnie od sytuacji komunikacyjnej). K_K01 student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, inspiruje i organizuje proces uczenia się innych. K_K04 student identyfikuje i rozstrzyga problemy związane z własną aktywnością zawodową w wybranej sferze działalności typowej dla danej specjalności. cudzoziemców. Umiejętności K01 student wykorzystuje wiedzę i poszczególne metodologie z zakresu językoznawstwa, literaturoznawstwa i kulturoznawstwa do określenia specyfiki procesu glottodydaktycznego oraz posługiwania się w praktyce metodami właściwymi podejściu komunikacyjnemu. K02 student wykorzystuje w procesie glottodydaktycznym różnorodne teksty artystyczne oraz nieartystyczne do samodzielnego opracowania programów, zadań i środków dydaktycznych dostosowanych do specyfiki grupy uczących się języka polskiego jako obcego. K03 student organizuje różnorodne formy działań służące zintegrowanemu, całościowemu postrzeganiu przez uczących się JPJO kultury polskiej, w tym wiedzy o Polsce, kulturze wysokiej, kultury dnia codziennego oraz etykiety językowej. K04 student wykorzystuje różnorodne teksty do wprowadzania i ćwiczenia poszczególnych sprawności językowych, komunikacyjnych oraz kulturowych, zarówno w mówionej, jak i pisanej odmianie języka polskiego. kompetencje społeczne K01 student pełniąc funkcję nauczyciela języka polskiego, opracowuje programy, analizuje i wykorzystuje podręczniki, przygotowuje scenariusze lekcji. K02 student samodzielnie projektuje ścieżkę swojego doskonalenia zawodowego, współpracuje z organizacjami wspierającymi dokształcanie nauczycieli JPJO.... podpis prowadzącego/koordynatora przedmiotu
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU Rok akademicki: (2015/2016 Semestr: (zimowy) Nazwa przedmiotu Metodyka nauczania języka polskiego jako obcego Wydział Instytut/Katedra Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Filologia polska Specjalność/specjalizacja Nauczanie języka polskiego jako obcego Opisywana forma zajęć w. Liczba godzin dydaktycznych 15 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego zajęcia dr hab. Agnieszka Rypel, prof. UKW Treści programowe realizowane podczas zajęć 1. Tradycje nauczania języka polskiego jako obcego oraz kształcenia nauczycieli JPJO. 2. Certyfikacja i jej wpływ na nauczanie języka polskiego jako obcego. 3. Glottodydaktyka jako dziedzina nauki. 4-5.Typologia kompetencji językowych i komunikacyjnych. 6-7. Koncepcje nauczania języków obcych: podejście audiolingwalne, funkcjonalne, kognitywne, konstruktywistyczne. 8-9. Założenia podejścia komunikacyjnego źródła. Podstawy teoretyczne, praktyka dydaktyczna. 10. Nauczanie autonomiczne. 11. Rola i zadania nauczyciela JPJO. 12. Środki dydaktyczne wykorzystywane do nauczania języka polskiego jako obcego. 13. Podręcznik jako podstawowy środek dydaktyczny w procesie glottodydaktycznym. 14. Materiały autentyczne a preparowane. 15. Wykorzystanie współczesnych mediów elektronicznych w nauczaniu JPJO. Metody dydaktyczne Metody i kryteria oceniania Wykład, wykład konwersatoryjny, rozmowa kierowana, prezentacja multimedialna. ocena bardzo dobra student: wyczerpująco charakteryzuje tradycje nauczania JPJO oraz przedstawia założenia glottodydaktyki jako dziedziny nauki, szczegółowo objaśnia typologię kompetencji językowych i komunikacyjnych, wyczerpująco objaśnia wszystkie koncepcje nauczania języków obcych oraz założenia podejścia komunikacyjnego, wymienia i charakteryzuje środki dydaktyczne (w tym podręczniki stosowane w nauczaniu JPJO, szczegółowo objaśnia różnice między materiałami autentycznymi a preparowanymi oraz rolę mediów w nauczaniu. ocena dobra student: ogólnie charakteryzuje tradycje nauczania JPJO oraz przedstawia założenia glottodydaktyki jako dziedziny nauki, dobrze objaśnia typologię kompetencji językowych i komunikacyjnych, właściwie objaśnia większość koncepcji nauczania języków obcych oraz założenia podejścia komunikacyjnego, wymienia i charakteryzuje wybrane środki dydaktyczne (w tym podręczniki stosowane w nauczaniu JPJO, włąściwie objaśnia zasadnicze różnice między materiałami autentycznymi a preparowanymi oraz rolę mediów w nauczaniu. ocena dostateczna student: wyrywkowo charakteryzuje tradycje nauczania JPJO oraz przedstawia założenia glottodydaktyki jako dziedziny nauki, pobieżnie objaśnia typologię kompetencji językowych i komunikacyjnych, ogólnie objaśnia wybrane koncepcje nauczania języków obcych oraz założenia podejścia
Rygor zaliczenia Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca komunikacyjnego, wymienia i charakteryzuje środki dydaktyczne (w tym podręczniki stosowane w nauczaniu JPJO, ogólnie objaśnia podstawowe różnice między materiałami autentycznymi a preparowanymi oraz rolę mediów w nauczaniu. Egzamin Aleksandrowicz-Pędzich L., Międzykulturowość na lekcjach języków obcych. Arabski J., Przyswajanie języka obcego i pamięć werbalna, Katowice 1997. Dziewierzyńska E., Sposoby optymalizacji przyswajania materiału leksykalnego w procesie nauczania języka obcego, Rzeszów 2012. Grzyś M., Zagadnienia kulturowe i kulturotwórcze w nauczaniu języków obcych, Siedlce 2003. Janowska I., Podejście zadaniowe do nauczania i uczenia się języków obcych na przykładzie języka polskiego jako obcego, Kraków 2011. Komorowska H., Metodyka nauczania języków obcych, Warszawa 2003. Komorowska H., Sukces i niepowodzenia w nauce języka obcego, Warszawa 1987. Lewandowski J., Nauczanie języka polskiego cudzoziemców w Polsce monografia glottodydaktyczna, warszawa 1985. Marton W., Nowe horyzonty nauczania języków obcych, Warszawa 1972. Metodyka nauczania języka polskiego jako obcego, red. J. Lewandowski Nauczanie języka obcego a specyficzne potrzeby uczących się: o kompetencjach motywowania i strategiach, red. J. Knieja, S. Piotrowski, Lublin 2011. Siek-Piskozub T., Gry i zabawy w nauczaniu języków obcych, Warszawa 1997. Wójcik T., Aspekty procesu glottodydaktycznego, Warszawa 1982. Jakóbczyk S., Porównywanie w glottodydaktyce, Poznań 1991. Komorowska H., Metody badań empirycznych w glottodydaktyce, Warszawa 1982. Perspektywy glottodydaktyki i językoznawstwa, red. K. Myczko, B. Skowronek, W. Zabrocki, Poznań 2008. Problemy komunikacji międzykulturowej: lingwistyka, translatoryka, glottodydaktyka, red. B. Z. Kielar, Warszawa 2000. Ronowicz E.A., Kierunki w metodyce nauczania języków obcych: przegląd historyczny, Warszawa 1982. Wilczyńska W., Michońska-Stadnik, Metodologia badań w glottodydaktyce. Wprowadzenie, Warszawa 2010. podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU Rok akademicki: (2016/2016 Semestr: (zimowy) Nazwa przedmiotu Metodyka nauczania języka polskiego jako obcego Wydział Instytut/Katedra Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Specjalność/specjalizacja Nauczanie języka polskiego jako obcego Opisywana forma zajęć Lab. Liczba godzin dydaktycznych 30 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego zajęcia dr hab. Agnieszka Rypel, prof. UKW Treści programowe realizowane podczas zajęć 1. Specyfika języka polskiego i kultury polskiej na tle innych grup językowych i kulturowych. 2. Analiza i porównanie różnego typu podręczników do nauczania języka polskiego jako obcego. 3. Treści kulturowe w podręcznikach dla obcokrajowców (etykieta językowa, wiedza o Polsce, kultura wysoka, kultura dnia codziennego). 4. Problemy w nauczaniu JPJO wynikające z różnic oraz interferencji językowych oraz kulturowych (na wybranych przykładach z odmiennych i zbliżonych grup językowych i kulturowych). 5. Ogólna klasyfikacja metod stosowanych w nauczaniu JPJO. 5-6. Wprowadzanie słownictwa i frazeologii. 7-8. Nauczanie fleksji i składni polskiej. 9. Słowotwórstwo w NJPJO. 10. Kształcenie odmiany pisanej języka polskiego. 11. Kształcenie kompetencji ortograficznej. 12. Kształcenie kompetencji komunikacyjnej. 13. Projektowanie zajęć dydaktycznych. 14. Tworzenie planów i scenariuszy zajęć. 15. Ewaluacja scenariuszy zajęć. Metody dydaktyczne Metody i kryteria oceniania dyskusja, pogadanka, przekład intersemiotyczny, burza mózgów, krytyczna ocena i analiza, analiza i twórcze wykorzystania wzorów, analiza porównawcza, metoda problemowa, techniki dramy, gry dydaktyczne, ćwiczenia praktyczne (np.pisanie scenariuszy, wykonywanie pomocy dydaktycznych itp.), prezentacje multimedialne ocena bardzo dobra student wyczerpująco objaśnia specyfikę trudności w nauczaniu języka polskiego cudzoziemców z różnych grup językowo-kulturowych, umiejętnie dostrzega różnice w sposobie przedstawiania treści językowo-kulturowych w poszczególnych podręcznikach do nauczania JPJO, objaśnia i stosuje w scenariuszach zajęć oraz działaniach dydaktycznych zróżnicowane metody dydaktyczne, wyczerpująco objaśnia sposoby wprowadzania słownictwa, fleksji, składni oraz kształcenia kompetencji komunikacyjnych w odmianie oraz mówionej pisanej, właściwie planuje zajęcia dydaktyczne w zróżnicowanych grupach. ocena dobra student dobrze objaśnia specyfikę trudności w nauczaniu języka polskiego cudzoziemców z różnych grup językowokulturowych, właściwie dostrzega większość różnic w sposobie przedstawiania treści językowo-kulturowych w poszczególnych
podręcznikach do nauczania JPJO, objaśnia i stosuje w scenariuszach zajęć oraz działaniach dydaktycznych większość z zalecanych metody dydaktycznych, właściwie objaśnia większość sposobów wprowadzania słownictwa, fleksji, składni oraz kształcenia kompetencji komunikacyjnych w odmianie oraz mówionej pisanej, na ogół odpowiednio planuje zajęcia dydaktyczne w zróżnicowanych grupach. ocena dostateczna student pobieżnie objaśnia specyfikę trudności w nauczaniu języka polskiego cudzoziemców w wybranych grup językowo-kulturowych, dostrzega niektóre różnice w sposobie przedstawiania treści językowo-kulturowych w poszczególnych podręcznikach do nauczania JPJO, objaśnia i stosuje w scenariuszach zajęć oraz działaniach dydaktycznych właściwe, lecz mało zróżnicowane metody dydaktyczne, ogólnie objaśnia sposoby wprowadzania słownictwa, fleksji, składni oraz kształcenia kompetencji komunikacyjnych w odmianie oraz mówionej pisanej, na ogół właściwie planuje zajęcia dydaktyczne w zróżnicowanych grupach. Rygor zaliczenia Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca Zaliczenie z oceną Janowska I, Planowanie lekcji języka obcego. Podręcznik i poradnik dla nauczycieli języków obcych, Kraków 2010. Janowska I., Podejście zadaniowe do nauczania i uczenia się języków obcych. Na przykładzie języka polskiego jako obcego, Kraków 2011. Kowalska M., O biznesie po polsku. Wprowadzenie do języka biznesu. Podręcznik do nauki języka polskiego (B1, B2), 2013. Kurzowa Z., Ilustrowany słownik podstawowy języka polskiego wraz z indeksem pojęciowym wyrazów i ich znaczeń, Kraków 2011. Machowska J., Gramatyka? Dlaczego nie?! Ćwiczenia gramatyczne dla poziomu A1, 2013. Mędak S., Liczebnik też się liczy. Gramatyka liczebnika z ćwiczeniami, Kraków, 2013. Mędak S., Słownik form koniugacyjnych czasowników polskich, Kraków, 2013. Mędak S., Słownik odmiany rzeczowników polskich, Kraków 2011. Pyzik J., Przygoda z gramatyką. Fleksja i słowotwórstwo imion. Ćwiczenia funkcjonalno-gramatyczne dla cudzoziemców (B2, C1), Kraków 2013. Rabiej A., H. Marczyńska, B. Zaręba, 40 koncepcji dobrych lekcji, Kraków 2011. Ruszer A., Oswoić tekst. Podręcznik kompozycji i redakcji tekstów użytkowych dla poziomu B2 i C1, Kraków 2013. Seretny A, A co to takiego? Obrazkowy słownik języka polskiego (A1, A2), Kraków 2013. Seretny A, E. Lipińska, ABC metodyki nauczania języka polskiego jako obcego, Kraków 2005. Zgółkowa H., Słownik minimum języka polskiego, 2012. Drwal-Straszakowa K, W. Martyniuk, Powiedz to po polsku / Say it the Polish Way. Ćwiczenia rozwijające sprawność rozumienia ze słuchu, Kraków 2011. Gałyga D., Jak to łatwo powiedzieć... Ćwiczenia komunikacyjne dla początkujących A1, A2 (wersja polska), Kraków 2011. Garncarek P., Czas na czasownik (B2), Kraków 2011. Gębal P., Od słowa do słowa toczy się rozmowa. Repetytorium leksykalne z języka polskiego jako obcego dla poziomów B1 i B2, Kraków 2012. Lipińska E., Księżyc w butonierce. Ćwiczenia dla cudzoziemców doskonalące sprawność rozumienia ze słuchu na podstawie tekstów Andrzeja Sikorowskiego (B2, C1, C2), Kraków 2010.
Lipińska E., Nie ma róży bez kolców. Ćwiczenia ortograficzne dla cudzoziemców (B1, B2), Kraków 2012. Machowska J., Gramatyka? Ależ tak! Ćwiczenia gramatyczne dla poziomu A2, Kraków 2011. Mędak S., Co z czym? Ćwiczenia składniowe z języka polskiego dla obcokrajowców (B2, C1), Kraków 2005. Mędak S., Praktyczny słownik łączliwości składniowej czasowników polskich, Kraków 2011. Miodunka W., (red.), Nowa generacja w glottodydaktyce polonistycznej, Kraków 2009. Pięcińska A., Co raz wejdzie do głowy - już z niej nie wyleci. Czyli frazeologia prosta i przyjemna, Kraków 2006. Pyzik J., Iść czy jechać. Ćwiczenia gramatyczno-semantyczne z czasownikami ruchu (B2, C1), Kraków 2011. Szelc-Mays M., Coś wam powiem. Ćwiczenia komunikacyjne B1, B2 (wersja polska), Kraków 2011. Szelc-Mays M., E. Rybicka, Słowa i słówka. Podręcznik do nauki języka polskiego. Słownictwo i gramatyka dla początkujących (A1, A2), Kraków 2006. Szelc-Mays M., Nowe słowa, stare rzeczy, Kraków 2012. Gałyga D., Ach, ten język polski. Ćwiczenia komunikacyjne dla początkujących (wersja z komentarzem angielskim) (A1, A2), Kraków 2005. Szelc-Mays M., Tańce malowane. Podręcznik dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, Kraków 2004. Seretny, E. Lipińska, Z zagadnień dydaktyki języka polskiego jako obcego, Kraków 2006. Lipińska E., Lektury podręczne, Kraków 2013.... podpis prowadzącego daną formę zajęć... podpis koordynatora przedmiotu CZĘŚĆ B (opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia) Opis sposobu realizowania i sprawdzania efektów kształcenia dla przedmiotu z odniesieniem do form zajęć i sprawdzianów Efekty kształcenia a forma zajęć Metody oceniania efektów kształcenia Efekty kształcenia dla ** kierunku Przedmiotu Forma zajęć Metody oceniania*** Efekty kształcenia dla przedmiotu K_W07, K_W08 W01, W02 kolokwium W01, W02 K_U02, K_07, U01, U02, U03, K_10, K_11 U04 prace domowe K02, K03 K_K01, K_04 K01, K02 projekt, scenariusz U01, K01, K02 egzamin U02, U03, U04 podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu