No. 01-02/2015 www.bssce.com
Im prostsze są ustawy podatkowe, tym bardziej są niesprawiedliwe. Josef Strauss Business Support Solution ul. Pojezierska 90A 91-341 Łódź e-mail: taxnews@poczta.bssce.com Tel: +48 (42) 200 7000
no. 01-02/2015 W tym numerze: Witamy w naszym Newsletterze 3 Termin składania większości deklaracji 4 Nagrody w konkursach organizowanych dla kontrahentów pobór podatku 5 Alkohol, jako koszt podatkowy 6 Nieodpłatne wykonywanie funkcji przez członka zarządu nie jest jednoznaczne z powstaniem nieodpłatnego świadczenia 7 Dokumentacja cen transferowych - limit nie ma zastosowania tylko do jednej transakcji 8 Kiedy pożyczki dla podmiotów powiązanych poza proporcją sprzedaży w VAT? 10 Prawo podatkowe nie jest tożsame z bilansowym NSA 11 Znaki towarowe nadal szansą na optymalizację 12 Czy zwrot handlowcom wydatków na nocleg jest ich przychodem? 14 Badania kliniczne na rzecz sponsora nie są zwolnione z VAT 15 Nasze usługi 16 Witamy w naszym Newsletterze Biuletyn podatkowy, który oddajemy w Państw ręce ma na celu dostarczać Klientom Business Support Solution specjalistycznych informacji na bieżące i ważne dla funkcjonowania każdej firmy kwestie podatkowe. Biuletyn ten, w odróżnieniu od dostępnych newsletterów podatkowych, będących w mniejszym lub większym stopniu przeglądem prasy podatkowej, będzie się skupiać na przedstawieniu wybranych i ważkich zagadnień z zakresu podatków i finansów. Mamy również nadzieję, że stanie się on dla Państwa źródłem informacji o możliwej do zastosowania w Państwa działalności optymalizacji w obszarze podatków. Jedną z podstawowych wartości dobrego biuletynu jest jego przydatność dla czytelników. Dlatego też będziemy wdzięczni za wszelkie sugestie dotyczące jego zawartości. W bieżącym numerze głównym tematem są istotne kwestie związane głównie z rozliczeniem podatku od towarów i usług. Nie zabraknie również ciekawych informacji z zakresu rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych oraz od osób fizycznych. Wydanie prezentuje informacje według stanu prawnego obowiązującego w dniu ukazania się niniejszego wydania. 3
Termin składania większości deklaracji Od 1 stycznia 2015r.nadano nowe brzmienie regulacji art.12 par. 5 Ordynacji podatkowej, zgodnie, z którą za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy, z zastrzeżeniem: chyba, że ustawy podatkowe stanowią inaczej. Początkowo komentarze wskazywały na to, że skutki zmian będą obejmować podatki, których termin płatności ustalony został przez przepisy szczególne (VAT, CIT etc.).tymczasem z komunikatu MF wynika, że aktualnie wyjątek jest tylko jeden. Dotyczy on deklaracji VAT od usług telekomunikacyjnych, nadawczych lub elektronicznych świadczonych na rzecz osób niebędących podatnikami, zlokalizowanych w innych państwach członkowskich UE składanych w procedurze MOSS. Uzasadnienie: We wskazanym przypadku należy przekazywać deklaracje za okresy kwartalne do 20 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale, bez względu na to, czy dzień ten przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy. W związku z tym, że termin na złożenie tej deklaracji nie ulega zmianie nawet, gdy przypadnie na sobotę czy dzień wolny od pracy, konieczne było dodanie w par.5 art. 12 Ordynacji podatkowej ww. zastrzeżenia Podstawa Prawna: Ustawa nowelizująca z 25 lipca 2014 r. ustawy (Dz.U. poz. 1171) art. 12 par.5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa 4
Nagrody w konkursach organizowanych dla kontrahentów pobór podatku Podatnik zobowiązany jest, jako płatnik, na podstawie art. 41 ust. 4 u.p.d.o.f., pobierać zryczałtowany 10% podatek dochodowy od wydawanych nagród i wygranych w konkursach oraz loteriach promocyjnych. Bez znaczenia jest to, czy odbiorca nagrody prowadzi działalność gospodarczą, bo ryczałt dotyczy wszystkich nagród przyznawanych w konkursach. W odniesieniu do nagród (wygranych) w konkursach ustawodawca nie przewidział żadnych odstępstw od obciążającego ich organizatora, jako płatnika obowiązku naliczenia, pobrania i przekazania na rachunek właściwego urzędu skarbowego zryczałtowanego podatku dochodowego. Uzasadnienie: Strona skarżąca była podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej towarów. W celu zachęcenia kontrahentów do nabywania towarów oferowanych do sprzedaży przez Skarżącą, organizowała ona konkursy dla tych kontrahentów. Kontrahenci ci prowadzili działalność gospodarczą. Organizowane przez Skarżącą konkursy oparte były na regulaminach określających m.in.: warunki uczestnictwa, sposób wyłaniania zwycięzców, komisję konkursową, sposób wydawania nagród. Jeżeli podmiot organizuje konkursy spełniające wymogi przypisane właśnie konkursowi, to otrzymane przez ich uczestników wygrane stanowią przychód z tego konkursu. Przychód tego rodzaju zgodnie z treścią art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym bez względu na fakt, czy uzyskał go przedsiębiorca. Skoro zaś jest to podatek zryczałtowany, wydatki związane z udziałem w konkursie lub loterii promocyjnej nie mogą być uwzględnione w rozliczeniu tego podatku. Stan taki będzie istniał bez względu na to, czy przyjmie się, że dana osoba fizyczna w wyniku otrzymania wygranej (nagrody) uzyska przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej albo przychód z innego źródła przychodów. Wówczas od jej przychodu stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., stanowiącego unormowanie szczególne w stosunku do art. 27 i art. 30c u.p.d.o.f. należy pobrać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody. Źródło i podstawa prawna: art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f II FSK 202/13 - Wyrok NSA z 20 stycznia 2015r. 5
Alkohol, jako koszt podatkowy Przedsiębiorca może zmniejszyć przychód o wydatki poniesione podczas spotkania biznesowego na zakup napojów alkoholowych - takie jest ostatnio stanowisko organów podatkowych Stan faktyczny i Uzasadnienie: Wydatki ponoszone na usługi gastronomiczne, w tym koszty obiadów, kolacji, oraz wydatków na zakup posiłków oraz napojów (alkoholowych lub bezalkoholowych) ponoszone w związku ze spotkaniem zorganizowanym w celach biznesowych w miejscu wykonywanej działalności lub poza nią, a nie w celu okazania przepychu (wytworności itp.) lub w celu kreowania wizerunku stanowią koszty uzyskania przychodu. Wydatki na organizację spotkań biznesowych, w tym także na zakup alkoholu, mogą być zatem kosztem podatkowym jednak trzeba mieć dokumenty potwierdzające związek poniesionych wydatków z przychodem. Nie wystarczą w tym celu rachunki z restauracji, ale konieczne będą wszelkie inne dokumenty potwierdzające, że taki wydatek był biznesowo racjonalny. Źródło: art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o p.d.o.p. i 23 ust. 1 pkt 23 p.d.o.f. Interpretacje dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 grudnia 2014 r.: nr IBPBI/1/423-38/14/ESZ i IBPBI/1/415-1075/14/ESZ 6
Nieodpłatne wykonywanie funkcji przez członka zarządu nie jest jednoznaczne z powstaniem nieodpłatnego świadczenia Określenie, czy w sprawie mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem wymaga prawidłowego ustalenia stanu faktycznego sprawy, w tym zbadania specyficznego charakteru związku członków zarządu z głównym udziałowcem. Stan faktyczny i Uzasadnienie: Spółka nie prowadziła działalności gospodarczej, jednak w okresie tym działał zarząd składający się z trzech członków, niebędących jednocześnie wspólnikami spółki. Członkowie zarządu pełnili swoje funkcje nieodpłatnie, nie pobierając wynagrodzenia. W toku kontroli podatkowej stwierdzono, że w badanym okresie członkowie zarządu wykonywali czynności związane z reprezentowaniem spółki oraz prowadzeniem jej spraw między innymi poprzez podpisywanie dokumentów spółki (np. sprawozdania finansowego za 2008 r., raportów kasowych). Uwzględniając te okoliczności organ pierwszej instancji uznał, że świadczenie otrzymane w 2009 r. przez spółkę w postaci pełnienia funkcji przez członków zarządu bez wynagrodzenia stanowi nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 p.d.o.p. Urząd skarbowy uznał, że Spółka z tytułu nieodpłatnego pełnienia funkcji przez członków zarządu uzyskała nieodpłatne świadczenie, które jest dla niej przychodem. Jego wartość ustalił na podstawie wysokości wynagrodzenia przyznanego członkom zarządu w innych spółkach, w których miasto miało udziały. Podobne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny. Tymczasem sądy administracyjne nie zaakceptowały stanowiska organu podatkowego i stwierdziły, że ustalenia wymaga czy w rozpatrywanej sprawie można mówić o uzyskaniu przez spółkę nieodpłatnego świadczenia konieczne jest zbadanie przez organy podatkowe całokształtu stanu faktycznego sprawy. WSA uznał, że konieczne jest uwzględnienie specyficznej sytuacji faktycznej sprawy, w szczególności okoliczności zatrudnienia członków zarządu spółki w Urzędzie Miasta P., będącego większościowym udziałowcem spółki. Dopiero po przeprowadzeniu istotnych ustaleń, m.in. czy członkowie zarządu spółki z tytułu wykonywanych w spółce czynności otrzymują lub mogą otrzymać w przyszłości korzyść materialną, przy uwzględnieniu łączącego ich stosunku pracy z głównym udziałowcem spółki; czy wynagrodzenie otrzymywane w związku z ich zatrudnieniem w Urzędzie Miasta P. obejmowało również wykonywanie czynności zarządczych w spółkach, w których Miasto P. posiada udziały oraz w jakim wymiarze członkowie zarządu faktycznie wykonywali swoje czynności. Dopiero po zbadaniu wskazanych aspektów, możliwe jest dokonanie oceny, czy spółka otrzymała nieodpłatne świadczenie oraz ustalenie wartości tego świadczenia. Zdaniem WSA organ podatkowy powinien więc był ustalić, czy wykonywanie czynności zarządczych w spółce nie jest objęte w jakimś stopniu wynagrodzeniem otrzymywanym od udziałowca tejże spółki, czyli od miasta. Zdaniem WSA należy też badać, w jakim wymiarze członkowie zarządu faktycznie wykonywali swoje obowiązki i czy nie były to jedynie czynności wymagane przez prawo. NSA zgodził się ze stanowiskiem WSA oraz nadmienił, że przy dokonywaniu oceny pomocne są wnioski wynikające z wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, w którym Trybunał analizował pojęcie nieodpłatnego świadczenia w dziedzinie podatku dochodowego od osób fizycznych. 7
Dokumentacja cen transferowych - limit nie ma zastosowania tylko do jednej transakcji Żaden z przepisów nie wprowadza dodatkowego kryterium obowiązku dokumentacyjnego w postaci porównywalności transakcji czy jednorodności świadczeń, ani też nie zawiera odesłania w tym zakresie do innych przepisów. Przyjęcie, że przesłanką powstania obowiązku sporządzenia dokumentacji jest wartość określonego, jednostkowego świadczenia (usługi), w oderwaniu od całokształtu realizowanych transakcji z określonym podmiotem powiązanym, uniemożliwiłaby całościowy ogląd łączących ich stosunków gospodarczych. Stan faktyczny i Uzasadnienie: Spółka będąca podmiotem dominującym grupy kapitałowej, zawierającym transakcje z krajowymi i zagranicznymi podmiotami powiązanymi z tejże grupy spierała się z fiskusem czy i jakie transakcje należało zsumować w celu ustalenia, czy przekroczone zostały limity, od których uzależniony został obowiązek dokumentacyjny. Spółka twierdziła, że dla celów określenia obowiązku dokumentacyjnego nie należy łączyć transakcji wynikających z różnych typów transakcji obejmujących różne świadczenia. Jeżeli z tym samym podmiotem powiązanym zawiera ona różne transakcje, dotyczące różnych świadczeń, dla których określono różne ceny, wartość tych poszczególnych świadczeń nie podlega zsumowaniu. Zdaniem Spółki dla transakcji niskocennych, których wartość w skali roku nie przekracza limitów z art. 9a ust. 2 i które poza tożsamością stron nie są ze sobą w żaden sposób powiązane, nie należy sporządzać dokumentacji podatkowej. Co więcej, skarżąca wyraziła pogląd, iż pojedynczą umowę najmu, której przedmiotem jest konkretna nieruchomość, należy traktować jako odrębną transakcję. Każda umowa najmu zawierana przez nią z jednym podmiotem powiązanym ma określoną odrębną cenę (stawkę czynszu), uwzględniającą przedmiot umowy najmu (dzierżawy), warunki umowy, wykorzystanie przedmiotu najmu (dzierżawy), położenie nieruchomości oraz inne okoliczności, gdy mają one wpływ na ustalenie ceny transakcji. Jeżeli zatem w roku podatkowym kwota wynikająca z pojedynczej umowy nie przekracza równowartości 30.000 euro, umowa ta nie podlega obowiązkowi dokumentacyjnemu. W ocenie skarżącej, refakturowanie usług nabywanych od podmiotów zewnętrznych na podmiot powiązany stanowi "transakcję" w rozumieniu art. 9a podlegającą obowiązkowi dokumentacyjnemu w przypadku przekroczenia limitu 30.000 euro. Refakturowanie należy traktować jako odsprzedaż uprzednio zakupionych usług po kosztach, co jest równoznaczne ze świadczeniem zakupionej uprzednio usługi. Jeżeli więc wartość refaktur dotyczących określonej nieruchomości w skali roku nie przekracza kwoty netto stanowiącej równowartość 30.000 euro, to nie podlegają one obowiązkowi dokumentacji. Fiskus miał inne zdanie niż podatnik. Urząd uznał, że aby ustalić czy powstaje obowiązek sporządzenia dokumentacji zsumowaniu podlega wartość transakcji dotyczącej np. usługi dystrybucji paliwa gazowego i transakcji np. najmu (dzierżawy). Obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej wszystkich transakcji realizowanych z podmiotem powiązanym powstaje zatem, gdy łączna kwota (jej równowartość) wynikająca z danej umowy, czy też umów dotyczących różnych świadczeń zawartych z tym podmiotem powiązanym przekroczy ustalone przepisami limity. 8
Podobne stanowisko wyraził Sąd, który podkreślił, że ustawodawca używając określeń transakcja i transakcje, posłużył się w tym zakresie naturalnym językiem potocznym. W języku potocznym "transakcja" zasadniczo oznacza: zawarcie umowy w sprawie kupna sprzedaży czegoś. W takim ujęciu na tle art. 9a ust. 1 i w art. 9a ust. 2 ustawy o CIT termin "transakcja" jest synonimem pojęcia "umowa". Posługiwanie się, co do zasady, wartością jednostkowej usługi mogłoby w konsekwencji prowadzić do obejścia przepisów art. 9a ust. 1 i 2 ustawy o CIT. Poza tym ustawa nie wprowadza dodatkowego kryterium obowiązku dokumentacyjnego w postaci porównywalności transakcji czy jednorodności świadczeń, ani też nie zawiera odesłania w tym zakresie do innych przepisów. Artykuł 9a ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT zawiera wyłącznie jeden rodzaj grupowania transakcji, tj.: usługi, sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych oraz udostępnienie wartości niematerialnych i prawnych. A skoro spółka wskazała wyłącznie na transakcje świadczenia usług to przesłanką powstania obowiązku dokumentacyjnego w tym przypadku jest łączna wartość wynikająca z umów o świadczenie usług zawartych z danym podmiotem w roku podatkowym (bądź łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń). Źródło: Wyrok NSA z 17 grudnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2849/12 9
Kiedy pożyczki dla podmiotów powiązanych poza proporcją sprzedaży w VAT? Business Support Solution Oceniając charakter transakcji należy zbadać, jaka jest relacja pomiędzy zasadniczą działalnością podatnika a usługami finansowymi oraz czy stanowią one bezpośrednie, stałe i konieczne rozszerzenie działalności podlegającej opodatkowaniu. Jeżeli do przeprowadzenia transakcji finansowych zaangażowanie składników majątku (aktywów) lub usług opodatkowanych podatkiem VAT jest niewielkie, transakcje te należy uznać za transakcje o charakterze ubocznym. Stan faktyczny i Uzasadnienie: Spółka zajmująca się przede wszystkim obsługą i zarządzaniem siecią urządzeń paczkomatowych w kraju i za granicą, w latach 2012 i 2013 udzieliła pięciu zagranicznym podmiotom powiązanym łącznie kilkunastu pożyczek. Kwoty poszczególnych pożyczek były znaczne, a pożyczki były oprocentowane. Spółka zaznaczyła, iż udzielanie pożyczek stanowi formę zagospodarowania posiadanych środków finansowych, a przychody podatkowe z tytułu udzielania pożyczek stanowiły ok. 2% całości przychodów podatkowych spółki. Po stronie spółki pojawiły się wątpliwości, czy udzielenie pożyczek we wskazanych warunkach i okolicznościach może być uznane za sporadyczną usługę pośrednictwa finansowego w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy o VAT i w konsekwencji, czy odsetki od udzielanych przez spółkę pożyczek powinny być wyłączone z kalkulacji współczynnika sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT (stan prawny obowiązujący do końca 2013 r.). Organ podatkowy w wydanej interpretacji uznał, iż udzielone pożyczki nie mogą być uznane za działalność pomocniczą i powinny zostać uwzględnione w kalkulacji współczynnika sprzedaży. WSA uchylił zaskarżoną interpretację. Uznał, iż w przedstawionych okolicznościach pożyczki stanowią pomocniczą działalność finansową. Powołując się m. in. na orzecznictwo TSUE (wyroki w sprawach C-306/94 Regie Dauphinoise-Cabinet A. Forest SARl, C-77/01 EDM) wskazał, iż oceniając charakter transakcji należy zbadać, jaka jest relacja pomiędzy zasadniczą działalnością podatnika a usługami finansowymi oraz czy stanowią one bezpośrednie, stałe i konieczne rozszerzenie działalności podlegającej opodatkowaniu. Źródło: Wyrok WSA w Krakowie z 14 listopada 2014 r sygn. akt I SA/Kr 1480/14 10
Prawo podatkowe nie jest tożsame z bilansowym Wydatki remontowe mogą być kosztem podatkowym jednorazowo w dacie ich poniesienia, nawet, jeśli dla celów rachunkowych są rozliczane stopniowo, poprzez odpisy amortyzacyjne Stan faktyczny i Uzasadnienie: Sprawa dotyczyła spółki, która wydatki na periodyczne remonty środków trwałych zaliczała do kosztów księgowych i podatkowych w dacie ujęcia faktury w księgach rachunkowych. Zamierzała jednak zmienić od nowego roku politykę rachunkowości i zacząć stosować Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej. W myśl nowych regulacji nakłady na remont środków trwałych miały być rozliczane w czasie, poprzez odpisy amortyzacyjne. Ze stanowiskiem takim nie zgodził się organ podatkowy, który uznał, iż nie chodzi o jakiekolwiek ujęcie wydatku w księgach, tylko o uznanie go za zgodził się zarówno WSA jak i NSA, który wskazał, że dniem poniesienia kosztu jest dzień, na który wydatek został ujęty w ewidencji księgowej na podstawie otrzymanego dokumentu. Tym samym moment ujęcia wydatku dla celów bilansowych nie decyduje o momencie uznania go, jako kosztu w ujęciu podatkowym. Sąd podkreślił autonomiczny charakter prawa podatkowego i jego niezależność wobec innych regulacji rachunkowych. Źródło: Wyrok NSA z 26 listopada 2014 r., sygn. akt II FSK 115/13 11
Znaki towarowe nadal szansą na optymalizację Można amortyzować wartości niematerialne i prawne, nawet, jeśli w momencie aportu nie były jeszcze opatentowane Stan faktyczny i Uzasadnienie Spółka we wniosku o interpretację wskazała, że otrzyma tytułem aportu zespół składników majątkowych i niemajątkowych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W skład ZCP wejdą między innymi składniki majątkowe niestanowiące w majątku wnoszącego aport środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (i tym samym nieamortyzowane przez podmiot wnoszący aport). Wnoszący aport rozważa możliwość wniesienia różnych składników, w tym praw majątkowych w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej, w szczególności praw ochronnych do znaków towarowych oraz praw ze zgłoszeń znaków towarowych do Urzędu Patentowego (niezarejestrowanych na dzień aportu), a także praw ochronnych do wspólnotowych znaków towarowych zarejestrowanych w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego, zwanego dalej "OHIM" oraz praw ze zgłoszeń wspólnotowych znaków towarowych (niezarejestrowanych na dzień aportu). Po otrzymaniu aportu Spółka podejmie kroki mające na celu dokonanie wpisu w stosownym rejestrze znaków towarowych potwierdzającego przeniesienie praw ochronnych na znaki towarowe oraz praw ze zgłoszeń znaków towarowych na Spółkę. W stosunku do znaków towarowych, co do których proces rejestracji nie zostanie zakończony do dnia aportu, Spółka będzie kontynuowała ten proces, jako nowy właściciel praw ze zgłoszonych znaków towarowych; decyzja przyznająca prawa ochronne zostanie wydana już na Spółkę. W związku z powyższym Spółka zadała następujące pytanie: - czy będzie uprawniona do amortyzacji podatkowej wniesionej do niej w ramach aportu ZCP (nabytych): a) praw ochronnych do znaków towarowych zarejestrowanych w Urzędzie Patentowym, b) praw ze zgłoszeń znaków towarowych (niezarejestrowanych na dzień aportu), c) praw ochronnych do wspólnotowych znaków towarowych zarejestrowanych w OHIM w Alicante, d) praw ze zgłoszeń wspólnotowych znaków towarowych (niezarejestrowanych na dzień aportu począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi wprowadzenie praw do zarejestrowanych znaków towarowych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki na podstawie art. 16h ust. 1 pkt 1 w związku z art. 16d ust. 2 updop? Organ podatkowy stwierdził, że w przeciwieństwie do środków trwałych, updop przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być, jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Prawa, które w dacie nabycia nie spełniają warunków określonych w art. 16b ust. 1 updop nie mogą zostać uznane za wartości niematerialne i prawne, a tym samym nie podlegają amortyzacji dla celów podatkowych. Ponieważ prawo ochronne na znak towarowy powstaje wskutek prawno kształtującej decyzji Urzędu Patentowego, to nie istnieje przed wydaniem takiej decyzji. Istnieje możliwość przeniesienia prawa ze zgłoszenia, na które nie zostało jeszcze udzielone prawo ochronne, ale przedmiotem przeniesienia jest ekspektatywa prawa a nie samo prawo, przez co prawo do amortyzacji nie przysługuje. 12
Ze stanowiskiem takim nie zgodził się Sąd administracyjny, który stwierdził, że spółka ma prawo do amortyzacji prawa do niezarejestrowanego jeszcze znaku towarowego już w następnym miesiącu po tym, w którym wprowadziła je do ewidencji. Nieprawidłowość interpretacji organu polega i na tym, że utożsamił pojęcie nabycia z wniesieniem aportu, a nie ma po temu żadnych podstaw. W dacie wniesienia aportu nie istnieje prawo ochronne na znak towarowy. Wykładnia językowa stosowana z uwzględnieniem zasady racjonalności prawodawczej nie pozwala na przyjęcie tezy, że mogło dojść do nabycia prawa ochronnego, które nie istniało. Dopiero w momencie, gdy prawo istnieje, a więc w momencie jego powstania mocą decyzji konstytutywnej działającej ex nunc, może zostać nabyte. Nabycie w takiej sytuacji będzie tożsame z uzyskaniem prawa, a możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych będzie jeszcze uzależniona od wprowadzenia tego prawa ochronnego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. NSA ponadto wskazał, że stanowisko fiskusa jest już dziś do obejścia podatnik może odkupić własny znak towarowy od podmiotów trzecich. po rejestracji W ustnym uzasadnieniu wyroku z 15 stycznia 2015 r. sąd wskazał, że gdyby przyjąć za prawidłowe podejście zaprezentowane przez organ podatkowy, to podmiot, który zarejestrował we własnym imieniu i na własną rzecz znak towarowy, nie mógłby dokonywać odpisów amortyzacyjnych od niego. Natomiast miałby taką możliwość, gdyby zbył znak towarowy zarejestrowany na siebie innemu podmiotowi, a następnie go od niego nabył w tej sytuacji nastąpiłoby nabycie od innego podmiotu. Sąd wskazał, że takie stanowisko jest nieracjonalne i nie znajduje uzasadnienia w przepisach. Wyrok ma szansę zakończyć spór między podatnikami i organami podatkowymi. Warto wskazać, że dotychczas dominowało w interpretacjach przekonanie, że jeśli podatnik nabył prawo zgłoszenia znaku towarowego do rejestracji (zwane profesjonalnie ekspektatywą), a nie znak już zarejestrowany, to nie ma prawa go amortyzować. Ani przed rejestracją (bo to jeszcze nie wartość niematerialna i prawna), ani po (bo wówczas nie jest to już prawo nabyte, tylko samodzielnie wytworzone, a takie nie podlega amortyzacji). Źródło: Wyrok NSA z 15 stycznia 2015 r. (sygn. akt II FSK 3175/12) Por też wyrok NSA z 8 października 2013 r. (sygn. akt II FSK 2812/11) oraz WSA w Poznaniu z 4 czerwca 2014 r. (sygn. akt I SA/Po 1276/13) 13
Czy zwrot handlowcom wydatków na nocleg jest ich przychodem? Zwrot pracownikom mobilnym ponoszonych przez nich wydatków na nocleg nie stanowi dla nich przysporzenia majątkowego i nie może być traktowany jako przychód ze stosunku pracy Stan faktyczny i Uzasadnienie Spółka zatrudnia na podstawie umowy o pracę handlowców, którzy są zobowiązani do wyjazdów do stałych kontrahentów oraz poszukiwania nowych klientów. Miejscem pracy określonym w umowie o pracę jest obszar jednego lub kilku województw. Pracownicy często są zmuszeni do pozostania na nocleg poza siedzibą pracodawcy, a jednocześnie poza ich miejscem zamieszkania. Wydatki na noclegi ponoszone przez pracowników mobilnych mają bezpośredni związek z wykonywaniem obowiązków służbowych. Na podstawie przedłożonych do rozliczenia dokumentów jest im zwracana równowartość poniesionych wydatków. Dokumenty są wystawiane na spółkę, jako nabywcę. Wyjazdy nie mogą być uznane za podróż służbową w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy. Są one jednak nieodłącznym i stałym elementem wykonywania pracy przez pracowników. Spółka wystąpiła o interpretację, czy postępuje słusznie, nie traktując zwróconych przedstawicielom handlowym wydatków, jako ich przychodu ze stosunku pracy podlegającego opodatkowaniu, a co za tym idzie nie naliczając, nie pobierając i nie odprowadzając podatku dochodowego od zwróconych wydatków. Zdaniem spółki przedmiotowe wydatki mają bezpośredni związek z wykonywaniem obowiązków służbowych i są niezbędne do wykonywania tych zadań, a ich zwrot nie stanowi u pracowników przysporzenia majątkowego i nie może być traktowany, jako przychód ze stosunku pracy w myśl art. 12 ust. 1 updof. Pracownik nie otrzymuje jakiegokolwiek świadczenia, gdyż pracodawca jedynie zwraca mu wydatki ponoszone w interesie i na rzecz pracodawcy. Ponieważ w tej sytuacji nie powstaje przychód po stronie pracownika, pracodawca nie występuje w roli płatnika i nie ma obowiązku naliczania, pobierania i odprowadzania podatku. Minister Finansów stwierdził, że stanowisko podatnika jest nieprawidłowe. Jego zdaniem wartość świadczenia (noclegu) stanowi dla pracowników nieodpłatne świadczenie, jako przychód ze stosunku pracy, który korzysta ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 19 updof. Tymczasem WSA w Kielcach stwierdził, że spółka ma rację, iż ponoszone przez pracowników mobilnych wydatki na noclegi mają bezpośredni związek z wykonywaniem obowiązków służbowych i są niezbędne do wykonywania tych zadań. Ich zwrot nie stanowi u pracowników przysporzenia majątkowego i nie może być traktowany jako przychód ze stosunku pracy w myśl art. 12 ust. 1 updof. Zdaniem sądu pracownik nie otrzymuje świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 updof, gdyż wnioskodawca jedynie zwraca pracownikowi wydatki ponoszone przez niego w interesie i na rzecz wnioskodawcy. Ponieważ w tej sytuacji nie powstaje przychód po stronie pracownika, wnioskodawca nie występuje w roli płatnika i nie ma obowiązku naliczania, pobierania i odprowadzania podatku, jak również sporządzania stosownych informacji podatkowych zgodnie z art. 31 updof. Źródło: Wyrok WSA w Kielcach z 23 października 2014 r., sygn. akt I SA/Ke 463/14. 14
Badania kliniczne na rzecz sponsora nie są zwolnione z VAT Usługi świadczone przez szpitale na rzecz sponsora badań klinicznych nie są zwolnione z podatku. Badania kliniczne są w istocie ostatnim etapem wdrożenia do obrotu produktów leczniczych. Skoro, więc ich głównym celem nie jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie ani przywracanie i poprawa zdrowia, to nie ma zastosowania zwolnienie z VAT. Stan faktyczny i Uzasadnienie: Specjalista, który wszczepiał pacjentom zastawki otrzymane od firmy sponsorującej badania tych produktów uważał, że taka działalność jest zwolniona z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT. Przepis ten zwalnia z podatku usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Innego zdania był dyrektor Izby Skarbowej. Stwierdził, że lekarz wykonywał badania kliniczne na rzecz sponsora firmy produkującej zastawki. Ich celem nie było leczenie chorób ani zaburzeń zdrowotnych, tylko weryfikacja działania i bezpieczeństwa wyrobów medycznych, a cel leczniczy był realizowany przy okazji. Sponsor nie płacił wynagrodzenia za leczenie pacjentów tylko za badanie jego wyrobu wskazywał dyrektor. Tak samo orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Przywołał inny, nieprawomocny jeszcze wyrok dotyczący podobnej sprawy (sygn. akt III SA/Wa 2729/13). Wynikało z niego, że badania kliniczne są w istocie ostatnim etapem wdrożenia do obrotu produktów leczniczych. Skoro, więc ich głównym celem nie jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie ani przywracanie i poprawa zdrowia, to nie ma zastosowania zwolnienie z VAT. WSA odwołał się także do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 czerwca 2012 r. (sygn. akt I FSK 406/12), z którego również wynikało, że usługi świadczone przez szpitale na rzecz sponsora badań klinicznych nie są zwolnione z podatku. Źródło: Wyrok WSA w Warszawie z 15 stycznia 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 887/14 15
NASZE USŁUGI RACHUNKOWOŚĆ Prowadzenie ksiąg rachunkowych, sprawozdawczość i rozliczenia podatkowe - kompleksowa obsługa, w szczególności: Prowadzenie ksiąg rachunkowych (Ustawa o rachunkowości, MSR/MSSF) Sporządzanie sprawozdań finansowych Ustalanie zobowiązań publiczno prawnych oraz sporządzanie deklaracji podatkowych Obsługa organów kontrolnych oraz audytorów przeprowadzających przeglądy i badania sprawozdań finansowych Optymalizacja obciążeń podatkowych w zakresie obowiązujących przepisów Reprezentowanie podatnika przed Urzędem Skarbowym, Urzędem Statystycznym w zakresie udzielanych pełnomocnictw RACHUNKOWOŚĆ ZARZĄDCZA Rachunkowość zarządcza i usługi controllingowe - raporty wg potrzeb klienta, w szczególności: Budowa oraz cykliczna realizacja raportów zarządczych (np. rentowność realizowanych projektów, analiza porównawcza linii biznesowych) Wsparcie przy podejmowaniu decyzji długookresowych, przygotowanie planów strategicznych, biznes planów, budżetów i prognoz Analiza efektywności projektów inwestycyjnych (NPV, IRR) Wsparcie w procesie budżetowania Planowanie i monitorowanie kosztów w podziale na ośrodki odpowiedzialności Przygotowywanie prognoz sprawozdań finansowych oraz symulowanie skutków decyzji kierownictwa jednostki Monitorowanie odchyleń od budżetu i analiza przyczyn ich wystąpienia Usługa kontrolera finansowego FINANSE Obsługa finansowa - stała współpraca z większością banków w Polsce, w szczególności: Pozyskiwanie źródeł finansowania, w formie kredytów w rachunku bieżącym, obrotowych oraz inwestycyjnych, factoringu należności, zobowiązań oraz reverse factoringu, leasingu operacyjnego i finansowego Obsługa linii kredytowych i gwarancji bankowych oraz ich zabezpieczeń Pozyskiwanie gwarancji bankowych Zarządzanie płynnością finansową w zakresie inwestowania nadwyżek finansowych oraz wdrażanie systemu konsolidacji środków, struktur typu cash pool Zawieranie transakcji walutowych oraz zarządzanie ryzykiem walutowym Optymalizacja kosztów finansowania Wyszukiwanie najlepszych ofert na produkty finansowe, negocjowanie warunków technicznych i finansowych, wdrażanie produktów finansowych Współpraca z bankami w zakresie obsługi rachunków bankowych, systemów bankowości elektronicznej PRAWO I PODATKI Usługi prawno - podatkowe - wsparcie eksperckie, w szczególności: Przygotowywanie dokumentów prawnych, m.in. umów, porozumień opinii prawnych oraz dokumentów wewnętrznych Obsługa korporacyjna Reprezentowanie przed sądami, organami administracyjnymi, egzekucyjnymi, osobami fizycznymi i prawnymi oraz innymi podmiotami Udział w negocjacjach związanych z prowadzoną działalnością Przeglądy podatkowe i planowanie podatkowe Ceny transferowe (sporządzanie dokumentacji, wsparcie przy opracowywaniu regulacji wewnętrznych nt. cen transferowych) KONSOLIDACJA Sporządzanie skonsolidowanych sprawozdań finansowych - z wykorzystaniem nowoczesnych narzędzi informatycznych, w szczególności: Sporządzanie skonsolidowanych sprawozdań finansowych dla grup kapitałowych wg krajowych i międzynarodowych standardów rachunkowości Przygotowywanie dokumentacji konsolidacyjnej Przekształcanie sprawozdań finansowych sporządzonych według krajowych standardów rachunkowości na standardy międzynarodowe Sporządzanie raportów na potrzeby sprawozdawczości wewnętrznej (zarządczej) Współpraca z audytorami przeprowadzającymi badanie i przegląd skonsolidowanych sprawozdań finansowych Opracowywanie polityki rachunkowości wg krajowych i międzynarodowych standardów rachunkowości (MSR/MSSF, UK GAAP) optymalnej dla danej branży oraz jej aktualizacja KADRY I PŁACE Administracja kadrowo - płacowa - doświadczenie nabywane latami, w szczególności: Administracja dokumentacją kadrową pracowników, w tym elektroniczna dokumentacja Obsługa procesu związanego z kalkulacją wynagrodzeń pracowników i zleceniobiorców Zgłoszenia rejestracyjne Przygotowywanie deklaracji podatkowych, sprawozdań statystycznych informacji o wynagrodzeniach oraz innych zaświadczeń Odpowiedzialność przed pracownikiem i instytucjami państwowymi (ZUS, PIP, US) DORADZTWO BIZNESOWE Usługi kompleksowego doradztwa biznesowego, w szczególności: Przeglądy organizacyjno-procesowe w zakresie optymalizacji procesów i wykrycia słabości kontroli wewnętrznej Opracowywanie rekomendacji dla Zarządu w obszarach kontroli wewnętrznej oraz organizacji procesów w firmie Due diligence finansowe 16
www.bssce.com Business Support Solution NIP: 947 19 595 11 t +48 42 200 70 00 e: bss@bssce.com 91-341 Łódź, ul. Pojezierska 90 A KRS: 0000323434 f +48 42 200 74 32 w: www.bssce.com