Dyrektywa EU ETS 2009/29/EC

Dyrektywa EU ETS 2009/29/EC i akty wykonawcze dot. darmowych przydziałów uprawnień emisyjnych CO2 dla energii elektrycznej i dla ciepła Stanisław Błach Chotynia, 11.01.2011

Aktualny stan prawny dokumentów związanych z Dyrektywą ETS i darmowymi przydziałami uprawnień 1. Decyzja Komisji (17.11.2010) dot. metodologii przydziału uprawnień dla instalacji produkujących energię elektryczną 2. Komunikat Komisji (grudzień 2010) dot wytycznych opcjonalnego zastosowania Art. 10c - do 15 stycznia br. bilateralne rozmowy Krajów Członkowskich z KE 3. Decyzja Komisji z 15 grudnia 2010 określająca zharmonizowane zasady alokacji uprawnień stosownie do art. 10a. PE i Rada maja 3 miesiące na przedstawienie opinii do KE.

1. Darmowe przydziały dla energii elektrycznej 2. Darmowe przydziały dla ciepła 3. Darmowe przydziały dla kogeneracji

Zagadnienie opcji dla przejściowego przydziału darmowych uprawnień CO2 dla instalacji produkujących energie elektryczną reguluje art. 10 c Dyrektywy EU ETS 2009/29/EC Prace nad przygotowaniem aktów wykonawczych do art. 10 c prowadzone były przez Grupę Roboczą 3 Komisji Europejskiej od początku 2010 r. W pracach Grupy uczestniczyli przedstawiciele MG wspierani prze ekspertów z przemysłu. PTEZ i TGPE w porozumieniu z MG uruchomiło prace nad przygotowaniem analiz oceniających zasadność wnioskowania Polski o darmowe uprawnienie dla energii elektrycznej oraz w II etapie przygotowanie wniosku do KE o darmowe przydziały. W drodze przetargu wybrane zostało Konsorcjum pod przewodnictwem Ernst & Young do wykonania powyŝszego zadania.

W wyniku realizacji I etapu zadania wykonano: 1. Analizy prawne dot. derogacji art.. 10c w tym: - def. nowej instalacji, - def. fizycznego wszczęcia procesu inwestycyjnego - spełnienie przez Polskę z warunków derogacji, - interpretacje związane z Krajowym Planem Inwestycyjnym - toŝsamość instalacji korzystających z uprawnień oraz inwestycji ujętych w KPI 2. Analizy opłacalności skorzystania z derogacji z perspektywy gospodarki i poszczególnych sektorów 3. Analiza opłacalności skorzystania z derogacji dla producentów energii elektrycznej 4. Przygotowanie podstaw do prac nad projektem wniosku do KE

Rekomendacje z I etapu prac: 1. Polska moŝe skorzystać z derogacji i po roku 2012 dalej przydzielać wytwórcom energii elektrycznej część uprawnień do emisji CO2 bezpłatnie 2. Analizy makroekonomiczne i analizy opłacalności z perspektywy wytwórców energii wskazują, Ŝe korzystanie z derogacji jest korzystne dla polskiej gospodarki, co oznacza, Ŝe Polska powinna złoŝyć wniosek do Komisji Europejskiej 3. We wszystkich scenariuszach skorzystanie z derogacji ogranicza wzrost cen energii elektrycznej wynikający z konieczności zakupu uprawnień na aukcji

Zakres prac II etapu i harmonogram: 1. Uzasadnienie formalne wniosku w kontekście kryteriów dopuszczających przydział darmowych uprawnień - 15 grudnia 2010 2. Projekt KPRU III e - 20 luty 2011 3. Projekt KPI wraz z projektem załoŝeń do przepisów wdraŝających system monitorowania i egzekucji inwestycji objętych KPI - 20 luty 2011 4. Analizy wpływu proponowanych przydziałów na konkurencję - 7 marca 2011 5. Projekt wniosku 28 marca 2011

Całkowita ilość darmowych przydziałów w kraju w 2013 TQFA 13 =(GFNC/TGEP) 05 07 *AAQE EG 05 07*0,7 GFNC Końcowe Krajowe zuŝycie energii elektrycznej brutto TGEP Całkowita Produkcja energii elektrycznej brutto AAQE EG Średnia roczna ilość emisji pochodzącej z generatorów energii elektrycznej W przypadku Polski AAQE EG = 127,75 mln ton CO2 Zgodnie z interpretacją Komisji Europejskiej (końcowego krajowego zuŝycia brutto) limit darmowych przydziałów dla Polski w 2013 wynosi 77 669 k ton CO2

Zgodnie z Decyzją Komisji z 17 listopada 2010, metody przydziału dla instalacji istniejących i nowych mogą być inne, moŝliwość wyboru: grandfathering lub benchmark Grandfathering: - emisje 2005-2007 korygowane (2008-2010)/(2005-2007) - rozdział emisji historycznych w kogeneracji wg metody ze sprawnościami referencyjnymi wytwarzania ee i wytwarzania ciepła zgodnie z Decyzją KE 2007/74/EC Em el = Em CHP x η el / η ref.el ( η el / η ref.el + η q / η ref.q )

Benchmarking: Przydział = benchmark X produkcja energii elektrycznej Benchmark: krajowy lub europejski 0,64 ton CO2/MWh W przypadku Polski benchmark krajowy wyliczony przez Ernst&Young wynosi 0,775 ton CO2/MWh Produkcja e.e. wyliczana jako iloczyn zainstalowanej mocy jednostki wytwórczej i wskaźnika obciąŝenia godzinowego (przyjmuje się wskaźniki od 1000h do 7000h co 1000.

Metodologia benchmarkingowa Benchmark krajowy Gdzie: BM MS i EF i P eli ηi krajowy benchmark produkcji energii elektrycznej paliwa czynnik emisyjny dla paliwa i produkcja energii elektrycznej dla paliwa i referencyjna wydajność produkcji energii elektrycznej UE z danego paliwa i W przypadku Polski benchmark krajowy wyliczony przez Ernst & Young wynosi 0,775 ton CO2/MWh Benchmark europejski 0,640 ton CO2/MWh

Instalacje kwalifikowane: - Instalacje produkujące energię elektryczną - Będące w eksploatacji w dniu 31 grudnia 2008 r., lub dla których proces inwestycyjny fizycznie wszczęto w tym samym terminie, - Posiadające na dzień 30 czerwca 2011 r. zezwolenia na uczestnictwo w w Europejskim Systemie Handlu Emisjami (ETS).

Darmowe przydziału dla energii elektrycznej (Polska) 310,8 mln ton CO2 w całym okresie od 2013 do 2020 % of max allocation 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 77,7 mln t 66,6 55,5 44,4 33,3 22,2 11,1 310,8/7 =44,4 mln ton CO2/a 44,7/77,7 = 0,57 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020

Stanowisko Komisji Europejskiej z Komunikatu na temat opcjonalnego zastosowania Artykułu 10c Dyrektywy EU ETS Komisja rekomenduje, Ŝe w świetle przejściowego charakteru darmowych uprawnień emisyjnych zgodnie z art. 10c, ryzyka niedostosowanej pomocy państaw związanej z darmowymi alokacjami i z punktu widzenia celów polityki Dyrektywy takiego jak unikanie nieuzasadnionych zysków, średnioroczny przydział darmowych uprawnień w latach 2013-2020 moŝe wynosić najwyŝej 50% maksymalnego przydziału, który kraj moŝe przydzielić w roku 2013 zgodnie z art. 10c(2). Slajd poprzedni pokazuje, Ŝe mogłoby być to 57%

Fizycznie rozpoczęty proces inwestycyjny Jak zostało ustalone z Komisją Europejską jedno z poniŝszych kryteriów powinno zostać spełnione: 1. Badanie geodezyjna urządzeń, które zainstalowane zostaną na ziemi 2. Wykonanie niwelacji terenu 3. Zagospodarowania terenu budowy oraz budowa tymczasowego wyposaŝenia 4. Podłączenie do infrastruktury technicznej na potrzeby budowy.

Fizycznie rozpoczęty proces inwestycyjny W Komunikacie KE na temat opcjonalnego zastosowania Art. 10c Dyrektywy ETS stwierdzone jest, Ŝe: Proces inwestycyjny jest uwaŝany, Ŝe został fizycznie zapoczątkowany przed 31grudnia 2008 r jeŝeli moŝe być przedstawione Ŝe: - prace budowlane zostały fizycznie rozpoczęte w terenie przed 31 grudnia 2008 r. lub - kontrakt na budowę elektrowni został podpisany przed 31 grudnia 2008 r. pomiędzy inwestorem i wykonawca. Komisja uznaje, Ŝe w tym kontekście, prace budowlane, które rozpoczęły się fizycznie podjęte są w oparciu o pozwolenie budowlane.

Darmowe przydziały CO2 dla ciepła

Darmowe przydziały CO2 dla ciepła Ogólne zasady dotyczące częściowej alokacji darmowych uprawnień emisyjnych CO2 dla sektorów przemysłowych naraŝonych na tzw ucieczkę Emisji a takŝe dla ciepła reguluje art. 10 a Dyrektywy ETS Zgodnie z tymi regulacjami alokacja dokonywana jest w oparciu o metodę benchmarków. Prace nad przygotowaniem ex-ante benchmarków produktowych i dla ciepła prowadzone były przez Grupę Roboczą 3 Komisji Europejskiej w roku 2010. Przedstawiciele MG uczestniczyli w pracach tej Grupy wspierani przez ekspertów sektorów przemysłowych i z PTEZ i IGCP Decyzją KE z dnia 15 grudnia 2010 przyjęte zostały Benchmarki jak równieŝ rozwiązania uszczegółowiające zasady alokacji

Darmowe przydziały CO2 dla ciepła W Decyzją Komisji z 15 grudnia 2010 (art. 10) wprowadzona została korekta do metodologii przydziału uprawnień emisyjnych dla ciepła jako odpowiedź na podnoszony przez kilka krajów nowej UE problem wzrostu cen ciepła jako efekt przyjęcia benchmarku dla ciepła opartego o paliwo gazu naturalnego. Dla określenia przydziału, w pierwszym kroku określa się wstępny przydział dla 2013 roku w oparciu o benchmark produktowy (gazowy) mnoŝony przez historyczna produkcję (mediana z lat 2005-2008 lub gdy wyŝsza to z lat 2009-2010) W drugim kroku określa się przydział uprawnień dla ciepła przekazanego do prywatnych odbiorców rezydencjalnych, jako mediana historycznych emisji CO2 z lat 2005-2008. Dla lat 2014 przyjmuje się 90% i o co 10 % mniej w następnych latach. JeŜeli przydział w I kroku jest niŝszy od wyliczonego w II kroku to się go dostosowuje do przydziału z II kroku. Przydział finalny dostosowany jest do ogólnej zasady z Dyrektywy redukcji 80% w 2013 do 30 % w 2020

Darmowe przydziały CO2 dla ciepła Przykład alokacji dla producentów ciepła wykorzystujących węgiel Alokacja wg grandfatheringu Ciepło dostarczane do prywatnych odbiorców rezydencjalnych: 100% 80% 60% Free allocation of CO2 for heat % of needed allowances 90 80 70 60 50 40 30 20 10 0 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 years Alokacja oparta o benchmark gazowy

Darmowe przydziały CO2 dla ciepła Niejasności, m.in.: 1. Interpretacja definicji prywatny odbiorcą rezydencjalny (private household) 2. Czy regulacja dotyczy tylko przypadku bezpośredniej relacji wytwórca prywatny odbiorca 3. Co jeŝeli miedzy wytwórcą ciepła a prywatnym odbiorcą jest pośrednik i dodatkowo jeŝeli pośrednik kupuje ciepło od kilku wytwórców. Problem wiarygodności danych o odbiorcach 2. Nowe źródła a alokacje 3. Zastępowanie źródeł istniejących nowymi a alokacje 4. Czasowe zaprzestanie produkcji a alokacje

Przydziały CO2 w przypadku elektrociepłowni węglowych % 100 CO2 EE 60 100% 60% CO2 Q 100% 45% 2010 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020

Dziękuje za uwagę