The significance of osteoprotegrin in cardiovascular diseases



Podobne dokumenty
Ocena stężenia osteoprotegeryny i wybranych markerów stanu zapalnego u pacjentów z samoistnym nadciśnieniem tętniczym

Osteoprotegeryna czy nowy marker procesu miażdżycowego pomoże w wykrywaniu osób zagrożonych amputacją?

Fetuina i osteopontyna u pacjentów z zespołem metabolicznym

CHOROBY REUMATYCZNE A OBNIŻENIE GĘSTOŚCI MINERALNEJ KOŚCI

Rola szlaku OPG/RANK/RANKL w przebudowie kości

UNIWERSYTET MEDYCZNY W LUBLINIE KATEDRA I KLINIKA REUMATOLOGII I UKŁADOWYCH CHORÓB TKANKI ŁĄCZNEJ PRACA DOKTORSKA.

Łukasz Czupkałło Ocena systemu RANK/RANKL/OPG w płynie dziąsłowym u kobiet w ciąży fizjologicznej oraz pacjentek ciężarnych z chorobą przyzębia.

Wskaźniki włóknienia nerek

Endokrynologia Pediatryczna Pediatric Endocrinology

Rola osteoprotegeryny w patogenezie zaburzeń gospodarki wapniowo-fosforanowej i metabolizmu kostnego w przewlekłej chorobie nerek

Epidemia niewydolności serca Czy jesteśmy skazani na porażkę?

RANKL i osteoprotegeryna, czynniki regulujące procesy metaboliczne w układzie kostnym, w patogenezie miażdżycy

Czy mamy dowody na pozalipidoweefekty stosowania statyn?

SESJA PRAC ORYGINALNYCH PLAKATY MODEROWANE, CZĘŚĆ 2 SESSION OF ORIGINAL ARTICLES MODERATED POSTER SESSION, PART 2

Katarzyna Pawlak-Buś

Cystatin C as potential marker of Acute Kidney Injury in patients after Abdominal Aortic Aneurysms Surgery preliminary study

Nowe terapie w cukrzycy typu 2. Janusz Gumprecht

Nie łam się! dlaczego powstaje osteoporoza?

Ocena zależności pomiędzy stężeniami wifatyny i chemeryny a nasileniem łuszczycy, ocenianym za pomocą wskaźników PASI, BSA, DLQI.

Lek. Ewelina Anna Dziedzic. Wpływ niedoboru witaminy D3 na stopień zaawansowania miażdżycy tętnic wieńcowych.

Wytyczne ACCF/AHA 2010: Ocena ryzyka sercowo-naczyniowego u bezobjawowych dorosłych

Novel cardiovascular risk factors

Długotrwały niedobór witaminy C (hipoascorbemia) powoduje miażdżycę oraz osadzanie się lipoproteiny(a) w naczyniach krwionośnych transgenicznych myszy

Cukrzyca typu 2 Novo Nordisk Pharma Sp. z o.o.

Algorytm postępowania w profilaktyce, diagnostyce i leczeniu chorób sercowonaczyniowych. Dr n. med. Wiesława Kwiatkowska

dr hab. prof. AWF Agnieszka Zembroń-Łacny DOPING GENOWY 3 CIEMNA STRONA TERAPII GENOWEJ

ROLA WAPNIA W FIZJOLOGII KOMÓRKI

Trienyl. - kwas alfa-iinolenowy (C 18:3) - kwas eikozapentaenowy (EPA, C 20:3) - kwas dokozaheksaenowy (DCHA, C 22:6)

Kwasy tłuszczowe EPA i DHA omega-3 są niezbędne dla zdrowia serca i układu krążenia.

Materiały edukacyjne. Diagnostyka i leczenie nadciśnienia tętniczego

Promotor: prof. dr hab. Katarzyna Bogunia-Kubik Promotor pomocniczy: dr inż. Agnieszka Chrobak

Klasyczne (tradycyjne) i nowe czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych

Niedożywienie i otyłość a choroby nerek

Katedra i Zakład Biochemii Kierownik Katedry: prof. dr hab. n. med. Ewa Birkner

Ocena ryzyka sercowo naczyniowego w praktyce Katedra i Zakład Lekarza Rodzinnego Collegium Medicum w Bydgoszczy UMK w Toruniu

CHOLESTONE NATURALNA OCHRONA PRZED MIAŻDŻYCĄ.

USG Power Doppler jest użytecznym narzędziem pozwalającym na uwidocznienie wzmożonego przepływu naczyniowego w synovium będącego skutkiem zapalenia.

Zmodyfikowane wg Kadowaki T in.: J Clin Invest. 2006;116(7):

Rola układu receptor CD40 ligand CD40 (CD40/D40L) w procesach zapalnych

Co może zniszczyć nerki? Jak żyć, aby je chronić?

Charakterystyka obrotu kostnego u kobiet w ciąży fizjologicznej i powikłanej porodem przedwczesnym streszczenie.

Abstract. Streszczenie. Artykuł poglądowy/review paper. Agnieszka Jankowska 1, Anna Korzon-Burakowska 2, Barbara Kamińska 1

Epidemiologia chorób serca i naczyń

Analiza fali tętna u dzieci z. doniesienie wstępne

Osteoporoza w granicznej niewydolności nerek - problem niedoboru witaminy D

Nadciśnienie tętnicze a markery dysfunkcji śródbłonka u dzieci z przewlekłą chorobą nerek

Sylabus modułu zajęć na studiach wyższych Biomarkery w chorobach układu krążenia. Wydział Lekarski UJ CM

Dieta może być stosowana również przez osoby chorujące na nadciśnienie tętnicze, zmagające się z hiperlipidemią, nadwagą oraz otyłością.

Wpływ raloksyfenu na czynniki ryzyka kalcyfikacji naczyń

ANALIZA PROFILU METABOLICZNEGO PACJENTÓW Z PRZEWLEKŁĄ NIEWYDOLNOŚCIĄ SERCA I WSPÓŁISTNIEJĄCYM MIGOTANIEM PRZEDSIONKÓW

Brak spójnych dowodów na zwiększone ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności serca związane ze stosowaniem leków zawierających testosteron

Evaluation of serum concentration of interleukin 6 and C-reactive protein in obese hypertensives

Prof. dr hab. Czesław S. Cierniewski

LECZENIE WTÓRNEJ NADCZYNNOŚCI PRZYTARCZYC U PACJENTÓW HEMODIALIZOWANYCH ICD-10 N

Aktywność sportowa po zawale serca

Zmiana celu leczenia cukrzycy

Agata Salska WARTOŚĆ PROGNOSTYCZNA STĘŻENIA APELINY-36 U CHORYCH Z ZAWAŁEM SERCA Z UNIESIENIEM ODCINKA ST LECZONYCH PIERWOTNĄ ANGIOPLASTYKĄ WIEŃCOWĄ

DIETA W PRZEWLEKŁEJ CHOROBIE NEREK

IL-4, IL-10, IL-17) oraz czynników transkrypcyjnych (T-bet, GATA3, E4BP4, RORγt, FoxP3) wyodrębniono subpopulacje: inkt1 (T-bet + IFN-γ + ), inkt2

Leczenie przeciwpłytkowe w niewydolności nerek (PCHN) Dr hab. Dorota Zyśko, prof. nadzw Łódź 2014

Wazoprotekcyjne i antydiabetogenne działanie telmisartanu zależne od aktywacji receptora PPAR?

Molekularne i komórkowe podstawy treningu zdrowotnego u ludzi chorych na problemy sercowo-naczyniowe.

STRESZCZENIE. Wstęp. Cele pracy

Ocena ekspresji genów proangiogennych w komórkach nowotworowych OVP-10 oraz transfektantach OVP-10/SHH i OVP-10/VEGF

Grzegorz Satała, Tomasz Lenda, Beata Duszyńska, Andrzej J. Bojarski. Instytut Farmakologii Polskiej Akademii Nauk, ul.

Ostre zespoły wieńcowe u kobiet od rozpoznania do odległych wyników leczenia

Amy Ferris, Annie Price i Keith Harding Pressure ulcers in patients receiving palliative care: A systematic review Palliative Medicine 2019 Apr 24

Fizjologia człowieka

Pozaanestetyczne działanie anestetyków wziewnych

lek. Olga Możeńska Ocena wybranych parametrów gospodarki wapniowo-fosforanowej w populacji chorych z istotną niedomykalnością zastawki mitralnej

Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu Wydział Lekarski I

Wykazano wzrost ekspresji czynnika martwicy guza α w eksplanta ch naczyniówki i nabłonka barwnikowego siatkówki myszy poddanych fotokoagulacji w

Prof nadzw. dr hab. n. med. Krystian Jażdżewski Kierownik Pracowni Medycyny Genomowej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

PREDYSPOZYCJE GENETYCZNE DO OSTEOPOROZY I USZKODZEŃ CHRZĘSTKI STAWOWEJ

Zaremba Jarosław AM Poznań. Wykaz publikacji z IF>2,999. Wykaz pozostałych publikacji w PubMed

Rola witaminy D w praktyce lekarza rehabilitacji medycznej. dr n. med. Anna Pacholec prof. dr hab. n. med. Krystyna Księżopolska-Orłowska

diagnostyka różnicowa złośliwych i niezłośliwych zmian w jajnikach nie tylko CA 125 i HE4, ale również wybrane wykładniki gospodarki lipidowej

STRESZCZENIE Celem głównym Materiał i metody

Mechanochemiczny przełącznik między wzrostem i różnicowaniem komórek

S YLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) I nformacje ogólne. Biochemia kliniczna

R.S.LORENC ECHA ASBMR, DENVER 2017 ŁÓDZ,13-TY STYCZNIA 2018

STAN PRZEDNADCIŚNIENIOWY

w kale oraz innych laboratoryjnych markerów stanu zapalnego (białka C-reaktywnego,

OncoOVARIAN Dx (Jajniki) - Raport

Konferencja Naukowo-Szkoleniowa PTMEIAA. Dr n. ekon. lek. med. Dorota Wydro

Rak stercza oporny na kastrację. leczenie ukierunkowane na przerzuty do kości

Zaawansowanie procesu zapalnego u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą typu 2 oraz chorobą niedokrwienną serca

Gdański Uniwersytet Medyczny. Polimorfizm genów receptorów estrogenowych (ERα i ERβ) a rozwój zespołu metabolicznego u kobiet po menopauzie

1. STESZCZENIE. Wprowadzenie:

Czy mogą być niebezpieczne?

SPRAWOZDANIE Z WYJAZDU W RAMACH STYPENDIUM FUNDACJI ROZWOJU WARSZAWSKIEGO UNIWERSYTETU MEDYCZNEGO

Organizacje pozarządowe w diabetologii: realne problemy pacjentów. problem z postrzeganiem cukrzycy typu 2 POLSKIE STOWARZYSZENIE DIABETYKÓW

Spodziewany efekt kliniczny wpływu wit. K na kość

BUDUJEMY ZDROWIE POLAKÓW, AKTYWUJĄC GENOM CZŁOWIEKA. NASZĄ PASJĄ JEST ZDROWIE, NASZĄ INSPIRACJĄ SĄ LUDZIE PRODUCENT:

Bartosz Horosz. Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego Warszawa. Sopot, 17 kwietnia 2015r.

Witamina K - rys historyczny

Key words: osteoclasts, osteoblasts, Receptor Activator of Nuclear Factor-kappa B (RANK), RANK-Ligand, osteoprotegerin,

Nikotynizm a ekspresja i immunoekspresja pentraksyny 3 u chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc

u chorych z zawałem mięśnia sercowego leczonych pierwotną angioplastyką w obserwacji 6 miesięcznej

Onkogeneza i zjawisko przejścia nabłonkowomezenchymalnego. Gabriel Wcisło Klinika Onkologii Wojskowego Instytutu Medycznego, CSK MON, Warszawa

Transkrypt:

Akademia Medycyny ARTYKUŁ POGLĄDOWY/REVIEW PAPER Wpłynęło: 13.09.2009 Poprawiono: 16.09.2009 Zaakceptowano: 21.09.2009 Rola osteoprotegryny w chorobach sercowo-naczyniowych The significance of osteoprotegrin in cardiovascular diseases Lidia Kilińska¹, Paweł Bogdański¹, Monika Szulińska¹, Ewa Miller-Kasprzak², Danuta Pupek-Musialik¹, Anna Jabłecka³ 1 Klinika Chorób Wewnętrznych, Zaburzeń Metabolicznych i Nadciśnienia Tętniczego, Uniwersytet Medyczny w Poznaniu 2 Katedra i Zakład Biochemii i Biologii Molekularnej, Uniwersytet Medyczny w Poznaniu 3 Zakład Farmakologii Klinicznej Katedry Kardiologii, Uniwersytet Medyczny w Poznaniu Streszczenie Związek patologii kości z miażdżycą zapoczątkował poszukiwania wspólnych mediatorów łączących układy szkieletowy i naczyniowy. Osteoprotegryna jako kluczowy regulator metabolizmu kości stała się obiektem intensywnego zainteresowania ze względu na jej rolę w chorobach naczyniowych i w procesach odkładania depozytów wapniowych w ścianach naczyń. Doświadczenia in vitro oraz badania in vivo prowadzone na zwierzętach wskazują na udział osteoprotegryny w przeciwdziałaniu rozwojowi blaszki miażdżycowej. Jednakże w badaniach klinicznych stwierdzono występowanie dodatniej korelacji pomiędzy poziomem osteoprotegryny w surowicy a kalcyfikacją naczyń, chorobą wieńcową, zawałem czy ryzykiem sercowo-naczyniowym. Powyższe badania stały się przedmiotem intensywnej dyskusji o potencjale osteoprotegryny jako biomarkera w chorobach sercowo-naczyniowych i podstawą do poszukiwania dokładnego znaczenia i mechanizmów oddziaływania tego białka. W świetle najnowszych publikacji osteoprotegryna pozostaje nie tylko wskaźnikiem, ale również mediatorem zmian patologicznych naczyń, modulującym osteogenezę, odpowiedź zapalną i apoptozę. (Farm Współ 2009; 2: 151-155) Słowa kluczowe: osteoprotegryna, miażdżyca, choroby sercowo-naczyniowe, zapalenie Summary Osteoprotegerin (OPG) has recently been considered as a possible link between bone and vascular disease. OPG increases bone mineral density by its well-established capacity to inhibit osteoclast differentiation and regulate bone remodeling. Studies in vitro and in animal models suggest that OPG inhibits vascular calcification. Elevated serum OPG levels have been reported in patients with vascular calcification, coronary artery disease, stroke and future cardiovascular events. This has led to a debate on the potential of OPG as a biomarker of vascular disease and to search the exact significance and mechanisms of its vascular impact. Previous studies have considered OPG not only as a biomarker, but also as a mediator of a vascular pathology modulating osteogenic, inflammatory and apoptotic responses. (Farm Współ 2009; 2: 151-155) Keywords: osteoprotegerin, atherosclerosis, cardiovascular disease, inflammation Znany jest związek patologii kości i chorób sercowo-naczyniowych [1-5]. Obserwuje się zjawisko współwystępowania osteoporozy i chorób układu sercowo-naczyniowego, szczególnie u kobiet po menopauzie [6-7]. Najnowsze odkrycia sugerują, że istnieją szlaki biochemiczne, które warunkują zarówno metabolizm kości, jak i przemiany błony mięśniowej naczyń krwionośnych. Odkrycie w 1997 roku glikoproteiny o nazwie osteoprotegryna (ang. osteoprotegerin, OPG) i potwierdzenie jej kluczowej roli w metabolizmie kości ukazało 151

nowe spojrzenie na ten problem [8]. W doświadczeniach na myszach ze inaktywowanym genem dla osteoprotegryny wykazano częstsze występowanie osteoporozy i odkładania depozytów wapnia w warstwie mięśniowej naczyń krwionośnych. Paradoksalnie badania kliniczne dowodzą, że u pacjentów występuje dodatnia korelacja pomiędzy poziomem osteoprotegryny w surowicy krwi i manifestacją chorób sercowo-naczyniowych. Niewyjaśnionym pozostaje, czy zwiększone stężenie markera uszkodzenia naczyń, jakim jest osteoprotegryna, to mechanizm mający na celu ograniczenie rozwoju chorób naczyniowych, czy też może glikoproteina ta aktywnie przyczynia się do progresji tych chorób. System OPG/RANK/RANKL/TRAIL Osteoprotegryna jest glikoproteiną należącą do rodziny receptorów czynników martwicy nowotworów (TNFR - ang. Tumor Necrosis Factor Receptor) powszechnie występującą w organizmie. Jest produkowana między innymi przez serce, naczynia krwionośne, jelita, kości oraz komórki hematopoetyczne i odpornościowe. Razem z aktywującym jądrowy czynnik NF-κB (NF-kB ang. Nuclear Factor kappa B) receptorem o nazwie RANK (RANK - ang. Receptor Activator of NFkB) oraz jego ligandem RANK (RANKL - ang. Receptor Activator of NF-κB ligand) osteoprotegryna bierze udział w szlaku biochemicznym regulującym różnicowanie i aktywację osteoklastów, co z kolei warunkuje równowagę między osteogenezą i osteolizą [9-11]. RANKL jest produkowany przez osteoblastyczną linię komórek (przez dojrzałe osteoblasty i ich prekursory) oraz przez zaktywowane limfocyty T [12]. Jest to czynnik aktywujący cały proces tworzenia dojrzałych osteoklastów: różnicowanie, fuzję, funkcjonowanie oraz przeżywanie komórek resorpcji kości. Działa on poprzez receptor RANK znajdujący się na powierzchni osteoklastów. W odpowiedzi na aktywację RANK poprzez RANKL dojrzewający osteoklast ulega zmianom strukturalnym i metabolicznym, które umożliwiają mu działanie resorpcyjne. RANKL obecny jest na każdym dalszym etapie osteoklastogenezy. Osteoprotegeryna ma zdolność wiązania się z RANKL (stanowi jego rozpuszczalny receptor), co w konsekwencji uniemożliwia wiązanie się RANKL z RANK i prowadzi do zatrzymania całego szlaku dojrzewania osteoklastów już na jego początkowych etapach [8,13-14]. Oprócz tego osteoprotegryna jest także zdolna do wiązania się do białka błonowego TRAIL (TNF - related apoptosis-inducing ligand) i tym samym neutralizacji jego pro-apoptotycznego działania. TRAIL ulega ekspresji na komórkach mięśni gładkich i komórkach T. Modele zwierzęce Badania wskazują, że u myszy pozbawionych genu dla osteoprotegryny, czyli u modeli (OPG-/-) procesy tworzenia blaszek miażdżycowych zachodzą dużo szybciej i intensywniej niż u osobników typu dzikiego. Depozyty wapnia odkładają się u nich w cytoplazmie komórek mięśniowych i macierzy zewnątrzkomórkowej mięśniówki naczyń krwionośnych. Rozważa się różne szlaki uczestniczące w tym procesie. Badania podkreślają, że brak osteoprotegryny u myszy zwiększa aktywność fosfatazy zasadowej, co koreluje ze stopniem zwapnienia aorty [15]. Dowiedziono również, że inaktywacja osteoprotegryny u myszy zwiększa obszary naczyń zajętych procesem miażdżycowym poprzez zmniejszenie liczby komórek mięśniowych i zastąpienie ich tkanką łączną [16]. Rola osteoprotegryny w chorobach sercowo-naczyniowych Miażdżyca jest przedmiotem badań od lat i etiologia tego schorzenia jest wieloczynnikowa. Powstanie blaszki miażdżycowej jest kaskadą wydarzeń zapoczątkowanych uszkodzeniem śródbłonka, prowadzącym do przechodzenia monocytów pod śródbłonek i przekształcenia ich w makrofagi, a następnie w komórki piankowate zawierające cholesterol, jak również do rozrostu komórek mięśni gładkich w błonie wewnętrznej. Pod wpływem wydzielanych cytokin i produkcji innych białek, dochodzi do ogniskowego wapnienia w blaszce miażdżycowej. W podeszłym wieku obserwuje się masywne wapnienie a ściana tętnic staje się twarda i krucha. Doniesienia o przeciwdziałaniu tworzeniu blaszek miażdżycowych u myszy przez osteoprotegrynę skłoniły badaczy do poszukiwań roli tego białka w rozwoju miażdżycy. Tymczasem większość badań klinicznych sugerowała zwiększenie stężenia osteoprotegryny w chorobach, rozwijających się na skutek nasilenia procesu miażdżycowego takich jak choroba wieńcowa, nadciśnienie tętnicze i cukrzyca. Uważa się, że w naczyniach krwionośnych głównym źródłem osteoprotegryny są komórki mięśni 152

gładkich. Zwiększona ekspresja osteoprotegryny może być wykładnikiem uszkodzenia śródbłonka, rozrostu komórek mięśni gładkich błony wewnętrznej i zaawansowanego wapnienia płytki miażdżycowej. I tak też dzieje się w nadciśnieniu tętniczym czy też cukrzycy, w których stwierdza się nasiloną produkcję i uwalnianie osteoprotegryny w układzie krążenia. Skoro zakłada się protekcyjną funkcję tego białka, mającego jakoby zapobiegać tworzeniu się blaszki miażdżycowej, to można przypuszczać, że wzrost jego poziomu we krwi w chorobach sercowo-naczyniowych reprezentuje niewydolność mechanizmu kompensacyjnego [17]. Indukcyjny wpływ na wydzielanie osteoprotegryny, wydaje się mieć proces zapalny. Jak wykazały liczne badania wzrost stężenia w surowicy czynników prozapalnych jest charakterystyczny dla chorób sercowo-naczyniowych. Najnowsze publikacje donoszą o istnieniu zależności pomiędzy podwyższonym poziomem osteoprotegryny a głównymi czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego, takimi jak wiek, cukrzyca, wskaźnik talia-biodro, profil lipidowy, nadciśnienie i stężenie homocysteiny [18-29]. Wykazano zależność pomiedzy stężeniem osteoprotegryny w surowicy a liczbą tętnic wieńcowych zmienionych miażdżycowo, co wskazuje na możliwość stosowania osteoprotegryny jako markera zaawansowania choroby wieńcowej [30-31]. Ponadto dowiedziono, że poza rolą tego białka w tworzeniu blaszki miażdżycowej w tętnicach wieńcowych, może ono indukować rozwój hipertrofii lewej komory i powodować zmniejszenie frakcji wyrzutowej [32-33]. Mechanizmy wyjaśniające naczyniową rolę osteoprotegryny Mimo iż doświadczenia in vitro i badania in vivo prowadzone na zwierzętach sugerują, że osteoprotegryna przeciwdziała odkładaniu depozytów wapnia w zmienionych miażdżycowo naczyniach, to kilka doniesień wskazuje na zwiększone stężenie osteoprotegryny u pacjentów z uwapnionymi naczyniami. Prawdopodobnym wyjaśnieniem może być hipoteza interakcji procesów zwiększających produkcję osteoprotegryny, na przykład stanu zapalnego. Czynniki prozapalne, takie jak TNF-α mogą indukować ekspresję osteoprotegryny w komórkach mięśni gładkich i komórkach śródbłonka [34] i włączać się w rozwój kalcyfikacji naczyń poprzez indukcję fosfatazy zasadowej [35-36]. Innymi słowy, czynniki, które stymulują wapnienie komórek mięśni gładkich naczyń, mogą też zwiększać produkcję osteoprotegryny, prawdopodobnie jako mechanizm ochronny, przeciwdziałający procesom kalcyfikacji. Ponadto internalizacja kryształów wapnia przez makrofagi stymuluje sekrecję prozapalnych cytokin zwiększających produkcję osteoprotegryny. Cytokiny nasilają wapnienie ścian tętnic, ale hamują wapnienie kości poprzez odpowiednio stymulację i inhibicję osteogenicznego różnicowania komórek naczyń i osteoblastów. Analogicznie, statyny obniżające produkcję osteoprotegryny indukowaną przez TNF w komórkach naczyń krwionośnych paradoksalnie stymulują wapnienie kości. Mechanizmy przeciwnego efektu czynników takich jak cytokiny i statyny na komórki naczyń i kości pozostają niejasne, jakkolwiek sugeruje się, że w procesach tych biorą udział białka ścieżki sygnałowej OPG/RANK/RANKL. Liczne publikacje świadczące o korelacjach między osteoprotegryną a głównymi czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego takimi jak wiek, stężenie HbA1c, wskaźnik talia-biodro, profil lipidowy, nadciśnienie tętnicze i poziom homocysteiny zapewniają częściowe wyjaśnienie podwyższonego stężenia osteoprotegryny w surowicy w chorobach sercowo-naczyniowych [18-29]. Jednakże nawet po eliminacji konwencjonalnych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego poziom osteoprotegryny w surowicy pozostaje niezależnym czynnikiem ryzyka występowania i stopnia zaawansowania chorób sercowo-naczyniowych. Badania kliniczne wskazują na dodatnią korelację podwyższonego stężenia osteoprotegryny ze wzrostem poziomu wskaźników zapalenia (białka C-reaktywnego, fibrynogenu, odczynu Biernackiego) w populacji ogólnej a także w grupach pacjentów z chorobą wieńcową, cukrzycą i reumatoidalnym zapaleniem stawów. Zdolność czynników zapalnych takich, jak TNFα, interleukina-1, płytkopochodny czynnik wzrostu (PDGF - ang. Platelet-Derived Growth Factor) do wzmagania ekspresji osteoprotegryny może tłumaczyć dodatnią korelację między stężeniem osteoprotegryny a chorobami sercowo-naczyniowymi. Antyzapalne czynniki takie jak immunosupresanty czy terapia anty-tnf obniżają stężenie osteoprotegryny sugerując, że białko to może być wskaźnikiem procesu zapalnego. Wnioski Naczyniowa rola osteoprotegryny jest bardzo złożona i opiera się na wzajemnym oddziaływaniu jej 153

ligandów, RANKL i TRAIL i dwukierunkowej modulacji procesów osteogenezy, zapalenia i apoptozy [37-38]. Badania prowadzone na zwierzętach wykazały ochronną rolę osteoprotegryny w zapobieganiu zwapnieniu naczyń krwionośnych, wynikającą między innymi z inhibicji zależnego od fosfatazy zasadowej osteogenicznego różnicowania się komórek mięśni ścian naczyń [39-40]. Z drugiej strony, wzrost poziomu osteoprotegryny w surowicy chorych obserwowany w szeregu zaburzeń sercowo-naczyniowych sugeruje potencjalne zastosowanie tej glikoproteiny jako biomarkera ryzyka i rokowania przebiegu chorób naczyń krwionośnych. Adres do korespondencji: Lidia Kilińska Klinika Chorób Wewnętrznych, Zaburzeń Metabolicznych i Nadciśnienia Tętniczego Uniwersytet Medyczny w Poznaniu ul. Szamarzewskiego84, 60-569 Poznań Tel. (+48 61) 854 93 77 E-mail: lidiakilinska@tlen.pl Piśmiennictwo 1. Bagger YZ, Tanko LB, Alexandersen P, et al. Radiographic measure of aorta calcification is a site-specific predictor of bone loss and fracture risk at thehip. J Intern Med 2006;259:598 605. 2. Hak AE, Pols HA, van Hemert AM, et al. Progression of aortic calcification is associated with metacarpal bone loss during menopause: a population-based longitudinal study. Arterioscler Thromb Vasc Biol 2000;20:1926 31. 3. Kiel DP, Kauppila LI, Cupples LA, et al. Bone loss and the progression of abdominal aortic calcification over a 25 year period: the Framingham Heart Study. Calcif Tissue Int 2001;68:271 6. 4. Schulz E, Arfai K, Liu X, et al. Aortic calcification and the risk of osteoporosis and fractures. J Clin Endocrinol Metab 2004;89:4246 53. 5. Tanko LB, Bagger YZ, Christiansen C. Low bone mineral density in the hip as a marker of advanced atherosclerosis in elderly women. Calcif Tissue Int 2003;73:15 20. 6. Barengolts El, Berman M, Kukreja SC, Kouznetsova T, Lin C, Chomka EV. Osteoporosis and coronary atherosclerosis in asymptomatic postmenopausal women. Calcif Tissue Int 1998; 62: 209-213. 7. Shargorodsky M, Boaz M, Luckish A, et al. Osteoprotegerin as an independent marker of subclinical atherosclerosis in osteoporotic postmenopausal women. Atherosclerosis. 2009 Jun;204(2):608-11 8. Simonet WS, Lacey DL, Dunstan CR, et al. Osteoprotegerin: a novel secreted protein involved in the regulation of bone density. Cell 1997;89:309 19. 9. Tsuda E, Goto M, Mochizuki S, et al. Isolation of a novel cytokine from human fibroblasts that specifically inhibits osteoclastogenesis. Biochem Biophys Res Commun 1997;234:137 42. 10. Yasuda H, Shima N, Nakagawa N, et al. Osteoclast differentiation factor is a ligandfor osteoprotegerin/osteoclastogenesis-inhibitory factor and is identical to TRANCE/RANKL. Proc Natl Acad Sci U S A 1998;95:3597 602. 11. Bucay N, Sarosi I, Dunstan CR, et al. Osteoprotegerin-deficient mice develop early onset osteoporosis and arterial calcification. Genes Dev 1998;12:1260 8. 12. Kong YY, Yoshida H, Sarosi I, et al. OPGL is a key regulator of osteoclastogenesis, lymphocyte development and lymph-node organogenesis. Nature 1999;397:315 23. 13. Lacey DL, Timms E, Tan HL, et al. Osteoprotegerin ligand is a cytokine that regulates osteoclast differentiation and activation. Cell 1998;93:165 76. 14. Semb AG, Ueland T, Aukrust P, et al. Osteoprotegerin and Soluble Receptor Activator of Nuclear Factor-_B Ligand and Risk for Coronary Events A Nested Case Control Approach in the Prospective EPIC-Norfolk Population Study 1993 2003.rterioscler Thromb Vasc Biol 2009;29:975-980. 15. Orita Y, Yamamoto H, Kohno N, et al. Role of Osteoprotegerin in Arterial Calcification Development of New Animal Model. Arterioscler Thromb Vasc Biol 2007;27:2058-2064. 16. Bennett BJ, Scatena M, Kirk EA, et al. Osteoprotegerin Inactivation Accelerates Advanced Atherosclerotic Lesion Progression and Calcification In Older ApoE -/- Mice. Arterioscler Thromb Vasc Biol 2006;26:2117-2124. 17. Jono S, Ikari Y, Shioi A, et al.serum Osteoprotegerin Levels Are Associated With the Presence and Severity of Coronary Artery Disease Circulation 2002;106:1192-1194. 154

18. Abedin M, Omland T, Ueland T, et al. Relation of osteoprotegerin to coronary calcium and aortic plaque (from the Dallas Heart Study). Am J Kardiol 2007;99:513 8. 19. Asanuma Y, Chung CP, Oeser A, et al. Serum osteoprotegerin is increased and independently associated with coronary-artery atherosclerosis in patients with rheumatoid arthritis. Atherosclerosis 2007;195:e135 41. 20. Anand DV, Lahiri A, Lim E, et al. The relationship between plasma osteoprotegerin levels and coronary artery calcification in uncomplicated type 2 diabetic subjects. J Am Coll Cardiol 2006;47:1850 7. 21. Rasmussen LM, Tarnow L, Hansen TK, et al. Plasma osteoprotegerin levels are associated with glycaemic status, systolic blood pressure, kidney function and cardiovascular morbidity in type 1 diabetic patients. Eur J Endocrinol 2006;154:75 81. 22. Xiang GD, Xu L, Zhao LS, et al. The relationship between plasma osteoprotegerin and endothelium-dependent arterial dilation in type 2 diabetes. Diabetes 2006;55:2126 31. 23. Gannage-Yared MH, Fares F, Semaan M, et al. Circulating osteoprotegerin is correlated with lipid profile, insulin sensitivity, adiponectin and sex steroids in an ageing male population. Clin Endocrinol (Oxf) 2006;64:652 8. 24. Oh ES, Rhee EJ, Oh KW, et al. Circulating osteoprotegerin levels are associated with age, waist-to-hip ratio, serum total cholesterol, and low-density lipoprotein cholesterol levels in healthy Koreanwomen.Metabolism 2005;54: 49 54. 25. Szulc P, Hofbauer LC, Heufelder AE, et al. Osteoprotegerin serum levels in men: correlation with age, estrogen, and testosterone status. J Clin Endocrinol Metab 2001;86:3162 5. 26. Kudlacek S, Schneider B, WoloszczukW, et al. Serum levels of osteoprotegerin increase with age in a healthy adult population. Bone 2003;32:681 6. 27. Knudsen ST, Foss CH, Poulsen PL, et al. Increased plasma concentrations of osteoprotegerin in type 2 diabetic patients with microvascular complications. Eur J Endocrinol 2003;149:39 42. 28. Khosla S, Atkinson EJ, Dunstan CR, et al. Effect of Estrogen versus Testosterone on Circulating Osteoprotegerin and Other Cytokine Levels in Normal Elderly Men J Clin Endocrinol Metab 2002; 87: 1550 1554. 29. Schoppet M, Sattler AM, Schaeffer JR, et al. Increased Osteoprotegerin Serum Levels in Men with Coronary Artery Disease. The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism 2003;88(3):1024 1028. 30. Jono S, Ikari Y, Shioi A, et al. Serum Osteoprotegerin Levels Are Associated With the Presence and Severity of Coronary Artery Disease Circulation 2002;106:1192-1194. 31. Omland T, Drazner, Ueland T, et al. Plasma Osteoprotegerin Levels in the General Population Relation to Indices of Left Ventricular Structure and Function Hypertension 2007;49:1392-1398. 32. Avignon A, Sultan A, Piot C, et al. Osteoprotegerin: A Novel Independent Marker for Silent Myocardial Ischemia In Asymptomatic Diabetic Patients. Diabetes Care 2007;30:2934 2939. 33. Hofbauer LC, Schoppet M. Clinical implications of the osteoprotegerin/rankl/rank system for bone and vascular diseases. JAMA 2004;292:490 5. 34. Zhang J, Fu M, Myles D, et al. PDGF induces osteoprotegerin expression in vascular smooth muscle cells by multiple signal pathways. FEBS Lett 2002;521:180 4. 35. Collin-Osdoby P, Rothe L, Anderson F, et al. Receptor activator of NF-kappa B and osteoprotegerin expression by human microvascular endothelial cells, regulation by inflammatory cytokines, and role in human osteoclastogenesis. J Biol Chem 2001;276:20659 72. 36. Tintut Y, Patel J, Parhami F, et al. Tumor necrosis factor-alpha promotes in vitro calcification of vascular cells via the camp pathway. Circulation 2000;102:2636 42. 37. Tintut Y, Patel J, TerritoM, et al. Monocyte/macrophage regulation of vascular calcification in vitro. Circulation 2002;105:650 5. 38. Emery JG, McDonnell P, Burke MB, et al. Osteoprotegerin is a receptor for the cytotoxic ligand TRAIL. J Biol Chem 1998;273:14363 7. 39. Gochuico BR, Zhang J,MaBY, et al. TRAIL expression in vascularsmooth muscle. Am J Physiol Lung Cell Mol Physiol 2000;278:L1045 50. 40. Sato K, Niessner A, Kopecky SL, et al. TRAIL-expressing T cells induce apoptosis of vascular smooth muscle cells in the atherosclerotic plaque. J Exp Med 2006;203:239 50. 41. Browner WS, Lui LY, Cummings SR. Associations of serum osteoprotegerin levels with diabetes, stroke, bone density, fractures, and mortality in elderly women. J Clin Endocrinol Metab 2001; 86: 631 37. 155