Przedzabiegowe poziomy TSH i tyreoglobuliny: czy pozwalają na przewidywanie raka tarczycy?

- - - - - Przedzabiegowe poziomy TSH i tyreoglobuliny: czy pozwalają na przewidywanie raka tarczycy? Preoperative TSH and thyroglobulin levels: would it predict thyroid cancer? Wkład autorów: A Projekt badań B Zbieranie danych C Analiza statystyczna D Interpretacja danych E Przygotowanie manuskryptu F Analiza literatury G Zbieranie funduszy Abdullah Al-Bader A B C D E F, Faisal Zawawi, Zack Singer, Alexander Mlynarek, Michael Hier A B C D E F, Michael Tamilia A B C D E F, Richard Payne A B C D E F Otolaryngology-Head and Neck Surgery, McGill University, Montreal, Quebec, Canada Article history: Received: 03.02.2015 Accepted: 22.04.2015 Published: 30.06.2015 STRESZCZENIE: Cel: Celem badania jest określenie, czy przedzabiegowe poziomy TSH i Tg mogą być stosowane jako czynnik przewidujący raka tarczycy. Schemat badania: Retrospektywna analiza kart choroby. Metody: Przeanalizowano karty pacjentów, u których przeprowadzono zabieg operacyjny na gruczole tarczowym w latach 2006 2012. Analizie poddano dane demograficzne, poziomy TSH i Tg przed zabiegiem, jak również ostateczne rozpoznanie histopatologiczne. Pacjentów podzielono na podstawie przedzabiegowych poziomów TSH i Tg. Grupa 1 składała się z pacjentów z podwyższonymi poziomami TSH i Tg, grupa 2 z podwyższonymi poziomami jedynie TSH, grupa 3 z podwyższonymi poziomami jedynie Tg, a grupa 4 z niepodwyższonymi poziomami TSH i Tg. Wyniki: Przeanalizowano karty 653 pacjentów. Z badań wyłączono 386 pacjentów ze względu na niekompletne dane. Wśród pacjentów 212 osób to kobiety. wieku wynosiła 50 lat. Grupa 1 obejmowała 52 pacjentów, u których w 25 (48%) przypadkach stwierdzono wysoko zróżnicowanego raka tarczycy (ang. well differentiated thyroid cancer; WDTC). Wartość ryzyka względnego wynosiła 1,59, a ilorazu szans 1,79. Grupa 2 obejmowała 80 pacjentów, u których w 36 przypadkach (45%) stwierdzono WDTC. Grupa 3 zawierała 58 pacjentów, u których w 23 przypadkach (39,6%) stwierdzono WDTC. Grupa 4 zawierała 77 pacjentów, u których w 16 przypadkach (20,8%) stwierdzono WDTC. Wniosek: Poziomy TSH i Tg mogą pomóc w przedoperacyjnej ocenie guzka tarczycy. SŁOWA KLUCZOWE: TSH, tyreoglobulina, rak tarczycy, guzek tarczycy, nowotwory tarczycy ABSTRACT: Objective: The goal of this study is to determine whether preoperative TSH and Tg levels can be used as predictors of thyroid cancer. Study design: Retrospective chart review. Methods: Charts of patients who had undergone thyroid surgery between 2006 and 2012 were subjected to review. Demographic data, preoperative TSH and Tg levels, and final histopathological results were recorded. Patients were divided depending on preoperative TSH and Tg levels. Group 1 consisted of patients with elevated TSH and Tg, Group 2 had elevated TSH only, Group 3 - elevated Tg only, and in Group 4 neither TSH nor Tg were elevated. Results: 653 patient charts were reviewed and 386 patients were excluded due to incomplete information. 212 patients were female. Mean age was 50 years. Group 1 included 52 patients, 25 of them (48%) had well-differentiated thyroid DOI: 10.5604/00306657.1156331 21

- - - - - KEY WORDS: WPROWADZENIE cancer (WDTC). Relative risk was 1.59 and the odds ratio amounted to 1.79. Group 2 included 80 patients, 36 (45%) of whom had WDTC. Group 3 consisted of 58 patients, 23 (39.6%) of them with WDTC. Group 4 comprised 77 patients, where WDTC was present in 16 (20.8%) cases. Conclusion: TSH and Tg levels can aid in preoperative assessment of a thyroid nodule. TSH, thyroglobulin, thyroid cancer, thyroid nodule, thyroid neoplasms Guzki tarczycy są częstą dolegliwością, z którą zgłaszają się pacjenci. Szacuje się, że około 5% populacji ma wyczuwalne w badaniu palpacyjnym guzki, a częstość występowania określana na podstawie badań ultrasonograficznych wynosi około 35-67% u pacjentów bezobjawowych [1]. Mimo że większość guzków to zmiany łagodne, w 5-15% przypadków mogą one stanowić raka [2]. Wśród guzków złośliwych raki zróżnicowane stanowią 90% zmian [3]. Ocena guzka tarczycy u pacjenta rozpoczyna się od analizy historii choroby pacjenta łącznie z danymi demograficznymi, przebytymi chorobami i oceną czynników ryzyka raków tarczycy, takich jak występowanie raka w rodzinie i narażenie na promieniowanie. Następnie analizowane są badania przedmiotowe, obrazowe i cytologiczne. Stan funkcjonowania tarczycy określa się poprzez oznaczenie hormonów tarczycy i hormonu tyreotropowego (TSH) w osoczu krwi. Badanie ultrasonograficzne (usg) jest w wielu ośrodkach pierwszym badaniem stosowanym do oceny guzków tarczycy, natomiast skany TK mogą być pomocne w wybranych przypadkach do oceny limfadenopatii szyjnej lub jeśli podejrzewa się szerzenie wewnątrz klatki piersiowej. Na końcu do oceny charakteru guzka przeprowadza się biopsję aspiracyjną cienkoigłową (ang. fine needle aspiration cytology [FNA]) lub biopsję. W niedawno opublikowanym badaniu doniesiono, że aspiracyjna biopsja cienkoigłowa jest bardzo czułym badaniem w celu rozpoznania określonych rodzajów raka tarczycy, takich jak brodawkowaty rak tarczycy (PTC), rdzeniasty rak tarczycy i słabo zróżnicowany rak tarczycy. Inne badanie wykazało, że czułość FNA w rozpoznawaniu zmian złośliwych tarczycy wynosiła 84%, z odsetkiem wyników fałszywie ujemnych wynoszącym 9,1% i znacznie wyższym ryzykiem raka tarczycy w przypadku guzków większych niż 3 cm [4]. Określenie odpowiedniego sposobu leczenia guzków tarczycy opiera się na wszelkich danych zebranych na podstawie wcześniej wspomnianych badań i czynników ryzyka występujących u pacjenta. Leczenie staje się wyzwaniem, jeśli przed zabiegiem nie można zdiagnozować zmiany, a szczególnie jeśli wyniki badań cytologicznych są niejednoznaczne. Pacjenci ci wymagają dalszej diagnostyki i poradnictwa w celu określenia następnych etapów leczenia. Czynniki wywołujące zróżnicowanego raka tarczycy (brodawkowaty, pęcherzykowaty i rak z komórek Hurthle a) nie są dobrze poznane. Najszerzej uznane czynniki ryzyka brodawkowatego raka tarczycy stanowią: wiek, płeć, narażenie na promieniowanie i występowanie rodzinne raka tarczycy. W ostatnim czasie coraz częściej łączy się zwiększoną masę ciała z rozwojem brodawkowatego raka tarczycy [5]. Stosowano również kompleksowe metody określenia ryzyka, np. skalę oceny guzków tarczycy McGill (ang. McGill Thyroid Nodule Score; MTNS), aby ułatwić konsultację tych przypadków [6]. Rozwój dalszych metod oceny jest jednakże konieczny w celu poprawy dokładności przedzabiegowej diagnostyki raka tarczycy. Tyreotropinę (TSH), dobrze poznany tarczycowy czynnik wzrostu, stosuje się łącznie z tyreoglobuliną (Tg), dużego rozmiaru glikoproteiną wytwarzaną w związku z hormonami tarczycy, do przedzabiegowej diagnostyki, jak również do kontroli nawrotów raka tarczycy po leczeniu. Celem badania jest określenie przedzabiegowych poziomów TSH i Tg u pacjentów z guzkami tarczycy oraz zbadanie ich związku z obecnością raka tarczycy. METODY Badanie to polegało na retrospektywnej analizie kart choroby wszystkich pacjentów, u których przeprowadzono totalną lub subtotalną tyroidektomię w McGill Thyroid Cancer Centre od października 2006 do maja 2012 przez jednego chirurga specjalizującego się w chirurgii tarczycy. Uzyskano zgodę Rady Doradczej Instytutu od Komisji Bioetycznej Uniwersytetu McGill. Przeanalizowano dane statystyczne pacjentów, poziomy TSH, T3, T4, tyreoglobuliny i przeciwciał antytyreoglobulinowych oraz ostateczne wyniki badania histopatologicznego. Odnotowano również szczegóły dotyczące preparatu uzyskanego w trakcie operacji, tzn. rozmiar i nacieczenie pozatorebkowe, okołonerwowe i nacieczenie naczyń chłonnych. Za prawidłowe wartości TSH i Tg w naszym Instytucie uznawano odpowiednio 0,4 4,4 miu/l oraz 1,6 55 µg/l. 22 WWW.OTOLARYNGOLOGYPL.COM

- - - - - TSH i Tg oznaczano jako podwyższone (ang. Elevated [E]) lub niepodwyższone (ang. Not Elevated [NE]) w zależności od ich wartości. Wartość graniczna dla TSH wynosiła 1,4 miu/l, tzn. wszystkie wartości poniżej 1,4 miu/l były uznawane za NE, a wartości równe lub wyższe od 1,4 miu/l były oznaczane jako E. Podobnie graniczna dla Tg wynosiła 75 µg/l; wartości niższe niż 75 µg/l były uznawane za NE, a równe lub wyższe od 75 µg/l były uznawane za E. Wartości graniczne zarówno dla TSH, jak i Tg zostały oparte na wcześniej opublikowanym badaniu przeprowadzonym w naszym ośrodku [6]. W oparciu o poziomy TSH i Tg, badana grupa została podzielona na cztery. Grupa 1 obejmowała podwyższone poziomy TSH i Tg w osoczu przed zabiegiem. Grupa 2 obejmowała pacjentów z poziomami E TSH i NE Tg. W grupie 3 zawarto pacjentów z NE poziomami TSH i E poziomami Tg. Grupa 4 obejmowała pozostałych pacjentów, u których poziomy TSH i Tg miały wartości NE. Każdą grupę podzielono na 2 podgrupy w oparciu o ostateczne wyniki badania histopatologicznego: wysoko zróżnicowany rak tarczycy (WDTC) lub łagodna zmiana. U pacjentów z podgrupy WDTC stwierdzono histopatologicznie rozpoznanego brodawkowatego raka tarczycy, pęcherzykowatego raka tarczycy i raka tarczycy z komórek Hurthle a. Kryteria włączenia i wyłączenia z badania Do badań włączono wszystkich pacjentów, u których przeprowadzono zabieg chirurgiczny w obrębie tarczycy i oznaczono poziomy Tg i TSH. Z badań wyłączono pacjentów z ostatecznym rozpoznaniem rdzeniastego raka tarczycy i niezróżnicowanego raka tarczycy. Tabela 1. Związek średnich poziomów TSH i Tg z ostatecznie stwierdzaną zmianą Grupa Grupa 1 Podwyższone TSH & Tg Grupa 2 Podwyższone TSH, niepodwyższone Tg Grupa 3 Niepodwyższone TSH, podwyższone Tg Grupa 4 niepodwyższone TSH i Tg N (n=267) wieku TSH miu/l Tg icrog/l Analiza statystyczna Zebrane dane zostały przeanalizowane statystycznie z użyciem programu IBM SPSS Statistics (v20.0.0). Obliczono iloraz szans (OR) i ryzyko względne (RR). Następnie przeprowadzono analizę wariancji (ANOVA) w celu stwierdzenia istotności. WYNIKI Przeanalizowano karty 653 pacjentów zgodnie z przedstawionymi wcześniej kryteriami; do badania włączono jedynie 267 pacjentów. WDTC i mikrobrodawkowatego raka stwierdzono odpowiednio u 100 i 63 pacjentów, podczas gdy u 104 pacjentów stwierdzono zmianę łagodną. Dane demograficzne przedstawiały się następująco: 212 kobiet w średnim wieku 50 lat. Grupy (Tabela 1): W Grupie 1 (E-TSH & E-Tg) znajdowało się 52 pacjentów, których średni wiek wynosił 54 lata. TSH wynosiła 2,60 miu/l, a średnia Tg wynosiła 472,9 µg/l. U 25 pacjentów (48%) stwierdzono WDTC, u 6 (12%) raka mikrobrodawkowatego, a u 21 (40%) łagodne zmiany tarczycy. W tej grupie iloraz szans dla rozwinięcia WDTC wynosił 1,79, a ryzyko relatywne 1,59 (p=0,06). Grupa 2 (E-TSH & NE-Tg) obejmowała 80 pacjentów, w tym 64 kobiety w wieku średnio 51 lat. Średnie wartości TSH i Tg w tej grupie wynosiły odpowiednio 4,02 miu/l i 26,76 µg/l. U 36 (45%) pacjentów w grupie 2 stwierdzono WDTC, u 18 (22.5%) raka mikrobrodawkowatego, a u 26 (32,5%) zmiany łagodne. Iloraz szans dla tej grupy wynosił 1,56, a ryzyko względne 1,35 (p = 0.09). WDTC N (%) Mikrobrodawkowaty N (%) Łagodny OR RR p 52 54 2,6 472,9 25 (48) 6 (12) 21 (40) 1,7 (9) 1,5 (9) 0,06 80 51 4,02 26,76 36 (45) 18 (22,5) 26 (32,5) 1,5 (6) 1,3 (5) 0,09 58 45 0,79 579,3 23 (39,6) 15 (26) 20 (34,4) 1,3 1,0 (9) 0,39 77 47 0,75 32,8 16(20,8) 24 (31,2) 37 (48) 0,3 (3) 0,4 (4) 0,000 (4) 23

- - - - - Grupa 3 (NE-TSH i E-Tg) zawierała 58 pacjentów. Wśród nich, 47 pacjentów stanowiły kobiety w wieku średnio 45 lat. U 23 pacjentów (39,6%) stwierdzono WDTC, u 15 (26%) raka mikrobrodawkowatego, a u pozostałych 20 (34,4%) zmianę łagodną. TSH w tej grupie wynosiła 0,79 miu/l, a Tg 579 µg/l. Analiza statystyczna wykazała, że w tej grupie iloraz szans wynosił 1,3, a ryzyka względnego 1,09 (p=0,39). Grupa 4 (NE-TSH & NE-Tg) zawierała ogólnie 77 pacjentów, z których 65 stanowiły kobiety w średnim wieku 47 lat. Średnie wartości TSH i Tg wynosiły odpowiednio 0,75 miu/l oraz 32,8 µg/l. U 16 (20,8%) pacjentów w tej grupie stwierdzono WDTC, u 24 (31,2%) raka mikrobrodawkowatego, a u 37 (48%) zmianę łagodną. Wartość ilorazu szans w grupie 4 wynosiła 0,33, a ryzyka względnego 0,44 (p=0,0004). OMÓWIENIE W badaniu przedstawiono związek pomiędzy wyższymi poziomami przedzabiegowymi tyreoglobuliny (Tg) i rozpoznaniem wysoko zróżnicowanego raka tarczycy w ostatecznym badaniu histopatologicznym. Wyniki te różnią się od wyników badań Suh i wsp. [7], które nie wykazały różnic w poziomach Tg pomiędzy nowotworami łagodnymi i złośliwymi. Wyniki uzyskane przez nas są jednakże podobne do wyników Eun Kyung Lee i wsp. [8] dla nieokreślonych guzków tarczycy, w których to badaniach poziomy Tg określono jako istotny niezależny czynnik ryzyka rozwoju pęcherzykowatego raka tarczycy w guzkach tarczycy z niejednoznacznym wynikiem biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej (FNA). Podobne wyniki uzyskał Rok Petric [10], który doniósł, że średnia Tg przed zabiegiem wynosiła 407 ng/ml u pacjentów z rakiem tarczycy, w przeciwieństwie do 172 ng/ml w zmianach o łagodnym charakterze potwierdzonym wynikami badania histopatologicznego. Z tego względu ich wieloczynnikowa regresja logistyczna wykazała, że poziom Tg w osoczu stanowi niezależny wskaźnik złośliwości. Podwyższone poziomy TSH są dobrze udokumentowanym czynnikiem ryzyka WDTC [10 14]. Haymart i wsp. donieśli również, że poza pomocą w przewidywaniu rozpoznania raka tarczycy, wysokie wartości TSH są związane z wyższym ryzykiem nacieczenia pozatarczycowego i zaawansowanym stadium guza [13, 14]. Fakt, iż poziom TSH w osoczu jest uznanym czynnikiem wzrostu dla guzków tarczycy, tłumaczy się wpływem, jaki TSH wywołuje poprzez receptory TSH. Czynnik ten można ograniczyć poprzez zmniejszenie stężenia TSH w osoczu poprzez podanie egzogennej tyroksyny, co może zaburzać wzrost już rozwiniętych guzków, jak również zapobiegać tworzeniu nowych [10]. Z drugiej strony, Boelaert opisał inne czynniki, które stymulują rozwój raka tarczycy, np. mutacje receptora TSH i inne czynniki wzrostu, takie jak insulinozależny czynnik wzrostu I, (IGF-I), w przypadku których wykazano, że mogą one w silniejszy sposób stymulować wzrost raka [15]. Donosi się również o tym, że TSH wymaga współdziałania z IGF-I w celu wywołania efektu proliferacji. To samo badanie wykazało również, że rak tarczycy występuje u pacjentów z różnymi wartościami stężenia TSH, również w stanie supresji, kiedy to w płacie strony przeciwnej stwierdza się guzki z nadczynnością. Ponadto, niedawne badanie dotyczące genomu w szerokim spektrum wykazało, że stężenia TSH w osoczu są niższe u pacjentów, którzy są nosicielami jednego z dwóch alleli związanych z podwyższonym ryzykiem zarówno brodawkowatego, jak i pęcherzykowatego raka tarczycy [15]. Innym istotnym wynikiem naszego badania jest wykazanie, że u pacjentów w grupie 4 (NE-TSH i NE-Tg) występuje mniej przypadków WDTC, niż w innych badaniach populacyjnych. Różnica ta okazała się znacząca statystycznie. Niemniej do dziś poziomy tyreoglobuliny w osoczu stosuje się do kontroli pooperacyjnej i monitorowania nawrotowych i uporczywych postaci raka tarczycy, a znaczenie przedzabiegowo stwierdzanych poziomów Tg jest dyskusyjne, jeśli chodzi o ocenę diagnostyczną guzków tarczycy. Wraz ze wzrastającą częstością występowania raka tarczycy fakt ten pozwala lepiej zrozumieć przedzabiegowe czynniki ryzyka i poszukiwać markerów guza, które mogłyby pomóc w odpowiednim skierowaniu pacjentów przed zabiegiem. Z tego, co wiadomo, jest to pierwsze badanie, w którym analizowano zależność pomiędzy poziomami Tg i TSH a ostatecznym rozpoznaniem WDTC. Mimo że wyniki tego badania nie wskazują jednoznacznie, że łączne stężenia Tg i TSH mogą pomóc przewidzieć obecność zmiany złośliwej, mogą one być pomocne w diagnostyce podgrupy pacjentów, u których ryzyko rozwoju złośliwego guzka (NE-TSH i NE-Tg) jest niższe. Jest to ważny fakt, który może mieć większe znaczenie kliniczne w przyszłych badaniach. Ponadto wyniki tego badania wykazują ciekawą tendencję do częstszego występowania WDTC, jednak bez statystycznej istotności. Niniejsze badanie ma kilka ograniczeń. Pierwszym z nich jest schemat badania. Konieczne jest badanie prospektywne do potwierdzenia lub obalenia jego wyników. Innym ograniczeniem jest potencjalna stronniczość. Wszyscy pacjenci byli operowani przez jednego chirurga specjalizującego się w chirurgii gruczołu tarczowego. Konieczne jest bardziej kompleksowe opracowanie z wykorzystaniem większej liczby chirurgów. Ograniczenia te będziemy pokonywać w naszych badaniach w przyszłości. 24 WWW.OTOLARYNGOLOGYPL.COM

- - - - - WNIOSEK Poziomy Tg i TSH są istotnymi markerami stosowanymi do monitorowania pacjentów z rakiem tarczycy po zabiegu, jednakże mogą one również odgrywać rolę w przedzabiegowej ocenie guzków tarczycy. Badanie to wykazuje, że częstość Piśmiennictwo Word count: 1792 Tables: 1 Figures: References: 15 występowania WDTC u pacjentów z NE-Tg i NE-TSH jest niższa. Konieczne są dalsze prace, aby potwierdzić wyniki tego badania. Należy przeprowadzić dalsze badania, skupiające się na lepszym poznaniu przedzabiegowych czynników ryzyka i markerów nowotworowych. Pomoże to w ukierunkowaniu leczenia i konsultacji pacjentów. 1. Krikorian A., Kikano G., Thyroid nodules : when is an aggressive evaluation warranted?; Vol 61, No 4, 2012, The Journal of Family Practice. 2. Lei S., Yushu L., Haixia G., Chenyan L., Liangfeng S., Zhongyan S. and Weiping T., Usefulness of serum thyrotropin for risk prediction of differentiated thyroid cancers does not apply to microcarcinomas: results of 1870 Chinese patients with thyroid nodules, r EJ12 0154. 12-015 3. Yansong L., Tianjun L., Jun L., et al, Predictive Value of Preablation Stimulated Thyroglobulin andthyroglobulin/thyroid-stimulating Hormone Ratio in Differentiated Thyroid Cancer, Clinical Nuclear Medicine, 2011; 36(11). 4. Lei S. et al, Usefulness of serum thyrotropin for risk prediction of differentiated thyroid cancers does not apply to microcarcinomas: results of 1870 Chinese patients with thyroid nodules, r EJ12 0154. 12-0154 5. McLeo D. A., Watters K. F., Carpenter A. D., Ladenson P. W.., Cooper D. S., and Ding E.L., (2012) Thyrotropin and Thyroid Cancer Diagnosis: A Systematic Review anddose-response Meta-Analysis, J Clin Endocrin Metab. First published ahead of print May 23, 2012 as doi:10.1210/jc.2012 1083. 6. Sands N. B, Karls S., Amir A. et al.,mcgill Thyroid Nodule Score (MTNS): Rating the Risk, a Novel Predictive Scheme for Cancer Risk Determination, Journal of Otolaryngology-Head & Neck Surgery 2011, 40 (S1), S1 S13 7. Sands N.B., Karls S., Rivera J., Tamilia M., Hier M.P., Black M.J., Gologan O., Payne R.J., Preoperative serum thyroglobulin as an adjunct to fine-needleaspiration in predicting well-differentiated thyroid cancer, J Otolaryngol Head Neck Surg. 2010; 39(6): 669 73. 8. Insoo S., Menno R. V., Marlon A. G. et al., Serum thyroglobulin is a poor diagnostic biomarker of malignancy in follicular and Hurthle-cellneoplasms of the thyroid; The American Journal of Surgery (2010) 200, 41 46. 9. Eun K.L., Ki-Wook Ch., Hye S.M., Tae S.K. et al., Preoperative Serum Thyroglobulin as a Useful Predictive Marker to Differentiate Follicular Thyroid Cancer from Benign Nodules in Indeterminate Nodules; J Korean Med Sci 2012; 27: 1014 1018. 10. Petric R., Perhavec A., Gazic B., Besic N., Preoperative Serum Thyroglobulin Concentration is an Independent Predictive Factor of Malignancy in Follicular Neoplasms of the Thyroid Gland; Journal of Surgical Oncology 2012;105:351 356. 11. Polyzos S. A., Kita M., Efstathiadou Z. et al., Serum thyrotropin concentration as a biochemical predictor of thyroid malignancy in patients presenting with thyroid nodules; J Cancer Res Clin Oncol (2008) 134:953 960. 12. Zafon C., Obiols G., Baena J.A., Castellvi J., Dalama B Mesa J., Preoperative Thyrotropin Serum Concentrations Gradually Increase from Benign Thyroid Nodules to Papillary Thyroid Microcarcinomas Then to Papillary Thyroid Cancers of Larger Size; Journal of Thyroid Research Volume 2012, Article ID 530721. 13. Jin J., Machekano R.,. McHenry Ch.R., The utility of preoperative serum thyroid-stimulating hormone level for predicting malignant nodular thyroid Disease; The American Journal of Surgery (2010) 199, 294 298. 14. Haymart M.G., Glinberg S.L., Liu J., Sippel R.S., Jaume J, C, Chen H., Higher serum TSH in thyroid cancer patients occurs independent of age and correlates with extrathyroidal Extension; Clinical Endocrinology (2009) 71, 434 439. 15. Haymart M.R., Repplinger D.J., Leverson G.E., Elson D.F., Sippel R.S., Jaume J.C., Chen H., Higher Serum Thyroid Stimulating Hormone Level in Thyroid Nodule Patients Is Associated with Greater Risks of Differentiated Thyroid Cancer and Advanced Tumor Stage; J Clin Endocrinol Metab, 2008, 93(3):809 814. Access the article online: DOI: 10.5604/00306657.1156331 Full-text PDF: www.otolaryngologypl.com/fulltxt.php?icid= 1156331 Corresponding author: Albader Abdullah; Otolaryngology-Head And Neck Surgery Program, Mcgill University, 551 Rue De La Montagne Apartment 402, Montreal, QC,H3C6S4; phone: (514) 621-2192; email: albader.abdullah@gmail.com Copyright 2015 Polish Society of Otorhinolaryngologists Head and Neck Surgeons. Published by Index Copernicus Sp. z o.o. All rights reserved. Competing interests: The authors declare that they have no competing interests. Cite this article as: Al-Bader A., Zawawi F., Singer Z., Mlynarek A., Hier M.: Preoperative TSH and thyroglobulin levels: would it predict thyroid cancer? Otolaryngol Pol 2015; 69 (3): 21-25 25