Poradnik z pląsów, gier i zabaw

Poradnik z pląsów, gier i zabaw Opracowała: pwd. Magdalena Bocheńska

Drodzy Harcerze. Stworzyłam ten poradnik, gdyż będąc drużynową kilka lat zbierałam w różnych plikach plasy, gry i zabawy. Dziś postanowiłam zebrać to w jedną całość. Jest tego sporo natomiast jestem pewna, że ta baza będzie się jeszcze powiększać. Zachęcam Cię jako zastępowego, przybocznego czy drużynowego do korzystania z tej bazy. Mam jednak nadzieję, że nie poprzestaniesz na tej bazie i będziesz ją powiększać i w przyszłości podzielisz się nią z innym harcerzem. Myślę, że jest to spore ułatwienie pracy osoby, która prowadzi zbiórki. Sięgaj do niego podczas zbiórek, biwaków, obozów czy po prostu spotkań w gronie przyjaciół. Definicje: Czuwaj! Pwd. Magdalena Bocheńska Pląs- śpiewa się piosenkę i pokazuje, nie wyłania się podczas niej zwycięzców, nie ma określonego czasu trwania Gra- ma określony czas trwania lub moment zakończenia, ściśle ustalone zasady przebiegu i wyłonienia zwycięzców. Zabawa- jest krótka, trwa od 5 do 10 min, nie śpierwa się, nie wyłania zwycięzców, zabawę kończy prowadzący

A cum cy ca, a cum cy ca Pląsy Już czas zawiązać krąg, więc niech popłynie pieśń, bo w kręgu przyjaciół wesoło zawsze jest. - kciuki do przodu - łokcie do tyłu - kolana ugiąć - nóżki wykrzywię - kuperki wypiąć - klatki do przodu - głowy do góry - języki na brodę. A cum cy ca, a cum cy ca, a cum cy ca, acha! A cum cy ca, a cum cy ca, a cum cy ca, acha! Wszyscy maszerują dookoła kręgu. Po zakończeniu stają i odwracają się twarzami do środka koła. Prowadzący wykrzykuje pierwsze polecenie jednocześnie je wykonując, a wszyscy po nim powtarzają. Pozostając w tej pozycji wszyscy śpiewają refren: A cum cy ca, a cum cy ca, a cum cy ca - kołyszemy się na boki acha! - wyginamy się do tyłu i rozpoczynamy kolejny marsz dookoła kręgu, cały czas w tej samej pozycji. Po zatrzymaniu wszystko rozpoczynamy od nowa dodając za każdym razem kolejny element postawy ciała. A ram sam sam, a ram sam sam ram sam sam, a ram sam sam guli guli guli guli ram sam sam A ram sam sam, a ram sam sam a guli guli guli guli ram sam sam arafi arafi guli guli guli guli ram sam sam arafi arafi guli guli guli guli ram sam sam Siedzimy w pozycji klęczącej w kręgu a ram sam sam - uderzamy rytmicznie w kolana partnera po lewej stronie, w swoje, partnera po prawej stronie, znów partnera po lewej, swoje i po prawej, czyli: lewa, swoje, prawa i znów lewa, swoje, prawa itd. a guli guli - podnosimy przed sobą rękę do góry i naśladujemy tzw. wkręcanie żarówek, arafi arafi - robimy skłon ku ziemi. Za każdym razem zwiększamy tempo śpiewu.

Abraham Stary Abraham miał siedmiu synów, siedmiu synów miał stary Abraham. A oni siedli i nic nie jedli, tylko śpiewali sobie tak: Prawa ręka! Stary Abraham miał siedmiu synów, siedmiu synów miał stary Abraham. A oni siedli i nic nie jedli, tylko śpiewali sobie tak: Prawa ręka! Lewa ręka! Po każdym odśpiewaniu zwrotki powtarzamy dotychczas wymienione nazwy części ciała, dodając do nich kolejną: prawa ręka, lewa ręka, prawa noga, lewa noga, głowa, brzuch. Dzieci podczas śpiewu poruszają, wymienioną jako ostatnią, częścią ciała lub poruszają wszystkimi wymienionymi częściami ciała. Apacz Raz mały Apacz napiął mały łuk. Och, jak on mógł, napiąć tak mały łuk? Jak on mógł? Raz duży Apacz napiął duży łuk. Och, jak on mógł, napiąć tak duży łuk? Jak on mógł? rękami pokazujemy małego Apacza rękami pokazujemy mały łuk kręcimy głową na nie" rękami pokazujemy napinany łuk kręcimy głową na nie" rękami pokazujemy dużego Apacza rękami pokazujemy duży łuk kręcimy głową na nie" rękami pokazujemy napinany łuk kręcimy głową na nie"

Banany Płyną statki z bananami w siną dal, łabudi daj daj, łabudi daj. A każdy ładowacz śpiewa tak, łabudi daj daj, łabudi daj. Podaj, podaj mi, podaj mi bananów kosz. Podaj, podaj mi, podaj mi bananów kosz. Wszyscy siedzą w siadzie klęcznym i rytmicznie uderzają na zmianę - w swoje kolana, w kolana partnera po prawej stronie, a następnie znów swoje i partnera po lewej stronie, znów swoje i po prawej itd. Baranek Jak dobrze być barankiem i bardzo wczesnym rankiem wychodzić na polankę i śpiewać sobie tak: be, be, be kopytka niosą mnie, be, be, be kopytka niosą mnie. Jak dobrze być baranem i bardzo wczesnym ranem wychodzić na polanę i śpiewać sobie tak: be, be, be kopyta niosą mnie, be, be, be kopyta niosą mnie. Przy słowach baranek pokazujemy kolistymi ruchami rogi na naszej głowie, przy słowach wychodzić naśladujemy wybieganie baranka na polankę. Tak samo przy słowach be, be, be.... W drugiej zwrotce powtarzamy wszystkie ruchy, ale bardziej ociężale i wolniej.

Chodzi lisek koło drogi Chodzi lisek koło drogi, cichuteńko stawia nogi. Cichuteńko się zakrada, nic nikomu nie powiada. Cichuteńko się zakrada, nic nikomu nie powiada. Dzieci stoją w kole z rękami założonymi do tyłu. Dziecko lisek chodzi wokół śpiewającej grupy z chustką w ręce. W pewnej chwili wkłada chustkę do ręki wybranego dziecka. Wskazane w ten sposób osoba chwyta chustkę i goni liska dookoła stojących dzieci. Kiedy uciekający usiądzie na zwolnionym miejscu, zabawa rozpoczyna się od nowa. Dwóm tańczyć się zachciało Dwóm tańczyć się zachciało, zachciało, zachciało, lecz im się nie udało, fari, fari, fara. Kłócili się ze sobą, ze sobą, ze sobą, ja nie chcę tańczyć z tobą, fari, fari, fara. Poszukam, więc innego, innego, innego, do tańca zdolniejszego, fari, fari, fara. Dzieci - w parach - trzymają się krzyżując ręce. Zwracają się twarzami w tę samą stronę i tanecznym krokiem przesuwają się do przodu. Zatrzymują się i wygrażają sobie, udają, że się odpychają. Rozchodzą się, wybierają nowych partnerów, ponownie krzyżują ramiona i chwytają się za ręce, następnie kręcą się dookoła.

Czterech małych Murzynków Czterech małych Murzynków poszło do lasu po mech. Jednego zjadły wilki zostało tylko trzech. Trzech małych Murzynków kopało wielki rów. Jednego zasypał piasek zostało tylko dwóch. Dwóch małych Murzynków kąpało się w rzece Eden. Jednego zjadł krokodyl i został tylko jedan. Jeden mały Murzynek ożenił się z panną Mery. I znów po czterech latach było Murzynków czterech i tak dalej... pokazujemy " smarowanie policzków" naśladujemy marsz pokazujemy dłońmi przed sobą kłapanie szczęk wilka naśladujemy kopanie rowu kucamy nakrywając ciało i głowę rękoma pływamy żabką lub innym stylem pływackim wyciągamy przed siebie ręce i kłapiemy nim jak wielką paszczą ruszamy biodrami lekko uginając kolana pokazujemy czterech Murzynków i zaczynamy od nowa Za każdym razem zwiększamy tempo śpiewu.

Gimnastyka Prawa noga, wypad w przód, a rękoma zawiąż but. Powrót, przysiad, dwa podskoki, w miejscu bieg I skłon głęboki. Wymach rąk w tył i do przodu Już rannego nie czuć chłodu. OPIS ZABAWY: Zuchy stoją pojedyncze, zwrócone twarzą do środka koła. Inscenizują ruchami treść piosenki. Prawa noga noga prawa wyprostowana i uniesiona w górę, Wypad w przód wyciągnięta noga opada na podłogę A rękoma zawiąż but skłon do wysuniętej nogi i naśladowanie zawiązywania buta Powrót powrót do pozycji zasadniczej Przysiad przysiad z wyciągniętymi do przodu rękoma Dwa podskoki dwa podskoki w miejscu W miejscu bieg bieg w miejscu I skok głęboki skłon z sięgnięciem rękoma palców nóg Wymach rąk w tył wysunięcie rąk do tyłu I do przodu wysunięcie rąk do przodu Już rannego nie czuć chłodu przybranie pozycji zasadniczej. Wersja: Inscenizujemy ruchami treść piosenki: Prawa noga wypad w przód A rękoma zawiąż but Powrót Przysiad Dwa podskoki W miejscu bieg I skłon głęboki Wymach rąk... w tył, do przodu Już rannego nie czuć chłodu...! Głowa, ramiona Głowa, ramiona, kolana, pięty, kolana, pięty, kolana, pięty. Głowa, ramiona, kolana, pięty, oczy, uszy, usta, nos. Obiema rękami pokazujemy kolejno poszczególne części ciała.

Jedzie pociąg Jedzie pociąg z daleka, ani chwili nie czeka. Konduktorze łaskawy, zabierz nas do Warszawy! Trudne, trudne to będzie, dużo osób jest wszędzie. Pięknie pana prosimy, jeszcze miejsca widzimy. A więc prędko wsiadajcie, do Warszawy ruszajcie. Dzieci ustawiają się jedno za drugim lewą rękę kładą na ramieniu osoby stojącej przed nimi, a prawą, zgiętą w łokciu, naśladują ruch kół, poruszają się drobnymi kroczkami. Piosenkę można zaśpiewać z podziałem na role, wówczas prowadzący śpiewa kwestię konduktora. Kadryl Zapraszamy do kadryla, te melodię każdy zna Tutaj wszystko się zaczyna, z drugiej strony koniec ma Raz, dwa, jak pięknie grasz, to rajdowy kadryl nasz Hej, hej nie rób jaj, graj kadryla, graj Labada Tańczymy labada, labada, labada. Tańczymy labada - małego walczyka. Tańczą go harcerze, harcerze, harcerze. Tańczą go harcerze i małe dzieci też. - Głowy były? Odp: Nie były! - Głowy! - Uszy były? ; Odp: Były! - Kostki były? itd. itp.... Poruszamy się po kole trzymając się za ręce. Następnie łapiemy za wymienioną część ciał sąsiadów po prawej i lewej stronie i tak się trzymając koło przesuwa się w prawo. Gdy kończy się zwrotka prowadzący wymienia poprzednie części ciała, a następnie dodajemy kolejny element. Koło może się kręcić w prawo lub w lewo.

Laurencja Laurencjo moja, Laurencjo ma. Kiedy to urodziny masz? Styczeń, luty... Wszyscy, którzy urodzili się w danym miesiącu wchodzą do koła i tanczą. Mało nas, mało nas Mało nas, mało nas do pieczenia chleba, jeszcze nam, jeszcze nam piekarza (lub imię dziecka) potrzeba. Dzieci trzymając się za ręce tańczą w koło. Dwoje dzieci trzymając się za ręce i obraca się w środku koła. Osoba, którą wybiorą, lub której imię wypowiadają dołącza do nich, po czym wymienia imię następnego dziecka. Jeżeli w grupie jest kilkoro dzieci o tym samym imieniu, wszystkie dołączą do koła. Zabawa kończy się, gdy wszystkie dzieci są już w kole. Miczitanka Taka mała Miczitanka mi się spodobała, Takie wielkie pióro miała, ona taka mała. Taka mała, takie pióro, takie pióro, taka mała. Taka mała, takie pióro, takie pióro, taka mała. pokazujemy kobietą niskiego wzrostu pokazujemy rękami duże pióro i małą kobietę pokazujemy rękami małą kobietę, duże pióro duże pióro, małą kobietę pokazujemy rękami małą kobietę, duże pióro duże pióro, małą kobietę Każdą kolejną zwrotkę śpiewamy szybciej.

Leśne ludki Były sobie cztery leśne ludki jeden nieduży, a drugi malutki. Trzeci leciutki, jak skrzydła motylka, czwarty maciupki, jak szpilka. Poszły do lasu cztery leśne ludki jeden nieduży, a drugi malutki. Trzeci leciutki, jak skrzydła motylka, czwarty maciupki, jak szpilka. Idą po lesie cztery leśne ludki jeden nieduży, a drugi malutki. Trzeci leciutki, jak skrzydła motylka, czwarty maciupki, jak szpilka. Wilk zobaczył cztery leśne ludki jeden nieduży, a drugi malutki. Trzeci leciutki, jak skrzydła motylka, czwarty maciupki, jak szpilka. Uciekają cztery leśne ludki jeden nieduży, a drugi malutki. Trzeci leciutki, jak skrzydła motylka, czwarty maciupki, jak szpilka. pokazujemy cztery palce pokazujemy rękami wielkość ludków machamy rękami jak skrzydełkami pokazujemy wielkość ludka pomiędzy kciukiem, a palcem wskazującym maszerujemy pokazujemy oczy wilka robiąc lornetkę z dłoni biegniemy w miejscu

Już nie będziesz motylku skrzydlaty już nie będziesz motylku skrzydlaty przelatywał z kwiatka na kwiatek. Już nie będziesz sadysto kudłaty znęcał się nad motylkiem skrzydlatym. Już nie będziesz leśniczy wąsaty znęcał się nad sadystą kudłatym. Już nie będziesz ty wilku kudłaty znęcał się nad leśniczym wąsatym. OPIS ZABAWY: Pląs ten jest bardzo łatwy- od ugniatania motylka w dłoni przechodzimy do deptania nogą sadysty, deptania obiema nogami leśniczego i skakaniu po wilku. PLĄS PRZEZNACZONY TYLKO I WYŁĄCZNIE DLA STARSZYCH HARCERZY NIENADAJE SIĘ DLA ZUCHÓW Dziesięciu murzynków Dziesięciu murzynków w spodenkach na szelkach zaśpiewa wam piosenkę taką malutką i taką wielką o Elena x3 Badua, badue Osoba prowadząca śpiewa i pokazuje gesty które powtarza reszta uczestników zabawy. INFORMACJA: Osoba prowadząca śpiewa i pokazuje gesty po 1 wersie a reszta uczestników zabawy za nią powtarza. Za każdym razem zwiększamy tempo śpiewu. Pingwinek O, jak przyjemnie i jak wesoło w pingwina bawić się, się, się. Raz nóżka prawa, raz nóżka lewa, do przodu, do tyłu i raz, dwa, trzy. marsz w koło, ręce na ramionach poprzedzającej osoby trzy skoki obunóż w przód wysuwamy nogi w bok skok obunóż w przód, w tył oraz trzy podskoki

Niedźwiedź Stary niedźwiedź mocno śpi. Stary niedźwiedź mocno śpi. My się go boimy, na palcach chodzimy. Jak się zbudzi, to nas zje! Jak się zbudzi, to nas zje! Niedźwiedź śpi! Niedźwiedź chrapie! Niedźwiedź łapie! Uczestnicy zabawy, trzymając się za ręce i cicho śpiewając, chodzą wolno wokół kucającego w środku dziecka niedźwiedzia. Niedźwiedź śpi, pod koniec piosenki budzi się i łapie jedno z dzieci. Złapana osoba zostaje niedźwiedziem. Dzieci mogą ratować się przed niedźwiedziem, przykucając. Niedźwiedziem zostaje dziecko, które złapano, zanim zdążyło przykucnąć. Trzy mustangi Zabawa Polega na Bieganiu 3 osob w kregu I spiewaniu BYly trzy mustangi, trzy mustangi byly z nimi inne konie fajnie sie bawily w przod, przod, przod mustanga w tyl, tyl, tyl mustanga w bok, bok, bok mustanga Fajnie sie bawily na w przod...itd stajemy przodem do osoby ktora wybralismy po zakonczeniu piosenki i tanczymy przed nia na w tyl...itd, to samo tylko tylem na w bok..itd, to samo tylko bokiem

Ugi bugi Do przodu prawą rękę daj, do tyłu prawą rękę daj, do przodu prawą rękę daj i potrząśnij nią, bo przy bugi bugi bugi trzeba ładnie kręcić się, no i klaskać trzeba też - raz, dwa, trzy! Ugi-bugi, ahoj! Ugi-bugi, ahoj! I od nowa zaczynamy taniec ten; Do przodu lewą rękę daj,...prawą nogę...swoją głowę... swoje ciało itd. wyciągają rękę przed siebie wyciągają rękę do tyłu wyciągają rękę do przodu i potrząsają nią wykonują taneczne ruchy w miejscu obracamy się w miejscu wokół własnej osi klaszczemy w dłonie obracamy się w prawo i idziemy do przodu Ahoj! - podskakując zmieniamy kierunek marszu I od nowa... - stajemy twarzą do kolegi lub ugi bugi - robimy koło chwytając się za ręce i zbliżamy się wszyscy do środka koła ugi bugi - wracamy ze środka na swoje miejsce Alea Alea goł, goł, goł alea lea goł, goł alea lea goł, goł alea lea goł Hop siup Gra jest jeszcze prostsza: Stajemy parami na obwodzie koła pary odwracają się twarzami w swoją stronę (najlepiej naprzemiennie chłopak - dziewczyna) 1 - śpiewamy - alea, goł, goł, goł - 3 razy uderzamy w dłonie naszego partnera 2 - alea, lea goł, goł - 2 razy uderzamy w dłonie osoby stojącej za nami, która się obraca w naszą stronę 3 - alea lea goł, goł - 2 razy uderzamy w dłonie naszego partnera 4 - alea lea, goł - 1 raz uderzamy w dłonie osoby stojącej za nami a następnie chwytamy jej ręce i przesuwamy się na jej miejsce (zmieniamy partnera, o tyle miejsc ile skazuje wcześniej wyznaczona osoba)

Zuch Przygotował zuch dwie nogi, Do dalekie ciężkiej drogi. Noga lewa, noga prawa, To dla zuch jest zabawa. * Przygotował zuch dwie nogi - pokazujemy dłońmi nogi, * Do dalekie ciężkiej drogi - marsz w miejscu, * Noga lewa, noga prawa - pokazujemy raz lewą, raz prawą nogę, * To dla zuch jest zabawa - otrzepujemy dłonie, Ref: Idzie zuch, wicher dmucha, I do tyłu ciągnie zucha, Ale zuch się nie przejmuje, I do przodu maszeruje. * Idzie zuch - łapiemy osobę idącą obok za pasek i idziemy w jednym kierunku, * Wicher dmucha - robimy nad głową wicher rękoma, * I do tyłu ciągnie zucha - ciągniemy osobę przed nami za pasek do tyłu, * I do przodu maszeruje - idziemy znowu w kole do przodu, Przygotował zuch dwie ręce, Tylko dwie, bo nie ma więcej. Ręka lewa, ręka prawa, To dla zucha jest zabawa. * Przygotował zuch dwie ręce - pokazujemy ręce, * Ręka lewa, ręka prawa - pokazujemy raz lewą a raz prawą rękę, * To dla zucha jest zabawa - otrzepujemy dłonie, Przygotował zuch dwa oka, Takie wielkie jak u smoka. Oko lewe, oko prawe, Oba światy są ciekawe. * Takie wielkie jak u smoka - pokazujemy dłońmi paszczę smoka i kłapiemy nią, * Przygotował zuch dwa oka - pokazujemy oko palcem, * Oko lewe, oko prawe - pokazujemy raz lewe, raz prawe oko, * Oba światy są ciekawe - otrzepujemy ręce, * Przygotował zuch dwa ucha - pokazujemy uszy, * To zabawa jest dla zucha - uśmiechamy się do siebie, Przygotował zuch dwa ucha, To zabawa jest dla zucha.

Ucho lewe, ucho prawe, Oba dźwięki są ciekawe. * Ucho lewe, ucho prawe -p raz ucho lewe, raz ucho prawe, * Oba dźwięki są ciekawe - otrzepujemy dłonie, Przygotował zuch swą głowę, Na daleką ciężką drogę. Głowa w lewo, głowa w prawo, Takie jest zuchowe prawo. * Przygotował zuch swą głowę - kiwamy nią do przodu, * Na daleką ciężką drogę - idziemy w miejscu, * Głowa w lewo, głowa w prawo - kiwamy głową na lewo i prawo, * Takie jest zuchowe prawo - otrzepujemy dłonie. Chusteczka RnR Mam chusteczkę haftowaną co ma cztery rogi kogo kocham, kogo lubię rzucę mu pod nogi. Tej nie kocham, tej nie lubię, tej nie pocałuję, a chusteczkę haftowaną Tobie podaruję! Ooo chusteczka rock & roll Ore ore ore ore ore ore jako, klęknij na kolanko, podeprzyj pod boczki, złap się za warkoczki! Oooooo chusteczka rock & roll pa pa pa pariruraj! Wszyscy stoją w kręgu i śpiewają. W środku biega kilka osób (2,3,4, 5 lub więcej - w zależności od wielkości kręgu) z chusteczkami. Na słowa: "...a chusteczkę haftowaną Tobie podaruję!" kładą chusteczkę przed jedną z osób z kręgu, odmiennej płci! "...klęknij na kolanko..." - obie osoby klękają, "...podeprzyj pod boczki..." - podpierają się pod boki, "...złap się za warkoczki..." - łapią się za warkoczyki, kitki czy za co tam mają na głowie a zwie się włosami, "...Oooooo chusteczka rock & roll - dajemy sobie buzi w policzek. I osoba wcześniej wybrana z kręgu przejmuje chusteczkę, a ta, która ją wybrała zajmuje jej miejsce w kręgu.

Na stole szklanka-ka, Na stole szklanka-ka, na szklance pianka-ka, a ja wciąż szuka-kam (lub panna Madonna-na swego kochanka-ka. szuka kochanka-ka) Tuż pod balkon-nem, u pięknej Donny-ny na mandolinie-nie gra rycerz konny-ny. A piękna Donna-na, wielce wzruszona-na spadła z balkona-na, w jego ramiona-na a rycerz konny-ny, nie złapał Donny-ny, bo waga Donny-ny była 3 tony-ny! OPIS: Na stole szklanka-ka, - rysujemy w powietrzu szklankę (lub stół) na szklance pianka-ka, - rysujemy w powietrzu kipiącą z niej pianę (lub wykonujemy gest ścierania ze szklanki nadmiaru piany) A ja wciąż szuka-kam, - rozglądamy się dookoła swego kochanka-ka. - rysujemy serce w powietrzu (lub krzyżujemy ręce na piersi i wykonujemy gest jakbyśmy kogoś tulili) Tuż pod balkone-nem, - patrzymy do góry osłaniając oczy przed słońcem u pięknej Donny-ny, - pokazujemy sylwetkę pięknej kobiety Na mandolinie-nie, - naśladujemy grę na mandolinie (tak jak na gitarze) grał rycerz konny-ny. - naśladujemy jazdę na koniu podnosząc nogi wysoko i podskakując A piękna Donna-na, - pokazujemy sylwetkę pięknej kobiety wielce wzruszona-na, - przykładamy rękę do serca (lub wachlujemy się obiema rękami) spadła z balkona-na, - odwracamy się do partnera w kole - jedna osoba udaje spadanie (lub pochylamy się do przodu jakbyśmy spadali) w jego ramiona-na. - odwracamy się do partnera w kole - druga ją łapie (lub krzyżujemy ręce na piersi i wykonujemy gest jakbyśmy kogoś tulili) A rycerz konny-ny, - naśladujemy jazdę na koniu podnosząc nogi wysoko i podskakując nie złapał Donny-ny, - krzyżujemy ręce na piersi i wykonujemy gest jakbyśmy kogoś tulili bo waga Donny-ny, - rozkładamy ręce na boki Miała trzy tony-ny. - kucamy (lub pokazujemy 3 palce).

Dwa bilety Mam dwa bilety idę do kina w drodze do kina coś mnie wygina to nowy taniec taniec pingwina OPIS: Mam dwa bilety - pokazujemy 2 palce w wyciągniętej dłoni (lub rysujemy kształt 2 biletów) idę do kina - maszerujemy w miejscu (lub po kole) w drodze do kina coś mnie wygina - wyginamy ciało do tyłu to nowy taniec - tańczymy w miejscu taniec pingwina - drepczemy drobnymi kroczkami z rękoma po bokach kiwając się na boki, naśladując pingwina Dżinsy Za ciasne dżinsy mam, bo wyprałem je sam, aha! - kołyszemy się na boki pstrykając palcami do środka koła, na końcu przeskakujemy obracając się drugim bokiem do środka koła i powtarzamy: Za ciasne dżinsy mam, bo wyprałem je sam, aha! - po czym ustawiamy się już twarzą do środka koła Ja prać dżins! - mówi prowadzący i pokazuje schylając się pranie spodni w misce, cała reszta powtarza po nim. Następuje znowu refren, a po każdym refrenie wykonujemy jedną czynność więcej powtarzając je cały czas po prowadzącym. Kolejne czynności to: Ja wieszać dżins! - podskakujemy zawieszając rękami spodnie wysoko na sznurku Ja zakładać dżins! - podskakujemy lekko najpierw jedną, a chwilę później drugą nogą z wymachem do przodu Ja zapinać guzik! - wciskamy kciukiem pępek Guzik siup! - pokazujemy jak guzik odskakuje gdzieś za nas Ja przyszywać guzik! - mała fala ręką z igłą Ja ukłuć się w palec! - chwytamy się za palec Ja krzyczeć AŁAJ! - krzyczymy ;-)

Ekstramaja Ekstramaja (dotykamy prawą ręką rewego obojczyka) w Himalajach (dotykamy lewą ręką prawego obojczyka) Czing Czang (krzyżujemy ręce na klatce piersiowej) Czing Czang Czong (krzyżujemy ręce na klatce piersiowej, z tym, że teraz na wierzchu jest ta ręka, która poprzednio była pod spodem) Ekstramaja (dotykamy prawą ręką rewego obojczyka) w Himalajach (dotykamy lewą ręką prawego obojczyka) Czing Czang (krzyżujemy ręce na klatce piersiowej) Czing Czang Czong (krzyżujemy ręce na klatce piersiowej, z tym, że teraz na wierzchu jest ta ręka, która poprzednio była pod spodem) Togi pegi (kołyszemy się w przód i w tył ze złożonymi dłońmi [amen] Togi pegi (kołyszemy się w przód i w tył ze złożonymi dłońmi [amen] Czing Czang (krzyżujemy ręce na klatce piersiowej) Czing Czang Czong (krzyżujemy ręce na klatce piersiowej, z tym, że teraz na wierzchu jest ta ręka, która poprzednio była pod spodem) Mój kask Mój kask ma trzy rogi. Trzy rogi ma mój kask. Bo gdyby nie trzy rogi to nie byłby mój kask. Opis: Śpiewamy stojąc w kręgu pokazując słowa: mój, kask, trzy, rogi, nie. Śpiewając po raz kolejny stopniowo odejmujemy czego nie śpiewamy lub czego nie pokazujemy.

Kaczuszka Harcerze ustawiają się w kółku i śpiewają wykonując ruchy odpowiednimi częściami ciała. Oto słowa piosenki: Kaczuszka,kaczuszka,kaczuszka ma skrzydełko. Kaczuszka,kaczuszka,kaczuszka ma skrzydełka. Kaczuszka,kaczuszkakaczuszka ma nóżkę. Kaczuszka,kaczuszka,kaczuszka ma nóżki. Kaczuszka,kaczuszka,kaczuszka ma kuperek. Kaczuszka,kaczuszka,kaczuszka ma dziób. Na koniec,gdy jest dziób klaska się w ręce. Na początku róbcie to wolno. Potem można robić to co raz szybciej. Pizza hut Any pizza hat, any pizza hat Kentaki Faren Chicken and Pizza Hut Mc Donald s, Mc Donald s Kentaki Faren Chicken and Pizza Hut Rysujemy w powietrzu kształt opakowania pizzy Pokazujemy skrzydełka Rysujemy w powietrzu wielką literę M ( dwoma rękoma) Pokazujemy skrzydełka

Talar Jak to miło i wesoło gdy talarek krąży w koło Talar tu, talar tam talareczek tu i tam. Stoimy w kole, prawej dłoni robimy "dziubek" z lewej dłoni "łódeczkę". Zaczynamy śpiewać, rytmicznie przenosimy prawą dłoń -"dziubek" z własnej dłoni - "łódeczki" do "łódeczki" sąsiada z prawej strony. W tym czasie osoby podają sobie dyskretnie przez cały czas "talarek" - "grosik" który przenoszony jest z "łódeczki" do " łódeczki" Na słowa "Gdzie jest talar!" lub "Gdzie jest grosik!" - wszyscy wyciągają ręce do środka koła z dłońmi zaciśniętymi w pięści i potrząsając nimi rytmicznie na wyprostowanych rękach. Jedna osoba stojąca w środku, bez podglądania musi szukać talarka lub grosika. Jeśli go nie znajdzie zostaje dalej w kole. Zorro Zorro, Zorro, Zorro, emocji będzie sporo, sporo, sporo, bo w czarnej masce Zorro, Zorro, Zorro, po nocach mi się śni. Na konia wsiada, wsiada, wsiada, a w ręku błyszczy szpada, szpada, szpada, pojawia się i znika, znika, znika, bo taki jego los. Sierżant Garsija, sija, sija, od Zorra dostał w nos, nos, nos a teraz leży w łóżku, łóżku, łóżku, i klepie się po brzuszku. Wykonujemy ruchy zgodne ze słowami pląsu. Zorro - w powietrzu zakreślamy literę Z sporo - wyrzucamy ręce przed siebie (jak byśmy chcieli kogoś uściskać) śni - składamy ręce jak do snu i przykładamy do głowy wsiada - podnosimy prawą nogę, jak przy wsiadaniu na konia szpada - wykonujemy energiczny wymach prawej ręki w bok pojawia się i znika - obracamy się kilka razy dokoła własnej osi bo taki jego los - stajemy wyprostowani, ręce wyrzucamy przed siebie na wysokości pasa sierżant Garsija - pokazujemy duży brzuch w nos - wykonujemy gest uderzenia kogoś, pięścią w nos w łóżku - składamy dłonie jak do snu i przykładamy do głowy i klepie się po brzuszku - klepiemy się po brzuszku

Walerek TEKST: Wróbelek Walerek, miał mały werbelek. Werbelek Walerka, miał mały felerek. Felerek werbelka naprawił Walerek, Wróbelek Walerek na werbelku swym grał. (opcjonalnie zamiast...wróbelek Walerek na werbelku swym grał... możemy zaśpiewać Werbelek Walerka już nie ma felerka) OPIS ZABAWY: Uczestnicy stają w kole i wykonują ruchy zgodne ze słowami pląsu. Wróbelek - zginając ręce w łokciach, pokazujemy skrzydełka Walerek - chwytamy za niby daszek czapki i ściągamy ją z głowy zamaszystym ruchem w dół mały - dłońmi pokazujemy mały obszar przed sobą werbelek - naśladujemy grę pałeczkami na bębenku- palcami wskazującymi obu rąk felerek - wykonujemy wymach prawą ręką, od pasa ruchem wahadłowym w dół do przodu INFORMACJA: Za każdym razem zwiększamy tempo śpiewu

Zwierzaki 1.świnka [ręka w kształcie kółka,ruszamy nia 2 razy w kolko wokol nosa] 2.krówka[pozakujemy dojenie krowy] 3.żabka[dłonie zginamy w półi ruszamy nimi-przypominaja ryjek żabki] 4.foczka[rece proste-jak do siatkówki-dlonie rozchodza sie na zewnatrz,robimy tak jak foczka gdy klaszcze w cyrku] a leci tak: chrum chrum zawołała różowa świnka. chrum chrum zawołała świna. chrum chrium zawołała różowa świnka. zawołała chrum chrum chrum. a wszytki świnki tańczą[1 klaszczemy w rece i obracamy sie w bok,irece rozłozone ] siala la la la x3 i śwpiewaja chrum chrum chrum. potem zaczynamy dalej mu mu zawołała łaciata krówka... kum kum zawołała zielona żabka... yy yyy zawołała maleńka foczka..

Zabawy Koteczek Siedzimy sobie w kółku, a w środku chodzi sobie koteczek. Podchodzi on do wybranej osoby i miauczeniem oraz przymilaniem się próbuje rozbawić swą ofiarę. Ofiara zaś ma z kamienną miną pogłaskać koteczka wraz ze słowami: "Czego chcesz mój mały, biały, miły koteczku" Wszelkie objawy rozbawienia u ofiary oznaczają, że zamienia się ona w koteczka, zaś stary kocur (stary koteczek głupio brzmi...:)) uzyskuje ludzką formę i zasiada w kręgu Łana Łana - pochylamy się do przodu o Łana - pochylamy się do tyłu Łana,łana dudu ła dudu łe - wykop w lewo,wykop w prawo /x2 Łan uno dos uno tres - idziemy do przodu Banana - robimy przysiad Łana łana dudu ła dudu łe - idziemy do tyłu potem dobieramy się w czwórki, następnie w szóstki, później dzielimy się na połowę a na końcu wszyscy razem ;) wszyscy dobierają się w pary i powtarzają słowa przy których wykonują odpowiednie ruchy:

Bezludna Wyspa Najlepiej jest grać gdy albo nikt nie wie o co do końca w tej grze chodzi albo wie o tym znaczna mniejszość. Uczestnicy zabawy są na bezludnej wyspie. A prowadzący (on również musi wiedzieć na czym polega gra) pyta się co by wzięli ze sobą na bezludną wyspę. Uczestnicy odpowiadają po kolei a prowadzący mówi im czy coś im się przyda czy nie. Każda rzecz która im się przyda ma ze sobą jakiś związek. Np. Szklanka Lupa Szyba Wszystkie rzeczy są szklane Bądź Menażka Michał Makaron Wszystko zaczyna się na M Tylko prowadzący zna tak zwany klucz według którego przedmioty przydadzą się na bezludnej wyspie. Gra się póki wszyscy odpowiedzą prawidłowo. Chińskie posągi jedna osoba staje pośrodku w dowolnej postawie. Druga podchodzi i zmienia pozycję ręki, nogi itp. Następne robią to samo. Osoba prowadząca w dowolnym momencie mówi:mróz i wtedy każdy zastyga nieruchomo tam, gdzie się aktualnie znajduje w identycznej pozycji, jak osoba ze środka. Po chwili osoba prowadząca mówi: ciepło i zabawa trwa dalej (tak długo jak sobie życzą uczestnicy). Ciepło, zimno Należy pokazać dziecku co zamierzamy schować, po czym poprosić aby zamknęło oczy i ukryć daną zabawkę. Kiedy dziecko zbliża się do przedmiotu mówimy ciepło, cieplej a gdy już jest przy przedmicie mówimy goroąco, parzy. I odwrotnie gdy się oddala mówimy chłodno, zimno lodowato. Super zabawa na długi zimowe wieczory, można terz bawić się na dworze.

Zabójca Gra z serii im więcej osób tym więcej zabawy. Jeden z uczestników (X) gry oddal się od reszty, pozostali w tym czasie wybierają miedzy sobą zabójcę, kiedy dokonają wyboru ustawiają się w kręgu i wołają X. Zabójca zabija uczestników w kręgu poprzez mrugnięcie do nich, musi to jednak robić tak by X tego nie zauważył, bowiem zadaniem X jest jak najszybsze wskazanie Zabójcy. Jeśli X źle wskaże, wskazany uczestnik umiera. Zabawa trwa do wybicia wszystkich, bądź odkrycia Zabójcy. Gonitwa szeregów Czas trwania: około 5 minut. Pomoce: gwizdek. Opis zabawy: Zawodnicy jednej drużyny ustawiają się w szeregu na linii końcowej boiska, zawodnicy drugiej drużyny stoją w szeregu w odległości około 2 m przed nimi. Są to linie startowe dla obu drużyn. Zawodnicy stojący w przedzie uciekają, a z tyłu gonią. Meta znajduje się na linii końcowej po drugiej stronie boiska. Zabawa zaczyna się na gwizdek. Za każdego złapanego drużyna goniąca otrzymuje punkt. Po każdym biegu następuje zmiana ról. Wygrywa drużyna, której zawodnicy zdobędą więcej punktów Kij Harcerze stoją w kręgu, zaś zastępowy stoi w środku, trzymając jednym palcem, od góry, duży kij, stojący prostopadle do ziemi. W pewnej chwili puszcza kij i mówi imię jednego z harcerzy, który musi jak najszybciej podbiec i złapać kij przed jego upadkiem. Wygrywa ten, kto w kilku rundach ani razu nie spóźni się z iterwencją. Królu, królu daj wojaka Dzielimy drużynę na dwie ekipy. Ekipy stają naprzeciwko i chwytają się za ręce, tworząc dwa szeregi. Pierwsza ekipa woła do drugiej: "Królu, królu daj wojaka". Druga: "Jakiego?". I pierwsza wybiera kogoś z drugiej ekipy. Osoba wywołana biegnie w stronę ekipy pierwszej i próbuje rozerwać szereg. Gdy mu się uda wybiera sobie jedną z osób, które puściły się rękami w miejscu, w którym rozerwał szereg i wraca z nią do swojego szeregu. Osoba ta jest już w ekipie drugiej. Jeżeli nie uda mu się przerwać szeregu, to przystaje do ekipy pierwszej. Zasada wybierania osób do biegu jest taka, że nie wolno biec osobie, która już biegła, chyba że w ekipie wszyscy już biegli. Wtedy może biec drugi raz. Gra się tak długo aż w jeden szereg nie straci wszystkich osób, lub będzie się grało zbyt długo.

Mikser, słoń, toster I znów stoimy wszyscy w kółeczku, zaś osoba prowadząca jest w centrum. Ona to właśnie będzie wskazywała kogoś z kręgu, wywołując jedną z rzeczy: słonia, toster, lub mikser. * SŁOŃ -> Wskazana osoba wystawia lewą rękę do przodu, następnie prawą przekłada pod lewą i chwyta się za nos - i już ma trąbę! Brakuje jeszcze uszu - te tworzą sąsiedzi słonia, wachlując rękami przy uszach słonia. * MIKSER -> Wskazany delikwent podnosi obie ręce do góry, tak jakby chciał chwycić za głowę wysoką osobę (jak lot jastrzębia :) ). Osoby po bokach to łopatki miksera - kręcą się w kółko pod dłońmi miksera. * TOSTER -> Wybraniec jest tym razem grzanką i radośnie podskakuje. Osoby po bokach zaś chwytają się za ręce, tak aby grzanka była w środku. Kto się spóźni lub pomyli - odpada. Moje krzesło Do koła wstawiamy dodatkowe krzesło. Na puste miejsce zapraszamy osoby: po mojej prawej lub lewej jest wolne krzesło, zapraszam na nie np. Kasię jako... np. kotka (lub inne zwierzę, przedmiot itp.)". Zaproszona osoba podchodzi do krzesła naśladując kotka i zajmuje miejsce. My idziemy na lwy Budowa każdej zwrotki będzie wyglądała tak samo: My idziemy na lwy (głośno chodzimy w miejscu) My się lwów nie boimy! (kiwamy przecząco głową lub machamy palcem) Bo my mamy szablę /lub kijek/ (pokazujemy wyciąganie szabli) OoO! (zdziwienie) A co to? (nadal zdziwienie) To jest wielki, wielki las (pokazujemy na coś dużego) My nie możemy przejść pod (pokazujemy obejmowanie czegoś od dołu) My nie możemy przejść nad (pokazujemy obejmowanie czegoś od góry) My nie możemy go ominąć (pokazujemy obejmowanie czegoś z boków) My musimy go wyrąbać (pokazujemy rąbanie drewna ) Teraz zmieniamy w każdej następnej zwrotce wyrazy w kreskach : góra - ją przekopać - przekopywanie jezioro - je przepłynąć - pływanie tunel - przeczołgać - czołganie groźny lew - UCIEKAAAĆ! - w pośpiechu wszystkie poprzednie czynności - czołganie, pływanie, przekopywanie, rąbanie

Nazwij sześć Uczestnicy siedzą w kręgu. Jedna osoba - "Ono" siedzi w środku z zamkniętymi oczami. Uczestnicy podają sobie w koło drobny przedmiot, dopóki "Ono" nie powie: STOP. Osoba, u której w tym momencie znajduje i się przedmiot, dostaje miano "Ono-2" i dowolną literę, np. P. Przedmiot zaczyna znowu krążyć tak szybko, jak to jest możliwe, a "Ono-2" musi w czasie, dopóki nie wróci do niego, wymienić 6 rzeczy, które zaczynają' się na literę P (mogą to być też np. imiona). Jeśli mu się to nie uda, wchodzi do środka i zajmuje miejsce "Ono". Jeśli zdąży, zabawę kontynuuje osoba, która jest w środku. Peter Paweł Dzieci siedzą w kole po turecku i mają wyznaczone liczby. Prowadzący i sąsiad z prawej to PETER i PAWEŁ. Wszyscy klaszczą i pokazują w rytmie 4/4: 1 klaśnięcie w kolana; 2 klaśnięcie w dłonie; 3 ręka prawa przygina się do barku, kciuk wskazuje tył; 4 ręka lewa do barku, kciuk do tyłu. Zaczyna PETER przy 3 ruchu(ręka prawa) mówi: Peter; przy 4 -:Paweł. Teraz mówi PAWEŁ: 1 klaśnięcie w kolana; 2 klaśnięcie w dłonie; 3 Paweł (ręka prawa ); 4 wymienia dowolna liczbę np.5 wzywająca dziecko o tym numerze do podjęcia zabawy(ręka lewa). I znów:1 klaśnięcie w kolana; 2 klaśnięcie w dłonie; 3 ta sama liczba np. 5; 4 inna dowolna liczba. Wszystko w rytmie. Odpada kto się zagapi lub pomyli swój numer i wszystko zaczynamy od nowa, ale nie ma już tej cyfry. O tym trzeba pamiętać! Podchodzenie slepca Na polanie (wersja łatwa) lub w lesie (wersja trudniejsza) siada osoba (ślepiec) z zawiązanymi chustą oczyma. Ślepca podchodzi reszta grających. Zadaniem osoby z chustą jest wskazanie palcem miejsca skąd dochodzą odgłosy podchodzenia (czyli wskazaniem trafić podchodzącego). Natomiast podchodzący ścigają się, który pierwszy klepnie ślepca (nie zapominając, że mają to zrobić jak najciszej). W rozstrzyganiu czy ślepiec dobrze wskazał pomaga sędzia (który zazwyczaj jest niezbędny). Gra jest dobrym treningiem podchodzenia w absolutnej ciszy oraz wyostrza słuch. Ratatatum Osoba siedząca w środku wskazuje na dowolną osobę z kręgu mówiąc albo: w prawo ratatatum, albo: w lewo ratatatum. Osoba wskazana musi powiedzieć imię sąsiada ze wskazanej strony, zanim przebrzmią słowa ratatatum.

Ślepy wąż Dla zastępu. Rekwizyty: - kilkumetrowa linka - chusty lub coś innego do zawiązania oczu - jakieś przedmioty do zbierania - zegarek Harcerze mają zasłonięte oczy i są w zastępach powiązani za kostki jednej nogi przy pomocy długiej linki. Na końcu węża przywiązany jest zastępowy, który nie ma zasłoniętych oczu. Ruch węża koordynuje zastępowy. Na terenie rozmieszczone są w różnych miejscach przedmioty, które wąż musi pozbierać. Gdy wszystkie wyzbiera wraca na metę. Liczy się czas wykonania. Tak-nie Jeden z harcerzy wychodzi na chwilę, reszta zaś obmyśla wyraz określający na przykład sprzęt znajdujący się w izbie, który tamten po powrocie musi odgadnąć, pytając o jego cechy. Na pytania wolno odpowiadać tylko wyrazami: "tak" lub "nie". Kasztan Zabawa w kasztana polega na tym, że osoba która zaczyna wybiera jakiś przedmiot na aksztana np.podgrzewacz i tłumaczy zasady: Podgrzewacz jest kasztanem i nie wolno nim rzucać tylko kłaść, harcerz który ma kasztan kladzie go i mowi imie jakieś osoby która ma go teraz zabrać np. Anna i Ania może zrobić tylko jeden krok ale drugą nogę nie może dostawić, ani się wrócić tylko kładzie gdziesz "kasztan" i kolejna osoba musi go zabrać i tak dalej i tak dalej im bardziej skomplikowane będą powiązania tym będzie śmieszniej i zabawa będzie ciekawa fajnie się gra w to jak jest dużo osób.

Gry Detektyw I Przed zabawą przygotowujemy tyle karteczek, ilu jest uczestników. Na jednej z nich piszemy DETEKTYW, a na drugiej MORDERCA. Karteczki wrzucamy do kapelusza lub koszyka. Każdy losuje jedną z nich. Tylko "detektyw" ujawnia się uczestnikom - "morderca" nie. "Detektyw" wychodzi z pokoju, na moment gasimy światło. W tym czasie uczestnicy rozchodzą się po pomieszczeniu. Wszyscy zachowują się cicho. Zadaniem "mordercy" jest podejść do wybranej "ofiary" z tyłu i szepnąć jej na ucho: nie żyjesz. "Ofiara" liczy do trzech, upada i woła:umarłem. W tym momencie zapalamy światło i wołamy "detektywa", którego zadaniem jest wykryć "mordercę". "Detektyw" prowadzi przesłuchanie. Zadaje pytania wszystkim pozostałym przy życiu uczestnikom:co robili?, gdzie stali?, kogo podejrzewają?, gdzie upadła "ofiara"?, skąd było słychać jakieś podejrzane głosy? itp. Wszyscy przesłuchiwani (można zadać np. po dwa pytania - jest to kwestia umowna) odpowiadają zgodnie z prawdą, "ofiara" nic nie mówi, "morderca" natomiast oszukuje, starając się zrzucić podejrzenia na inną osobę. Jeśli "detektyw" dobrze wykona swoje zadanie i odgadnie, kto był "mordercą" - następuje ponowne losowanie karteczek. Jeśli nie uda się wykryć "mordercy" - ten "detektyw" wychodzi za drzwi, a "morderca" wybiera kolejną swoją ofiarę. Mafia Najlepiej wieczorem, przy świeczkach. Przygotowane karteczki ilu jest graczy (max15). Na 3- literam(mafia), na 1-K(Katani-detektyw). Puste porządny obywatel miasta. Losowanie tajne. Koordynator mówi: miasto zasypia wszyscy zamykają oczy.ko: budzi się mafia. Otwierają oczy z literą M(tak by nikt nie poznał).ko: mafia typuje. Ręką wskazują jedną osobę, która będzie musiała odejść z miasta.ko-mafia zasypia. M zamykają oczy.ko: budzi się Katani. Ko: Katani typuje -ręką wskazuje osobę, Ko potwierdza lub nie że ta osoba jest z mafii.ko: Katani zasypia. Ko: budzi się miasto. Wszyscy otwierają oczy.ko oznajmia że tej nocy jedna osoba wytypowana przez mafię musi odejść. Następuje dyskusja-wszelkie chwyty dozwolone-alibi, kłamanie, przekonywanie innych. Osoby z mafii robią wszystko by ich nie zdemaskowano. Następnie typują wszyscy 2 osoby, które mogą być w mafii. Osoby te mówią mowy obronne-przekonują że są niewinne. Potem czas na głosowanie-odchodzi ta z największą ilością głosów. Ko oznajmia czy wyrzucono porządnego obywatela, czy mafiosa. Jeśli usunięto Katanie, Ko mówi jako o porządnym obywatelu nie zdradzając że szefa już nie ma. Gra toczy się dalej, aż do wykrycia całej mafii lub pozbycia się obywateli Pif Paf Wszyscy stają w kole, tylko jedna osoba na środku - Mistrz gry. Mistrz wybiera sobie osobę, do której strzela z palców. (pistolet) Osoba na którą padło musi kucnąć, jeżeli się zagapi, odpada. Jeżeli osoba kucnęła, to dwie sąsiadujące ze sobą osoby walczą se sobą, która pierwsza wystrzeli w przeciwnika słowem PAF! Osoba, która powie jako druga odpada. Jeżeli Mistrz wskazał osobą z numerem (w grze nie ma numerów, teraz tylko dla zobrazowania) 8, a gracz 6 się pomyli i wystrzeli PAF w Siódemkę, która się pojedynkuje z 9 (jako sąsiedzi 8), wtedy odpada 6, za narażenie kolegi.

Plastelinka Potrzebne są dwie drużyny. Jedna się łączy druga rozrywa. Pierwsza grupa musi się jak najmocniej zaplątać tak aby przeciwna drużyna nie mogła ich rozłączyć. Na rozplątanie wyznacza sie czas np. 3 minuty. Osoby oddzielone od grupy nie mogą już sie do niej włączyć. Ale jeżeli trzymają się chociażby jedną ręką grają dalej. Gra kończy się jeżeli upłynie dany czas na rozplątanie lub wszyscy zostaną oddzieleni od siebie. Jeżeli drużyna rozdzielająca nie zmieści się w czasie - przegrywa Jeżeli sie zmieści i rozłączy wszystkich - wygrywa Dentysta Zabawa dla dowolnej liczby osób (wiadomo im więcej tym lepiej). Gracze siadają w kręgu na ziemi jak najbliżej siebie. Sąsiadujące osoby zaplatają swoje ręce i nogi. Od tej chwili osoby w kręgu będą tworzyły szczękę z ząbkami. Jedna osoba pozostająca poza kręgiem jest dentystą. Jej zadaniem jest wyrwanie (dosłownie) jak największej ilości zębów. Ząb, który zostanie wyrwany staje się asystentem dentysty i pomaga mu w jego niszczycielskim zadaniu. Gra kończy się, gdy ostatnie dwa zęby zostaną rozdzielone. Zęby nie wyrwane w razie "ubytku" w szczęce mogą się przesuwać bliżej siebie i łączyć z innymi ząbkami. Człogi Zabawa polega aby harcerze dobrali się wagowo (tak mniej więcej) i stali w kółku. Potrzeba jest jedna osoba prowadząca, która podaje polecenia. Osoba prowadząca mówi: Na czołgi A w tym momencie jedna z osób wskakuje na drugą. I po pewnym czasie osoba prowadząca mówi Z czołgów I w tym momencie ta osoba, która była na tej drugiej zeskakuje i biegnie w prawo i gdy już dotrze do swego czołu przechodzi mu pod nogami i wskakuje ponownie na czołg. Odpada ta osoba, która wskoczy ostatnia na czołg. Zabawa trwa aż do wycieńczenia :).

Ninja Wszyscy stoją w kręgu jeden obok drugiego. Uczestnicy po kolei eliminują innych za pomocą uderzenia osobę obok w dłoń. Kolejność eliminowania uczestników według wskazówek zegara. Wygrywa osoba, która zostanie ostatnia. Czarne stopy Gra kształtująca koordynacje ruchowę, rozwijająca zwinność. Wielki wódz stoi w niewielkiej odległości w widocznym miejscu. Młodzi indianie mają zadanie podejść wodza. Wódz klaszcząc 1 raz odwraca się plecami do uczestników, którzy w tym czasie się skradają. Wódz klaszcze 2 razy odwraca się i wypatruje indian. Gdy kogoś zobaczy wyklucza go z rozgrywki. Klaszcze raz i znowu się odwraca. Indianie znowu go podchodzą, wódz znowu klaszcze dwa razy. Gra toczy się aż ktoś dotknie wodza.