RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 205289 (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 359196 (51) Int.Cl. B62D 63/06 (2006.01) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (22) Data zgłoszenia: 17.03.2003 (54) Przyczepa samozaładowcza (43) Zgłoszenie ogłoszono: 20.09.2004 BUP 19/04 (76) Uprawniony i twórca wynalazku: Sosna Edward,Bielsko-Biała,PL (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 31.03.2010 WUP 03/10 PL 205289 B1
2 PL 205 289 B1 Opis wynalazku Przedmiotem wynalazku jest najazdowo hamowana przyczepa samozaładowcza zwłaszcza jednoosiowa dla samochodów osobowych. Znane jest rozwiązanie przyczepy dwuosiowej przewidzianej do holowania przez cięższe samochody osobowe, której mechanizm załadowczy stanowią dwa obrotowe wysięgniki przemieszczane siłownikami hydraulicznymi wzdłuż pojazdu, pomiędzy którymi umieszczony jest pojemnik zawieszony na zawiesiach linowych lub łańcuchowych. Znaczna droga przemieszczania pojemnika ruchem wahadłowym podczas załadunku z podłoża na przyczepę, zmusza do stosowania odpowiednio długich wysięgników z dodatkowym członem wysuwnym oraz siłowników o znacznych skokach roboczych, co wiąże się z koniecznością ich zasilania dużą objętością oleju roboczego co wymaga stosowania dużego agregatu zasilającego z baterią akumulatorową lub oddzielnym silnikiem spalinowym, jak też odpowiedniego dla zapewnienia stateczności podczas załadunku układu podporowego. Rozwiązanie to jest bardzo materiałowo i energochłonne co sprawia że ciężar takiej przyczepy często bywa większy od jej ładowności. Ponieważ samochód osobowy holować może przyczepy o wadze nie przekraczającej jego masę własną, użyteczność takiego rozwiązania jest ograniczona gdyż wymaga stosowania odpowiednio dużych i ciężkich samochodów holujących. Celem wynalazku jest zmiana proporcji masy własnej przyczepy do jej ładowności, a więc takie uproszczenie jej konstrukcji oraz zmniejszenie masy własnej aby załadunek porównywalnych pojemników odbywał się na mniejszej drodze i przy mniejszych obciążeniach w mechanizmie podnoszenia co pozwoliłoby na stosowanie tylko jednej osi jezdnej przy wykorzystaniu istniejących już w przyczepie elementów podporowych oraz prostych agregatów zasilających o mniejszej wydajności a tym samym uzyskania nowego skutku technicznego w postaci możliwości holowania przyczepy lżejszymi samochodami osobowymi, co znacznie zwiększyłoby jej użyteczność przy mniejszych nakładach materiałowych. W przyczepie samozaładowczej, według wynalazku, ramę stanowią dwie podłużnice o rozstawie większym od szerokości skrzyni ładunkowej połączone z przodu ramy poprzeczką z dyszlem najazdowym. Każda z podłużnic wyposażona jest w ruchomą trawersę z gniazdami mocującymi zaczepy skrzyni, połączoną z podłużnicą poprzez dwa równolegle usytuowane prętowe łączniki przegubowe z których przedni łącznik jest zmiennej długości zaś tylny łącznik jest stałej długości, tworzących układ równoległoboku przegubowego zbliżony do rombu uruchamiany siłownikiem hydraulicznym osadzonym wewnątrz układu w okolicy jego dłuższej przekątnej. Przyczepa posiada co najmniej jedną podporę przy czym od strony podpory łączniki tworzą z podłużnicami kąt ostry. Pod podłużnicami znajdują się piasty w których osadzone są czopy zespołów hamulcowych kół jezdnych natomiast tylne swobodne końce podłużnic posiadają ograniczniki ruchu łącznika stałego. Przyczepa wyposażona jest w elementy naprowadzające skrzynię pomiędzy podłużnice ramy. Trawersa posiada element naprowadzający zaczepy skrzyni w gniazda mocujące przy czym przednie gniazdo jest oporowe i ma postać hakowego wybrania zaś tylne gniazdo jest podporowe z mechanizmem ryglującym położenie zaczepu w gnieździe elementu naprowadzającego. Na skrzyni ładunkowej osadzone są elementy naprowadzające ją pomiędzy trawersy. Obie trawersy połączone są poprzeczką. Ustrój nośny ramy wykonany jest z profili o zamkniętym przekroju poprzecznym. Przedni łącznik jest teleskopowo rozsuwny. Ogranicznik obrotu łącznika stałego posiada sworzeń ryglujący łącznik względem podłużnicy podczas transportu i wywrotu skrzyni. Podpora posiada koło podporowe. Siłowniki zasilane są ręczną pompą hydrauliczną. Środek masy skrzyni ładunkowej mieści się wewnątrz trójkątnego konturu podporowego utworzonego z obu kół jezdnych i koła podpory na dyszlu najazdowym. Zaletą takiego rozwiązania jest znaczne uproszczenie budowy i obsługi przyczepy oraz zmniejszenie jej masy własnej która jest wielokrotnie mniejsza od jej ładowności, co stwarza warunki do powszechnego jej stosowania. Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, gdzie fig. 1 przedstawia przyczepę ze skrzynią ładunkową spoczywającą na podłożu w widoku z boku, fig. 2 - przyczepę ze skrzynią w położeniu transportowym w widoku z boku, fig. 3 przedstawia wywrót skrzyni na przyczepie w widoku z boku, natomiast fig. 4 - przyczepę ze skrzynią spoczywającą na podłożu w przekroju poprzecznym. Jak przedstawiono na fig. 1, 2, 3 i 4, przyczepa samozaładowcza posiada ramę 1 która ma dwie podłużnice 2 o rozstawie większym od szerokości skrzyni 3 ładunkowej połączone z przodu ramy 1 poprzeczką 4 z dyszlem 5 najazdowym. Każda z podłużnic 2 wyposażona jest w ruchomą trawersę 6 z gniazdami 7, 8 mocującymi zaczepy 9 skrzyni 3 połączoną z podłużnicą 2 poprzez dwa równolegle usytuowane prętowe łączniki 10, 11 przegubowe z których przedni łącznik 10 jest zmiennej długości
PL 205 289 B1 3 zaś tylny łącznik 11 jest stałej długości, tworzących układ równoległoboku przegubowego zbliżony do rombu uruchamiany siłownikiem 12 hydraulicznym osadzonym wewnątrz układu w okolicy jego dłuższej przekątnej. Przyczepa posiada co najmniej jedną podporę 13, przy czym od strony podpory 13 łączniki 10, 11 tworzą z podłużnicami kąt ostry. Pod podłużnicami 2 znajdują się piasty 14 w których osadzone są czopy 15 zespołów hamulcowych kół 16 jezdnych, natomiast tylne swobodne końce podłużnic 2 posiadają ograniczniki 17 ruchu łącznika 11 stałego. Przyczepa wyposażona jest w elementy 18 naprowadzające skrzynię 3 pomiędzy podłużnice 2 ramy 1. Trawersa 6 posiada element 19 naprowadzający zaczepy 9 skrzyni 3 w gniazda 7, 8 mocujące przy czym przednie gniazdo 7 jest oporowe i ma postać hakowego wybrania zaś tylne gniazdo 8 jest podporowe z mechanizmem 20 ryglującym położenie zaczepu 9 w gnieździe 8 elementu 19 naprowadzającego. Na skrzyni 3 ładunkowej osadzone są elementy 21 naprowadzające ją pomiędzy trawersy 6. Obie trawersy 6 mogą być połączone poprzeczką 22. Ustrój nośny ramy 1 wykonany jest z profili o zamkniętym przekroju poprzecznym. Przedni łącznik 10 jest teleskopowo rozsuwny. Ogranicznik 17 obrotu łącznika 11 stałego posiada sworzeń 23 ryglujący łącznik 11 względem podłużnicy 2 podczas transportu i wywrotu skrzyni 3. Podpora 13 posiada koło 24 podporowe. Siłowniki 12 zasilane są ręczną pompą 25 hydrauliczną. Środek masy skrzyni 3 ładunkowej mieści się wewnątrz trójkątnego konturu podporowego utworzonego z obu kół 16 jezdnych i koła 24 podpory 13 na dyszlu 5 najazdowym. Podnoszenie skrzyni 3 z podłoża dokonuje się przez wciąganie siłowników 12, wywrót skrzyni 3 przez ich wysuwanie, natomiast opuszczanie skrzyni 3 na przyczepę bądź podłoże następuje grawitacyjnie poprzez ręcznie sterowany zawór luzujący przy pompie 25 ręcznej. Zastrzeżenia patentowe 1. Przyczepa samozaładowcza zwłaszcza jednoosiowa dla samochodów osobowych, wyposażona w najazdowo hamowany układ jezdny oraz hydraulicznie uruchamiany mechanizm załadowczy skrzyni ładunkowej, znamienna tym, że ramę (1) przyczepy stanowią dwie podłużnice (2) o rozstawie większym od szerokości skrzyni (3) ładunkowej połączone z przodu ramy (1) poprzeczką (4) z dyszlem (5) najazdowym, każda z podłużnic (2) wyposażona jest w ruchomą trawersę (6) z gniazdami (7) i (8) mocującymi zaczepy (9) skrzyni (3), połączoną z podłużnicą (2) poprzez dwa równolegle usytuowane prętowe łączniki (10, 11) przegubowe z których przedni łącznik (10) jest zmiennej długości zaś tylny łącznik (11) jest stałej długości, tworzących układ równoległoboku przegubowego zbliżony do rombu uruchamiany siłownikiem (12) hydraulicznym osadzonym wewnątrz układu w okolicy jego dłuższej przekątnej, przyczepa posiada co najmniej jedną podporę (13) przy czym od strony podpory (13) łączniki (10), (11) tworzą z podłużnicami (2) kąt ostry natomiast tylne swobodne końce podłużnic (2) posiadają ograniczniki (17) ruchu łącznika (11) stałego a przyczepa wyposażona jest w elementy (18) naprowadzające skrzynię (3) pomiędzy podłużnice (2) ramy (1). 2. Przyczepa według zastrz. 1, znamienna tym, że trawersa (6) posiada element (19) naprowadzający zaczepy (9) skrzyni (3) w gniazda (7), (8) mocujące przy czym przednie gniazdo (7) jest oporowe i ma postać hakowego wybrania zaś tylne gniazdo (8) jest podporowe z mechanizmem (20) ryglującym położenie zaczepu (9) w gnieździe (8) elementu (19) naprowadzającego. 3. Przyczepa według zastrz. 1, znamienna tym, że na skrzyni (3) ładunkowej osadzone są elementy (21) naprowadzające ją pomiędzy trawersy (6). 4. Przyczepa według zastrz. 1, znamienna tym, że obie trawersy (6) połączone są poprzeczką (22). 5. Przyczepa według zastrz. 1, znamienna tym, że ustrój nośny ramy (1) wykonany jest z profili o zamkniętym przekroju poprzecznym. 6. Przyczepa według zastrz. 1, znamienna tym, że przedni łącznik (10) jest teleskopowo rozsuwny. 7. Przyczepa według zastrz. 1, znamienna tym, że ogranicznik (17) obrotu łącznika (11) stałego posiada sworzeń (23) ryglujący łącznik (11) względem podłużnicy (2) podczas transportu i wywrotu skrzyni (3). 8. Przyczepa według zastrz. 1, znamienna tym, że podpora (13) posiada koło (24) podporowe. 9. Przyczepa według zastrz. 1, znamienna tym, że siłowniki (12) zasilane są ręczną pompą (25) hydrauliczną. 10. Przyczepa według zastrz. 1 albo 8, znamienna tym, że środek masy skrzyni (3) ładunkowej mieści się wewnątrz trójkątnego konturu podporowego utworzonego z obu kół (16) jezdnych i koła (24) podpory (13) na dyszlu (5) najazdowym.
4 PL 205 289 B1 Rysunki
PL 205 289 B1 5
6 PL 205 289 B1 Departament Wydawnictw UP RP Cena 2,00 zł.