2. Wykazywanie obecności bakterii nitryfikacyjnych w glebie



Podobne dokumenty
MIKROBIOLOGIA OGÓLNA

XIX. Pałeczki Gram-ujemne część I - ćwiczenia praktyczne

MIKROBIOLOGIA OGÓLNA

Do jednego litra medium dodać 10,0 g skrobi ziemniaczanej lub kukurydzianej i mieszać do uzyskania zawiesiny. Sterylizować w autoklawie.

liczba godzin 2 MIKROBIOLOGIA KOSMETOLOGICZNA dla studentów II roku, studiów I st. kierunku KOSMETOLOGIA półpłynne stałe

VII. Pałeczki Gram-dodatnie: Corynebacterium, Listeria, Erysipelothtix, Lactobacillus - ćwiczenia praktyczne

Ćwiczenie 4-5 Mikrobiologiczne kryteria oceny sanitarnej wody

woda do 1000 ml ph=6,9-7,1. Po sterylizacji dodać nystatynę (końcowe stężenie ok. 50 μg/ml). Agar z wyciągiem glebowym i ekstraktem drożdżowym (YS)

ĆWICZENIE NR 3 BADANIE MIKROBIOLOGICZNEGO UTLENIENIA AMONIAKU DO AZOTYNÓW ZA POMOCĄ BAKTERII NITROSOMONAS sp.

VIII. Pałeczki Gram-ujemne z rodziny Enterobacteriaceae

VII. Fizjologia bakterii - ćwiczenia praktyczne

X. Diagnostyka mikrobiologiczna bakterii chorobotwórczych z rodzaju: Corynebacterium, Mycobacterium, Borrelia, Treponema, Neisseria

MIKROBIOLOGIA SKRYPT DO ĆWICZEŃ WERSJA DUŻA. przygotowany przez zespół pracowników Zakładu Genetyki Bakterii INSTYTUT MIKROBIOLOGII

X. Pałeczki Gram-dodatnie. Rodzaje: Corynebacterium, Listeria, Erysipelothtix, Lactobacillus

MIKROBIOLOGIA SKRYPT DO ĆWICZEŃ. przygotowany przez zespół pracowników Zakładu Genetyki Bakterii INSTYTUT MIKROBIOLOGII

III. Fizjologia bakterii i zasady diagnostyki bakteriologicznej

Ćwiczenie 6, 7 i 8. Temat: Metabolizm drobnoustrojów

Ćwiczenie 5. Temat: Metabolizm drobnoustrojów

Piotr Chojnacki 1. Cel: Celem ćwiczenia jest wykrycie jonu Cl -- za pomocą reakcji charakterystycznych.

Ćwiczenie 11. Temat: Wskaźniki higieniczne żywności.

Ćwiczenie 14. Technologie z udziałem bakterii kwasu mlekowego: wykorzystanie fermentacji mlekowej, masłowej i propionowej

Co to jest FERMENTACJA?

Biologiczne oczyszczanie ścieków

KALKULACJA CENY OFERTY Część I Podłoża i dodatki do podłoży. Jednostka miary. op.= 250g 1

W OCHRONIE ŚRODOWISKA. CZĘŚĆ I przygotowana przez zespół pracowników Zakładu Genetyki Bakterii pod kierunkiem dr Anny Łasicy INSTYTUT MIKROBIOLOGII

Ćwiczenie 4. Temat: Metody hodowli drobnoustrojów

Ćwiczenie 4. Identyfikacja wybranych cukrów w oparciu o niektóre reakcje charakterystyczne

HODOWLA PERIODYCZNA DROBNOUSTROJÓW

KALKULACJA CENY OFERTY Część I - podłoża i dodatki do podłoży. Jednostka miary. op. = 500g 4. op. = 500g 4. op. = 500g 7

Wykrywanie obecności enzymów.

Temat 14 i 15: Różnicowanie pałeczek z rodziny Enterobacteriaceae. Izolacja bakteriofagów ze ścieków

Składniki podłoża hodowlanego

Ćwiczenie 9. Temat: Metody ilościowe w mikrobiologicznych badaniach żywności Cz.1

Zestawienie cen jednostkowych poszczególnych elementów dostawy

Ćwiczenie 2. Analiza jakościowa związków organicznych zawierających azot, siarkę oraz fluorowcopochodne.

ZAPYTANIE OFERTOWE ROCZNE nr 13/K z dnia r. NA ODCZYNNIKI CHEMICZNE I MATERIAŁY ZUŻYWALNE DLA FIRMY CELON PHARMA SA

PL B1. Nowy szczep bakterii Bacillus subtilis i sposób otrzymywania α-amylazy przy użyciu nowego szczepu

zastosowanie do Yersinia enterocolitica 1 op.= 5 fiolek (fiolka wystarcza na 1000 ml podłoża) op. = 5 fiolek 5

Szczegółowy opis. Do dostawy wymagany certyfikat jakości lub inny dokument potwierdzający spełnienie wymagań w języku polskim lub angielskim.

WŁAŚCIWOŚCI NIEKTÓRYCH PIERWIASTKÓW I ICH ZWIĄZKÓW NIEORGANICZNYCH

Temat: Analiza sanitarna wody

Ćwiczenie 15. Procesy biosyntezy w biotechnologii: produkcja dekstranu przez bakterie Leuconostoc mesenteroides

Jednostka Ilość miary zastosowanie do Yersinia enterocolitica 1 op.= 5 fiolek (fiolka wystarcza na 1000 ml podłoża) op.

ĆWICZENIE 5 MECHANIZMY PROMUJĄCE WZROST ROŚLIN

REAKCJE UTLENIAJĄCO-REDUKCYJNE

Ćwiczenie 7, 8. Temat: Metody ilościowe w mikrobiologicznych badaniach żywności.

Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Wałbrzychu ul. Armii Krajowej 35c, Wałbrzych Tel.(74) do 70, Fax.

Cena jednostkowa brutto [zł] *** 1. Agar aloa Producent:..* Nr katalogowy:

BD DCLS Agar, Modified / Hektoen Enteric Agar (Biplate)

ĆWICZENIE Nr 1 FERMENTACJA MLEKOWA

Instrukcja do ćwiczeń

IV. Streptococcus, Enterococcus ćwiczenia praktyczne

Załącznik A do siwz. OPIS PRZEDMIOTU ZAMÓWIENIA CZĘŚĆ I podłoża. Szczegółowy opis/zastosowanie

FORMULARZ CENOWY. Data:... Nazwa wykonawcy:... Siedziba wykonawcy:... Przedstawia zestawienie cenowe dla oferowanego przedmiotu zamówienia:

Mikrobiologia II rok Towaroznawstwo i Dietetyka. Ćwiczenie 10

Oznaczenie sprawy AE/ZP-27-49/14 Załącznik Nr 1 Formularz Cenowy

Hodowlą nazywamy masę drobnoustrojów wyrosłych na podłożu o dowolnej konsystencji.

Sukcesywna dostawa w 2014 r. materiałów do badań laboratoryjnych. Podłoża mikrobiologiczne, gotowe i suplementy. ilość razem.

Badanie aktywności enzymów z klasy oksydoreduktaz. Oznaczenie witaminy C

Zadanie 2. (1 pkt) Uzupełnij tabelę, wpisując wzory sumaryczne tlenków w odpowiednie kolumny. CrO CO 2 Fe 2 O 3 BaO SO 3 NO Cu 2 O

ĆWICZENIE III Temat I: Wpływ czynników fizycznych i chemicznych na drobnoustroje c.d.

ALDEHYDY, KETONY. I. Wprowadzenie teoretyczne

II. OZNACZANIE LICZBY BAKTERII Z GRUPY COLI I BAKTERII Z GRUPY COLI TYP FEKALNY METODĄ PŁYTKOWĄ W ŻYWNOŚCI I INNYCH PRODUKTACH wg PN-ISO 4832: 2007

Biologia II rok 2015/2016

Scenariusz lekcji chemii w klasie III gimnazjum. Temat lekcji: Białka skład pierwiastkowy, budowa, właściwości i reakcje charakterystyczne

2. Procenty i stężenia procentowe

3b 2. przedstawione na poniższych schematach. Uzupełnij obserwacje i wnioski z nich wynikające oraz równanie zachodzącej reakcji.

WYŻEJ OPISANA CZĘŚĆ DOŚWIADCZENIA JEST PRZYGOTOWANA EOZYNA ŻÓŁTAWA

ĆWICZENIE 3. Cukry mono i disacharydy

Odpowiedź:. Oblicz stężenie procentowe tlenu w wodzie deszczowej, wiedząc, że 1 dm 3 tej wody zawiera 0,055g tlenu. (d wody = 1 g/cm 3 )

WYKRYWANIE ZANIECZYSZCZEŃ WODY POWIERZA I GLEBY

Ocena skuteczności procesów sterylizacji za pomocą wskaźników biologicznych r.

TYPY REAKCJI CHEMICZNYCH

Instrukcje do ćwiczeń oraz zakres materiału realizowanego na wykładach z przedmiotu Mikrobiologia na kierunku chemia kosmetyczna

WYKRYWANIE OBECNOŚCI BAKTERII Z RODZAJU LISTERIA W ŻYWNOŚCI

op. = 500g 2 ampłka 100 ampułka 15

3b Do dwóch probówek, w których znajdowały się olej słonecznikowy i stopione masło, dodano. 2. Zaznacz poprawną odpowiedź.

BIOTECHNOLOGIA OGÓLNA

ĆWICZENIE 1. Aminokwasy

Stymulowanie wzrostu bakterii fermentacji mlekowej przez białka mleka. Waldemar Gustaw

Protokół: Reakcje charakterystyczne cukrowców

WYCHOWANIE FIZYCZNE - STUDIA ZAOCZNE 2010/2011

8. MANGANOMETRIA. 8. Manganometria

WOJEWÓDZKI KONKURS PRZEDMIOTOWY Z CHEMII... DLA UCZNIÓW GIMNAZJÓW - rok szkolny 2011/2012 eliminacje wojewódzkie

Dostawy

SPRAWOZDANIE 2. Data:... Kierunek studiów i nr grupy...

Badanie procesu nitryfikacji i denitryfikacji

E.coli Transformer Zestaw do przygotowywania i transformacji komórek kompetentnych Escherichia coli

WŁAŚCIWOŚCI KOLIGATYWNE ROZTWORÓW

roztwory elektrolitów KWASY i ZASADY

BIOCHEMICZNE ZAPOTRZEBOWANIE TLENU

(12) OPIS PATENTOWY. (54) Sposób izolacji pałeczek Salmonella z mieszanek paszowych i ich komponentów

XV Wojewódzki Konkurs z Chemii

(54)Pożywka do wykrywania i oznaczania liczby komórek Lactobacillus acidophilus

WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW

Niestandardowe wykorzystanie buraków cukrowych

WYKAZ METOD STOSOWANYCH W LABORATORIUM WODY I ŚCIEKÓW ZWIK SKAWINA

ZAPYTANIE OFERTOWE nr 6/K z dnia r Na odczynniki chemiczne i materiały zużywalne dla firmy CELON PHARMA SA z siedzibą w Kiełpinie.

g % ,3%

ĆWICZENIE 3. I. Analiza miareczkowa mocnych i słabych elektrolitów

Transkrypt:

METABOLIZM BAKTERII 1. Określanie typu pokarmowego Posiew i badanie wzrostu na: podłożu AB podłoże mineralne, zawiera sól A (Na 2 HPO 4, KH 2 PO 4 ), sól B (NH 4 Cl, MgSO 4, Na 2 S 2 O 3 ), czerwień fenolową (wskaźnik ph), sól Tuovinena (zestaw mikroelementów), agaroid (agar + woda) podłożu AO agar odżywczy, zawiera agar, wodę, NaCl, pepton, ekstrakt drożdżowy, wyciąg mięsny. Chemolitoautotrofy rosną na podłożu AB. Energię mogą czerpać z utleniania S 2 O 3 2- do SO 4 2-. W efekcie dochodzi do zakwaszenia podłoża i zmiany jego barwy z czerwonej na żółtą. Przykład: Halothiobacillus neapolitanus. Warunkowe chemolitoautotrofy rosną na obu podłożach, przy czym wykazują lepszy wzrost na podłożu AO, a to ze względu na obecność gotowych związków organicznych, czynników wzrostowych i braku konieczności wydatku energetycznego na wiązanie CO 2. Przykład: Paracoccus versutus. Chemoorganoheterotrofy rosną na podłożu AO. Uwaga: należy pamiętać, że aby przesądzić o bezwzględności bądź warunkowości typu pokarmowego, trzeba powtarzać badania na różnych podłożach mineralnych i organicznych (np. gatunek bakterii chemoorganoheterotroficznej może okazać się warunkowym chemolitoautotrofem na podłożu z odpowiednim dla niego związkiem, który mógłby utlenić, a z drugiej strony nie wszystkie chemoorganoheterotrofy rosną na podłożu AO, np. Caulobacter). 2. Wykazywanie obecności bakterii nitryfikacyjnych w glebie Próbkę badanej gleby wprowadzamy do probówki z płynnym podłożem dla nitryfikatorów, zawierającym wodę wodociągową, CaCO 3 (jako bufor i 'nośnik' dla rozwijających się bakterii),(nh 4 ) 2 SO 4, MgSO 4, FeSO 4, K 2 HPO 4 i NaCl. Po inkubacji (1-2 tyg., temp. pok.) sprawdzamy obecność azotynów w próbie przy pomocy odpowiedniego odczynnika (np. firmy Merck). Pojawienie się różowego zabarwienia świadczy o obecności azotynów w hodowli, a więc także bakterii nitryfikacyjnej w badanej glebie. Nitryfikatory jako chemolitoautotrofy czerpią energię z utleniania: - nitrozobakterie: amoniaku do azotynów (dwuetapowo, posiadają monooksygenazę amoniakową i oksydoreduktazę hydroksyloaminową). - nitrobakterie: azotynów do azotanów (jednoetapowo, posiadają oksydoreduktazę azotynową) Bakterie nitryfikacyjne nie tworzą kolonii. 3. Badanie zdolności chemoorganoheterotrofów do wykorzystywania różnych źródeł węgla 1

Związki drobnocząsteczkowe (konieczność posiadania odpowiednich systemów ich transportu do wnętrza komórki i enzymów je hydrolizujących): 3.1. Laktoza Wykonujemy posiew na podłożu EMB (zawierającym agar odżywczy, eozynę, błękit metylenowy) z laktozą, inkubujemy w 37 C. Kolonie bakterii wykorzystujących laktozę (zakwaszenie podłoża) są fioletowe z metalicznym połyskiem. Kolonie bakterii niezdolnych do zużycia cukru, wykorzystujących jako źródło węgla aminokwasy z peptonu (alkalizacja podłoża) są różowe. Przykład bakterii zużywającej laktozę: Escherichia coli. Związki wielkocząsteczkowe (konieczność posiadania hydrolizujących je ektoenzymów): 3.2. Skrobia Wykonujemy posiew na podłoże agar odżywczy ze skrobią. Po inkubacji zalewamy płytkę płynem Lugola. Brak fioletowego zabarwienia wokół strefy wzrostu bakterii świadczy o jej zdolności do hydrolizy skrobi. Przykład: Bacillus subtilis. 3.3. Tłuszcz Wykonujemy posiew na podłoże agar odżywczy z tłuszczem (upłynniony agar łączony z wrzącą margaryną). Po inkubacji zalewamy płytkę 20% roztworem CuSO 4. Pojawienie się szmaragdowego zabarwienia wokół linii wzrostu świadczy o zdolności bakterii do hydrolizy tłuszczu. Przykład: Pseudomonas fluorescens. 3.4. Kazeina z mleka Wykonujemy posiew na podłoże agar odżywczy z mlekiem (jałowe, odtłuszczone). Przejrzyste strefy wokół linii wzrostu bakterii świadczą o ich zdolności do hydrolizy kazeiny. Przykład: Bacillus subtilis. 3.5. Żelatyna Wykonujemy posiew na słupek z żelatyną odżywczą (woda, żelatyna, pepton). Upłynnienie żelatyny w górnej warstwie słupka świadczy o zdolności bakterii do jej hydrolizy. Przykład: Bacillus subtilis. 4. Prototrofia i auksotrofia Wykonujemy posiew i badamy wzrost na: podłożu Davisa dla prototrofa zawiera sól Davisa (K 2 HPO 4, KH 2 PO 4, (NH 4 ) 2 SO 4, MgSO 4, cytrynian sodu), glukozę i agaroid podłożu Davisa dla auksotrofa podłoże jak dla prototrofa, uzupełnione hydrolizatem kazeiny (aminokwasy) i odpowiednimi innymi czynnikami wzrostowymi. Prototrofy zdolne są do wzrostu na podłożu bez czynników wzrostowych, wystarcza im proste źródło węgla (tu: glukoza) i sole mineralne. Przykłady: Escherichia coli, Bacillus subtilis, Pseudomonas fluorescens. 2

Auksotrofy wymagają do wzrostu czynników wzrostowych, np. aminokwasów, witamin, zasad azotowych etc. Przykłady: Proteus vulgaris, Enterococcus faecalis, Haemophilus influenzae, bakterie mlekowe, mutanty prototrofów. 5. Izolowanie z gleby bakterii wiążących azot cząsteczkowy Używamy podłoża bezazotowego (woda, mannitol, K 2 HPO 4, KH 2 PO 4, MgSO 4, NaCl, CaCO 3, ślady MnSO 4, FeCl 2, Na 2 MoO 4 ) w kolbie i w zamykanej szczelnie probówce (z dodatkiem sacharozy!). Zaszczepiamy pożywki glebą. Kolba: obserwujemy wzrost Azotobacter sp. w postaci kożucha na powierzchni pożywki. Bakteria wiąże azot i fermentuje mannitol, jest chemoorganoheterotroficznym tlenowcem. Rośnie jako dwoinka w otoczce. Można ją obserwować przeżyciowo (cysty silnie załamują światło) lub w preparacie tuszowym dobarwionym błękitem metylenowym (widać otoczkę). Probówka: obserwujemy odrywające się z dna pęcherzyki gazu, wyczuwamy zapach kwasu masłowego świadczy to o wzroście Clostridium pasteurianum. Bakteria wiąże azot, wykorzystuje sacharozę, przeprowadza fermentację (ale nie fermentuje mannitolu!), jest chemoorganoheterotroficznym beztlenowcem. Można ją obserwować po zmieszaniu kropli hodowli z płynem Lugola (na fioletowo wybarwia się materiał zapasowy granuloza). 6. Wykorzystanie różnych źródeł azotu Badamy wzrost bakterii na pożywkach zawierających różne źródła azotu, np. NH 4 Cl, KNO 3, hydrolizat kazeiny (aminokwasy). Podstawą pożywek w każdym przypadku jest podłoże Davisa, składające się z bezazotowych soli Davisa, glukozy i agaroidu. Jony NH 4 + są najlepiej przyswajalnym źródłem azotu. Do wykorzystania jonów NO 3 - konieczne jest posiadanie przez bakterię reduktazy azotanowej asymilacyjnej. Przykłady: Paracoccus versutus, Pseudomonas fluorescens, Bacillus subtilis. Aminokwasy mogą być źródłem azotu m.in. dla: Paracoccus versutus, Pseudomonas fluorescens, Bacillus subtilis, Escherichia coli, Enterococcus faecalis, Pseudomonas stutzeri. Uwaga: E. coli nie jest zdolna do wykorzystania NO 3 - jako źródła azotu brak reduktazy azotanowej asymilacyjnej! 7. Określanie stosunku bakterii do tlenu Obserwujemy wzrost bakterii w hodowli płynnej (bulion odżywczy): na niskim słupie dla tlenowców na wysokim słupie dla beztlenowców: bulion zagęszczony glukozą, zagrzany i szybko ostudzony, zalany jałową parafiną (ograniczenie dostępu tlenu) Inkubację prowadzimy w 37 C. 3

Tlenowce wykazują wzrost na niskim słupie. Niektóre tlenowce warunkowe rosną na obu podłożach, przy czym ich wzrost jest intensywniejszy na niskim słupie. Przykłady: Escherichia coli, Bacillus subtilis, Serratia marcescens (charakterystyczne czerwone zabarwienie hodowli barwnik prodigiozyna wytwarzany tylko w warunkach tlenowych) Beztlenowce rosną na wysokim słupie. Jeżeli wykazują aerotolerancyjność, mogą rosnąć także (słabiej) na niskim słupie. Przykład: Enterococcus faecalis. 8. Badanie obecności katalazy Katalaza chroni tlenowce przed szkodliwym działaniem nadtlenku wodoru, powstającego ubocznie w procesie oddychania tlenowego. O jej obecności świadczy wydzielanie się pęcherzyków gazu (tlenu) po zalaniu hodowli tlenowców na płytkach wodą utlenioną. Beztlenowce, jak Enterococcus faecalis, nie wytwarzają katalazy. 9. Oddychanie azotanowe i denitryfikacja Wykonujemy posiew na podłoże płynne słup bulionu odżywczego z dodatkiem KNO 3. W probówkach umieszczamy rurki Durhama. Po inkubacji sprawdzamy obecność gazu w rurce i obecność azotynów za pomocą odpowiedniego odczynnika (np. firmy Merck). Obecność gazu i azotynów świadczy o tym, że bakteria jest zdolna do denitryfikacji (oddychania azotanowego z wytworzeniem produktów gazowych). Przykład: Pseudomonas stutzeri. Obecność azotynów bez obecności gazu wskazuje, że bakteria jest co prawda zdolna do oddychania azotanowego, ale nie redukuje azotynów do produktów gazowych, czyli nie jest denitryfikatorem. Przykłady: Escherichia coli, Bacillus subtilis, Pseudomonas fluorescens, Paracoccus versutus, Serratia marcescens. Wszystkie wymienione bakterie są warunkowymi tlenowcami. Brak gazu i azotynów wskazuje, że bakteria jest niezdolna do oddychania azotanowego. Przykład: Enterococcus faecalis. 10. Fermentacja i peptonizacja mleka Wykonujemy posiew do probówek zawierających odtłuszczone, jałowe mleko z lakmusem jako wskaźnikiem ph. Inkubujemy w 37 C, obserwujemy zmiany w podłożu. Jeżeli bakteria fermentuje laktozę z wytworzeniem gazu (np. E. coli), obserwujemy zaróżowienie podłoża (zakwaszenie), powstanie porozrywanego (przez gaz) skrzepu kwaśnego (kazeina wytrącona pod wpływem niskiego ph) oraz lekkie odbarwienie lakmusu w dolnej części słupa (warunki częściowo beztlenowe, lakmus jako końcowy akceptor elektronów). 4

Jeżeli bakteria fermentuje laktozę bez wytwarzania gazu (np. Enterococcus faecalis), obserwacje odpowiadają powyższym, poza porozrywaniem skrzepu otrzymujemy skrzep gładki. W przypadku E. faecalis odbarwienie lakmusu jest intensywne (bakteria beztlenowa). Jeżeli bakteria nie fermentuje laktozy, ale wykazuje zdolność do peptonizacji kazeiny (np. Bacillus subtilis), następuje zmiana barwy lakmusu na fioletowoniebieską (alkalizacja) oraz powstanie skrzepu słodkiego (kazeina wytrącona przez podpuszczkę) z tendencją do upłynniania się (bakteria wykorzystuje kazeinę). 11. Test redukcji błękitu metylenowego Test wykonywany w celu demonstracji intensywności procesu oddechowego. Używamy zwiększających się rozcieńczeń hodowli bulionowej E. coli, uzupełnionych błękitem metylenowym. W czasie inkubacji w 37 C obserwujemy odbarwienie błękitu, tym szybsze, im większa była zawartość hodowli, a więc również intensywność oddychania, w probówce (E. coli zdolna do wykorzystania błękitu metylenowego jako końcowego akceptora elektronów). Odbarwienie postępuje od dna probówki (mniej tlenu). Po wstrząśnięciu probówki następuje utlenienie błękitu, który odzyskuje swoją zwykłą barwę. 5