Akademia Młodego Ekonomisty Wahania koniunktury gospodarczej dr Bartłomiej J.Gabryś Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach 7 listopada 2016 r.
Kryzys? I co dalej.
KRYZYS Trudna sytuacja, Punkt zwrotny Moment rozstrzygający Etap po którym następuje zmiana Zielona Wyspa
Przyczyny: Makroekonomiczne: Słabość gospodarki danego kraj, regionu, Fiskalizm, Zmiany technologiczne, Zmiany w konsumpcji, Zmiany na rynku deregulacja, ograniczenia
Przyczyny kryzysu w polskich organizacjach: Zewnętrzne: Recesja, Bezrobocie, Kursy walut, Inflacja, Cło, podatki Wewnętrzne: Błędne zarządzanie, Brak kapitału, Niska efektywność, Brak strategii rozwoju, Błędna polityka cenowa
John Maynard Keynes
Państwo powinno być regulatorem rynku - jego interwencjonizm powinien być kierowany na dziedziny, w których nie angażują się prywatne przedsiębiorstwa, Najważniejszą rolę w gospodarce odgrywają inwestycje, których wielkość zależy między innymi od stopy procentowej i optymizmu przedsiębiorców; Jeśli inwestor spodziewa się wyższych zysków, to inwestuje. Jeżeli nie robi tego w ogóle lub w zbyt małym zakresie, otwiera się tak zwana luka inwestycyjna, Zwiększanie oszczędności prowadzi do zmniejszenia popytu, który ma znaczenie kluczowe
Gospodarka osiąga pomyślną koniunkturę tylko wtedy jeśli konsumenci wydają większość dochodu na dobra i usługi, a przedsiębiorstwa inwestują, Wydatki konsumpcyjne zależą od dochodów i od skłonności do konsumpcji, W wyniku zwiększania oszczędności, czyli zmniejszania konsumpcji, następuje ograniczenie produkcji, zmniejszenie płac i likwidacja miejsc pracy i w konsekwencji cała gospodarka wchodzi w fazę kryzysu, Gospodarka nie wychodzi z kryzysu samoczynnie, Pobudzanie gospodarki następuje przez uruchamianie wydatków państwa, które obejmują prace interwencyjne, budowę dróg, kanałów, lotnisk i domów mieszkalnych.
Milton Friedman
Najważniejszą teorią pozostawioną przez Friedmana jest monetaryzm - szkoła ekonomicznego myślenia, sprzeciwiająca się myśli keynesowskiej. Friedman zaprezentował tezę, że polityka pieniężna musi być realizowana nie poprzez stopy procentowe, jak postulował Keynes, lecz poprzez masę pieniądza. Koniunktura, zdaniem ekonomisty ulega wzmocnieniu nie wtedy, gdy państwo zwiększa wydatki, lecz gdy umiarkowanie podnosi ilość pieniądza (na tyle umiarkowanie, by nie dopuścić do wzrostu inflacji). Według Friedmana ilość pieniądza razy prędkość daje produkt społeczny. A ponieważ prędkość obiegu pieniądza jest względnie stała, gdyż gospodarstwa domowe nie zmieniają gwałtownie swych zachowań, więc zwiększanie ilości pieniądza podnosi produkt społeczny.
Zaleca powściągnięcie zapędów państwa, a mianowicie: prywatyzację, deregulację, cięcie wydatków z budżetu na wydatki socjalne, opiekę zdrowotną i oświatę. Uważał, że im mniejszy wpływ państwa, tym lepiej. Ponadto proponował drastyczne zmiany w systemie podatkowym - zmniejszenie najwyższych stawek oraz likwidację niezliczonych wyjątków, odpisów i furtek w prawie podatkowym. Ekonomista ponad wszystko wynosił osobistą wolność. Z tego powodu występował o zezwolenie na narkotyki, odrzucał obowiązkową służbę wojskową, chciał likwidacji prawa jazdy, licencji lekarskich, państwowej opieki w starości czy budownictwa socjalnego. Konsekwentnie był przeciwny określanej płacy minimalnej, natomiast domagał się zezwolenia na aborcję i prostytucję.
Zadanie: Czy wszystko można sprywatyzować? Edukacja, wojsko, policja, dostęp do wody, dostęp do powietrza, dostęp do lasu..
Dziękuję bargab@ue.katowice.pl