RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 210508 (21) Numer zgłoszenia: 365764 (22) Data zgłoszenia: 02.03.2004 (13) B1 (51) Int.Cl. H01Q 1/32 (2006.01) H01Q 1/10 (2006.01) H01Q 3/08 (2006.01) E04H 12/18 (2006.01) (54) Maszt antenowy mobilny (73) Uprawniony z patentu: PAC ALEKSANDER, Lublewo, PL (23) Pierwszeństwo z wystawy: 02.09.2003, XI Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego Kielce (43) Zgłoszenie ogłoszono: 07.03.2005 BUP 05/05 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 31.01.2012 WUP 01/12 (72) Twórca(y) wynalazku: ALEKSANDER PAC, Lublewo, PL MARCIN PIASECKI, Gdańsk, PL WACŁAW CZECH, Rumia, PL OTTON KLEIN, Gdańsk, PL ARTUR RUMIŃSKI, Toruń, PL MARIAN SOBCZYK, Gdańsk, PL GRZEGORZ SZULFER, Gdańsk, PL KRZYSZTOF ZIENKIEWICZ, Kalbudy, PL JACEK KUŚMIERZ, Elbląg, PL GRZEGORZ STENKA, Gdańsk, PL JERZY KULPA, Gdańsk, PL (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Jacek Czabajski PL 210508 B1
2 PL 210 508 B1 Opis wynalazku Przedmiotem wynalazku jest maszt stanowiący podstawę jednej anteny lub systemu anten, zwłaszcza anten radiowych. Szpica masztu zawiera rotory pozycjonowania każdej z anten. Maszt służy do wyniesienia anten na wysokość niezbędną dla niezakłóconej pracy anteny lub systemu anten. Maszt należy do konstrukcji mobilnych dla zapewnienia możliwości przemieszczania go do pożądanego umiejscowienia, zwłaszcza w warunkach polowych. Dla tego celu maszt pomieszczony jest na przyczepie. Maszty mobilne zamocowane są zwykle na środkach transportu, przy czy wyróżnić można tu środki samobieżne lub przyczepy ciągnione za jednostką samobieżną. Do pierwszej wymienionej grupy znanych rozwiązań masztów mobilnych, posadowionych na samobieżnych środkach transportu należy rozwiązanie znane z niemieckiego opisu patentowego DE nr 3 703 804. Maszt zamocowany na podwoziu samochodu ciężarowego jest konstrukcją czteroelementową, gdzie poszczególne elementy słupa masztu połączone są zawiasowo. Po przyjeździe samochodu wraz ze złożonym masztem w ułożeniu poziomym na miejsce, samochód stabilizuje się wysuwanymi i opieranymi o grunt podporami, a następnie przekształca się złożony maszt w układ prosty poprzez obrót poszczególnych części masztu wokół zawiasów masztu. Po wyprostowaniu, maszt przeprowadza się do pozycji pionowej. W tym znanym rozwiązaniu maszt nie zawiera środków stabilizujących. Inne znane rozwiązanie pokazano w opisie patentowym EP nr 1 028 482. W tym rozwiązaniu maszt zamocowany na podwoziu samochodu ciężarowego trzyosiowego, jest konstrukcją o typowym charakterze teleskopowym. Konstrukcja składa się z kilku odcinków rurowych o coraz mniejszych średnicach, ułożonych teleskopowo. W tym znanym rozwiązaniu maszt jest wyposażony w środki stabilizujące w postaci głównych trzech lin odciągowych, których robocze krańce sięgają wierzchołków trójkąta równobocznego. Jedna z lin stabilizujących skierowana jest do zaczepu na kabinie kierowcy samochodu i dwie skierowane na boki i w tył naciągnięte są za pomocą dwóch belek, w rodzaju bomów znanych z żeglarstwa. Samochód jest tu również stabilizowany podporami, lecz całość ewentualnie występujących sił bocznych skierowana jest w tym systemie lin stabilizujących do bryły samochodu. W innych znanych rozwiązaniach masztu mobilnego, jako podstawę masztu wykorzystano ciągnione przyczepy. W rozwiązaniu znanym z opisu patentowego europejskiego EP nr 0 642 188 maszt mobilny posadowiony jest na podwoziu dwuosiowym beznapędowym. Sam maszt stanowi tu konstrukcję mieszaną stanowiącą połączenie konstrukcji teleskopowej dolnych odcinków masztu z konstrukcją łamaną gdzie do tych teleskopowych dolnych odcinków masztu zamocowana jest zawiasowo łamana szpica z zamocowanymi elementami antenowymi. W kolejnym rozwiązaniu znanym z opisu patentowego zgłoszenia PL 324597 maszt przewoźny nie ma własnego podwozia, jednak może być przemieszczony i nie wymaga trwałego powiązania z podłożem. Maszt według tego znanego rozwiązania stanowi konstrukcję kratową. Stateczność konstrukcji jest zapewniona poprzez wielopoziomowy system odciągów z lin stalowych zamocowanych w części dolnej do skrajnych podpór masztu. Znane maszty antenowe mobilne wyposażone są zwykle w niezbędne instalacje elektryczną i ew. w przypadku rozwiązań sterowanych za pomocą siłowników, również instalację hydrauliczną. Według wynalazku maszt antenowy mobilny stanowiący teleskopowo rozwijaną konstrukcję kratową i zawierający na szczycie szpicę z głowicami obrotowo uchylnymi dla anten, zamocowany na podwoziu samochodowym wyposażonym w wysuwane podpory przy czym maszt wyposażony jest w środki stabilizujące jego wertykalne położenie i zawiera instalację zasilającą elektryczną oraz instalację zasilającą hydrauliczną, charakteryzuje się tym, że konstrukcja kratowa ma postać współśrodkowych segmentów z rur wzdłużnych połączonych kształtownikami o profilu zamkniętym, ułożonych w stanie spoczynkowym jeden segment wewnątrz drugiego segmentu. Środki stabilizujące stanowią podpory o konstrukcji teleskopowej w postaci współśrodkowych kształtowników o profilu zamkniętym. Każda podpora zawiera wewnątrz co najmniej jeden środek do rozsuwania tej podpory. Każdy segment kratowy ma w przekroju poprzecznym kształt kwadratu. Na krańcach każdej z czterech wzdłużnych rur każdego segmentu kratowego zamocowane są gniazda z rolkami skierowanym na zewnątrz segmentu. Bieżnie dla tych rolek stanowią wewnętrzne powierzchnie wzdłużnych rur kolejnego segmentu o większym przekroju. Każdy segment kratowy ma w górnej części ma dwie blokady dla ustalenia położenia, wysuniętego z jego wnętrza, kolejnego segmentu o mniejszym przekroju. Do każdej pionowej rury segmentu podstawowego masztu, o największym przekroju, zamocowana jest opisana wyżej wychylna podpora stanowiąca środek stabilizujący maszt w położeniu wertykalnym. Ta wychylna podpora stanowi cylindryczny element w postaci siłownika z teleskopowo wysuwnymi w przeciwne strony elementami roboczymi, korzystnie w postaci tłoczysk. Każda z opisanych podpór ma dwie blokady, przy czym blokada
PL 210 508 B1 3 górna utrwala położenie robocze górnego elementu roboczego siłownika podpory, zaś blokada dolna utrwala położenie dolnego elementu roboczego siłownika podpory. Element roboczy w postaci tłoczyska dolnego siłownika podpory zakończony jest kulą, która współpracuje z zespołem stopy podpory. Zespół stopy podpory stanowi trójnik spinający z centralnym gniazdem i ramionami z których każde oparte jest na oddzielnej stopie. Trójnik spinający zawiera trzy ramiona, przy czym każde z tych trzech ramion oparte jest na jednej stopie. Stopa ma kształt sześcioboku regularnego. Długość pojedynczego ramienia trójnika spinającego odpowiada długości boku stopy. Zaproponowana konstrukcja masztu pozwala użytkować go jako mobilny środek łączności również w warunkach polowych, w łączności wojskowej. Służy on do rozwijania mobilnych radiolinii. Maszt stanowiący konstrukcję kratową o charakterze teleskopowym jest stawiany do pozycji wertykalnej w stanie zwiniętym, za pomocą siłowników hydraulicznych, natomiast rozwijany jest w górę z zastosowaniem systemu linowego przy użyciu wciągarki, stanowiącej wyposażenie segmentu podstawowego. Dzięki zaproponowanej konstrukcji wyeliminowano znaczne ilości oleju, jakie musiałyby być zastosowane i znajdować się na wyposażeniu masztu, w przypadku zastosowania rozwiązania teleskopowego rozwijanego z zastosowaniem układów hydraulicznych. Zastosowany system czterech podpór opartych na trójniku spinającym i na układzie oddzielnych, przenośnych stóp, pozwala uniezależnić w pewnym zakresie miejsce ustawienia masztu od nierówności terenowych oraz od spoistości gruntu. Przedmiot wynalazku pokazany został w przykładzie wykonania na załączonych rysunkach na których poszczególne figury ilustrują: Fig. 1 - maszt w widoku z boku w pozycji roboczej. Fig. 2 - maszt w widoku z góry w pozycji roboczej. Fig. 3 - segment masztu w widoku z góry. Fig. 4 - maszt w widoku z boku w pozycji transportowej. Fig. 5 - trójnik spinający. Fig. 6 - stopa. Jak to pokazano na załączonym rysunku fig. 1 oraz fig. 2 i fig. 4, maszt antenowy mobilny stanowi teleskopowo rozwijaną konstrukcję kratową w postaci segmentów 1, 2, 3, 4, 5. Maszt zawiera na szczycie szpicę 6 z głowicami 7 obrotowo uchylnymi dla anten 8. Konstrukcja masztu zamocowana na podwoziu samochodowym 9 wyposażonym w wysuwane podpory podwozia 10. Maszt wyposażony jest w środki stabilizujące jego wertykalne położenie i zawiera znaną instalację zasilającą elektryczną oraz instalację zasilającą hydrauliczną. Konstrukcja kratowa ma postać współśrodkowych segmentów 1, 2, 3, 4, 5 z rur wzdłużnych 11 połączonych kształtownikami 12 o profilu zamkniętym. W stanie spoczynkowym, do transportu, maszt jest złożony i segmenty wysuwane 2, 3, 4, 5, wsunięte są do wnętrza segmentu podstawowego 1. Pokazano to na załączonym rysunku fig. 4. Jak to pokazano na załączonym rysunku fig. 1 oraz fig. 2, środki stabilizujące stanowią podpory 13 o konstrukcji teleskopowej. Każda podpora 13 zawiera wewnątrz co najmniej jeden środek do rozsuwania tej podpory 13. Jak pokazano na rysunku fig. 3, każdy segment kratowy ma w przekroju poprzecznym kształt kwadratu. Na krańcach każdej z czterech wzdłużnych rur 11 każdego segmentu kratowego 2, 3, 4, 5 poza segmentem podstawowym 1, zamocowane są gniazda 14 z rolkami 15 skierowanym na zewnątrz segmentu 2, 3, 4, 5. Bieżnie dla tych rolek stanowią wewnętrzne powierzchnie 16 wzdłużnych rur 11 kolejnego segmentu o większym przekroju. Każdy segment 1, 2, 3, 4 kratowy, poza segmentem najwyższym 5 ma w górnej części dwie blokady dla ustalenia położenia, wysuniętego z jego wnętrza, kolejnego segmentu o mniejszym przekroju. Jak pokazano na rysunku fig. 2, oraz fig. 4, do każdej pionowej rury 11 segmentu podstawowego 1 masztu, o największym przekroju, zamocowana jest opisana wyżej wychylna podpora 13 stanowiąca środek stabilizujący maszt w położeniu wertykalnym. Ta wychylna podpora 13 stanowi cylindryczny element w postaci siłownika 17 z teleskopowo wysuwnymi w przeciwne strony elementami roboczymi, przykładowo w postaci tłoczyska górnego 18 oraz tłoczyska dolnego 19 jak to pokazano na rysunku fig. 1 oraz fig. 2. Nie wyklucza to zastosowania innego przykładowego rozwiązania środków stabilizujących. Każda z opisanych podpór 13 ma dwie blokady, przy czym blokada górna 20 utrwala położenie robocze górnego tłoczyska 18 siłownika podpory 13, zaś blokada dolna 21 utrwala położenie dolnego tłoczyska 19 tego siłownika 17 podpory 13. Pokazano to na rysunku fig. 1 oraz fig. 2. Jak to pokazano na rysunku fig. 2, element roboczy w postaci tłoczyska dolnego 19 siłownika 17 podpory 13 zakończony jest kulą 22, która współpracuje z zespołem stopy podpory 13. Zespół stopy podpory 13, pokazany na rysunku fig. 2 oraz fig. 5 i fig. 6, stanowi trójnik spinający 23 z centralnym gniazdem 24 dla kuli 22 i z ramionami 25 z których każde oparte jest na oddzielnej stopie 26. Trójnik spinający 23 zawiera trzy ramiona 25, przy czym każde z tych trzech
4 PL 210 508 B1 ramion 25 oparte jest na jednej stopie 26. Zespół stopy podpory zawiera więc trzy niezależne stopy. Nie wyklucza to zastosowania innego przykładu rozwiązania trójnika spinającego. Zespół stopy podpory pokazano w pozycji roboczej na rysunku fig. 2. Stopa 26 ma kształt sześcioboku regularnego, co uwidoczniono na rysunku fig. 6. Długość pojedynczego ramienia 25 trójnika spinającego 23 odpowiada długości boku 27 stopy 26. Każde ramię 25 trójnika 23 opiera się na niezależnej stopie 26. Zastrzeżenia patentowe 1. Maszt antenowy mobilny stanowiący teleskopowo rozwijaną segmentową konstrukcję kratową, zawierający na szczycie szpicę z głowicami obrotowo uchylnymi dla anten, zamocowany na podwoziu samochodowym wyposażonym w wysuwane podpory przy czym maszt wyposażony jest w środki stabilizujące jego wertykalne położenie i zawiera instalację zasilającą elektryczną oraz instalację zasilającą hydrauliczną, znamienny tym, że konstrukcja kratowa ma postać współśrodkowych segmentów (1, 2, 3, 4, 5) z których każdy stanowi konstrukcję przestrzenną z rur wzdłużnych (11), połączonych kształtownikami (12) o profilu zamkniętym, ułożonych w stanie spoczynkowym jeden segment wewnątrz drugiego segmentu, przy czym środki stabilizujące mają postać podpór (13) o konstrukcji teleskopowej. 2. Maszt antenowy według zastrz. 1, znamienny tym, że segment kratowy (1, 2, 3, 4, 5) ma w przekroju poprzecznym kształt kwadratu. 3. Maszt antenowy według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że na krańcach każdej z czterech wzdłużnych rur (11) każdego segmentu kratowego (1, 2, 3, 4) poza segmentem najwyższym (5) zamocowane są gniazda (14) z rolkami (15) skierowanym na zewnątrz segmentu, przy czym bieżnie dla tych rolek (15) stanowią wewnętrzne powierzchnie (16) wzdłużnych rur (11) kolejnego segmentu o większym przekroju. 4. Maszt antenowy według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że każdy segment (1, 2, 3, 4) poza segmentem najwyższym (5) ma w górnej części dwie blokady dla ustalenia położenia wysuniętego z jego wnętrza kolejnego segmentu o mniejszym przekroju. 5. Maszt antenowy według zastrz. 1, znamienny tym, że do każdej pionowej rury wzdłużnej (11) segmentu podstawowego (1) masztu, zamocowana jest wychylna podpora (13). 6. Maszt antenowy według zastrz. 5, znamienny tym, że wychylna podpora (13) stanowi cylindryczny element w postaci siłownika (17) z teleskopowo wysuwnymi w przeciwne strony elementami roboczymi. 7. Maszt antenowy według zastrz. 6, znamienny tym, że elementy robocze siłownika (17) podpory (13) mają postać tłoczysk (18, 19). 8. Maszt antenowy według zastrz. 6, znamienny tym, że każda podpora (13) ma dwie blokady, przy czym blokada górna (20) utrwala położenie robocze górnego tłoczyska (18) siłownika (17) podpory, zaś blokada dolna (21) utrwala położenie dolnego tłoczyska (19) tego siłownika (17) podpory (13). 9. Maszt antenowy według zastrz. 7, znamienny tym, że tłoczysko dolne (19) siłownika podpory zakończone jest kulą (22), która współpracuje z zespołem stopy podpory. 10. Maszt antenowy według zastrz. 9, znamienny tym, że zespół stopy podpory stanowi trójnik spinający (23) z centralnym gniazdem (24) i ramionami (25) z których każde oparte jest na oddzielnej stopie (26). 11. Maszt antenowy według zastrz. 10, znamienny tym, że trójnik spinający (23) zawiera trzy ramiona (25), przy czym każde z tych trzech ramion (25) oparte jest na jednej stopie (26). 12. Maszt antenowy według zastrz. 10, znamienny tym, że stopa (26) ma kształt sześcioboku regularnego. 13. Maszt antenowy według zastrz. 10, znamienny tym, że długość ramienia (25) trójnika spinającego (23) odpowiada długości boku stopy (26).
PL 210 508 B1 5 Rysunki
6 PL 210 508 B1
PL 210 508 B1 7
8 PL 210 508 B1 Departament Wydawnictw UP RP Cena 2,46 zł (w tym 23% VAT)