(13) B1 (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) PL B1 RZECZPOSPOLITA POLSKA. (21) Numer zgłoszenia: (51) IntCl6: H01Q 19/17

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (13) B1 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (21) Numer zgłoszenia: (22) Data zgłoszenia: (51) IntCl6: H01Q 19/17 H 01Q 9/44 H01Q 1/12 (54) Telewizyjna antena płaszczyznowa (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 04/93 (73) Uprawniony z patentu: Żak Jacek, Inwałd, PL Paprocki Ryszard, Andrychów, PL (72) Twórcy wynalazku: Jacek Żak, Inwałd, PL Ryszard Paprocki, Andrchów, PL (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 09/95 (74) Pełnomocnik: Gołda Janusz PL B1 (57) 1. Telewizyjna antena płaszczyznowa zawierająca reflektor płaszczyznowy składający się z prętów ułożonych poziomo i pionowo, dipole całofalowe zamocowane w dielektrycznych kształtkach i połączone równolegle za pomocą linii długiej przeplatanej między każdymi dwoma dipolami skrajnymi oraz elementy kompensacyjne, znamienna tym, że każdy całofalowy dipol (4) jest osadzony na oddzielnym wsporniku (10), który jest elementem siatki reflektora (1) zbudowanym z poziomych prętów (2) albo z pionowych prętów (3) siatki reflektora (1), wygiętych w kierunku sygnału od stacji nadawczej i od strony czołowej, połączonych przy pomocy złącza (11), korzystnie w kształcie płaskownika, stanowiącego podstawę do zamocowania kształtki (6). Fig. 1

2 Telewizyjna antena płaszczyznowa Zastrzeżenia patentowe 1. Telewizyjna antena płaszczyznowa zawierająca reflektor płaszczyznowy składający się z prętów ułożonych poziomo i pionowo, dipole całofalowe zamocowane w dielektrycznych kształtkach i połączone równolegle za pomocą linii długiej przeplatanej między każdymi dwoma dipolami skrajnymi oraz elementy kompensacyjne, znamienna tym, że każdy całofalowy dipol (4) jest osadzony na oddzielnym wsporniku (10), który jest elementem siatki reflektora (1) zbudowanym z poziomych prętów (2) albo z pionowych prętów (3) siatki reflektora (1), wygiętych w kierunku sygnału od stacji nadawczej i od strony czołowej, połączonych przy pomocy złącza (11), korzystnie w kształcie płaskownika, stanowiącego podstawę do zamocowania kształtki (6). 2. Telewizyjna antena według zastrz. 1, znamienna tym, że poziome pręty (2) tworzące wspornik (10) są wygięte w kształt, w widoku z góry, zbliżony do litery V o ściętym wierzchołku i na długości wygięcia leżą w płaszczyznach nachylonych względem siebie pod kątem ostrym. 3. Telewizyjna antena według zastrz. 1, znamienna tym, że poziome pręty (2) tworzące wspornik (10) są wygięte w kształt, w widoku z góry, zbliżony do litery V o ściętym wierzchołku i na długości wygięcia leżą w płaszczyznach równoległych względem siebie. 4. Telewizyjna antena według zastrz. 1, znamienna tym, że poziome pręty (2) tworzące wspornik (10) są wygięte w kształt, w widoku z góry, zbliżony do litery U i na długości wygięcia leżą w płaszczyznach nachylonych względem siebie pod kątem ostrym. 5. Telewizyjna antena według zastrz. 1, znamienna tym, że poziome pręty (2) tworzące wspornik (10) są wygięte w kształt, w widoku z góry, zbliżony do litery U i na długości wygięcia leżą w płaszczyznach równoległych względem siebie. 6. Telewizyjna antena według zastrz. 1, znamienna tym, że pionowe pręty (3) tworzące wspornik (10) są wygięte w kształt, w widoku z boku, zbliżony do litery V o ściętym wierzchołku i na długości wygięcia leżą w płaszczyznach nachylonych względem siebie pod kątem ostrym. 7. Telewizyjna antena według zastrz. 1, znamienna tym, że pionowe pręty (3) tworzące wspornik (10) są wygięte w kształt, w widoku z boku, zbliżony do litery V o ściętym wierzchołku i na długości wygięcia leżą w płaszczyznach równoległych względem siebie. 8. Telewizyjna antena według zastrz. 1, znamienna tym, że pionowe pręty (3) tworzące wspornik (10) są wygięte w kształt, w widoku z boku, zbliżony do litery U i na długości wygięcia leżą w płaszczyznach nachylonych względem siebie pod kątem ostrym. 9. Telewizyjna antena według zastrz. 1, znamienna tym, że pionowe pręty (3) tworzące wspornik (10) są wygięte w kształt, w widoku z boku, zbliżony do litery U i na długości wygięcia leżą w płaszczyznach równoległych względem siebie. * * * Przedmiotem wynalazku jest telewizyjna antena płaszczyznowa, zwłaszcza antena wieloelementowa przeznaczona do odbioru programów telewizyjnych w zakresach częstotliwości od III do V, na kanałach od 6 do 60. Z opisu zgłoszenia wzoru użytkowego nr W znana jest telewizyjna antena płaszczyznowa składająca się z reflektora płaszczyznowego, czterech dipoli całofalowych i wysięgników mocujących dipole do reflektora, który wykonany jest z prętów ułożonych poziomo i równolegle w postaci płaszczyzny odbijającej i zagiętych pod kątem w kierunku dipoli. Pręty poziome połączone są z szeregiem prętów pionowych wzmacniających konstrukcję reflektora. Dipole całofalowe mają kształt dwóch trójkątów zwróconych do siebie wierzchołkami i są połączone za pomocą linii długiej przeplatanej między każdymi dwoma dipolami skrajnymi. Z wysięgnikami są połączone obejmy służące do zamocowania anteny.

3 Według opisu zgłoszenia wzoru użytkowego nr W szerokopasmowa telewizyjna antena płaszczyznowa zawiera dwa dipole całofalowe osadzone równolegle do płaszczyzny reflektora w uchwytach dielektrycznych. Każdy z tych uchwytów jest sztywno zamocowany do listwy reflektora przy pomocy wspornika. Z publikacji w Radioelektroniku", nr 7-8/83, strony 39 i 40, znana jest antena płaszczyznowa, która przed każdym dipolem całofalowym posiada półfalowe elementy kompensacyjne w formie prętów równoległych do prętów reflektora i zamocowane do niego przy pomocy prostopadle usytuowanych wysięgników. Antena synfazowa z reflektorem płaskim, opisana w książce: J.Bator Anteny-teoria i praktyka, zawiera dipole całofalowe osadzone w dielektrycznych kształtkach zamocowanych w określonych odstępach do listwy nośnej, którą z siatką reflektora łączą wsporniki. Antena telewizyjna, według wynalazku, zawiera dipole całofalowe, z których każdy osadzony jest, przy pomocy kształtki dielektrycznej, na wsporniku będącym elementem składowym siatki reflektora. Każdy wspornik zbudowany jest bezpośrednio z sąsiadujących poziomych prętów siatki reflektora albo z sąsiadujących pionowych prętów siatki reflektora, wygiętych w kierunku sygnału od stacji nadawczej i od strony czołowej połączonych przy pomocy złącza w postaci płaskownika, do którego mocowana jest kształtka dielektryczna. Poziome pręty siatki reflektora tworzące wspornik są w widoku z góry wygięte w kształt zbliżony do litery V o ściętym wierzchołku, albo w kształt zbliżony do litery U. Na długości wygięcia pręty te leżą w płaszczyznach nachylonych względem siebie pod kątem ostrym, albo w płaszczyznach równoległych względem siebie. Podobnie pionowe pręty siatki reflektora tworzące wspornik są w widoku z boku wygięte w kształt zbliżony do litery V o ściętym wierzchołku, albo w kształt zbliżony do litery U. Na długości wygięcia pręty te leżą w płaszczyznach nachylonych względem siebie pod kątem ostrym, albo w płaszczyznach równoległych względem siebie. Rozwiązanie według wynalazku umożliwia zbudowanie telewizyjnej anteny płaszczyznowej, w której wsporniki pod dipole całofalowe stanowią element składowy siatki reflektora, co eliminuje niezbędne w innych antenach płaszczyznowych dodatkowe elementy konstrukcyjne, takie jak listwy nośne, wsporniki, śruby i nakrętki. Dzięki temu antena jest lżejsza i łatwiejsza w montażu. Jednocześnie rozmieszczenie prętów siatki reflektora jest tak dobrane, że konstrukcja reflektora z wspornikami spełnia warunek symetrycznego położenia dipoli względem zacisków wejściowych. Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie antenę w widoku perspektywicznym, fig. 2 - schematycznie fragment anteny w rzucie pionowym, w którym szczegół A pokazuje wspornik zbudowany z poziomych prętów siatki reflektora, fig. 2a, 2b, 2c, 2d - szczegół A z fig. 2 w widoku perspektywicznym, fig. 3 - schematycznie fragment anteny w rzucie pionowym, w którym szczegół C pokazuje wspornik zbudowany z pionowych prętów siatki reflektora, a fig. 3a, 3b, 3c, 3d szczegół C z fig. 3 w widoku perspektywicznym. Antena telewizyjna zawiera płaszczyznowy reflektor 1 mocowany pionowo do masztu i zbudowany w postaci siatki składającej się z prętów 2, ułożonych poziomo i złączonych z nimi szeregiem pionowych prętów 3, wzmacniających konstrukcję reflektora 1. Elementem czynnym anteny są całofalowe dipole 4, przykładowo cztery. Do podłączenia końcówek kabla odprowadzającego sygnał służy puszka 5, zamocowana do reflektora 1. Całofalowe dipole 4 składają się z dwóch dipoli półfalowych, których wierzchołki zamocowane są kolejno w kształtkach 6. Z każdą kształtką 6 połączony jest wysięgnik 7, w którym osadzone są elementy kompensacyjne 8, równoległe do płaszczyzny reflektora 1. Całofalowe dipole 4 połączone są równolegle za pomocą linii długiej 9, która jest przeplatana między każdymi dwoma dipolami skrajnymi. W puszce 5 odgałęzienia linii długiej 9 połączone są z końcówkami kabla odprowadzającego. Każdy całofalowy dipol 4 jest osadzony na oddzielnym wsporniku 10, który jest elementem siatki reflektora 1. Wspornik 10 jest zbudowany z sąsiadujących poziomych prętów 2 albo z sąsiadujących pionowych prętów 3 siatki reflektora 1. Pręty 2 albo pręty 3 tworzące wspornik 10 są wygięte w kierunku sygnału od stacji nadawczej i od strony czołowej są połączone przy pomocy złącza 11 w kształcie płaskownika, który stanowi podstawę do zamocowania kształtki 6. W jednym przykładowym wykonaniu wspornik 10 tworzą poziome pręty 2, które w widoku z góry są wygięte w kształt zbliżony do litery V o

4 ściętym wierzchołku. Na długości wygięcia pręty 2 leżą w płaszczyznach nachylonych względem siebie pod kątem ostrym. Dwa wygięte pręty 2 tworzące wspornik 10 przestrzennie przypominają kształtem ostrosłup ścięty, którego dolna podstawa pokrywa się z płaszczyzną siatki reflektora 1. Złącze 11 jest zamocowane do prętów 2 w płaszczyźnie przecinającej ostrosłup równolegle do podstawy. W innym wykonaniu wspornik 10 tworzą poziome pręty 2, które w widoku z góry są wygięte w kształt zbliżony do litery V o ściętym wierzchołku. Na długości wygięcia pręty 2 leżą w płaszczyznach równoległych względem siebie. Inny wspornik 10 tworzą poziome pręty 2, które w widoku z góry są wygięte w kształt zbliżony do litery U. Na długości wygięcia pręty 2 leżą w płaszczyznach nachylonych względem siebie pod kątem ostrym. Jeszcze inny wspornik 10 tworzą poziome pręty 2, które w widoku z góry są wygięte w kształt zbliżony do litery U. Na długości wygięcia pręty 2 leżą w płaszczyznach równoległych względem siebie. Następne przykłady wykonania dotyczą wspornika 10 zbudowanego z sąsiadujących ze sobą pionowych prętów 3 siatki reflektora 1. W jednym przykładowym wykonaniu wspornik 10 tworzą pionowe pręty 3, które w widoku z boku są wygięte w kształt zbliżony do litery V o ściętym wierzchołku. Na długości wygięcia pręty 3 leżą w płaszczyznach nachylonych względem siebie pod kątem ostrym. Dwa wygięte pręty 3 tworzące wspornik 10 przestrzennie przypominają kształtem ostrosłup ścięty, którego dolna podstawa pokrywa się z płaszczyzną siatki reflektora 1. Złącze 11 jest zamocowane do prętów 3 w płaszczyźnie przecinającej ostrosłup równolegle do podstawy. W innym wykonaniu wspornik 10 tworzą pionowe pręty 3, które w widoku z boku są wygięte w kształt zbliżony do litery V o ściętym wierzchołku. Na długości wygięcia pręty 3 leżą w płaszczyznach równoległych względem siebie. Inny przykładowy wspornik 10 tworzą pionowe pręty 3, które w widoku z boku są wygięte w kształt zbliżony do litery U. Na długości wygięcia pręty 3 leżą w płaszczyznach nachylonych względem siebie pod kątem ostrym. Jeszcze inny wspornik 10 tworzą pionowe pręty 3, które w widoku z boku są wygięte w kształt zbliżony do litery U. Na długości wygięcia pręty 3 leżą w płaszczyznach równoległych względem siebie.

5 Fig. 2d Fig. 3 Fig.3a

6 Fig. 2 Fig. 2a

7 Fig. 2b Fig. 2c

8 Fig. 3b Fig. 3c

9 Fig. 3d

10 Fig. 1 Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 1,50 zł