Nowe wzorce formowania rodziny w Polsce Konferencja FAMWELL 18.06.2013 URODZENIA W KOHABITACJI: WYBÓR CZY KONIECZNOŚĆ? ANNA MATYSIAK Instytut Statystyki i Demografii Szkoła Główna Handlowa MONIKA MYNARSKA Instytut Psychologii Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Kontekst europejski Młodzi Europejczycy powszechnie decydują się zamieszkać razem przed zawarciem małżeństwa Najczęściej kohabitacja poprzedza małżeństwo Jednak coraz częściej Europejczycy także rodzą a nawet wychowują dzieci w kohabitacji (Austria, Niemcy, Finlandia, a zwłaszcza Szwecja i Francja) Wśród demografów toczy się dyskusja: czy posiadanie dzieci w kohabitacji jest wyborem, sposobem na kontestowanie wartości tradycyjnych, czy też jest wymuszone czynnikami zewnętrznymi (wzorzec niedogodności - Perelli-Harris in 2010)?
Kohabitacja w Polsce Kohabitacja jest formą związku rozpowszechnioną w Polsce zdecydowanie mniej niż w innych krajach europejskich W 2011 tylko 3,4% związków stanowiły związku nieformalne (Spis Powszechny), choć wejścia w kohabitację stanowiły ponad połowę wejść w związki utworzone w drugiej połowie poprzedniej dekady (dane GGS-PL) Związki kohabitacyjne w Polsce zawierane są najczęściej na krótki okres czasu, na próbę, i najczęściej po pewnym czasie ulegają przekształceniu w małżeństwo Małżeństwo stanowi nadal podstawowy akceptowalny kontekst dla rodzicielstwa (Mynarska i Matysiak 2010)
Kohabitacja w Polsce Procent poczęć / urodzeń / dzieci w kohabitacji - wśród wszystkich dzieci urodzonych w związkach 0,25 0,2 0,15 0,1 0,05 0 poczęcia urodzenia dzieci w wieku 6 m-cy dzieci w wieku 1 roku dzieci w wieku 2 lat 1970-1979 1980-1989 1990-1995 1995-2000 2000-2005 2005-2011 Źródło: Matysiak i Mynarska (w druku)
Cel badania Kto i dlaczego decyduje się w Polsce na urodzenie dziecka w związku nieformalnym? Czy powody wynikają z chęci manifestowania własnej odrębności i odrzucenia wartości tradycyjnych? Czy też są związane z zewnętrznymi ograniczeniami? (tak zwany wzorzec niedogodności ) Badanie jakościowe: generowania hipotez odnośnie powodów, dla których kobiety rodzą dziecko w związku nieformalnym Badanie ilościowe: weryfikacja tych hipotez
Badanie jakościowe Częściowo ustrukturyzowane wywiady z 26 kobietami w związkach nieformalnych, przeprowadzone w 2011 (Wykonawca TNS OBOP) Kobiety wieku 25-42, bezdzietne (n=12) i matki (n=14) Próba zróżnicowana pod względem miejsca zamieszkania i trwania kohabitacji Wykształcenie: technikum, liceum i wyższe
Badanie jakościowe wyniki Porównując kobiety bezdzietne i matki żyjące w kohabitacji: Kobiety bezdzietne: Małżeństwo jest kolejnym etapem związku, który (idealnie) poprzedzi posiadanie potomstwa Matki: Kobiety te chciały (lub nadal chcą) wyjść za mąż Trzy kategorie przyczyn, dla których nie wstąpiły w związek małżeński z ojcem dziecka
(1) Jakość związku (obecnego / przeszłego / rodziców) Obecnego: Ten związek nie jest idealny, nigdy nie był i nie będzie. I dlatego też nie jesteśmy małżeństwem. Ale jest ojcem. (Magda, 37) Przeszłego: Ojciec dziecka odszedł lub związek zakończył się z powodu alkoholu, narkotyków, przemocy. Również: negatywne doświadczenia partnera zniechęcające go do małżeństwa Rodziców: Jak miałam trzy lata to ojciec odszedł, więc ja cały czas wychodzę z założenia, że jak jest ślub to później jest rozwód. (Edyta, 28)
(2) Przeszkody formalne Przeszkody prawne, np. związane z brakiem formalnego zakończenia poprzedniego związku. Jak się poznaliśmy, był w separacji ze swoją żoną. Cały proces rozwodowy trwał bardzo długo Wcześniej bardzo mi zależało na tym, żeby sformalizować związek A w momencie, kiedy mogłam wyjść za mąż to ja już nie chciałam, bo jest mi dobrze tak, jak jest. (Agata, 36)
(3) Przeszkody subiektywne Para nie jest w stanie wziąć ślubu w wymarzony sposób, np. brak środków finansowych na wesele, brak możliwości wzięcia ślubu kościelnego (partner po rozwodzie). Dużo zależy przede wszystkim od pieniędzy, bo to jest chyba jedyny czynnik, który nas ogranicza. Ze ślubem wiążą się ogromne wydatki. W sumie, jak człowiek chce wziąć ten ślub to żeby był ten ślub, a nie skromne przyjęcie w domu. (Celina, 25) Wzorzec niedogodności?
Badanie ilościowe Analizie zostały poddane kompletne historie związków i płodności zebrane w ramach badania Generacje, Rodziny i Płeć Kulturowa (GGS-PL), przeprowadzonego przez GUS w 2011 roku Próbę ograniczono do 1247 kobiet, urodzonych w latach 1970-1993, które kiedykolwiek kohabitowały (1383 przypadków kohabitacji) Model ryzyk konkurencyjnych, cztery konkurencyjne zdarzenia: Urodzenie dziecka w kohabitacji Zawarcie związku małżeńskiego w czasie ciąży Zawarcie małżeństwa przed ewentualnym zajściem w ciążę Separacja
Badanie ilościowe Zmienne objaśniające na podstawie badań jakościowych: (1) Jakość związku (przeszłego, rodziców) Rodzice respondentki rozwiedzieni Respondentka doświadczyła rozwodu Respondentka posiada dzieci z poprzedniego związku Partner posiada dzieci z poprzedniego związku (2) Przeszkody formalne Niemożliwe do uwzględnienia (3) Przeszkody subiektywne Wykształcenie respondentki i jej parntera (proxy sytuacji materialnej) Zmienne kontrolne: wiek i rok kalendarzowy
Badanie ilościowe wyniki Ryzyka relatywne urodzenia pierwszego wspólnego dziecka w kohabitacji względem: zawarcia związku małżeńskiego w czasie ciąży zawarcia związku małżeńskiego przed ew. poczęciem dziecka dzieci biologiczne z poprzedniego związku partnera *** dzieci biologiczne z poprzedniego związku partnera *** dzieci biologiczne z poprzedniego związku kobiety dzieci biologiczne z poprzedniego związku kobiety rozwód kobiety ** rozwód kobiety rozwód rodziców rozwód rodziców ** wykształcenie partnera (ref. wyższe) *** *** *** wykształcenie partnera (ref. wyższe) *** *** *** wykształcenie kobiety (ref. wyższe) * * ** wykształcenie kobiety (ref. wyższe) * ** 0 1 2 3 4 5 6 ryzyko relatywne 0 1 2 3 4 5 6 ryzyko relatywne
Podsumowanie Urodzenie dziecka w kohabitacji w Polsce jest związane przede wszystkim z zewnętrznymi ograniczeniami, głównie z poprzednimi doświadczeniami w związkach, które stworzyły formalne lub mentalne bariery do zawarcia małżeństwa. Nie bez znaczenia jest również sytuacja materialna pary W przypadku Polski urodzenia w kohabitacji są raczej związane z tak zwanym wzorcem niedogodności Partnerzy, którzy decydują się na urodzenie dziecka w kohabitacji często mają dzieci z poprzednich związków tzw. rodziny patchworkowe. Konieczne są takie rozwiązania prawne, które w tej skomplikowanej sieci powiązań będą dbały o prawa dzieci, partnerów obecnych i byłych
Dziękujemy za uwagę! www.sgh.waw.pl/famwell
Badanie jakościowe próba Wiek 25-30 30-35 35+ Wielkość miejscowości zamieszkania Poziom wykształcenia Ponad 500 000 100 000 500 000 50 000 99 000 Poniżej 50 000 Pomaturalne lub wyższe LO Technikum Bezdzietne (n=12) 8 1 3 4 3 2 3 6 2 4 Matki (n=14) 4 5 5 2 5 3 4 5 2 7 Długość trwania kohabitacji Krócej niż 2 lata 2-5 lat 6-10 lat Dłużej niż 10 lat 5 3 2 2 4 4 2 4
Odsetek osób, które weszły w związek konsensualny (jako pierwszy związek), przed osiągnięciem 30 lat Kraj Okres Odsetek Szwecja (1978-93) 90 Finlandia (1979-89) 78 Francja (1988-94) 73 Austria (1990-96) 71 Norwegia (1974-89) 69 USA (1989-95) 54 Niemcy Zach (1986-92) 53 Belgia(Flandria) (1985-92) 29 Hiszpania (1989-95) 18 Włochy (1990-95) 10 Źródło: Andersson i Philipov (2002) na podstawie danych FFS Dla Polski podobny odsetek został policzony dla kohort 1970-1981 (bez ograniczania wieku). Wynosi on 33% (Matysiak 2009).
Trendy w formowaniu związków Źródło: Matysiak i Mynarska (w druku)