PROJEKT JEDNOSTKI METODYCZNEJ Dom miejsce najbliŝsze kaŝdemu człowiekowi. (PROJEKTOWANIE)

1 PROJEKT JEDNOSTKI METODYCZNEJ Dom miejsce najbliŝsze kaŝdemu człowiekowi. (PROJEKTOWANIE) Andrzej Rosiek

2 SPIS TREŚCI Wstęp...3 I. Istota edukacji ogólnotechnicznej 1. Charakterystyka kształcenia technicznego w szkole ogólnokształcącej...3 2. Wypisy z podstawy programowej dla szkół podstawowych... 4 II. Projekt dydaktyczny jednostki metodycznej kaŝdemu człowiekowi (projektowanie) Dom miejsce najbliŝsze 1. Charakterystyka jednostki metodycznej Dom miejsce najbliŝsze kaŝdemu człowiekowi (projektowanie)...6 2. Propozycje rozwiązań metodycznych konspekt lekcji - Poznajemy instalacje potrzebne w naszych domach...9 Podsumowanie...15 Bibliografia...15

3 Wstęp Prezentowane opracowanie dydaktyczne jest przeznaczone jako narzędzie pracy dla nauczyciela techniki w szkole podstawowej. MoŜe teŝ dostarczyć nauczycielom innych przedmiotów informacji o zagadnieniach realizowanych na zajęciach techniki. Jest to zbiór informacji pochodzących z róŝnych źródeł uzupełnionych o własne obserwacje i analizy materiałów źródłowych. Pozwoli zaprezentować uczniom nowoczesne rozwiązania w dziedzinie projektowania domów i ich wyposaŝenia w urządzenia ułatwiające codzienne Ŝycie. Omawiana tematyka jest okazją do wprowadzenia zagadnień zawodoznawczych, które doskonale nadają się do realizacji metodą projektu przy współpracy z wychowawcą klasy. Zadania do samodzielnego rozwiązania opracowane przez uczniów mogą być prezentowane na forum klasy. Z przygotowanych przez uczniów prac moŝna wykonać album zawodoznawczy, a następnie wykorzystać go na lekcjach wychowawczych. Tematykę zawodoznawczą warto poszerzyć o inne zawody, niekoniecznie związane z budownictwem, zwłaszcza na wyraźne Ŝyczenie ucznia. Asortyment urządzeń gospodarstwa domowego zaleŝy od zasobności środowiska, w którym uczeń funkcjonuje. Omawiając tę tematykę, nauczyciel powinien tak prowadzić dyskusję, aby Ŝaden uczeń nie poczuł się niezręcznie, poniewaŝ jego rodzice nie posiadają np. skomplikowanego robota czy pralki automatycznej. Warto zorganizować wycieczkę do sklepu ze sprzętem gospodarstwa domowego, w którym sprzedawca zaprezentuje najchętniej kupowane prze klientów urządzenia. Po realizacji tych zagadnień uczeń powinien mieć świadomość, Ŝe sprzęt AGD kupuje się na lata, więc naleŝy przemyśleć jego wybór i zakup. Robiąc zakupy naleŝy zwrócić uwagą na jakość kupowanego produktu, aby uniknąć zbędnego wydawania pieniędzy i rozczarowań z powodu zakupu wadliwego produktu. Realizując tę jednostkę metodyczną warto skorzystać z internetowych stron firm prezentujących domy, ogrody przydomowe, dokumentację techniczną domów oraz urządzenia gospodarstwa domowego. I. ISTOTA EDUKACJI OGÓLNOTECHNICZNEJ 1. Charakterystyka kształcenia technicznego w szkole ogólnokształcącej Zadaniem szkoły jest przygotowanie ucznia do Ŝycia we współczesnym świecie. Kontakt dziecka w wieku przedszkolnym i szkolnym z techniką wpływa na jego osobowość i decyduje o jego przyszłym stosunku do świata techniki. Realizacja treści z wychowania komunikacyjnego przyczyni się do ukształtowania prawidłowej postawy młodego uczestnika ruchu drogowego. Zdobywane wiadomości i umiejętności z zakresu techniki nauczą myślenia technicznego, planowania, projektowania i organizacji pracy oraz rozbudzą chęć poznawania najnowszych zdobyczy techniki. Wobec tak postawionych zadań nauczyciel jest zobowiązany do: 1. wprowadzenie uczniów w świat techniki, 2. przekazanie uczniom podstawowych wiadomości i wykształcenie umiejętności, które są przydatne w Ŝyciu codziennym,

4 3. rozbudzenie u uczniów dociekliwości poznawczej dotyczącej techniki i społecznych skutków jej rozwoju, 4. wdraŝanie uczniów do racjonalnego i bezpiecznego korzystania z róŝnego rodzaju wytworów techniki oraz skutecznego komunikowania się, 5. uświadomienie uczniom odpowiedzialności za bezpieczeństwo własne i innych uczestników ruchu drogowego. Technika w Ŝyciu człowieka jest nieodłączną towarzyszką. Rozwój społeczeństw w przeszłości jak i obecnie warunkuje poziom rozwoju techniki oraz posiadanie przez nie nowoczesnych technologii. Te dwa zdania opisują znaczenie tego przedmiotu pośród innych nauczanych w szkole. 2. Wypisy z podstawy programowej Podstawa programowa kształcenia ogólnego dla szkół podstawowych zawarta w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 sierpnia 2007 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół. (Dz. U. z dnia 31 sierpnia 2007r Nr 157, poz.1100). Nadrzędnym celem działań edukacyjnych szkoły jest wszechstronny rozwój ucznia. Edukacja szkolna polega na harmonijnym realizowaniu przez nauczycieli zadań w zakresie nauczania, kształcenia umiejętności i wychowania. Zadania te tworzą wzajemnie uzupełniające się i równowaŝne wymiary pracy kaŝdego nauczyciela. Szkoła w zakresie nauczania, co stanowi jej zadanie specyficzne, zapewnia uczniom w szczególności: 1) naukę poprawnego i swobodnego wypowiadania się, pisania i czytania ze zrozumieniem, w tym w językach obcych, 2) poznawanie wymaganych pojęć i zdobywanie rzetelnej wiedzy na poziomie umoŝliwiającym co najmniej kontynuację nauki na następnym etapie kształcenia, 3) dochodzenie do rozumienia, a nie tylko do pamięciowego opanowania przekazywanych treści, 4) rozwijanie zdolności dostrzegania róŝnego rodzaju związków i zaleŝności (przyczynowo-skutkowych, funkcjonalnych, czasowych i przestrzennych), 5) rozwijanie zdolności myślenia analitycznego i syntetycznego, 6) przekazywanie wiadomości przedmiotowych w sposób integralny, prowadzący do lepszego rozumienia świata, ludzi i siebie, 7) poznawanie zasad rozwoju osobowego i Ŝycia społecznego, 8) poznawanie dziedzictwa kultury narodowej postrzeganej w perspektywie kultury europejskiej. W szkole uczniowie kształcą swoje umiejętności wykorzystywania zdobywanej wiedzy, aby w ten sposób lepiej przygotować się do pracy w warunkach współczesnego świata. Nauczyciele tworzą uczniom warunki do nabywania następujących umiejętności: 1) planowania, organizowania i oceniania własnej nauki, przyjmowania za nią coraz większej odpowiedzialności, 2) skutecznego porozumiewania się w róŝnych sytuacjach, prezentacji własnego punktu widzenia i uwzględniania poglądów innych ludzi, poprawnego posługiwania się językiem ojczystym, językami obcymi oraz przygotowania do publicznych wystąpień,

5 3) efektywnego współdziałania w zespole i pracy w grupie, budowania więzi międzyludzkich, podejmowania indywidualnych i grupowych decyzji, skutecznego działania na gruncie zachowania obowiązujących norm, 4) rozwiązywania problemów w sposób twórczy, 5) poszukiwania, porządkowania i wykorzystywania informacji z róŝnych źródeł oraz efektywnego posługiwania się technologią informacyjną, 6) odnoszenia do praktyki zdobytej wiedzy oraz tworzenia potrzebnych doświadczeń i nawyków, 7) rozwijania sprawności umysłowych oraz osobistych zainteresowań, 8) przyswajania sobie metod i technik negocjacyjnego rozwiązywania konfliktów i problemów społecznych. Nauczyciele w pracy wychowawczej, wspierając w tym zakresie obowiązki rodziców, zmierzają do tego, aby uczniowie w szczególności: 1) znajdowali w szkole środowisko wszechstronnego rozwoju osobowego (w wymiarze intelektualnym, psychicznym, społecznym, zdrowotnym, estetycznym, moralnym, duchowym), 2) rozwijali w sobie dociekliwość poznawczą, ukierunkowaną na poszukiwanie prawdy, dobra i piękna w świecie, 3) mieli świadomość Ŝyciowej uŝyteczności zarówno poszczególnych przedmiotów nauczania, jak i całej edukacji na danym etapie, 4) stawali się coraz bardziej samodzielni w dąŝeniu do dobra w jego wymiarze indywidualnym i społecznym, godząc dąŝenie do dobra własnego z dobrem innych, odpowiedzialność za siebie z odpowiedzialnością za innych, wolność własną z wolnością innych, 5) poszukiwali, odkrywali i dąŝyli na drodze rzetelnej pracy do osiągnięcia celów Ŝyciowych i wartości waŝnych dla odnalezienia własnego miejsca w świecie, 6) uczyli się szacunku dla dobra wspólnego jako podstawy Ŝycia społecznego oraz przygotowywali się do Ŝycia w rodzinie, w społeczności lokalnej i w państwie, 7) przygotowywali się do rozpoznawania wartości moralnych, dokonywania wyborów i hierarchizacji wartości oraz mieli moŝliwość doskonalenia się, 8) kształtowali w sobie postawę dialogu, umiejętność słuchania innych i rozumienia ich poglądów; umieli współdziałać i współtworzyć w szkole wspólnotę nauczycieli i uczniów. Podstawa programowa technika klasy IV VI szkoły podstawowej Cele edukacyjne 1) Osiągnięcie elementarnego poziomu orientacji i kultury ogólnotechnicznej. 2) Rozwijanie zdolności, zainteresowań i umiejętności związanych z bezpiecznym poruszaniem się po drogach publicznych. Zadania szkoły 1) Doprowadzenie ucznia do poznania i oceniania swoich cech, moŝliwości i predyspozycji technicznych. 2) Organizowanie wielostronnej aktywności technicznej ucznia. 3) Tworzenie warunków do kształtowania kultury i bezpiecznego postępowania w środowisku technicznym. 4) UmoŜliwienie zdobycia karty rowerowej od 10 roku Ŝycia.

6 Treści nauczania 1) Analiza środowiska ucznia z punktu widzenia technicznego (dom, mieszkanie, miejsce pracy i zabawy, miasto, wieś). 2) Teksty, dokumentacje techniczne oraz kalkulacje ekonomiczne (pojęcia, symbole, znaki i rysunki); normalizacja w technice i w Ŝyciu codziennym. 3) RóŜnorodne materiały, ich cechy i zastosowania; zaleŝność właściwości materiałów od surowców i sposobu wytwarzania. 4) Prace wytwórcze z róŝnych materiałów planowanie, wykonanie, ocena. 5) Technologie; podstawowe narzędzia, przyrządy pomiarowe stosowane w środowisku ucznia; technologie ekologiczne w środowisku ucznia. 6) Maszyny i instalacje (urządzenia gospodarstwa domowego); bezpieczne, ekonomiczne i ekologiczne postępowanie uczniów w środowisku technicznym. 7) Bezpieczne poruszanie się uczniów w ruchu drogowym jako pieszych, pasaŝerów i rowerzystów. Osiągnięcia 1) Racjonalne i bezpieczne postępowanie w środowisku technicznym. 2) Ocenianie swoich umiejętności, nawyków, zainteresowań i zdolności technicznych. 3) Opisywanie i wartościowanie wytworów i działań technicznych (za pomocą obrazów, rysunków, symboli i tekstów; wykorzystywanie technologii informacyjnej) z róŝnych punktów widzenia (ekologicznego, ekonomicznego, estetycznego). 4) Opracowywanie pomysłów technicznych w formie dokumentacji technicznej (z wykorzystaniem eksperymentowania, modelowania technicznego oraz technologii informacyjnej; dokonywanie podstawowych pomiarów). 5) Planowanie i wykonywanie zadań technicznych indywidualnie i zespołowo; organizowanie miejsca pracy. 6) Bezpieczne posługiwanie się narzędziami oraz urządzeniami gospodarstwa domowego; czytanie ze zrozumieniem róŝnych instrukcji technicznych. 7) Korzystanie z dróg zgodnie z obowiązującymi zasadami. Stosowanie elementów podnoszących bezpieczeństwo w ruchu drogowym pasaŝerów, pieszych i rowerzystów. Dbanie o prawidłowy stan techniczny roweru z uwzględnieniem elementów obowiązkowego wyposaŝenia.

7 II. Projekt dydaktyczny jednostki metodycznej Dom miejsce najbliŝsze kaŝdemu człowiekowi (projektowanie). 1. Charakterystyka jednostki metodycznej Dom miejsce najbliŝsze kaŝdemu człowiekowi (projektowanie). Jednostki tematyczne: 1. Temat: Poznajemy podstawowe układy przestrzenne domów jednorodzinnych i wielorodzinnych. 2. Temat: Poznajemy podstawowe układy funkcjonalne domów jednorodzinnych i wielorodzinnych. 3. Temat: Poznajemy instalacje potrzebne w naszych domach. 4. Temat: Poznajemy urządzenia usprawniające prace domowe. Analiza teleologiczna System zadań, jakie pojawiać się będą w poszczególnych jednostkach tematycznych ma rozwijać wyobraźnię techniczną i konstrukcyjną a takŝe wspomagać rozumienie zasad działania i funkcjonowania struktur technicznych, co w konsekwencji doprowadzi do rozwoju myślenia technicznego wyobraŝeniowego oraz pojęciowego. Bardzo waŝnym celem tej jednostki jest rozwijanie semantyki słownika technicznego uczniów. Realizacja tych celów będzie się odbywać podczas sytuacji dydaktyczno - wychowawczych, w trakcie których uczniowie będą wyraŝać swoje opinie o róŝnych znanych im rozwiązaniach technicznych. Treściowo jednostki się wzajemnie uzupełniają. W trakcie realizacji jednostki powinniśmy doprowadzić do zrozumienia przez uczniów zasad celowości i racjonalności w przyjętych rozwiązaniach technicznych oraz uświadomienia, Ŝe budowane przez człowieka wyposaŝenie techniczne jego domu ma sprzyjać zmianie jakości Ŝycia. Analiza metodyczna Strategie działania: Informacyjna, operacyjna, problemowa Metody: Pogadanka informacyjna, pokaz informacyjny, praca z podręcznikiem Pokaz, ćwiczenia Pogadanka problemowa, dyskusja problemowa Środki dydaktyczne: Dokumentacja techniczna domu, plany poziome i pionowe domów, mieszkań i pomieszczeń, tablica symboli stosowanych w rysunku instalacji elektrycznej, osprzęt do instalacji elektrycznej, podręcznik, katalog urządzeń AGD, instrukcje obsługi niektórych urządzeń AGD.

Uczniowie na wstępie tej jednostki dowiadują się jak i z czego zbudowany jest dom oraz jakie są zasady jego urządzania. Na podstawie prostej dokumentacji: odróŝniają rysunek przekroju poziomego od pionowego określają co przedstawiają poszczególne przekroje odczytują z przekroju informacje przedstawione w postaci symboli, np. wskazują, gdzie znajdują się okna, drzwi, ściany nośne, działowe, schody urządzenia w które zostało wyposaŝone mieszkanie, np. kuchenkę, wannę, umywalki oraz odczytują symbole stosowane w rysunku elektrycznym, np. gniazdko, przewód, punkt świetlny odczytują na przekroju urządzenia naleŝące do danej instalacji, wysokość pomieszczeń, liczbę kondygnacji odczytują wskazania liczników energii (przynajmniej jednego) znajdujących się w domu obliczają ilość zuŝytej energii proponują sposoby racjonalnego gospodarowania przynajmniej jednym rodzajem energii wykorzystywanej w domu uświadamiają sobie zagroŝenia związane z niesprawnym działaniem instalacji. (Proponuję, aby uczniowie dowiedzieli się od rodziców, gdzie w ich domach znajdują się zawory umoŝliwiające zamknięcie dopływu wody i gazu oraz bezpieczniki odcinające dopływ energii elektrycznej.) poznają numery alarmowe policji, straŝy poŝarnej, pogotowia gazowego i ratunkowego. zagospodarowują mieszkanie tak, aby kaŝdy domownik czuł się w nim dobrze urządzają swój pokój i organizują stanowisko pracy funkcjonalnie zagospodarowują szafki nazywają rodzaj budynku, w którym mieszkają wymieniają elementy konstrukcyjne występujące w domu i podają ich rolę wymieniają materiały, z których zbudowany jest dom wymieniają etapy powstawania domu projektują ustawienie mebli w swoim pokoju i porównują z dotychczasowym ich rozmieszczeniem organizują swoje stanowisko pracy podejmują próbę rozwiązania problemu, jak dostosować wysokość biurka lub krzesła do swojego wzrostu przestrzegają przepisów BHP podczas posługiwania się urządzeniem elektrycznym prezentują informacje zawodoznawcze 8

9 2. Propozycje rozwiązań metodycznych Konspekt lekcji Nauczyciel: Andrzej Rosiek Szkoła: Szkoła Podstawowa Przedmiot: Technika. Klasa: V Liczba godzin: 2 x 45 min Temat: Poznajemy instalacje potrzebne w naszych domach. Temat poprzedni: Poznajemy podstawowe układy funkcjonalne domów jednorodzinnych i wielorodzinnych. Temat następny: Poznajemy urządzenia usprawniające prace domowe. Układ celów operacyjnych lekcji A. Operacyjne cele instrumentalne 1. Wiadomości 1.1. Wiadomości do zapamiętania uczeń zapamięta pojęcia: wyłącznik główny, bezpiecznik, licznik 1.2. Wiadomości do zrozumienia uczeń wyjaśni funkcje: wyłącznika głównego, bezpiecznika, licznika 2. Umiejętności 2.1. umiejętności teoretyczne uczeń nazwie zasadnicze elementy instalacji elektrycznej uczeń prześledzi drogę przesyłania energii elektrycznej. 2.2. umiejętności praktyczne uczeń przeczyta schemat instalacji elektrycznej uczeń narysuje schemat instalacji elektrycznej na planie poziomym pokoju B. Operacyjne cele kierunkowe 1. Działania 1.1. Uczestnictwo w działaniu uczeń wykorzysta przygotowane przez nauczyciela materiały do: rysowania schematu instalacji elektrycznej na planie poziomym pokoju, poznania osprzętu instalacyjnego. 1.2. Podejmowanie działań uczeń samodzielnie przygotuje niezbędne materiały do rozwiązania problemów bezpiecznego uŝywania odbiorników energii elektrycznej i bezpiecznego posługiwania się instalacją elektryczną.

10 2. Postawy 2.1. Nastawienie na działania uczeń będzie rozwiązywał kolejne zadania stawiane przez nauczyciela i oczekiwał takiej ich liczby aby opanował ćwiczone umiejętności: czytania, rysowania schematów instalacji elektrycznej. 2.2. System działań uczeń samodzielnie zbierze materiały potrzebne do: ułoŝenia zasad bezpiecznego korzystania z instalacji elektrycznej, czytania schematów instalacji domowych. Metody i środki działania dydaktycznego 1. Podstawowa strategia dydaktyczna: informacyjna 2. Metody uczenia się i nauczania: pokaz połączony z pogadanką 3. Środki dydaktyczne: podręcznik szkolny, plansza symboli stosowanych w schematach elektrycznych, osprzęt instalacji elektrycznej, instrukcje obsługi urządzeń AGD. Struktura lekcji 1. Czynności organizacyjne (2 min) 2. Uświadomienie celu lekcji, przygotowanie do ćwiczeń (3 min) 3. Faza realizacyjna (80 min) 3.1. Sd. 1. RozróŜnienie podstawowych instalacji domowych czas (10 min) 3.2. Sd. 2.Odróznianie elementów domowej instalacji elektrycznej. Praca z podręcznikiem czas (15 min) 3.3. Sd. 3. Wprowadzenie symboli i oznaczeń stosowanych na schematach elektrycznych czas (25 min) 3.4 Sd. 4. Prezentacja osprzętu instalacji elektrycznej (15 min) 3.5 Sd. 5. Ustalenie podstawowych zasad bezpiecznego korzystania z instalacji elektrycznej (15 min) 4. Podsumowanie lekcji (5 min). Przebieg lekcji (opis kolejnych sytuacji dydaktyczno-wychowawczych Sd) Sd. 1. RozróŜnienie podstawowych instalacji domowych czas (10 min) N. Obecnie domy wyposaŝone są w róŝnego rodzaju instalacje. Wymieńcie instalacje jakie są w domach. U. Wodno kanalizacyjna. U. Elektryczna. U. Centralnego ogrzewania. U. Gazowa. U. (Telefoniczna, telewizji kablowej, wentylacyjna, alarmowa, klimatyzacyjna, zsypowa, domofonowa) N. Które instalacje zaliczylibyście do podstawowych? U. Te, które zaspakajają najwaŝniejsze potrzeby człowieka. N. Pozostałe instalacje czynią komfortowe warunki mieszkania. N. Na lekcji przyrody dowiedzieliście się, gdzie jest wytwarzana energia elektryczna i jak się ją przesyła. U. Jest wytwarzana w elektrowni. Poprzez transformator przesyłana jest liniami wysokiego napięcia do odległych miejscowości. Później poprzez stacje transformatorowe liniami niskiego napięcia doprowadzana jest kablami do naszych domów.

11 Sd. 2.OdróŜnianie elementów domowej instalacji elektrycznej. Praca z podręcznikiem czas (15 min) N. W podręczniku na stronie 46 widać rysunek, a na nim podziemny kabel, który doprowadza energię elektryczną do domu. Przez jakie urządzenia przechodzi kabel? U. Kabel zasilający przechodzi przez główny bezpiecznik, licznik i trafia do tablicy rozdzielczej. N. Na ile obwodów rozchodzi się instalacja wewnątrz budynku? U. Z tablicy rozdzielczej odchodzą cztery obwody. N. Ile jest odbiorników w poszczególnych obwodach? U. Jeden obwód zasila kuchenkę elektryczną. U. Drugi obwód zasila grzejnik wody. U. Trzeci zasila kilka odbiorników (telewizor, lampkę). U. Czwarty zasila górne oświetlenie. N. Czym róŝnią się poszczególne odbiorniki? U. Te odbiorniki pobierają róŝną ilość energii elektrycznej. N. Jakie urządzenia powinny mieć osobne obwody elektryczne? U. Te, które pobierają duŝo energii elektrycznej (kuchenka i grzejnik). N. Zwróćcie uwagę na zasadnicze urządzenia w instalacji elektrycznej (wyłącznik główny, bezpiecznik, licznik): wyłącznik główny odcina instalację od napięcia, bezpiecznik automatycznie przerywa dopływ prądu gdy instalacja jest przeciąŝona, licznik rejestruje zuŝycie energii elektrycznej. Sd. 3. Wprowadzenie symboli i oznaczeń stosowanych na schematach elektrycznych czas (25 min) N. Prezentuje tablicę znaków i symboli oraz planszę, która przedstawia schemat domowej instalacji elektrycznej. U. Rysują symbole elektryczne w zeszytach. N. Wewnątrz mieszkania znajdują się zazwyczaj końcowe bezpieczniki instalacyjne, które zabezpieczają wyodrębnione dla nich obwody elektryczne. U. Rysują schemat instalacji elektrycznej na planie poziomym pokoju. Sd. 4. Prezentacja osprzętu instalacji elektrycznej (15 min) N. Przedmioty, które wam prezentuję słuŝą do wykonania instalacji elektrycznej; są to: puszka łączeniowa, łączniki (jednobiegunowy, dwubiegunowy, dzwonkowy-niestabilny), gniazdko z bolcem ochronnym, kostka łącznikowa, oprawa oświetleniowa, wkładka bezpiecznikowa topikowa (inne przyniesione i prezentowane przez uczniów ). U. Oglądają osprzęt. Sd. 5. Ustalenie podstawowych zasad bezpiecznego korzystania z instalacji elektrycznej (15 min) N. W celu uniknięcia awarii instalacji elektrycznej nie wolno: załączać zbyt wielu odbiorników energii elektrycznej jednocześnie, uŝywać niesprawnych urządzeń elektrycznych,

12 przyłączać do gniazd nie posiadających bolców ochronnych odbiorników wymagających uziemienia, dotykać będąc w wannie, urządzeń elektrycznych będących pod napięciem, pozostawiać bez dozoru załączonych urządzeń elektrycznych, uŝywać do prac naprawczych nieizolowanych narzędzi, naprawiać urządzeń elektrycznych, manipulować przy osprzęcie i przewodach bez uprzedniego odcięcia napięcia, naprawiać wkładek bezpieczników topikowych. Załączniki: Tablica symboli stosowanych w schematach elektrycznych Osprzęt do instalacji elektrycznej.

13 Schemat instalacji elektrycznej w mieszkaniu. 1. Licznik energii elektrycznej 2. Tablica rozdzielcza (skrzynka z bezpiecznikami) 3. Puszki rozdzielcze 4. Przewody zasilające 5. Wyłączniki 6. Punkty świetlne (lampy) 7. Gniazda ścienne 8. Gniazda ścienne ze stykiem ochronnym

14 Plan poziomy pokoju do narysowania schematu instalacji elektrycznej. Przykładowo wykonana praca ucznia.

15 Uwagi metodyczne Zastosowanie w drugiej sytuacji dydaktycznej zadania technicznego polegającego na czytaniu schematu instalacji elektrycznej prowadzi do rozwinięcia umiejętności korzystania z dokumentacji budowlanej domu mieszkalnego. W sytuacji trzeciej od ucznia wymagana jest aktywność twórcza, uczeń rysuje schemat instalacji elektrycznej na planie poziomym pokoju. NaleŜy zwrócić uwagę na estetykę wykonanego rysunku i poprawność zastosowanych symboli elektrycznych. Bardzo waŝnym zadaniem jest ułoŝenie przez uczniów podstawowych zasad bezpiecznego korzystania z domowej instalacji elektrycznej. Przy kolejnym powtórzeniu tematu moŝna podjąć próbę zastosowania w lekcji komputera do prezentacji schematów i tablic oraz wykonania przez ucznia projektu instalacji elektrycznej na planie poziomym pokoju (gdy szkoła posiada pracownię komputerową i nauczyciel zdobył juŝ doświadczenie w realizacji tej lekcji). Podsumowanie Mam nadzieję, Ŝe przygotowane rozwiązanie metodyczne będzie dobrym narzędziem stosowanym w pracy dydaktyczno wychowawczej nauczyciela techniki. Myślę, Ŝe pomimo niedoskonałości tego opracowania będzie ono impulsem do dalszych prac projektowych zmierzających do optymalizacji rozwiązań niezbędnych w powszechnej, obowiązkowej i nowoczesnej edukacji technicznej w polskim systemie oświatowym. Bibliografia 1. W. Furmanek, W. Walat, Przewodnik metodyczny dla nauczycieli techniki informatyki, klasa 6 szkoły podstawowej, Wydawnictwo Oświatowe FOSZE, Rzeszów 2006. 2. W. Furmanek, W. Walat, Technika - Informatyka zeszyt ćwiczeń 6, Wydawnictwo Oświatowe FOSZE, Rzeszów 2006. 3. W. Furmanek, W. Walat, Technika - Informatyka podręcznik 6, Wydawnictwo Oświatowe FOSZE, Rzeszów 2006.. 4. E. Bubak, E. Królicka, W. Sochański, Technika na co dzień, poradnik dla nauczyciela, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne Spółka Akcyjna, Warszawa 2005r. 5. H. Józefowicz, E. Kaczmarek, Technika wokół ciebie, poradnik dla nauczyciela, Wydawnictwo Nowa Era SP. z o.o., Warszawa 2003r. 6. Strona http://bip.men.gov.pl/akty_prawne/rozporzadzenie_20070823_2.pdf 21-09-07