Terminologia, definicje, ujęcia.
społeczno-kulturowa tożsamość płci płeć kulturowa Tworzony przez społeczeństwo i kulturę zespół cech i zachowań, ról płciowych i stereotypów przypisywanych kobietom i mężczyznom, które to dane społeczeństwo / kultura uznaje za odpowiednie dla kobiet i mężczyzn
badania płci kulturowej Analiza kulturowych i społecznych procesów konstruowania norm męskości i kobiecości, internalizacji owych norm oraz społecznych konsekwencji ich obowiązywania Paradygmatem studiów gender jest teoria społeczeństwa patriarchalnego.
zachowanie wykraczające poza normę społeczną odnoszącą się do zespołu cech, zachowań i ról przypisywanych danej płci.
ideologizację nauki polegającą na wprowadzaniu do bezstronnej refleksji naukowej wątków feminizmu pomijanie lub minimalizowanie znaczenia czynników biologicznych, w tym genetycznych, w konstrukcji płci i przyjmowanie stanowiska skrajnie konstruktywistycznego rozmywanie jednoznacznych kategorii płci i prowadzenie refleksji na zbyt ogólnym poziomie, co uniemożliwia precyzyjne wskazanie na problemy będące elementem codziennego doświadczenia mężczyzn i kobiet
występowanie u danej osoby cech psychicznych charakterystycznych zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn. Inwentarz ról płciowych - BSRI Sandry Bem (w polskiej adaptacji IPP Alicji Kuczyńskiej), wyłaniający osoby o różnym stopniu typizacji płciowej: osoby androgyniczne - osiągające wysokie wyniki w obu skalach: męskości i kobiecości osoby stypizowane płciowo zgodnie z płcią biologiczną - kobiece kobiety i męscy mężczyźni jednostki stypizowane "na krzyż" - męskie kobiety i kobiecy mężczyźni jednostki niezróżnicowane - o niskich wynikach na obu skalach
Androgyniczne kobiety są bardziej niezależne, asertywne, a zarazem opiekuńcze niż "kobiecy" reprezentanci obu płci, mają wyższe poczucie własnej wartości i przejawiają niższy poziom lęku. Androgyniczni mężczyźni są równie stanowczy i niezależni jak męsko stypizowani, ale potrafią w większym stopniu okazywać czułość i współczucie.
Jednostki androgyniczne są opisywane przez innych jako sympatyczniejsze i lepiej przystosowane niż osoby płciowo stypizowane. Wyraźnie stypizowane płciowo dziewczynki i wyraźnie stypizowani chłopcy cechują się niższą inteligencją ogólną, mniejszą wyobraźnią przestrzenną i zdolnościami twórczymi. Androgyni prezentują wyższy poziom otwartości i gotowości odsłaniania własnego "ja". Ich komunikacja z innymi jest zróżnicowana i elastyczna: otwartość w wyrażaniu uczuć, empatia, jak i niezależność poglądów, odporność na konformizm.
Androgyni, jak i osoby o męskiej tożsamości płciowej, mają wyższą samoocenę niż osoby o tożsamości kobiecej, lub też niezróżnicowanej płciowo.
włączanie problematyki płci do głównego nurtu Oznacza ocenę prawa, działań i programów pod kątem ich wpływu na pozycję kobiet i mężczyzn Ważnym narzędziem realizacji postulatów gender mainstreaming jest budżetowanie pod kątem płci.
Zdrowia Mobilności Wyboru zawodu i jego konsekwencji
rola związana z płcią Sposób zachowania, który w danej kulturze postrzegany jest jako typowy bądź akceptowalny dla danej płci.
nieświadomy seksizm Akceptacja systemu przekonań związanego z tym, co kobiety i mężczyźni mogą lub powinni robić, bez uświadomienia sobie alternatywy.
ANDROMIMEZA czyli transgenderyzm typu K/M, występuje u kobiet. Jest to niezadowolenie z posiadanej płci, nieprzyjmowanie jej do wiadomości, upodabnianie się do osoby płci męskiej przez strój, uczesanie, sposób bycia, a często także przez zmianę niektórych cech cielesnych wskutek przyjmowania męskich hormonów płciowych. Nie występuje potrzeba operacyjnej zmiany narządu płciowego z kobiecego na męski. Występuje natomiast dążenie do urzędowego uznania za mężczyznę (zmiana imienia, dokumentów). Upodabnianie się do mężczyzny nie powoduje w andromimezie podniecenia seksualnego. GYNEMIMEZA czyli transgenderyzm typu M/K, występuje u mężczyzn.
samoidentyfikacja tożsamości płciowej sprzeczna z tożsamością przypisaną.