RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP 2147044 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: 21.05.2008 08750764.6 (13) (51) T3 Int.Cl. C08J 7/04 (2006.01) B32B 27/20 (2006.01) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: 07.08.2013 Europejski Biuletyn Patentowy 2013/32 EP 2147044 B1 (54) Tytuł wynalazku: Folia o niskiej emisyjności (30) Pierwszeństwo: 24.05.2007 GB 0709974 13.12.2007 GB 0724313 18.04.2008 GB 0807108 (43) Zgłoszenie ogłoszono: 27.01.2010 w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2010/04 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: 31.01.2014 Wiadomości Urzędu Patentowego 2014/01 (73) Uprawniony z patentu: Innovia Films Limited, Wigton, GB (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP 2147044 T3 COLIN MARSHALL, Wigton, GB PAUL WATTERS, Wigton, GB (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Jadwiga Witusowska PATPOL KANCELARIA PATENTOWA SP. Z O.O. ul. Nowoursynowska 162 J 02-776 Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).
Opis [0001] Niniejszy wynalazek dotyczy folii o niskiej emisyjności. [0002] Emisyjność jest względną miarą ilości energii emitowanej przez obiekt. Ciało doskonale czarne (w teoretycznym sensie fizycznym) miałoby emisyjność (ε) 1, podczas gdy rzeczywisty obiekt ma emisyjność pomiędzy 0 a 1. Obiekt o niskiej emisyjności emituje stosunkowo mało padającego na niego promieniowania. Obiekt o większej emisyjności będzie emitować więcej takiego promieniowania padającego. [0003] Niniejszy wynalazek dotyczy obiektów/przedmiotów, które mają stosunkowo niską emisyjność, szczególnie folii posiadających tę właściwość, które mogą być następnie wykorzystane jako folie izolacyjne. [0004] Patent US nr 6773797 ujawnia oddychające, porowate folie, wyroby z nich wytwarzane oraz sposób wytwarzania takich folii. [0005] W EP-A-1316419 ujawniono odporne na warunki atmosferyczne wielowarstwowe wyroby zawierające warstwę powłokową zawierającą blokowy ko(poliester-węglan), drugą warstwę zawierającą polimer zawierający jednostki strukturalne węglanowe, warstwę klejącą i warstwę podłoża. Podobne ujawnienia zostały dokonane w WO-A-2005/072959 i US-A-2004/0166323. [0006] W EP-A-0099335 ujawniono sposób dostarczania chronionej warstwy spoiwa na podłoże, zawierającej cząstki o wielkości 1 0µm lub mniej. [0007] W WO-A-03/047857 ujawniono wyroby wielowarstwowe zawierające warstwę powłokową zawierającą człony w postaci łańcucha arylanu rezorcynolu związaną z podłożem nośnym za pomocą ewentualnej pośredniej warstwy wiążącej. [0008] Według niniejszego wynalazku dostarczony jest materiał folii funkcjonalnej zawierający warstwę podłoża i warstwę powłoki, przy czym warstwa powłoki zawiera spoiwo na bazie kopolimeru blokowego i znajdujący się w nim pigment w postaci cząstek metalu, a stosunek pigmentu do spoiwa w warstwie powłoki jest wybrany w odniesieniu do ciężaru powłoki i mieści się w zakresie od 3:1 do 1:10 w celu dostarczenia materiału folii funkcjonalnej o emisyjności 0,5 lub mniejszej, a warstwa podłoża i powłoki jest wybrana tak, że co najmniej jedna jest półprzepuszczalną membraną, i tak, aby dostarczyć folię z WVTR (ang. Water Vapour Transmission Rate) (warunki otoczenia) powyżej 400 gm -2 d -1 bar -1. [0009] Folie według wynalazku umożliwiają dostarczenie systemu izolacji (w szczególności w odniesieniu do ciepła), z racji ich małej emisyjności, ale są również w stanie przenosić wilgoć w stosunkowo dużym stopniu. [0010] Warstwa podłoża może zawierać jeden dowolny lub więcej następujących materiałów polimerowych: syntetyczny papier, folie wytworzone z polimerów organicznych, korzystnie z biopolimerów, bardziej korzystnie folie wytworzone z jednego lub więcej odpowiednich 1
węglowodanów; polisacharydy (takie jak skrobia, celuloza, glikogen, hemiceluloza, chityna, fruktan inulina; lignina i/lub substancje pektynowe); gumy; białka, ewentualnie białka zbożowe, roślinne i/lub zwierzęce ( takie jak gluten [np. z pszenicy], białko serwatki, i/lub żelatyna); koloidy (takie jak hydrokoloidy, na przykład hydrokoloidy naturalne, np. gumy); folie polilaktydowe, poligalaktydowe i/lub celulozowe (np. folie mikrobiologiczne i/lub z regenerowanej celulozy)]; folie termoplastyczne; folie polimerowe (na przykład folie zawierające: poliolefiny [np. polipropylen i/lub polietylen], poliuretany, polihalogenki winylowe [np. PVC], poliestry [np. politereftalan etylenu-pet,] poliamidy [np. nylony] i/lub polimery niewęglowodorowe ); i/lub arkusze wielowarstwowe i/lub kompozytowe wytworzone z odpowiednich ich kombinacji i/lub mieszanin. Podłożem może być również papier. [0011] Warstwy podłoża w folii według wynalazku mogą być w postaci pojedynczych warstw lub mogą zawierać dwie lub więcej warstw, które mogą być wytworzone przez współwytłaczanie i/lub przez laminowanie. [0012] Korzystne materiały podłoża mają WVTR (warunki otoczenia) powyżej 400 gm -2 d -1 bar -1. [0013] Korzystne materiały podłoża mają przepuszczalność tlenu (OTR) ( którą można zmierzyć, na przykład w standardowym teście ASTM D 3985 w 23 C i od 0 do 5% RH) mniejszą niż około 30 cm 3 m -2 d -1 bar -1, korzystnie mniejszą niż około 25 cm 3 m -2 d -1 bar -1, bardziej korzystnie mniejszą niż około 20 cm 3 m -2 d -1 bar -1, a najbardziej korzystnie mniejszą niż około 10 cm 3 m -2 d -1 bar -1. Stosunkowo niska OTR może przyczynić się do niskiej emisyjności folii. [0014] Szczególnie korzystne materiały podłoża obejmują celulozę i jej pochodne (w tym octan celulozy), celulozę regenerowaną (Cellophane, celuloza miedziowo-amoniakalna), celulozę benzoilowaną, kolagen, poliuretany i Goretex. [0015] Jednym ze szczególnie korzystnych materiałów na podłoże jest regenerowana celuloza. Podłoże można uzyskać za pomocą jednej lub kilku znanych metod wytwarzania, takich jak, proces ksantogenianowy, miedziowo-amoniakalny, karbaminianowy lub w rozpuszczalniku organicznym (np. NMMO), gdy używa się materiału regenerowanej celulozy. [0016] Innym korzystnym materiałem jest octan celulozy. [0017] Korzystnie, podłoże jest półprzepuszczalną membraną. [0018] W przypadku, gdy podłoże nie jest półprzepuszczalną membraną, wówczas korzystnie podłoże jest mikroporowate. [0019] Co najmniej jedno spośród podłoża i powłoki jest półprzepuszczalną membraną. W przypadku gdy tylko jedno spośród podłoża i powłoki jest półprzepuszczalną membraną, wówczas korzystnie druga, niepółprzepuszczalna membrana jest mikroporowata. [0020] Powłokę można wytworzyć jako powłokę w tradycyjnym sensie, z roztworu lub dyspersji w rozpuszczalniku lub wodzie, lub nawet w niektórych przypadkach z układu bezrozpuszczalnikowego, lub może to być powłoka wytłoczona. Warstwę powłoki można nanosić bezpośrednio na podłoże lub 2
można dostarczyć jedną lub więcej warstw pośrednich. Podłoże może być zagruntowane lub traktowane inaczej, w celu ułatwienia przywierania do niego warstwy powłoki. [0021] Warstwa powłoki może składać się z pochodnych celulozy (np. eterów, estrów, nitrocelulozy, itp.), syntetycznych polimerów organicznych (np.poliestru akrylowego, kopolimerów polioctanu winylu, poliuretanów, poliamidów alifatycznych, takich jak, nylon 6, nylon 6.6, nylon 4.6, polisulfon i polieterosulfon, i tym podobne), zmodyfikowanych lub niezmodyfikowanych naturalnie występujących polimerów (np. skrobie, białka, itp.). Stosowane mogą być również ich mieszaniny z dodatkiem lub bez dodatku nieorganicznych dodatków (np. krzemionka koloidalna). Jednakże, na ogół korzystne jest, gdy takie nieorganiczne dodatki są zasadniczo nieobecne w warstwie powłoki, ponieważ dodatki te mają tendencję do zwiększania emisyjności folii. [0022] Spoiwo z kopolimeru blokowego korzystnie wybiera się spośród materiałów zawierających twardy i miękki segment polimeru typu przeznaczonego do tkanin umożliwiających oddychalność. Szczególnie korzystne przykłady obejmują żywice styren-butadien-styren i hydrofilowe poliuretany. Hydrofilowe poliuretany, które mogą być stosowane według wynalazku jako korzystny materiał na spoiwo, są produktem reakcji (a) poliizocyjanianów i (b) polioli zawierających co najmniej dwie reaktywne grupy izocyjanianowe oraz (c) ewentualnie zawierającego aktywny wodór przedłużacza łańcucha. [0023] Odowiednie poliizocyjaniany obejmują alifatyczne, cykloalifatyczne lub aromatyczne poliizocyjaniany. Jako przykłady odpowiednich diizocyjanianów alifatycznych można wymienić 1,4- diizocyjanianobutan, 1,6-diizocyjanianoheksan, 1,6-diizocyjaniano-2, 2,4-trimetyloheksan i 1,1, 2 - diizocyjanianodekan, pojedynczo lub w mieszaninie. Szczególnie odpowiednie diizocyjaniany cykloalifatyczne obejmują 1,3- i 1,4-diizocyjanianocykloheksan, 2,4-diizocyjaniano-1- metylocykloheksan, 1,3-diizocyjaniano-2-metylocykloheksan, 1-izocyjaniano-2- (izocyjanianometylo)cyklopentan, 1,1 -metylenobis [4-izocyjanianocykloheksan, 1,1-(1- metyloetylideno) bis (4-izocyjanianocykloheksan, 5- izocyjaniano-1-izocyjanianometylo-1,3,3- trimetylocykloheksan (diizocyjanian izoforonu), 1,3- i 1,4-bis(izocyjanianometylo)cykloheksan, 1,1- metylenobis[4-izocyjaniano-3-metylocykloheksan, 1-izocyjaniano-4 (lub 3)-izocyjanianometylo- 1- metylocykloheksan, pojedynczo lub w mieszaninie. [0024] Szczególnie odpowiednie diizocyjaniany aromatyczne obejmują 1,4-diizocyjanianobenzen, 1,1 - metylenobis[4-izocyjanianobenzen], 2,4-diizocyjaniano-1-metylobenzen, 1,3-diizocyjaniano-2- metylobenzen, 1,5-diizocyjanianonaftalen, 1,1-(1-metyloetylideno)bis [4-izocyjanianobenzen], 1,3- i 1,4-bis(1-izocyjaniano-1 metyloetylo)benzen, pojedynczo lub w mieszaninie. Stosowane mogą być również aromatyczne poliizocyjaniany zawierające 3 lub więcej grup izocyjanianowych, takie jak 1,1,1 -metylidenotris[4-izocyjanianobenzen] i polifenylo-polimetyleno-poliizocyjaniany uzyskane przez fosgenowanie kondensatów aniliny/formaldehydu. [0025] Poliolami zawierającymi co najmniej dwie reaktywne grupy izocyjanianowe mogą być poliestropoliole, polieteropoliole, poliole poliwęglanowe, poliole poliacetalowe, poliole 3
poliestroamidowe lub politioeteropoliole. Poliestropoliole, polieteropoliole i poliole poliwęglanowe są korzystne. [0026] Odpowiednie poliestropoliole, które mogą być stosowane, obejmują zakończone grupami hydroksylowymi produkty reakcji wielowodorotlenowych, korzystnie diwodorotlenowych alkoholi, (do których dodane mogą być triwodorotlenowe alkohole) z polikarboksylowymi, korzystnie dikarboksylowymi kwasami lub odpowiadającymi im bezwodnikami kwasów karboksylowych. Zawarte mogą być również poliestropoliole otrzymane przez polimeryzację z otwarciem pierścienia laktonów takich e-kaprolakton. [0027] Kwasy wielokarboksylowe, które mogą być stosowane do wytwarzania takich poliestropolioli, mogą być alifatyczne, cykloalifatyczne, aromatyczne, i/lub heterocykliczne i mogą być podstawione (np. atomami fluorowca) i nasycone lub nienasycone. Jako przykłady alifatycznych kwasów dikarboksylowych można wymienić kwas bursztynowy, kwas glutarowy, kwas adypinowy, kwas suberynowy, kwas azelainowy, kwas sebacynowy i kwas dodekanodikarboksylowy. Jako przykład cykloalifatycznego kwasu dikarboksylowego można wymienić kwas heksahydroftalowy. Przykłady aromatycznych kwasów dikarboksylowych obejmują kwas izoftalowy, kwas tereftalowy, kwas ortoftalowy, kwasy tetrachloroftalowe i kwas 1,5-naftalenodikarboksylowy. Spośród nienasyconych alifatycznych kwasów dikarboksylowych, które mogą być stosowane, można wymienić kwas fumarowy, kwas maleinowy, kwas itakonowy, kwas cytrakonowy, kwas mezakonowy i kwas tetrahydroftalowy. Przykłady kwasów tri- i tetrakarboksylowych obejmują kwas trimelitowy, kwas trimezynowy i kwas piromelitowy. [0028] Alkohole wielowodorotlenowe, które mogą być stosowane do wytwarzania poliestropolioli, obejmują glikol etylenowy, glikol propylenowy, 1,3-propanodiol, 1,3-butanodiol, 1,4-butanodiol, 1,5- pentanodiol, 1,6-heksanodiol, glikol neopentylowy, glikol dietylenowy, glikol dipropylenowy, glikol trietylenowy, glikol tetraetylenowy, glikol dibutylenowy, 2-metylo-1,3-pentanodiol, 2,2,4-trimetylo-1,3- pentanodiol, 1,4-cykloheksanodimetanol, addukty tlenku etylenu lub addukty tlenku propylenu i bisfenolu A lub uwodornionego bisfenolu A. Stosowane mogą być również triole lub tetraole, takie jak trimetyloloetan, trimetylolopropan, gliceryna i pentaerytrytol. Te alkohole wielowodorotlenowe stosuje się na ogół do wytwarzania poliestropolioli przez polikondensację z wyżej wymienionymi kwasami wielokarboksylowymi, ale w zależności od konkretnego wykonania mogą być również dodane jako takie, do mieszaniny reakcyjnej. [0029] Odpowiednie polieteropoliole obejmują glikole polietylenowe, glikole polipropylenowe i glikole politetraetylenowe. [0030] Odpowiednie poliole poliwęglanowe, które można stosować, obejmują produkty reakcji dioli, takich jak 1,3-propanodiol, 1,4-butanodiol, 1,6-heksanodiol, glikol dietylenowy, glikol trietylenowy lub glikol tetraetylenowy z fosgenem, z diarylowęglanami takimi jak difenylowęglan lub cyklicznymi węglanami takimi jak węglan etylenu i/lub propylenu. 4
[0031] Odpowiednie poliole poliacetalowe, które można stosować, obejmują produkty wytworzone w reakcji glikoli takich jak glikol dietylenowy z formaldehydem. Odpowiednie poliacetale można także wytworzyć przez polimeryzację cyklicznych acetali. [0032] Przedłużaczem łańcucha zawierającym aktywny wodór, który może być ewentualnie stosowany, jest odpowiednio alifatyczna, alicykliczna, aromatyczna lub heterocykliczna pierwszorzędowa lub drugorzędowa poliamina zawierająca do 80, korzystnie do 12 atomów węgla, lub woda. W tym ostatnim przypadku, w pełni przereagowany polimer poliuretanowy otrzymuje się bez żadnych resztkowych wolnych grup izocyjanianowych. [0033] W przypadku, gdy przedłużenie łańcucha prepolimeru poliuretanowego zachodzi z poliaminą, całkowita ilość poliaminy powinna być obliczona na podstawie ilości grup izocyjanianowych obecnych w prepolimerze poliuretanowym w celu uzyskania w pełni przereagowanego polimeru poliuretanowomocznikowego bez żadnych resztkowych wolnych grup izocyjanianowych; poliamina stosowana w tym przypadku ma średnią funkcjonalność od 2 do 4, korzystnie od 2 do 3. [0034] Stopień nieliniowości polimeru poliuretanowo- mocznikowego jest kontrolowany przez funkcjonalność poliaminy stosowanej do przedłużenia łańcucha. Wymaganą funkcjonalność można uzyskać przez zmieszanie poliamin z różnymi funkcjonalnościami aminowymi. Na przykład funkcjonalność 2,5 można uzyskać stosując równomolowe mieszaniny diamin i triamin. 0035] Przykłady takich przedłużaczy łańcucha tu użytecznych obejmują hydrazynę, etylenodiaminę, piperazynę, dietylenotriaminę, trietylenotetraaminę, tetraetylenopentaaminę, pentaetylenoheksaaminę, N,N,N-tris(2-aminoetylo)aminę, N-(2-piperazynoetylo)etylenodiaminę, N,N -bis(2- eminoetylo)piperazynę, N,N,N -tris(2-aminoetylo)etylenodiaminę, N-[N-(2-aminoetylo)-2-aminoetylo-N - (2-aminoetylo)piperazynę, N-(2-aminoetylo)-N -(2-piperazynoetylo)etylenodiaminę, N,N-bis(2- aminoetylo)-n-(2-piperazynoetylo)aminę, N,N-bis(2-piperazynoetylo)aminę, guanidynę, melaminę, N- (2-aminoetylo)-1,3-propanodiaminę, 3,3 -diaminobenzydynę, 2,4,6-triaminopirymidynę, dipropylenotriaminę, tetrapropylenopentaaminę, tripropylenotetraaminę, N,N-bis-(6- aminoheksylo)aminę, N,N -bis(3-aminopropylo)etylenodiaminę, 2,4-bis-(4 -aminobenzylo)anilinę, 1,4- butanodiaminę, 1,6-heksanodiaminę, 1,8-oktanodiaminę, 1,10-dekanodiaminę, 2- metylopentametylenodiaminę, 1,12-dodekanodiaminę, izoforonodiaminę ( lub 1-amino-3-aminometylo- 3 5,5-trimetylo-cykloheksan), bis(4-aminocykloheksylo)metan (lub bis(aminocykloheksan-4-ylo)metan ) i bis(4-amino-3-metylocykloheksylo)metan (lub bis(amino-2-metylocykloheksan-4-ylo)metan, polietylenoiminy, polioksyetylenoaminy, i/lub polioksypropylenoaminy (np. Jeffamines od TEXACO). [0036] Całkowita ilość poliamin powinna być obliczona na podstawie ilości grup izocyjanianowych znajdujących się w prepolimerze poliuretanowym. Stosunek grup izocyjanianowych w prepolimerze do aktywnego wodoru w przedłużaczu łańcucha podczas wydłużania łańcucha jest w zakresie od około 1,0:0,7 do około 1,0:1,1, korzystnie od około 1,0:0,9 do około 1,0:1,02 w odniesieniu do równoważników. 5
[0037] Korzystnie poliizocyjanianem jest diizocyjanian, a bardziej korzystnie jest on wybrany spośród 1,1 -metylenobis-[4-izocyjanianobenzenu] i 1,1 -metylenobis (4-izocyjanianocykloheksanu). Korzystnie poliolem jest glikol polietylenowy wybrany spośród glikolu etylenowego, glikolu polietylenowego, glikolu politetrametylenowego i im podobnych, ewentualnie w mieszaninie z innymi polieteropoliolami. [0038] Jeszcze bardziej korzystnie, glikol polietylenowy ma bardzo niski ciężar cząsteczkowy (od 300 do 900). Jest to dość nietypowe, ponieważ zazwyczaj poliuretany zawierają glikol polietylenowy o ciężarze cząsteczkowym powyżej 2000 w celu osiągnięcia dobrze znanych właściwości poliuretanów (długie miękkie i twarde segmenty, temperatura topnienia, wytrzymałość).wiadomo że oddychalność/zdolność oddychania również wymaga zmniejszenia ciężaru cząsteczkowego glikolu polietylenowego. Jednakże, w tym wykonaniu, niski ciężar cząsteczkowy glikolu polietylenowego ma być odpowiedzialny za poprawienie plastyczności. [0039] Korzystnie środkiem wydłużającym łańcuch jest izoforonodiamina (lub 1-amino-3-aminometylo- 3,5,5,trimetylocykloheksan), sama lub w mieszaninie z hydrazyną. [0040] Folie według wynalazku mogą mieć różną grubość zgodnie z wymaganiami końcowego zastosowania folii, które mają być wytworzone. Grubość folii wynosi korzystnie od około 20 µm do około 350 µm, bardziej korzystnie od około 25 µm do około 300 µm, a najbardziej korzystnie od około 30 µm do około 250 µm. Inne korzystne zakresy grubości obejmują od około 10 µm do około 300 µm, od około 14 µm do około 300 µm i od około 17 µm do około 300 µm. [0041] Materiał metaliczny w postaci cząsteki jest korzystnie polerowanym materiałem metalicznym, wybranym na przykład spośród aluminium, brązu, stali nierdzewnej, mosiądzu, złota, niklu, srebra, szkła powlekanego srebrem, cyny lub miedzi, lub mieszanin dwóch lub więcej z nich. [0042] Materiał metaliczny w postaci cząstek ma korzystnie głównie postać warstwową lub płytkową. Korzystnie średni współczynnik kształtu materiału wynosi co najmniej około 10:1, bardziej korzystnie co najmniej około 20:1 i najkorzystniej co najmniej około 30:1. Współczynniki kształtu pewnych konkretnych materiałów stosowanych w niniejszym wynalazku podano poniżej. Wartości podane są jako typowe stosunki średnicy do grubości dla metalowych płatków o średniej średnicy (d50) c. 12 um:- Miraroto Silver Dollar (thin silver dollar): 120 : 1 Silver Dollar: 35 : 1 Mirasheen (VMP): 400 : 1 Płatki aluminiowe: 60 : 1 Płatki z brązu: 45 : 1 [0043] Są to jedynie przybliżenia i będą zmieniać się w zależności od producenta i od wielkości zasilania i warunków mielenia stosowanych w celu wytworzenia pigmentu. 6
[0044] Ogólnie rzecz biorąc, materiały o powyższych współczynnikach kształtu są bardziej kosztowne, a ich wybór, lub w przypadku folii według wynalazku będzie zależeć od zastosowania końcowego folii i od tego, czy wybór stosunkowo drogiego materiału jest uzasadniony w końcowym wykorzystaniu. [0045] Gdy materiał metaliczny w postaci cząstek dostarczono w formie płatków, korzystna jest odmiana niewypływająca (ang. non-leafing ), co oznacza, że cząstki metalu nie są pokryte kwasem stearynowym lub materiałem o podobnej funkcjonalności. [0046] Emisyjność folii według wynalazku jest mniejsza niż około 0,5, korzystnie mniejsza niż około 0,45, bardziej korzystnie mniejsza niż około 0,4, jeszcze bardziej korzystnie mniejsza niż około 0,35, a najkorzystniej mniejsza niż około 0,3. [0047] Przy wyborze materiałów folii, aby uzyskać emisyjność w ramach podanych zakresów, szczególną uwagę należy zwrócić na dwa aspekty, w szczególności: Stosunek pigmentu w warstwie powłokowej do spoiwa (p:b) Ciężar powłoki na podłożu. [0048] Ogólnie rzecz biorąc, im wyższy stosunek p:b, tym niższa emisyjność folii, ponieważ, dla danego ciężaru powłoki, warstwa powłoki ma stosunkowo większą ilość pigmentu, w tym przypadku pigmentu w postaci cząstek metalu, która odpowiada co najmniej w części za zmniejszenie emisyjności folii. Jednakże, jeśli stosunek p:b jest za wysoki, wówczas integralność warstwy powłoki może być zagrożona, a cząstki metalu mogą się odłączyć od folii z powodu niedostatecznego związania. [0049] Z drugiej strony, stosunkowo niski stosunek p:b wciąż może powodować akceptowalnie niską emisyjność folii, pod warunkiem, że ciężar powłoki jest dostatecznie duży. Jednakże, jeśli ciężar powłoki jest zbyt duży, wówczas wzrośnie koszt folii, jak i WVTR folii może być zagrożona i stać się zbyt wysoka do zaakceptowania. [0050] Korzystnie podłoże folii ma wyższą WVTR niż warstwa powłoki. W tym przypadku czynnikiem decydującym o WVTR folii jako całości jest warstwa powłoki. WVTR podłoża jest co najmniej około 10, bardziej korzystnie co najmniej około 50, a najbardziej korzystnie co najmniej około 100 gm -2 d -1 bar -1 większa niż warstwy powłoki. [0051] Ze względu na konkurencyjny wpływ zmiennych na emisyjność, związany z dwiema zmiennymi wspomnianymi powyżej, nie zawsze możliwe jest określenie w bezwzględnych wartościach, jaki zakres tych zmiennych prowadzi do folii według wynalazku. Stosunkowo niski stosunek p:b może zostać skompensowany wyższym ciężarem powłoki, i vice versa. [0052] Stosunek p:b w warstwie powłoki wynosi od około 3:1 do około 1:10, korzystnie od około 2,5:1 do około 1:5, bardziej korzystnie do około 2,25:1 do około 1:4, a najbardziej korzystnie od około 2:1 do około 1:3. 7
[0053] W większości przypadków ciężar powłoki będzie wynosił od około 0,8 do około 2,5 gm -2, korzystnie od około 0,9 do około 2,4 gm -2, bardziej korzystnie od około 1,0 do około 2,3 gm -2, i najbardziej korzystnie od około 1,1 do około 2,2 gm -2. [0054] Inne zmienne, które mogą mieć wpływ na emisyjność folii obejmują charakter cząstek w postaci metalu i charakter materiału wiążącego. [0055] Folie według wynalazku zostaną teraz opisane bardziej szczegółowo w odniesieniu do następujących przykładów. Przykłady [0056] Folie według wynalazku wytworzono laboratoryjnie i pilotażowo (lab i pilot) przez powlekanie folii z regenerowanej celulozy (grubość około 35 µm) powłoką zawierającą poliuretanowe spoiwo i pigment. Powłoki nałożono przez bezpośrednie powlekanie grawiurowe w celu wytworzenia folii wskazanych w Tabeli 1 i z określonymi w niej właściwościami. W próbach przemysłowych powłoki nakłada się na podłoże z octanu celulozy dostępne od Clarifoil, PO Box 5, Spondon, Derby, UK, DE21 7BP. W. TABELA 1 Rodzaj Próbki Poliuretan Pigment Typ P:B Ciężar Emisyjność WVTR* Pigmentu Powłoki (strona (g/m 2 /dzień) (g/m 2 ) powleczona) Celofan 0,83 (porównawczy) Cytec Silberline # 0,67:1 0,8 0,20 1282 ^ Starbrite 2100 Silberline # 0,67:1 0,8 0,28 1391 Starbrite 2100 Silberline # 0,4:1 1,5 0,49 1312 NPU433 LT20727 Bayer 0,4:1 1,5 0,48 1216 Impraperm 43189 8
Rodzaj Próbki Poliuretan Pigment Typ P:B Ciężar Emisyjność WVTR* Pigmentu Powłoki (strona (g/m 2 /dzień) (g/m 2 ) powleczona) Bayer Wypływający 0,4:1 0,8 0,24 1116 Impraperm 43189 1,5:1 1,1 0,50 1449 Cytec 1,5:1 14 0,44 1377 ^ 2:1 0,85 0,50 1449 Cytec 2:1 1.1 0,45 1394 ^ Pilot 1:1 0,9 0,42 1444 Pilot 1:1 2,2 0,26 1163 ^ Pilot Cytec 1:1 1,7 0,30 1216 ^ Pilot 1,5:1 2,2 0,24 1158 Pilot 1,5:1 1,7 0,21 1168 Plant RotoVario + 1,5:1 1,41 0,21 625 530925 + Bricosoll - Yellow KRV Plant Miraroto 1,5:1 1,57 0,22 519 + Bricosoll - Yellow KRV 9
Rodzaj Próbki Poliuretan Pigment Typ P:B Ciężar Emisyjność WVTR* Pigmentu Powłoki (strona (g/m 2 /dzień) (g/m 2 ) powleczona) Plant 15:1 1,16 0,19 595 Bricosoll - Yellow KRV * mierzona standardowymi metodami badań na przenikalność pary wodnej materiału - ASTM E96/E96M-04 # z Silberline Manufacturing Co., Inc. 130 Lincoln Drive, P.O. Box B, Tamaqua, Pennsylvania 18252 ^ od Cytec Surface Specialties S.A., Anderlechtstraat 33 - Rue d'anderlecht, 1620 Drogenbos + od Eckart GmbH & Co. KG, Guentersthal. 91235 Velden, Niemcy * od Albion Colours, High Level Way. Halifax, HX1 4PN Zastrzeżenia patentowe 1. Funkcjonalny materiał foliowy zawierający warstwę podłoża, w którym warstwa podłoża wybrana jest spośród celulozy i jej pochodnych, i warstwę powłoki zawierającą spoiwo z kopolimeru blokowego i zawarty w nim pigment metaliczny w postaci cząstek, przy czym stosunek pigmentu do spoiwa w warstwie powłoki wybrany jest w odniesieniu do ciężaru powłoki i jest w zakresie od 3:1 do 1:10 w celu dostarczenia funkcjonalnego materiału foliowego o emisyjności 0,5 lub mniejszej, podłoże i warstwa powłoki są wybrane tak, że co najmniej jedna jest membraną półprzepuszczalną i dostarcza folii o szybkości przenikania pary wodnej (WVTR) (warunki otoczenia) (mierzonej zgodnie z ASTM E96/E96M-04) przekraczającej 400 gm -2 d -1 bar -1. 2. Funkcjonalny materiał foliowy według zastrzeżenia 1, w którym warstwa podłoża ma WVTR (warunki otoczenia) przekraczającą 400 gm -2 d -1 bar -1. 3. Funkcjonalny materiał foliowy według zastrzeżenia 1 lub zastrzeżenia 2, w którym warstwa podłoża ma przepuszczalność tlenu (OTR) mniejszą niż około 30cm 3 m -2 d -1 bar -1. 4. Funkcjonalny materiał foliowy według dowolnego z zastrzeżeń od 1 do 3, w którym warstwę podłoża stanowi octan celulozy lub regenerowana celuloza. 5. Funkcjonalny materiał foliowy według dowolnego z zastrzeżeń od 1 do 4, w którym spoiwo na bazie kopolimeru blokowego wybrane jest spośród materiałów zawierających twardy i miękki segment polimeru typu wskazanego do tkanin umożliwiających oddychalność, ewentualnie z hydrofilowych poliuretanów. 10
6. Funkcjonalny materiał foliowy według dowolnego z zastrzeżeń od 1 do 5, w którym materiał metaliczny w postaci cząstek jest materiałem polerowanym, ewentualnie wybranym spośród aluminium, brązu, stali nierdzewnej, mosiądzu, złota, niklu, srebra, szkła powlekanego srebrem, cyny lub miedzi lub mieszaniny dwóch lub więcej z nich. 7. Funkcjonalny materiał foliowy według dowolnego z zastrzeżeń od 1 do 6, w którym materiał metaliczny w postaci cząstek ma głównie formę warstwową lub płytko-podobną, ewentualnie, w którym średni współczynnik kształtu materiału metalicznego w postaci cząstek wynosi co najmniej około 10:1. 8. Funkcjonalna folia według dowolnego z zastrzeżeń od 1 do 7, w której emisyjność folii jest mniejsza niż około 0,45 lub, której emisyjność jest mniejsza niż około 0,4. 9. Funkcjonalna folia według dowolnego z zastrzeżeń od 1 do 8, w której podłoże folii ma wyższą WVTR niż warstwa powłoki. 10. Funkcjonalna folia według dowolnego z zastrzeżeń od 1 do 9, w której stosunek pigmentu do spoiwa (p:b) w warstwie powłoki wynosi od około 2,5:1 do około 1:5. 11. Funkcjonalna folia według dowolnego z zastrzeżeń od 1 do 10,w której ciężar powłoki wynosi od około 0,8 do około 2,5 gm -2. 12. Funkcjonalny materiał foliowy według dowolnego z zastrzeżeń od 1 do 11, w którym folia lub warstwa podłoża ma WVTR (warunki otoczenia) powyżej 500 gm -1 d -1 bar -1 lub, w którym folia lub warstwa podłoża ma WVTR (warunki otoczenia) ponad 1000 gm -1 d -1 bar -1. 13. Funkcjonalny materia foliowy według dowolnego z zastrzeżeń od 1 do 12, w którym i podłoże i powłoka są półprzepuszczalnymi membranami. 14. Funkcjonalny materiał foliowy według dowolnego z zastrzeżeń od 1 do 13, w którym co najmniej jedno spośród podłoża i powłoki jest mikroporowate. 11
ODNOŚNIKI CYTOWANE W OPISIE Poniższa lista odnośników cytowanych przez zgłaszającego ma na celu wyłącznie pomoc dla czytającego i nie stanowi części dokumentu patentu europejskiego. Pomimo, że dołożono największej staranności przy jej tworzeniu, nie można wykluczyć błędów lub przeoczeń i EUP nie ponosi żadnej odpowiedzialności w tym względzie. Dokumenty patentowe cytowane w opisie US 6773797 B [0004] EP 1316419 A [0005] WO 2005072959 A [0005] US 20040166323 A [0005] EP 0099335 A [0006] WO 03047857 A [0007] 12