Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki



Podobne dokumenty
Sprawdzian Na rysunku przedstawiono siłę, którą kula o masie m przyciąga kulę o masie 2m.

Sztuczny satelita Ziemi. Ruch w polu grawitacyjnym

Potencjalne możliwości zastosowania nowych produktów GMES w Polsce

Obraz Ziemi widzianej z Księżyca

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*

14 POLE GRAWITACYJNE. Włodzimierz Wolczyński. Wzór Newtona. G- stała grawitacji 6, Natężenie pola grawitacyjnego.

Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki

Ruch obrotowy bryły sztywnej. Bryła sztywna - ciało, w którym odległości między poszczególnymi punktami ciała są stałe

Grawitacja - powtórka

Zadanie na egzamin 2011

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego zadania fizyka, wzory fizyka, matura fizyka

Prawo powszechnego ciążenia, siła grawitacyjna, pole grawitacyjna

CENTRUM BADAŃ KOSMICZNYCH Polskiej Akademii Nauk Zespół Obserwacji Ziemi. TELEDETEKCJA SATELITARNA WPROWADZENIE Stanisław Lewiński Edyta Woźniak

Ruch obiegowy Ziemi. Ruch obiegowy Ziemi. Cechy ruchu obiegowego. Cechy ruchu obiegowego

Astronomia. Znając przyspieszenie grawitacyjne planety (ciała), obliczyć możemy ciężar ciała drugiego.

Podstawy Geomatyki Wykład VI Teledetekcja 2. Remote sensing methods based on multispectral satellite images (passive methods)

Satelity Ziemi. Ruch w polu grawitacyjnym. dr inż. Stefan Jankowski

Mechanika ogólna. Kinematyka. Równania ruchu punktu materialnego. Podstawowe pojęcia. Równanie ruchu po torze (równanie drogi)

Praca. Siły zachowawcze i niezachowawcze. Pole Grawitacyjne.

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*

Dane teledetekcyjne. Sławomir Królewicz

Fizyka. Kurs przygotowawczy. na studia inżynierskie. mgr Kamila Haule

Jak zmieni się wartość siły oddziaływania między dwoma ciałami o masie m każde, jeżeli odległość między ich środkami zmniejszy się dwa razy.

Egzamin maturalny z fizyki i astronomii 5 Poziom podstawowy

NOWY SATELITA METOP-C JUŻ PRZESYŁA OBRAZY ZIEMI

Opis ruchu obrotowego

Ziemia wirujący układ

Sztuczne Satelity. PDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdffactory

Charakterystyka danych teledetekcyjnych jako źródeł danych przestrzennych. Sławomir Królewicz

Fizyka. Kurs przygotowawczy. na studia inżynierskie. mgr Kamila Haule

14P POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM PODSTAWOWY (od początku do grawitacji)

Meteorologia i Klimatologia

Aktualizacja, maj 2008 rok

3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas

GRAWITACJA MODUŁ 6 SCENARIUSZ TEMATYCZNY LEKCJA NR 2 FIZYKA ZAKRES ROZSZERZONY WIRTUALNE LABORATORIA FIZYCZNE NOWOCZESNĄ METODĄ NAUCZANIA.

Fizyka I. Kolokwium

Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki. wzmocnienie. fale w fazie. fale w przeciw fazie zerowanie

Zastosowanie Technik Teledetekcji Satelitarnej. Bożena Łapeta oraz Pracownicy Działu Teledetekcji Satelitarnej

14R2 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - II POZIOM ROZSZERZONY

FIZYKA-egzamin opracowanie pozostałych pytań

SPRAWDZIAN NR Merkury krąży wokół Słońca po orbicie, którą możemy uznać za kołową.

Ruchy planet. Wykład 29 listopada 2005 roku

14-TYP-2015 POWTÓRKA PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII ROZSZERZONY

00013 Mechanika nieba A

ODDZIAŁYWANIA W PRZYRODZIE ODDZIAŁYWANIA GRAWITACYJNE

Wektory, układ współrzędnych

4π 2 M = E e sin E G neu = sin z. i cos A i sin z i sin A i cos z i 1

Grawitacja i astronomia, zakres podstawowy test wiedzy i kompetencji ZADANIA ZAMKNIĘTE

GEOMATYKA program rozszerzony. dr inż. Paweł Strzeliński Katedra Urządzania Lasu Wydział Leśny UP w Poznaniu

A. 0,3 N B. 1,5 N C. 15 N D. 30 N. Posługiwać się wzajemnym związkiem między siłą, a zmianą pędu Odpowiedź

24 godziny 23 godziny 56 minut 4 sekundy

Zasady dynamiki Isaak Newton (1686 r.)

Prawa ruchu: dynamika

Praca domowa nr 2. Kinematyka. Dynamika. Nieinercjalne układy odniesienia.

( W.Ogłoza, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Pracownia Astronomiczna)

Zasada zachowania pędu

Fizyczne metody badania środowiska TELEDETEKCJA TELEDETEKCJA. Podstawy teledetekcji i przetwarzania zdjęć satelitarnych.

Ruch pod wpływem sił zachowawczych

Wyznaczanie stosunku e/m elektronu

Zaćmienie Słońca powstaje, gdy Księżyc znajdzie się pomiędzy Słońcem a Ziemią i tym samym przesłoni światło słoneczne.

ZASADY DYNAMIKI. Przedmiotem dynamiki jest badanie przyczyn i sposobów zmiany ruchu ciał.

Dynamika: układy nieinercjalne

nawigację zliczeniową, która polega na określaniu pozycji na podstawie pomiaru przebytej drogi i jej kierunku.

Ćwiczenie: "Ruch po okręgu"

4. Ruch obrotowy Ziemi

TELEDETEKCJA. Właściwości spektralne wody zastosowania w hydrologii i meteorologii. Jan Piekarczyk

MONITORING POKRYCIA I UŻYTKOWANIA TERENU

Zadanie 2 Narysuj wykres zależności przemieszczenia (x) od czasu(t) dla ruchu pewnego ciała. m Ruch opisany jest wzorem x( t)

Fizyka Pogody i Klimatu, zima 2017 Dynamika: wykład 1

Podstawowy problem mechaniki klasycznej punktu materialnego można sformułować w sposób następujący:

FOTOGRAMETRIA I TELEDETEKCJA

GPS i nie tylko. O dynamice i zastosowaniach

Grawitacja. =2,38 km/s. Promień Księżyca jest równy R=1737km. Zadanie - Pierwsza prędkość kosmiczna fizyka.biz 1

Rozwój teledetekcji satelitarnej:

Wstęp. Ruch po okręgu w kartezjańskim układzie współrzędnych

KOZY 28 czerwca 2019 SP9KOZ

Istnieje wiele sposobów przedstawiania obrazów Ziemi lub jej fragmentów, należą do nich plany, mapy oraz globusy.

A) 14 km i 14 km. B) 2 km i 14 km. C) 14 km i 2 km. D) 1 km i 3 km.

Z przedstawionych poniżej stwierdzeń dotyczących wartości pędów wybierz poprawne. Otocz kółkiem jedną z odpowiedzi (A, B, C, D lub E).

Treści dopełniające Uczeń potrafi:

Teledetekcja w hydrologii i meteorologii

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym

Prawo to opisuje zarówno spadanie jabłka z drzewa jak i ruchy Księżyca i planet. Grawitacja jest opisywana przez jeden parametr, stałą Newtona:

DYNAMIKA dr Mikolaj Szopa

Systemy nawigacji satelitarnej. Przemysław Bartczak

Zapisy podstawy programowej Uczeń: 2. 1) wyjaśnia cechy budowy i określa położenie różnych ciał niebieskich we Wszechświecie;

Oszacowywanie możliwości wykrywania śmieci kosmicznych za pomocą teleskopów Pi of the Sky

Loty kosmiczne. dr inż. Romuald Kędzierski

Klucz odpowiedzi. Fizyka

Menu. Badania temperatury i wilgotności atmosfery

Konrad Słodowicz sk30792 AR22 Zadanie domowe satelita

ARKUSZ PRÓBNEJ MATURY Z OPERONEM FIZYKA I ASTRONOMIA

Dyfrakcja to zdolność fali do uginania się na krawędziach przeszkód. Dyfrakcja światła stanowi dowód na to, że światło ma charakter falowy.

Zasady dynamiki Newtona. Pęd i popęd. Siły bezwładności

ZAŁĄCZNIK IV. Obliczanie rotacji / translacji obrazów.

PF11- Dynamika bryły sztywnej.

Theory Polish (Poland)

Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące:

Zdjęcia satelitarne w badaniach środowiska przyrodniczego

Analiza spektralna widma gwiezdnego

Transkrypt:

Na ciało poruszające się w polu grawitacyjnym działa siła skierowana od ciała w kierunku środka ziemi: F= mg gdzie: m masa ciała, g przespieszenie ziemskie. Jeśli ruch nie odbywa się wzdłuż tej prostej na ciało działa siła odśrodkowa: mv Fod = gdzie: m - masa ciała, V - składowa prędkości prostopadła do osi ciało-środek ziemi, R - odległość między ciałem a środkiem ziemi. R Jeśli siła odśrodkowa równoważyć będzie siłę dziłającą na poruszający się obiekt, może on stać się satelitą. F= F od mv mg= R g= V R Wartość g na powierzchni ziemi wynosi 9,81 m/s. Przyspieszenie ziemskie zmienia się wraz z wysokością nad powierzchnią Ziemi: g H R Z = g R Z+ H gdzie R Z jest średnim promieniem Ziemi. Ostatecznie równanie opisujące ruch satelity wygląda następująco: g H V = R + H Z Prędkość, przy której pocisk wystrzelony równolegle do powierzchni Ziemi nie spadnie a będzie poruszał się po okręgu nazywamy pierwszą prędkością kosmiczną: V= grz = 7,91 km/s Ze względu na ruch obrotowy Ziemi ze wschodu na zachód ciało wystrzelone na równiku w kierunku wschodnim do wyjścia na orbitę potrzebuje prędkości 7,43 km/s. W przypadku gdy satelita krążący po orbicie zwolni, jego prędkość będzie za mała do utrzymania się na dotychczasowej orbicie i zacznie spadać. W efekcie jego prędkość wzrośnie i satelita wzniesie się wyżej. W rezultacie dostajemy ruch po orbicie eliptycznej. Podobne zachowanie satelity obserwujemy w przypadku prędkości, której kierunek nie jest idealnie prostopadły do linii łączącej satelitę z środkiem ziemi. Często, przy opisie ruchu satelitów, wygodnie jest się posługiwać nie prędkością liniową ale prędkością kątową: V ω= R W przypadku orbity, na której prędkość kątowa jest równa prędkości obrotowej Ziemi mówimy o orbicie geosynchronicznej. Jeśli dodatkowo satelita znajdujący się na takiej orbicie porusza się w płaszczyźnie równika mówimy o satelicie geostacjonarnym. 1

Ruch satelitów można w przybliżeniu opisać za pomocą trzech praw sformułowanych na początku XVII w. przez Keplera. I prawo Keplera: każdy satelita porusza się po elipsie, w której w jednym z ognisk znajduje się ziemia II prawo Keplera: każdy satelita porusza się w płaszczyźnie przechodzącej przez środek ziemi, przy czym promień wodzący satelity zakreśla powierzchnię proporcjonalną do czasu. III prawo Keplera: kwadraty czasów obiegu satelitów dookoła ziemi są proporcjonalne do trzecich potęg ich średnich odległości od ziemi. Satelity prowadzące obserwacje ziemi możemy podzielić na następujące rodzaje: satelity do obserwacji lądu satelity do obserwacji morza satelity do obserwacji zmian pogodowych i klimatycznych satelity komercyjne 3 t r SATELITY DO OBSERWACJI LĄDU Landsat 1-7 (1973) Seasat (1978) HCMM (1978) RESURS (Russia) (1985) IRS 1A-1D (India) (1986) ERS 1- (1991) JERS 1- (Japan) (199) Radarsat (Canada) (1995) ADEOS (Japan) (1996) Terra (1999) Proba/Chris (001) LANDSAT Zadaniem satelitów serii Landsat jest badanie powierzchni ziemi w kilku pasmach spektralnych. Do tej pory wystrzelono 7 satelitów tej serii. Satelity Landsat 6 i Landsat 7 poruszają się po okołobiegunowej orbicie zsynchronizowanej ze słońcem na wysokości 705 km. Dany obszar ziemi odwiedzany jest przez satelitę nie rzadziej niż co 16 dni. Na ostatnich dwóch satelitach z serii wykorzystywano detektory typu TM (Thematic Mapper) lub ETM+ (Enhanced Thematic Mapper).

LANDSAT - DETEKTOR ETM+ Do tej pory wystrzelono 7 satelitów serii LANDSAT. Na ostatnich dwóch satelitach z serii wykorzystywano detektory typu TM lub ETM+. LANDSAT - DETEKTOR ETM+ Zastosowanie T1 0,45 0,515 wegetacja, mapy wybrzeża, zabudowa T 0,55 0,605 wegetacja, zabudowa T3 0,63 0,69 wegetacja, chlorofil, zabudowa T4 T5 0,73 0,9 1,55 1,75 wegetacja, biomasa, wilgotność wilgotność, chmury, śnieg P T6 10,4 1,5 wegetacja, wilgotność, jakość roślin, mapy termiczne T7,09,35 skały, minerały, wilgotność P 0,5 0,9 Wegetacja, zabudowa, biomasa LANDSAT Pasmo T6 (zakres termiczny) ma rozdzielczość 10x10 m. Pasmo P (panchromatyczne) ma rozdzielczość 15x15 m. Rozdzielczość pozostałych pasm wynosi 30x30 m. Wielkość obszaru jednorazowo pokrywanego przez satelitę wynosi 170x185, km. Dynamika każdego punktu obrazu wynosi 8 bitów, czyli pożliwych jest 56 różnych wartości. Objętość takiego zdjęcia wynosi 177098790 bajtów. 170 MB LANDSAT 3

LANDSAT SATELITY OCEANOGRAFICZNE Seasat (1978) Nimbus (1978) Topex-Poseidon (1978) SeaWiFS (1985) MOS (1990) NIMBUS Zadaniem satelitów serii Nimbus jest wszechstronne badanie zmian zachodzących w atmosferze i na powierzchni wody. Ostatnim z serii jest Nimbus 7 wyposażony w detektor CZCS (Coastal Zone Colour Scanner kolorowy skaner strefy przybrzeżnej) NIMBUS 1 3 4 5 6 0,43 0,45 0,51 0,53 0,54 0,56 0,66 0,68 0,7 0,8 10,5 1,5 Zastosowanie absorpcja przez chlorofil absorpcja przez chlorofil rośliny żółte koncentracja chlorofilu wegetacja temperatura Koncentracja planktonu 4

SATELITY METEOROLOGICZNE TIROS 1-9 (1960) GMS (g) series (Japan) (1977) Nimbus 1-7 (1964) Meteosat (g) series (Europe) (1978) ESSA (1-9) (1966) TIROS-N series (1978) ATS (g) (1-3) (1966) Bhaskara (g) (India) (1979) DMSP series I (1966) NOAA (6-14) (198) Kosmos series (Russian) (1968) Insat (1983) Meteor series (Russian) (1969) ERBS (1984) ITOS series (1970) MOS (Japan) (1987) SMS (g) (1975) UARS (1991) GOES (g) series (1975) TRMM (U.S./Japan) (1997) NOAA 1-5 (1976) Envisat (ESA) (00) DMSP series (1976) Aqua (00) (g) satelity geostacjonarne METEOSAT Zadaniem europejskich satelitów serii METEOSAT jest monitorowanie zmian zachodzących w atmosferze ziemskiej. Dane z satelity wykorzystywane są do prognozowania zmian pogodowych. Satelity METEOSAT ustawione są na orbicie geostacjonarnej dzięki czemu zawieszone są zawsze nad tym samym punktem kuli ziemskiej. Wysokość na jakiej krąży satelita wynosi 35 800 km. Kolejne zdjęcie przekazywane jest na ziemie co 5 minut. Rozdzielczość pasma S1 wynosi,5 km natomiast pasm S i S3 5 km. S1 S S3 0,4 1,1 5,7 7,1 10,5 1,5 Zastosowanie chmury, wilgotność, mgły, sztormy prądy wznoszące, wiatry, wilgotność Ruchy chmur, sztormy, fale morskie, temperatura METEOSAT SATELITY KOMERCYJNE SPOT (France) (1986) Resurs-01 series (Russia) (1990) ERS (Europa) (1991) Orbview- (USA) (1997) SPIN- (Russia) (1998) IKONOS (USA) (1999) EROS A (Israel) (000) Quickbird (USA) (001) 5

SPOT (Système Pour l'observation de la Terre) Zadaniem Francuskich komercyjnych satelitów serii SPOT jest zbieranie danych o warunkach panujących na powierzchni ziemi w kolorach naturalnych i bliskiej podczerwieni. Satelity SPOT poruszają się po okołobiegunowej orbicie zsynchronizowanej ze słońcem na wysokości 830 km. Dany obszar ziemi odwiedzany jest przez satelitę nie rzadziej niż co 6 dni. Dla satelitów od SPOT 1 do SPOT 4 rozdzielczość pasm wielospektralnych B1, B, B3 wynosi 0 m natomiast pasma panchromatycznego 10 m. Dla satelity SPOT 5 rozdzielczość została zwiększona do 3 m. Wielkość jednorazowo fotografowanej sceny wynosi 60 km. B1 B B3 Pan 0,5 0,59 0,61 0,68 0,79 0,89 0,51 0,73 Zastosowanie wegetacja, zabudowa wegetacja, chlorofil, zabudowa wegetacja, biomasa, wilgotność Zróżnicowanie terenu SPOT śnieg chlorofil piasek woda SPOT ERS Pierwszym radarowym satelitą komercyjnym był satelita ERS. Satelity serii ERS poruszają się po okołobiegunowej orbicie zsynchronizowanej ze słońcem na wysokości 785 km. Dany obszar ziemi odwiedzany jest przez satelitę nie rzadziej niż co 35 dni. W zakresie radiowym wyposażony jest w 4 instrumenty. Trzy z nich pracują na fali C (5,3 GHz) i jeden wysokościomierz na fali K (13,8 GHz). C1 C C3 K1 rozdzielczość 30 m 10 m 50 km 10 cm pokos 100 km 5x5 km 500 km 5 km zastosowanie powierzchnia ziemi stan morza ruchy powietrza wysokościomierz 6

IKONOS Satelita IKONOS porusza się po okołobiegunowej orbicie zsynchronizowanej ze słońcem na wysokości 681 km. IKONOS Rozdzielczość pasm wielospektralnych 1,, 3 i 4 wynosi 4 m natomiast pasma panchromatycznego 1 m. Natężenie promieniowania elektromagnetycznego mierzone jest z rozdzielczością 11 bitów co daje 048 odcieni szarości. Jednorazowo fotografowany obszar ma rozmiary 11x11 km. 1 3 4 Pan 0,45 0,53 0,5 0,61 0,64 0,7 0,77 0,88 0,45 0,9 QUICKBIRD Rozdzielczość pasm wielospektralnych 1,, 3 i 4 wynosi od,4 m do,8 m natomiast pasma panchromatycznego od 6 cm do 7 cm. Natężenie promieniowania elektromagnetycznego mierzone jest z rozdzielczością 11 bitów co daje 048 odcieni szarości. Jednorazowo fotografowany obszar ma rozmiary 16,5x16,5 km. 850 MB QUICKBIRD 1 3 4 Pan 0,45 0,5 0,5 0,6 0,63 0,69 0,76 0,9 0,45 0,9 7

KRAJE POSIADAJĄCE WŁASNE SATELITY USA (17) Indie (5) Unia Europejska (4) Chiny () Brazylia () Francja (1) Izrael (1) Rosja (1) Australia (1) Kanada (1) Obecnie lądy odwiedzane są 37 razy w ciągu 100 dni. Maksymalny odstęp między satelitami wynosi 9 dni. W roku 005 będzie to 61 odwiedzin w ciągu 100 dni i maksymalny odstęp skróci się do 3 dni. 8