PROJEKT PROGRAM WYCHOWAWCZY PUBLICZNEGO PRZEDSZKOLA W ZAKLIKOWIE Rok 2016/2017 OPRACOWANY PRZEZ RADĘ PEDAGOGICZNĄ PRZY WSPÓŁUDZIALE RODZICÓW Projekt Program wychowawczy uchwalony Uchwałą Rady Pedagogicznej Nr 3-2016/2017 z dnia 15.09.2016 Projekt Program wychowawczy uchwalony Uchwałą Rady Rodziców Nr 6/2016 z dnia 28.09.2016 1
PROGRAM WYCHOWAWCZY PUBLICZNEGO PRZEDSZKOLA W ZAKLIKOWIE Rok 2016/2017 2
Dziecko chce być dobre Jeśli nie umie naucz Jeśli nie wie wytłumacz Jeśli nie może pomóż J. Korczak WSTĘP Wychowanie to zamierzone i świadomie podejmowane działania, których celem jest wszechstronny rozwój osobowości dziecka i przygotowanie go do życia w społeczeństwie. Rodzina jest pierwszym i najważniejszym środowiskiem wychowawczym, to w niej dziecko uczy się postaw społecznego funkcjonowania, nawiązywania więzi emocjonalnych, ich podtrzymywania, modelowania. Przedszkole ma wspomagać rodziców w przekazywaniu treści wychowawczych, ich utrwalaniu. Jak powiedział J. Dewey: "przedszkolne życie powinno wyrastać stopniowo z życia domowego (...), powinno podejmować i kontynuować zachowania, z którymi dziecko oswoiło się już w domu". Program wychowawczy powstał w przedszkolu w celu ujednolicenia oddziaływań wychowawczych domu rodzinnego i przedszkola. Aby wychowanie dziecka nie toczyło się dwubiegunowo potrzebna jest dobrze zorganizowana współpraca przedszkola i rodziców. Będzie ona przebiegała prawidłowo, gdy przedszkole wspólnie z rodzicami uzgodni spójność w systemie wychowania. Trzeba wspólnie ustalić hierarchię wartości, którymi będziemy się kierować w wychowaniu dziecka, aby mogło się ono odnaleźć w istniejącej rzeczywistości oraz było dobrze przygotowane do twórczego, odpowiedzialnego, odważnego tworzenia przyszłości. Wychowanie dziecka jest sztuką, która wymaga zaangażowania, wsparcia i zrozumienia rodziców i wychowawców. Dowodem na skuteczność tych wysiłków będzie dziecko samodzielne, pewne swojej wartości, o którym w przyszłości usłyszymy to dziecko jest dobrze wychowane. 3
TREŚCI WYCHOWAWCZE W PODSTAWIE PROGRAMOWEJ WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO 1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych. Dziecko: - obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują; grzecznie zwraca się do innych w domu, przedszkolu, na ulicy: - przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych; - w miarę samodzielnie radzi sobie w sytuacjach życiowych i próbuje przewidywać skutki swoich zachowań - wie, że nie należy chwalić się bogactwem i nie należy dokuczać dzieciom, które wychowują się w trudniejszych warunkach, a także, że nie należy wyszydzać i szykanować innych; - umie się przedstawić: podaje swoje imię, nazwisko i adres zamieszkania; wie, komu można podawać takie informacje. 2. Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych. Wdrażanie dzieci do utrzymania ładu i porządku. Dziecko: - umie poprawnie umyć się i wytrzeć oraz umyć zęby; - właściwie zachowuje się przy stole podczas posiłków, nakrywa do stołu i sprząta po sobie; - samodzielnie korzysta z toalety; - samodzielnie ubiera się i rozbiera, dba o osobiste rzeczy i nie naraża ich na zgubienie lub kradzież; - utrzymuje porządek w swoim otoczeniu. 3. Wychowanie przez sztukę dziecko widzem i aktorem. Dziecko: - wie, jak należy zachować się na uroczystościach, np. na koncercie, festynie, przedstawieniu, w teatrze, w kinie 4. Wychowanie rodzinne, obywatelskie i patriotyczne. Dziecko: - wymienia imiona i nazwiska osób bliskich, wie, gdzie pracują, czym się zajmują; - zna nazwę miejscowości, w której mieszka, zna ważniejsze instytucje i orientuje się w rolach społecznych pełnionych przez ważne osoby, np. policjanta, strażaka; - wie jakiej jest narodowości, że mieszka w Polsce, a stolicą Polski jest Warszawa - nazywa godło i flagę państwową, zna polski hymn i wie, że Polska należy do Unii Europejskiej; - wie, że wszyscy ludzie mają równe prawa. 4
CELE GŁÓWNE Nabywanie umiejętności społecznych oraz podporządkowanie się ustalonym zasadom i regułom. Kształtowanie wrażliwości moralnej i właściwych postaw moralnych. Wzmacnianie więzi uczuciowej z rodziną, środowiskiem, krajem w którym dziecko wzrasta. Rozumienie potrzeby poszanowania drugiego człowieka. Kształtowanie osobowości, wspieranie rozwoju dzieci. Uświadamianie dzieciom ich praw i obowiązków. CELE SZCZEGÓŁOWE Dziecko: potrafi kulturalnie zwracać się do innych, używa zwrotów grzecznościowych; rozumie i przestrzega zasad zgodnego współżycia w grupie; ma szacunek dla siebie i innych; ma poczucie własnej wartości, wiary we własne możliwości i umiejętności; dostrzega i rozumie potrzeby innych; potrafi nazwać, wyrażać i kontrolować swoje emocje; wyraża swoje uczucia, potrzeby i oczekiwania; szanuje wolność i zdanie innych; respektuje polecenia nauczyciela; szanuje wartości: prawdę, dobro, piękno, uczciwość, sprawiedliwość, życzliwość, szacunek, tolerancję; zna i kultywuje tradycje rodzinne, lokalne, regionalne i narodowe; ma świadomość przynależności narodowej, rozumie pojęcie ojczyzna; rozumie zasady mądrego i odpowiedzialnego współżycia człowieka ze światem przyrody; stosuje zasadę w zdrowym ciele zdrowy duch ; dba o estetykę własnego wyglądu i otoczenia; dba o własne zmysły i układ nerwowy; zauważa sytuacje zagrażające bezpieczeństwu własnemu i innych, potrafi unikać zagrożeń; zna swoje prawa i obowiązki; rozumie swoje prawo do pomocy ze strony dorosłych w sytuacjach trudnych (prawo do błędu); interesuje się otaczającym światem. METODY PRACY Przyswajanie metody podające: opowiadanie, wiersze, piosenki, rozmowa, historyjka obrazkowa, praca z tekstem; Odkrywanie - metody problemowe: gry dydaktyczne, giełda pomysłów Burza mózgów, inscenizacja; Przeżywanie - metody aktywizujące : pokaz, drama, wystawa -ekspozycja; Działanie - metody praktyczne: ćwiczenia, gry dydaktyczne, zabawy intelektualne np. krzyżówki, rebusy, rozsypanki; 5
FORMY PRACY -praca indywidualna, -zabawa oraz inne rodzaje działalności dzieci pozwalające na rozwijanie własnej inicjatywy, -czynności samoobsługowe dzieci (np. związane z utrzymaniem higieny osobistej, porządku w sali, szatni ) oraz prace użyteczne na rzecz przedszkola, domu itp., -spacery i wycieczki, -zajęcia organizowane przez nauczycielkę z całą grupą lub prowadzone w mniejszych zespołach, -udział w imprezach i uroczystościach organizowanych w przedszkolu i poza nim, -udział w konkursach, festiwalach, przeglądach, quizach, turniejach. PRAWA I OBOWIĄZKI DZIECKA Dziecko w przedszkolu ma wszystkie prawa wynikające z Konwencji Praw Dziecka; 1. Prawidłowo zorganizowanego procesu opiekuńczo-wychowawczo-dydaktycznego zgodnie z zasadami higieny pracy umysłowej. 2. Poszanowania wszystkich jego potrzeb, życzliwego i podmiotowego traktowania. 3. Ochrony przed wszelkimi formami wyrażania przemocy fizycznej bądź psychicznej. 4. Wyrażania swoich uczuć i myśli. 5. Umożliwienie zdobywania nauki przez zabawę z uwzględnieniem indywidualnych możliwości. 6. Opieki i ochrony. 7. Poszanowania własnej godności i prawo do nietykalności. 8. Posiadania własnego zdania i możliwości wyrażania go. 9. Proszenia o to czego chce, ale nie wymagania tego. 10. Popełniania błędów i możliwości naprawiania ich. 11. Akceptacji takim, jakim ono jest. 12. Przebywania w warunkach sprzyjających jego rozwojowi. 13. Indywidualnego tempa procesu rozwojowego. 14. Przebywania w warunkach zabezpieczających bezpieczeństwo, ochronę zdrowia oraz zdrowe jedzenie. 15. Korzystania z dóbr kulturalnych. 16. Poszanowania własności. 17. Znajomości swoich praw i korzystania z nich. 18. Ciszy, spokoju i samotności, gdy tego potrzebuje. 19. Korzystania z kontaktów interpersonalnych z dziećmi i dorosłymi. 20. Kształtowania prawidłowych kontaktów społecznych. 21. Bawienia się i wybierania towarzyszy zabaw. 22. Przebywania wśród osób odpowiedzialnych i zaangażowanych, do których może się zwrócić. 23. Pomocy nauczyciela w sytuacjach trudnych dla niego. 24. Zdobywania wiedzy i umiejętności, badania i eksperymentowania. 25. Podejmowania decyzji (ograniczonego względami bezpieczeństwa) i ponoszenia ich konsekwencji. 26. Uczestniczenia we wszystkich formach aktywności. 6
27. Snu i wypoczynku, jeśli tego potrzebuje. 28. Jedzenia i picia, gdy jest głodne i spragnione. 29. Regulowania własnych potrzeb. Dziecko w przedszkolu ma obowiązek, w trosce o bezpieczeństwo własne i kolegów; Nie oddalać się od grupy bez wiedzy nauczycieli Sygnalizować złe samopoczucie i potrzeby fizjologiczne oraz zgłaszać wszelkie przykre wypadki, uszkodzenia Dbać o sprzęt i zabawki znajdujące się w przedszkolu. Dbać o estetykę i czystość pomieszczeń, w których przebywa. Przejawiać właściwy stosunek do rówieśników, osób starszych, wynikający z postaw respektowania podstawowych norm społecznych i etycznych. STANDARDY OSIĄGNIĘĆ DZIECI 1. Jestem kulturalny STANDARDY OSIĄGNIĘĆ DZIECI: Używa form grzecznościowych (proszę, dziękuję, przepraszam) Okazuje szacunek dorosłym, osobom starszym. Posiada nawyk witania się i żegnania z innymi osobami poprzez stosowanie odpowiednich form grzecznościowych. Jest miłe dla innych osób (dorosłych, kolegów) Dba o porządek wokół siebie. Słucha kiedy inni mówią, mówi kiedy inni słuchają. PRZYKŁADOWE SPOSOBY REALIZACJI: Uczenie się używania zwrotów grzecznościowych w określonych sytuacjach, Dostarczenie dzieciom wzorców właściwego zachowania się (postawa nauczyciela, postacie z literatury itp.) Utrwalenie nawyków kulturalnego zachowania się w miejscach publicznych Uwrażliwienie dzieci na potrzeby innych członków rodziny- spokojne i ciche zachowanie podczas odpoczynku, opiekowanie się osobami starszymi, chorymi, Utrwalanie używania zwrotów grzecznościowych: dzień dobry, do widzenia, itd. Uczenie się mówienia miłych słów oraz dziękowania innym za te słowa. Samodzielne podejmowanie prostych obowiązków w domu i w przedszkolu sprzątanie zabawek, układanie książek. Szanowanie wspólnych zabawek i odkładanie ich na wyznaczone miejsce. Przyzwyczajenie dzieci do przestrzegania zasad dotyczących utrzymywania porządku i szanowania zieleni w najbliższym otoczeniu ( papiery wrzucamy do kosza, nie niszczymy drzew, krzewów). Rozmowy z dziećmi na temat savoir-vivr u stosowanie ich w codziennych sytuacjach. 7
Nie mówi z pełnymi ustami. 2. Jestem koleżeński Opanowanie umiejętności kulturalnego jedzenia STANDARDY OSIĄGNIĘĆ DZIECI: Bawi się zgodnie z rówieśnikami. Szanuje cudzą własność. Okazuje pomoc dzieciom słabszym, bierze pod uwagę potrzeby innych. Potrafi podzielić się z kolegami zabawką, słodyczami itp. Nie wyrządza nikomu krzywdy nie wyśmiewa się, nie przedrzeźnia, nie przezywa. Pomaga potrzebującym kolegom. PRZYKŁADOWE SPOSOBY REALIZACJI: Zawieranie umów z dziećmi dotyczących właściwego zachowania w przedszkolu, konsekwentne ich przestrzeganie Interesowanie się wytworami swoich kolegów, dostrzeganie trudu włożonego w ich powstanie, poszanowanie własności i wytworów pracy kolegów. Rozumienie, że inni mają takie same potrzeby. Rozumienie, że inni mają potrzebę uczestnictwa w zabawach, korzystania z zabawek, spożywania słodyczy i w związku z tym dzielenie się nimi. Dostrzeganie i przeciwstawianie się przejawom samolubstwa, okrucieństwa, przezywania, dokuczania- rozumienie przeżyć z tym związanych. Opiekowanie się nowymi kolegami oraz tymi, którzy tej pomocy potrzebują. 3. Potrafię się zachować STANDARDY OSIĄGNIĘĆ DZIECI: Unika krzyku, kłótni, przestrzega określonych umów rozumie konsekwencje łamania przyjętych umów. Nazywa pozytywne cechy charakteru: koleżeńskość, życzliwość, uprzejmość, tolerancję. Wyraża swoje emocje w sposób kontrolowany, korzysta z pomocy dorosłych w trudnych sytuacjach. Prawidłowo przyjmuje krytykę, cieszy się z sukcesów. Unika kłamstwa PRZYKŁADOWE SPOSOBY REALIZACJI: Ustalenie reguł i norm życia w grupie, przestrzeganie ich: posługiwanie się umiarkowanym głosem, mądre rozwiązywanie zaistniałych konfliktów, podporządkowanie się dyżurnemu, ponoszenie konsekwencji łamania przyjętych umów, reagowanie na umówiony sygnał np. kończący zabawę. Słuchanie utworów literackich; sytuacje edukacyjne, scenki dramowe nazywanie cech charakteru głównych postaci. Uczenie dzieci umiejętności określania swoich uczuć, wyrażania swoich oczekiwań w sposób zrozumiały dla innych; Zapoznawanie z bezpiecznymi sposobami rozładowywania emocji Poznawanie wzorców właściwego zachowania postawa nauczyciela, postacie z literatury. Uczenie właściwego przyjmowania pochwał i krytyki; poszukiwanie sposobów nagradzania sukcesów innych. Rozumienie konsekwencji kłamstwa dla siebie i 8
innych. Podejmowanie oceny postępowania własnego i kolegów w konkretnych sytuacjach. Rozróżnia prawdę, fałsz ; dobro od zła. Rozróżnianie prawdy, fałszu, fantazji, kłamstwa w utworach literackich i w sytuacjach codziennych, Podejmowanie prób oceny i ocenianie postępowania bohaterów bajek i opowiadań, Układanie zakończeń historyjek obrazkowych, przewidywanie skutków złego postępowania, wyciąganie wniosków. Mówi o swoich uczuciach 4. Znam tradycje rodzinne i narodowe Uczenie dzieci umiejętności określania swoich uczuć, Prowadzenie rozmów dotyczących własnych ocen i odczuć, liczenie się z uczuciami drugiej osoby, STANDARDY OSIĄGNIĘĆ DZIECI: PRZYKŁADOWE SPOSBY REALIZACJI: Kultywuje tradycje swojej rodziny. Pobudzanie ciekawości do interesowania się historią i tradycjami swojej rodziny. Pamięta o uroczystościach rodzinnych. Jest dumne z kraju, w którym mieszka. Szanuje język ojczysty i tradycje narodowe. Zna piękno swojego kraju, regionu, miejscowości. Wzmacnianie więzi rodzinnych poprzez udział członków rodziny w uroczystościach organizowanych w przedszkolu, zajęciach otwartych itp. Uświadomienie dzieciom ich przynależności narodowej ( zajęcia, każda nadarzająca się okazja) jesteśmy Polakami, mieszkamy w Polsce, Poznawanie mapy Polski, najważniejszych miast i rzek. Zapoznanie dzieci z barwami narodowymi, godłem, hymnem Polski. Organizowanie spacerów i wycieczek kierowanie obserwacji dziecka na miejsca charakterystyczne dla regionu, miejscowości, kraju. Wie, gdzie pracują jego rodzice i zna wartości wypływające z wykonywanego zawodu. Prowadzenie rozmów, zajęć dotyczących poznawania pracy zawodowej rodziców, dziadków, zapraszanie przedstawicieli na zajęcia do przedszkola, Realizowanie tematów kompleksowych dotyczących poznawania zawodów np. strażaka, lekarza, policjanta, nauczyciela itp. 9
5. Dbam o bezpieczeństwo swoje i innych STANDARDY OSIĄGNIĘĆ DZIECI: Przestrzega zakazu nie oddalania się od grupy ( z określonego miejsca) Rozumie zakaz brania do rąk nieznanych przedmiotów, produktów. Informuje dorosłych o swoich dolegliwościach, złym samopoczuciu. Zna swoje imię, nazwisko i adres zamieszkania. Unika niebezpiecznych zabaw i zachowań. Zachowuje ostrożność w kontaktach z obcymi. Nie zbliża się do nieznanych zwierząt. Przestrzega zasad ruchu drogowego dla pieszych. Uważnie porusza się po budynku przedszkola oraz na placu przedszkolnym. PRZYKŁADOWE SPOSOBY REALIZACJI: Ustalenie zasad warunkujących bezpieczeństwo podczas pobytu w przedszkolu (sala, plac przedszkolny) oraz na wycieczkach. Przestrzeganie zakazu spożywania produktów nieznanego pochodzenia (owoce, rośliny, grzyby, słodycze itp. otrzymywane od obcych). Omówienie sposobu postępowania w razie złego samopoczucia, skaleczenia czy innej dolegliwości. Zapamiętanie własnego imienia, nazwiska i adresu zamieszkania. Dostarczenie dzieciom wzorów zachowania ( filmy edukacyjne, teatrzyki, pogadanki) poznanie konsekwencji niebezpiecznych zabaw i zachowań. Poznanie niektórych możliwości radzenia sobie w sytuacjach zagrażających własnemu bezpieczeństwu. Rozmowy, pogadanki, bajki o właściwym zachowaniu w stosunku do zwierząt, Omówienie zachowań zwierząt, gdy: zwierzę jest zdenerwowane, chore, boi się. Spotkanie z leśniczym. Dostarczenie wzorców właściwego zachowania się na ulicy ( wycieczki na skrzyżowanie, filmy edukacyjne, książki), Spotkanie z policjantem.. Ustalenie jasnych zasad warunkujących bezpieczeństwo podczas pobytu w przedszkolu przestrzeganie umów grupowych. 6. Dbam o zdrowie STANDARDY OSIĄGNIĘĆ DZIECI: Zna zasady porozumiewania się z nauczycielem i kolegami. Rozumie znaczenie pobytu na świeżym powietrzu. Rozumie potrzebę ubierania się odpowiednio do pogody. Dba o czystość swojego ciała i ubrania. PRZYKŁADOWE SPOSOBY REALIZACJI: Dostarczenie wzorców właściwego zachowania w różnych miejscach i sytuacjach. Codzienne korzystanie z pobytu na świeżym powietrzu. Organizowanie zabaw na placu przedszkolnym. Uczenie umiejętności dokonywania wyboru odpowiedniego ubierania w zależności od warunków atmosferycznych. Rozumie zależność przegrzewania organizmu a zachorowalność. Rozumienie znaczenia codziennego mycia ciała. Wdrażanie do konieczności codziennego zmieniania ubrania. 10
Rozumie potrzebę spożywania warzyw i owoców Rozumienie znaczenia zdrowego odżywiania Porozumiewa się umiarkowanym głosem, unika hałasu. Lubi zabawy ruchowe i ćwiczenia gimnastyczne Nie boi się wizyty u lekarza Przestrzeganie zasady mycia rąk po zabawie, zajęciach Przełamywanie niechęci do spożywania surówek i owoców. Rozumienie znaczenia spożywania warzyw i owoców dla organizmu jako źródła witamin. Samodzielne przyrządzanie surówek dla swoich kolegów. Organizowanie wycieczek do gospodarstw ekologicznych. Zakładanie małych hodowli rzeżucha, pietruszka, szczypior. Organizowanie spotkań ze specjalistami ds. żywienia. Uczenie się mówienia cichym głosem. Rozumienie znaczenia cichej zabawy i nie przeszkadzania innym. Rozumienie znaczenia hałasu dla organizmu. Czynne uczestniczenie w zabawach ruchowych, terenowych, ćwiczeniach porannych, gimnastycznych, spacerach, wycieczkach. Wykorzystanie potrzeby spontanicznego ruchu dziecka. Doskonalenie sprawności fizycznej. Rozumie potrzeby kontrolnych wizyt u lekarza pediatry i stomatologa. Wdrażanie do potrzeby kontrolowania i leczenia zębów. Wskazywanie przykładów nie dbania o własne zdrowie. METODY WYCHOWAWCZE Dzieci potrzebują precyzyjnego określenia, co jest dozwolone w przedszkolu, a czego nie wolno. Opracowując wspólnie z nimi,, Kodeks postępowania musimy zarówno wspierać i motywować je do przestrzegania obowiązujących norm i zasad, jak również konsekwentnie egzekwować go. Skutecznym środkiem wychowania są nagrody i pochwały. Mają one wartość zachęcającą do pracy dla każdego człowieka, a tym bardziej dla dziecka. Uznanie i akceptacja mobilizują do dalszych wysiłków. FORMY NAGRADZANIA ZACHOWAŃ RESPEKTUJĄCYCH USTALONE NORMY I ZASADY ZACHOWANIA. - pochwała wobec grupy, - pochwała indywidualna, - pochwała przed rodzicami, - atrakcyjne spędzanie czasu, atrakcyjna zabawa w grupie według pomysłu dzieci, - darzenie dziecka szczególnym zaufaniem np. zwiększając zakres jego samodzielności, - umieszczenie imienia pod symbolem uśmiechniętego słonka na tablicy dla rodziców - drobne nagrody rzeczowe, np. emblematy uznania ( odznaka, order ) NAGRADZAMY ZA: stosowanie ustalonych umów i zasad, wysiłek włożony w wykonanie pracy, zadania, 11
wypełnienie podjętych obowiązków, bezinteresowną pomoc innym, stosowanie zasad ochrony przyrody, aktywny udział w pracach grupy. Po ustaleniu norm postępowania powinniśmy także ustalić konsekwencje za brak podporządkowania się im. FORMY KARANIA ZA NIESTOSOWANIE SIĘ DO USTALONYCH WSPÓLNIE ZASAD - kara naturalna jako bezpośrednie następstwo winy ( w sytuacjach nie zagrażających zdrowiu dziecka ), - zastosowanie aktywności mającej na celu rozładowanie negatywnych emocji, - upomnienie słowne ( przypomnienie obowiązujących zasad ), - rozmowa przedstawienie następstw zachowania (skłonienie dziecka do autorefleksji), - wyrażenie przez nauczyciela smutku i nie zadowolenia z powodu zachowania dziecka, - odsunięcie na krótki czas od zabawy, - umieszczenie imienia dziecka pod symbolem smutnej chmurki na tablicy dla rodziców - poinformowanie rodziców o przewinieniu. KARY STOSUJEMY ZA nieprzestrzeganie ustalonych norm i zasad współżycia w grupie i przedszkolu, stwarzanie sytuacji zagrażających bezpieczeństwu i zdrowiu własnemu i innych, zachowania agresywne, niszczenie wytworów pracy innych, ich własności, celowe nie wywiązanie się z podjętych obowiązków. MODEL ABSOLWENTA PRZEDSZKOLA DOJRZAŁOŚĆ FIZYCZNA jest sprawny ruchowo, posiada nie zaburzoną koordynację wzrokowo - ruchową, jest sprawny manualnie, cechuje go poprawne funkcjonowanie organów zmysłowych, jest odporny na zmęczenie i choroby. DOJRZAŁOŚĆ UMYSŁOWA jest aktywny poznawczo, zainteresowany czytaniem i pisaniem, posiada zasób doświadczeń i wyobrażeń będących podstawą do rozwoju pojęć, orientuje się w najbliższym otoczeniu, potrafi słuchać uważnie i ze zrozumieniem, wypowiada się swobodnie i zrozumiale dla otoczenia, opowiada, wyraża własne życzenia, sądy, wnioski i oceny, stawia pytania, potrafi być odpowiedzialny - rzetelnie wywiązuje się z podejmowanych zadań, ma szacunek do pracy swojej i innych, 12
zna podstawowe zasady ochrony przyrody. DOJRZAŁOŚĆ DO CZYTANIA I PISANIA potrafi dokonać analizy i syntezy wzrokowej i słuchowej wyrazów koniecznej w procesie różnicowania kształtów, dźwięków, ich rozpoznawania i odtwarzania, rozumie symboliczne znaczenie słów, posiada orientację przestrzenną umożliwiającą rozpoznawanie i odtwarzanie kierunków położenia odwzorowywanych form graficznych, posiada rozwinięty słuch fonematyczny, przejawia wrażliwość wzrokową jest zainteresowane pisaniem rozumie istotę czytania i pisania jako nośnika informacji. DOJRZAŁOŚĆ DO MATEMATYKI rozumie i określa stosunki przestrzenne, czasowe, ilościowe, klasyfikuje przedmioty według przeznaczenia, wielkości, kształtu, koloru, dodaje i odejmuje na konkretach w zakresie swoich indywidualnych możliwości, prawidłowo posługuje się liczebnikami. DOJRZAŁOŚĆ SPOŁECZNO - EMOCJONALNA jest w wystarczającym stopniu samodzielny, nie ma problemów z nawiązywaniem kontaktów z nauczycielem, kolegami, podporządkowuje się obowiązującym wymaganiom dyscypliny, jest obowiązkowy, wytrwały, liczy się z opinią innych, potrafi panować nad swoimi emocjami, potrafi dokonać samooceny, oceny postępowania innych, wie, co jest dobre, jest zainteresowany dziełami kultury, wrażliwy na piękno przyrody, ma poczucie własnej wartości, kształtuje własne ja w harmonii ze środowiskiem. ZASADY WSPÓŁPRACY WYCHOWAWCZEJ Z RODZICAMI 1/ Poznanie środowiska rodzinnego wychowanków. 2/ Współdziałanie obu środowisk w celu ujednolicenia działań wychowawczych. 3/ Prowadzenie pedagogizacji rodziców. 4/ Stwarzanie pozytywnej atmosfery we wzajemnych kontaktach. 5/ Inspirowanie rodziców do działań na rzecz grupy, przedszkola i ochrony środowiska. 6/ Przekazywanie rzetelnych informacji na temat dziecka, jego postępów i przyczyn trudności w zdobywaniu umiejętności i wiedzy. 7/ Przedstawianie pozytywnych zachowań i osiągnięć dziecka, a dopiero w drugiej kolejności uwag negatywnych. 8/ Inicjowanie pomocy rodziców w ulepszaniu warunków pracy placówki. SYSTEM INFORMACJI O POSTĘPACH EDUKACYJNYCH DZIECKA Informacja o postępach edukacyjnych dziecka ma : Służyć jego rozwojowi, wskazywać jego mocne i słabe strony ; 13
Motywować do osiągania postępów rozwojowych i edukacyjnych ; Służyć jako podstawa do rozmowy z rodzicami ; Ułatwić kontakt z rodzicami tworząc w ten sposób partnerski układ mający na celu pomoc dziecku w osiągnięciu jak najpełniejszego rozwoju; Formy przekazywania informacji: - rozmowa indywidualna, konsultacja, - zebrania ogólne i grupowe, - kąciki dla rodziców, informacja pisemna arkusze diagnozy, - zajęcia otwarte, - wspólne uroczystości i imprezy. EWALUACJA PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO Miarą osiągnięcia celu programu wychowawczego będzie OBRAZ DZIECKA, KTÓRE; o zna normy i zasady obowiązujące w przedszkolu, o jest zainteresowane otaczającym światem, o wie co sprzyja i zagraża jemu samemu i kolegom, o jest samodzielne, bezinteresownie pomaga innym, o jest tolerancyjne, o podejmuje próby oceny swojego postępowania, o szanuje swoją i cudzą własność, o rozumie konieczność ponoszenia konsekwencji swojego postępowania, o zna swoje prawa i obowiązki, o działa na rzecz środowiska naturalnego. Sposoby ewaluacji Analizy i oceny realizacji Programu Wychowawczego dokonuje się na końcowej radzie pedagogicznej. UWAGI KOŃCOWE Za realizację programu wychowawczego odpowiedzialne są wszystkie nauczycielki. Zadania wychowawcze realizowane będą wspólnie z rodzicami. W ewaluacji uwzględnia się opinie rodziców, nauczycieli, pracowników przedszkola oraz sugestie nadzoru pedagogicznego. 14