FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

Podobne dokumenty
Podstawy fizyki wykład 9

Szczególna teoria względności

Czym zajmuje się teoria względności

Kinematyka relatywistyczna

Kinematyka relatywistyczna

Elementy fizyki relatywistycznej

Postulaty szczególnej teorii względności

Zasady względności w fizyce

Szczególna teoria względności

Kinematyka relatywistyczna

Szczególna teoria względności

Kinematyka, Dynamika, Elementy Szczególnej Teorii Względności

CZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA. Szczególna teoria względności. Spotkanie I (luty, 2013)

Podstawy fizyki sezon 1 XI. Mechanika relatywistyczna

Szczególna teoria względności

TRANFORMACJA GALILEUSZA I LORENTZA

ver teoria względności

Fizyka 1 (mechanika) AF14. Wykład 12

MECHANIKA RELATYWISTYCZNA. Rys. Transformacja Galileusza

XXXV. TEORIA WZGLĘDNOŚCI

Kinematyka relatywistyczna

Kinematyka relatywistyczna

MECHANIKA RELATYWISTYCZNA (SZCZEGÓLNA TEORIA WZGLĘDNOŚCI)

Transformacja Lorentza Wykład 14

Wykłady z Fizyki. Teoria Względności

OPTYKA. Leszek Błaszkieiwcz

Czy można zobaczyć skrócenie Lorentza?

Szczególna teoria względności

III.1 Ruch względny. III.1 Obserwacja położenia z dwóch różnych układów odniesienia. Pchnięcia (boosts) i obroty.metoda radarowa. Wykres Minkowskiego

Interwał, geometria czasoprzestrzeni Konsekwencje tr. Lorentza: dylatacja czasu i kontrakcja długości

CZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA. Szczególna teoria względności. Spotkanie II ( marzec/kwiecień, 2013)

Temat XXXIII. Szczególna Teoria Względności

Czy da się zastosować teorię względności do celów praktycznych?

III.2 Transformacja Lorentza położenia i czasu.

ELEMENTY MECHANIKI RELATYWISTYCZNEJ

Elementy mechaniki relatywistycznej

Konsultacje. Poniedziałek 9-11 Piątek 11-13

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach

Praca jest wykonywana podczas przesuwania się ciała pod wpływem siły. Wartość pracy możemy oblicz z wzoru:

Czas i przestrzeń, od Arystotelesa do skali Plancka

DYNAMIKA dr Mikolaj Szopa

Wykład Zasada względności Galileusza. WARIANT ROBOCZY Względność.

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura

Kinematyka relatywistyczna

CZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA. Szczególna teoria względności. Spotkanie II ( marzec/kwiecień, 2013) ZADANIA

Ciało doskonale czarne absorbuje całkowicie padające promieniowanie. Parametry promieniowania ciała doskonale czarnego zależą tylko jego temperatury.

Wykład I Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 16

Spis treści. Przedmowa PRZESTRZEŃ I CZAS W FIZYCE NEWTONOWSKIEJ ORAZ SZCZEGÓLNEJ TEORII. 1 Grawitacja 3. 2 Geometria jako fizyka 14

MiBM sem. III Zakres materiału wykładu z fizyki

Teoria Względności. Podstawy

Pole elektromagnetyczne. Równania Maxwella

Fizyka. Program Wykładu. Program Wykładu c.d. Kontakt z prowadzącym zajęcia. Rok akademicki 2013/2014. Wydział Zarządzania i Ekonomii

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA STOSOWANA II Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Bielsku-Białej

Fizyka. Program Wykładu. Program Wykładu c.d. Literatura. Rok akademicki 2013/2014

140. ROCZNICA URODZIN ALBERTA EINSTEINA

Metody Optyczne w Technice. Wykład 5 Interferometria laserowa

Światło fala, czy strumień cząstek?

Fizyka kwantowa. promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne. efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy. kwantyzacja światła

FIZYKA-egzamin opracowanie pozostałych pytań

Wstęp do astrofizyki I

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

Fizyka. dr Bohdan Bieg p. 36A. wykład ćwiczenia laboratoryjne ćwiczenia rachunkowe

41P6 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V POZIOM PODSTAWOWY

Kinematyka relatywistyczna

ROZKŁAD MATERIAŁU Z FIZYKI I ASTRONOMII KLASIE PIERWSZEJ W LICEUM PROFILOWANYM

ZASADY DYNAMIKI. Przedmiotem dynamiki jest badanie przyczyn i sposobów zmiany ruchu ciał.

Szczególna teoria względności

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek

Zagadnienia na egzamin ustny:

Wielcy rewolucjoniści nauki

Pojęcia podstawowe. Ruch Księżyca w układzie związanym z Ziemią i ruch układu Ziemia-Księżyc w układzie związanym ze Słońcem

Falowa natura materii

Początek XX wieku. Dualizm korpuskularno - falowy

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

PODSTAWY FIZYKI - WYKŁAD 2 DYNAMIKA: MASA PED SIŁA MOMENT PEDU ENERGIA MECHANICZNA. Piotr Nieżurawski.

Mechanika relatywistyczna Wykład 13

Spis treści. Tom 1 Przedmowa do wydania polskiego 13. Przedmowa 15. Wstęp 19

Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące:

Tak określił mechanikę kwantową laureat nagrody Nobla Ryszard Feynman ( ) mechanika kwantowa opisuje naturę w sposób prawdziwy, jako absurd.

18. Siły bezwładności Siła bezwładności w ruchu postępowych Siła odśrodkowa bezwładności Siła Coriolisa

Feynmana wykłady z fizyki. [T.] 1.1, Mechanika, szczególna teoria względności / R. P. Feynman, R. B. Leighton, M. Sands. wyd. 7.

Mechanika relatywistyczna Wykład 15

Wstęp do astrofizyki I

Fale materii. gdzie h= J s jest stałą Plancka.

Księgarnia PWN: David J. Griffiths - Podstawy elektrodynamiki

Ogólna teoria względności - wykład dla przyszłych uczonych, r. Albert Einstein

FIZYKA I - Podstawy Fizyki

Kinematyka relatywistyczna

Plan Zajęć. Ćwiczenia rachunkowe

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Dynamika

NIE FAŁSZOWAĆ FIZYKI!

BADANIE INTERFERENCJI MIKROFAL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSONA

III.4 Ruch względny w przybliżeniu nierelatywistycznym. Obroty.

Plan wynikowy. z fizyki dla klasy pierwszej liceum profilowanego

Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii

Kwantowa natura promieniowania

Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej

Dynamika relatywistyczna

Podstawy fizyki / Władysław Bogusz, Jerzy Garbarczyk, Franciszek Krok. Wyd. 5 popr. Warszawa, Spis treści

Transkrypt:

FIZYKA 2 wykład 9 Janusz Andrzejewski

Albert Einstein ur. 14 marca 1879 w Ulm, Niemcy, zm. 18 kwietnia 1955 w Princeton, USA) niemiecki fizyk żydowskiego pochodzenia, jeden z największych fizyków-teoretyków XX wieku, twórca ogólnej i szczególnej teorii względności, współtwórca korpuskularno-falowej teorii światła, odkrywca emisji wymuszonej. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w 1921 roku za wyjaśnienie efektu fotoelektrycznego. Opublikował ponad 450 prac, w tym ponad 300 naukowych. Wniósł też swój wkład do rozwoju filozofii nauki. Janusz Andrzejewski 2

Teoria względności Głównym przedmiotem zainteresowania teorii względnościsą pomiary zdarzeń (czegoś, co się dzieje) -ustalenia, gdzie i kiedy one zachodzą, a także jaka odległość dzieli je w czasie i przestrzeni. Zdarzenie: jednoczesne określenie czasu i położenia. Teoria względnościzajmuje się także transformacjami wyników pomiarów między poruszającymi się względem siebie układami odniesienia. - szczególna teoria względności - dotyczy ona tylko inercjalnych układów odniesienia (obowiązują zasady dynamiki Newtona), - ogólna teoria względności - układy odniesienia mogą przyspieszać. Janusz Andrzejewski 3

Teoria względności W roku 1905 Einstein opublikował pracę O elektrodynamice ciał w ruchu. Postulaty Einsteina 1. Postulat względności: Dla wszystkich obserwatorów w inercjalnych układach odniesienia prawa fizyki są takie same. Żaden z układów nie jest wyróżniony. - Galileusz założył, że prawa mechaniki są takie same we wszystkich inercjalnych układach odniesienia. - Einstein rozszerzył to założenie na wszystkie prawa fizyki, w tym także elektromagnetyzmu i optyki. Postulat ten nie oznacza, że obserwatorzy we wszystkich układach inercjalnych, którzy mierzą wielkości fizyczne, uzyskają takie same wartości -to prawa fizyki, które wiążą ze sobą wyniki pomiarów, mają być takie same. Janusz Andrzejewski 4

Teoria względności Postulaty Einsteina 1. Postulat względności: Janusz Andrzejewski 5

Teoria względności Postulaty Einsteina 2. Postulat stałej prędkości światła: We wszystkich inercjalnych układach odniesienia i we wszystkich kierunkach światło rozchodzi się w próżni z tą samą prędkością c. Ten sam postulat sformułowany inaczej oznacza, że w przyrodzie istnieje pewna nieprzekraczalna prędkość c, która ma taką samą wartość we wszystkich kierunkach i wszystkich inercjalnych układach odniesienia. Janusz Andrzejewski 6

Teoria względności Postulaty Einsteina 2. Postulat stałej prędkości światła: Janusz Andrzejewski 7

Prędkość światła 1676Ole Rømer obserwacje astronomiczne c = 214000 km/s 1727 William Bradley obserwacje astronomiczne - c = 301000 km/s 1849 H.L. Fizeau wykonał pierwszy pomiar w warunkach laboratoryjnych c =315300 km/s 1924-26 Michelson c=299 796±4 km/s W latach 70 XX wieku prędkość światła zmierzono z dokładnością do około 1 m/s! Mierzono też prędkości rozchodzenia się fal elektromagnetycznych w innych zakresach częstości (od fal radiowych ν 10 7 Hz do promieniowania ν 10 24 Hz). Brak różnic w granicach błędów pomiarowych W 1983 roku prędkość światła została zdefiniowana jako c = 299792458 m/s (dokładnie!!!) wybrana wartość jest zgodna z wcześniejszymi pomiarami Janusz Andrzejewski 8

Transformacje Galileusza t=t Uniwersalność czasu -czas nie zależy od układu odniesienia Janusz Andrzejewski 9

Transformacje Galileusza A co jeśli v x = c? masa niezmiennikiem transformacji Galileusza Janusz Andrzejewski 10

Problem Równania Maxwella(1865) => fala elektromagnetyczna c = 1 µ ε 0 0 Prędkość fali EM zależy tylko od stałych czyli w każdym układzie inercjalnym jest taka sama (nie zależy od układu odniesienia). Równania Maxwella nie są niezmiennicze względem transformacji Galileusza Z transformacji Galileusza wynika, że prędkość fali EM powinna zależeć od układu odniesienia. Rozwiązanie (potencjalne): jeśli bylibyśmy w stanie wskazać ośrodek w którym światło się rozchodzi, to równania Maxwella nie są sprzeczne z transformacją Galileusza. Poszukiwany ośrodek nazwano eterem... Janusz Andrzejewski 11

Doświadczenie Michelsona-Morleya 1887 Pomiar prędkości Ziemi względem eteru Czas przelotu światła w ramionach interferometru v c L v c L t + + = 1 1 1 Janusz Andrzejewski 12 c v c L t c L v c v c Z Z = = = + β β β 1 1 2 1 1 2 2 1 2 2 1 Kierunek ruchu względem eteru jest wyróżniony!

Doświadczenie Michelsona-Morleya Światło z dwóch ramion interferometru interferuje ze sobą. Przy obrocie interferometru oczekujemy zmiany Δt 1 Δ t 2 zmiany fazy przesunięcia prążków interferencyjnych Janusz Andrzejewski 13

Doświadczenie Michelsona-Morleya - wyniki Negatywny wynik doświadczenia Michelsona-Morleya wskazywał, że Ziemia nie porusza się względem ośrodka, w którym rozchodzi się światło. Doświadczenia tego typu powtarzano wielokrotnie, tak że w dłuższych okresach (aby wykorzystać zmianę kierunku prędkości Ziemi w ruchu orbitalnym) zawsze z wynikiem negatywnym. Wszystkie wyniki wskazywały, że prędkość światła jest stała (względem źródła) i nie zależy od układu odniesienia. W świetle tych wyników równania Maxwella nie dawały się pogodzić z transformacją Galileusza(postulatem uniwersalności czasu). Janusz Andrzejewski 14

Janusz Andrzejewski 15

Względność czasu Obserwator O odmierza czas przy pomocy zegara świetlnego takt Dla obserwatora Oświatło pokonuje dłuższą drogę t = t = c 2L 2 v 2L c 2 Dylatacja czasu: t = c t 2 v 2 Dla obserwatora O zegar w O chodzi wolniej!?!... Uniwersalność prędkości światła nie da się pogodzić z uniwersalnością czasu! Janusz Andrzejewski 16

Transformacje Lorentza Janusz Andrzejewski 17

Zgodność transformacji Galileusza i Lorentza Janusz Andrzejewski 18

Względność prędkości Janusz Andrzejewski 19

Względność prędkości Z jaką prędkością względem Davida porusza się Emily? Janusz Andrzejewski 20 Klasycznie u =1.16c

Transformacje x' = x v0t y' = z ' = t' = t y z Transformacja Lorentza Transformacja Galileusza Janusz Andrzejewski 21

Teoria względności Zdarzenie - współrzędne przestrzenne - współrzędna czasowa Współrzędne czasoprzestrzenne (x, y, z, t) Janusz Andrzejewski 22

Teoria względności Względność jednoczesności Dwaj obserwatorzy poruszający się względem siebie (ze znacznymi prędkościami) na ogół nie będą zgodni co do jednoczesności zdarzeń. Jeżeli jeden z obserwatorów stwierdzi, że zdarzenia były jednoczesne, to drugi na ogół będzie innego zdania. - konsekwencja teorii Einsteina Jednoczesność nie jest pojęciem absolutnym, lecz względnym i zależy od ruchu obserwatora. Janusz Andrzejewski 23

Względność czasu Odstęp czasu zmierzony dla dwóch zdarzeń, które zaszły w tym samym miejscu w inercjalnym układzie odniesienia, będziemy nazywać odstępem czasu własnego lub krócej czasem własnym. Mierząc w jakimkolwiek innym inercjalnym układzie odniesienia odstęp czasu dzielący te same zdarzenia, zawsze otrzymamy większą wartość. Różnicę między zmierzonym odstępem czasu a odpowiednim czasem własnym nazywamy dylatacją czasu(dylatacja wydłużenie, rozciągnięcie). dylatacja czasu współczynnik Lorentza Janusz Andrzejewski 24

Względność czasu Przykład mikroskopowy - czas własny życia mionu wynosi 2,2 µs - policzmy czas życia mionu poruszającego się z prędkością 0.9994 c Przykład makroskopowy zegary makroskopowe (atomowe) Janusz Andrzejewski 25

Względność długości Jeżeli chcesz zmierzyć długość spoczywającego względem ciebie pręta, to możesz bez pośpiechu odczytać na odpowiednio długiej spoczywającej miarce położenie jego końców, a następnie odjąć od siebie odczytane wartości. Jeżeli jednak pręt porusza się, to współrzędne jego końców musisz odczytać jednocześnie zwykle nie jest to proste. Pojęcie jednoczesności jest względne, a wiąże się z pomiarami długości, zatem i długość musi być wielkością względną. Długość obiektu mierzoną w jego układzie spoczynkowym nazywamy długością własnąlub długością spoczynkową. Pomiary długości przeprowadzone w innym układzie odniesienia, który porusza się względem obiektu równolegle do mierzonej długości, dają zawsze wynik mniejszy niż długość własna. Janusz Andrzejewski 26

Skrócenie długości źródło skrócenie długości Janusz Andrzejewski 27

Względność prędkości Jaką prędkość piłki zaobserwuje obserwator? Janusz Andrzejewski 28

Pęd relatywistyczny czas potrzebny na przebycie odległości x Współczynnik Lorentza Janusz Andrzejewski 29

Energia spoczynkowa Energia związana z masą ciała nosi nazwę energii spoczynkowej. Nazwa mówi, że energię E 0 ma ciało nawet wtedy, kiedy spoczywa, i jest to wyłącznie konsekwencją faktu, że ciało ma masę. Janusz Andrzejewski 30

Prędkość ciała pod wpływem działania stałej siły Janusz Andrzejewski 31

Energia Całkowita energia układu izolowanego nie ulega zmianie. Klasyczna energia kinetyczna Relatywistyczna energia kinetyczna Janusz Andrzejewski 32

Ogólna teoria względności Zasada równoważności Janusz Andrzejewski 33

Ogólna teoria względności Janusz Andrzejewski 34

Ogólna teoria względności Krzyż Einsteina Janusz Andrzejewski 35

Ogólna teoria względności Janusz Andrzejewski 36