Wydział Elektryczny. Katedra Automatyki i Elektroniki. Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu: TECHNIKA CYFROWA 2 TS1C300 020



Podobne dokumenty
Wydział Elektryczny. Katedra Automatyki i Elektroniki. Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu: PROGRAMOWALNE STRUKTURY LOGICZNE

Wydział Elektryczny. Katedra Automatyki i Elektroniki. Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu: PROGRAMOWALNE STRUKTURY LOGICZNE

Wydział Elektryczny. Katedra Automatyki i Elektroniki. Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu: TECHNIKA CYFROWA 2 TS1C

Wydział Elektryczny. Katedra Automatyki i Elektroniki. Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu: PROGRAMOWALNE STRUKTURY LOGICZNE

Realizacja funkcji przełączających

Wydział Elektryczny. Katedra Automatyki i Elektroniki. Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu: TECHNIKA CYFROWA 2 TZ1A

Wydział Elektryczny. Katedra Automatyki i Elektroniki. Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu: TECHNIKA CYFROWA 2 TZ1A

Bloki funkcjonalne. stanowią wyposażenie bibliotek komputerowych systemów projektowania. Każdy układ cyfrowy składamy z bloków funkcjonalnych ZPT

Układy kombinacyjne Y X 4 X 5. Rys. 1 Kombinacyjna funkcja logiczna.

Bramki logiczne Podstawowe składniki wszystkich układów logicznych

Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Automatyki i Elektroniki

Kombinacyjne bloki funkcjonalne

Wydział Elektryczny. Katedra Automatyki i Elektroniki. Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu: TECHNIKA CYFROWA 2 TZ1A

Wydział Elektryczny. Katedra Automatyki i Elektroniki. Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu: PROGRAMOWALNE STRUKTURY LOGICZNE

Tranzystor JFET i MOSFET zas. działania

Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Automatyki i Elektroniki. ĆWICZENIE Nr 8 (3h) Implementacja pamięci ROM w FPGA

Zadania do wykładu 1, Zapisz liczby binarne w kodzie dziesiętnym: ( ) 2 =( ) 10, ( ) 2 =( ) 10, (101001, 10110) 2 =( ) 10

System cyfrowy. Układ sterujący (kontroler) Układ operacyjny (Datapath) Mikrooperacje wywoływane przez sygnały sterujące.

Technika cyfrowa i mikroprocesorowa. Zaliczenie na ocenę. Zaliczenie na ocenę

Bramki logiczne Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

Scenariusz lekcji matematyki z wykorzystaniem komputera

Projektowanie z użyciem procesora programowego Nios II

Funkcja Boolowska a kombinacyjny blok funkcjonalny

Podstawy Automatyki. Człowiek- najlepsza inwestycja. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Pomiar bezpośredni przyrządem wskazówkowym elektromechanicznym

Lekcja na Pracowni Podstaw Techniki Komputerowej z wykorzystaniem komputera

Cykl III ćwiczenie 3. Temat: Badanie układów logicznych

Krótkie przypomnienie

INSTRUKCJA UŻYTKOWANIA

Elementy cyfrowe i układy logiczne

Laboratorium podstaw elektroniki

Elektronika cyfrowa i optoelektronika - laboratorium

Automatyka. Treść wykładów: Multiplekser. Układ kombinacyjny. Demultiplekser. Koder

Ćwiczenie 25 Temat: Interfejs między bramkami logicznymi i kombinacyjne układy logiczne. Układ z bramkami NOR. Cel ćwiczenia

Język opisu sprzętu VHDL

Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Automatyki i Elektroniki

11. CZWÓRNIKI KLASYFIKACJA, RÓWNANIA

Scalone układy programowalne FPGA.

Laboratorium podstaw elektroniki

Podstawy Automatyki. Wykład 13 - Układy bramkowe. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Bezpieczeństwo informacji oparte o kryptografię kwantową

Lista tematów na kolokwium z wykładu z Techniki Cyfrowej w roku ak. 2013/2014

Liczniki, rejestry lab. 08 Mikrokontrolery WSTĘP

Spis treści 1. Wstęp 2. Ćwiczenia laboratoryjne LPM

Elektronika i techniki mikroprocesorowe

PROGRAMOWALNE STEROWNIKI LOGICZNE

1. Podstawowe wiadomości Możliwości sprzętowe Połączenia elektryczne Elementy funkcjonalne programów...

Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Automatyki i Elektroniki. ĆWICZENIE Nr 4 (3h) Przerzutniki, zatrzaski i rejestry w VHDL

1.Wstęp. 2.Generowanie systemu w EDK

Projektowanie z użyciem softprocesora picoblaze w układach programowalnych firmy Xilinx

MMfpga01. MMfpga11. Instrukcja konfiguracji środowiska, przykładowy projekt oraz programowanie układu

Rys. 2. Symbole dodatkowych bramek logicznych i ich tablice stanów.

LABORATORIUM UKŁADÓW PROGRAMOWALNYCH Wydziałowy Zakład Metrologii Mikro- i Nanostruktur SEMESTR LETNI 2017

Architektura komputerów Wykład 2

Rys Schemat montażowy (moduł KL blok e) Tablica C B A F

PROTOTYPOWANIE UKŁADÓW ELEKTRONICZNYCH Programowalne układy logiczne FPGA Maciej Rosół, Katedra Automatyki AGH,

Układy cyfrowe. Najczęściej układy cyfrowe służą do przetwarzania sygnałów o dwóch poziomach napięć:

Układy kombinacyjne. cz.2

Programowanie nieliniowe optymalizacja funkcji wielu zmiennych

2. Architektura mikrokontrolerów PIC16F8x... 13

Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Automatyki i Elektroniki. ĆWICZENIE Nr 8 (3h) Implementacja pamięci RAM w FPGA.

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Kurs STARTER S5. Spis treści. Dzień 1. III Budowa wewnętrzna, działanie i obsługa sterownika (wersja 0504)

UKŁADY KOMBINACYJNE WPROWADZENIE. przerzutniki, bramki ze sprzężeniami zwrotnymi. Układ przełączający Y t. Q t stan wewnętrzny

Kombinacyjne bloki funkcjonalne - wykład 3

PROJEKT INŻYNIERSKI I

Komputerowe systemy wspomagania projektowania układów cyfrowych

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Układy logiczne. Wstęp doinformatyki. Funkcje boolowskie (1854) Funkcje boolowskie. Operacje logiczne. Funkcja boolowska (przykład)

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

Projekt procesora NIOSII w strukturze programowalnego układu logicznego CYCLONEII EP2C35F672C6 podłączenie i obsługa wyświetlacza LCD.

Komputerowe systemy wspomagania projektowania układów cyfrowych

Przerzutniki RS i JK-MS lab. 04 Układy sekwencyjne cz. 1

Politechnika Śląska w Gliwicach

Projektowanie Urządzeń Cyfrowych

Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Automatyki i Elektroniki

LEKCJA. TEMAT: Funktory logiczne.

Tworzenie nowego projektu w asemblerze dla mikroprocesora z rodziny 8051

INSTRUKCJA OBSŁUGI PROGRAMATORA WILLEM

Rok akademicki: 2013/2014 Kod: EEL s Punkty ECTS: 2. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

Technika cyfrowa Synteza układów kombinacyjnych (I)

AiR_UCiM_3/5 Układy Cyfrowe i Mikroprocesorowe Digital Circuits and Microprocessors

Wydział Elektryczny. Katedra Automatyki i Elektroniki. Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu: TECHNIKA CYFROWA 2 TS1C

Projektowania Układów Elektronicznych CAD Laboratorium

Wykład 1 Podstawy projektowania układów logicznych i komputerów Synteza i optymalizacja układów cyfrowych Układy logiczne

Warsztaty szkoleniowe. Technologia SafetyLon w systemach związanych z bezpieczeństwem funkcjonalnym Narzędzia SafetyLon Moduł 4.5.

KARTA PRZEDMIOTU. Podstawy elektroniki cyfrowej B6. Fundamentals of digital electronic

Zasady budowania prognoz ekonometrycznych

1.1. Wymogi bezpieczeństwa Pomoc techniczna TIA Portal V13 instalacja i konfiguracja pakietu...18

KURS FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH

Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Automatyki i Elektroniki. ĆWICZENIE Nr 1 (3h) Wprowadzenie do systemu Quartus II

Konfigurowanie sterownika BC8150 firmy Beckhoff wprowadzenie

Wydział Elektryczny Katedra Telekomunikacji i Aparatury Elektronicznej

ID1UAL1 Układy arytmetyczno-logiczne Arithmetic logic systems. Informatyka I stopień ogólnoakademicki stacjonarne

Programowalne Układy Cyfrowe Laboratorium

Ćwiczenia z S S jako Profinet-IO Controller. FAQ Marzec 2012

14. Grupy, pierścienie i ciała.

Wydział Elektryczny. Katedra Automatyki i Elektroniki. Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu: TECHNIKA CYFROWA 2 TS1C

dr inż. Małgorzata Langer Architektura komputerów

Warsztat pracy matematyka

Transkrypt:

Politechnika Białostocka Wdział lektrczn Katedra Automatki i lektroniki Instrukcja do ćwiczeń laboratorjnch z przedmiotu TCHNIKA CFROWA TSC Ćwiczenie Nr CFROW UKŁAD KOMUTACJN Opracował dr inż. Walent Owieczko BIAŁSTOK

Spis treści instrukcji. Cel ćwiczenia.... Informacje wstępne...... Cfrowe układ komutacjne.. 4 tap i narzędzia projektowania układów w sstemie Max+plus II 7 5. Wbór układu i przpisanie sgnałów. 7 6. Programowanie układu 7 7. Cznności przgotowawcze... 8 8. Przebieg ćwiczenia 8 9. Sprawozdanie i forma zaliczenia ćwiczenia... 9. Literatura.. 9. CL ĆWICZNIA Zapoznanie się z możliwościami funkcjonalnmi, strukturą wewnętrzną cfrowch układów komutacjnch oraz nabcie umiejętności projektowania i realizacji układów kombinacjnch w strukturach programowalnch.. INFORMACJ WSTĘPN Układ logiczne, w którch aktualn stan wjść jest funkcją bieżącego stanu wejść nazwam układami kombinacjnmi. W ogólnm przpadku układ kombinacjn można przedstawić w postaci wielobiegunnika o n wejściach i m wjściach (rs. -). x x x n m Rs. -. Ogóln model układu kombinacjnego Działanie UK polega na przetwarzaniu w i-tm odcinku czasu każdej z możliwch kombinacji stanów wejść ze zbioru w jedną i tlko jedną kombinację stanów wjść ze zbioru, któremu odpowiada zespół m funkcji przełączającch. = F(), gdzie = {,,..., N- } - zbiór N stanów wejść (N n ); i = (x, x,..., x n ) - słowo wejściowe o n zmiennch wejściowch;

= {,,..., M- } - zbiór M stanów wjść (M m ); i = (,,..., m ) - słowo wjściowe o m zmiennch wjściowch; F = {f,f,..., f m } - zbiór funkcji, taki że j = f j (x, x,..., x n ), j =..m Funkcją przełączającą nazwam funkcję przporządkowującą każdej z możliwch kombinacji wartości zmiennch logicznch (argumentów funkcji) wartość binarną funkcji ze zbioru {, } j = f j (x, x,..., x n ) gdzie x, x,..., x n - argument funkcji; j {,} - wartości funkcji. Funkcję przełączającą można przedstawić za pomocą tablic wartości funkcji (tablic prawd) tablic Karnaugh a w postaci zbiorów F i F lub F i F, gdzie F = { F() = }, F = { F() = }, F = { F() = }. CFROW UKŁAD KOMUTACJN Multiplekser układ do przesłania informacji binarnej na wjście z wbranego wejścia danch, którego numer w kodzie NB określa k-bitow adres. 7 6 5 4 A A A 7 A A A AAA x x x 4 5 6 7 Rs. -. Struktura wewnętrzna, smbol i tablica prawd multipleksera 8 z wejściem odblokowującm

Realizacja funkcji logicznch na multiplekserach Prz użciu MU może bć zrealizowana tlko jedna funkcja o liczbie zmiennch (x, x,... x n ) większej lub równej liczbie wejść adresowch (n k). Sposób wkorzstania multiplekserów zależ od liczb argumentów funkcji i liczb wejść adresowch multipleksera.. Przpadek, gd n = k Wszstkie zmienne (x, x,... x n ) podajem na wejścia adresowe, zaś na odpowiadające im wejścia informacjne wartości funkcji ( lub ) zgodnie z jej opisem. Przkład - Przedstawić realizację na MU-adr. funkcji w postaci ( a,b,c ) = [,, 7 ] Vcc 7 (a,b,c) A A A a b c Rs. -. Realizacji funkcji trzech zmiennch z wkorzstaniem multipleksera 8. Przpadek, gd n > k Część zmiennch (x, x,... x n ) podajem na wszstkie wejścia adresowe, zaś na odpowiadające adresom wejścia danch sgnał ( funkcje cząstkowe ) zależne od pozostałch zmiennch, realizowane prz użciu bramek. Metod realizacji. Metoda siatek Karnaugh a Tablicę Karnaugh'a przekształca się tak, ab jej wiersze (kolumn) bł opisane włącznie zmiennmi funkcji adresującmi multiplekser. Wted wiersze (kolumn), opisane dziesiętnie zgodnie z wagami wejść adresowch, odpowiadają poszczególnm wejściom informacjnm MU. Funkcje cząstkowe wznacza się dokonując sklejeń tlko wewnątrz pojednczch wiersz (kolumn) tablic Karnaugh'a. Przkład - Przedstawić realizację na MU-adr. funkcji w postaci (a,b,c,d)=σ[,,5,6,,(,4,9,4)] 4

abc\d - i V c c - d d d 7 6 5 4 (a,b,c,d) - A A A - a b c Rs. -4. Realizacji funkcji czterech zmiennch z wkorzstaniem multipleksera 8. Metoda quasi-optmalnego wboru zmiennch Na podstawie analiz minimalnch postaci funkcji APN lub KPN określa się ilość wstąpień poszczególnch zmiennch (zmienne w postaci afirmacji i negacji traktuje się równoważnie). Na wejścia adresowe multipleksera podaje się te zmienne, które mają największą ilość wstąpień. Funkcje cząstkowe na poszczególnch wejściach informacjnch multipleksera, określa się podstawiając do APN lub KPN wartości zmiennch adresowch. Przkład - Przedstawić na MU-adr. realizację funkcji w postaci (a,b,c,d) = Σ[,,,4,5,6,,] Minimalna postać APN funkcji = ac + ad + abc Liczb wstąpień zmiennch a -, b -, c -, d - Stosując multiplekser 4, funkcje cząstkowe powstaną z obu zmiennch b i d = (,b,,d ) = = (,b,,d ) = = (,b,,d ) = d = (,b,,d ) = b b) b d (a,b,c,d) Vcc A A Rs. -5. Wkorzstanie multipleksera 4 do realizacji funkcji (a,b,c,d). a c 5

Demultiplekser Demultiplekser (D) jest układem o działaniu odwrotnm do multipleksera. Posiada wejście danch, k wejść adresowch oraz N = k wjść. D może bć wposażon w wejścia sterujące (odblokowujące). 7 A A A 7 6 5 4 6 x x x 5 4 7 A A A A A A Rs. -6. Struktura wewnętrzna, smbol i tablica demultipleksera 8 Wmuszając na wejściu danch demultipleksera stał sgnał logiczn ("" lub " ) i traktując wejścia adresowe jako wejścia kodu n-bit. kodu, uzskuje się układ dekodera (DK) NB z N. Realizacja funkcji logicznch na demultiplekserach/dekoderach Na jednm D/DK można zrealizować zespół funkcji w postaciach kanonicznch (KPS lub KPI). W przpadku D/DK z wjściami zanegowanmi, realizacja KPS (Σ) sprowadza się do podania na wejścia NAND sgnałów z wjść D/DK o numerach odpowiadającch składnikom funkcji. W przpadku KPI (Π) dla wjść zanegowanch stosujem bramki AND, podając sgnał wjściowe D/DK odpowiadające cznnikom funkcji. Przkład -4 ( a, b, c) = [,,7] ( a,b,c ) = [, 4, 6] 6

"" A B C a b c 4 5 6 7 (a,b,c) (a,b,c) Rs. -7. Realizacja funkcji logicznch na demultiplekserze o wjściach prostch. 4. TAP I NARZĘDZIA PROJKTOWANIA UKŁADÓW W SSTMI CAD Tworzenie projektu - edtor tekstow (Text ditor) - edtor graficzn (Graphic ditor) - edtor przebiegów czasowch (Waveform ditor) - edtor smboli (Smbol ditor) - edtor planu zasobów (Floorplan ditor) Przetwarzanie projektu kompilator (Compiler) Werfikacja projektu (Project Verification) Smulator (Simulator) - edtor przebiegów czasowch (Waveform ditor) - analizator czasow (Timing Analzer) Programowanie układów (Device Pogramming) - programator (Programmer) 5. WBÓR UKŁADU I PRZPISANI SGNAŁÓW Wbór układu menu Assign>Device na pasku zadań. W wświetlonm oknie dokonujem wboru rodzin i tpu układu. Prz użciu edtora Floorplan ditor (uruchamia się z managera lub ikoną z paska zadań) dokonujem przpisania sgnałów I/O do fizcznch wprowadzeń układu. Dwa sposob prezentacji sgnałów I/O i wprowadzeń dołączonch do końcówek MC z widokiem na bloki logiczne (LAB), dołączonch do wprowadzeń układu z widokiem na obudowę. Przełączenie międz widokami wbór jednej z opcji Laout>Device View, Laout>LAB View lub podwójnm kliknięciem lewm przciskiem msz. Samodzielne przporządkowanie sgnałów I/O wbranm wprowadzeniom Opcją Laout>Current Assignments Floorplan odłączam wcześniej przporządkowane sgnał I/O, Samodzielnie przporządkowujem sgnał I/O (dołączanie sgnałów w każdm ze sposobów prezentacji układu odbwa się tak samo, np. poprzez przeciąganie mszą nazw sgnału do zadanego wprowadzenia). 7

Podgląd zasobów logicznch zajmowanch przez wskazan sgnał I/O i równania wgenerowane przez kompilator do realizacji tego sgnału menu Laout>Report File quation Viewer lub z pliku z raportem kompilacji. Uwaga!!! Po wbraniu docelowego układu i przpisaniu sgnałów projekt należ poddać powtórnej kompilacji. 6. PROGRAMOWANI UKŁADU Obsługę programatora umożliwia program Programmer (uruchamian z managera lub ikoną na pasku zadań). Zmiana konfiguracji opcji sprzętowch programatora w menu Options>Hardware Setup... Programator Bte-Blaster (f-m Altera), wkorzstuje interfejs JTAG, któr łącz sstem MA+Plus II z zaprogramowanm układem poprzez port równoległ PC. Programowanie odbwa się za pośrednictwem modułu programatora. Programator (Programmer) tworz sekwencje elektrcznch sgnałów programującch fizczne struktur na podstawie zbiorów, wgenerowanch przez kompilator. Funkcje programatora - programowanie; - werfikacja; - odcztwanie zawartości (examine); - badanie stanu zaprogramowania (blank-check); - testowanie funkcjonalne układu. Otwarcie okna programatora powoduje automatczne załadowanie zbioru programującego. Konfiguracja JTAG-a do obsługi kaskadowego połączenia różnch układów menu Programmer>JTAG>Multi-Device JTAG Chain Setup. Konfiguracja układów FL opcja FL>Multi-Device JTAG Chain Setup SRAM. 7. CZNNOŚCI PRZGOTOWAWCZ Przed przstąpieniem do wkonania ćwiczenia, student powinien - szczegółowo zapoznać się z instrukcją, - zapoznać się z wkorzstwanmi w ćwiczeniu aplikacjami, w szczególności dotczącmi wboru układu, przpisania sgnałów do poszczególnch wprowadzeń oraz programowania układu, - powtórzć zasadę działania cfrowch bloków komutacjnch, - powtórzć sposob realizacji funkcji przełączającch z wkorzstaniem bramek oraz bloków funkcjonalnch tpu MU, D/DK, pamięci RAM, - przedstawić rozwiązanie zadań podanch przez prowadzącego. 8. PRZBIG ĆWICZNIA W trakcie realizacji ćwiczenia studenci wkorzstują poznane w ćwiczeniu nr. i aplikacje oraz narzędzi programowe sstemu Max+Plus II lub Quartus II. 8

. Uruchamiam sstem i dokonujem edcji projektu.. Przeprowadzam kompilację projektu (menu Compiler>Processing, uaktwniona opcja Timing SNF xtractor - w przpadku czasowej lub opcja Functional SNF xtractor - w przpadku funkcjonalnej).. Uruchamiam edtor przebiegów czasowch (Waveform ditor) i tworzm wmuszenia do smulacji. 4. Z menu Assign >Device dokonujem wboru układu. 5. Dokonujem przpisania sgnałów I/O do wprowadzeń układu (edtor Floorplan ditor) 6. Przeprowadzam powtórną kompilację projektu (uaktwniona opcja Timing SNF xtractor). 7. Uruchamiam smulator-analizator czasow i określam czas propagacji sgnałów pomiędz zadanmi węzłami. 8. Uruchamiam programator (Programmer) z managera lub ikoną na pasku zadań. 9. Sprawdzam poprawność działania zaprogramowanego układu..wświetlam plik raportu (Raport File) i analizujem wniki.. Sporządzam sprawozdanie z przebiegu ćwiczenia. 9. SPRAWOZDANI I FORMA ZALICZNIA ĆWICZNIA Ocenie podlegają cznności zarówno etapu przgotowawczego jak i etapów edcji, smulacji i realizacji projektu w strukturze programowalnej. Warunkiem zaliczenia ćwiczenia jest poprawn przebieg smulacji i działanie zaprogramowanego układu na stanowisku laboratorjnm, przedstawienie wszstkich etapów sntez układów w postaci protokołu oraz wkazanie się niezbędną wiedzą z zakresu wkonwanego ćwiczenia. Protokół powinien zawierać temat i cel ćwiczenia, treść wkonwanch zadań, kolejne etap sntez, schemat projektowanch układów, wniki smulacji i realizacji projektów oraz wnioski.. LITRATURA. L. Grodzki, W. Owieczko Podstaw techniki cfrowej, 6. Barski M., Jędruch W. Układ cfrowe. Podstaw projektowania i opis w jęzku VHDL. PGd, Gdańsk 7. P. Zbsiński, J. Pasierbiński Układ programowalne pierwsze kroki. BTC, 4 4. Materiał pomocnicze strona internetowa firm Altera http//www.altera.com. 9